Van armezondaarspoeder tot zielenbrood;
GESPREK VAN DE DAG
Herfst: inbreker wordt
wakker uit zomerslaap
Funerair Lexicon over de enige zekerheid in het leven
Stichting wil P
sint-traditie ;dai
instandhouden1
HOC 152
MENSELIJK
De voormalige BUTLER van
prinses DIANA is gisteren
in Londen vrijgesproken
van diefstal. De 44-jarige
Paul Burrell, die jarenlang
de trouwe dienaar van de
verongelukte Britse prinses
was, werd ervan beschul
digd honderden objecten te
hebben ontvreemd uit het
verblijf van zijn werkgeef
ster. Hij heeft altijd volge
houden dat hij onschuldig
was en omhelsde opgelucht
zijn advocaat toen de rech
ter hem vrijsprak. Volgens
de aanklager heeft Burrell
het aan koningin Elizabeth
II te danken dat hij is vrij
gesproken. Zij bleekte we
ten dat Burrell de spullen
mee naar zijn huis had ge
nomen om het nalaten
schap van Diana te be
schermen. Tijdens een
privé-ontmoeting met de
koningin in de weken na
het overlijden van Diana,
de prinses van Wales, had
de heer Burrell tegen de
koningin gezegd dat hij wat
papieren van de prinses
had meegenomen om die
veilig te stellen", aldus
aanklager William Boyce.
Burrell zei vermoedens te
hebben dat de nalaten
schap van Diana in gevaar
was. Foto: EPA
Een kind heeft donderdagmorgen paniek veroorzaakt op
het hoofdkantoor van de Rabobank in Scheemda. Het
kind onttrok zich een moment aan de aandacht van een
van z'n ouders, kroop onder de balie door en drukte een
knop in. Dat bleek de ALARMKNOP te zijn, die bestemd is
om te gebruiken bij bankovervallen. Korte tijd later raas
den drie politiewagens naar het bankgebouw, waarna
spoedig duidelijk werd dat het loos alarm was geweest.
MADONNA is de
meestverdienende
popartiest in de Brit
se muziekwereld.
Volgens de krant
Sunday Times ver-
diende de 44-jarige
Madonna vorig jaar
58 miljoen euro. Na
haar komen Paul
McCartney (56 mil
joen euro), Mick Jag-
ger (39 miljoen),
Keith Richards (38
miljoen) en Sting
(35 miljoen). Ma
donna komt uit de VS maar
woont al jaren in Groot-
Brittannië. Uit het lijstje
blijkt dat vooral de oudjes
het nog steeds goed doen.
In de toptien, aangevoerd
door Madonna, staat Rob
bie Williams vermeld als
enige artiest uit een jonge
re generatie. Hij verdiende
met zijn cd 'Swing When
You're Winning' alleen al
16 miljoen euro. Foto: AP
De herfst meldt zich met vroege
avonden. Als de klok op winter
tijd staat, is het op slag een uur
vroeger donker. Het moment
dat het inbrekersgilde ontwaakt
uit de zomerslaap.
Het stereotiepe verhaal laat in
brekers 's nachts op pad gaan,
als de wereld op één oor ligt.
Maar juist 's avonds tussen ze
ven en elf uur zijn inbrekers op
pad, als de herfst aangebroken
is. Tijd om op te letten dus.
Kennis van hoe een inbreker
werkt, is natuurlijk een eerste
vereiste om hem buiten de deur
te houden. De Almeerder Edwin
Mierop van de politie Flevoland
weet alles van inbrekers en hoe
je ze buiten de deur moet hou
den. Overal geldt: geef ze geen
kans.
Les 1: de inbreker komt het liefst
's avonds tussen zeven en elf
uur langs voor een bezoekje.
Op een dergelijke tijd kan hij
over straat lopen zonder dat het
wel op móet vallen. Alleen alerte
burgers, die zijn lastig voor hem.
Die zouden wel eens de politie
kunnen bellen. Mierop: „Wij
hebben liever dat mensen tien
keer te veel bellen dan één keer
te weinig." De avonduren heb
ben voor de inbreker nóg een
voordeel: als hij iets te veel her
rie maakt, kunnen de buren
denken dat het de buren zijn.
Les 2: gelegenheid maakt de
dief.
Een inbreker houdt niet van
gokken. Hij breekt in waar hij
buit weet. Mierop: „Ik zeg wel
eens tegen mensen: maak van je
huis geen etalage." Dure spullen
duidelijk zichtbaar vanaf de
stoep, vanwege status of on
voorzichtigheid: dat is vragen
om inbraak.
