1^
KUNST CULTUUR
Lee Towers weer als trotse havenarbeider
Phil Collins is met 'Testify de behaagzucht voorbij
Twee glijdende blote dames, slechts in vla en
Tien avonden 'Harbour Lights' in het nieuwe Luxor Theater in Rotterdam
'Ik heb eigenlijk nooit zo goed onder druk kunnen werken'
Bond-fab
massaaL.
België njjj
de bioscr
'Apocaly^1
Now' be/11
film van al
laatste 2£e
«fa,
donderdag 5 DECEMBER F
Sharon Osbourne. Foto:
Reuters/ Fred Prouser
'The Osbournes'
onderscheiden
tos angeles - De serie 'The Os
bournes' is met de 'Strange but
True' ("Vreemd maar waar')
Award beloond. De Amerikaan
se onderscheiding voor 'reality
series' is door Sharon Osbourne
in ontvangst genomen. In 'The
Osbournes', die op MTV wordt
uitgezonden, wordt het vaak bi
zarre gezinsleven van rockster
Ozzy Osbourne, zijn vrouw en
twee puberende kinderen op de
voet gevolgd.
Stuk Troelstra
opgevoerd
Leeuwarden - Een toneelstuk
geschreven door socialist Pieter
Jelles Troelstra wordt binnen
kort voor het eerst opgevoerd.
Twintig acteurs van het Friese
theatergezelschap Tryater ge
ven in Leeuwarden op 14 en 15
december een lezing, waarin
stukjes uit 'Zijn vrouw' worden
geacteerd. Troelstra schreef het
stuk rond 1904 op de achter
kant van Tweede-Kamerstuk
ken. Het toneelstuk geeft de vi
sie van Troelstra op zijn huwe
lijk met Nynke van Hichtum, de
schrijfster van Afke's Tiental.
Het huwelijk liep in 1907 uit op
een scheiding, mede door de
zwakke geestelijke gezondheid
van zijn vrouw.
Wim Gilles
overleden
eindhoven - Naar nu pas be
kend is geworden, is afgelopen
vrijdag in Canada Wim Gilles
overleden, een van de pioniers
van de industriële vormgeving
in Nederland. Hij is 79 jaar ge
worden. Wim Gilles was vanaf
1953 leraar en van 1966 tot 1972
directeur van Middelbare
Kunstnijverheidsschool in
Eindhoven die later zou uit
groeien tot de Academie voor
Industriële Vormgeving en nog
later tot de Design Academy.
Zijn ontwerpen behoren tot de
vaste collecties van het muse
um Boijmans Van Beuningen in
Rotterdam en het Haags Ge
meentemuseum.
Midnight Oil
stopt ermee
sydney - De Australische rock
band Midnight Oil stopt ermee.
Dat heeft de groep besloten na
dat de zanger uit de band was
gestapt. Midnight Oil fungeerde
een kwart eeuw lang als het
muzikale sociale geweten van
Australië. Met het nummer
'Beds are burning' verwierf de
groep internationale faam. Het
lied was een protest tegen de
manier waarop de Australische
overheid in het verleden met de
oorspronkelijke bewoners van
het land, de Aboriginals, is om
gegaan.
door Ad van Kaam
leiden - Hoever kan je gaan? Bij
de Bloeiende Maagden heel
ver. Bijna tot op de eerste rij
van de Leidse Schouwburg
waar gisteravond de première
plaatsvond van 'Lege Maag',
het stuk waarvoor het tweetal
Ingrid Wender en Minou Bosua
eerst vier maanden droogzwom
aleer de officiële duik in het
diepe te wagen. Je zal het toch
maar op je schoot krijgen, twee
blote dames, van top tot teen
'gehuld' in vla en appelmoes.
Ze gleden, bij wijze van toegift,
op buik en borsten net tot op
het uiterste randje van het po
dium, zonder er daadwerkelijk
af te vallen. Zodoende bleef het
bij het publiek vooraan slechts
bij spetters van de vlaflip op
hun goeie goed. Maar het
scheelde maar één schaam-
haartje.
Door die vier maanden van try-
outs in den lande, ze stonden
met dit programma ook al eer
der in Leiden, en de nodige pu
bliciteit was de roem het gren
zen verleggende duo reeds
vooruitgesneld. Nou ja, roem.
Daar willen ze in gemeenten als
Zwijndrecht en Hendrik-Ido-
Ambacht niet meteen aan. In
christelijke contreien werd de
eerdere voorstelling 'Vergeef ze,
ze weten niet wat ze doen',
door de gemeenteraad zwaar
bekritiseerd en nog net aan niet
verboden. "Lege Maag' maakt
in die gemeenten achter Rot
terdam absoluut geen schijn
van kans. Twee vrouwen die
anderhalf uur in hun nakie het
podium domineren gelijk por
nosterren - dat is toch zeker
ook pure pomo?
