Vogelwijk:
Bezwaar
tegen flats
^7- REGIO rs
Winde overvallen door Laa Laa verdrijft de gedachten aan vroeger
it inspraak afvalbedrijf
Wraakgevoelens? Nee, maar ik hoop hem nooit meer tegen te komen'
twee jaar voor verijdelde overval op postkantoor Voorschoten
ïboogkerk
gstgeest
lijk dicht
Zilveren Schaats voor
gemeente Zoeterwoude
HDC973 dinsdag 19 NOVEMBER 2002
itverdacnte
ievan Wanrooy
d voorschoten - Tegen
Tfie ervan wordt ver-
ugustus van dit jaar
a 1 te hebben beraamd
[kantoor aan de Voor-
zi Oorschoten, is giste-
le rechtbank in Den
jaar cel geëist. In de
zaterdag 3 op zondag
had de 31-jarige in
wonende Vietna-
al via een gat in het
dak toegang verschaft tot het ge
bouw. Volgens het openbaar
ministerie met de bedoeling
daar maandagmorgen vroeg te
rug te keren om met een vuur
wapen in de hand zijn slag te
slaan.
De Zoetermeerder werd aange
houden toen hij 's nachts door
de Voorstraat wandelde en de
politie onraad rook. Op dat mo
ment droeg de man geen vuur
wapen bij zich. Maar bij een
eerder incident had de politie
wel een wapen bij hem aange
troffen. Dat was toen zijn ex-
vrouw de politie inschakelde
omdat de man gedreigd zou
hebben om een kind van haar
dood te schieten. De politie nam
zijn pistool toen in beslag. Giste
ren tijdens de rechtszaak zei de
man niet te kunnen zeggen of
dat pistool het enige was dat hij
in zijn bezit had.
De officier van justitie vermoed
de dat postbanken beroven een
soort hobby van de man was.
Hij bracht hem ook in verband
met overvallen op kantoren in
Hoogeveen, Alkmaar, Purmer-
end en Roermond. In die geval
len leken de (geplande) overval
len verdacht veel op elkaar. Het
aandeel van de Zoetermeerder
zou de voorbereiding betreffen.
Maar het OM kon samenwer
king met anderen niet hard ma
ken en liet de tenlastelegging
'deelname aan een criminele or
ganisatie' daarom vallen.
De voorbereiding van een over
val op het postkantoor in Voor
schoten bleef overeind, evenals
het wapenbezit. Vooral omdat
de verdachte aangehouden was
met dezelfde spullen die ge
bruikt waren bij de overvallen
elders in Nederland. De Zoeter
meerder, die inmiddels een
maand in voorarrest zit, ontken
de iedere betrokkenheid. Maar
de officier noemde die verkla
ring 'leugenachtig'.
De advocaat van de verdachte
vond dat het OM een hoop stof
deed opwaaien zonder iets hard
te maken. Dat zou bij andere
rechtszaken tegen zijn cliënt al
eerder zijn gebeurd. De raads
man vroeg het voorarrest op te
heffen, maar daar ging de recht
bank niet op in. „Deze eis slaat
nergens op. Justitie zit al jaren
achter mijn kont aan zonder
voldoende bewijzen te leveren",
was het slotwoord van de ver
dachte.
De rechtbank doet over twee
weken uitspraak.
zoeterwoude - De Zilveren
Schaats van het gewest Zuid-
Holland van de Koninklijke Ne
derlandse Schaatsbond (KNSB)
is dit jaar toegekend aan de ge
meente Zoeterwoude. Wethou
der Van der Kooi kreeg de wis-
selprijs het afgelopen weekeinde
uit handen van voorzitter Kool-
bach. De Schaatsbond kende de
gemeente de prijs toe vanwege
de inzet die het heeft getoond
bij de totstandkoming van de
nieuwe ijsbaan. Deze wordt
zondag 24 november officieel
geopend op het sportcomplex
Haasbroek.
Al tientallen jaren was de Ko
ninklijke Zoeterwoudse IJsclub
bezig met plannen voor een
landijsbaan. Tot nu toe werd bij
vorst de Noord-Aa als ijsbaan
gebruikt. Uiteindelijk werd be
sloten om het voormalige derde
voetbalveld van Haasbroek in te
richten als ijsbaan.