Les 3: de inbreker wil niet wor
den gezien.
Mierop:Als ik een inbreker
was, zou ik niet met mijn post
zegel in het volle licht bij een
voordeur willen staan. Dan ziet
de hele buurt me." Goede ver
lichting rond huis en geen ob
stakels om je achter te verschui
len: daar hou je inbrekers mee
bij de deur vandaan. „Maar vei
lig wonen houdt niet op bij de
voordeur", weet Mierop. Een
woonbuurt moet goed overzich
telijk zijn, geen donkere nissen,
geen hoge schuttingen, geen
stiekeme hoeken. Een buurt
waar huizen goed in eikaars
zicht staan, maakt minder kans
op bezoek van 'het gilde'.
Les 4: help de inbreker niet.
Een schop die toevallig bij het
raam staat, een afvalcontainer
dicht bij een balkon of een mak
kelijk te openen raam: zaken die
een inbreker een handje helpen.
Mierop: „Ik heb wel eens ge
hoord dat een inbreker zijn ge
stolen spullen meenam in de
kliko van de mensen waar hij
had ingebroken. Wie zou er wat
van zeggen dat hij met een af
valcontainer over straat liep? Er
zijn heel creatieve inbrekers bij!"
Les 5: geef ze de tijd niet.
Mierop: „De inbreker wil alles
snel-snel doen. Als de inbraak
langer dan drie minuten moet
duren, ziet hij ervan af." Goede
sloten helpen natuurlijk, maar
ook dure spullen niet voor de
graai in de buurt van een raam
zetten, weet Mierop. De inbre
ker komt het liefst helemaal niet
binnen, of met alleen één been
in de kamer, het andere nog
buiten, staand in het zojuist
opengebroken raampje. Als hij
zo bij de videorecorder kan: pri
ma, vindt de inbreker.
Les 6: Geef jezelf niet bloot.
Man in dure Mercedes komt
thuis, garagedeur gaat open en
dicht, man legt even later in de
huiskamer duidelijk genoeg zijn
sleutels op het buffet. Bingo!
Buiten komt toevallig de inbre
ker langs. Het is al donker, de
man in huis loopt naar boven,
het licht floept ook aan in de
douche. De inbreker heeft even
de tijd om de sleutels te pakken.
En anders heeft hij wel gezien
dat er in de garage een dure
mountainbike of splinternieuwe
motorfiets staat. Leuk voor later!
Mierop: „Veel mensen hebben
bij de achterdeur ook het rekje
met sleutels hangen. Die van de
nieuwe scooter die buiten staat
hangt er ook bij. Niet doen
dus."
Les 7: Doe alsof je er bent.
Het is een klein kunstje om te
doen alsof je er bent. Licht aan,
tv aan. Ook als je er niet bent.
Een huis dat vaak donker is, of
altijd de lamellen dicht heeft,
vraagt om problemen. Mierop:
„Als je een tijd weg bent, voor
vakantie of wat dan ook, zorg
dan dat iemand de post weg
haalt. En de planten water geeft.
Als die gaan hangen, valt dat
ook op."
Les 8: Als het dan toch gebeurt...
Omdat de meeste inbraken in
de avonduren plaatsvinden, is
de kans iets groter dat een in
breker wordt 'overlopen'. Dan
staat hij ineens oog in oog met
de bewoner. Foutje. „De meeste
mensen raken in paniek. De in
breker op zo'n moment meestal
ook. Hij zal maken dat hij weg
komt. Probeer te onthouden
hoe hij eruit ziet, in welke taal
hij sprak, of je een auto of een
scooter hoort wegrijden. Wat
voor kleren de inbreker droeg.
En bel de politie, 112. Dat is na
tuurlijk heel makkelijk gezegd:
bel de politie. Maai' hoe eerder
wij het weten, hoe groter de
kans dat we een inbreker kun
nen pakken."
