KUNST CULTUUR 'Het koor moet met één stem spreken' 'Het werkt beter als we alles zelf doen' Alles uit de kast voor 'Peer Gyn Vrouwelijke Iraanj kunstenaars toneJ gevoelens vrijuit Herman van Veen met Alfred Jodocus Kwak twintig keer in Leidse Schouwburg Ets Rembrandt in 'kunst en kits< Foto: GPD/Leo van Velzen Boy Edgar Prijs voor Overwater Amsterdam - Bassist/compo nist Tony Overwater (37) krijgt de Boy Edgar Prijs 2002 voor jazz en geïmproviseerde mu ziek. Overwater ontvangt de prijs, 12.500 euro en een pias- riek van Jan Wolkers, eind janu ari in het Bimhuis in Amster dam. De jury roemt hem om zijn intense en meeslepende basspel. Eerdere winnaars van de prijs zijn onder anderen Eric Vloeimans, Sean Bergin en Paul van Kemenade. 'Knuffelbeest' naar museum den haag - In de roman 'De Avonden' beschreef Gerard Re- ve hoe hoofdpersoon Frits van Egters troost vindt bij een speelgoedkonijn. Dat konijn wordt opgenomen in de collec tie van het Letterkundig Muse um. Gerard Reve gaf het konijn destijds aan Hanny Michaelis, ^net wie de schrijver ruim tien jaar getrouwd is geweest. Zij heeft het knuffelbeest aan het Haagse museum geschonken. Het is vanaf 1 januari 2003 on derdeel van de permanente tentoonstelling. De instelling noemt het konijn 'het bekend ste knuffelbeest uit de Neder landse letterkunde'. Derde verfilming van Giphart utrecht - Het boek 'Ik omhels je met duizend armen' van Ro nald Giphart wordt verfilmd. Producent IDTV heeft de rech ten gekocht van de roman. Het wordt de derde verfilming van een boek van Giphart. Het ver haal gaat over een twintiger die op de Canarische eilanden de dood van zijn moeder verwerkt. Dvd Spider-Man groot succes londen - De dvd-verkoop van de avonturenfilm 'Spider-Man' heeft een recordbedrag opge bracht. De recetten zijn met 190 miljoen dollar nog hoger dan die van de film zelf. In totaal zijn er elf miljoen dvd's en vi deobanden van de film ver kocht De film bracht toen 114 miljoen dollar op. woensdag 6 NOVEMBER door Theo de With leiden - Na 25 jaar gaat Herman van Veen op nieuw het theater in met Alfred Jodocus Kwak. De voorstelling is alleen te zien in de Leidse Schouwburg. Van Veen is daarmee van 13 tot en met 20 december de vaste bespeler van dit theater, dat voor het eerst in zijn 300-jarige ge schiedenis met de kerstdagen geopend is. Op een persbijeenkomst in de Leidse Schouw burg lichtte Herman van Veen (57) gistermid dag zijn plannen toe. „Mijn ouders zijn allebei overleden", verklaarde hij. „De eerste kerst daarna was erg moeilijk. Je zit toch tegen twee lege stoelen aan te kijken. Ik heb dus naar een mogelijkheid gezocht om het kerstdiner te ver mijden. Daarom ga ik iets leuks doen." Zijn keuze viel op de Leidse Schouwburg. „Ik heb er zeker twintig jaar niet gespeeld, terwijl het toch zo'n alleraardigst theater is. Het is een prachtige plek om kinderen kennis met thea ter te laten maken." De voorstelling Verboden te lachen' richt zich op iedereen van 7 tot 107 jaar. Herman van Veen treedt in de productie op als verteller. Hij wordt ondersteund door een vijftal muzikanten. Alfred Jodocus Kwak wordt gespeeld door Lilja Hermannsdóttir. „Zij is nog familie van Björk", weet Van Veen. De eend ontstond in 1977 toen Herman van Veen op verzoek van het Residentie Orkest een symfonisch sprookje schreef. Op dat moment besefte hij nog niet dat Alfred een eigen leven zou gaan leiden. De eend werd hoofdrolspeler in boeken, op cd's, in theatervoorstellingen, in stripalbums en in tekenfilms. „Van Stockholm tot Kaapstad kennen ze hem", zegt Van Veen. „Toch heb ik hem na de tournee in 1977 die onder meer langs Hamburg, Berlijn en Wenen voerde, nooit meer live on stage gebracht. Ik verheug me er heel erg op. De kaartverkoop is