Bijzondere kerk krijgt bijzondere predikant REGIO Leiden heeft niet goed op de winkel gepast Boze Dorpsraad Ka j s- Jacoba en KeukenJ Huterig NAVRAAG Sinterklaas mag zaterdag geen inkopen doen. Althans, als het aan de organisatoren van de 'internationale niet-winkeldag' ligt. 'Consumin- deren', is het credo van een van de Leidse organisatoren, MARGJE VLASVELD. Zijn er al winkels die enthousiast gereageerd hebben op uw initi atief? „Nee. Wat dat betreft is het wel lastig dat het zo vlak voor sinter klaas is. Je krijgt de winkels nu niet dicht. Al zijn er wel winkeliers die het een leuke actie vinden. Op andere plekken in Nederland zijn er wel een paar winkels die dichtgaan." Hoe staat het met de inleveractie voor gebruikte knuffels? „Enorm goed. We hebben al enkele volle vuilniszakken. Ik heb er net een stel in bad gedaan en schoongemaakt. Ik had zelfs een licht gevoel van paniek dat het er zoveel zijn, dat kan mijn wasma chine niet aan. Maar ik heb gelukkig een wasserette gevonden die me wil helpen. Zaterdag delen we de schoongemaakte knuffels uit op het Stadhuisplein." tekst: Ema Straatsma foto: Henk Bouwman UIT DE ARCHIEVEN ANNO 1952, Zaterdag 29 November LEIDEN - Terwijl nog onlangs alle Raadsfracties er bij het College van B. en W. van Leiden op hebben aangedrongen om toch vooral geen poging onbenut te laten om nieuwe industrieën aan te trekken, komen B. en W. vandaag met de voor onze gemeente verheugende mededeling, dat na uitvoerige onderhandelingen een Amerikaanse industrie besloten heeft om in Leiden een filiaalbedrijf te vestigen. Een prachtig succes! In hun toelichting op deze mededeling wijzen B. en W. erop, dat dit resultaat is bereikt door in overleg met het mi nisterie van Economische Zaken gevoerde besprekingen met verte genwoordigers van de Tokheim Oil Tank Pump Company, een te Fort Wayne, Indiana, in de Ver. Staten gevestigde fabriek voor de ver vaardiging van benzinepompen e.d. Het betreft hier een zuiver Amerikaanse vestiging in Nederland. Het te stichten filiaal zal in wezen een assemblagebedrijf (waar onderde len tot één geheel worden samengesteld) zijn met leveranties door de Néderlandse industrie. De productie in het hier te vestigen bedrijf, dat zal worden ondergebracht in een aan de Trekvlietwegte bouwen industrie, zal voor een belangrijk deel gericht zijn op de export. Met uitzondering van de directie en een of meer ingenieurs van het be drijf in de Ver. Staten, zullen alle nodige werkkrachten (circa 50) uit Leiden worden aangetrokken. Anno 1977, dinsdag 29 november LEIDEN - Een raadsmeerderheid steunt het voorstel van B. en W. om het wegenbeloop rondom molen De Valk zodanig te reconstrueren dat de Valkbrug voor autoverkeer in twee richtingen wordt openge steld en qr aparte bruggetjes voor fietsers en voetgangers worden gebouwd. Foto: archief Leidsch Dagblad Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over.te maken op gironummer 57055 Ln.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d. (datum van plaatsing) of door contante betaling aan de balie van net Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd. COLOFON Leidsch Dagblad Directie: 8.M. Essenberg, CP. Arnold W.MJ. Bouterse (adjunct) E-mail: directie@damiate.hdc.nl Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van der Malei). Léon Klein Schiphorst (adjunct) E-mail: redactie.ld@damiate.hdc.nl HOOFDKANTOOR Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356 Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden, Redactie fax 071-5 356 415 Advertentie fax 071-5 323 508 Familieberichten fax 023-515° 5®7 ADVERTENTIES 071-5 356 300 Sprinters (rubrieksadv.): 072-519 6868 ABONNEESERVICE 071-5128 030 E-mail: abonneeservice@hdc.nl ABONNEMENTEN