REGIO
Dichters bezingen schoonheid van Oud-Poelg^
Kinderen worden gemaakt
in de hemel
Rood voor Groen
Geschokt
NAVRAAG
De gemeente Leiden wil af van de combinatie van sport en tabak. En
wel onmiddellijk. Gemeentelijke sporthallen en zwembaden moeten
vanaf 1 januari het goede voorbeeld geven door rokers te weren. Het
besluit valt BAS MENKEN van het bowlingrestaurant aan de Boshui-
zerlaan rauw op zijn dak.
maandag 9 Dl
Het is toch heerlijk dat u niet meer de hele dag in de rook hoeft te
zitten?
,,Aan de ene kant is dat heerlijk, een rookvrije ruimte, maar andere
kant maak ik ernstig bezwaar tegen deze maatregel. Zeker een
bowlingrestaurant heeft gezelligheid hoog in het vaandel. Vergelijk
het maar met een kroeg. Noem mij er één waar je niet mag roken."
Zijn rokers in sportkantines gezellige lui?
„Veel van onze klanten en onze medewerkers roken. Negentig pro
cent van onze inkomsten hebben ermee te maken. Als de gemeen
te voet bij stuk
houdt, staan er vol
gende maand drie
ondernemers en
acht personeelsle
den bij de sociale
dienst. Voor ons is
het tot hier en niet
verder."
Vindt u de gemeen
te niet al te voort
varend met haar
rooki<erbodj dat
landelijk nog niet
is ingevoerd?
„Dit is weer typisch Leids of zo je wilt typisch Nederlands: Leiden
moet weer zo nodig een leuke voorbeeldfunctie vervullen. De ge
meente verschuilt zich achter de Tabakswet uit 1990 die zij stren
ger gaat naleven. Ik vind vooral dat het sportbedrijf te laat heeft ge
handeld. Dit aangescherpte rookverbod is een voortvloeisel van
een besluit van oud-minister Borst en die is toch ook alweer een
tijdje weg. Pas nu horen wij dat wij volgende maand rookvrij moe
ten zijn. luist in december, de drukste maand van het jaar, staat
mijn hoofd eigenlijk helemaal niet naar dit soort problemen.
Wat stelt u dan i>oor?
„Wij zouden met de gemeente willen praten over een verhuizing,
bijvoorbeeld naar de Rooseveltstraat. Ook een situatie zoals bij on
ze buurman, de sauna, lijkt mij wel wat. Die is in particuliere han
den. In het restaurantgedeelte kun je roken wat je wilt, want daar
gaat de gemeente niet over. En bij onze andere buurman, de Vijf
Meihal, schijnt de gemeente te willen meewerken aan een glazen
wand die rokers en niet-rokers scheidt. Ons pand zou een aparte
ingang naar een rokersgedeelte moeten krijgen, maar dat vergt
enorme constructieve aanpassingen. Wij zitten hier met onze zes
bowlingbaantjes voor de hele stad toch al zo ingeklemd."
U bent zelf zeker ook een fervente roker?
„Nee hoor, allerminst. Ik rook niet. maar ik bowl. Tijdens de lan
delijke competitie hebben wij zelfs afgesproken dat er niet wordt
gerookt tijdens het spel."
tekst: Tim Brouwer de Koning foto: Ron Pichel
UIT DE ARCHIEVEN
ANNO 1902, Dinsdag 9 december
NOBEL-PRIJS - Het wordt bevestigd, dat van de Nobel-prijzen van
dit jaar de prijs voor de gewichtigste ontdekking op het gebied der
physica is toegekend aan de prof. dr. H.A. Lorentz, te Leiden, en
prof. dr. P. Zeeman, te Amsterdam. De prijs, die beide geleerden
moeten deelen, bedraagt ongeveer ƒ100,000.
Dr. Hendrik Antoon Lorentz studeerde te Leiden en promoveerde hier
in 1875 tot doctor in de wis- en natuurkunde op een proefschrift, ge
titeld: 'Over de theorieën der terugkaatsing en breking van het licht'.