CPD
Het sinterklaasfeest is een
ke Nederlandse traditie en II
daarom in stand worden gd
den. En vooral niet worden^wi
dwarsboomd door de Kersfo
Dat vindt de stichting sinte|Wo
klaasintochten Assen. Aan tl
invalswegen naar het centr|ot s
van Assen heeft de stichtinfrjari
daarom verbodsborden vofjet
kerstman geplaatst. he
„De sint wil niet tegen kersr in
len aankijken", aldus voorajon
L. Osse van de strijdlustige ks.
stichting. „Het sinterklaasgjjijg
is in kinderharten nog niet lm t<
begonnen of winkels stalle£ Be
kerstversierselen al pontificj; de
uit." Tot 6 december wenst|e ve
stichting niet geconfronteejnac
worden met alles wat met Ijmti
te maken heeft.
Wie zijn ouders slaat, wordt eeu
wig nagewezen. Want uit het
graf van de gemepte ouder(s)
piekt een vinger. Nooit geweten
dat deze volkswijsheid leunt op
de phallus impudicus. Deze stink
zwam lukt het om in één nacht
als een vingerachtige paddestoel
uit de tuin- of bosgrond omhoog
te schieten. Maar ook uit een vers
graf. Zo valt te lezen in een lijvige
lexicon over de dood, nog niet zo
lang geleden uitgegeven door
Stichting Crematorium Limburg.
Een selectie van weetjes rondom
de dood van A tot Z.
Alsnog grafbloemen voor abt
Odilio van Cluny. Aan deze
Franse Benedictijn danken treu
rende (on-)gelovigen Allerzielen.
Om een einde te maken aan de
talloze dodenvereringen op
kerkhoven heeft deze machtige
monnik anno 998 voortaan 2
november op de roomse kalen
der geprikt als vaste biddag voor
wie nog in het vagevuur moet
boeten voor aardse zonden. Elf
jaar later aanvaardt ook paus Jo
hannes de Veertiende deze dag
als officiële dodenherdenking.
Sinds 1009 zijn er in de loop der
eeuwen op Allerzielen steeds
meer rode kaarslichten en chry
santen en andere naar vergan
kelijkheid ruikende bloemstuk
ken op graven van dierbaren ge-
legd.
Waarom kaarsen (veilig baken
tegen gevreesde, boze krachten)
en altijd aronskelken (ten hemel
wijzend) bij de aflijvige rituelen
horen, ook daar heeft de Gro
ninger Henk Kok (1923) met
groot gevoel voor detail gedegen
onderzoek naar verricht. Met als
resultaat een imposant encyclo
pedisch woordenboek over de
enige zekerheid in ieders
leven.
Meer dan duizend
trefwoorden en
gezegden verwij
zen in dit funerair
lexicon naar de
betekenis van het
omgaan met de
dood.
Omdat de be
grafenis van
een dierbare
vaak eindigt
met een koffie
tafel of beschei
den dis voor fa
milie, vrienden
en kennissen
staat deze sa
menvatting
vooral in het
teken van eet
gewoontes, al
dan niet fataal
voedsel en ver
der bomen,
dieren, planten
en morbide ge
woonten.
Armezon
daarspoeder:
om uitgebro
ken pest, dy
senterie en an
dere kwalen te
bestrijden, ge
bruikte men in
lang verwaaide
tijden de sche
del van een ter
dood veroor
deelde. Wel
eerst stevig fijngestampt, anders
mocht het weinig baten bij de
arme zondaars.
Belladonna: wolfskers ofwel
atropa belladonna met haar gif
tige zwarte kersen. Van de daar
uit geperste atropine gaat je hart
rap roffelen en krijg je waan
beelden, soms tot de dood erop
volgt.
Cipres: rouwboom die door zijn
sobere uitstraling een tweeledig
doel kende. Ooit was de cipres
het zinnebeeld van ondergrond
se goden. Daarnaast gebruikte
men haar geur om die van het
Rouwmaaltijd ofwel koffiemaaltijd past bij het (bij)geloof dat eten en drinken een levenskrachtige gave zijn van de goden. Deze 19de eeuwse
schets van een dodenmaal is van de Zwitserse schilder Bantier. Foto: GPD
Dodenbrood in de vorm van een
vlecht verwijst naar een eeuwen
geleden gewoonte van wedu
wen om hun afgeknipte vlecht
op het graf of op de brandstapel
te leggen. Foto: GPD
afgelegde lijk te veraangenamen.
Dodenbrood: ziet er niet voor
niets uit als een haarvlecht. Ver
voor Christus sneden vrouwen
hun vlecht(en) of om op het graf
of op de brandstapel te leggen.
Het brood werd op de graven
van de nog dolende doden ge
legd en opgegeten door de na
bestaanden. Nu nog voorname
lijk te krijgen in de Beierse Alpen
onder de naam 'Spendebrot'.
