KUNST CULTUUR Inkomensvoorziening kunstenaars is te ingewikke] Roberta Alexander publiekstrekker Je maakt ietswat er eigenlijk niet y 'In een roes op de Nijl' is geestige voorstelling 'Musici zoeken in LAKtheater de grenzen van hun genre' Engels debuut Johnny De Theaterstuk over moord Fo Elizabeth II leent MauritsL tekeningen Holbein de Jon n iël lo 1 dinsdag 5 NOVEMBER 20?^ door Rob Schoonen amsterdam - Sinéad O'Connor naar Utrecht utrecht - De Ierse zangeres Si néad O'Connor treedt 30 janua ri op in Vredenburg Utrecht Het concert maakt deel uit van een tournee die ze maakt ter gelegenheid van haar nieuwe album 'Sean-Nós Nua'. Op die cd gaat ze terug naar het Ierse erfgoed en vertolkt ze dertien klassieke Ierse folksongs. De voorverkoop voor het concert begint zaterdag. Crossing Border naar Berlijn den haag - Het muziek- en lite ratuurfestival Crossing Border slaat zijn vleugels uit naar Ber lijn. Vanaf september 2003 vindt in de nieuwe Nederlandse ambassade in de Duitse hoofd stad een aantal maal een mini- editie van het festival plaats. Op de avonden zijn jonge Neder landse popbands en schrijvers te zien. De ambassade, een ont werp van Rem Koolhaas, komt midden in Berlijn te staan, aan de rivier de Spree. De bouw liep twee jaar vertraging op. Zangers gezocht Carmina Burana leiden - De Stichting Leidse Koorprojecten zoekt zangers en zangeressen voor een uitvoe ring van de Carmina Burana, het bekende stuk van Carl Orff, waarmee de Stichting haar vijf tienjarig bestaan viert. De repe tities beginnen op zaterdag 4 januari 2003 en vinden vervol gens iedere twee weken plaats. De uitvoering staat gepland voor 20 en 21 juni 2003 in de Hooglandse Kerk. De kosten voor deelname bedragen 85 eu ro voor volwassenen, 75 euro voor jongeren. Aanmelden kan telefonisch, nummer 071- 5760332, of per e-mail: wesseli- us-deru@wxs.nl Duitse prijs voor Cees Nooteboom hamburg - De Nederlandse schrijver Cees Nooteboom heeft voor zijn hele oeuvre de Hansische Goetheprijs van de Alfred Toepferstichting gekre gen. Dit heeft het curatorium van de prijs gisteren in Ham burg meegedeeld. Aan de prijs is een bedrag van 25.000 euro verbonden. - Beduidend minder kunstenaars dan verwacht maken gebruik van de speciaal voor hen ontworpen inkomensvoorziening (WIK). De regeling is bovendien te ingewikkeld. Een deel van de beeldend kunstenaars, musici of acteurs die een beroep heeft gedaan op de rege ling, bleek nadien wel in staat om een eigen renderende beroepspraktijk op te bouwen. Een en ander blijkt uit onderzoek uitgevoerd in opdracht van de verantwoordelijke ministe ries van Sociale Zaken en Werkgelegenheid en Cultuur. De betrokken (demissionaire) staats secretarissen M. Rutte en C. van Leeuwen hebben de rapportages inmiddels aangeboden aan de Tweede Kamer. Het is de bedoeling dat de WIK in december door de commissie cul tuur wordt besproken. De regeling is op 1 januari 1999 in het leven geroepen om kunstenaars in staat te stellen een beroepspraktijk op te bouwen. Zij kunnen vier jaar gebruik maken van de regeling. Kun stenaars ontvangen inkomenssteun op zeven tig procent van het bijstandsniveau en mogen tot 125 procent van datzelfde niveau bijverdie nen. Zij hoeven gedurende de WDC-periode niet te solliciteren naar ander werk Het aantal kunstenaars dat gebruik maakt van de regeling blijft achter bij de verwachting. In januari 2002 waren ruim 6.300 kunstenaars in geschreven; de verwachting was dat dat er 8.200 zou zijn. Vooral twintigers (41 procent) en dertigers (32 procent) maken er gebruik van. Bijna de helft van de ingeschrevenen komt rechtstreeks vanuit de Algemene Bij standswet in de WIK. Rutte en Van Leeuwen stellen dat de regeling in relatief