REGIO
Cor van Duijn onthult zijn mysterif:
D66 Leiden krijgt regenteske trekjes
en zou zich diep moeten schamen
Koele afweging van feiten zit er bij Schneider ni^
'Spookverhaaltje' maakt driekwart Leidse raad t
AC 8 NOVEMt
NAVRAAG
Het lukt Leiden niet om voldoende geschikte kandidaten te vinden
voor het burgemeesterschap. Het geplande referendum, waarbij de
bevolking kan kiezen tussen verschillende kandidaten, komt daar
door op losse schroeven te staan. De vertrouwenscommissie, be
staande uit alle fractievoorzitters, heeft vooralsnog slechts één ge
schikte kandidaat. De Leiderdorpse burgemeester MICHIEL ZONNE-
VYLLE, zelf vorig jaar
(vergeefs) aan het solli
citeren naar een andere
burgemeestersbaan,
stelt dat Leiden niet aan
trekkelijk is voor burge
meesterskandidaten.
Vindt u dat Leiden een
modderfiguur slaat
door het afgelasten
van het referendum?
„Dat vind ik moeilijk te
beoordelen. Ik neem
aan dat de vertrouwenscommissie vooraf ingecalculeerd heeft dat
dit zou kunnen gebeuren."
Bent u voorstander van het houden van een referendum, zoals
Leiden dat wil?
„Ik vind het vlees noch vis. Het past niet in dit bestel. Of je laat de
inwoners kiezen en dan mogen kandidaten zich presenteren met
een bepaald programma, of je benoemt een burgemeester met be
hulp van een vertrouwenscommissie en een besluit van de ge
meenteraad. Wat Leiden doet, zit er tussenin. Het voegt niets toe.
Het is een schijndemocratie."
Wat is volgens u de reden dat Leiden, sinds het vertrek van Cees
Goekoop, een probleem heeft met het vinden van een goede bur
gemeester: Jan Postma was geen succes en nu zijn er onvoldoen
de geschikte opvolgers.
„Ik wil me niet over vorige burgemeesters uitlaten, maar Leiden
heeft zelf óók een probleem. Bij 'bestuurskwaliteit' hoort 'het
scheppen van een positief zelfbeeld'. De Leidse bestuurders moe
ten daar goed over nadenken. Wat ik zelfvan het stadsbestuur
vind, doet er niet zo toe. Maar ik constateer dat velen een negatief
beeld hebben van het Leids stadsbestuur. Die vicieuze cirkel moet
je zien te doorbreken. Een goede besluitvorming in Leiden is ook
van levensbelang voor de regiogemeenten."
Hebt u interesse in het burgemeesterschap in Leiden?
„Ik ben geen kandidaat; ik heb niet gesolliciteerd. Ik ben iemand
die, volgens sommigen, resoluut overkomt, maar ik heb ook wel
eens m'n twijfels."
Dus u zou het niet willen?
„Een goede verstaander begrijpt wat ik bedoel."
tekst: Ema Straatsma foto: Henk Bouwman
hoi
leg
=l-Ou
(jeda
iatscl
fdon
!okw
IVD-1
en.
len l
geïi
jvvm
Rijnsburgse miljonair komt met autobiografie: 'Zonder strijd geen overwinning'
UIT DE ARCHIEVEN
Anno 1952, Zaterdag 8 November
LEIDEN - Het was gisteren voor de Gereformeerde Schoolvereniging
een bijzonder vreugdevolle dag. Een periode van 14 jaar streven en
strijden vond haar bekroning in de opening van het al die tijd gewen
ste en eindelijk verwerkelijkte vijfde schoolgebouw aan de Asser
straat. Drie maal in die jaren gaf het Gemeentebestuur toestemming
tot deze bouw. Een groot aantal genodigden en belangstellenden was
in 'Het Gulden Vlies' bijeen orh van deze opening getuige te zijn. Na
mens de hoofden van scholen spreekt de heer Van der Bie. Deze feli
citeert het bestuur met het hernieuwd vaderschap. Moge de school
een sieraad blijven in het gezin met een door God lang gezegend le
ven. Na alle toespraken begaf het gezelschap zich naar de nieuwe
school, alwaar de heer De Greef, de voorzitter van de Schoolvereni
ging, na een kort woord, de deur opende.
