'Ik werd pas volwassen
na mijn scheiding'
OOG in OOG
De vragen
De regels
-00Q
[HDC932
Peter Römer maakte
naam als acteur en scena
rioschrijver. De 50-jarige
Haarlemmer schreef on
der meer het script van de
tv-serie 'Diamant' en is
medeauteur van het sce
nario voor de nieuwe Pi-
po-film. Römer werkte
een aantal jaren als hoofd
drama bij John
de Mol Pro-
dukties. Re-
1 centelijk ver-
scheen
boek 'Laat
paard maar boven
komen', met anekdo
tische verhalen over zijn
vader Piet. Römer is ge
trouwd met Annet. Zij
hebben twee kinderen:
Bram (7) en Job (3). Römer
heeft twee volwassen
kinderen uit een eerder
Peter Römer. „Ik zou Jezus van Nazareth aan tafel uitnodigen. Als hij niet verschijnt, heb ik gelijk gehad en bestaat hij niet. Komt-ie wel, dan weet ik dat ik ii
huwelijk, het vervolg moet geloven." Foto: United Photos de Boer/Poppe de Boer
door Carlo Nijveen
10. Wanneer was u voor het laatst
zenuwachtig?
„Dat was op de dag dat mijn zoon Bram
moest worden geopereerd. Hij was net tien
maanden oud en er was iets mis met zijn
longen. De artsen wisten niet precies wat
mijn zoon mankeerde. De operatie viel sa
men met mijn trouwdag. Toen de arts zei:
we moeten de kleine jongen even in slaap
brengen, schoten de zenuwen door mijn
strot. Dat duurde tot na de operatie. Het is
gelukkig allemaal goed gekomen, maar ik
heb heel wat angsten uitgestaan. Professio
neel ben ik regelmatig zenuwachtig. Nervo
siteit hoort ook bij mijn vak, omdat allerlei
dingen eigenlijk constant onzeker zijn.
Mijn vader heeft daar bij tijd en wijle dus
ook last van. Als ik die beroepsmatige ner
vositeit een tijdje niet heb, ga ik het missen.
Dan denk ik: waar is het? Het hoort bij het
professioneel presteren. Toen ik als hoofd
drama bij John de Mol Produkties werkte,
werd ik steeds meer een manager. Dat
kwam doordat het bedrijf in die tijd enorm
groeide. Ik werd op een gegeven moment
onrustig, omdat ik het gevoel van 'er moet
iets nieuws op tafel komen' miste. Uitein
delijk ben ik daarom gestopt met het ma
nagement en heb de oude vertrouwde ze
nuwen weer opgezocht."
23. Heeft u wel eens een belangrijke
vriendschap verbroken?
„Nee. Met de weinige vrienden die ik heb,
ga ik al honderd jaar om. Ik heb nog nooit
een vriendschap 'opgezegd'. Ik maak ook
nooit ruzie met mijn vrienden. Ik ben über
haupt geen man van grote ruzies."
36. Bent u gelovig?
„Nee. Althans, ik ben niet religieus. Ik ge
loof wel dat er iets is dat wij niet kunnen
zien. Niet alles is toeval. Of die gedachte
een steun is als een geliefde of andere dier
bare overlijdt? Dat weet ik niet. Ik heb ie
dereen nog. Ik weet ook niet of ik straks na
de dood van een naaste zal denken: nou ja,
hij of zij gaat ergens heen, ik zal ze wel er
gens weer terugzien. Volgens mij moet je je
geld ook niet zetten op wat hierna eventu
eel komt, maar op wat er nu is. Het kan een
troost zijn als je denkt: zolang ik in ie
mands gedachten ben, besta ik. Dat zag je
ook bij de begrafenis van Prins Claus. De
buitengewoon prachtige manier waarop
mensen daar hun respect en medeleven
betuigden, had niet zoveel te maken met
dat hoopje in die lijkkist. Meer met de geest
van Claus, die ergens daarboven hing. Die
geest blijft in ons eigen hoofd. Daarom heb
ik ook dat boekje over mijn vader geschre
ven. Ik vind het leuk als het goed verkoopt,
maar ik heb het vooral geschreven voor
mijn kinderen en hun kinderen. Zo leeft
mijn vader na zijn dood voort."
