REGIO
Een huisje zo in harmonie met zijn omgeving!
In memoriam:
de lokale democratie in Leiden
Leggen we straks bloerr
in de Haarlemmerstra;
G
Peter van Bockhove neemt het voorval niet echt serieus. Tijdens de
raadsvergadering werd de Noordwijkse wethouder aan de tand ge
voeld door Peter Koster van de Progressieve Combinatie. Die wilde
weten of Van Bockhove makelaar Harry Mens had ingefluisterd dat
Pim Fortuyn tijdens zijn leven was afgeluisterd door de BVD. Mens
verklaarde in een artikel op 18 oktober in De Telegraaf dat hij dat van
Van Bockhove had gehoord. Was dat inderdaad het geval, dan moest
de wethouder vanwege zijn loslippigheid ter verantwoording wor
den geroepen, aldus Koster, die na de ontkenning van de wethouder
vond dat Van Bockhove dan een rectificatie moest eisen van Mens.
„Dat wil ik eerst met mijn vrouw overleggen", luidde de laconieke re
actie van de wethouder. Navraag bij PETER VAN BOCKHOVE.
Heeft u dat nou wel of niet tegen Harry Mens gezegd?
„Tuurlijk niet."
Maar hoe komtzo'n verhaal dan in de krant?
Ach, er staat zoveel in de krant. En daarbij, Mens heeft dat ge
zegd, ik niet. Dus is het zijn probleem, niet het mijne."
Heeft u al overlegd met uw vrouw, over die rectificatie?
„Nee, daar heb ik het niet over gehad en ik wil er ook niet veel over
zeggen, want ik vind het gezeur. En hoe meer gezeur, hoe meer ge
zeik aan de deur. Dit hele gedoe in
teresseert me helemaal niks. Het is
een spelletje van mensen die een
beetje interessant willen doen. Dat
mag hoor, maar ik heb wel wat an
ders aan mijn hoofd."
Wat dan?
„Man, ik zit op dit moment net te
&en. Er staat een bord lekkere rijst
voor me op tafel en ik heb nog geen
hap kunnen nemen. Maar ga rustig
door, want straks ben ik weg en dan
tin ik niet meer te bereiken."
Gaat u die rectificatie nou wel of
niet vragen?
„Dat ga ik eerst overleggen met mijn
vfcuw en daar kan wel enige tijd
overheen gaan. Ja, ze zit hier tegen
over me aan tafel, maar ik ga er nu
met over beginnen, want zij zit ook
té eten en ze is heel streng in dat
soort dingen de laatste tijd. Maar als
ik ga overleggen, mag je erbij zijn hoor. Effe aan vrouw en kinde
ren vragen. Mag hij erbij zijn jongens, ja? Nou je hoort het, het
mag. Kom je lekker een keertje mee-eten. Vanaf zes uur staat het
hier op tafel."
U heeft gewoon geen trek om er iets over te zeggen?
„Nee, ik heb absoluut geen zin om er verder op in te gaan. Ik ga nu
proeven of mijn eten nog warm is. Hoi."
tekst: Paul de Tombe foto: Hielco Kuipers
UIT DE ARCHIEVEN
Anno 1977, maandag 31 oktober
KUSTSTREEK - Staatsbosbeheer heeft momenteel een nieuw oprui
mingsplan klaar liggen dat schoori schip moet maken in het duinge
bied tussen Katwijk en Scheveningen. Het gaat om in totaal 223 ob
jecten. Daaronder bevinden zich ook stukken uit de eerste wereldoor
log, hoofdzakelijk dubbelsteens gemetseld met een afwerklaagje ce
ment. De totale muurdikte (ongeveer veertig centimeter) steekt vrij
pover af tegen de exemplaren uit de laatste wereldoorlog, die soms
muren hebben met een dikte van drie meter. En dan bevindt zich in
dat stuk gebied ook nog een deel van de anti-tankwal, die goed is
voorzo'n 120.000 kubieke meter beton. Maar dat laat men zitten.
Toen vorig jaar het bewuste gebied in kaart werd gebracht onderzocht
men ook het 2,5 kilometer lange gangenstelsel dat de bunkerpartijen
onderling verbond. Men trof er een paar honderd vleermuizen in aan,
die nu de grootste vleermuizenkolonie van West-Nederland vormen.
Staatsbosbeheer heeft besloten het gangenstelsel gedeeltelijk intact
te houden zodat de vleermuizen daar kunnen blijven huizen.
