'Het was alsof ik thuiskwam
GESPREK VAN DE DAG
Campagne laat leuke kanten van Marokkanen
zien r
"ee
De geheime tuin van je kinderjaren
hdc152
MENSELIJK
De corpulente Ame
rikaanse soulzanger
BARRY WHITE is op
zoek naar een nier
donor. De artiest zou
volgens The New
York Post in een zie
kenhuis liggen waar
zijn situatie 'slecht'
wordt genoemd. De
58-jarige White, we
reldberoemd wegens
zijn lage stemgeluid,
heeft al jaren een
veel te hoge bloed
druk. Hij moestom
die reden al ver
scheidene concerten
afzeggen. Foto: EPA
De TAKKENBEZEM is zo populair geworden in Groot-
Brittannië dat de traditionele bezemmaker Brian Eddon
een overheidssubsidie heeft gekregen om zijn zaak uitte
breiden. Eddon schrijft de populariteit van zijn bezems
geheel toe aan de Harry Potterboeken en de film. Kinde
ren die de film gezien hebben willen zelf ook een heksen-
bezem. Eddon (34) maakte zijn eerste takkenbezem toen
hij dertien was en nam later het generaties oude bezem-
bedrijf van zijn familie over. Het bedrijf is gevestigd in
Pickering, niet ver van de North Yorkshire Moors Railway
die in de film figureert als de spoorlijn naar de tovenaars-
school waar Harry Potter leert bezemvliegen. Het familie
bedrijf maakte de bezems oorspronkelijk voor de staalfa
brieken in Yorkshire.
Rose Elizabeth Hen
man is nog maar net
begonnen met
ademhalen en het
zal nog jaren duren
eer bekend is of zijn
ooit zal tennissen.
Toch kunnen gok
kers bij de Britse
bookmakers al geld
inzetten op een tri
omf in Wimbledon
van haar in de toe
komst. De wedkanto
ren betalen dan 250
tegen 1. Rose Eliza
beth is afgelopen
weekeinde geboren.
Zij is de dochter van TIM HENMAN, de beste tennisser
van Groot-Brittannië. Alle sportliefhebbers in het Ver
enigd Koninkrijk hopen elk jaar op een triomf op Wimble
don van 'Tiny Tim'. In de aanloop en tijdens het klassie
ke tennistoernooi loopt de Henman-koorts hoog op. Tot
hij is uitgeschakeld, is er sprake van Henmania. Tim
Henman reikte op Wimbledon nooit verder dan de halve
finales. Foto: AP
De gemeente Reimerswaar
in Zeeland heeft het VLOE
KEN in de ban gedaan. De
ze week besloot de raad de
Algemene Plaatselijke Ver
ordening (APV) aan te pas
sen door een vloekverbod
in te voeren. Niet met het
idee politie-agenten achter
overtreders aan te sturen,
maar meer om een signaal
af te geven in het streven
naar de reconstructie van
normen en waarden in de
samenleving. Tegenstan
ders van een vloekverbod
voeren het argument aan
dat een dergelijk verbod
niette handhaven is.
Want: wat is een vloek en
wat niet? Kortgeleden
kwalificeerde voorlichter
Teunis Bunt van de Bond
tegen het Vloeken 'Sapper-
deflap' als een vloek. Hij
deed dat op etymologische
gronden. Sapperdeflap, op
een oog een onschuldige
uiting van Pipo's verba
zing, zou volgens Bunt zijn
afgeleid van Sacré nom de
Dieu.
Amerikaanse wetenschappers hebben plannen ontvouwd
voor een nieuwe en goedkopere manier om toeristen een
RUIMTEREIS te kunnen aanbieden. Volgens hun bereke
ningen hoeft een retourtje ruimte niet meer te kosten dan
zo'n 15.000 euro. De eerste ruimtetoeristen Dennis Tito
en Mark Shuttleworth betaalden zo'n 20 miljoen euro
vooreen bezoek aan het internationale ruimtestation
ISS. De Amerikaanse onderzoekers denken dat een der
gelijke investering niet langer nodig is door de inzet van
raketten die steeds opnieuw gebruikt kunnen worden.
Kern van de aanpak zijn capsules waarin de toeristen
plaatsnemen. Een raket brengt ze in de ruimte om vervol
gens de capsule los te laten. De raket keert terug naar de
aarde en de capsule gaat op weg naar een ruimtestation.
Daar kunnen de reizigers uitstappen. Amateur-astronau
ten die hun vakantie erop hebben zitten, gaan met de
capsule weer naar huis.
