KUNST CULTUUR Vetvangers en een geroofde beurs Spoelstra zorgt voor interessant document 1 011 Hohe Messe: zorgvuldig, Jaar niet altijd even krachtig Grenzenloos Muziekfestival: verrassend en veelstijlig Vonk van 't Schaep springt niet echt over R7i M a;mumeisen ;ierming „frmusici Meer dan honderd archeologische schatten uit Leidse bodem in De Lakenhal v< Winnaar Booker Prize beschuldigd van plagiaat eikoor J leden vrudag 8 NOVEMBER 2002 Jospelkoor Dabar uit op zoek naar nieuwe i muzikanten. Mo- staat het koor uit ne- ien in de leeftijdsca- negentien tot veer- hecht eraan om >1 van zang en mu- ploof uit te dragen, geerden kunnen iede- gavond om 19.30 uur fghuis Zuydtwijck aan Noordewierlaan 50 in recht. Voor meer in- telefoonnummer 071- HelenValk) of071- Gerda Kaapaan). nadert '4e Vloer >i|Het Utrechtse poppo- jjfloer gaat vrijwel zeker gemeente Utrecht is tp bereid de zaal finan- idersteunen, nu een jongerencentrum Ek- i^lbaar blijkt. De fusie, college van burge- oji wethouders eerder te duur, zo is uit een )Aderzoek gebleken. Bo er een gebrek aan tussen beide podia het aan bereid en te gaan. Omdat van de Domstad mwen heeft in een jojnanciële exploitatie, e {subsidie aan de Vloer g^ten. Ook Ekko zit met i di, maar die instelling malig een extra subsi- be|de problemen te ko- jel nt VS ten ?t - Het aantal orkest- arft wordt blootgesteld enelijk geluid, meer dan an, moet over drie jaar dtfeerd. Daarnaast moe- kestleden gemiddeld 5 tr concert minder te n krijgen. Ook worden er voorgelicht over de ji schadelijk geluid in #jver drie jaar moet 90 \&n de musici op de T gdn het arboconvenant ij?lertekend door verte- Óigers van het ministe- ;n ciale Zaken en Werk- d^d en het Contactor- e Nederlandse Orkesten, urt en de Nederlandse rzgenaarsbond. ia# blootstelling aan (e geluid kan gehoor- io(t gevolg hebben. Bij Ügp dit leiden tot ar- schiktheid. Om de ig aan schadelijk ge- minderen, wordt een y^ninimumeisen opge- .tmee bij nieuwbouw Ujvingen van podia re let worden gehouden, u (worden bijvoorbeeld le akoestiek en de be- g°e ruimte per musicus eefa. Verder leggen de buh een eigen plan vast wodoelstellingen van het odij denken te verwezen- ovborbeeld door de ver- fa instrumentgroepen lefrt te laten repeteren, a todiumopstellingen te eerif door bij repetities Thermen te plaatsen, bu^dt onderzocht welke ■nchermers in een or- l nikt kunnen worden, ig e gehoorbeschermers tarde tonen, maar ver- s tjet geluid ook enigs- kanjoor zijn ze voor or- ïttiüet goed bruikbaar, elin U beeldende kunst recensie Bernadette van der Goes Expositie: 'Europese volksfeesten', foto's van Friso Spoelstra. Te zien: t/m 3/12, dagelijks van 12.00 tot 18.00 uur, fotogalerie De Kleine Klup, Nieuwe Rijn 1 Leiden. Op een van de foto's van Friso Spoelstra wordt een klein meis je in een lichtblauw zomerjurk je door een terrorist met een pistool bedreigd. Was dit tafe reel echt dan zou het te gruwe lijk zijn voor woorden, maar ge lukkig is het slechts spel. De terrorist die het kind gijzelt is zelf een meisje van een jaar of twaalf dat zich onherkenbaar heeft gemaakt door een nylon kous over haar hoofd te trek- Foto: Friso Spoelstra/PR ken. En het slachtoffertje staat niet alleen tegenover haar bela ger. Ze heeft haar moeder bij zich, die geruststellend haar hand vasthoudt. Het tafereel speelt zich af in Spaans Basken land, waar kinderen zich tijdens dorpsfeesten verkleden als ETA-terroristen om de dorpe lingen schrik aan te jagen. De foto is onderdeel van de tentoonstelling bij fotogalerie de Kleine Klup, gelegen onder café Van Engelen aan de Nieu we Rijn te Leiden, waar Spoel stra een reportage exposeert die hij maakte van Europese volks feesten. Hij wil daarmee laten zien hoe