Hoeveel stukken verdedigingswerken zich nog op het grondgebied
van Katwijk, Noordwijk en Wassenaar bevinden is niet bekend.
Anno 1977, maandag 31 oktober
LEIDEN - Voor de derde maal hield de Nederlandsche Vereeniging
voor Oosterse Windhonden het afgelopen weekeinde de kampioens-
clubmatch in de Groenoordhallen. Bijna driehonderd honden, afkom
stig uit Nederland, België, West Duitsland en Denemarken streden
om de hoogste eer, gadegeslagen door enkele honderden toeschou
wers. Foto: Archief Leidsch Dagblad
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op
gironummer 57055 t.n.v. Dagbladuitgevcrij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA
Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d. (datum van plaatsing)
of door contante betaling aan de balie van het Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82
te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Leidsch Dagblad
Directie: B.M Essenberg, C.P. Arnold
W.MJ. Bouterse (adjunct)
E-mail: directie@damiate.hdc.nl
Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van
der Malen, Léon Klein Schiphorst (adjunct)
E-mail: redactie.ld@damiate.hdc.nl
HOOFDKANTOOR
Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden.
Redactie fax 071-5 356 415
Advertentie fax 071-5 323 508
Familieberichten fax 023-5 '5° 567
ADVERTENTIES
071-5 356 300
Sprinters (rubrieksadv.): 072-519 6868
ABONNEESERVICE
071-5128 030
E-mail abonneeservice@hdc.nl
ABONNEMENTEN
Bij vooruitbetaling (acceptgiro)
p/m €19,60 (alleen aut. ine.)
p/kw €55.00 p/j €210,60
Abonnees die ons een machtiging verstrekken
tot het automatisch afschrijven van het
abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting
per betaling.
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van
0,50 aan portokosten per verschijndag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 071-5128 030
ma t/m vr: 18-19.30 uur, za; 10-13 uur
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV
c.q. de betreffende auteur.
HDC Uitgeverij Zuid BV, 2002
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de
verwerking van gegevens van abonnees van
dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens
worden gebruikt om gerichte informatie over
voordeelaanbiedingen te geven, zowel door
onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar
tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten
aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 503,2003 PA Haarlem.
muren van de keuken waren zacht en de
schoorsteen op zolder kon je zo omduwen. De
geboren Stompwijker wilde zo graag hebben
wat hij in zijn studententijd bezat: een afgele
gen boerderijtje. Dit oude daglonershuisje was
precies wat hij
zocht, op de ge
breken na. „Ik
was al in mijn
eentje wezen kij
ken en Jeannette
zei: 'koop het
nou'. Maar ik
twijfelde, want
ik wist hoe
slecht het er aan
toe was." Toch
bracht hij een
bod uit, dat de
verkoper accep
teerde.
Tien jaar lang
werkte Let Belt er zelf aan, met hulp van ande
ren en soms van een vakman. Welk deel van
het huis hij wanneer heeft vernieuwd, weet hij
niet meer precies. „Het was een continu proces
dat tien jaar duurde.
Het resultaat mag er zijn. Het huisje is van bui
ten fris wit geschilderd en heeft aan één kant
een serre, die dezelfde maat heeft als de houten
keuken die daar vroeger stond. Het huis is per
fect in harmonie met zijn omgeving: onge
dwongen en romantisch.
Bij binnenkomst in de serre, op de plek van de
vroegere keuken, vallen de Franse vloertegels
op. Een deur leidt naar de hal, waar een unieke
tegelkachel domineert. Het is een gietijzeren
kachel met een stenen ombouw. De ruimte
daartussen raakt door het stoken van hout ge
vuld met hete lucht, die via de tegels waarmee
de kachel bedekt is, langzaam wordt prijsgege
ven aan het huis. Ook lopen er buizen naar de
verschillende ka
mers. Een handi
ge en sfeervolle
oplossing in een
huis zonder gas.
Bovendien is het
een prima plek
om een pan met
stoofpeertjes uit
eigen tuin te la
ten sudderen.
In de hal brengt
een afstapje je in
de leefkeuken,
die is geschilderd
in zeegroen en
crèmewit, kleu
ren die passen bij een huis als dit van ruim een
eeuw oud. Op de vloer tegels die Let Belt ont
dekte onder een laag beton. Ook in de rest van
het huis is veel hersteld: de woonkamer heeft
weer een bedstee, zodat de geliefden kunnen
kiezen of ze boven of beneden slapen. Moder
nere aanpassingen bracht hij onzichtbaar aan.