Maar vonden ze dat in Leiden,
in het liberale hart van de
Randstad ook? Was het echt zo
shockerend om, anno 2002,
twee poedelnaakte vrouwen op
het podium elkaar achterna te
zien rennen, bij voortduring el
kaar op de meest intieme plaat
sen te zien betasten, of elkaar
met zuivelproducten te be
smeuren. Misschien voor die
vier mensen die voortijdig de
zaal verlieten wel. Je weet het
niet, want het gebeurt wel va
ker dat mensen een voorstel
ling niet zien zitten en het hal
verwege voor gezien houden.
Voor het manneke van pakweg
een jaar of veertien dan, die sa
men met zijn zus zat ingeklemd
tussen zijn ouders? Zijn brilletje
zal wel een paar keer beslagen
zijn bij het zien van zoveel
vrouwelijk vlees en bij het ho
ren van zoveel obscene en on
gekuiste taal. Maar hij zat het
uit. En wie weet had hij de
avond van zijn leven.
Shockerend was het zeker voor
Suzanne, die samen met haar
vriendin en met hoogrode ko
nen na afloop nog stond na te
hijgen in de foyer, gratis vlaflip
(jawel) binnen handbereik.
„Maar ik vond het aan andere
kant ook geweldig. Je moet
maar de durf hebben om je zo
kwetsbaar op te stellen. Dat je
daar gaat staan in je niksie en
dan met zo'n goed verhaal naar
voren komt. Nee, ik vond het
niets met pornografie te maken
hebben. Ik vond het verhaal er
achter van die engel die naar de
aarde kwam om echt mens te
worden juist heel mooi en ont
roerend. Maar nogmaals, het
getuigt wél van lef om het op
die manier te doen."
En de profesessionals dan, zo
als Bart van Mossel, directeur
van de Leidse Schouwburg,
vond hij het shocking? „Hele
maal niet. Ik kan me voorstel
len dat mensen dit gedurfd of
controversieel vinden. Maar ik
vind dat theater niet altijd hoeft
te behagen. Een voorstelling
mag en moet ook wel eens
door Louis Du Moulin
Rotterdam - Rotterdamser kan
het niet. Lee Towers eert tien
avonden lang in het nieuwe
Luxor Theater de haven die al
veertig jaar de grootste ter we
reld is. Met een hele rits andere
lokale fenomenen als Loes Luca,
Anita Meyer, Gerard Cox, Jules
Deelder en het Jeugdtheater Hof
plein. „Het kleinste landje ter we
reld dat al veertig jaar de groot
ste haven bezit, zo'n unieke pres
tatie moet natuurlijk op daveren
de wijze worden gevierd!"
Zijn eigen Laura is er inmiddels
niet zo erg blij mee. In huize
Huijzer was immers afgespro
ken dat haar Lee(n) zich na zijn
afscheid van Ahoy' geen al te
stoer stuntwerk meer op de hals
zou halen. En waar komt man
lief dan toch mee op de prop
pen? Tien avonden 'Harbour
Lights' in het nieuwe Luxor The
ater. Bepaald geen sinecure, het
is in feite net zo'n ingewikkelde
monsterklus als de 'Gala's Of
The Year' in het veel grotere
Rotterdamse sportpaleis.
„Sterker nog, ik heb aan deze
serie concerten zelfs al meer
werk gehad", bekent Lee To
wers. .Allereerst heb ik de gees
ten een beetje rijp moeten ma
ken voor de viering van deze gi
gantische mijlpaal. Daarnaast
heeft deze zaal zo zijn eigen
wetten, die je wel even moet
ontdekken, plus nog een hele
rits theatrale mogelijkheden die
Ahoy' eenvoudigweg niet bezit.
Het hele gebeuren heeft me zo
zeer in de greep genomen dat ik
bijna niet meer kan slapen. Ik
word 's morgens al voor dag en
dauw wakker en dan ga voor
mezelf ik de hele show liggen af
draaien. Ik kan me daarom Lau
ra's bezorgdheid wel indenken,
maar het is allemaal positieve
energie. Geen echte stress, want
ik weet gewoon dat het hele
maal geramd zit"
Van leuk idee tot een veelom
vattend spektakel, waaraan in
meerdere opzichten het etiket
historisch zal worden geplakt
'Harbour Lights' vertelt indirect ook Lee Towers' eigen verhaal: de kleinzoon van een beurtschipper, die havenarbeider werd en zich uiteinde
lijk ontpopte tot de Nederlandse Mr. Las Vegas. Foto: GPD/Niels van der Hoeven
omdat nogal wat Rotterdamse
geschiedenis voorbij komt trek
ken. En ook vanwege de bijzon
dere bundeling van lokaal ta
lent „Ik kan me niet herinneren
dat er ooit zoveel plaatselijke ve
detten voor zo'n groots en lan
ger lopend project zijn ver
enigd," zegt Towers.