39. U mag vier mensen - onder wie
ook overleden personen - uitnodi
gen voor een dinertje. Wie kiest u?
„Als eerste zou ik de inmiddels overleden
tekstdichter Jacques van Tol uitnodigen.
Hij schreef liedjes en sketches voor Louis
Davids. Een man met een enorm talent. Te
gelijkertijd had hij de eigenschap om als er
iets te kiezen viel altijd de foute keuze te
maken. Zo ook tijdens de Tweede Wereld
oorlog. Hij schreef toen onder meer voor
het cabaret van Paulus de Ruiter. Hij heeft
ook een tijdje onderduikers in huis gehad,
maar dat poetst die eerdere foute keuze
niet weg. Na de oorlog is zijn naam nooit
meer genoemd, maar hij heeft alle Snip en
Snap-revues geschreven, hij maakte werk
voor Dorus, enzovoorts. Vooral als schrijver
ben ik enorm geboeid door die man.
Schrijven is altijd keuzes maken. Daarom
wil ik weten waarom Van Tol met zijn enor
me talent in de oorlog verkeerd heeft geko
zen en zichzelf daarmee alle kans heeft
ontnomen. Als tweede wil ik Jezus van Na
zareth aan tafel uitnodigen. Als hij niet ver
schijnt, heb ik gelijk gehad en bestaat hij
niet. Komt-ie wel, dan weet ik dat ik in het
vervolg moet geloven. Van Tol en Jezus
zouden volgens mij onderling ook genoeg
gespreksstof hebben. En tot slot wil ik mijn
vrouw uitnodigen. Want als ik haar vertel
dat ik met die twee mannen aan tafel heb
gezeten, gelooft zij er anders niets van. Ie
dere vierde persoon daarbij zou een vijfde
wiel aan de wagen zijn."
50. Wanneer beschouwde u zichzelf
als volwassen?
„Volgens mij word je volwassen als je je lot
in eigen handen neemt. Dat deed ik pas na
dat ik van mijn eerste vrouw ben geschei
den. Tot dan toe kwam alles altijd bij ande
ren vandaan. Toen ik op mijn negentiende
van de middelbare school kwam, zeiden ze
meteen tegen me: 'Jij bent acteur'. Terwijl
ik dat zelf helemaal niet van plan was. Ik
begon ook meteen te acteren. Ik kwam ja-
reidang opdraven als iemand belde met de
boodschap dat ik moest spelen. Ik had
daarop totaal geen invloed. Ik ben in die
periode ook gaan samenwonen. Ook een
beslissing die ik eigenlijk niet zelf nam. Pas
zeven jaar later, toen mijn vrouw zei: 'Zo,
en nu gaan we scheiden', was die periode
voorbij. Ik was 28 en stond voor het eerst
op straat. Ik heb toen zelf een woning ge
zocht, begon mijn eigen potje te koken en
zorgde voor mijn twee kinderen als ze bij
mij logeerden. In die periode van mijn le
ven ben ik volwassen geworden. Ik maak
trouwens deel uit van de baby-boomers, de
generatie die oud worden niet ziet zitten."
1. Wanneer bent u voor het laatst
enorm boos geweest?