De gemeente Zoeterwoude
droeg bijna 23.000 euro bij in de
kosten en verhuurt het veld nu
voor een symbolisch bedrag van
één euro aan de ijsclub. De ove
rige kosten, 11.000 euro droeg
de ijsclub zelfbij. Veel kosten
konden worden bespaard door
dat leden van de ijsclub zelf de
handen uit de mouwen staken
om de aanleg mogelijk te ma
ken.
(leiderdorp - Een 62-
lerdorper is gisteren
laagse politierechter
en van ontucht. De
1 terecht omdat hij
eleden een 14-jarige
fan zijn dochter zou
•tast. De man ontken-
leschuldigingen. Het
ministerie eiste 250
e en een week voor-
Politierechter Hen-
|e man vrij.
ree te
Lisse
iderden konijnen,
nden, ganzen en dui-
naf donderdagavond
[e Hobahohallen in
houdt de Lissese
en konijnensportver-
ar jaarlijkse najaars
how wordt donder-
geopend door wet-
ïuijt. De show duurt
zaterdag.
- Als het aan de
i van de Verenigde
se Gemeente Oegst-
sluit de Regenboog
deuren, terwijl de
in het dorp open
r het behoud van de
boven de Regen-
is dat de gemeente
voor de Pauluskerk
bijdrage levert in het
I omdat het gebouw
lonument is. Boven-
de kerk een intieme
tegenboogkerk wordt
verkocht of ver-
t Algemene Kerken-
derling nog verdeeld
voorstellen van de
jderaam van de Alge-
cenraad, die de ge
en zondag in een
rmeerde, benadrukt
dzaak tot sluiting van
e kerken niet ligt in
„We willen geldpro-
ïist voorkomen en
woon een overcapaci-
:1 ruimte voor te wei-
l"
tellen brachten de
s zondag meteen al
ig. Bons: „Velen gin-
pjes staan praten. De
ven met reacties zijn
en."
overhaaste beslissin-
n de gemeenteleden
ins niet te zijn. „We
in wijsheid en voor-
j aanpakken. Het
wel even voor er een
beslissing ligt." Ge
en krijgen maandag
ur in Regenboogkerk
tslaan 12 de kans om
op de voorstellen,
e
vervolg van voorpagina
KATwiiK - Het zaaltje in de Andreas
Scholengemeenschap is niet vol gis
teravond tijdens de bijeenkomst voor
de 'slachtoffers' van de Katwijkse
brandstichter. Van de honderd stoelen
zijn er dertig bezet door omwonen
den, belangstellenden, ex-verdachten
en slachtoffers. Een eerdere bijeen
komst voor bewoners rond de Sluis-
weg, waar de 'weekendvemielingen'
werden besproken, trok veel meer be
langstellenden. „Misschien is het wel
te lang geleden", gist politieman IJs
brand van der Plas naar de oorzaak
van de lage opkomst.
De Katwijkers die wel zijn gekomen,
zitten vol vragen. En dan gaat het niet
alleen om slachtoffers. Een jonge Kat
wijker vraagt aan het eind van de
avond het woord en zegt dat hij niet
blij is geweest met de politie. Hij
moest destijds als getuige naar het po
litiebureau komen. „Maar het leek wel
of ik de verdachte was. Daar heb ik me
niet prettig bij gevoeld. En een excuus
van de politie heb ik nooit ontvan
gen."
Politiechef Jan Schoneveld zegt dat hij
zich het gevoel kan voorstellen. Maar
zo werkt het nu eenmaal, verklaart hij.
„We zitten met een heleboel branden
en er is geen dader. Dan worden er in
het belang van het onderzoek wel
eens doorgevraagd. Dat kan wel eens
vervelend zijn." Maar een excuus, nee,
dat gaat Schoneveld te ver. Een vrouw
vraagt zich af waarom de politie dat
excuus niet geeft. Een andere vrouw
neemt het woord: „Ho eens even,
heeft die brandstichter zijn excuus al
aangeboden voor wat hij heeft aange
richt"?
Een aanwezige vriend van de dader
worstelt met een ander probleem: hij
heeft destijds een belastende verkla
ring afgelegd tegen zijn kameraad en
dat zit hem nu niet lekker. „Treedt
met hem in contact", adviseert Scho
neveld. „Want dan weet je gelijk hoe
de vlag er voor staat."