Er wordt inderdaad niets te veel mee gezegd, wanneer we dit een
mooie school noemen. Het geheel is in zachte, frisse tinten geschil
derd. Drie lokalen bevinden zich op de begane grond, vier op de eer
ste verdieping. In de klassen 1 en 2 zijn nu eens geen banken ge
plaatst, maar tafeltjes en stoeltjes, in onderwijskringen beter bekend
onder de naam 'beweegbaar materiaal'. Het moet werkelijk een ge
noegen zijn om in deze school les te geven en te ontvangen.
Anno 1977, dinsdag 8 november
NOORDWIJK - De kerkeveiling van de parochie Maria ter Zee heeft
een recordbedrag opgeleverd van ruim 27.000 gulden. De kerkevei
ling werd gehouden in het Lido en daar waren ongeveer 220 mensen
bijeen om te bieden op de vele voorwerpen. De driewieler op de foto
ging weg voor een bedrag van bijna 300 gulden.
Foto: archief Leidsch Dagblad
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op
gironummer 57055 t.n.v. Dagbladiiitgcvcrij Damlate b.v. Postbus 507, 2003 PA
Haarlem, onder vermelding van I.cidsch Dagblad, ANNO d.d. (datum van plaatsing)
of door contante betaling aan de balie van net Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82
te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Leidsch Dagblad
Directie: B M Essenberg, C P. Arnold
W.MJ. Bouterse (adjunct)
E-mail: directie@damiate.hdc.nl
Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van
der Malen, léon Klein Schiphorst (adjunct)
E-mail: redactie.ld@damiate.hdc.nl
HOOFDKANTOOR
Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden.
Redactie fax 071-5 356 415
Advertentie fax 071-5 323 508
Familieberichten fax 023-5150 567
ADVERTENTIES
071-5 356 300
Sprinters (rubrieksadv.): 072-519 6868
ABONNEESERVICE
071-5128 030
E-mail: abonneeservice@hdc.nl
ABONNEMENTEN
Bij vooruitbetaling (acceptgiro)
p/m €19,60 (alleen aut. ine)
p/kw €55,00 p/j €210,60
Abonnees die ons een machtiging verstrekken
tot het automatisch afschrijven van het
abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting
per betaling.
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van €0,50
aan portokosten per verschijndag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 071-5128 030
ma t/m vr: 18-19.30 uur, za: 10-13 uur
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de Inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV
c.q. de betreffende auteur.
HDC Uitgeverij Zuid BV, 2002
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de
verwerking van gegevens van abonnees van
dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens
worden gebruikt om gerichte informatie over
voordeelaanbiedingen te geven, zowel door
onszelf als door derden Heeft u hier bezwaar
tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten
aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 503,2003 PA Haarlem.
U kent waarschijnlijk de Mui-
derkring nog wel. Dat was de
vriendenkring van de dichter
P.C. Hooft, die niet alleen de
mooiste Nederlandse gedich
ten heeft geschreven, maar
ook nog drost van Muiden
was, een soort rechterlijk en
bestuurlijk ambtenaar. Een
druk bezet man dus, die toch
nog tijd had om met zijn
vrienden avonden lang over li
teratuur te praten en muziek
te maken.
Tot die vrienden behoorden
onder anderen Maria Tessel-
schade en Anna Roemer Vis-
scher, grote geleerden zoals
Caspar van Baerle en Gerard
Vossius en natuurlijk ook Huy-
gens en Vondel. En onze grote
Vondel moet een muggenzifter
geweest zijn, want Hooft
schrijft in een van zijn talrijke
brieven over hem: 'Vondel
dunkt my somtijds knorven in
de biezen te zoeken'.
Een knorf of knurf is een ver
dikking in de stengel van som
mige planten en 'knorven in
de biezen zoeken' is kijken
hoeveel van die knobbels er in
een stengel zitten. Een vrij
nutteloze bezigheid, net zoals
'spijkers op laag water zoe
ken'. De uitdrukking staat dan
ook voor 'nietsbeduidende op
merkingen maken', 'vitten'.
Knurf, ook wel uitgebreid tot
knurft, betekent niet alleen
'verdikking' zonder meer,
maar ook 'een flinke verdik
king', 'een grote brok'. En in
Leiden wordt knurf ook ge
bruikt voor 'een stevig ge
bouwd kind'. Ik heb het in die
betekenis nooit gehoord. Wel
in die van 'stommeling': dat is
een knurft, die kerel.
Flepper. De taal zit vol met
klanknabootsingen, denk
maar aan woorden als pats,
wafwafen miauw. Zo bestaat
er in het Nederlands een werk
woord fleppen en als je er even
over nadenkt dan heb je al
gauw in de gaten welk geluid
daar wordt nagebootst, name
lijk het 'smakken'. Fleppen be
tekent dan ook 'een klokkend
of smakkend geluid maken'.
