REGIO
De Witte Raaf is van zijn kerstkliekjes i
De feiterisneltrein van Vuijst Sassenheim kiest niet voor woongen
Alleen prettige ervaringen met OV-ti
Waarom Polen in veilingwagensberic
MAANDAG 30 DECEMBER 2t
NAVRAAG
De eerste gipsvluchten zijn alweer geland. Het skiseizoen is nog
maar amper begonnen of wintersporters breken alweer bij bosjes
hun benen en scheuren gewrichtsbanden af waarvan ze nog niet
eens wisten dat ze die hadden. Vorig jaar kwam het totaal op 109
gipsvluchten, met meer dan 1400 hinkende passagiers. De verwach
ting is dat het aantal gipsvluchten elk jaar hoger komt te liggen. Na
vraag bij ESTHER
BARFOOT, die het
woord doet namens
alarmcentrale Euro-
Cross International
in Noord wijk.
Hoe komt het dat
er steeds meer
gipsvluchten zijn?
Breken meer men
sen hun benen dan
vroeger?
„Dat niet. Er gaan
simpelweg steeds
meer mensen skiën. En het is ook zo dat er nu andere soorten ski's
zijn dan vroeger, snowboards, carveski's... Dat levert andere soor
ten letsel op. Met een snowboard breken mensen bijvoorbeeld
hun schouder, dat gebeurde vroeger niet."
Wat kost dat de verzekeraars nou per jaar?
„Eerlijk gezegd weet ik niet of dat ooit precies is uitgerekend. Maar
als je er even over nadenkt: een stoel in een gipsvliegtuig kost ge
middeld 600 euro. Dat is een gewone stoel met een Tegrest', als ie
mand moet liggen is het duurder. En daar komen dan twee keer de
ambulancekosten bij, een keer in het land van het ongeluk en een
keer in Nederland, a ongeveer een euro per kilometer. Plus dan
nog de dokters- en ziekenhuiskosten. Als je dan nagaat dat de
gipsvlucht van 20 december tot eind maart twee keer per dag
vliegt, in de voorjaarsvakantie zelfs drie keer per dag, met elke keer
gemiddeld tien mensen aan boord, dan krijg je een aardig idee van
de kosten."
Is er wat tegen te doen?
„Een goede voorbereiding helpt, natuurlijk. Er zijn altijd mensen
die het hele jaar weinig doen, en dan een week lang topsport wil
len bedrijven op de piste. Het is verstandig om voor je gaat ski-
gymnastiek te doen. En verder je gezond verstand gebruiken, je
aan de regels houden, geen alcohol gebruiken op de piste."
Zelf u>el eens geskied?
„Eén keertje maar. Ik kon op het laatste moment toevallig met ie
mand mee. Het was wel erg leuk, dus misschien ga ik nog wel
eens. Maar een vakantie in een warm land vind ik belangrijker."
En, iets gebroken?
„Nee, zelf niet. Wel enge dingen gezien, dat wel. Iemand die met
zijn arm in een heel raar standje hard gillend werd weggedra
gen..."
tekst: Anton Diedrich
foto: ANP/Koen Suyk
UIT DE ARCHIEVEN
ANNO 1902, Dinsdag 30 December
LEIDEN - Uit het verslag van de stichting 'Het Leidsche Volkshuis'
over 1901-1902 deelen wij het volgende mede: Het Volkshuis beant
woordt aan zijn bestemming: het herbergt het volk in ruimen zin. Het
is het Volkshuis voor Leiden en de naaste omgeving. De lessen en
clubs brengen kennis bij van zeer onderscheiden aard, kweeken hart
voor gezelligheid, en belangstelling in dingen die het waard zijn. Ook
een deel der voordrachten beoogt vermeerdering van kennis. Naast
kennis, tracht het Volkshuis kunst aan het volk te brengen en slaagt
hierin met zijn concerten, tentoonstellingen, voordrachten.