Veel aandacht is er ook voor de zoge
heten wet Terwee die slachtoffers de
mogelijkheid biedt hurf schade te ver
halen op de dader. De Katwijker
stichtte talloze branden en zorgde
voor veel schade, maar niet iedereen
krijgt schadevergoeding. En dat blijkt
moeilijk te verkroppen. De officier van
justitie legt uit dat alleen bij de bran
den waarin het bewijs hard was, is
overgegaan tot het honoreren van
aanvragen voor schadevergoeding.
Zo was het uitbranden van de auto
van een Katwijker op de Doggers-
bankvolgens het openbaar ministerie
niet te bewijzen. Zuur voor de eige
naar die heel lang had gespaard om
een auto te kunnen kopen en er bo
vendien voor 7000 euro aan geluids
apparatuur („voor een lekkere boem
boem") in had gezet. Jan ('geen ach
ternaam graag') had de auto WA ver
zekerd. „Ik zit zeff in de autobranche.
Als er wat aan is, kan ik dat zelf of an
ders een kennis repareren. Achteraf
denk ik: had die auto extra verzekerd,
dan had ik nog wat teruggezien."
Jan kreeg een klap in zijn gezicht toen
hij achter de identiteit van de dader
kwam. Hij kende hem goed, hij was
vroeger vaak met hem opgetrokken en
sprak hem soms in het uitgaansleven.
„Maar vrienden waren we niet meer.
Hij ging de ene kant op, ik de andere.
Zoiets gebeurt." Hij geloofde aanvan
kelijk niet dat zijn voormalige vriend
hem iets betaald willen zetten. „Want
ik heb nooit ruzie met hem gehad."
Maar als alle branden bij elkaar wor
den opgeteld, ziet hij een merkwaar
dig patroon. „Bij veel branden is een
of andere bekende betrokken."
Jan heeft inmiddels weer een nieuwe
auto. Voor de oude, uitgebrande auto
heeft hij 120 euro gelaegen van de
sloop. Nee, er leven bij hem geen
wraakgevoelens. „Stel dat ik een kogel
door zijn hoofd schiet, daar heb ik al
leen mijzelf mee. Maar ik hoop wel
dat ik hem nooit meer tegenkom."
leiderdorp - De Contactgroep
Vogelwijk heeft bij de gemeente
Leiderdorp bezwaar gemaakt te
gen het bouwplan voor de vier
woontorens langs de Laan van
Ouderzorg. Bovendien heeft het
bestuur van de bewonersgroep
een bezwaarschrift ingediend bij
de gemeenteraad tegen het voor-
bereidingsbesluit, dat nodig is
om de torens te kunnen bouwen
en wegen erop aan te passen.
De Contactgroep Vogelwijk
heeft altijd al problemen gehad
met het bouwplan en grijpt nu
de mogelijkheid aan om officieel
een protest te laten horen. Vol
gens de groep denken veel Lei
derdorpers dat de zaak al is be
klonken en weten zij niet dat er
nog mogelijkheden zijn om be
zwaar te maken.
De bezwaren die de bewoners
vereniging heeft, hebben aller
eerst te maken met verkeer. Het
plan voor de bouw van vier
woontorens van twaalf verdie
pingen gaat gepaard met een
plan om de Laan van Ouderzorg
af te sluiten voor autoverkeer.
Volgens de bewonersvereniging
neemt het autoverkeer op de
Vronkenlaan en de Van Poel
geestlaan, de andere twee door
gaande wegen in de Vogelwijk,
hierdoor toe. Ook vreest de ver
eniging voor verkeersdrukte en
parkeeroverlast in de rustige
straten bij de lage flats, waar de
woontorens tegenaan worden
gebouwd.
De onvrede van de Contact
groep Vogelwijk, die zegt steun
te krijgen van inwoners van heel
Leiderdorp, komt bovendien
voort uit de hoogte van de flats,
zo'n 45 meter. De vereniging
vindt dat dit niet past in de sky
line van Leiderdorp en zeker
niet vlak naast het 'groene hart'
van het dorp, park De Hout
kamp. De leden zijn bang voor
schaduwwerking en voor waar
dedaling van omliggende wo
ningen.