De rieten isolatie van het dak verving Let door
een hedendaagse variant, maar die wordt aan
het oog onttrokken doordat hij wel de oude
dakpannen teruglegde.
Favoriete meubelstukken hebben Let en Jean
nette niet. „Ik kick niet op spullen", zegt Let.
„Ik moet ze kunnen gebruiken, en ze moeten
een beetje in stijl zijn. Dat is genoeg." Een lie-
OKTOBER
WOONMAAND
In de woonmaand oktober speelt het Leidsch Dagblad
voor voyeur. In een korte serie worden verschillende
bijzondere huizen in de regio van binnen en buiten
bekeken. Vandaag, in de laatste aflevering, het
voormalige daglonershuisje van Let Belt en Jeanette
Heijda aan het Rietveld in Hazerswoude-Dorp.
DONDERDAG 31 OKTOBER
Dinsdagavond 29 oktober heeft de gemeen
teraad zichzelf overbodig gemaakt. In hun
grenzeloze ambitie zijn de leden van de ge
meenteraad vergeten dat ze daar zitten om
de bevolking van Leiden, door wie ze geko
zen zijn, te vertegenwoordigen.
Als een stelletje gedweeë jaknikkers (met
veel respect voor een aantal uitzonderingen)
hebben ze bijna kritiekloos het advies van
het college gevolgd: de Rijn Gouwe Lijn
moet door de binnenstad, en nee, we schrij
ven hier geen referendum over uit.
Het college, in het bijzonder wethouder
Pechtold, verschuilt zich achter de provin
cie: zij wil de RGL door de binnenstad, an
ders komt er helemaal geen RGL. Tja, wet
houder Pechtold vergeet in zijn grenzeloze
ambitie ook voor het gemak dat hij daar zit
om de belangen van de Leidse bevolking,
door wie ook hij gekozen is, te behartigen.
Hij behartigt namelijk slechts één belang:
het zijne.
Hij wil graag partijvoorzitter van D66 wor
den. Ik hoop werkelijk dat ze bij D66 wijzer
zijn. Iemand die het kroonjuweel van de
partij, het referendum, naar de prullenbak
verwijst zou eigenlijk door de partij geroy
eerd moeten worden.
En hoe zit het nou eigenlijk met de provin
cie? Ja, de provincie wil de RGL ook door de
binnenstad, zegt gedeputeerde Marnix Nor
dér. Maar hij praat voor zijn beurt want of
de provinciale commissie RVE, die hierover
beslist, dat wil is allerminst zeker. Boven
dien zou de provincie dat willen omdat een
stuurgroep ze dat heeft geadviseerd. En wie
zat er in die stuurgroep? Juist wethouder
Hillebrand, die al eerder de RGL in zijn por
tefeuille had.
En wie is eigenlijk die Mamix Norder? Dat is
een PvdA'er. Hoe zat het ook alweer met
PvdA? O ja, dat was die partij die met de
landelijke verkiezingen zoveel stemmen
heeft verloren. Achterkamertjespolitiek, re
gentesk gedrag, geen feeling meer met de
kiezers en zo.
En dan vinden ze het gek dat de burgers
steeds minder vertrouwen hebben in de po
litiek...
Het niet willen uitschrijven van een referen
dum is een klap in het gezicht van de kiezer.
De Lange van de WD is ervan overtuigd dat
de Leidse bevolking voor het binnenstadtra
cé is. In dezelfde adem (maandagavond bij
Tv West) zegt hij echter ook dat als het op
een referendum aankomt de kiezer mis
schien toch wel 'nee' aankruist. Denkt hij
dat de kiezer niet goed kan lezen, of de
vraag niet begrijpt of misschien wel met zijn
ogen dicht iets aankruist? De minachting je
gens de kiezer die hier wordt tentoongesteld
vind ik eerlijk gezegd onacceptabel en ik
hoop vele kiezers met mij.
Cris Bertona,
Leiden.
Venlo vorige week. Twee scooterrijders slaan een
dood die de jongens aanspreekt op hun rijgedrag ii
winkelcentrum. De stad is in rouw gedompeld en
ma krijgt alle aandacht van de wereld.
De Leidse Haarlemmerstraat. Al jaren zien we in ht
drukke Haarlemmerstraat: scheurende scooters/bi
mers en fietsers op de promenade. Verboden gebi(
Van handhaving is op dit punt nauwelijks sprake. 1
gerlijke rijgedrag leidt doorlopend tot boosheid bij
sen die daar winkelen of wandelen. Een enkeling di
iets van te zeggen.