De Amerikaanse
actrice SARAH
JESSICA PARKER
ster uit de televi
sieserie Sex and
the City, is maan
dag bevallen van
een zoon. Het is
het eerste kind
voorde 37-jarige
Parker. De vader is
de 40-jarige ac
teur Matthew Bro-
derick, met wie
Parker sinds 1997
is getrouwd. Hoe
de baby heet is
niet bekendge
maakt. Foto: AP
Een computerspelletjesfa
naat uit Engeland wil zijn
VINGERS VERZEKEREN
voor maar liefst zeshon
derdduizend euro. Alex Ni-
kitin is doorgedrongen tot
de finale van de World Cy
ber Games, die deze week
gehouden worden in Zuid-
Korea. De 17-jarige com-
putergek wil met de verze
kering zijn inkomen veilig
stellen. ,,Mijn kwalificatie
voor de World Cyber
Games bracht me op het
idee", aldus Nikitin in een
verklaring. „Computer
spellen worden door steeds
meer mensen gespeeld en
zijn sneller dan ooit tevo
ren. Dat is natuurlijk goed
voor de competitie, maar
het vergroot ook de kans op
stress en blessures aan
mijn vingers. En juist de
vingers zijn als'professio-
nele gamer je meest waar
devolle bezit."
KONINGIN BEATRIX gaat op 21 november naar de uit
reiking van een eredoctoraat aan VN-secretaris-generaal
Kofi Annan in Tilburg. Dat heeft de Rijksvoorlichtings
dienst gisteren bevestigd. De Universiteit van Tilburg
geeft Kofi Annan het eredoctoraat omdat hij zich tome
loos inzet voor een politiek handelen op basis van mense
lijke waardigheid. Met hem krijgen nog twee anderen een
eredocoraat: Ariel Rubinstein, verbonden aan de univer
siteiten van Tel-Aviven Princeton, en Hans-Dieter Klin-
gemann van de Vrije Universiteit van Berlijn. Voor de ko
ningin zal het uitstapje niet het eerste openbare optreden
zijn na de bijzetting op 15 oktober van haar man. Dat
wordt waarschijnlijk de ontvangst van de Russische pre
sident Poetin, die vooralsnog een week eerder wordt ver
wacht.
DONDERDAG 31 oktober 2(
niet klaar voor het land waar één en één altijd
twee is.
Boos was ik toen, en bang bovendien. Want in
die wereld waarin kennelijk emotionele en so
ciale vaardigheden nauwelijks meetellen,
moest zij zich de komende tien, twaalf jaar
staande weten te houden. Dat lukte haar aar
dig. Maar haar 'mensbeeld' heb ik al die jaren
op haar bed laten staan als waarschuwend te
ken aan de wand: dit laten we ons niet afne
men.
Toen was een schoolrijpheidstest voor kleuters
nog een experiment, ingegeven door de nabij
heid van de Katholieke Universiteit Nijmegen
en een ambitieuze hoogleraar. Nu dreigt het
nieuwe kabinet door te gaan waar het oude
was gebleven, namelijk het invoeren van een
toets voor alle kleuters, zodra zij hun entree
inaken op een basisschool. Opdat achterstan
den tijdig opgepakt kunnen worden, is het
nodig taal, ordenen, het begrip van ruimte en
tijd, te testen. Officieel wordt deze drang ver
pakt in de ambitie 'latente capaciteiten'aan
de oppervlakte te brengen. In feite ging het om
de vroege opsporing van eventuele taalachter
standen van allochtone leerlingen.
Ik ben altijd mordicus tegen testen en toetsen
van kleuters geweest. Toen en nu. Omdat dit
een dodelijk wapen is voor het verschijnsel
kleuter, en al die kleurigheid en klaterkracht
die bij deze fase hoort. Nu de kleutersclm r^e
afgeschaft, is er al die bovenwaartse dmlDino
jonge kinderen om zich vooral cognitief, 20v
lectueel te ontwikkelen. Terivijl het in de
terfase juist om het spelenderivijs ontivil ais
van andere vaardigheden gaat. Het vrijejji
waarin al die vaardigheden zoals ruimt ac"
verkenning, ontwikkelen van fantasie, h
omgaan met emoties en sociale vaardig!