„Het was zeer inspirerend om te
constateren dat iedereen met
een al het nodige wilde doen
om zich in deze drukke periode
van het jaar tien avonden achter
elkaar vrij te maken. Hier gaan
we voor, dus niet lullen, maar
poetsen, die instelling, typisch
Rotterdams. Wat overigens niet
wegneemt dat er daarna nog
heel wat is gepraat en gepuzzeld
om samen tot een interessant
programma te komen. Niemand
wilde de weg van de minste
weerstand nemen, waardoor er
uiteindelijk een berg aan surpri
ses is uitgerold."
Hij heeft meerdere keren 'de
boel helemaal omgegooid'. Net
zo lang totdat de meest logische
rode draad de oppervlakte had
bereikt. „We beginnen met het
vooroorlogse Rotterdam, dan
volgt een stuk over de oorlog,
daarna komen de eerste jaren
ema en van daaruit werken we
langzaam naar het heden en de
door Jean-Paul Heek
londen - Jarenlang was Phil Col
lins één van de best verkopende
artiesten ter wereld. Als zanger-
/drummer van Genesis of ge
woon als auteur van zijn eigen
soloalbums, het maakte niet uit
Alles waar deze olijk ogende En
gelsman zijn handtekening onder
zette werd een hit. De laatste ja
ren bleef het echter betrekkelijk
rustig rond Collins. Hij was her
trouwd, kreeg onlangs een zoon
tje en deed de soundtrack voor
de Disney-film Tarzan'.
De popartiest Phil Collins leek
verleden tijd.
Zijn laatste studioplaat 'Dance
Into The Light' dateerde name
lijk al uit 1996 maar Phil Collins
is terug met het ingetogen al
bum 'Testify. Een plaat die doet
terugdenken aan zijn legendari
sche debuutplaat 'Face Value'.
Wat bewoog de multimiljonair
die de laatste jaren met zijn ge
zin in het Zwitserse Genève
woont om toch weer de studio
in te kruipen?
De fit ogende Phil Collins geeft
ruiterlijk toe dat 'Testify" hele
maal niet was gepland. Hij had
liedjes op de plank liggen en
nam er rustig de tijd voor om ze
zonder enig doel op te nemen.
„Het rare is dat ik zelf helemaal
niet besefte dat ik al zes jaar
geen nieuw studioalbum had
gemaakt. Voor mijn gevoel heb
ik al die tijd gewoon hard door
gewerkt. Ik had mijn eigen big
band waarmee ik onder meer
op het North Sea Jazz-festival
speelde en deed de filmmuziek
voor 'Tarzan. Testify was ge
woon de volgende stap maar ik
begrijp heel goed dat veel men
sen hebben gedacht dat ik er
mee was gestopt."
Wat bij het beluisteren van
'Testify meteen opvalt is dat
Collins zoals op 'Face Value' bij
na alles zelf inspeelde. Daar
naast is de behaagzucht die
vooral zijn laatste drie soloal
bums domineerde grotendeels
verdwenen. Collins: „Testify is
duidelijk een Phil Collins-album
maar eigenlijk ook weer niet. Op
het moment dat je de cd aanzet
hoor je mijn stem maar krijg je
toch het gevoel dat het anders
is. Althans, dat gevoel krijg ik er
bij. 'Testify is meer een 'klein'
album. Ik ben teruggegaan naar
de werkwijze van 'Face Value'.
Het is een soort 'homemade-al
bum' geworden."
„De meeste songs zijn ontstaan
in 1994 toen ik op tournee was
om de cd 'Both Sides' te promo
ten. Ik had een klein keyboard
bij me waarop ik lekker kon pie
len en componeren. Al die klei
ne stukjes heb ik op een disk be
waard. Dat was dus nog ver
voordat ik 'Tarzan' deed. Pas la
ter ben ik ermee aan de slag ge
gaan. Puur experimenteel maar
die werkwijze levert vaak de
beste songs op. Ik heb bij mezelf
de druk weggenomen."