inmiddels begonnen en loopt volgens een woordvoerster van de schouwburg volgens verwachting. De voorstel ling wordt op beide kerstdagen en op oud jaarsdag integraal op televisie uitgezonden door TV West. De opnamen worden later ge bruikt voor een dvd. Dat is een medium waar over Herman van Veen zeer enthousiast is. Hij hield gisteren in Leiden ook twee nieuwe dvd's ten doop: 'In Vogelvlucht' en 'Carré 2000'. „Ik zit 25 jaar in het vak en het is mij nog nooit gelukt een voorstelling integraal op tv te krij gen. Omroepen zijn daar huiverig vc| dvd kan dat wel. Ik heb twee jaar gek ven weken in Carré gestaan en ieder die voorstelling nu thuis helemaal op mak bekijken of de liedjes eruit filterer mooi vindt. Op de dvd 'In Vogelvlucl de hoogtepunten uit mijn carrière. Va lijknamige cd zijn 1,1 miljoen exempla kocht: dus daar moet behoefte aan zijn "Verboden te lachen, een verhaal va J. Kwak', Herman van Veen e.a., 13 december, Leidse Schouwburg. Res via tel. 071-5131943. theater recensie Bert Jansma Toneelgroep De Appel met 'Peer Gynt' van Henrik Ibsen. Bewerking: Aus Greidanus en Watze Tiesema Regie: Aus Greidanus. Met Sacha Bulthuis, Reinout Bussemaker, David Geysen, Hubert Fermin, Geert de Jong e.a. Nog te zien t/m 1 februari in Appeltheater, Den Haag. Het eerste dat je je realiseert na de première bij Toneelgroep De Appel: wat is Ibsens 'Peer Gynt' toch een prachtig stuk. En daarna: wat een mooie hoofd rol zet Reinout Bussemaker neer. Held en antiheld tegelijk, zonder uiterlijk vertoon. Een mens met al zijn gaven en ge breken, een leugenaar, een fan tast, een rotzak en een egoïst, maar ook een kwetsbare zoeker die een wonderbaarlijke reis om de wereld moet maken om uiteindelijk zichzelf te vinden. Regisseur Aus Greidanus maakt er een kleurrijke, fascinerende en heldere theatervoorstelling van waarin De Appel alles weer eens uit de kast kan halen aan theaterfantasie. Ibsens stuk uit 1867 is ideale stof voor het soort toneel waar dit gezelschap goed in is: grillig, poëtisch, komisch, bizar soms, een beetje Shakespeareaans in z'n bouw, met realisme en fan tasie. Met al die scènewisselin gen leent het zich prachtig voor het eigen Appeltheater dat is herschapen in een spookachti ge, verlaten fabriekshal uit het begin van de vorige eeuw. Drie nieuwe muren zijn om de speelruimte gemetseld, er ligt een nieuwe, half opengelegde vloer, er staan staketsels van roestig ijzer en er lopen rails waar oude wagentjes (afkom stig uit Westlandse kassen) overheen rijden. Het heeft iets van een enorme smidse waarin een mens gesmeed zal worden. Achtereenvolgens zien we er onder meer Peers dorp in Noorwegen, de onderwereld van de trollenkoning, een Noord-Afrikaanse woestijn, een harem en een schitterend ver beelde schipbreukscène op een woeste zee. 'Peer Gynt' is het epische stuk van die ene man, een Faust, een Odysseus en een Candide tegelijkertijd, in zijn ontmoetin gen met al die bijfiguren. Soms puur vertellend, soms werkelijk dramatisch. Van oorsprong een leesstuk, is er een bewerking nodig om het te kunnen spelen. Hier is die van dramaturg Wat- ze Tiesema en regisseur Greida nus. In elk geval kraakhelder, met af en toe een hedendaags grapje, maar toch nog a lopig voor de pauze. I staat of valt met de iif van die fantasie. Greidanus en zijn acter dat wisselend, soms et slepend, soms mis je el epische adem en blijft?' stijfjes en voorspelbar in de trollen- en haremT zijn de trollen^oning dochter (Marcel Ott en '1 Jong) weer mooi in hur lijke afzichtelijkheid. 