komt in de verdrukking als begripsvorm
op het gebied van taal, ridmte en tijd ge lij
getraind gaat worden. De Algemene Ver
ging van Schoolleiders heeft intussen mi
deeld medewerking aan zo'n verplichte e^n
die in 2005 zal worden ingevoerd, te wei
'Hier moet je kinderen niet aan ondenui
Ook in deze, bijna uitgeruimde kamer, i Ist1
de dochter tenslotte toch haar onvermiji ,e,£
kinderdood. Sloeg de poort in de ommule™
geheime tuin van haar jeugd dicht, toen vei
naar de brugklas ging. Met een grote, ni
fiets en een veel te zware tas. Twee maai
later zei ze, gelaten: 'ik breng mijn speek aJ"
maar naar de zolder. Ik heb er toch geenVea
meer voor'. Daar liggen de poppen, pla\f*
bil, lego, Fisher Price en Barbies nog stet "fe:
De zusjes verdelen het. Voor hun eigen k att
ren. Ro
>ot
taa'
sbere
en. Zi
nooi organiseren of het boel te vee
je uitdelen op scholen tijdei nig ge
de lessen maatschappijleer, khebl
Den Haag heeft niet gekozei ianav(
voor een brochure, maar vo ;en aa
posters in trams en bussen,
omdat er veel klachten van
inwoners komen over het gi
drag van jonge Marokkanen d
in het openbaar vervoer. Op
één van de posters zit een
Marokkaan achter een bord
eten met als tekst: 'Ik houd
ook van boerenkool, maar
dan met lamsvlees'. Dat ide
zegt Van de Sanden, is van ing tu
Haagse Marokkanen, niet v< d's bij
Attacom. Hij signaleert dat
vooral jongeren enthousiast
zijn en zich absoluut niet
schamen voor een campap nnaaj
om het beeld over zichzelf o ispoo
te krikken. „Ze zien eindelij! a Veer
een mogelijkheid om eensoj iop ee
een prettige manier in het 1
nieuws te komen", weet Va
de Sanden. Behalve Den
hebben tot nu toe ook Br<
Tilburg, Bergen op Zoom, ferijtu:
Rotterdam, Utrecht, Ede,1 feonge1
mere en Gorinchem het inifeniet
atief omarmd.
de LI
jrdvo(
allem
dem<
sp
ochte
htofft
naleei
Een groeiende groep Nederlanders bekeert zich tot
de islam. Het zijn er inmiddels meer dan zesdui
zend. Tweederde van hen is vrouw, goed opgeleid
en tussen de 20 en 25 jaar. Een van hen is de 24-jari-
ge Olga Vos uit Alkmaar. Zij is regiofunctionaris bij
het Anti Discriminatie Buro in die plaats. „Ik ben net
als mijn moeder een feministe in hart en nieren."
Een klein plukje blond haar is ontsnapt aan de
zwartgrijze hoofddoek. Haar lichaam is omhuld
door wijdvallende zwarte kleding. De ogen zijn
opgemaakt en stralen vooral levenlust uit. Aan
haar vingers prijken grote ringen. „Ik zie er graag
goed uit, maar ik wil niet alleen op mijn uiterlijk
worden beoordeeld. Ik voel me door deze kleding
vrijer, omdat ik nu meer als mens wordt benaderd
en niet als een sexy vrouw. Mannen spreken me
nu niet meer aan met 'Schatje, ga je mee'. Ik heb
zoveel meer dan alleen mijn uiterlijk. Door me zo
te presenteren is mijn eigenwaarde gegroeid."
Als kind had ze helemaal niets met welk geloof
dan ook. Haar jeugd in Wieringerwaard was een
groot feest en ze ravotte veel in de weilanden.
Haar ouders waren niet religieus. Als er thuis op
de tv iets over het geloof kwam, werd er onmid
dellijk overgeschakeld naar een andere zender.
Ook leuke EO-kindergramma's gingen uit. Toen
ze 12 was, ging ze voor het eerst naar een kerk.
„Een buurmeisjes vroeg of ik mee ging. Ik vond
dat spannend, vooral omdat ik toen een rok aan
mocht, maar tijdens de dienst voelde ik me voor
namelijk ongemakkelijk."
Tijdens de middelbare schoolperiode veranderde
er langzaam iets aan haar religieus besef. Ze be
zocht namelijk de Berger Scholengemeenschap.
De school haalde alles aan creativiteit uit haar. „Er
waren heel bijzondere dramalessen, de leraar Ne
derlands liet je een liefdesgedicht maken naar
aanleiding van wat je in de natuur had gevonden
en textiele werkvormen hield ondermeer in datje
een mooie avondjurk mocht maken en niet zoals
elders een of andere onnozele eierwarmer."
Maar nog meer dan de school werd ze beïnvloed
door de reis er naar toe en weer terug. Ze was da
gelijks vier uur onderweg. In de trein kwam ze in
contact met leeftijdgenoten van allerlei multicul
turele groepen. „We hadden het niet alleen over
hoe verliefd we wel niet waren en welke jongens
nu het leukst waren; we spraken ook over allerlei
levensopvattingen en normen. Ik ging me steeds
meer in andere culturen interesseren."