korte tijd een duidelijke plaats heeft verworven en dat aanvullend beleid - onder meer betaalde cursussen en projecten - tege moet komen aan een duidelijke behoefte. Dat de regeling zowel door de uitvoerders (ge meenten) als door de gebruikers als 'ingewik keld' wordt omschreven, moet zo snel moge lijk veranderen, aldus de beide bewindslieden. :i Volgens de rapporten slaagt ongeveer jrd van de kunstenaars die gebruik makenr regeling er in om, binnen de gestelde |H< van vier jaar, een renderende beroepsjl op te bouwen. De uitvoerende gemeenten zijn echjva pessimistischer en geven echter aan (20 percentage op 25 moet worden gestejlir zijn vooral beeldend kunstenaars die j naar de WIK weten te vinden (46 procd!* volgd door musici (zeventien procr vormgevers/architecten (14 procent). door Theo de With leiden - Roberta Alexander opent donderdagavond in het LAKtheater het muziekfestival Grenzenloos. De vermaarde so praan zingt een liederencyclus van de Leidse componist Burk- hardt Söll. Hij bezorgt zijn woon plaats daarmee een wereldpre mière. Grenzenloos omvat negen op tredens die verdeeld zijn over drie avonden. Het muziekfesti val is ontstaan in 1997, het jaar waarin Leiden de culturele hoofdstad van Zuid-Holland was. De kleine podia in de stad sloegen de handen ineen om gezamenlijk meer te kunnen bieden dan 'de som der delen'. Op het festival werden heel uit eenlopende muziekstijlen bij el kaar gebracht. Het bleek een succes en na een herhaling in 2000 is Grenzen loos nu toe aan zijn derde editie. „We merken dat we naamsbe kendheid hebben opgebouwd", vertelt pr-man Cyriel Gieles. „De NPS maakt dit jaar opnamen van het festival en wil in de toe komst wellicht als co-producent optreden. Dat biedt weer nieu we perspectieven op het gebied van financiën en artiesten." Met Roberta Alexander hebben de organisatoren nu ook niet de minste in huis gehaald. „Ze is absoluut een publiekstrekker", zegt Burkhardt Söll. „Maar dat is niet de enige reden dat we haar hebben uitgenodigd. In mijn lie derencyclus 'Style Wars II' vor men melancholische en agres sieve herinneringen de rode draad. Dat kun je niet door een jonge sopraan laten zingen. Daar hoort een ervaren zangeres bij." Söll had eerder met de sopraan gewerkt en wist haar opnieuw te strikken. „Ze is er geknipt voor. Roberta kan moeiteloos van genre wisselen. Van een drama tische operapartij kan zij zo overschakelen op een lekkere swing. Zij heeft veel klankkleu ren in haar stem. Dat hebben theater recensie Margriet Prinssen Voorstelling: In een roes op de Nijl, Toneelschuur Productie. Regie: Aike Dirkzwager. Gezien: 26/10 Toneelschuur, Haarlem. Nog te zien: 22 en 23/11, LAKtheater Leiden. De waterpijp staat centraal in de woonboot van Anies Zaki, waar een aantal vrienden elke dag na het werk bij elkaar komt om er te mijmeren, te roken, herinne ringen op te halen of in een roes te verdwijnen. De een schrijft, de ander speelt in een soapserie, een derde is een gevreesd kunst criticus en Anies Zaki, de woon bootbewoner, is zojuist ontsla gen als boekhouder. Gierend van het lachen beschrijft hij hoe stoned hij was: zijn baas leek wel op een dikke pad. Sabri Saad el Hamus weet wel raad met zo'n scène; met pret oogjes en heupwiegend op de bedwelmende klanken van de beroemde Egyptische zangeres Oum Kalsoum, bejubelt hij zijn nieuwe bestaan als vrij man. Het lijkt eeuwig zo door te kunnen gaan, maai' ze worden uit hun roes verdreven door de confron terende viaagstelling van een journaliste: wat houdt hen ei genlijk bezig? Aanvankelijk sla gen de vrienden er met behulp van veel hasjiesj en een goed ge voel voor humor in haar veront rustende vragen te negeren, tot dat ze betrokken raken bij een