Erfenisbier: nog geen
drie eeuwen geleden
was het heel ge
woon om het
testament en
plein public
voor te lezen.
Uiteraard tij
dens een lijk-
maal, waarvoor
men aanschoof
aan lange tafels.
De best be
deelde erfge
naam ging
naast de on
bezette zetel
aan het hoofd
einde van de
tafel zitten. Na
zijn proost op
het zielenheil
van de gestor
vene nam hij
plaats aan het
hoofd van tafel
om aan te ge
ven voortaan al
le rechten en
plichten van
de erflater op
zich te nemen.
Flitspuit: zeker
tot 1960, toen
opbaring thuis
doodgewoon
was, lag in elk
huis een
pompspuit,
meestal van
koper. Ver
mengd met
wat Keuls wa
ter ofwel 4711
was de olieachtige vloeistof een
probaat middel tegen de geur
van de dood. En dodelijk voor
insecten in de kist en daarbui
ten. Uiteraard ook afdoende in
huizen waai' geen dode was op
gebaard.
Groevemaal: wittebrood dat
vooral op de Veluwe, Oost-Ne
derland en Drenthe door de di
recte nabestaanden van de
overledene werd aangesneden
en uitgedeeld aan familie, vrien
den en de buren. Koffie en
troost waren vanzelfsprekend.
Haarkam: kam en mes, waar
mee de overledene was gekamd
en geschoren, moesten absoluut
ook mee met de dode. Want
doorgeven aan een ander zou
duivelse krachten oproepen, bij
voorbeeld een kale schedel. In
het Drentse Roden wordt de
haarkam nog altijd links van het
hoofdkussen in de kist gelegd.
Inschuifgraf: vooral door de bij
zonder steile ligging van de Cau-
berg pronken op de begraaf
plaats in Valkenburg sinds 1935
voor het eerst galerijgraven.
Normaliter komt deze manier
van bovengronds bijzetting
voornamelijk voor in Zuid-Euro
pa.
Jeneverbes: naast eikenhout
buitengewoon in trek voor het
aanleggen van een brandstapel.
Maar bij Germaanse volkeren
was de eeuwig groenblijvende
juniperus communis een heilige
boom, in welks twijgen priesters
heil en zegen zochten.
Korenaar: teken van overwin
ning op de dood. Want altijd
schiet het koren weer op om
nieuw leven te baren. Vandaar
dat in de 15de eeuw Maria werd
uitgebeeld met een korenblauw
kleed, ook wel arenkleed ge
noemd. In die tijd sprak men
dan ook van de Korenmadonna.
Leedbier: geen begrafenis zon
der een fust bier om het verdriet
weg te drinken. Zelfs de armen,
die op kosten van de kerk wer
den begraven, wisten dat er op
hun afscheid stevig werd gep
roost. Op zo'n dag van rouw
kende het bier diverse namen:
droefbier, troostelbier en groe
vebier. Maar ook lovelbier, om
dat de dode om al zijn/haar
kwaliteiten werd geloofd.
Miasma: wasem, afgescheiden
door rottende lijken, die vooral
in de 19de eeuw werd gevreesd
om zijn besmettingsgevaar, af
komstig van midden in het dorp
De xylofoon is symbool van de houten lach des doods, zo blijkt uit
een fragment uit de dodendans, getekend in de 17de eeuw door de
Duitser Meglinger. Foto: GPD
of stad gelegen kerkhoven.
Naakt voor de baar: in een huis
zonder vader maar vol schulden
moesten de weduwe en haar
kinderen voor de baar lopen.
Blootshoofd en met de sleutels
van alle sloten op de kist, zodat
eenieder wist dat de overledene
veel schulden had gemaakt.
Tenminste, dat was in de Mid
deleeuwen een
gangbare methode
van vernedering.
Ging men zogehe
ten 'naakt voor de
baar' met alle sleu
tels op het graf, dan
was de weduwe ver
lost van alle schulden.
Offerbrood: pas als
het lijk in volledige
staat van ontbinding
verkeerde, ging de ziel
naar het hiernamaals. Al
die tijd doolde de ziel rond,
zo geloofde men heilig in
vroegere tijden. Om de ziel in de
buurt van het graf te houden,
legde men brood en drank op
het graf. Dan bleven de zielto
gende geesten tenminste uit de
buurt van levenden.