Sedert Januari 1878 bekleedt hij het hoogleeraarsambt aan de Rijks
universiteit te Leiden. Met den hoogleeraar Zeeman deed hij belang
rijke onderzoekingen aangaande het verband tusschen magnetisme
en licht; op dit gebied had de een het experimenteel, de ander het
theoretisch onderzoek voor zijn rekening genomen en het is de ont
dekking op dit gebied door beide geleerden gedaan, die hen thans
voorden Nobel-prijs in aanmerking deed komen.
i
lili 1 J m -ar
A»t inmi v-1 1' 1 1 5
Anno 1977, vrijdag 9 december
NOORDWUK - Het vrij parkeren in de badplaats blijkt in gemeentelij
ke kringen opnieuw een punt van discussie te zijn geworden. Hierbij
gaat het over de terreinen aan de koningin Astrid Boulevard en dat
aan het Palacaplein. Een deel van de Noordwijkse gemeenteraad wil
ook hier het betaald parkeren afschaffen.
Foto: Archief Leidsch Dagblad
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op'
gironummer 57055 t-n.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA
Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d. (datum van plaatsing)
of door contante betaling aan de balie van net Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82
te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Leidsch Dagblad
Directie: B.M. Essenberg, C.P. Arnold
W.MJ. Bouterse (adjunct)
E-mail: directie@damiatehdc.nl
Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van
der Malen, Léon Klein Schiphorst (adjunct)
E-mail: redactie.ld@damiate.hdc.nl
HOOFDKANTOOR
Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden
Redactie fax 071-5 356 415
Advertentie fax 071-5 323 508
Familieberichten fax 023-5 '50 567
ADVERTENTIES
071-5 356 300
Sprinters (rubrieksadv.): 072-519 6868
ABONNEESERVICE
071-5128 030
E-mail: abonneeservice@hdc.nl
ABONNEMENTEN
Bij vooruitbetaling (acceptgiro)
p/m €19,60 (alleen aut. ine.)
p/kw €55,00 p/j €210,60
Abonnees die ons een machtiging verstrekken
tot het automatisch afschrijven van het
abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting
per betaling.
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 071-5128 030
ma t/m vr: 18-19.30 uur, za: 10-13 uur
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV
cq. de betreffende auteur.
HDC Uitgeverij Zuid BV, 2002
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de
verwerking van gegevens van abonnees van
dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens
worden gebruikt om gerichte informatie over
voordeelaanbiedingen te geven, zowel door
onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar
tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten
aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 503,2003 PA Haarlem.
oegstgeest - De rederijkers waren er
dol op: lofdichten. Te pas en te onpas
bezongen deze poëten de schoonheid
van van alles en nog wat. Vaak naar
aanleiding van een dichtwedstrijd. En
wat dat betreft past de prijsuitreiking
die gistermiddag in Kasteel Oud-Poel
geest plaatsvond in een oude traditie.
Katrijne Bezemer, Inez Kotterman-van
de Vosse en Henk van Zuiden ontvin
gen ieder 500 euro voor hun lofdicht
op het Oegstgeestse kasteel. Ook zijn
hun gedichten opgenomen in het
boekje 'Lofdichten. Ode aan Kasteel
Oud-Poelgeest'.
door Rody van der Pols
En wie het zo bekijkt, zou kunnen
zeggen dat er maar liefst 25 winnaars
waren. Want zoveel gedichten bevat
dit boekje, waarvoor de jury uit ruim
veertig inzendingen een selectie
maakte. Met het boekje heeft Kasteel
Oud-Poelgeest eindelijk het literaire
monument dat zij verdient, zegt Joy
ce de Gruiter, een van de organisato
ren van de wedstrijd. „Vroeger was
het heel normaal dat een dichter een
tijdje op een landgoed logeerde om
de schoonheid ervan te bezingen.
Dat is op Oud-Poelgeest helaas nooit
gebeurd. Maar die lacune is nu ge
dicht."