ongeluk en door hun schuld een vrouw wordt doodgereden. Het ongeluk werkt als katalysator: oude wonden worden openge reten, geheimen komen boven tafel en niets is meer zoals het was. Roberta Alexander kan moeiteloos van een dramatische operapartij overschakelen op een lekkere swing. Publiciteitsfoto weinig zangeressen." Roberta Alexander wordt begeleid door pianist Christian Bremer. Donderdag staan ook Jablkon en Tenores di Bitti in het LAK theater. De vier Tsjechen van Ja blkon bespelen zowel regulier instrumentarium als keukenge rei en garagegereedschap. Teno res di Bitti komen van het eiland Sardinië en beheersen de alou de kunst van 'a tenores' zingen. Persoonlijk verheugt Cyriel Gie les zich het meest op dat optre den. „Dat wordt geweldig. Die vier mannen zijn gewoon klank." Gieles vertegenwoordigt Burcht Klassiek in de organisatie van het festival. De andere deelne mende podia zijn Hot House (jazz), Horus (folk), de X (we reldmuziek) en Made in Leiden (componisten). Elk van hen ver zorgt een deel van de program mering van Grenzenloos. „Het is de bedoeling dat het publiek zich vermengt. Dat jazzliefheb bers ook eens luisteren naar klassiek of wereldmuziek. En dat geldt ook voor de musici. Wij vragen hen ook de grenzen van hun eigen genre op te zoeken. Een goede musicus kan dat en sluit zich niet af voor andere stijlen. Tenores di Biti is bijvoor beeld een kruising van folk, klassiek en wereldmuziek." Op vrijdagavond klinkt in het LAKtheater nieuwe muziek van het Rosa Ensemble, cellomuziek van Pieter Wispelwey en jazz van het Martin Fondse Oktem- ble. De slotavond wordt zater dag geopend door jazzpianist Keith Tippett en zangeres Julie Driscoll. Daarna treedt het kwintet Skolvan aan met muziek uit Bretagne. De uitsmijter wordt verzorgd door Lucas van Merwijk's Drums United. De slagwerkers worden onder steund door scratches en sam ples van een dj. Het muziekfestival is dit jaar ge groeid van twee naar drie dagen. Cyriel Gieles: „De groei is er nog niet uit. Op één avond kunnen we maximaal 250 bezoekers kwijt. De zaterdag is al enige tijd uitverkocht. Voor de donderdag zijn nog maar een paar kaarten beschikbaar. Ik zou de volgende keer best in een tweede zaal met meer stoelen willen program meren. Het is alleen jammer dat je dan de initimiteit van alles op één plek kwijt raakt." Grenzenloos, donderdag 7, vrijdag 8 en zaterdag 8 novem ber, 20.00 uur, LAKtheater, Lei den. Meer informatie: www- .grenzenloosfestival.nl Amsterdam - Acteur Johnny de Mol maakt binnenkort zijn En gelstalige debuut in de film 'The Emperor's Wife'. De film gaat over een keizer van een imagi nair rijk van wie de vrouw vol gens de wetten van het land binnen één jaar een kind moet baren. De Mol speelt de rol van de rebellenleider die verliefd is op het meisje dat als toekomstig keizerin uitverkoren is. Het is de eerste Engelstalige filmrol van de 23-jarige acteur. Inihe land speelde hij onder teld 'Oesters van Nam Kee'. ode maakte zijn acteerdeburé soapserie 'Goede tijden,et; tijden'. 'The Emperor'itst wordt geregisseerd door in gische regisseur Julien iNi Zijn eerste film 'Le bal re 1- is vorig jaar bekroond nrV Plateau Awards, de Bron Oscars. (ïdl :hi 'els amsterdam/gpd - De Oosten rijkse schrijver Robert Menasse (48) werkt aan een theatervoor stelling naar de aanleiding van de moord op Pim Fortuyn. Het stuk gaat in september volgend jaar in Wenen in première. Menasse schrijft het op verzoek van het prestigieuze Burgtheater in Wenen. De aanslag op Fortuyn is de ba sis van het stuk. „Een populisti sche leider wordt gedood. Mijn toneelstuk gaat over de vraag hoe je zo'n moord zó kunt ple gen dat je werkelijk bewijzen kunt dat als je het niet had ge