de verschillende lan den binnen het verenigd Euro pa hun eigen tradities en cul tuur in stand proberen te hou den. De foto's zijn niet zozeer van een bijzondere kunstzinni ge waarde, maar hebben vooral een documentair karakter. Spoelstra brengt de plaatselijke folklore in beeld zoals een jour nalist dat zou doen: nuchter en feitelijk registrerend, maar met oog voor bijzondere details. Zo zien we bijvoorbeeld een boe renbruiloft in het Friese Joure. Elk jaar treedt daar een bruids paar in het huwelijk op de ma nier zoals dat rond 1850 ge beurde. Gefotografeerd is een moment voorafgaand aan de plechtigheden. Bruid en brui degom, gekleed in historische kostuums, zijn zojuist per auto aangekomen bij de locatie in de openlucht waar de huwelijks sluiting zal plaatshebben. Een wat oudere man schikt nog even wat aan de jurk van de bruid, die zelf naast de auto ontspannen met een mobieltje staat te telefoneren. Spoelstra heeft gevoel voor het vastleggen van dit soort con trasten. Zo zien we bijvoorbeeld op een van de foto's die hij maakte van de Duitse oktober feesten een Chinees meisje dat in Beiers kostuum bier rond- door Rody van der Pols leiden - Als geschiedenis ergens dichtbij komt, letterlijk tastbaar wordt, is dat oog in oog met ar cheologische vondsten. In de pol der van Roomburg bijvoorbeeld, waar een paar jaar geleden plot seling een goudkleurig Romeins ruitermasker uit de modder te voorschijn kwam. Gordon werd het kleinood gedoopt, vanwege zijn vermeende gelijkenis met de bekende Nederlandse zanger, dat nu in Stedelijk Museum De La kenhal te zien is. Het prachtexemplaar maakt daar deel uit van de zojuist ge opende expositie 'Schatten uit Leidse bodem', die de bezoeker langs de Leidse historie voert, vanaf de Romeinse tijd tot aan het beleg van de Spanjaarden in 1574. Precies de periode die ook in het eerste deel van de nieuwe Leidse geschiedschrijving wordt beschreven, het boek waarmee de Vereniging Oud Leiden zijn honderdjarig bestaan viert. Kortom, twee goede redenen voor een historische expositie als deze. Aan materiaal in ieder geval geen gebrek. Gedurende de af gelopen eeuw heeft de Leidse bodem nogal wat spectaculaire vondsten prijsgegeven. Dat be sef dringt zich onmiddellijk op tijdens een rondgang langs de meer dan honderd bodemvond sten die hier in vitrines staan uitgestald. Bierpullen, bestek, houten kammetjes, leren schoe nen, tinnen borden, maar ook vandaag de dag minder bekende gebruiksvoorwerpen, zoals bij voorbeeld een zogenaamde 'vet- vanger'. „Je ziet ze wel eens op oude schilderijen opduiken, van Brueghel bijvoorbeeld", legt Een bronzen arm, afkomstig van een Romeins beeld, werd in Roomburg gevonden. Foto: Hlelco Kuipers conservator Ingrid Moerman uit. „Hij werd onder het spit ge plaatst, waar hij het vet verza melde dat van het vlees droop. Later kon dat dan opnieuw ge- 'Gordon' kwam een paar jaar geleden uit de modder van Roomburg te voorschijn. Archieffoto: Hielco Kuipers bruikt worden." Ook typisch is de 'glis': dit glad- geschuurde bot werd met leren bandjes aan de voet bevestigd, waarna hij als schaats fungeer de. Moerman: „Vooral langs de grachten zijn er ontzettend veel gevonden." In een andere vitri ne ligt een leren beurs, die in twee stukken uiteen is gevallen. „Deze beurzen werden meestal op de heup gedragen", vertelt de conservator. „Een gemakke lijke prooi voor dieven dus. En dat is precies wat de bezitter van dit exemplaar is overkomen. Want als je goed kijkt, zie je dat hij hier kaarsrecht is afgesne den." De tentoonstelling is niet alleen chronologisch, maar ook per vindplaats geordend. Wie de overzichtskaart in ogenschouw neemt, ziet een enorme concen tratie stipjes in de Leidse bin nenstad. Een