Van 300 in het vorige jaar, steeg het aantal geregelde wekelijksche
bezoekers en deelnemers aan lessen en clubs tot ruim 500.
Door het Adviezen-bureau werd 270 maal advies gegeven.
51 dames en heeren verrichtten den regelmatig terugkeerenden we-
kelijkschen arbeid. De rechtsgeleerden, die het Adviezenbureau vor
men, commissarissen der Leeszaal, zij die concerten gaven en voor
drachten hielden, zijn in dit getal niet begrepen. Van al de hulp wel
ke achter de schermen verleend wordt, behoort gezwegen te worden.
Meer goede werk
krachten zijn steeds
noodig: honderden
wachten op plaat
sing op lessen en
clubs.
Anno 1977,
vrijdag 30
december
LEIDEN - Na korfbal
nederlagen van Fi
des Pacta, De Alge
mene en Zuider
kwartier deze week,
ontkwam ook De
Danaïden niet aan
verlies. KVS, toch
niet bepaald veel
sterker dan de Leid-
se ploeg, won met
twee punten ver
schil in de Vijf Mei
hal (7-9). Yvonne
Kamerling is een
fractie te laat om de
bal te ontfutselen.
Foto: archief
Leidsch Dagblad
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op
gironummer 57055 t-n.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA
Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d. (datum van plaatsing)
of door contante betaling aan de balie van net Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82
te Leiden. U nijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Leidsch Dagblad
Directie: B M. Essenberg, C P Arnold
W.MJ. Bouterse (adjunct)
E-mail: direct ie@damiate.hdcn!
Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van
der Malen, Léon Klein Schiphorst (adjunct)
E-mail: redactie.ld@damiate.hdc.nl
HOOFDKANTOOR
Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden.
Redactie fax 071-5 356 415
Advertentie fax 071-5 323 508
Familieberichten fax 023-5 '5° 567
ADVERTENTIES
071-5 356 300
Sprinters (rubrieksadv072-519 6868
ABONNEESERVICE
07V5128 030
E-mail: abonneeservice@hdc.nl
ABONNEMENTEN
Bij vooruitbetaling (acceptgiro)
p/m €19.60 (alleen aut ine)
p/kw €55,00 p/j €210,60
Abonnees die ons een machtiging verstrekken
tot het automatisch afschrijven van het
abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting
per betaling.
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0.50
aan portokosten per verschijndag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 071-5128 030
ma t/m vr: 18-19.30 uur, za: 10-13 uur
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV
cq. de betreffende auteur.
HDC Uitgeverij Zuid BV, 2002
De publicatierechten van. werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de
verwerking van gegevens van abonnees van
dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens
worden gebruikt om gerichte informatie over
voordeelaanbiedingen te geven, zowel door
onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar
tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten
aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 503,2003 PA Haarlem.
De vriezer is leeg, de bezems kunnen
door de keuken heen. Ruim honderd
mensen hielpen restaurant De Witte
Raaf in Noordwijk dit weekeinde met
het wegwerken van de restjes van het
kerstdiner.
Het eerste zogeheten kliekjesdiner
trok landelijk de aandacht, maar de
meeste gasten blijken uit de buurt te
komen. Noordwijker D. Ruys bijvoor
beeld, die tijdens het diner van giste
ren heeft becijferd dat het 'ongeveer'
de 775ste keer was dat hij in De Witte
Raaf at. „Ik kom hier sinds 1984 elke
week met de rotaryclub, vandaar."
Ruys las in de krant over het kliekjes-
diner en verraste er zijn vrouw mee.
Zij: „Ik heb fan-tas-tisch gegeten. De
keuken is echt top. En het restaurant
is mooi versierd, ze hebben leuk, mo
dem servies - en daar kijken vrouwen
naar."
De term kliekjesdiner is ooit bedacht
door de eigenaresse van het Prome
nade Hotel, vertelt Therus Oostdam,
eigenaar van De Witte Raaf. „En die
Haagse chic was meteen enthousiast.