Bij vooruitbetaling (acceptgiro) p/m €19,60 (alleen aut ine) p/kw €55,00 p/j €210.60 Abonnees die ons een machtiging verstrekken tot het automatisch afschrijven van het abonnemt ttsgeld ontvangen €0,50 korting per betaling. VERZENDING PER POST Voor abonnementen die per post (binnenland) worden verzonden geldt een toeslag van €0,50 aan portokosten per verschijndag. GEEN KRANT ONTVANGEN? Voor nabezorging: 071-5128 030 ma t/m vr: 18-19.30 uur, za: 10-13 uur AUTEURSRECHTEN Alle auteursrechten en databankrechten ten aanzien van (de inhoud van) deze uitgave worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV cq. de betreffende auteur. HDC Uitgeverij Zuid BV, 2002 De publicatierechten van werken van beeldende kunstenaars aangesloten bij een CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting Beeldrecht te Amstelveen. HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de verwerking van gegevens van abonnees van dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens worden gebruikt om gerichte informatie over voordeelaanbiedingen te geven, zowel door onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling '„■zersservice, postbus 503,2003 PA Haarlew. Manson nieuwe dominee Waalse Kerk in Leiden Als dertienjarig meisje hing het leven van Nadine Manson leven aan een zij den draadje. Door een buikvliesont- steking lag ze meer dan een jaar aan bed gekluisterd. In die tijd, waarin ze weinig anders te doen had dan naar het plafond te staren, kwamen haar gesprekken met God op gang. 'Waar om ik, waarom deze pijn', vroeg ze God. Zo ontstond een hechte band die erin resulteerde dat de Franstalige Waalse Kerk aan de Breestraat vanaf zondag een nieuwe en bijzondere do minee heeft. Manson (36) houdt niet van stilzit ten, van verandering des te meer. De van geboorte Duitse studeerde rech ten in Duitsland. Aan deze studie kwam al snel een eind toen ze besef te wat de daaropvolgende baan zou inhouden. „Ik realiseerde me dat ik als advocaat ook verkrachters en schuldigen zou moeten verdedigen." Manson dacht nog eens goed na over haar hechte band met God en vertrok naar Frankrijk voor een stu die theologie. Ook het mooie Frank rijk beperkte haar horizon niet. Na drie jaar vertrok ze als uitwisselings student naar Amerika. Na een jaar keerde ze terug naar Frankrijk waar ze in twee gemeenten aan de slag ging als dominee. Toen ze tijdens een vakantie met haar man Leiden bezocht, liep ze de Waalse Kerk in en zag dat de post voor predikant vacant was. „Waar om niet, dacht ik." Morgen wordt het plan dat uit deze impuls ont stond werkelijkheid. De Waalse kerk is van oudsher een vluchtelingenkerk. Toen de protes tanten tijdens de reformatie vanuit Frankrijk richting Nederland vlucht ten, vonden velen een plek in de Waalse Kerk. Ook vandaag de dag bezoeken veel vluchtelingen uit Franstalig Afrika de diensten. „Het is een heel bijzondere combinatie van een eeuwenoude traditie en actuali teit", aldus Manson. In de Waalse Kerk kunnen de vluch telingen genieten van een dienst in hun eigen taal. „Veel vluchtelingen hebben een enorm tragische achter grond, daar kunnen we ons geen voorstelling van maken. God is in al deze ellende vaak het enige houvast in hun leven. Een Franstalige dienst is een oase voor ze." De voorganger van Manson, domi nee Daniel fobs, nam ooit een kerk ganger, een Rwandese vluchteling die werd beschuldigd van oorlogs misdaden, in bescherming. Hij ver leende hem zelfs een tijdje onder dak. Manson zal zich aan dergelijke praktijken niet wagen. „Ik zal mezelf nooit politiek uitlaten. Ik predik het woord van God. Ik ben er voor de spirituele problemen, niet de politie ke of juridische." Manson wil meer studenten en Franstaligen naar de kerk trekken. „Ik