1$ een schitterende eentyr, na de pauze geworden, schipbreukscène, me' vondsten in de verbee de Knopengieter (Hu min) die Peer Gynt wi smelten en hem tot knoop wil gieten. En r Maerten als een prach lotsmannetje dat zo strip van Hergé lijkt te Indringend en ontroer manier waarop Busser rokken van een ui pelfl* kende naar zijn werkel^ titeit en uiteindelijk n dend. En bijna filmisch tisch is Greidanus' gete fragmenten van Grièj Gynt-muziek (Solvey'sl het Leitmotiv van de gr zelfzuchtige liefde. Datp atermomenten en bee_ je lang bijblijven. Tilburg - Bij opnamen van het AVRO-televisieprogramma 'Tussen kunst en kitsch' in het Nederlands Textielmuseum in Tilburg is een ets van Rem brandt ontdekt. Volgens ex pert T. Laurentius gaat het om 'De terugkeer van de verloren zoon', een werk uit 1636 van de in Leiden geboren schilder. Het stuk is in zeer goede sta^ Laurentius schat de waart» van de ets op 20.000 euro. Een vrouw die anoniem wil blijven, bracht het werk eerder deze week mee naar het tex tielmuseum. Haar gehandi capte zoon had het schilderij ooit van een hospita gekregen. De naam Rembrandt zei hem wel iets, maar hij had verder nooit onderzoek laten doen naar de ets. Een woordvoerder van he^1 programma noemt het lijk uniek" dat een Ren bij het programma ter wordt binnengebrach komt niet vaak voor. een heleboel voorbij mensen hebben een rondslingeren. Maar di bijzondere vondst, beroemd kunstenaar t vendien een heel gaafH plaar." r C beeldende kunst recensie Bernadette van der Goes Expositie: DENA, werk van twaalf Iraanse vrouwelijke kunstenaars Prijzen: 100 tot en met 8.500 euro. Te zien: t/m 17/11, wo. t/m zo 12.00- 18.00 uur, galerie Caro, Nieuwstraat 15, Leiden en Galerie Amber, Hooglandsekerkgracht 8, Leiden. Voor de tweede keer in on geveer een jaar tijd is in Lei den werk van hedendaagse Iraanse kunstenaars te zien. In 2001 presenteerde galerie Amber zowel in de Pieters kerk als in het eigen pand een selectie van zestien kun stenaars uit dit verre land, dat voor de meeste mensen vreemd en geheimzinnig is. Het was een bijzonder initi atief, want daarmee was Amber de eerste kunstinstel ling op het Europese vaste land die het publiek met de ze kunst kennis liet maken. De tentoonstelling werd zo'n succes dat Amber be sloot er een vervolg aan te geven. Samen met de nieu we galerie Caro toont zij nu werk van de zogeheten DE- NA-groep, een groep van twaalf vrouwen die elkaar in de kunst steunen. Het woord DENA is in het Iraans zowel een meisjesnaam als de naam van een mythologi sche bergtop. De vrouwen willen laten zien hoe gevari eerd hun kunst is. In die opzet zijn zij prima geslaagd. Het getoonde werk is minstens zo divers als dat van westerse kunstenaars. Sommige deelnemers, zoals Mary am Shirinlou, Gizella Varga Sinai en Farah Ossou- li, baseren zich rechtstreeks op de Iraanse traditie, rinlou door het maken grote kalligrafische sch rijen, Sinai door het aü den van oosterse beeldi Ossouli door zich te lat< spireren door oude n scripten. Met eindeloo duld schildert deze 1< kunstenaar tot in de kle details mensen in tra nele kledij die omringt door de rijkdom van ht de Perzië. Het zijn prachtige sta van technisch perfect! me, maar toch voelt westerse oog zich bijn vanzelf sterker aangetrt door het werk van de stenaars die meer hun i weg gaan. Dat is bijl beeld het geval bij del tretten van Aria Eghbal schilderd in een snelld pressionistische stijl zia sombere mensen tr voor zich uit kijken. 