En vervolgens, je kunt het bij
na voorspellen, ook 'drinken',
vooral 'veel drinken', met na
me 'veel alcohol drinken'.
En dan gebeurt er iets moois
in de taal. Het veel drank nut
tigen wordt gezien als een ne
gatieve handeling, moreel ver
werpelijk en slecht voor de ge
zondheid. Omdat ook om sek
sualiteit zo'n waas van verdor
venheid ligt (helaas) (het is
overigens bij mijn beste weten
niet slecht voor de gezond
heid), gaat fleppen in sommige
dialecten ook over in de bete
kenis 'den bijslaap uitoefe
nen', zoals dat zo lekker ou
derwets in het Woordenboek
der Nederlandsche taal ge
schreven staat. In Leiden komt
het woord flepperd voor dat
met deze seksuele betekenis te
maken heeft. Flepperd bete
kent hier namelijk 'hoerenma-
dam'.
Prut. Ik heb me er al eens
meer over verbaasd, dat er
soms woorden bestaan die
precies hetzelfde geschreven
worden, maar een volstrekt te
gengestelde betekenis hebben.
Ik kan in het gewone Neder
lands zeggen 'dat is prut'. Over
iets dat vervelend, slecht of
waardeloos is. Het weer kan
prut zijn. Je hebt een examen
niet goed gemaakt, en ook dat
is prut. Je relatie verloopt niet
zoals verwacht en dat is even
eens zeer grote prut.
Maar hoor nu wat er in Leiden
wordt bedoeld als je zegt: 'ik
voel me niet prut'. Elke Neder
lander die niets met Leiden
uitstaans heeft, zou dit inter
preteren als 'ik voel me niet
slecht'. Zo niet de Leienaar,
want voor hem betekent het
juist het tegendeel, namelijk
'ik voel me niet goed, niet lek
ker', ik ben een beetje ziek'.
Hoe kan dat nou, zo'n tegen
stelling? Het 'gewone' Neder
landse prut is een klankna
bootsing. Gooi maar eens een
kwak wat natte modder tegen
een muur aan (nou ook weer
niet mijn dagelijkse bezigheid,
maar ja), dan hoor je een ge
luid dat je met een beetje goe
de wil als prut kunt interprete
ren. De eerste betekenis van
dit prut is dan ook 'dikke weke
massa', zoiets als modder dus.
En omdat dat niet het meest
aantrekkelijke spulletje is, krijg
je die negatieve betekenis die
aai
ntv
zit in dat korte zmnejrotf
weer is prut'.
Het Leidse prut is opÜijk
dere manier ontstaat wa
staat een afleiding v< de
'modder' en dat is h
woord prutten, 'prut
modder uit de sloot
Dus 'schoonmaken'
En van dit prutten 's
ken' is weer het Leid
geleid in de nu heel
üjke betekenis 'netje
lijk, helder'. En in Le -
in de verbinding niet
'niet lekker', 'een bei
maar ook hij is niet
'hij deugt niet (in m(F^
Met dank aan Liesb(
Henk Boting, Hans I
kerk, Wil den Heetei
Leeuwen, J. Hon:
Kooreman, C. PolitiJ
Heiden (Voorschotef
van der Reijden, Jos i
sen, Paul Sloot, W. f
H.M.C. Sweep, Jos»
den en Frans van Vef
Hans Heestermans
Jik^
n. 1
iens
len
D66 maakt grote vooruitgang met zijn
streven om zichzelf op te heffen. In
steeds grotere mate vervreemdt de partij
zich van haar eigen achterban. De Leid
se fractie en wethouder in het bijzonder.
Een tweetal voorbeelden. De leden van
de partij mogen het lokale programma
vaststellen en zowaar ook de volgorde
van de kandidatenlijst. Maar daarna zijn
ze niet meer nodig. Elke andere partij
legt een voornemen om deel te nemen
aan een college van burgemeester en
wethouders ter goedkeuring voor aan
haar leden. Zo niet de Leidse democra
ten, immers interne democratie is iets
heel anders. Kennelijk was het niet goed
verdedigbaar.
En nu presteren de lokale D66-notabe-
len het om tegen een referendum te zijn
dat notabene door de bevolking zelf
wordt geïnitieerd.
