'Mijn leven is één groot feest'
OOG in OOG
De vragen
De regels
HDC 932
John Beeren werd gebo
ren op 28 april 1954 in
Overveen. Hij bezocht na
de lagere school de hbs,
mulo en ten slotte de
havo. Koos daarna voor
een opleiding aan de Ho
gere Hotelschool in Sche-
veningen. Beeren is sinds
26 jaar eigenaar van 'De
Bokkedoorns' in Over
veen, een van de slechts
acht tweesterrenrestau
rants in Nederland. Hij is
getrouwd met
Tineke en
vader van
Pascal (18) en
Florian (16).
door Gerard van Putten
John Beeren: „Ik ben in staat lieden die mijn medewerkers onheus bejegenen met een end hout de zaak uit te slaan."
Foto: United Photos De Boer/Poppe de Boer
2. Op welke plek buiten Nederland
zou u een jaar willen wonen?
„Zuid-Frankrijk. Ik voel me er niet Frans
man onder de Fransen, ik zal het sterker
uitdrukken, ik voel me daar God in Frank
rijk. Je hebt er veel groen en de tempera
tuur is er meestal behaaglijk. Eten en drin
ken is er ook prima. Ik hou van het leven
daar, waar de mensen zich niet als hier
door haast achtervolgd voelen. Misschien
dat ik geen francofiel ben, maar zeker wel
een zuid-francofiel.
Je zult mij niet horen zeggen dat de streek
mooi is, maar dat er jammer genoeg Fran
sen wonen. Ik kan er in komen dat ze soms
arrogant worden gevonden. Of beter: chau
vinistisch. Neem me niet kwalijk, 's zomers
wordt daar een groot deel van hun landje
ingepikt door een stel toeristen. Zelf stoor
ik me in Zandvoort aan sommige vakantie
gangers. Natuurlijk is het waar dat heel wat
mensen in zowel Zuid-Frankrijk als hier in
Zandvoort eten van de toeristen. Maar dat
wil nog niet zeggen dat alle vervelende bij
komstigheden van het vreemdelingenver
keer maar op de koop toe moeten worden
genomen. Ik moet trouwens zeggen dat de
service in Zuid-Frankrijk de laatste jaren er
op vooruit is gegaan. Dat daar ten opzichte
van sommige toeristen een afstandelijke
houding wordt aangenomen, kan ik me le
vendig voorstellen."
11. Als u vandaag ineens alles zou
durven, wat zou u dan als eerste
doen?
„Meteen in een F-16 duiken en dwars door
de geluidsbarrière gaan. Lijkt me geweldig.
Bij nader inzien zou ik liever nog meedoen
aan een Formule 1-race. Want het moet bij
mij snel gaan, ja. Het probleem is alleen dat
ik zo'n schijterd ben, dat ik niet eens in een
achtbaan ga."
21. Heeft u een
euthanasieverklaring getekend?
„Nee, maar ik denk er wel steeds meer over
om het te doen. Ik ben katholiek opgevoed,
maar echt kerkelijk ben ik nooit geweest.
Dus met mijn afkomst heeft het niets te
maken, dat ik tot dusver geen euthanasie
verklaring heb getekend. Het is meer dat als
je jong bent en het erg naar de zin hebt in
het leven, elke gedachte aan pensioen of
euthanasieverklaring eenvoudig uitblijft.
Wie jong is, staat zeker niet stil bij de dood.
Naarmate je ouder wordt, krijg je in de di
recte omgeving steeds meer te maken met
mensen die na een lijdensweg komen te
overlijden. De afgelopen jaren heb ik het
een paar keer bij de hand gehad dat ik
dacht: 'Eigenlijk zou hier een spuitje moe
ten worden gegeven'.
Ik probeer iedereen in z'n waarde te laten,
dus ook de mensen die roepen dat er aan
Gods wil niet te tornen valt. Maar ik vind
het ongepast dat een confessionele min
derheid haar overtuiging probeert op te
leggen aan andersdenkenden. Ik vind dat
iedereen over zijn of haar lot kan beslissen.
Ik vind het ethisch onverantwoord mensen
als een kasplant door te laten leven. Als een
arts zegt: 'Mensen, het wordt nooit meer
wat met deze patiënt', dan heeft het weinig
zin diens bestaan te rekken. Hetzelfde geldt
voor mij als het hart gezond is, maar de
geest door dementie zover heen, dat ik op
een gegeven moment van mijn gezond niet
meer zou weten. Met alle respect voor de
genen die vanuit hun geloof kiezen ervoor
kiezen hun familielid tot de laatste snik te
laten leven, zou ik het mijn familie en
vrienden niet willen aandoen dat ze getuige
zijn van mijn demasqué. Mijn criterium is:
zodra ik mijn vrouw en kinderen niet meer
herken, is het klaar. Mag ik het nu even af
kloppen dat het nooit zover komt...?"