uitzondering daar op vormt een markeringsteken in de polder van Roomburg - een van de rijkste vindplaatsen van de Leidse regio, die vanzelf sprekend op de tentoonstelling belicht wordt. In 1502 werd hier al een grote ontdekking gedaan: muurfrag menten, stenen met inscripties, bronzen beelden, aardewerk, bakstenen met stempelafdruk ken en munten met Romeinse keizersportretten. Kortom, alle maal vondsten die op de aanwe zigheid van een Romeinse ne derzetting duiden. Dit vermoe den werd in 1995 bevestigd met de vondst van Matilo, een Ro meins 'castellum'. Niet alleen het daar gevonden ruitermasker 'Gordon' - pronkstuk van de tentoonstelling - is in de Laken hal te zien, maar bijvoorbeeld ook een bronzen arm, afkomstig van een Romeins beeld. Ook besteedt de tentoonstelling aandacht aan de vette archeolo gische vangst die werd gedaan tijdens de aanleg van de riole ring langs de zogenaamde 'marktenroute'. Toen eind jaren zeventig bij de Botermarkt een schop de grond in ging, stuitte men hier al snel op honderden aardewerkscherven, metalen voorwerpen en leerfragmenten. Vervolgens gaven ook de Vis-, Aal-, en Boommarkt schoenen, messen, messcheden, kammen, haken, sloten, sleutels en scha ren prijs. „Bijna allemaal afkom stig uit de dertiende, veertiende eeuw. Toen woonden er dus al mensen langs die route", zegt Moerman. „De archeologie le vert daarvoor het bewijs." 'Schatten uit Leidse bodem', tot en met 2 februari 2003 in Stedelijk Museum De Laken hal, Oude Singel 28-32 in Lei den. In het kader van de ten toonstelling houdt het muse um op 17 november een arche ologisch spreekuur, waarop bezoekers informatie kunnen inwinnen over zelf gedane vondsten. •K :iek recensie arten Baanders jr I Stelt: 'Hohe Messe' door thojJorps Kamerkoor en i jk Begeleidingsorkest o.l.v. Ijkstra. Gehoord: 7/11 azatterskerk, Leiden. mi is q ("fe Messe' zou je de ""l het werk van Bach 0,5tioemen. Hij heeft er 14 ^enposen vele jaren veMeven aan gewerkt en enie hoogtepunten uit cor5omposities van zijn ,e ^opgenomen. Zo ont- to grootse samenvat- §sb6achs compositorisch °ftt een rijkdom aan fu- ^lelodieën met sierlijke d^gspartijen, en met :genUiteenlopend tempe- m de verschillende de- hur :er\tvoering van het Lei- ;r Kamerkoor kwam op e djnde momenten de com of fjet foor jygt te b|r dit werk was. Het lotb had in principe alle expressie vormen die deze rijkgescha keerde compositie verlangt in huis, maar vooral de woelige en robuuste delen kwamen niet krachtig genoeg over. Er werd goed gearticuleerd ge zongen, de kleine nootjes wa ren duidelijk te volgen en de partijen met hun ingewikkelde barokke lijnen volgden elkaar in volle vaart op, maar de stormachtige onstuimigheid van sommige delen klonk klein en ver weg. Daar staat tegenover dat het koor in de meer ingehouden delen goed tot zijn recht kwam. Het concert opende sterk met het 'Kyrie', dat ern stig maar door de licht opve rende aanzetten niet zwaar klonk. Het ontroerende 'Et in- camatus' vormde een verstild, breekbaar moment, dat door het koor zorgvuldig en met gloed tot stand gebracht werd. Hetzelfde gold voor het 'Cruci- fixus', mooi zacht en niet over- dreven zwaar gezongen. Het plechtstatige, verheven karak ter van het 'Sanctus' kwam in drukwekkend tot uiting. De solisten leverden over het algemeen een weinig karakte ristieke bijdrage aan dit con cert. Ze zongen hun partijen netjes, zonder dat er veel per soonlijke doorleving, inspiratie of raffinement uit klonk. Pas aan het eind waren er twee uitzonderingen. De tenor Ro bert Getchell legde veel piëteit in zijn aria 'Benedictus' en het 'Agnus Dei' kreeg een warm melancholieke vertolking van de alt/mezzosopraan WiUce te Brummelstroete. Het Randstedelijk Begelei