En dat past prima bij de Phil
Collins van nu. Die ervaart zijn
rol als superster dan ook heel
anders dan pakweg tien jaar te
rug. Toen moest hij presteren en
veel cd's verkopen. Van zijn ma
nager, van zijn platenmaat
schappij en vooral van zichzelf.
Die tijd is voorbij. „Ik heb eigen
lijk nooit goed onder druk kun
nen werken omdat ik niet ie
mand ben die gaat zitten en te
gen zichzelf zegt 'zo, vandaag
zal ik eens een mooi liefdeslied
je schrijven'. Zo werkt dat niet
bij mij."
Collins geeft toe dat er de laatste
jaren momenten zijn geweest
dat hij er helemaal mee wilde
stoppen. Het was een wilde ge
dachte die werd gevoed door de
onrust in zijn privé-leven. Dat
gevoel is volledig verdwenen.
„Door het simpele feit dat ik
niets anders kan. Ik heb nooit
een astronaut of een formule 1
coureur willen zijn. Vanaf mijn
vijfde wilde ik maar één ding:
drummer worden. Mijn positie
als drummer van Genesis heeft
ervoor gezorgd dat ik andere
dingen kon doen zoals zingen,
songs schrijven en zelfs in films
spelen."
De tijd dat de 52-jarige Engels
man zijn leven liet leiden door
de muziekindustrie is echter
voorgoed verleden tijd. Collins
doet de dingen voortaan in zijn
eigen tempo. Zijn gezin is voor
hem het allerbelangrijkst. „Ik
heb een geweldig gezin met vier
kinderen. Twee tieners, één
twintiger en een klein zoontje,
Nicolas. Ja, ik ben erg gelukkig,
zelfs gelukkiger dan ik ooit ben
geweest Dat hoor je ook in de
teksten van mijn nieuwe songs
die nog altijd autobiografisch
zijn."
Collins maakte onlangs bekend
ook niet meer op tournee te
gaan. De superster wenst op die
beslissing ook niet meer terug te
komen. ,Aan de ene kant wil ik
het gewoon niet meer, en aan
de andere kant is het ook fysiek
niet meer mogelijk. Tijdens de
opnames van 'Testify heb ik in
één oor een gedeelte van mijn
gehoor verloren. 32 Procent ben
ik nu kwijt Een virusinfectie was
de oorzaak en mijn gehoor is tot
nu toe niet meer teruggekomen.
De specialist adviseerde mij om
niet meer te toeren."
„Ik kan nu redelijk met dit ge
mis omgaan. Alleen in gehorige
omgevingen krijg ik het moeilijk.
Dat ik niet meer kan toeren is
voor mij geen probleem. Een
grensverleggend zijn. 1
studenten spraken hu
zing erover uit, maar
dat de meeste mensen
op hun waarde hebbi
schat Ook wel wistent
konden verwachten."
Voor Titus Muizelaar[
seur/leider van de Ton^p
Amsterdam, steeg de \|t(
ling van de Bloeiende
zelfs ver boven zijn ver\
gen uit. „Ik vind 1
voorstelling die i'
gezien. Zoveel gevoel^
eind. Dat maak je maag}
mee. Nee, absoluut ni£,
randje. Hoe kom je ertyR
1"
toekomst toe. Het schitterende
aan het nieuwe Luxor is dat al
die ontwikkelingen in beeld
kunnen worden gebracht. Het
gemeentearchief heeft me ge
holpen aan het mooist denkbare
materiaal. Dat voorgeprogram
meerd in de meest geavanceer
de trukendozen die Nederland
kent, maakt dat je kunt uitpak
ken met een precisie en variatie
die je van de ene verbazing in de
andere doet vallen."
Bij het uitbroeden van het 'Har
bour Lights'-concept kreeg To
wers al gauw een extra kick door
het weer terugduiken in zijn ei
gen jonge jaren als onderhouds
monteur in de haven. De klein
zoon van een beurtschipper, die
zwemmen leerde in de Nieuwe
Maas, havenarbeider werd en
vader van vier koters, maar altijd
in zijn dromen als zanger ergens
tussen Elvis en Sinatra bleef
hangen en zich uiteindelijk ont
popte tot de Nederlandse Mr.
Las Vegas. Indirect vertelt 'Har
bour Lights' ook best Lee To
wers' eigen verhaal. Temeer
daar de zingende gastheer heeft
gezocht naar een goede balans
tussen toen, nu en straks. „Het
allergrootste gebaar, zoals in
Ahoy, zal ontbreken, maar na
de pauze is er toch wel ruim
baan voor een aantal fraaie pro
ductienummers in Vegas-stijl."