De vier woontorens worden ge
bouwd door Vesteda, de eige
naar van de lage huurflats langs
de Laan van Ouderzorg. Elke flat
bestaat uit 24 appartementen.
Twee woontorens gaan in de
verkoop. Wanneer de bouw kan
beginnen is vanwege de bezwa
renprocedure nog niet helemaal
duidelijk.
leiderdorp - De bomenkap bij het Rijn
land Ziekenhuis mag dan veel Leiderdor
pers dwars zitten, de snelle actie, op last
van wethouder Moikenboer, heeft het
dorp wel een nieuwe 'attractie' opgele
verd: file kijken. De groenstrook is nu ver
anderd in een stuk zompige zwarte grond,
maar wordt in de toekomst bestraat voor
auto's van ziekenhuispersoneel. Leiderdor
per Edwin Brussee zit de kapactie van de
gemeente niet lekker. Hij heeft het plan
opgevat een Stichting ter Behoud Leider-
dorpse Bomen op te richten, „ledereen
moet bij dit orgaan een beroep kunnen
doen om verdere hulp en ondersteuning
als er weer zo'n gruweldaad wordt uitge
voerd", aldus Brussee. De Bomenbond
Rijnland nam dat initiatief al eerder en
plakte affiches op de overgebleven stam
men. Volgens Brussee staan er nog veel
Leiderdorpse bomen op de nominatie om
te verdwijnen. Een kleine inventarisatie
van hem: „Tientallen bomen rondom de
Houtkamp, reeds voorzien van een witte
stip op de bast, wacht de bijl. Om maar
niet te spreken van de bomen die nu nog
wortelen bij de flats nabij de laan van Ou
derzorg." Foto: Henk Bouwman
Mensen willen mij
omnaKken!
f °0 W <fe Bomniüond I
071-5226703
Naaiatelier van Afghaanse familie Ibrahimi een hit in Noordwijk
at ambtenaar dupeert Wassenaars bedrijf
201 in plaats van 210 op de brief
getypt. De woordvoerder van
een groot aantal bezwaarma-
kende omwonenden (buiten de
200-meterzone) zei het zeer
vreemd te vinden dat uitgere
kend nummer 210 geen brief
heeft gekregen. Immers, de fa
milie Greven speelt al jaren een
belangrijke rol in het verzet te
gen de overlast van het afvalbe
drijf.
Nog merkwaardiger is het feit
dat de Raad van State al op 26
maart 2002 de bezwaren van de
familie Greven om andere for
mele redenen heeft verworpen.
Die rechtszaak ging in op de be
zwaren van omwonenden bin
nen de 200-meterzone. Destijds
ging het rechtscollege er nog wel
vanuit dat Greven de brief van
Zuid-Holland had gekregen.
De provincie hoopte gisteren
dat de Raad van State het gebrek
door de vingers wilde zien om
dat de bezwaren van Greven
toch al 'behandeld' zijn. Maar
staatsraad Boll wilde daar niet
aan. Hij noemde de zaak hoogst
ongelukkig, maar zei weinig an
ders te kunnen doen. „Het recht
zit soms raar in elkaar", erkende
Boll. „Maar als dit soort foutjes
in de inspraakprocedure door
de vingers wordt gezien, kunnen
anderen daar onder lijden."
De woordvoerder van de omwo
nenden was verheugd over de
opstelling van de Raad van Sta
te. Die biedt hen de mogelijk
heid opnieuw bezwaar aan te
tekenen tegen de verwachte toe
name van stank en geluid bij
Van den Dool.
Voor de gemeente Wassenaar,
die ook bezwaar tegen de ver
gunning had aangetekend,
maakt het niet veel uit omdat
haar bezwaren later nog aan
bod zullen komen. De Raad van
State zal de zaak waarschijnlijk
over anderhalf jaar opnieuw,
maar dan inhoudelijk behande
len, hoewel Boll nog een zeer
minieme mogelijkheid voor een
snelle heropening van de zaak
openhield.
De provinciewoordvoerster wist
nog niet in welke mate de giste
ren bereikte patstelling nadelige
gevolgen heeft vobr het afvalbe
drijf. „Daar gaan we eerst eens
rustig over praten."
De uitspraak volgt over enkele
weken.
Rob Onderwater
noordwijk - Achter de naaimachine
denkt ze elke dag aan haar geboorteland.