dingsorkest zorgde ervoor dat er in de orkestpartijen viel veel te beleven. De basis was hecht en in de aria- en duettenbege- leidingen blonken diverse so listen uit, vooral de beheerst virtuoze vioolsolo's, de mooi ingehouden hoom in 'Quo- niam' en de fluit, die in 'Bene dictus' met zacht uitgevoerde triolen een mediterende sfeer opriep. Het zijn dit soort min der opvallende lijnen die de 'Hohe Messe' een extra rijk dom geven. muziek recensie Susanne Lammers Grenzenloos Muziekfestival: Roberta Alexander Christian Bremer, Jablkon en Tenores di Bitti. Gehoord: 7/11 LAKtheater, Leiden. De eerste avond van het drie daagse Grenzenloos Muziekfes tival, georganiseerd door de Stichting Samenwerkende Po dia Leiden is geslaagd. Verras send en met veel nieuwsgierige luisteraars. En buitengewoon veelstijlig. Roberta Alexander begint klassiek met Style Wars, liederen van Burckhardt SöU. Ze begint met een inzingertje, dat ook later in het programma nog geregeld terug zal komen, maar dan als stemschoonma- kertje. Niet alles is even betoverend, de liederen die humoristisch bedoeld zijn, klinken wat gefor ceerd; haar hyperverzorgde, klassieke articulatie maakt de cabareteske teksten soms erg mevrouwerig. Bovendien heeft Alexanders stem vaak iets grui zigs, alsof er teveel leven in is gaan zitten, op momenten die daar niet om vragen. 'Last night's thinking' en 'Heaven and hell on earth' (bei de op teksten van Sölls vrouw Manuela du Bois-Reymond) zijn wel uitzonderlijk gelukt. In het eerste klinkt verliefdheid door, die Alexander met een warme klank voelbaar maakt. In het tweede vermomt de pia no zich als een stel kerkklokken om de hemel te verbeelden, maar die worden weggevaagd door Alexander, die het woord 'heil', ongehoord expressief, volkomen aanschouwelijk maakt: een enorme, diepe, war me spelonk. Mooi is ook het 'Epithalamium', waarin haar stem vloeibaar lijkt te worden, en 'Song of the Chinese Concu bine on New year's Eve', een klassieke ballad, waarin de zan geres al haar expressie kwijt kan. Uit een volkomen andere we reld komt dan de Tsjechische groep Jablkon. Absurdistische en zeer droge humor is de con stante van hun optreden, de Foto: Friso Spoelstra/PR brengt. Bijzonder ook is de re portage die hij maakte van de wedstrijd die de mannen in het Schotse Kirkwall op kerst en nieuwjaarsdag houden. Tijdens het spel strijden de noorderlin gen en de zuiderlingen van de stad om een met kurk gevulde bal, die het hoofd voorstelt van een piraat die driehonderd jaar geleden de omgeving onveilig^ maakte. De ploeg die de bal aai? zijn kant van de stad brengt^ heeft gewonnen. Op de foto's zien we hoe een enorme klu-"| wen vechtende mannen zich| door de straten voortbeweegt Het is zo'n gedrang dat je het er als toeschouwer bijna zelf be nauwd van krijgt theater recensie Wijnand Zeilstra Voorstelling: 't Schaep met de 5 Pooten. Tekst: Lars Boom. Liedteksten: Eli Asser Muziek: Harry Bannink. Spel: Marjan Luif, Clous van Mechelen, Rob van de Meeberg, Ellen Pieters, Joy Wielkens en Michiel de Jong. Gezien: 7/11, schouwburg Leiden. Aldaar nog te zien: vanavond. 'Swiebertje' terug, 'Pipo', 'Ja zuster, Nee zuster' en dan nu in het theater 't Schaep met de 5 Pooten'; de retro-trend viert hoogtij. Oude successen staan weer volop in de belangstelling. Retrospectief genieten we ken nelijk vandaag de dag graag nog even van voormalige successen. Daarbij hebben de makers van 't Schaep duidelijk meer gewild dan alleen een 'remake', een nieuwe versie van het oude ge geven. Wat met trots als 'splin ternieuwe musical' wordt aan gekondigd, is een nieuwe, ei gentijdse verhaallijn, waarin de oude liedjes zonder aanpassin gen zijn ondergebracht. Prij zenswaardige ambities zijn dat, de