daan, hij een dictatuur zou heb ben gevestigd of anderszins de democratie de nek om gedraaid. Het probleen als je een aanslag pleegt^ een ook het bewijs verni^ jouw gelijk vaststelt. Ho^at de mens uitschakelen, het bewijs, daar gaat over. Ik denk dat ik de 01 peli ]chi ich .tem weet." Robert Menasse woont £stl nen, maar hij heeft ook eyor terre in Amsterdam, week presenteerde hij d^ ya ling van zijn deels in Ams^ gesitueerde, historische^] 'De verdrijving uit d„„ Menasse staat bekein0 scherp criticaster van c n g tenrijkse samenleving. de bei jdei ma jdit den haag/anp - Koningin Eliza beth n leent het Mauritshuis in Den Haag volgend jaar zestien tekeningen van Hans Holbein de Jonge die normaal op Wind sor Castle hangen. Holbein was onder meer actief als hofschil der van Elizabeths verre voor ganger koning Hendrik VIIL De tekeningen, veelal voorstu dies voor portretten, maken deel uit van de grote tentoonstelling van werken van Holbein (1497- 1543), die het Mauritshuis vol gend jaar organiseert. Het mu seum is voor zover bekend het enige in Nederland met Hol- beins in eigen bezit: twee schil derijen. Op de tentoonstelling worden in totaal twintig teke ningen, twintig schilderijen en drie miniaturen getooncji^ voor het eerst dat er in land op deze schaal aSup aan de wereldvermaardn di bein wordt besteed. fstrij Er zijn verder bruiklenengele der meer Berlijn, Florenctad den, New York, Washinjeme Wenen. De nadruk van qarvc sitie komt te liggen op dfees de vanaf 1532. In dat jaanodl de de uit het Duitse Ai gee stammende Holbein zicljieid geland. Vier jaar later traide dienst van Hendrik VIII. C Gr in die hoedanigheid ookiedsi om portretten te maken fijze welijkskandidaten voor Ijerpl zodat die zich vooraf eeijaar een oordeel kon vormenl De expositie gaat van 15 tus tot 16 november 2003 ®)Ui Jti 'In een roes op de Nijl' is geba seerd op de gelijknamige roman van de Egyptische schrijver en Nobelprijswinnaar Nagieb Mah- fouz en door Lisa de Rooy be werkt tot toneeltekst en naar het hier en nu overgebracht Zo hoopt de soapspeler op een rol als Bin Laden in een speelfilm over de Twin Towers en komt en passant het stiekeme Arabi sche triomfgevoel over de aan slag op Amerika boven tafel. Aike Dirkzwager hanteert een montage-achtige speelstijl, waarbij het ongeluk dwars door de scènes uit het verleden heen is gesneden. De twee verhaallij nen zijn mede door de uitge sproken vormgeving (felle auto lampen beschijnen het toneel, zodra het gaat over het ongeluk) uitstekend uit elkaar te houden en werken zelfs verrijkend op el kaar. De morele vragen waar mee de hoofdpersonen worden geconfronteerd, zijn van alle tij den en zeker nu actueler dan ooit. Moeten zij hun verant woordelijkheid nemen en schuld bekennen? Of kunnen ze verder leven alsof er niets is ge beurd? Was het niet gewoon de wil van Allah dat die wouw om kwam? Plotseling komen alle waarden op scherp te staan. Al worden in 'In een roes op de Nijl' nogal wat zaken van belang aangestipt, politiek, historisch en religieus, het is zeker geen zwaarwichtige voorstelling ge worden. De speelstijl is licht en geestig en er wordt uitstekend in geacteerd. Carly Wijs is intrige rend als de journaliste en de twee jonge acteurs, Mohammed Azaay en Steve Hooi, komen re delijk uit de verf naast ervaren collega's als Sabri Saad el Hamus en Bert Geurkink. door Herman Joustra leiden - Buiten is het een vrij on opvallend pand, een van de vele in de Diefsteeg. Maar wie een maal binnen staat in Studio Arce se waant zich een beetje in Italië. De vloer is deels van terrazzo, deels hout. Op de muur is een vergezicht geschilderd, geplukt uit een Toscaans landschap. Op een tafeltje liggen 'Palazzi di