Paardenoffer: tot ver voor
Christen offerde men in Mid
den- en Noord-Europa ook het
paard van de gestorvene. Niet
alleen omdat de overledene zijn
ros opnieuw kon zadelen in het
hiernamaals, maar ook omdat
het paard werd geofferd aan de
Germaanse oppergod Odin of
wel Wodan. Het ten dode opge
schreven paard liep mee in de
stoet en werd ter plekke door
een priester gedood. Het leed
bier, aangelengd met het paar
denbloed, ging van hand tot
hand. In de achtste eeuw be
schouwde Bonifatius het eten
van paardenvlees als heidens.
Tijdje later hoefde het paard van
de gestorvene niet verder dan
tot aan het kerkportaal. Nadat
het voorhoofd was gezegend
met een kruis van wijwater
mocht de knol terug naar de stal
om daags daarna weer de kar of
ploeg te trekken.
Rouwmaaltijd: omdat in deze
moderne tijd koffietafels meer
op een aangeklede familiereünie
lijken, lijkt de eeuwenoude bete
kenis van zo'n rouwmaaltijd
enigszins beschimmeld. Ooit
hielden Grieken, Romeinen,
Egyptenaren en Germanen lijk-
malen omdat juist drank en
spijs bij uitstek de goddelijke, le
venskrachtige gave aan de mens
zijn. Twee, drie eeuwen geleden
bestond een rouwmaaltijd uit
de D66 in de kiezersgunst en nu als oppositie
partij weer. Dan ben je gediskwalificeerd als
lijsttrekker. Tot zover Kist. Hij heeft wel een
beetje gelijk, vind ik De verkiezingen zijn nog
wel niet achter de rug maar in de peiling staan
de Democraten er niet goed voor. Intussen
doen, normale gang van zaken, namen van
mogelijke opvolgers de ronde. Floor zelf is in de
markt en ook Hein Westerouen van Meeteren
en Lousewies van der Laan beraden zich over
hun positie. Haags jargon voor ik wacht mijn
kans af
Hamvraag: zal het met Floor, Hein of Louse
wies aan het roer beter gaan met D66? Ant
woord: neen. Je hebt rustige en onrustige ver
kiezingen. Bij de onrustige heeft de kiezer ge
noeg van de heersende klasse en krijgen
nieuwkomers en charismatici een kans. Op die
manier wonnen Boer Koekkoek, DS'70, Bejaar
denpartijen, Janmaat en vooral natuurlijk de
LPF een hoop zetels. Trouwens D66 profiteerde
ook wel eens met mensen als Van Mierlo en
Ter louw op nummer één. In zulke tijden van
onrust zijn er zo'n 15 tot 25 kamerzetels die al
le kanten op vliegen. De afgelopen weken heb
ben we allemaal de buik vol gekregen van po
litieke trapezewerkers. De rust is weergekeerd.
En dat betekent 1/3 voor de cliristelijken, 1/3
voorde socialen, 1/5 voorde liberalen en de
rest voor het soepie. En vaste onderdeel van het
soepie zijn de Links-Liberalen. Ofwel: D66. De
komende verkiezingen zullen rustig zijn. Met
na afloop een CDA-WD kabinet. En zeven ze
tels voor De Graaf en de zijnen. Want progres
sieve Liberalen zijn niet erg gewild op de poli
tieke markt. In Engeland niet, in Duitsland
niet. Eigenlijk nergens. In de Verenigde Staten
is liberal bijna een scheldwoord. Altijd keurige
dames en heren (Lousewies Westerouen van
Meeteren-van der Laan, hoe klinkt dat), ze
kunnen allemaal mijn portemonnaie krijgen
en zelfs mijn stem. Maar veel meer dan zeven
zetels zit er deze keer niet in. Niet met Thom
als lijsttrekker en evenmin met Floor, Hein of
Lousewies. Want het ligt niet aan de lijsttrek
ker, het ligt aan de club.
zoet bier, wat rijstebrij met n
brood en roggenties ofwel
broodjes van roggemeel.
broodjes te smeren gebruil
ke genodigden zijn/haar eiW
mes. »c
Stokjeslijk: gewoon 'onder*
arm', maar meestal aan ee^A
draagstok begroef men eec(j(
lang doodgeboren of kort
hun geboorte gestorven ki^u
ren. De laatste draagstok v^Q
deze 'stokjeslijken' stond tt,
1980 te kijk in het Friese Ul
terp. Op een droevige dag f0I
de lokale doodgraver van h'j
derlands laatste draagstok
brandhout gemaakt.