De poëziewedstrijd maakt deel uit
van Heerlijck Buijtenleven, een co
productie van Kasteel Oud-Poelgeest
en Stelling Projecten uit Leiden. Doel
hiervan is mensen uit de regio kennis
te laten maken met het kasteel en
zijn omgeving. Zo konden kinde
ren het afgelopen voorjaar dak
pannen ontwerpen voor de
duiventil in de kas
teeltuin,
nam af
wandeling door het bos en was er
onlangs nog een voorstelling met een
toverlantaarn. Het verschijnen van de
lofdichtbundel met een voorwoord
van oud-Oegstgeestenaar Jan Wol
kers vormt het slot van de cyclus.
Het kortste gedicht uit de bundel is
van de hand van Henk van Zuiden,
een van de drie prijswinnaars. Hij
schreef een zogenaamde 'tanka'.
„Dat is een Japanse versvorm die uit
vijf regels bestaat", legt de Haagse
dichter uit. „Het aantal lettergrepen
per regel is ook vastgesteld: vijf, ze
ven, vijf, zeven, zeven. Na de derde
regel komt altijd een wending." De
Hagenaar, die al verscheidene dicht
bundels op zijn naam heeft staan,
schreef het gedicht zonder ooit op
het Oegstgeester landgoed te zijn ge
weest. „Maar ik kom uit Gelderland,
waar je ook veel van dit soort buitens
hebt. Qua sfeer zijn die erg vergelijk
baar."
De Oegstgeestse Inez Kotterman-van
de Vosse kent het landgoed wel dege
lijk uit eigen ervaring. „Toch ben ik
speciaal voor dit gedicht nog een
aantal keer komert kijken. Ook heb ik
het een en ander opgezocht over het
rijke verleden, de vroegere bewoners
van kasteel, dat soort dingen", vertelt
de prijswinnares, die dichten tot haar
hobby's rekent. Het gedicht, dat tot
de langste uit de bundel behoort,
schreef ze in één ruk tijdens een
treinreis. „Ik moet er op een gegeven
moment voor gaan zitten en dan
staat het ineens
op papier."
Voor Katrij-
ne Beze
mer uit Oegstgeest was het de eerste
keer dat ze een 'serieus' gedicht
schreef. „Ik heb vroeger wel vaak sin
terklaasgedichten gemaakt - en vond
dat ook erg leuk - maar zo'n gedicht
als dit, dat had ik nog niet eerder ge
daan." Het gedicht liet zich min of
meer als vanzelf schrijven.Alleen
met het slot had ik moeite. Ik zocht
een vogel met een leuke naam. Dus
de mus en de ekster vielen af. Toen
kwam ik op 'rietzanger', hoewel ik die
hier nog nooit gezien heb. Hij schijnt
wel voor te komen. Het is dus niet al
leen maar dichterlijke verbeelding."
Kasteel Oud-Poelgeest
Hier loop ik door de beukenlaan
waar vogels kwinkeleren.
Zij brengen met hun melodie
mij in perfecte harmonie
een groet uit hoger sferen
zo passend bij dit oude slot,
tehuis van veel geslachten,
met elk hun eigen levenslied,
hun deel van vreugde en verdriet,
hun daden en gedachten.
Drie leeuweriken, zilverwit,
zie ik de toegang dekken,
hun vleugels in de vlucht verstild
op 't blauw met gouden wapenschild
van 't 'Huys der Rijcken Vrecken'.
Hoe trots en statig ligt het daar
omringd door bos en weiden,
een beeld van schoonheid en van
kracht
in 't water van de brede gracht
weerspiegeld aan drie zijden.
Daar zwemt een trotse moedereend
met kuikens net geboren.
Het is alsof ze zeggen wil:
geniet en luister en wees stil,
laat niets de rust verstoren.
Ik weet waarom je hier wilt zijn,
waarom je bent gekomen,
want in dit vroege ochtenduur
is alles één in de natuur,
we kennen al je dromen.
Je wilt wat proeven van de sfeer
van lang vervlogen tijden
en ziet nog door de oprijlaan,
waar eeuwenoude bomen staan,
de paardenkoetsjes rijden.
Je zit zelfs in de Drakenzaal
met wit-gepruikte heren
en dames in een hoepelrok
te wachten tot de meesterkok
het feestmaal gaat serveren.
De heerlijkheid zo zwaar beproefd
door brand, verval, vernieling
behield toch ondanks dit geweld,
in nieuwe luister steeds hersteld,
haar 'heerlijke' bezieling.