zal mijn preek van tevoren op papier uitdelen. Zo kunnen ook de mensen die maar een beetje Frans spreken de preek volgen." De Waalse Kerk staat bekend om de culturele evenementen die er plaats vinden. „Daardoor krijgen we be kendheid bij de bevolking en staan we midden in de samenleving. Na tuurlijk moet dit zo blijven. Maar we blijven natuurlijk altijd hopen dat ie mand die een concert bezoekt, zegt: dit was leuk, zullen we ook eens op zondag naar de dienst gaan?" Nadine Manson doet zondag haar intrede in de Waalse Kerk. De dienst die begint om 15.00 uur, staat onder leiding van dominee D. Ribs. Manson verzorgt de preek. Ilse Keuenhof SCHRIJVENDE LEZERS rk -L V-' -1- In hot nrtiLol A<y TV Al weken lang kunnen inwoners van Leiden in het Leidsch Dagblad kennisnemen van de financiële pe rikelen van de gemeente Leiden. Het gaat hierbij om een tekort van jaarlijks 13 miljoen. Alles wordt uit de kast gehaald om hoe dan ook fi nanciële dekking hiervoor te vin den. Het ontbreekt er nog maar aan dat ze een rekeningnummer openstellen waarbij ze de burgerij verplichten middels een of andere uit de hoge hoed getoverde formu le, hier geld op te storten. Niet geheel onbelangrijk is de vraag, hoe het zover is gekomen. Nog geen twee jaar geleden werd ons door de toenmalige wethouder van financiën Kruyt wijsgemaakt dat het gat met het voorziene te- gf&a kort van ruim 5 miljoen door een keur aan mee- en tegenvallers in het jaar 2000 vanzelf zou worden gedicht. Die, zoals hij ze noemde, rooskleurige meevallers, geuit op 4 juni in het Leidsch Dagblad kwa men van de Nuon/EWN en EZH. Miljoenen vloeiden hierdoor in de gemeentekas. Niet lang daarna verkondigde hij in dezelfde krant de 'blijde bood schap' dat met het vrijgekomen geld leuke dingen voor de mensen gedaan gingen worden. Vrij kort daarna werd deze wethouder afge serveerd (te loslippig geweest of waren die leuke dingen niet voor de mensen bestemd?) Niet alleen de heer Kruyt ging, ook zijn partij, het CDA, vloog uit het college van B en W, naar aanleiding van De Zijl Bedrijven, waarvan bekend was dat het met financiële moeilijkhe den te kampen had. Niets wees er echter op dat de ge meente in zwaar weer was terecht gekomen. Integendeel, we hadden bijvoorbeeld het project van de zo genaamde transportwagentjes voor het vervoer en afleveren van goederen. Ondanks dat dit niet van de grond kwam, bleven de be stuurders keer op keer geld in het project pompen. Het is nooit wat geworden. Gemeenschapsgeld ver dween in een bodemloze put. Ook ging er een gemeentesecreta ris weg. Er kwam een ad-interim voor terug voor een uurloon waar bestuurders en raadsleden geen goed woord voor over hadden, maar allen gingen hiermee toch akkoord. Er moest ook nog een wethouder en een burgemeester uit. Een afvloeiingsregeling via al weer gemeenschapsgelden. Maar schijnbaar ging alles nog steeds goed en met de allure pas send bij gemeentes als Wassenaar of Aerdenhout ging Leiden met be stuurders en genodigden op reis. Allereerst naar Japan ter ere van het Sieboldjaar en wat later in de tijd werd, met aanhang, Zuid-Afri- ka bezocht. Nu, nog geen twee jaar later, blijkt dat er van al die miljoenen niets meer over is. Of het gat van 5 mil joen wel of niet gedicht is, daar heb ik geen zicht op. Vast staat wel dat nu twee jaar later een gat in de begroting is ontstaan van jaarlijks 13 miljoen. Je zou verwachten dat het gemeentebestuur wat maatre gelen betreft, z'n gezonde verstand probeert te gebruiken. Het tegendeel is het geval. Burgers, wijkgroepen, sportclubs enzovoort worden door hogere lasten c.q. aanzienlijke bezuinigingen afge straft. Allen krijgen de rekening ge presenteerd voor deze wanpresta tie. Dit riekt naar machtsmisbruik. De