1^ genstelling tot Os beeldt Eghbal geen ij mensen in een pradj omgeving af, maar indil en die vrijuit hun gevel tonen. Dezelfde vrije expressia we in het werk van Fal Lashai en Sharareh Zarl Ook in hun schilderijen| het ontwikkelen van e* gen visie op de kunstj traal. Voor ons westerll is deze artistieke vrj heel normaal, maar h boeiend te zien hoe kunstenaars die uit eer andere cultuur komen mee bezig zijn. Hol houden galerie Amba galerie Caro ons ook! toekomstige tentoonsi gen op de hoogte v^. ontwikkeling van met deze drie vrouwen. I Clubtournee voert Travoltas naar Katwijk en Leiden In Leiden en de regio bestaat grote belangstelling voor profes sionele en amateuristische kunstbeoefening. Heilig Vuur volgt stad- en regiogenoten die musiceren, zingen, dansen, toneel spelen, fotograferen of op andere wijze actief zijn. Vandaag: het Leiderdorps Kamerkoor. Als een boom die een fikse storm trotseert, zo deint een van de koorleden op de maat van de muziek heen en weer. Zijn mond vormt een geestdrif tige o. Bijna sereen staat het ge zicht van een collega-koorlid. Een kaarsrecht bovenlijf, alleen met haar hoofd geeft ze een mi niem knikje bij iedere nieuwe frase die wordt ingezet. Soms kijkt ze één kort ogenblik op, naar de dirigent die zijn volle twee meter gepassioneerd op de muziek laat zwieren. Terwijl hij met zijn linkerhand motief jes op de piano speelt, maakt zijn rechterarm weidse gebaren die samenvallen met het aan- sterven en wegvallen van de notenstroom. Die notenstroom is afkomstig van het Leiderdorps Kamer koor, dat deze maandagavond repeteert in 'bezinningscen trum' Kruispunt in Oegstgeest. Een gewone repetitie is het dit keer echter niet. Vanavond is het moment aangebroken om de puntjes op de i te zetten: donderdag viert het koor zijn 25-jarig bestaan met een uit voering van Bachs Hohe Messe in de Pieterskerk in Leiden. „We zHten nu in de fase waarin we de details laten voor wat ze zijn", zegt dirigent Peter Dijk stra. „Nu moeten alle neuzen dezelfde kant op staan. Het koor moet met één stem spre ken. Zo breng je de intentie van het stuk het beste over. Want we vertellen een verhaal waarin we de toeschouwers willen meeslepen." En daartoe biedt juist dit stuk alle gelegenheid. Dijkstra: „Je zou het kunnen beschouwen als een staalkaart van Bachs vakmanschap. Toen hij dit werk aan het einde van zijn leven schreef, koos hij fragmenten uit zijn gehele oeuvre, waarop hij varieerde, die hij parodieerde, om zo tot zijn magnus opus te komen." Vol geestdrift: „Voor mij is dit het grootste, meest al lesomvattende muziekstuk dat er bestaat. Het is een absoluut meesterwerk." Inmiddels is het al de derde keer dat het Leiderdorps Ka merkoor zich aan de beroemde Mis in b klein waagt. Ook bij de laatste uitvoering in 1999 stond het koor al onder de bezielende leiding van Peter Dijkstra, die - toen net de twintig gepasseerd - jonger was dan ieder ander Koorlid. Nu, drie jaar later, i^iij Dirigent Peter Dijkstra: „Voor mij is de 'Hohe Messe' het grootste, meest allesomvattende muziekstuk dat er bestaat. Het is een absoluut meesterwerk." Foto: Henk Bouwman als mid-twintiger nog steeds de jongste van het gezelschap. Is dat niet lastig bij het laten gel den van je gezag? „Nee hoor, daar heb ik helemaal geen last van. Op de een of andere ma nier heb ik een soort natuurlijk overwicht. Als je mensen maar serieus neemt, dan dwing je als vanzelf respect af. Koorlid Ernst Diek beaamt dat. „Toen hij de eerste keer voor ons koor stond, hadden we met zijn allen zoiets van: wat ge beurt hier jongens. Zijn muzi kaliteit en valananschap zijn ongekend." En dat is precies wat het koor verlangt, Diek. Het mag dan een ama teurkoor zijn, qua muzikaliteit ligt de lat hoog. Diek: „Dat blijkt ook wel uit onze repertoirekeu ze. Met een relatief klein koor - zo'n 28 leden - wagen we ons aan oratoria die over het alge meen alleen door grote koren gedaan worden. Daarmee heb ben we een aardige reputatie verworven." Om het niveau zo hoog moge lijk te houden, kunnen geïnte resseerden dan ook op een strenge selectie rekenen. „Po tentiële koorleden moeten wel geschoolde zangers zijn. En ie moet muziek kunnen \ezep! Anders raak je daar veel te veel kostbare repetitietijd aan kwijt. Terwijl je in die tijd eigenlijk ge woon de diepte in wil", zegt de dirigent. Diek knikt. „Onze diri gent eist veel, maar stelt ons daarmee ook voor een grote uitdaging. En ik moet zeggen: de afgelopen jaren zijn we als koor zeker gegroeid en interes santer geworden." De Hohe Messe van J.S. Bach, donderdag 7/11. 