Nu heeft zij een sociale taak
en laat zij zeer, zeer velen,
die hier te gast zijn, elk seizoen,
om levenswijsheid op te doen,
in al haar glorie delen.
Inez Kotterman-van de Vosse
Lofdicht
De bomen bedekt met
ochtenddauw
de muren spreken
van vervlogen dagen
toen andere ogen dit
uitzicht zagen
en stemmen fluisterden I
jou*.
Zonlicht warmt de koelef
steen n
grijs en blauw drijven
wolken voorbij
geen geluid dan de windl
de fiets aan de hand 1
herinneringen waren oirf
geest heen. a
0
Heeft eens lang geleden
iemand als ik
hier ook zo verblijd en
aandachtig gestaan? I
Heeft zij toen ook
de rietzanger gezien
en is zij ook stilletjes verd
Kat)
1
Tanka voor lan
Oud-Poelgeest'
De stad is vreemd aan 1
spechten, oerschone blo|
bomen eeuwenoud. r
Laat tijd, zoek buitenlevq
raak bron vol heerlijkheid
De winnende lofdichters, van links naar rechts: Katrijne Bezemer, Inez Kotterman-van de Vosse en Henk van Zuiden. Foto: Dick Hogewoning
PREEKTIJGERS
SCHRIJVENDE LEZERS
preek recensie
Saskia Decorte
Dominee Faber, Evangelische
Gemeenschap Leiden, zondag 10.00 uur
Er kan nog meer bijook veel
niet-gelovigen kunnen zich de
kinderprogramma's van de
Evangelische Omroep nog herin
neren uit hun jeugd. Licht, lief,
onschuldig en altijd met een op
timistische boodschap. Ook bij
de zondagse dienst van de Evan
gelische Gemeenschap aan de Middelste-
gracht te Leiden is weinig te merken van 'de
vreze Gods'. Het geloof biedt hier in de eerste
plaats steun en troost.
„Nooit zag 'k een vriend die zo trouw was als
Jezus neen, nooit een hij heeft toch al mijn
smarten genezen hij alleen, hij alleen", zin
gen de kerkgangers bij binnenkomst in de zaal,
terwijl ze plaatsnemen op plastic stoelen. Het
is vol. En koud. „Even warmzingen, mensen",
zegt broeder Theo, die de dienst inluidt. Ter
wijl de gelovigen een vriend vinden in Jezus,
kunnen ze ook op het aardse niveau de nodige
steun verwachten van de Evangelische Ge
meenschap. Zo brengt broeder Theo de harte
lijke groeten over van zuster van Damme, die
enige weken geleden bij een val gewond raakte
aan haar been. „Het is niet gebroken, maar er
zitten wel scheurtjes in." Iemand uit de zaal
biedt aan om de zuster, die volgende week 85
wordt, een bloemetje te brengen. Ook wordt er
op verzoek gebeden voor Marco, die in een af
kickcentrum zit. En volgende week gaan Jaap
en Laurie trouwen. Iedereen is welkom.
„Wie mag ik uitnodigen voor een lied?" vraagt
broeder Theo. „Nummer 556!"
roept iemand uit de zaal. Zonder
aarzelen zet de toetsenist de eer
ste tonen in. Hij kent duidelijk
alle 915 liederen uit het boek
'Glorieklokken, liederen voor so
lo en samenzang' foutloos uit
het hoofd.
Na de huishoudelijke medede
lingen is het tijd voor het echte
werk: broeder Faber houdt zijn
'preek van de week'. Faber werkt
als documentalist voor de Evan
gelische Omroep en preken is
naar eigen zeggen zijn hobby en
roeping. Hij preekt dan ook le
vendig, boeiend en vol overtuigingskracht. Het
spat van de preekstoel. Aan de hand van het
verhaal van Maria's onbevlekte ontvangenis
(Lucas 1:20) gaat hij in op het thema 'Gelooft u
alles wat er gezegd wordt?'