Ik ben zelf een kleine twintig jaar lid van
D66, ben vier jaar raadslid in Zaanstad
geweest en ben afdelingsvoorzitter van
D66 Leiden geweest in de tijd dat Thom
de Graaf fractielid was en Alexander
Pechtold nog fractieassistent. Maar in
mijn tijd werden doel en middelen niet
door elkaar gehaald en stond je ergens
voor. Je bent voor een referendum of
niet. Je bent er niet opeens tegen omdat
je niet voor het onderwerp bent zoals nu
bij het referendum over de Rijn Gouwe
Lijn door de binnenstad.
Het adagium moet zijn: laat de bevol
king een keuze kunnen maken en pro
beer dan anderen van je mening te
overtuigen. Met uitzondering van Olav
Welling stemde de hele fractie, inclusief
wethouder Pechtold, tegen. Voor een
democraat als ik is dat onbegrijpelijk. En
dat in een tijd dat D66 landelijk genade
loos is afgestraft door de kiezers omdat
het zich van hen heeft vervreemd.
D66 Leiden krijgt regenteske trekjes en
zou zich hiervoor diep moeten scha
men.
In zijn commentaar onder de kop
'Hirsi Ali', op de voorpagina van de
Leidsch Dagblad van vrijdag 1 no
vember, stelt Hugo Schneider dat:
- mevrouw Hirsi Ali 'verraad' pleeg
de toen ze van de PvdA naar de
WD overstapte;
- deze 'stunt' vraagtekens oproept
over haar beginsel- en karaktervast
heid;
- ze zich wellicht een zwarte Jean
d'Arc der Lage Landen waant, en
- ze doet denken aan Tara Singh
Varma (die iedereen in de maling
nam).
Het is de lezer wel duidelijk dat de
heer Schneider zich gekwetst en
boos voelt. Een koele afweging van
de feiten zit er kennelijk niet bij
hem in. Frappant is dat zijn verket-
Lat
Jku
tering van de afvallige Hire dc
doet denken aan het sooijgest
eeuwse praktijken waaraa
zich op heroïsche wijze h(
worsteld.
Of zou de heer Schneider
wone demagoog zijn?
N. Tates,
Leiden.
Ik zal niet zeggen dat de Rijn Gou
we Lijn een project is dat op aanna
mes is gebaseerd en niet op markt
onderzoek. Ik zal ook niet zeggen
dat het centrum van Leiden niet
bepaald op zo'n tram is berekend.
En ook niet dat het gek is dat de
Leidse middenstand erg blij zegt te
zijn met die tram, maar er geen
cent in investeert. Ik zal ook niet
suggereren dat bepaalde bestuur
ders hun politieke prestige verbon
den hebben aan het al dan niet
doorgaan van de RGL Ik vind het
niet zo raar dat de gemeente Leiden
zich niet zelf liet horen over de
RGL, maar daar een bureau voor
heeft ingehuurd. En ik ben al hele
maal niet verbaasd dat dat bureau
'halleluja' en 'hoera' roept over de
tram. Je hoort mij niet zeggen dat
het vreemd is dat een wethouder
zich met hand en tand verzet tegen
een volkomen legitiem en breed ge
dragen gemeentelijk referendum,
en dat het nog vreemder is dat dié
wethouder leider wil wor(
zijn partij, die het refereni
hoog in het vaandel heeft^
Maar dat driekwart van di
gemeenteraad zich bang
ken door een gedeputeen
publieke tribune en een s
haaltje van de burgemees
'hoge ambtenaren' die dr^
taal uitslaan - dat vind ik
jagend.
EJ.
dt
iet
_,lg
|kF
)lde
'stoi
inh
eer
en.
