BRONNE AKO-prijs voor ,on-Nederlands> boek Geen ijdeler mens dan de popster KUNST CULTUUR VAN 1NSPIRA1 Prins Bernhard reikt Erasmusprijs uit Afficheprijs voor Plug en Schellart Van Heusden preses Kunsten '92 Dagboeknotities van Kurt Cobain Allard Schroder: van struikgewas tot eik in tuin der letteren Geraffind zelfspot Kas De De La Gui;; weer verif PRONKSTUKKEN UIT HET OUDE 1 NOV 2002 9 MBT 2003 RIJKSMUSEUM VAN OUDHED RESERVEER NU UW KAARTJES: 0900 - 6 600 600 0.10 P.M.) OF WWW.BRONNENW amsterdam - Sander Plug en Marieke Schellart hebben de Theaterafficheprijs 2002 gekre gen voor hun ontwerp voor het aanplakbiljet voor de voorstel ling 'De Vagina Monologen'. De twee ontwerpers van FHV/BB- DO kregen de prijs (2500 euro en een plaquette) gisteren over handigd in het Theater Insti tuut Nederland (TIN) in Am sterdam. De fotografie in het winnende affiche is van Jouk Oosterhof. Het winnende biljet is onderdeel van een tentoon stelling van dertig door de jury geselecteerde affiches die van 5 november tot 2 december in het instituut is te zien. den haag - Algemeen directeur Stevijn van Heusden van het Stedelijk Museum in Amster dam is benoemd tot nieuwe voorzitter van Kunsten '92, de belangenorganisatie waarin ruim 300 culturele instellingen zijn vertegenwoordigd. Van Heusden, van huis uit grafisch ontwerper, was ook directeur Kunsten van het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Weten schappen. Het is aan Van Heus den om, zo formuleert Kunsten '92, 'ook in de komende verkie zingsstrijd de aandacht te vesti gen op de verantwoordelijkheid van de Rijksoverheid als het gaat om kunst, cultuur en cul tuurbehoud'. new york/ap - Kurt Cobain wil de dat hij geen heroïne was gaan gebruiken om zijn helse maagpijn te verzachten, maar het lukte hem niet om van zijn verslaving af te komen. Dat blijkt uit een voorpublicatie in Newsweek van 'Journals', een verzameling brieven en dag boeknotities van Cobain, die begin november in de Verenig de Staten verschijnt. In april 1994 pleegde Cobain zelf moord, op 27-jarige leeftijd. De notities, die de periode van 1980 tot 1994 beslaan, zijn soms grappig, maar schetsen toch voorai een beeld van een hevig met zijn kwalen en drugs verslaving worstelend mens. door Gerrft van den Hoven Amsterdam - Als een colonne soldaten da verden de fotografen door de zaal van het Tropeninstituut in Amsterdam. Strak gere gisseerd door de Rijksvoorlichtingsdienst mochten ze gisterochtend snel een plaatje schieten van prins Bernhard die de Eras musprijs uitreikte aan het Duitse fotogra fenechtpaar Bemd en Hilla Becher. Ondanks een periode van hofrouw wegens het overlijden van prins Claus reikte Bern- hard de prijs uit. Hij wilde Bemd (70) en Hilla Becher (67) niet teleurstellen. De 91-ja rige prins gaat vandaag overigens ook naar het vernieuwde Nationaal Monument Kamp Vught. Koningin Beatrix, andere jaren trouw aan wezig bij de uitreiking van de Erasmusprijs, ontbrak. Prinses Margriet en Pieter van Vol lenhoven vervingen haar. Prins Bernhard richtte de Stichting Praemi- um Erasmianum in 1958 zelf op. Hij wilde mensen of instellingen belonen die een be langrijke prestatie op Europees niveau heb ben verricht. Eerdere winnaars van de Eras musprijs waren onder anderen Simon Wie- senthal, Jan Tinbergen, Henry Moore, Jac ques Delors, Vaclav Havel, Hans van Manen en Mary Robinson. Bemd en Hilla Becher worden gezien als de grondleggers