„Vlak na mijn scheiding. Op zich was die
scheiding niet zo dramatisch. Mijn vrouw
en ik waren twee werelden die een tijdje
hebben gedacht dat ze samen konden zijn
en er op een gegeven moment achter kwa
men dat dat niet zo was. Maar inmiddels
waren uit ons huwelijk wel twee kinderen
ontsproten. Op een dag opperde mijn ex
dat we nog een keertje met het hele gezin
op vakantie konden gaan. We zijn veertien
dagen met z'n vieren weggeweest. Het was
een fijne vakantie. Maar toen ik na thuis
komst weer alleen op mijn zolderkamer
zat, brak het bij mij opeens emotioneel
open. Het was het verdriet en de woede om
een wond die al aan het helen was en nu
weer was opengescheurd. Op mijn kamer
lagen drie telefoonboeken. Die heb ik toen
heel hard tegen de muur gesmeten. Ik was
niet boos over de scheiding, maar over het
feit dat ik de kinderen in de steek had gela
ten. Ook met hen is het uiteindelijk alle
maal goed gekomen, maar dat wist ik toen
uiteraard nog niet."
2. Op welke plek buiten Nederland
zou u een jaar willen wonen?
„Ik ben enorm gehecht aan Nederland.
Sommige dingen in dit land vind ik enorm
benepen, maar het is hier uiteindelijk toch
altijd weer vrijheid-blijheid. Nederland
heeft ook al veel 'buitenland' hierheen ge
haald. Ik zou wel een tijdje in de Verenigde
Staten kunnen wonen. Ik ben daar vorig
jaar op bezoek geweest bij Jan-Willem van
de Wetering. Hij woont in Maine, boven
Boston. Een prachtige streek, vooral van
wege de overweldigende natuur. Maar in
de VS lijd ik altijd wel aan een soort cul-
tuurnood. Ik begrijp Amerikanen ook niet.
Ik vind het maar rare mensen. Daarnaast
zou ik wel een tijdje in Frankrijk kunnen le
ven. Alles onder Parijs is goed. Londen is
een leuke stad, maar daar zou ik niet willen
wonen. Ik kan niet tegen de benepenheid
van de Engelsen. Japan vond ik jarenlang
een enorm boeiend land, totdat ik er achter
kwam dat Japanners eigenlijk hele nare
mensen zijn. Ik zou ook moeilijk kunnen
leven in een cultuur die zo ver af staat van
de onze."
14. Wat kan u in mensen vreselijk
ergeren?
„Lompheid. Dat kan 'm in de kleinste din
gen zitten. Bijvoorbeeld in twee ouders van
schoolgenootjes van mijn kinderen die bij
de deur van de school staan te ouwehoeren
en niet opzij gaan als mijn zoontje erdoor
wil. Ze zien hem niet eens staan. Daar be
gint dan mijn dag mee. Vreselijk. Of men
sen die met een achteloos gebaar een pa
piertje op straat gooien. Ik hou van welle
vendheid, maar dat mag niet ten koste
gaan van anderen. Toch zie je dat steeds
vaker. De zorgzaamheid is verdwenen. Dat
vind ik erg jammer."
21. Heeft u een euthanasieverkla
ringgetekend?
„Nog niet. Ik ga het binnenkort wel doen.
Tot nu toe leefde ik met de arrogantie van
het eeuwige leven. Maar nu ik de vijftig ben
gepasseerd, ga ik langzamerhand over der
gelijke dingen nadenken. Ik heb thuis al
wel de euthanasieverklaringen van mijn
ouders en van mijn broers in de la liggen.
Ik vind dat het lichaam niet onmenselijk
hoeft te lijden. Een geest die gevangen zit
door pijn of andere kwelling, moet je op
een gegeven moment vrijlaten. Dat klinkt
makkelijker dan het is. Toch wil ik mezelf
niet op allerlei mogelijke manieren langer
in leven laten houden om anderen het ver
driet van mijn uitvaart te besparen."
28. Mogen partners geheimen voor
elkaar hebben?
„Ja. Ook in een relatie hoefje jezelf niet he
lemaal aan de ander uit te leveren. Naast
mijn huwelijk heb ik ook m'n eigen wereld.
Ik ben niet slechts iemand met mijn vrouw.