Ze verdiepte zichzelf door het lezen van boeken
uit de bibliotheek, die vooral gingen over gods
diensten. Boeken over het christendom, het jo
dendom, het boeddhisme en de islam waren zeer
aan haar besteed. Ook de Koran kreeg ze in han
den. „Ik las het boek toen zo, zonder me van te
voren ritueel te wassen, maar ik wist toen nog niet
dat zoiets niet hoort." Hoe meer ze las, hoe meer
ze vooral de islam ging waarderen. „Het was alsof
ik thuiskwam. In de Koran wordt alles zo prachtig
Ajaxied Boukhari in actie. De Marokkaanse voetballer wil graag laten zien dat er ook positief nieuws is
over Marokkanen. Foto: GPD/Ron Pichel
Het had ook over asperges
kunnen gaan, of over depres
sie, maar het gaat over Ma
rokkanen. Communicatiebu
reau Attacom uit Tilburg sig
naleert ontwikkelingen in de
samenleving en zag dat Ma
rokkanen enkel en alleen ne
gatief in het nieuws komen.
Daar moest maar eens iets te
genover gesteld worden. Dat
werd de campagne 'Hoe leuk
zijn Marokkanen?', die maan
dag 4 november in Den Haag
van start gaat.
„Oplossingen voor de proble
men met Marokkanen wor
den alleen gezocht in een
harde aanpak, in repressie,
niet in de positieve kant van
hun cultuur", zegt Otto van
de Sanden van Attacom. „De
eenzijdige negatieve benade
ring belemmert de integratie,
want het lijkt of er echt niets
leuk is aan Marokkanen. Nou,
ik kan moeiteloos een tele
foonboek vullen met leuke
verhalen over die mensen."
Om te beginnen werd het een
boek met verhalen van vijf
min of meer bekende Marok
kanen. Een acteur, een hoog
opgeleide vrouw, een schrij
ver, een voetballer en een
prominent deelnemer aan het
tv-programma Lagerhuis. Zij
vertellen onder meer over wat
ze in het weekend doen en
hoe hun relatie met vrienden
is. Gemeenten die met de
campagne willen meedoen,
kunnen plaatselijke (onbe
kende) Marokkanen in een
brochure hün leuke verhaal
laten vertellen. Dat kan ie
mand zijn die het uitstekend
doet op de universiteit, maar
ook iemand die diverse keren
met de politie in aanraking is
geweest maar op het rechte
pad is geraakt en een oplei
ding volgt.
„De Marokkaanse gemeen
schap in de betrokken steden
moet zelf initiatieven nemen
om deze campagne te laten
slagen", zegt Van de Sanden.
Daarbij kunnen ze het boekje
en de brochure gebruiken om
de campagne bij de bewoners
onder de aandacht te bren
gen. Daarna kunnen ze bij
voorbeeld een voetbaltoer-
dagzou worden. Maar nu ik terugdenk aan
dit afscheid blijft vooral het beeld hangen van
twee dochters op de trap, die met tranen van
het lachen en doorgelopen mascara fragmen
ten voorlezen uit hun dagboeken. Veel om
slachtig gesmacht over jongens en ruzietjes
met elkaar. Veertien, vijftien, zestien waren ze
toen. Sommige bladzijden hebben nog bob
beltjes van de tranen. Nu moeten ze het voor
lezen af en toe stoppen van het lachen en leu
nen ze gierend tegen elkaar.
Wat doe je met dat kussen?', vraag ik de oud
ste dochter. Het heeft al die tijd op haar bed
gebivakkeerd. Een roze kussen waar de juf
frouw van de kleuterschool het 'mensbeeld'
opgedrukt heeft, dat zij als vijfjarige heeft ge
maakt. Het was een vrolijke, versierde mens
die zijn armen als bloemen ten hemel hief. De
manier waarop zij toen mensen tekende, ont
roerde mij, omdat het vertrouwen uitdrukte
in de mensheid om haar heen.
Voor de hooggeleerde heer die een naam heeft
op het gebied van schoolrijpheidstesten, was
dit mensbeeld echter onvoldoende en de
schoolrijpheid van ons kind twijfelachtig.