van de documentaire, objec tieve fotografie. Niet de maker van de foto is in hun optiek belangrijk, maar het object. Nauwgezet fotografeerden ze ruim veertig jaar de zware industrie: gashouders, hoog ovens, watertorens, silo's en steenkoolmij nen. De Bechers brengen met hun werk het industrieel en cultureel erfgoed systema tisch in kaart. Daarom kregen het echtpaar de 150.000 euro tellende Praemium Eras mianum. In haar dankwoord zei Hilla Becher dat hun fotografie geen lineair aflopend, vooropge zet plan was. „We zijn eind jaren vijftig ge woon begonnen uit sentimentele redenen. Bemd wilde het Roergebied, landschap van zijn kinderjaren vasüeggen. Ikzelf kwam van de tuinen en kastelen van Potsdam en raak te geïntrigeerd door de van energie koken de, monstrueuze bouwwerken." Prins Bernhard met het fotografenechtpaar Bemd en Hilla Becher. Foto: Dijkstra bv/Willem ten Veldhuys 'De hydrograaf'Een oplichtend baken in een poel van helse duisternis' amsterdam - De AKO-Literatuur- prijs 2002 is toegekend aan het boek 'De hydrograaf van Allard Schroder. De bekendmaking van de winnaar werd gisteravond in het televisieprogramma Barend Van Dorp gedaan door de Bel gische oud-minister van binnen landse zaken en juryvoorzitter Louis Tobback. „Ik sta helemaal paf", was de eerste reactie van Schroder. Ja, je schrikt altijd als je je naam hoort roepen in een grotere ruimte. Je denkt: ik word opgeroepen voor dienst, óf ik heb iets gewonnen." Schroder was dit jaar al op voor hand als favoriet aangemerkt van de vijf genomineerde au teurs vanwege de jubelende omschrijving van zijn boek in het juryrapport voor de shortlist. 'De hydrograaf werd bestem peld als 'bepaald on-Neder- lands', 'werkelijk superieur', 'een overrompelend geschreven ideeënroman met Europees be reik' en zelfs 'een oplichtend ba ken in een poel van helse duis ternis'. Schroder (1946) werd in 2000 ook al genomineerd voor de AKO-Literatuurprijs met 'Grover', maar zag die toen naar Amon Grimberg gaan voor 'Fantoompijn'. Gisteren liet hij de Belg Paul Claes ('De kameleon'), Renate Dorrestein ('Zonder genade'), Léon Hanssen (de Menno ter Braak-biografie 'Sterven als een polemist') en Frank Westerman ('Ingenieurs van de ziel') achter zich en kon met 50.000 euro en een kikkerbeeldje naar huis. Van de genomineerden was alleen Léon Hanssen niet bij de uitzen ding aanwezig, al werd auteur Frank Westerman ten onrechte even door presentator Frits Ba rend voor de biograaf aange zien. Volgens Tobback hadden alle vijf de boeken de AKO-prijs ver- Allard Schroder kreeg de AKO-Literatuurprijs uitgereikt tijdens het televisieprogramma Barend 8t Van Dorp. Foto: ANP/Robin Utrecht diend. „Vijf uitzonderlijke boe ken", aldus het oordeel van de AKO-jury. „Vijf literaire stem men van gewicht. Maar het meeste indruk maakte op ons allen 'De hydrograaf." 'De hydrograaf is volgens re censenten evenzeer indrukwek kend als een roman voor fijn proever?. Schröders hoofdper soon, een natuurkundige die de wetten van de zeeën onderzoekt in het belang van de scheep vaart, is al 56 jaar dood op het moment dat het verhaal begint. Schroder werpt zich op als zijn biograaf. Hij beschrijft een reis op een Duits schip van Ham burg naar Valparaiso in 1913, net voor de Eerste Wereldoor log. Graaf en hydrograaf Franz von Karsch-Kurwitz is niet meer geïnteresseerd in zijn weten schappelijke metingen omtrent golfbewegingen: hij verricht ze