36. Bent u gelovig?
„Wel bijgelovig. Wanneer iemand mij een
vraag stelt waar ik liever geen ja of nee op
antwoord, uit vrees dat het dan wel zou
kunnen gebeuren, klop ik altijd even onder
de tafel. Als het tot mij doordringt dat ik
onder een ladder ben doorgelopen, schrik
ik daar alsnog van zodra dat tot me door
dringt en dan ben ik in staat een handje
zout over mijn linkerschouder te gooien.
Vrijdag de dertiende is daarentegen een
topdag voor mij, dertien is mijn geluks
nummer. Maar als ik een waardeloze wed
strijddag op de golfbaan heb, kijk ik toch
even wat ik aan heb. En dan trek ik die kle
ren bij een volgende gelegenheid niet aan.
Zo bijgelovig ben ik dus.
Gelovig zijn is iets anders. Dikwijls wordt
dat gekoppeld aan naar de kerk gaan en
bidden voor het eten. Dat heb ik dus abso
luut niet, ook al heb ik me nooit laten uit
schrijven en ben ik officieel nog rooms-ka-
tholiek. Maar als mij wordt gevraagd wat
hierna is, antwoord ik: 'Volgens mij niks'.
Gesteld dat God bestaat en dat Hij ons van
boven een beetje stuurt, hoe kan het dan
dat er zoveel ellende in de wereld is? Ik
weet wel dat er dan onmiddellijk wordt ge
zegd dat wij mensen allemaal een eigen wil
hebben gekregen. Maar al die aardbevin
gen en rampen dan, waar geen mens wat
aan kan doen?!"
48. Wat is de grootste wetsovertre
dingdie u heeft begaan?
„Ik ben een keer gepakt omdat ik te veel ge
dronken had. Dat is niet iets waar ik trots
op ben. Niet dat ik me het delirium had ge
zopen, maar procentueel zat ik wel boven
de norm om achter het stuur te kruipen.
Het was op 2 november 1977, ik studeerde
toen aan de Hotelschool. Een dag na de in
werkingtreding van het 1 november-wetje
was ik al de sigaar. Met een paar studenten
was ik gezellig op stap geweest. Bracht er
nog een paar naar huis en ja, halverwege
de route naar mijn eigen optrekje in Den
Haag werd ik aangehouden. Noem het een
jeugdzonde.
In die tijd is mij dat ontzettend aangere
kend. Mij werd als student een boete van
vijftienhonderd gulden opgelegd, alsmede
een halfjaar ontzegging van rijbevoegd
heid. Ik moest voorkomen in Den Haag, in
de rechtszaal hielden mijn mede-studenten
een spandoek met de tekst 'Beeren moet
vrij' omhoog. Dat was de leuke kant van de
zaak. Achteraf heb ik dikwijls gedacht: je
zou onder invloed toch maar iemand heb
ben aangereden. Dat is ook de reden dat ik
nu geregeld gebruik maak van chauffeurs
diensten, als ik buiten de deur een diner
heb. Ik ga echt niet meer met een bakkie op
rijden. Ik let in de zaak ook op, laat ik zeg
gen, het 'innemende gedrag' van een gast.
Is die met eigen vervoer gekomen, dan zal
ik rijden altijd afraden en een taxi bellen.
Mocht daar een eigenwijze reactie op ko
men, dus dat zo'n figuur er hoe dan ook op
staat zelf te gaan rijden, dan nemen wij de
nodige voorzorgsmaatregelen. Hetgeen wil
zeggen dat wij de banden laten leeglopen,
als we de kans krijgen. Maar het is maar
twee keer gebeurd in zesentwintig jaar; hier
worden geen dronkemanspartijen aange
richt."
14. Wat kan u in mensen
vreselijk ergeren?
„Figuren die anderen overlast bezorgen. Ik
stoor me mateloos aan mensen die zich
ongevraagd opdringen. Inbreken op ie
mands privacy. Boers, platvloers gedrag,
bah. Een nonchalante, ongeïnteresseerde
houding, ik kan me er vreselijk aan ergeren.
Oneerlijkheid, ik kan er niet tegen. Mensen
die mij adviezen gaan geven, terwijl ik er
niet om heb gevraagd, kunnen wat mij be
treft beter een straatje om gaan. Ik ben in
staat lieden die mijn medewerkers onheus
bejegenen met een end hout de zaak uit te
slaan. Ook al hebben ze gegeten en gedron
ken, ze hoeven dan niet af te rekenen. Dat
houdt alleen maar op, dergelijke gasten
moeten zo snel mogelijk uit mijn ogen.
Weg ermee. Gelukkig geven de meeste
klanten hier er blijk van een goede opvoe
ding te hebben genoten."
30. Wat was de gelukkigste
fase van uw leven?