Want een kind meteen beetje intelligentie
hoort op die leeftijd te weten, dat een hand.
vijf vingers heeft. En als het zo dom is om
daar ter plaatse bloemen te tekenen, dan heeft
het te weinig werkelijkheidszin en is het nog
Nederlandse vrouwen bekeren zich tot islam
Olga Vos. Foto: Alex Kingaby
mijn taak om carrière te maken. Trouwens n r(^
moeder met wie ik een heel goede band heb
altijd dat ze mijn beslissing om moslima te y
den niet begrijpt, maar wel accepteert. Dat v Igi
knap van haar. Ik wil in mijn werk hogerop
mijn doel is uiteindelijk mee te werken om 1
brug te slaan tussen moslims en niet moslim
is teveel en onnodig vijandschap tussen de
ven. De islam wordt ook niet altijd en door
een goed begrepen, terwijl het juist een vrei
me religie is. Maar vooral mannen zijn zichi
niet altijd bewust."
„Dagelijks word ik geconfronteerd met mem
die me onheus bejegenen en wier gedrag rie!
naar discriminatie. Soms word ik in mijn
gespuwd. Laatst was ik bij de bakker en d;
een verkoopster doodleuk dat ze geen Turl
hielp. Natuurlijk word ik dan kwaad en als
moslima was en geen hoofddoek droeg, zou
verkoopster over de toonbank trekken.
Irene Nieuwenhuijse
Ze zitten op de brede trap van hun ouderlijk
huis, dat ontruimd zal worden. Twee vrou
wen, dertig en 32 jaar. Ze hebben man en kin
deren achtergelaten om afscheid te nemen
van dat huis. En om nog één keer met
z'n vieren te zijn, 'net als vroeger'. Zo
brengen wij, hun ouders, een onge
bruikelijke dag door met onze doch
ters. Er moet vooral stevig gewerkt
worden: hun jeugd moet worden
meegenomen. Althans alles wat
daar in de vorm van boeken,
kleren, foto's, speelgoed, en
wat al niet meer, is achterge
bleven op hun kamers. En ook
in de tivee antieke kisten die ik
voor ze heb gekoch t. Vroe
ger bedoeld voor een
bruid om de uitzet mee te
nemen. Nu om een jeugd
in weg te dragen.
Schoolrapporten,
schriftjes, tekeningen,
briefjes, dagboeken, jur
ken, T-shirts. Al die
mijlpalen die het
groeien en groter
worden vergezellen.
Ik was bang dat het
een heel sentimentele
beschreven. Bijvoorbeeld over de invloed van al
cohol. Dat als je teveel drinkt je anderen, bijvoor
beeld je ouders, kan gaan verloochenen. Je nor
men en waarden vervagen namelijk door de alco
hol en omdat ik heel veel respect heb voor mijn
ouders wil ik niet dat zoiets mij overkomt. De nor
men en waarden die ik heb meegekregen dank ik
tenslotte aan hen."
Dat betekent niet, zegt ze vlug, dat ze een hele
brave puber was. Ze dronk wel eens een glas wijn
(nooit twee), rookte af en toe een sigaretje en
stapte rustig tot 's morgens zes uur rond in disco
theken. „Ik lag in die tijd behoorlijk met m'n moe
der overhoop." Vanaf haar twaalfde ging ze op
vrijersvoeten. „Mijn moeder vertrouwde me en
wist dat het weer goed zou komen."
Op haar achttiende ging ze de ouderlijke woning
uit en kwam ze via wat omzwervingen in een huis
terecht waar moslim-vrienden woonden. Een van
hen wees haar erop dat ze eigenlijk al moslima
was. Ze deed alles in naam van Allah en las de Ko
ran zo vaak als mogelijk. „Maar het was toch nog
een hele stap om voor mijn geloof uit te komen.
Op een avond heb ik in mijn eentje op mijn kamer
de geloofsbelijdenis afgelegd. Bij de islam kan dat.
Het was een heel spiritueel moment."
Ze kwam ook in contact met Alnisa, een contact
groep voor Nederlands sprekende moslima's.
„Het is heerlijk om samen met je zusters te zijn,
maar met oude vrienden die geen moslim zijn,
heb ik ook nog steeds een goed contact. Alleen
met een paar meiden waarmee ik vroeger ging
stappen, is het contact verbroken." Op haar 20ste
trouwde ze met een van haar huisgenoten. „Maar
ik ben geen moslima geworden, omdat ik met een
moslim wilde trouwen. Het is andersom. Omdat
ik moslima was, kon ik met hem trouwen." Dat zo
meent wat ze zegt, blijkt wel uit het feit dat ze er
niet over piekert ooit haar geloof op te geven, ter
wijl ze inmiddels is gescheiden.Allah heeft blijk
baar besloten dat we niet voor altijd samen kun
nen zijn. Ik ben nu weer single en omdat ik net als
mijn moeder behoorlijk feministisch ben - zeg
maar gerust in hart en nieren - zie ik het ook als