halfslachtig, zelfs zonder de fei ten te noteren. Opgevoed met het sleutelwoord 'plicht' en het motto 'Immer Haltung, mein Jungen!', is hij op de vlucht voor zijn gestrande ambities en het huwelijk dat voor hem gearrangeerd is. De maandenlange bootreis biedt geen uitkomst. Bewust op zoek naar de dood schrijft hij zich in bij het leger. Maar die dood zal hij pas vinden aan het einde van de Tweede Wereldoorlog, door het toeval van een verdwaalde kogel: een mislukt einde aan een mislukt leven. Vijfentwintig jaar popfotografie van Rob Verhorst door Marc Floor Rotterdam - Geen ijdeler mens dan de popster. Rob Verhorst (Rotterdam, 1952) kan erover meepraten. Als popfotograaf wordt hij geconfronteerd met de vreemdste wensen. George Mi chael vindt zweet ordinair, dus wil hij alleen aan het absolute begin van een concert op de fo to worden gezet. En Bob Dylan laat zich al helemaal niet foto graferen. „Heeft hij geen zin meer in, dat geklier voor z'n neus." De opmerkelijkste eisen komen van de familie Iglesias. Zoon En rique wil alleen van links wor den gefotografeerd, pa Julio al leen van rechts. „Dan wordt er voor het podium een streep ge trokken waar je niet overheen mag. Maar ik heb Julio een keer stiekem gefotografeerd toen hij met z'n rug naar het publiek stond. En wat denk je: totaal geen verschiL Dat zit allemaal in het hoofd van die man." Van ijdel tot ongedwongen, van geposeerd tot live. In de Archief winkel van het Gemeentearchief Rotterdam zijn een kleine hon derd foto's te zien van Rob Ver horst. Hij werkt al 25 jaar als freelance popfotograaf voor on der meer het Algemeen Dag blad, Hitkrant, Oor en het Rot terdams Dagblad. Zijn foto's verschijnen ook regelmatig in het Leidsch Dagblad. Zijn eerste foto verkocht Ver horst in 1978. „Aan de Hitkrant, kreeg ik vijf tientjes voor." Na twee jaar lukte het hem om full time popfotograaf te worden. Een beroep waarin hij zijn twee hobby's kon verenigen: fotogra fie en popmuziek. „Niet dat ik zonodig in die wereld wil verke ren. Natuurlijk is het leuk om persoonlijke idolen als Paul Mc- Popfotograaf Rob Verhorst: „Mijn liefde voor popmuziek is de belangrijkste drijfveer." Foto: GPD/Niels van der Hoeven Cartney en George Harrison te ontmoeten. Maar mijn liefde voor popmuziek is de belang rijkste drijfveer." Bijna alle legendes, dood of le vend, heeft Verhorst voor de ca mera gehad. Abba in Ahoy', 1979, Kate Bush hetzelfde jaar in Carré - de enige keer dat ze in Nederland optrad. Bob Marley in Ahoy', 1980, de Stones in de Kuip, 1982. Mick Jagger en Jeff Beck in de Hilversumse Wissel oordstudio's in 1986, voor de opnames van Jaggers soloplaat 'Primitive Cool'. Frank Sinatra in Ahoy", 1989, Luciano Pavarotti op dezelfde plek twee jaar later. Slechts één naam ontbreekt: die van John Lennon. „Hij stond bovenaan mijn lijst. Toen ik eenmaal was begonnen met fo tograferen liep het fantastisch. Ik kreeg de ene na de andere ster voor mijn lens. Dus ik dacht: wacht maar, gewoon rus tig doorwerken en mijn kans komt vanzelf. Nou, die werd me in 1980 dus ontnomen. Ik heb Paul gefotografeerd, George, Ringo. Maar Lennon is me ont vallen." „De Beatles zijn een hobby voor de rest van mijn leven. Zij zijn de reden dat ik zoveel mogelijk muziek in mijn werk wilde heb ben. Kom ik een Beatle tegen, dan vraag ik als een kind om een handtekening." Verhorst was dan ook zeer ingenomen met de opdracht om voor de platenmaatschappij