„Ik vraag me af of het nog beter kan. Ik heb
een ontzettend leuke jeugd gehad, de stu
dietijd was geweldig en nu vind ik het ook
fantastisch. Ik heb een fijn gezin, woon lek
ker. Mijn leven is één groot feest, verdomd
als het niet waar is. En als er een keer geen
feest is, dan verzin ik wel wat om er weer
een feest van te maken. Anders gezegd: ik
ben geboren voor het leven. Het enige waar
ik af en toe tegen aanhik is de vraag wat de
toekomst zal brengen."
33. In welke andere periode
had u graag willen leven?
„Hier en nu is mij mooi genoeg. Het enige
is dat ik er over honderd jaar nogzou wil
len zijn, mits kerngezond en recht van lijf
en leden."
45. Wat is in uw werk uw
grootste frustratie?
„Dat het in dit land heel moeilijk is horeca
te bedrijven op het allerhoogste niveau. Op
de manier zoals ik het zou willen. Ik ben
eens begonnen met valet parking - je komt
aan met je auto, geeft de sleutels af aan een
medewerker die de wagen dan wegzet. Ik
werd benaderd door een paar studenten
die vroegen of ze dat mochten doen. Ik
voelde daar wel voor, temeer omdat er hier
op het parkeerterrein nogal wat auto-inbra
ken werden gepleegd. Hadden de gasten
een gezellige avond gehad, lekker gegeten
en gedronken, en na zo'n avond wachtte
dan een complete ontnuchtering omdat de
ruiten van hun auto waren ingeslagen. Dus
ik begin aan die valet parking, en bel voor
alle zekerheid ook even de belastingen om
te informeren over hoe of wat. Kreeg ik me
daar een of andere koekenbakker aan de
lijn, die informeerde wat de jongens alle
maal voor mij deden en vervolgens ben ik
toch door de ambtelijke molen gegaan, dat
hou je niet voor mogelijk. Mijn hele doop
ceel is gelicht. Alsof ik een crimineel was.
Of er sprake was van een dienstverband,
ook dat wilden ze bij de belasting weten.
Nou, pffff, ik werd er gek van. Ik praat dus
over studenten die bij mij een zakcentje
van vijftig gulden per avond meepakten.
Een jaar heeft het geduurd, voordat ik ze
hier officieel mocht neerzetten.
Om kort te zijn: ik zou hier veel meer servi
ce willen bieden, maar ik kan het me niet
veroorloven. Ik zou best een paar uurtjes
een livreier in uniform bij de deur willen
hebben. Maar die kan ik niet betalen. Ter
wijl ik zeker weet dat een heleboel aow'ers
het prachtig zouden vinden om dat een
paar uurtjes te doen voor twee geeltjes. In
de keuken kan ik er nog wel een man of vijf,
zes bij hebben. Maar als een leerling van
zestien van school komt, zit die al meteen
aan het minimumloon, terwijl die nog van
niks weet. In de grote huizen, de duurste
restaurants in Frankrijk, hebben de drie
sterrenjongens een man of veertig in de
keuken staan. Hooguit zes worden betaald,
de rest is in de leer. Zonder een eurocent te
ontvangen bij wijze van spreken, maar die
jongeren zien dat als een investering om
zich het vak binnen twee jaar eigen te ma
ken. Doe ik dat hier, dan komt er een grap
penmaker langs die dan alle personeels
kaarten opeist. Kijk, ik heb het niet over
zwart werken, daar heb ik een hekel aan.
Maar wel over investeren in jezelf. Neder
land is volledig verkokerd door allerlei
voorschriften en regels. Nog even, en ieder
een wordt horendol van het ronddraaien in
de ambtelijke molen."
50. Wanneer beschouwde
u zichzelf als volwassen?
„Toen ik mijn eerste auto kreeg. Een Mini-
cooper, kenteken ZA-69-81 of zoiets. Ik
kreeg er opeens een enorme vrijheid door.
Ik was mobiel, niet langer afhankelijk van
anderen en was niet meer aangewezen op
het openbaar vervoer. Ik kon gaan en staan
waar ik wilde. Of het nou 's nachts, midden
op de dag of weet ik veel wanneer was, ik
hoefde er alleen maar voor te zorgen dat er
benzine in zat en rijden maar. Het vrijbui-
tersgevoel dat ik erdoor kreeg gaf mij ook
het eerste besef van volwassenen worden,
al zeg ik er tegelijkertijd bij dat een mens
nooit helemaal volwassen wordt. Lees de
kranten maar over wat mensen elkaar kun
nen aandoen en je weet genoeg.
In de goede zin des woords zit er nog iets
van een kind in mij. Ik ga af en toe op stap
met mijn zoon om weer te ervaren hoe het
ook alweer was. Vind ik heerlijk. Hup, zo'n
disco in en dan zie ik dat jonge spul, die
jonge meiden en gasten plezier hebben.