Er moet kennelijk ook hier eerst iets heel ernstigs
ren, wil de Haarlemmerstraat ineens ontoegankelij
den gemaakt voor brommers en fietsers. Gemeente
stuur, het is aan u. Gaan we vroeg of laat ook in Lei
bloemen leggen op de plek des onheils en een stille
houden, óf gaan we brommers geen kans meer gev
de Haarlemmerstraat? Waar wacht u nog op? Ham
We spreken u er op aan.
Het liefst roeit hij. Let Belt vindt dat de fijnste
manier om bij zijn huis aan het Rietveld in
Hazerswoude-Dorp te komen. Het alternatief is
de motorboot, waaraan zijn vriendin Jeannette
Heijda bij harde wind de voorkeur geeft. Wegen
leiden er niet naar hun huis. Erg? Helemaal
niet. „Wij hebben allebei vrij dmk werk in de
stad. Stap je in de boot, dan stap je als het ware
een ander leven in."
Het roeien duurt nauwelijks vijf minuten. Ach
ter wuivend riet en hoge bomen gaan boerde
rijen schuil die heel wat generaties hebben ge
herbergd. Zeven huizen die uitsluitend over het
water bereikbaar zijn staan er aan het Hazers-
woudse Rietveld. Plus nog ongeveer evenveel
recreatiewoningen.
Formeel gezien kun je de meeste huizen wel
degelijk bereiken over land. Klim je aan het
eind van de tuin over een hek en struin je door
een boomkwekerij of boerenland, dan kom je
vanzelfbij een weg. Maar dat mag niet. „Veel
boeren woonden oorspronkelijk aan het wa
ter", vertelt Belt. „Op den duur vonden ze dat
niet praktisch meer en bouwden een nieuw
huis aan de andere kant van hun land, bij een
nieuwe weg. De oude boerderij aan het water
verkochten ze, zonder het bijbehorende land."
En dus moeten de nieuwe bewoners peddelen.
Slechts bij hoge uitzondering mogen Let en
Jeannette (allebei 54) over het land van hun
achterbuurman. „Als er een ramp gebeurt en er
moet bijvoorbeeld een ambulance komen. En
als het water is dichtgevroren maar ik kan er
nog niet op lopen."
Belt kocht zijn huis twintig jaar geleden voor
75.000 gulden. „Je wilt niet weten hoe het eruit
zag", rilt hij. Het huis was vochtig, de houten
SCHRIJVENDE LEZERS
velingsplek in huis is er evenmin. „Ik hed
meest aan de plek van het huisje", zegt Je
nette, die na een lat-relatie van vijftien ja<
jaar geleden bij haar vriend introL „Dit h
is zo in harmonie met zijn omgeving, bijl
perfectioneerd, niet door mezelf maar do
Dat maakt het waardevol voor mij."
De twee zitten daarom het liefst buiten,
tuin zijn verschillende zithoekjes. „Zo ki
we de hele dag uit de wind zitten", verkl
tijdens een rondleiding door de tuin. Hij
delt langs een schommelbank, en langs
bankje bij het water. „Ons bezinningshi
Op een andere plek staat een groene pit
tafel. Via een prieeltje met druivenplanti
reik je de moestuin en de kruidentuin,
daar hangt nog een kiwi, en hier groeien'
gen." De waterput metselde hij opnieuw!
Tot 1960, toen er waterleiding werd aanj
werd het regenwater dat hierin terechl
gebruikt om te drinken.
Vrienden weten hun stulp goed te vindt
wat feesten werden er gegeven, door Leti
door zijn twee zoons. Na afloop ging er
eens een boot met zingende feestgangei
„Een meisje vertikte het ooit om die nat
gens mee te nemen in haar auto. Ze m<
alleen instappen als ze zich uitkleedde]
Het water een obstakel? Niet voor Let
Jeannette Heijda. Als ze eens een zwaar j
belstuk moeten vervoeren, lenen ze een]
schouw, en 's zomers is het fijn boodsi
doen met de boot in Leiden. Let Belt:
ter, ik denk er niet eens meer bij na. H<
moet je wachten voor een stoplicht?"
Boven: Het
huis aan de
Rietveldse
vaart. Alleen
in hoge uit
zonderingen
is het over
land bereik
baar. Links:
de tegelka
chel in de
hal. Rechts:
de serre,
waar Let
Belt en Jean
nette Heijda
graag zitten
om te genie
ten van hun
tuin.
Foto's:
Hielco
Kuipers
Janneke Dijke