„Theologen van nu zeggen: onbevlekte ont
vangenis? Wat een onzin, we weten in de een
entwintigste eeuw wel beter dan dat Jezus uit
een maagd is geboren. Maar gelooft u in de
woorden van mensen of in de woorden van
God?" Faber pleit ervoor om ook in deze tijd
onvoorwaardelijk in Gods woord te blijven ge
loven. „Ja, ik ben een fundamentalist en ik ge
loof in een onbevlekte ontvangenis. God kan
fantastische dingen doen, al snap ik er geen
snars van." Uit de zaal klinkt een spontaan
Amen!
Het 'onbevlekte denken', het geloof in wonde
ren, is volgens Faber aan het verdwijnen en
dat vindt hij jammer. „Tegenwoordig kunnen
mensen ook zelf bepalen wanneer ze een kind
krijgen. Maar ondanks dat is elk kind is nog
steeds een wonder. Vorige week kreeg ik een
geboortekaartje. 'Made in heaven' stond erop,
'gemaakt in de hemel'. Dat is mooi."
Rood voor Groen. Enige jaren
geleden nam wat ik noem
"een ethische bevlieging'' bezit
van de heer H. Groen, welge
steld bewoner van Amster
dam. Tegenover NRC handels
blad verklaarde hij in een in
terview dat hij wel iets voor
zijn stad wilde doen. Hij meld
de dit ook aan zijn partij, de
WD, en waarvoor de gemid
delde wethouder jarenlang in
zijn partij op allerlei wijzen ac
tief moet zijn, van uiterst links
tot uiterst rechts, werd de heer
Groen in de schoot geworpen:
hij werd benoemd tot wethou
der. Dat aan een wethouder
schap ongeschreven regels
verbonden zijn had de heer
Groen zich kennelijk niet ge
realiseerd. Na twee jaar was
zijn wethouderschap niet
meer houdbaar. Zijn eigen
partij liet hem vallen. Waar
wordt dat nog vertoond? Beste
bewijs dat zijn verklarend ver
haal niet goed genoeg was.
Ik besef dat mijn mailtje niet
origineel is. Maar bij het lezen
dat ook Cees Waal kandidaat
was voor de burgemeesters
post was ik werkelijk geschokt.
Ik ken hem als een zeer integer
persoon, met veel bestuurlijke
ervaring. Hij zou een uitste-
Wat nu? Voor mensen, die wat
voor de gemeenschap willen
doen, bovendien volkomen
onafhankelijk zijn, zijn er ge
noeg organisaties die maar al
te graag gebruik maken van
hun diensten. En zo was er in
de "buitenwijk" Almere van
Amsterdam een grote sportin
stelling, Omniworld, die popu
laire Harry intussen wel wilde
hebben. Helaas was ook hier
de pret binnen niet al te lange
tijd voorbij. Reden? Ongeveer
dezelfde als in Amsterdam.
Volkomen onafhankelijke Har
ry had geen moeite om op met
proletarisch winkelen te verge
lijken wijze met de financiën
van de stichting om te gaan.
Toen kwam de Koninklijke
Nederlandse Atletiek Unie in
beeld. Ook hier zag men zich
genoodzaakt voor Harry een
betere te zoeken. De reden is
weer te gênant voor woorden!
Men zou veronderstellen dat
hierna voor de heer Groen de
kende burgemeester zijn. Hoe
haalt die benoemingscommis
sie het in haar hoofd dat er
verder geen geschikte kandi
daten bij waren? En dan zelf
een scharrelaar voordragen,
met partijvriendjes de zaak be
klinken, en het afgesproken
haan gekraaid zou
zou nu toch moeU
dat ethische bevloj
sen stelt, die voor 1
gaan. Helaas. Het 1
een goed verhaal b
een van zijn ongeti
wezige kwaliteiten
Leiden met een de
guur worden opge
burgemeester? Wa
zeggen tegen de wi
komende ambtena
der zijn bewind eei
broodje steelt? Do<
nog steeds hoog oj
gen mensen, die tc
geroepen worden,
ele benoeming var
Groen tot burgeme
dit ambt omlaag. E
ik ook burgemeest
dere gemeenten ni
referendum a
kan toch gewoon r
een malafide hand
ik gewoon sprakelc