20.15 uur, Pieterskerk, Leiden. Reserve ren: tel. 071-5891042. Rody van der Pols door Paul Geerts katwijk/leiden - De snelheid waarmee de Travoltas platen op de markt slingeren is opmerke lijk. In amper twee jaar tijd ver schenen achtereenvolgens 'Teenbeat', 'Club Nouveau' en 'Endless Summer'. Dat laatste album kwam medio juli al uit in Amerika, twee maanden eerder dan in Europa. Opmerkelijk, maar logisch, want daags na de release volgde een zeven weken durende tournee door Amerika. De plaat is er goed ontvangen, merkt Perry Leenhouts op. In de eerste week werden er 2000 exemplaren van verkocht, voor een Nederlandse band geen on verdienstelijk aantal. Het is het resultaat van de inspanningen van de band, die de pijlen na drukkelijk op het buitenland richt. En Amerika is een logisch uitgangspunt, omdat Leenhouts er tot vorig iaar oktober woon de. De club tournee in eigen land is pas vorige maand begon nen. Het lijkt de Travoltas voor de wind te gaan. Opnieuw, want na de release van 'Club Nouveau' bleef het aanvankelijk opmerke lijk stil. Uitgezonderd de tour nee die de band deed in het ka der van Marlboro Flashbacks, waarbij de leden in de huid van de Beach Boys kropen. Een in terpretatie die de band veel pu bliciteit opleverde. „Meer dan de release van ons album", con stateert Leenhouts ruim een jaar later. En dat was wrang, want op 'Club Nouveau' sloegen de Tra- voltas een nieuwe weg in. De stevige surfsound verdween enigszins naar de achtergrond en kreeg gezelschap van een elektronische, donkere, bijna psychedelische sound. Achteraf noemt Leenhouts de plaat 'on vermijdelijk'. „We hadden te veel muzikale ideeën om op nieuw een 'Teenbeat' te maken. Maar de sfeervolle sound bleek live niet te realiseren. Op het podium konden we er niet mee uit de voeten." Hoewel elektro nische nevelen op de nieuwe cd Travoltas: „We willen blijven ontwikkelen, we proberen nog steeds iets toe te voegen." Publiciteitsfoto nog steeds de surfsound omhul len, is 'Endless Summer' een lo gischer vervolg op 'Teenbeat'. Een stap terug? Nee, vindt Leen houts. ,,We willen blijven ont wikkelen, we proberen nog steeds iets toe te voegen." Hij noemt de nieuwe cd 'iets meer rock' dan 'Teenbeat'. „Iets rau wer, iets meer de livesound." Hoewel tevreden over het nieu we album, steekt het Leenhouts dat 'Club Nouveau' tussen wal en schip is gevallen. „Ik ben nog steeds trots op die cd", zegt de zanger. Maar de oude fans voel den zich niet aangesproken en een nieuw publiek meldde zich niet. Het verhaal is tekenend voor 'alternatieve bands' die de overstap maken naar een groot label. Voor 'Teenbeat' tekenden de Travoltas een platencontract bij Arcade, de platenmaatschappij die twee jaar geleden opging in Roadrunner. Die overname heeft de band volgens Leen houts de das omgedaan. „'Teenbeat' kreeg veel aandacht, maar Roadrunner gaf geen prio riteit aan 'Club Nouveau'. Wij willen veel in het buitenland doen, Roadrunner deed daar niets mee. Daardoor was de si tuatie onwerkbaar." Travoltas, vrijdag 8 november, De Schuit, Katwijk; zaterdag 14 december, LVC Leiden. De Travoltas keerden daarom terug naar hun oorspronkelijke maatschappij. 'Endless Sum mer' werd opgenomen in Studio 195 in Wemhout, waar ook eer dere cd's zijn ontstaan. „Het blijkt beter te werken als we al les zelf doen", zegt Leenhouts.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2002 | | pagina 18