Treurwilg: door zijn soms tjj
de grond hangende takkener
salix viminalis het symbool
rouw en verdriet. Langs de
ken sijpelen de tranen in IvTf
der aarde. Voor de German
was de treurwilg de boom
doods. Wie iemand wilde 1^A
sterven, hoefde maar een kzl
in een wilgentak te leggen. ïn
Treurwilgen op begraafpla(ei
passen niet alleen perfect Éj.
gemoedstoestand van de
rouwenden, maar diendeiO
als schuilplaats van de dole^
geesten.
Ursula: met huilende ogen^
een pijl in de hand is en bl^
heilige Ursula de patrones QL
stervenden. De pijl is het s}
bool van de marteldood. V».
gens een Middeleeuwse lejjtl
zou deze dochter van een Lj
koning, na terugkeer uit Rtr*'
in Keulen zijn dood gemar^
Steevast op 21 oktober her^e
ken gelovigen Ursula's lijd^
sterven. jn
Voeten naar buiten: om t^e{
voorkomen dat de g--*"
een overledene in het huis
de nabestaanden zou gaan^
ken, droeg en draagt men e^(
dode met de voeten richtir^
deur naar buiten. Want eer^
geest kan niet achterom kijjjst
Wijndode: heeft niets te i
ken met een gesneefde
holist, weg van goedell
nen. Maar wel met ii_
mand die zo'n vette'
nis heeft nagelateijsu
het ontkurken v<Lr
meer dan een uf g
Cru vanzelfspi|en
kend en betaL
isY. f jui
Xylofoon: g£e
instrumenlyY
de Dood cjee
om zijn dij^
holle klank als t^1
naam 'de houten lach' ^g
kreeg. In afbeeldingen zoalina
dodendans van de Duitse g er
cus Holbein (1497-1543) zi^ V(
Pierlala met een knook op
rijtje beenderen slaan. jJ
Yde: het Meisje van Yde (g^uv,
meente Tynaarlo) is op 12 ijj{
1897 boven water gekomeit Z(
dens het uitbaggeren van e
veenplas. Sindsdien maakt
veenlijkje deel uit van de atflj
ologische collectie van het
Drents museum in Assen. P*'
1995 heeft deze moerasmutN
mie een gezicht gekregen c£t0
zij reconstructie, uitgevoen^
door Richard Neave, medisje
lustrator aan de universiteit
Manchester. Nader onderzij
heeft aangetoond dat het qan
harige meisje honderden ja en
geleden is doodgestoken eiLt
is gewurgd, zoals lang was |jas
genomen. Momenteel is h^j Z(
Meisje van Yde op 'schoolr^ j
Eerst ligt ze te kijk in Haring,
daarna in Canada en de Vej
enigde Staten. In 2004 is ze£ e
terug in Assen. u g(
Zielenbroodje: vooral gebat
in Vlaanderen om in de na<Jstr(
van Allerzielen klaar te legg ge
voor dolende zielen die nojf
tijd in het vagevuur moeste!
blijven om vergiffenis te kriCM
voor hun dagelijkse zondeijgj
?en
lit2
üni
agsj
'Vanochtend', zei de oude alcoholist, 'werd
ik wakker met een erectie. Voor mij het bes
te bewijs dat er leven is na de dood'. Deze
aardige wisecrack hoorde ik ooit in een
toneelstuk, ik ben helaas vergeten welk.
Ik moest er aan denken toen ik in onze
krant las dat er rumoer is in D66. Ruzie
zal het niet zijn want dat woord kennen
de Democraten niet. We waren die club al
bijna vergeten. Maar dank zij de strijd om
het lijsttrekkerschap weten we weer dat er
nog leven in zit.
Thom de Graaf ligt dus onder vuur van
zijn politieke vrienden. Buiten zijn partij
heeft hij geen vijanden want met Thom
aan het roer heeft de rest van politiek Ne
derland geen omkijken naar D66. Ze zak
ken keurig tot ze vaste grond onder de voe
ten hebben. En die vaste grond ligt traditie
getrouw in de buurt van de zes d zeven zetels.
Nu heefteen partijlid, Floor Kist heet hij, een
brief geschreven naar de Tweede Kamerfractie.
Floor schrijft o.a. dat De Graaf het lijsttrekker
schap op moet geven. Als regeringspartij daal-