Het zat daar eerder vol dan het kerst
diner." Dit jaar probeerde Oostdam
het daarom maar eens in Noordwijk.
„We hebben erover zitten praten: de
inkoop voor een kerstdiner is duur, je
houdt altijd over. Dus moet je wat
verzinnen. Normaal loopt het na de
kerst terug. Noem je het een èinde-
jaarsdiner, of Grande Finale, dan
komt er nog niemand. Maar twee we
ken geleden hebben we de term
kliekjesdiner gelanceerd; en dat
werkt. Vïa-via hoor ik dat iedereen
het erover heeft. We hebben wel wat
uit te leggen, want het zijn natuurlijk
geen opgewarmde resten. Maar als
mensen hier eenmaal gegeten heb
ben, zijn ze alleen maar positief. We
hebben de eerste reserveringen voor
volgend jaar al binnen."
Chef-kok Martin Baas verstaat onder
kliekjes dan ook niet de restjes die op
tweede kerstdag op de borden zijn
achtergebleven. „Je moet het zo zien:
ik koop voor Kerstmis vijftien herten
ruggen in. Normaal zijn die drie kilo
elk. Nu waren ze ruim vier. Dan heb
je voor honderd man hert over. Van
avond krijgt iedereen dus hertenrug.
Maar wie niet van wild houdt, kan
ook iets anders krijgen. En mocht het
hert nog op raken, dan gaan we over
op heilbot. Verder had ik Hollandse
garnalen over, die heb ik in een amu
se verwerkt. En de eerste vijf gasten
hebben vanavond vooraf nog kreeft
salade gehad, de volgende twintig
krijgen tong gevuld met morieljes."
De kliekjes kosten 30 euro voor drie
gangen, altijd nog aanzienlijk minder
dan het kerstdiner. Dat is weliswaar
veel uitgebreider, maar komt dan ook
op 75 euro. En normaal begint een
menu in De Witte Raaf bij 37,50 euro.
Volgens Oostdam en Baas is 30 euro
voor het driegangenmenu nog onder
de kostprijs. En het wijnarrangement
(tien euro) of een fles water (€4,55)
maken dat nauwelijks goed. „Maar
met kerst verdien je toch niet veel",
voegt Oostdam daaraan toe. „Inkoop
en personeel zijn veel duurder dan
normaal." Het gaat dit weekeinde
dan ook even niet om de winst, maar
bovenal om de reclame voor zijn res
taurant.
Of de kerstgedachte en de honger el-
Chef-kok Martin Baas van De Witte Raaf verwerkt de ingrediënten die hij tijdens de kerst heeft overgehouden tot het
kliekjesdiner. Het opmerkelijke initiatief van het Noordwijkse restaurant leverde veel mediabelangstelling en veel nieu
we gasten op. Foto's: Eric Taal
ders in de wereld nog een rol spelen?
„Nou, ik gooi het liefst nooit eten
weg", zegt Baas. „Maar ik werk ook
het liefst met verse producten. Nor
maal weet je goed wat je moet inko
pen, maar met kerst koop je natuur
lijk altijd te veel. Eigenlijk net als
thuis, ja." Voor de keukenploeg van
De Witte Raaf is het kliekjesdiner dus
vooral een middel om van de voor
raad af te komen. Het restaurant is
komende week dicht, maandag 6 ja
nuari gaat het weer open en dan is
alles vers. „Maar we koken vandaag
niet anders dan anders, hoor. We
doen in de keuken geen enkele con
cessie."
En als Oostdams collega's hem ver
wijten dat hij de markt bederft
moeten die maar hetzelfde do
bent toch commercieel bezig?
verwacht trouwens niet dat m
wegblijven met kerst, omdat z
dagen later goedkoper terecht
nen. Dat was dit jaar in elk gei
zo. Zijn restaurant zat beide kt
gen helemaal vol.Al moet ik
zeggen dat dat moeilijker ging
andere jaren. Dit weekeinde zi
juist mensen komen die bijvoi
met kerst moesten werken. Al
er ook gasten die hier eerste ki
tweede kerstdag en gisteren ge
hebben."