Ook alleen ben ik iemand. Maar er zit na
tuurlijk wel verschil tussen dingen die je in
het geniep doet of dingen die je je partner
gewoon niet vertelt. Ik hoef ook niet alles
van mijn echtgenote te weten. 'De waar
heid' is overigens sowieso een dubieus ge
geven. Mensen die 'de waarheid' spreken,
claimen daarmee volgens mij ook dat zij
een zuiver geweten hebben en daarmee ge
vrijwaard zijn van schuld. Daarbij heb ik zo
mijn twijfels."
ZATERDAG
9 NOVEMBER
2002
ER
BIJ
finish
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23.
24.
25.
26.
27.
28.
29.
30.
31.
32.
Wanneer bent u voor het laatst enorm boos
geweest?
Op welke plek buiten Nederland zou u een
jaar willen wonen?
Als u nu een ander beroep zou mogen
kiezen, wat zou u dan worden?
Wat zult u nooit weggooien?
Welk kunstwerk (boek, schilderij, beeld, lied,
cd) zou u gemaakt willen hebben?
Waarover heeft u in uw leven het meeste
verdriet gehad?
Gaat u liever om met mannen
of met vrouwen?
Wordt u met het ouder worden
optimistischer of pessimistischer?
Van welk bedrijf of welke instelling zou u
directeur willen zijn?
Wanneer was u voor het laatst
zenuwachtig?
Als u vandaag ineens alles zou durven, wat
zou u dan als eerste doen?
Wat zou u willen veranderen
aan uw jeugd?
Gelooft u in liefde op het eerste gezicht?
Wat kan u in mensen vreselijk ergeren?
Wanneer heeft u voor het laatst te veel
gedronken?
Welke rol in welke film had
u willen spelen?
Van wie zou u een toegestoken hand
weigeren?
Wat vindt u opwindend?
Vindt u zichzelf aantrekkelijk?
Wat is uw slechtste eigenschap?
Heeft u een euthanasieverklaring getekend?
Waar geeft u het meeste geld aan uit?
(Woning en auto buiten beschouwing
gelaten)
Heeft u wel eens een
belangrijke vriendschap verbroken?
Op welke terreinen heeft volgens u de
andere sekse het gemakkelijker?
Zijn er onderwerpen waarover tegen u geen
grappen gemaakt mogen worden?
Is seksualiteit belangrijk in het leven?
Welk tv-programma moet meteen van het
scherm worden gehaald?
Mogen partners geheimen
voor elkaar hebben?
Van welke beroemdheid greep de dood u
het meest aan?
Wat was de gelukkigste fase
van uw leven?
Welke dag zou u willen overdoen?
Wat is de karaktertrek waarvan u wilt dat
mensen zich u erom herinneren?
In welke andere periode had u graag
geleefd?
Wanneer was u voor het laatst verliefd?
Bent u trouw?
Bent u gelovig?
Wat zou u graag beter kunnen?
Wat mist u in het buitenland het
meest aan Nederland?
U mag vier mensen - onder wie ook
overleden personen - uitnodigen voor een
dinertje. Wie kiest u?
Welke kus zou u willen overdoen?
Waar krijgt u kippenvel van?
Wie bewondert u?
Gaat u wel eens alleen uit?
Wat was uw slechtste beslissing?
Wat is in uw werk uw grootste frustratie?
Wat was uw angstigste moment?
Wanneer hebt u voor het laatst een l^gen
(tje) gebruikt?
Wat is de grootste wetsovertreding die u
heeft begaan?
Denkt u te weten wat uw partner in u ziet?
Wanneer beschouwde u zichzelf
als volwassen?
O
O
De geïnterviewde gooit telkens een dobbelsteen
met twintig vlakken, om te bepalen welke vraag
hij (of zij) krijgt voorgelegd Voor de eerste vraag
wordt gerekend vanaf nul Bij de volgende
negen worpen wordt er doorgeteld, waarbij na
vraag 50 weer vraag 1 volgt. Komt iemand op
een vraag die hij al heeft beantwoord, dan moet
die worp over.