eerst verantwoordelijke in deze is de huidige wethouder van finan ciën R. van der Sande (WD). Het respijt dat hij in het begin van zijn aantreden van B en W kreeg ten aanzien van De Zijl Bedrijven heeft hij niet kunnen waarmaken. Ondanks de duidelijke signalen van accountantskantoor Deloitte Touche heeft de heer Van der San- de er geen vinger achter gekregen. Het financiële tekort is meer dan verdubbeld, bit is echter niet alle- maal in de schoenen van de wet houder te schuiven, ook de overige collegeleden hebben ofwel zitten slapeg, of zijn alleen maar geïn- terssserd geweest in hun eigen to ko. Ook de raadsleden kan verwijt baar gedrag worden verweten. Zij hadden door vragen te stellen (daar zitten zij ook voor) aan het college problemen die nu zijn ont staan kunnen voorkomen of kun nen keren. In plaats daarvan zijn ze inactief geweest. Resumerend kan worden gesteld dat niemand goed op de winkel heeft gepast. Leiden is in last en excuses richting burgerij zijn bij niemand van het gemeentebestuur opgekomen. Dan resten er nog twee dingen: 1. Het college trekt z'n conclusie voor z'n falend beleid en stapt op. 2. Het college geeft tekst en uitleg aan een zo breed mogelijke groep burgers die door deze onterechte matregelen zijn afgestraft. Dit moet zo laagdrempelig mogelijk geschieden. Dus niet alleen op het stadhuis. Ook niet bij diverse bur gers of instellingen op de koffie gaan. Dit hebben we al een keer gehad. Pas de bestuurlijke vernieu wing een keer toe en ga met een kraam op de zaterdagse markt staan, benaderbaar voor iedereen. In het artikel over het opstappen van de raad Kaag/Buitenkaag, dat op maandag 2! vember in de krant stond, wordt geschreve de Dorpsraad in het dorpsblad Heen en W< conclusie trekt dat het eiland het beste af té de bouw van twaalf woningen op het zuid< deel van de camping. Ik wil er met nadruk wijzen dat de Dorpsraad nooit de bedoelir heeft gehad om dit standpunt in te nemen gewraakte stuk in de Heen en Weer was en alleen bedoeld ter voorbereiding van de di sie in de algemene openbare Dorpsraadve ring van 22 november jongstleden. Hans Bruijn, (ex-)voorzitter Dor) E.M. van Putten, Leiden. LEIDS DIALECT Jacoba van Beieren is op 35-jarige leeftijd e den in 1436. Ik vrees dat ze dan niet in 163 kasteel Keukenhof kan hebben gewoond, 2 het Leidsch Dagblad vrijdag 15 november pagina Regio 2 schreef 10 e. ari aF Je hebt mensen die van nature heel lief eq aardig zijn. Ze luis teren vol begrip naar je. Alles wat jij zegt, wordt begeleid door een instemmend knikje met hun hoofd. Vaak zijn deze mensen ook wijs. Ze kunnen je een goede raad geven, ze kunnen je voeden met hun warme menselijkheid. Maar er is een keerzijde: zijn ze zelf betrokken bij een ern stige aangelegenheid, dan rea geren ze volstrekt anders. Weg is het geduld en de wijsheid. Ze komen nu op voor hun ei gen hachie. De goede raad is verdwenen. Ze zoeken de gun stigste oplossing voor zichzelf. Ze gooien de kont tegen de krib. Ze zijn nu alleen maar voor zichzelf bezig en plotse ling blijken ze niet meer mee levend en meegaand, maar te gendraads. Opstemaat noe men ze dat in de volkstaal en dat is de verbastering van ob stinaat. In het Leids bestaat voor dit gedrag het woord huterig. 