Als het aan hem ligt, neemt hij
ook het voortouw bij de festivi
teiten van 'Rotterdam, 50 jaar 's
werelds haven nummer 1'.
„Moet ik, ben dan 66, nog net
aankunnen. Maar laten we er
met z'n allen eerst maar voor
zorgen dat het zover komt. Op
mij kan men in elk geval blijven
rekenen. Als dank voor mijn ini
tiatief heeft de gemeente me be
noemd tot havenambassadeur
en dat is meer dan alleen een
eretitel. Ik heb begrepen dat er
ook op het stadhuis wordt nage
dacht over een serieuze invul
ling van die functie. Nou, ik sta
open voor alle zinnige sugges
ties, want ik zou het geweldig
vinden als ik mijn steentje zou
kunnen bijdragen aan het wel
varen van Rotterdam."
'Harbour lights' in het nieuwe
Luxor Theater van 6 t/m 15 de
cember.
amste rd am/antweriu
- Duizenden Nede"'
zijn het afgelopen wc
naar Belgische bioscf
gereisd om de nieuw
Bond-film 'Die anotP
te zien. Nederland is
de weinige landen
film pas in 2003 in p'
gaat.
De film beleefde df
pen dagen in België Ur
openingsweekend \£js
Bond-film ooit. Bijn^h<
Belgen bezochten Vei
twintigste avontuur h;
heim agent 007. B't0
complex Metropolis^,
werpen, met in tofye
stoelen het op een jp-i
ste filmtheater terr a
was verantwoordelijlen
procent van alle Boritjp
kers in België. Voljet
drijfsleider A. Soet|S t
zeker 60 procent vajtei
Nederlandse nat W;
„Wij varen er wel bij eri
films in Nederland lne
gaan dan in Vlaficj
merkt ze op. „En B
zijn top over het
pas met kerst. Wij j
ten deze maand no»1"
zenden Nederlandéj
gen verwelkomen."
De Nederlandse cÜeTE
Fox besloot 'Die an^m
pas op 9 januari uiiigi
gen, omdat de twer er
Potter-film en hento
deel van de 'Lorum
Rings'-serie, te veéBoi
beslag namen 04 n
Bond volledig tot zihoj
laten komen. Het en
gelopen twaalf ja«Col
dat de nieuwe fili^rn;
met de kerst in >nd
ging. De periode den
feestdagen is voor.n d
films commercie! ter
aantrekkelijk. De Fee.
trekken in Nederlaj
deld een miljoen be
De 1
amsterdam/anp - ,te
film 'Apocalypse Hven
gisseur Francis Force ro
door Nederlandse le q
regisseurs gekozen V üi
van de afgelopen j'n
meldt het filmblad ^vej
Skrien vroeg 70 egt
filmmakers, critici, 1
andere 'filmprofest dae
film te noemen vawen
pen 25 jaar die henr V£m
bijgebleven. De filn aan
uit professioneel Oj^^
oogpunt belangrijk jyjjC(
respondenten. Vann ee
ties werd een lijst
waaruit de deelni
'e' D
De tijd dat Phil Collins zijn leven liet leiden door de muziekindustrie is verleden tijd: „Ik zal nooit meer
dingen doen die ik niet wil doen." Foto: EPA/Ulrich Perrey
wereldtour kost je toch al snel
twee jaar en nu dat wegvalt heb
ik tijd genoeg om andere dingen
te doen. Ik wil me de komende
jaren concentreren op het
schrijven van soundtracks. Over
een paar jaar maak ik misschien
weer een nieuwe solo-cd of een
plaat met mijn eigen big band.
Alles staat open. Ik zal in ieder
geval nooit dingen doen die ik
niet wil doen."
da
zich Nederlandse hietl
Willem van de Sa'dan
zen ('Familie'), Joht vei
(Volle Maan') en je
('Ramses'). 2clan
De complete toptii^ n
volgt uit: 1. Apohden
(Francis Ford Copp
2. In the Mood foijo^,
Kar-wai, 2000); 3aar
3. Blue Velvet (Ij sne
1986); en 0,
4. Magnolia (Paul|ers z
derson, 2000); de
5. Dekalog-seri%e d0
Kieslowski, 1988); 1 aan
6. Goodfellas (MalnjPt
1990); id. w
7. Der Himmel mgt r
(Wim Wenders 19£uuin
8. Stalker (Andr> die
1979); /oor c
9. Pulp Fiction (Qidere
tino, 1994); ïiera
10. Die Ehe der
(Rainer Werner e Pro'
1978). ïefon
f