Soms droomt ze van een bezoek aan Af
ghanistan. Dat stapt ze op het vliegtuig
naar Kabul, de stad waar ze woonde. Al
leen om maar even te kijken hoe het er is
en de achtergebleven familie te zien. Om
vérvolgens in diezelfde droom weer snel
terug te keren in haai- huidige woon
plaats Noordwijk. Nee, Anisha Ibrahimi
wil onder geen beding meer terug, ook al
is het land bevrijd van het strenge Tali
ban-regime.
Acht jaar geleden namen Kader en
Anisha Ibrahimi en hun twee kinderen
het besluit te vluchten. Ze moesten Af
ghanistan uit, het leven onder het juk van
de Taliban was niet meer om te harden.
Met twee dochters, van anderhalf en zes
maanden, zochten ze naar een 'veilige'
plek langs de grens om het land uit te ko
men. Dat lukte, maar niet zonder doods
angsten uit te staan.
Ze streken neer in Nederland, als illega
len. Na drie jaar kregen ze een vergun
ning en kwamen ze in Noordwijk terecht.
Maar nietsdoen en afhankelijk zijn van
een uitkering vonden Kader en Anisha
niks. Er moest gewerkt worden. Maar
wat? Met hun opleiding konden ze niets
in Nederland. Kader (50) studeerde di
plomatie op de universiteit in Moskou en
werkte in Afghanistan voor het ministerie
van buitenlandse zaken. En zijn vrouw
(52) is kunstenares, ze doorliep de kunst
Anisha Ibrahimi aan het werk in haar atelier Laa Laa. Foto: Mark Lamers
academie in Kabul. Maar haar aangebo
ren creativiteit kon ze in Nederland niet
kwijt. Ze kan schilderen, ze kan beelden
maken.
Ze kwam op het idee om de naaimachine
ter hand te nemen. Op die manier kon ze
nog iets van haar creativiteit kwijt. Thuis
in haar flat in Noordwijk ging ze aan het
werk en via mond-tot-mond-reclame
stroomden de klanten binnen. Het werk
stapelde zich op, terwijl haar drie doch
ters (10, 9 en 4 inmiddels) om haar heen
'kropen'.
Diep in haar hart wilde ze een eigen zaak,
maar daarvoor had ze geen geld. Totdat
de Stichting Vluchtelingenhulp op haar
weg verscheen. Met de medewerking van
die instantie kon ze in de Albert Verweij-
straat een eigen naaiatelier openen. Het
werd een groot succes. Onlangs bestond
Laa Laa naaiatelier een jaar. Voor wie de
Afghaanse taal niet machtig is: Laa Laa
staat voor tulp.
Ze werkt inmiddels voor de hele buurt.
Ook verkoopt ze kleren. Het werk groeit
soms boven haar hoofd. Gelukkig steekt
man Kader een handje toe. Naaien kan
hij niet, maar verkopen is hem op het lijf
geschreven. ,Als Kader niet helpt, dan
gaat het fout", zegt Anisha. Ondertussen
ontwerpt zij ook zelf. Borduren gaat haar
goed af en op die mania: kan ze haar cre
ativiteit kwijt.
Werken en opvoeden gaat bij de familie
Ibrahimi hand in hand. De kinderen
gaan in de buurt op school, als ze vrij zijn
gaat vader of moeder ze ophalen. De kin
deren zijn de reden dat de familie nooit
meer naar Afghanistan terugkeert. „Ze
zijn helemaal verwesterd", zegt Anisha.
„Als we terugkeren, moeten zij meema
ken wat wij hier hebben meegemaakt.
Zoiets kost heel veel tijd. Daarnaast ver
trouwen we het nog niet in Afghanistan.
De Taliban zijn dan wel weg, maar het is
er nog gevaarlijk. Ik durf niet terug."
Vader Ibrahimi zou graag zijn broer nog
een keer willen zien. Gewoon even bij
praten hoe het al die jaren is geweest. Hij
zat ondergedoken in buurland Pakistan.
Maar blijven in Kabul? Nee, daarvoor is
het bestaan dat ze hebben opgebouwd in
Noordwijk veel te prettig. Anisha: „Ik
moet zo hard werken, dat ik niet veel tijd
heb om over Afghanistan te piekeren.
Maar elke dag is er wel een moment dat
ik aan vroeger denk."