'Hij is nogal huterig" zegje van ie mand die altijd in de contra mine is. Waar komt dac woord vandaan? Het Leidse woord hu betekent 'paardenvlees'. U weet dat hu een voermans woord is, uitgesproken met de bedoeling het paard te doen stoppen of juist om het tot voortgaan aan te sporen. De juiste betekenis verschilt van streek tot streek. Hu heeft dus iets met het paard te ma ken. Daaruit is natuurlijk die betekenis 'paardenvlees' te verklaren. Vervolgens komt het ook nog voor als een nogal fors achterwerk, van een vrouw, met name. Ook niet geheel onbegrijpelijk als we denken aan de stevigheid van een paardènkont. Maar paarden zijn, als ze niet goed zijn afgericht, heel eigen wijze dieren. Het feit dat de voerman 'hu' roept, is voor hem nog niet direct de aanlei ding om te stoppen of juist door te gaan. Hij bepaalt zelf wel wat er gaat gebeuren. Hij is dus huterig, trekt zich van dat hu-geroep niets aan. Kort om, hij is tegendraads. Dat huterig met hu 'paarden vlees' te maken heeft, blijkt ook duidelijk uit het volgende. Als iemand zich weer een ob stinaat gedroeg dan kon je te gen hem zeggen: 'nou, je bin nogal huterrig'. Gevolgd door de de schertsende opmerking: 'Hebbie paarrdevlees gegete, dan?' Prut. Een paar weken geleden schreef ik over de Leidse bete kenis van het woordje prut. Bedoel je met dat woord in het algemene Nederlands dat iets slecht is ('die film is prut; mijn vakantie was prut; mijn exa men was heel erg prut') in het Leids betekent prut nou net het omgekeerde. Als een Leie naar zegt 'Ik voel me niet prut', dan wil dat zeggen dat- ie zich niet lekker voelt, fysiek gesproken dan. Hoe ontstaan die tegengestel de betekenissen? Heel kort sa mengevat: prut is eigenlijk 'modder', 'pappige, weke mas sa'. Van dit woord is het werk woord prutten afgeleid en dat betekent '(een sloot) schoon maken door er de prut uit te verwijderen'. Zo kreeg die Leidse prut de positieve bete kenis van 'schoon', 'netjes' en later ook die van 'gezond'. Maar er blijkt ook nog een an dere Leidse betekenis van prut te zijn die weer te maken heeft met die 'modder'-betekenis. Stel, je belt bij iemand aan om hem of haar te vragen om mee naar de bioscoop te gaan. Maar je uitnodiging wordt af geslagen met de woorden: 'Nee, ik ken niet, ik bin aan de prrut'. Je kunt de strekking van deze zin gemakkelijk raden. De genodigde is genoodzaakt om de invitatie af te wijzen omdat hij diarree heeft. In de volkstaal wordt dit ook wel uit gedrukt met de minder parle mentaire uitdrukkingen 'hij is aan de dunne' of 'hij is aan de slingerschijt'. Waarom we di- arrhee prut noemen is duide lijk. De afgescheiden sul tie is pappig en week. Bodrij. Ik heb er al eerd gewezen dat Wout Bodi zijn boek 'Een stem uit terbuurt' een prachtige meling Leidse verhalen woorden heeft bijeengel f (het boek is niet meer te gen en het zou eigenlijk een moeten worden hei Maar in zijn woordenlij! men nogal wat onduide den voor. Ik zal regelma beroep op u doen om te te komen wat bepaalde den betekenen en of ze het hedendaagse Leids 1 bruikt worden. Deze kee het om: lappeka, lammt luismarje?iier, lobberdef. luipert en loenen. Met dank aan Lisan en Breugelmans en de Ned landse Vereniging van I vrouwen, afdeling Leidel Hans Heestermans Moet dat nou, zo vlak voor sinterklaas? „Ja, juist. Laten mensen eens goed nadenken over hun koopge drag. We leven in een koop- en geefcultuur. We hebben deze datum overigens niet speciaal uitgekozen vanwege sinter klaas: het is een internationale actie." Komt een koopzieke man als sinterklaas er bij u niet in? „Nee, ik doe juist wel aan sin terklaas. Maar het leuke van sinterklaas is vooral het gedich ten en surprises maken. Na tuurlijk moet daar ook een ca deautje bij, maar dat hoeft niet per se iets materieels te zijn. Het kan ook een uitnodiging zijn om naar de film te gaan. Ik ben zelf meestal niet zo stoffe lijk. De meeste mensen hebben alles toch al." Cadeaus zijn dus een overbo dige zaak? „Nou, je kunt ze altijd weer doorgeven. Ik zeg dat ook wel eens tegen iemand, als ik een cadeautje geeft Als je het niet leuk vindt geef je het gewoon aan een ander cadeau. Dat doe ik zelf ook vaak.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2002 | | pagina 12