de Neder landse tournee van Paul McCar tney te fotograferen. „Een hoog tepunt. Ik heb nog zitten eten met de hele ploeg, met Linda." Verder hoeft het van Verhorst ook niet te gaan. „Ik ben niet zo iemand die gaat aanpappen met de sterren. Gloria Estefan heeft me wel eens uitgenodigd in Miami. Maar ben ik daar toeval lig een keer, dan denk ik niet: kom, ik ga eens langs bij Glo ria." De romantiek om het beroep is ook overdreven, vindt Verhorst. Popsterren fotograferen is hard werken onder vaak moeilijke omstandigheden. Vroeger ging amsterdam/gpd - „Ik gun die prijs aan iedereen, ook aan mezelf', zei Allard Schröder in Vrij Nederland toen hij twee jaar geleden was geno mineerd voor de AKO-Litera- tuurprijs met de roman 'Gro ver'. „literatuur is een plank vol verschillende boeken. Als je zegt: ik ben de beste en de rest is puin, dan heb je geen literatuur meer." Toen greep hij mis, maar gisteravond was hij voor de AKO-jury wél de beste. Zijn roman 'De hydro graaf kreeg eerder dit jaar al van jurylid Elsbeth Etty, lite rair recensent van NRC-han- dwelmend' mee. npnjzmg Het jun juryrap- De AKO-jury koos 'De hydro graaf uit een aanbod van 270 Nederlandse en Belgische boe ken in het genre oorspronkelijk literair proza voor volwassenen, waaruit eerst een longlist van 19 kanshebbers werd gedestilleerd waaruit de vijf nominaties voortkwamen. Volgend jaar staat de AKO-Lite- ratuurprijsjury onder voorzitter schap van oud-premier Wim Kok, werd gisteren bekend ge maakt. het nog wel. „Bij de Stones in de Kuip in '82 kon je drie nummers vrij voor het podium fotografe ren, en daarna kon je gaan waar je wilde. Dan maakte ik een deal met de mensen op de eerste rij: als ik tussen jullie in mag staan, krijgen jullie een foto van mij. Deed ik veel in die tijd." Tegenwoordig zijn er strikte re-, gels en bizarre eisen. Prince is er berucht om. Het concert vorige week in Ahoy' mocht Verhorst niet fotograferen. En bij Kylie Minogue werd hij op vijftig me ter afstand van het podium ge zet. „Die wilde niet onder haar rokje worden gefotografeerd. Dat was haar in het begin van de tour overkomen. Sta je met een telelens achter het mengpa neel. Dan wordt het natuurlijk een sport om haar alsnog onder haar rokje te fotograferen. Is overigens niet gelukt." De afgelopen maand werd Ver horst 50. Binnen de pool van popfotografen behoort hij tot de oudere generatie. Maar te oud voor de muziek van de dag voelt hij zich nooit. „Ik heb een muzi kale smaak die zich constant ververst. Hoewel de Beatles fa voriet blijven, is Verhorst op een eeuwige ontdekkingstocht. „Ik vind Destiny's Child leuk, Liber ty X, de Sugababes. Daar kan ik me net zo op verheugen als op de Rolling Stones. Ik hoor het zo vaak: weet je nog, Springsteen in Ahoy"... Maar ik ga met veel meer plezier naar het eerste op treden van Destiny's Child dan naar het zoveelste concert van Tina Turner." 'Rob Verhorst. 25 jaar popfoto graaf 1977-2002', t/m februari 2003 in de Archiefwinkel, Cool- singel 91, Rotterdam (ma-za, 11-17). Toegang gratis. Catalo gus 5 euro. Kort stapelde daar vele super- itieven bovenop. Schröder (1946) vertaalde strips en poëzie, schreef ver halen voor de Donald Duck en hoorspelen, werkte bij uit geverijen en bewerkte film scripts van 'Schatjes' en 'Ma ma is boos' tot romans. Pas in 1989 begaf hij zich op het lite raire pad met de roman 'De gave van Luxuria.' „Ik ben al heel vroeg begonnen", zei hij