Mijn zoon vindt het prachtig dat ik meega,
althans dat zegt hij altijd. Voor mij maakt
het allemaal deel uit van een onderzoeks-
tocht, want dat is mijn hele bestaan eigen
lijk. Van alles dat je tegenkomt proeven. En
ja, helaas moet ik dan zeggen dat het leven
eigenlijk te kort duurt.
Maar wat heet onvolwassenheid?! In nega
tieve zin hebben de ministers en al die lijst
trekkers die ik de laatste maanden op tele
visie heb gezien zich onvolwassen gedra
gen. Hoe de overheid met zinloos geweld
omgaat, bloody shamé. Alleen die Remkes
had het laatst over een schop uitdelen, toen
hij het over Venlo had. Maar ik hoorde van
die lui die riepen dat we er maar niet te veel
over moesten praten, omdat er nog meer
rotzooi van zou komen. Wat nou?! Je moet
als kerel juist op een volwassen manier zeg
gen hoe je.erover denkt. Niemand die dat
doet. Nee, dan prins Bemhard. Zó'n peer!
Die weet waar hij het over heeft. Die denkt:
ik ben te oud om mijn mond nog te hou
den. Van dat soort mensen hou ik. Jongens
van Jan de Wit, waar zijn ze gebleven?"
ZATERDAG
7 DECEMBER
2002
ER
BU
finish
Wanneer bent u voor het laatst enorm boos
geweest?
Op welke plek buiten Nederland zou u een
jaar willen wonen?
Als u nu een ander beroep zou mogen
kiezen, wat zou u dan worden?
Wat zult u nooit weggooien?
Welk kunstwerk (boek, schilderij, beeld, lied,
cd) zou u gemaakt willen hebben?
Waarover heeft u in uw leven het meeste
verdriet gehad?
Gaat u liever om met mannen
of met vrouwen?
Wordt u met het ouder worden
optimistischer of pessimistischer?
Van welk bedrijf of welke instelling zou u
directeur willen zijn?
Wanneer was u voor het laatst
zenuwachtig?
Als u vandaag ineens alles zou durven, wat
zou u dan als eerste doen?
Wat zou u willen veranderen
aan uw jeugd?
Gelooft u in liefde op het eerste gezicht?
Wat kan u in mensen vreselijk ergeren?
Wanneer heeft u voor het laatst te veel
gedronken?
Welke rol in welke film had
u willen spelen?
Van wie zou u een toegestoken hand
weigeren?
Wat vindt u opwindend?
Vindt u zichzelf aantrekkelijk?
Wat is uw slechtste eigenschap?
Heeft u een euthanasieverklaring getekend?
Waar geeft u het meeste geld aan uit?
(Woning en auto buiten beschouwing
gelaten)
Heeft u wel eens een
belangrijke vriendschap verbroken?
Op welke terreinen heeft volgens u de
andere sekse het gemakkelijker?
Zijn er onderwerpen waarover tegen u geen
grappen gemaakt mogen worden?
Is seksualiteit belangrijk in het leven?
Welk tv-programma moet meteen van het
scherm worden gehaald?
Mogen partners geheimen
voor elkaar hebben?
Van welke beroemdheid greep de dood u
het meest aan?
Wat was de gelukkigste fase
van uw leven?
Welke dag zou u willen overdoen?
Wat is de karaktertrek waarvan u wilt dat
mensen zich u erom herinneren?
In welke andere periode had u graag
geleefd?
Wanneer was u voor het laatst verliefd?
Bent u trouw?
Bent u gelovig?
Wat zou u graag beter kunnen?
Wat mist u in het buitenland het
meest aan Nederland?
U mag vier mensen - onder wie ook
overleden personen - uitnodigen voor een
dinertje. Wie kiest u?
Welke kus zou u willen overdoen?
Waar krijgt u kippenvel van?
Wie bewondert u?
Gaat u wel eens alleen uit?
Wat was uw slechtste beslissing?
Wat is in uw werk uw grootste frustratie?
Wanneer hebt u voor het laatst een%u
èugen
Wat was uw angstigste moment?
Wanneer hebt i
(tje) gebruikt?
Wat is de grootste wetsovertreding die u
heeft begaan?
Denkt u te weten wat uw partner in u ziet?
Wanneer beschouwde u zichzelf
als volwassen?
De geïnterviewde gooit telkens een dobbelsteen
met twintig vlakken, om te bepalen welke vraag
hij (of zij) krijgt voorgelegd. Voor de eerste vraag
wordt gerekend vanaf nul. Bij de volgende
negen worpen wordt er doorgeteld, waarbij na
vraag 50 weer vraag 1 volgt. Komt iemand op
een vraag die hij al heeft beantwoord, dan moet
die worp over.
T