ïtw
mijn vijftigste opnieuw te b»^3
nen." nH
Tussendoor maakte de Rijn'
alles heel bewust mee. „O j*DE
echt nog precies hoe het giij de t
vliegtuig dat een noodlandije 20
maken, een overval in Ken^ezf
het beleven van het leven, d aar]
geet je ook niet." Al tien jaa^iter
Van Duijn aan het manusciw b
genlijk al veel langer", zegtket g
„Ik ben altijd bezig. En als
meemaakte, schreef ik het <{ond
Toch, Van Duijn is pas 61 j&rin
er kerngezond uit. Is het niqeeft
vroeg voor een autobiografie^
heb ik mezelf ook afgevraa$en
je moet zoiets niet schrijve^ w
dood bent. Je kunt het verhjj de
vertellen als je nog vol in h^aier
staat. En tien jaar geleden b
zoveel meegemaakt. Ik hebi
mensen ontmoet, dat ware)
lende encyclopedieën. Die f
met kennis en verhalen. Ma
een ongeluk kregen of over|£>"|
dan was ook al die kennis vVJ
Van Duijn heeft de laatste ti
wel hulp gehad bij zijn boel^
Muller, voormalig freelance
list en nu bedrijfsadviseur, 1
Duijn een keer of twintig gelll
viewd. „Cor had me laten le
hij had opgeschreven. Ik zei Oe
is een prachtig verhaal. Maaar
niet doorheen te komen." ïjerw
is het een uitermate leesbare
geworden, vindt Van Duijn^bo]
dat het boek er is. „Een dro^sen
werkelijkheid is geworden,
pionieren en ondernemen |eze
zoveel mee. Opeens deni^t c
da's misschien ook we
om aan een volgende^
tie door te geven. Vijjjtte
ondernemen, pioni^
een rijkdom!" wrg
En dan licht Van Dijdsd
een tipje van de slu, v0
„De jonge pioniers <bag<
zie, die zouden het mop}c
zen. Die hebben ook hur^^
die maken ook fouten. Netsste]
Maar de boodschap is: blijk ra;
ten en gebruik je talenten.'; bc
is uit de mouw: „Hoe simpf, sc
is, probeer de kansen te betn
die je ziet." ^33
j F101
Zonder strijd geen overwini
vanaf volgende week te koo[je j
brengst van het boek gaat 0
carecentre voor aidskinder^e\{
hannesburg. jg
Anton Diedrich
Cor van Duyn: „Door het pionieren en ondernemen maak je zoveel mee. Opeens denk je: goh, da's misschien ook wel goed om aan een volgende generatie
door te geven. Vijftig jaar ondernemen, pionieren, wat een rijkdom!" Foto: Dick Hogewoning
Het is een mysterie. Maar vanaf van
daag niet meer. Het boek van Cor van
Duijn. In Rijnsburg en omgeving gaan
er al de wildste geruchten over de in
houd van 'Zonder strijd geen overwin
ning', het boek waar de selfmade-mil
jonair al een decennium geleden aan
begon. „Als ik iets begin, dan maak ik
het ook af. Ook al duurt het tien jaar",
zegt Van Duijn (61).
Het boek, dat is dus het mysterie. En
dan vooral de boodschap van het
boek. Want het verhaal van Van
Duijn, dat is in grote lijnen wel be
kend. Het boek is een autobiografie
van een van Rijnsburgs bekendste
inwoners, die als klein jongetje be
gon als bloemenverkoper op de
markt en nu een imperium heeft op
gebouwd met bloementeelt in Ne
derland en Afrika en met vier hotels.
Ondernemen zit in je genen, zegt
Van Duijn. „Dat heb je of heb je niet.
En als je het hebt, dan pak je het op,
dan wordt het een spel, een leven."
Het boek is dan ook niet alleen maar
het levensverhaal van Van Duijn.
Een ondernemer van nu kan tussen
de regels door adviezen en tips lezen
van de man, die overal op af stapt -
tot Afrika aan toe. Maar welke advie
zen dat precies zijn, dat is dus het
mysterie. Dat wil hij beslist niet
prijsgeven, zegt hij met een grijns.
„Wat wil deze
zakenman nou
doorgeven,
leven? Het spel van ondernemen?"
De Afrikaanse connectie van Van
Duijn is in Waardzicht, het bureau
annex landgoed, goed te zien.
Waardzicht staat bezaaid met hou
ten beelden. Neushoorns, apen,
moeder met kind. Dat komt voort uit
de pioniersgeest van Van Duijn. „Ik
ben een echte Rijnsburger", vertelt
hij. „Niet praten, maar dóén. Na de
oorlog hebben de Rijnsburgers zich
uit de armoede gewerkt, het bruiste,
het duizelde. Dót waren pioniers."
Toen burgemeester Koomans 32 jaar
geleden tegen Van Duijn zei 'Maar
waarom moet je hier je
bloemen kweken, waar
om kan dat niet ergens
anders?' stapte Van
Duijn op het vliegtuig.
Als Rijnsburgse pio
nier.
Hij weet alles nog
precies. Op zijn vijf
tiende kreeg hij zijn
eigen bedrijf, toen
zijn vader overleed.
Op zijn vijfentwintigste
draaide het lekker. Op
zijn vijfenveertigste ver-
kocht-ie het. „En toen
merkte ik hoe arm ik was.
Niet in geld, maar in
het leven. Te wei
nig te doen, te
weinig nieu
we dingen.
Dus be
sloot ik