Ro- ma', Art Book Mantegna en 'Re naissance Ornament'; boeken vol foto's van kapitale Romeinse hui zen en adembenemende Italiaan se kunst uit vervlogen tijden. „Voorbeelden van hoe het moet", zegt Anna Arcese (35), de naam- geefster van het pand. Studio Arcese maakt 'decoratie ve kunst' en brengt 'werkelijk heid in de kunst van de illlusie', zegt de tekst op een folder. Wat daarmee wordt bedoeld maakt de rest van het interieur duide lijk. Overal staan en hangen stukken marmer. Geschilderd marmer welteverstaan. En de houten panelen aan de muur zijn namaak-houten panelen. Ook geschilderd. „Het is niet wat ik vroeger wilde maken. Ik schilderde al vanaf heel jonge leeftijd. Ik studeerde af aan de Kunstacademie in Ro me en moest en zou schilder worden. Nou, dat is dus niet ge beurd. Het lukte niet erg om daar een bestaan mee op te bouwen. Bij toeval ben ik met het decoreren in aanraking ge komen. Via een vrouw uit Mi- Anna Arcese en de decoratiekunst V ">v-h k !;Xj M je eerst weggaan van h het te kunnen waardefni avondzon is er zo mooi. het licht zo prachtig en de kerken roze." Kleur en licht, dat zijn langrijke elementen in deringen die ze maakt, me het imitatiemarmer, schillen in nuance van steente, de aders die heen lopen. „Eerst brei basis aan, een laag oliev De grondkleur. Daarna er wat pigment op, watjsi tevoren bind met bier, w ger maak. Met een bo kam maak ik dan fijne ij( Tot slot vernis ik het g£1 weet het, het klinkt heel maar dat is het niet. kunt niet zo maar in weg vegen. Je moet spe licht, je moet als het war aanbrengen. Hier in Leii gen ze veel om marmeri Met name lambriserin trappen." .afgf Mar steri Lee Alk mm' leni Jdi I, 1 D sii >a rii Anna Arcese: „Ik hield er eerst helemaal niet van. Iets naschilderen, in plaats van zelfs iets verzinnen. Foto: Henk Bouwman laan, voor wie ik als au pair werkte. Om bij te verdienen. Probeer dat eens, zei ze." Zo gezegd, zo gedaan. Maar wel met tegenzin. „Ik hield er eerst helemaal niet van. Mijn ei kon ik er niet in kwijt. Iets naschilde ren, in plaats van zelfs iets ver zinnen, dat was een hele over gang. Maai' in de loop der tijd, ook door de juiste leermeesters, ben ik daar toch anders over gaan denken. Ik heb oude Itali aanse schildertechnieken ge leerd, oude recepten om kleuren te maken. Daardoor heb ik nu meer techniek dan vroeger. Zo veel techniek, dat ik mezelf goed kan uitdrukken in de dingen die ik maak. Ook al moet ik in op dracht iets naschilderen." Om zich te bekwamen volgde Arcese na haar studie in Rome verschillende cursussen, onder meer in Sofia en het Hongaarse Eger. En ze deed een opleiding aan het 'Institute superieur de peinture de Bruxelles, Van der Kelen'. Nu zit ze alweer ruim drie jaar in Leiden. „Dat is de liefde. Mijn man kreeg hier een baan. Mooie stad hoor, Leiden, al is het geen Rome. Ik mis mijn stad. Toen ik er nog woonde liep ik steeds te klagen over van alles en nog wat. Maar blijkbaar moet Ze wijst op een aantal aan de muur. Waarmee delijk wil maken dat kan dan 'marmeren' maakt ook Venetiaans st het zogenoemde 'stucci tiano'. „Dat heb ik in gedaan, in een oud p< beheerst de techniek 'trompe de l'oeil', waarb|£ lusie van enorme die] gewekt in een plat vl; restaureert ook, plafonifo ren en schilderingen. „Z( weer authentiek lijkt. Je ontbrekend stukje in. oog lijkt het alsof het heeft gezeten. Ja, het beetje als marmerimit; zichtsbedrog. Je maakt er eigenlijk niet is." #ru IV De n :eftd eirters %en Tiet na 1 itrijd ay(3 gue jewi tare eling londe depleii uign teker s var zneiro eenm Brazi iend: Jgen2 r. De 'go. iet gc stapti >e Sco Vbond binne nds hi afltitel k kee oorth an Par

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2002 | | pagina 16