„Die hebben wel elke keer wat
gekregen, hoor", haast Baas zi
zeggen. Hij heeft dit weekeind
al genoten van de jonge stellet
„Jongens kunnen het opeens I
om hun vriendin mee uit eten
men in De Witte Raaf."
Deze zondag geldt iets dergeli
de familie Van Haaster uit No<
kerhout. „We vinden het eten
lekker en het is leuk om verras
worden", zegt moeder. „Maar
het anders veel te duur vinden
twee kinderen." Die kinderen
ben vegetarisch gegeten, niet i
principe maar omdat ze geen
lusten. En ze hebben ontdekt 1
volgend jaar weer een kliekjes!
is. „Dan mag u betalen, opa!"
Of het nou vijfde kerstdag was
tweede kliekjesdag, de meeste
kweten zich gisteren goed van
taak. Alle borden gingen leeg t
naar de keuken. De Witte Raaf
dit jaar niets weg te gooien.
Job de Kruiff
PREEKTIJGERS
SCHRIJVENDE LEZERS
preek recensie
Floor Ligtvoet
Hervormde gemeente Marekerk, ds. Vuijst, Leiden 29
december 10.00
Waar andere dominees Gods boodschap aan
de hand van hedendaagse voorbeelden illustre
ren, kiest dominee Vuijst er deze zondag voor
om de moeilijkheden van de
bijbelinterpretatie bloot te leg
gen. Geen prietpraatjes en al
lerhande adviezen in de Mare
kerk vandaag, maar gortdroge
wetenschappelijke tekstverwij
zingen. Vuijst buigt zich over
Mattheüs, waarin de heidense
koning Herodes verneemt dat
de nieuwe koning van het volk
Israël, het kindje Jezus, in Beth
lehem is geboren.
In de overlevering van dit ver
haal is een fout geslopen,
meent Vuijst. „Psalmen noe
men drie koningen, maar de
bijbel spreekt toch duidelijk
over drie wijzen", legt hij uit.
„Het woord 'magiërs' uit de
grondtaal van de bijbel wijst niet op tovenaars
maar geleerde raadgevers aan het hof. In de
loop der tijd zijn deze hofadviseurs verward
met koningen."
Het bestaan van de drie koningen is niet het
enige heilige huisje dat hij in zijn preek omver-
schopt. Zo herleidt hij uit de tekst van Mattheüs
dat Christus niet in het jaar nul maar vier jaar
eerder is geboren. „We weten namelijk dat deze
Herodes, de vader van Herodes Antipas, stierf
in 4 v. Chr. Toch blijkt uit deze tekst dat hij de
geboorte van Jezus Christus heeft meege
maakt."
Met zijn weetjes over de oorsprong van de tekst
leidt hij de aanwezigen in drie kwartier langs de
Chinese wijsgeer Confucius, het spijkerschrift,
Calvijn en astronoom Kepler. Aan de hand van
deze uitstapjes probeert de dominee de ver
schijning van de heldere ster boven de kribbe
in Bethlehem te staven.
Hoewel Vuijsts onderbouwingen in een weten
schappelijk artikel niet zouden misstaan, slaan
ze tijdens de kerkdienst de plank mis. Het ein
deloze betoog vol lastige namen komt op den
duur drammerig en betweterig
over. Doordat hij zijn vondsten
weigert te vertalen naar ons da
gelijks bestaan, leidt het onge
wild zelfs tot verwarring. Dit
komt mede door de vragende
toon waarmee Vuijst al zijn
volzinnen afsluit. Een katerig
gevoel steekt de kop op. Wat
blijft er nog overeind aan ze
kerheden na al deze weerleg
gingen en nuances van de do
minee? Sommigen kunnen de
feitensneltrein niet bijhouden
en haken halverwege noodge
dwongen af. Al draaiend op de
kerkbankjes, werpen ze stie
kem een blik op de wijzerplaat
van hun horloge en nemen nog
maar een pepermuntje. Vuijsts conclusie over
zijn gesterkte geloof in het licht van Jezus en
God gaat volledig aan hen voorbij.