enigszins gekunstelde con structie van het verhaal neem je daarom maar voor lief. En dat het wel eens wringt tussen het verhaal van nu en de op de ac tualiteit van toen toegesneden liedjes, is ook nog wel accepta bel. De personages van toen ont moeten elkaar als het ware nu weer in het heden. Wat vooral tussen Kootje en Doortje in het verleden is misgegaan, wil men ruim twintig jaar na dato - ou? der en misschien wijzer gewor- den - recht zetten. Doortje was de ster, Doortje is in de her nieuwde versie wederom pro minent aanwezig. Wie Doortje, zegt, zegt tegelijk Adèle Bloe- mendaal. Heel bepalend voof deze voorstelling is de rol vaq. Marjan Luif die van Doortje/A dèle een rake typering geeft Dat zit dus goed. De anderet staan verder weg van het origi neel, maar dat stoort niet. Nieu we personages zijn de dochte* van Doortje en een cafébezoe ker die als aankomend cultured antropoloog onderzoek doé: naar de vaste cliëntèle van V Schaep. Hun interventies dié nen af en toe het verhaal op. gang te houden. Het is een war moeizame vondst. Dat gaat dus ook niet altiji goed, het verhaal zit de liedjes' soms in de weg. Want ondanks alle inzet en inventiviteit springt de vonk maar zelden over. Vooral het eerste deel ver loopt tamelijk stroef, de echt? sfeer wil maar niet komen. Nt de pauze gaat het gelukkig be ter, er komen meer reacties ui de zaal. 'Vissen', 'As je mekaar nia meer vertrouwen kan', 'Als jt> maar gezond bent, zeg ik altijl maar' en natuurlijk 'We zijl toch op de wereld' zijn de num mers die niet kapot kunnen. De cast zingt met overgave, hiei- aan heeft deze productie haar bestaansrecht te danken. Maa: het is net als met beleggingen: resultaten uit het verleden vor men geen garantie voor de toe komst. I new vork De Canadese schrij ver Yann Martel, die twee weken geleden de Booker Prize in de wacht sleepte, heeft volgens The New York Times plagiaat ge pleegd in zijn boek 'The Life of Pi' (Het leven van Pi). Het boek toont sterke gelijkenissen met een oudere novelle van de Bra ziliaan Moacyr Scliar, zo schreef de krant gisteren. Martel kreeg de belangrijkse Britse literaire prijs voor zijn boek over een jonge Indische overlevende van een schipbreuk die zijn reddingssloep deelt me een tijger. In Max and the Cat? (Max en de katten) van Sclia overleeft een jonge jood eek schipbreuk en deelt hij zijn red dingssloep met een panter. De 39-jarige Martel geeft toe da het boek van Scliar hem heet geïnspireerd, maar zegt he nooit te hebben gelezen. Hij ze dat het verhaal zijn aandacht trok door een recensie door d? auteur John Updike. Maar vol gens de NYT is er geen recensft door Updike van Sdiars boek. (advertentie) muziek loopt van poppig dans baar via melige country-rock naar Frankenstein-muziek met soundscapes als eindpunt. Mu zikaal zijn ze zeker, het experi ment mag - gedoseerd - mee doen en dat houdt het span nend ondanks de soms wat grove ritmes. Het geestigst zijn de nummers waarin de Golem rondwaart, met griezelig gal mend versterkte stemmen, en een contrasterend strakke gi taarbegeleiding. Na dit feestje wordt de avond serieus afgesloten door de Te nores di Bitti met oeroude Sar- dijnse herderszang. Een van de ouderen zingt voor, de anderen vullen hem aan met accoorden op betekenisloze woordjes. Het meest opvallende is de imitatie van de kudde, die mekkerend doorklinkt in de contra, maar ook in de 'boghe', leider en so list. Muziek met hallucinogene kwaliteiten, die ontzagwekkend oud en vervreemdend klinkt. Morgenavond staan het Rosa Ensemble, Pieter Wispelwey en het Martin Fondse Oktemble Ajoute' op het programma. Aanvang: 20.00 uur. www.leidschdagblad.nl

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2002 | | pagina 13