gisteravond over zijn carrière als schrijver. „Maar pas laat wist ik wat ik moest schrij ven." Zijn debuut viel nauwe lijks op. Hij noemde het 'heel klein beginnen, als een struik gewas, voor je uiteindelijk oog in oog mag staan met de gi gantische eiken in de tuin der letteren'. Maar schrijven is een manier van leven, erkende Schröder, zoals sommige mensen ver woede schakers zijn is hij een verslaafde schrijver. „Zonder dat ik me overigens op een of andere apenrots omhoog wil werken", zei hij ooit. „Ik ver dien al zo lang mijn brood met schrijven, allerlei genres die nooit in de krant komen, dus ik ben dat helemaal niet gewend. Daar doe ik het ook niet om, ik schrijf geen boek om in de krant te komen." Maar liever zou hii zelf zijn boeken opkopen, aan ze bij De Slegte zien belanden. Want: „Een boek heeft zijn prijs. Boeken zijn gezien het aantal uren dat er inzit al veel te goedkoop en wanneer mensen het voor die prijs niet willen hebben, dan hoeven ze het voor die lage prijs ook niet." 'De muziek van zwarte toet sen' volgde en met zijn derde roman Raaf drong Schröder door tot een groter publiek. Na de AKO-prijs zal Schröder zich over De Slegte waar schijnlijk geen zorgen meer hoeven makt theater recen; Wijnand Zeilst Voorstelling: Passé/Ons S door Kas De Wolf (va Harries). Spel: Ton Kas eni Wolf. Gezien 23/10, LAKtt Nog te zien aldaar, vai 'Echt bijzonder is h< worden. Ze hadden r weinig tijd, of eerlijl weinig zin en daardi delijk te weinig tijd. ben ze maar hun tot nomen tot oud matei vorige shows was afgt nu maar proberen hang te suggereren in) pourri van losse sl tenslotte je vak. Ton Kas van Kas Del het maar meteen bijl van de voorstelling. 10 is dus als het ware|ei?.'1 schuwd, al weet je bijl21!11 Wolf nooit helemaal dit serieus moet nemi Ditmaal zijn ze niet Harrie van De Harrii het Harrie en Leo dOO kaar quasi-alledaagse ken voeren. Plaats va)*M ling blijft - ook bij j_ inspiratie - onbepaald is gekozen voor een decor: een brede roo bank op een witte vloe De beide heren keuv uiteenlopende ondf Dat varieert van de e,se" dingsperikelen van w<m kennissen tot de voor5ns< verkoop van een auto 1 en kentenis van een speu internet. De Wolf is da 1 de schlemiel, Kas mee l311 ne commentator. Qi balanceren ze met flC gortdroge humor verv het randje. Het hierbij D3 spreektempo ligt laag, het gevaar van saaiheid Maar dan ineens la 'e j7 conversatie een wenue het geheel in een inn l kader van zelfreflecti Plotseling blijken bei zich te storen aan dt overlast buiten de t(zevi Eén gaat poolshoogt aaij en weet te vertellen 1 'e ders in het gebouw e J ef der klassiek stuk wordt. Even later m zelfs een acteur uit d stuk, waarbij het ovet Molière's 'Ingebeeld !I1 blijkt te gaan. En ine, - spint zich een discu t hun beider voors waarbij Kas en De V 1 moeten verantwoon wat zij nu aan het n' Het is heel veelzeggen den op dat moment S(v met de mond vol tant1 Maar een geraffineerdDm ping met zelfspot is he *u' elri w amsterdam - De sho Guarda' in Amsterdai de tweede keer verlenj toe bezochten 75.00$ de 'adrenalinevoorstelll acrobatiek, theater enL Docklands. De organi^* er dit keer vier extra v vastgeplakt zodat 'De F* da' nu tot en met 23 bezocht kan worden sterdam vertrekt de s Berlijn. Daarna volgiJ dens in Oostenrijk, *Z\ Spanje, Portugal en vië. (advertentie) donderdag 24 oktober

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2002 | | pagina 18