Aan het eind van de preek laat Vuijst op de val
reep nog een minder mooie kant van zichzelf
zien. Terwijl hij om de genade van de Heer
vraagt voor ongelovigen kan hij het niet laten
om in dit verband snerend te spreken over 'die
schrijver uit Warmond en een theoloog uit Am
sterdam'. Zij vallen volgens hem onder de cate
gorie mensen die het woord van de Heer bij
zonder goed kennen maar zich desondanks van
hem afwenden. En daar kan zelfs de geleerde
Vuijst met zijn hoofd niet bij.
Op het artikel 'Omstreden
benzinestation Lindenlaan
vandaag open' - in het LD van
11 december - wil ik reageren.
Ik ben de buurtbewoner bij
wie het PvdA-raadslid Albert
Vink een uur in de huiskamer
heeft gezeten om de situatie
rond de bezinepomp in ogen
schouw te nemen. Het bracht
Vink tot de niet mis te verstane
kritiek die hij uitsprak tijdens
de raadsvergadering: „Het
wordt daar een onoverzichte
lijk zooitje." En hij heeft gelijk.
Je vraagt je af welke ambte
naar zoiets goedkeurt in een
toch al zo onoverzichtelijke
bocht. Ik had alle vier de frac
tievoorzitters in de Sassen-
heimse gemeenteraad bij me
thuis uitgenodigd. Vink kwam,
de overige drie hebben zelfs
niets van zich laten horen.
Ik heb jaren CDA gestemd,
maar die tijd is voorbij. Mijn
tuin stond in verkiezing
altijd ter beschikking aa
partij, maar het CDA ka
het bos in. Voor de gen*
politiek heb ik nu een af
kleur. Drie van de vier S
heimse fracties zijn ken
meer voor het bedrijfslt
dan voor een rustig wo<
not van de wijkbewone
H.van d
Sass
Iedere keer dat er weer zo'n
negatief verhaal in de krant
staat over de OV-taxi, ben ik
erg verbaasd. Ik heb alleen
maar prettige ervaringen met
deze zeer comfortabele en
voordelige manier van ver
voer.
Dat er een marge is betreffen
de de tijd van ophalen weet je
als klant van tevoren: je houdt
dus rekening met een kwar
tiertje vroeger of later, maar
meestal zijn ze op tijd. En het
is tenslotte zo ontzettend veel
goedkoper. Bovendien zijn het
bijna altijd keurige en goede
chauffeurs (bij een 'gewone'
taxi tref je ook wel eens een
minder prettig type) en nette
auto's, kortom: een prima ser
vice, die ik niet graag zou wil
len missen.
Het enige probleem zit waar
schijnlijk bij de centrale
bevindt zich niet in Lek
is slecht op de hoogte v
regio. Daardoor wordt v
chauffeurs soms het on
lijke verwacht Je kunt 1
maal niet in vijf minute
Alphen aan den Rijn na
Oegstgeest rijden.
C.M. Kraus-vai
Oeg,
Ik wil even reageren op een
stukje uit het Leidsch Dagblad.
Ik woon in Polen en mijn
moeder knipt heel veel stukjes
uit de krant om ons, ver weg,
op de hoogte te houden.
Het gaat over het artikel: 'Flora
Holland lijdt strop door mis
daad' met als onderkop 'Dui
zenden stapelwagens verdwij
nen tot in Polen'.
Ik vind dat de Nederlandse
pers blijft bijdragen aan het
negatieve imago dat Polen
heeft. Als je niet verder leest
dan de kop - en veel mensen
doen dat - heeft Polen 1
weer gedaan. Waarom 1
u niet een kop 'Duizent
pelwagens verdwijnen 1
Frankrijk'?
Cerda van Ca
Codziszka
