REGIO
Voorhoutse doelman L'Ami verricl
belangrijkste redding van zijn leve;
'Hoe dommer de muziek, hoe meer luisteraam
m
HOC 970
ZATERDAG 12 OKT;
G
Vrijwel meteen na het overlijden van Prins Claus was POSTBUS 51 pa
raat voor het beantwoorden van vragen in verband met zaken be
treffende het rouwprotocol. Het informatieloket van de Rijksover
heid, dat valt onder de Rijksvoorlichtingsdienst, kon vanaf zondag
avond 24.00 gebeld worden, via het speciale nummer 0800-3001813.
Diezelfde nacht nog maakten vijftig bellers gebruik van de dienst, die
voor deze gelegenheid het callcenter bemande met twintig mensen.
Zij kregen tot nu toe bijna zesduizend, 'soms
ontroerde' personen aan de lijn. Met vragen die
werden verwacht. „Hoewel we daar vooraf
geen zicht op hadden omdat het laatste sterf
geval in de koninklijke familie dateerde van
1962, toen Prinses Wilhelmina overleed." GERRY
BRON, coördinator van de redactie van Postbus
51, noemt de meest gestelde vragen en geeft de
antwoorden.
Hoe zijn de vlagitistructies?
„Die zijn speciaal uitgegeven door de minis
ter-president. Op alle rijksgebouwen van Ne
derland wordt de vlag halfstok, zonder wim
pel, uitgestoken. Vanaf de dag van overlijden
tot en met de dag van bijzetting. Met uitzon
dering van zondag 13 oktober, want op zon
dag wordt er nooit gevlagd, ook niet bij verjaardagen van leden
van de koninklijke familie. Behalve als 4 of 5 mei op zondag vallen,
vanwege het speciale karakter van die dagen."
Moeten winkels sluiten op de dag van bijzetting?
„Hoeft niet. Dat kunnen de gemeenten die op de route liggen (Den
Haag, Rijswijk, Delft) wel adviseren aan winkeliers, maar de beslis
sing over sluiting ligt bij de winkeliers zelf."
Waar kan ik rouwkaarten en bloemen heensturen?
„Alle post kan naar één adres, de postbus voor alle leden van het
Koninklijk Huis: 30412 2500 GK Den Haag. Bloemen kunt u laten
bezorgen dan wel opsturen naar Paleis Huis ten Bosch of Paleis
Noordeinde. Adresseren is verder niet nodig."
Kunnen geplaiule activiteiten doorgaan?
„Alle officieel door de overheid georganiseerde evenementen zijn
vanaf de dag van overlijden tot en met de dag van bijzetting afge
last. Gemeenten kunnen zich hierbij aansluiten. Laten zij hun acti
viteiten toch doorgaan, dan gebeurt dat met gepaste soberheid.
Over particuliere activiteiten hebben gemeenten geen zeggen
schap, dus die kunnen gewoon doorgaan."
Wanneer, waar en hoe kan er persoonlijk afscheid worden geno
men?
„Dat kan tot en met 13 oktober, van 09.00 tot 23.00 uur in Paleis
Noordeinde in Den Haag. Daar liggen condoleanceregisters. Het
Paleis is toegankelijk gemaakt voor rolstoelgebruikers."
Het speciale nummer van Postbus 51 wordt volgende week dins
dag of woensdag gesloten. Mensen die dan nog vragen hebben,
worden via een bandje doorverwezen naar het normale, algemene
nummer: 8051.
tekst: Paul de Tombe foto: Ed Oudenaarden
UIT DE ARCHIEVEN
Anno 1977, woensdag 12 oktober
LEIDEN - Een dezer dagen is de goedkeuring te verwachten van Ge
deputeerde Staten van Zuid-Holland voor de bouw van een nieuw
overdekt zwembad aan de Boshuizerlaan. De financiering van het
plan is rond en ook de exploitatie heeft inmiddels bij de provincie
goedkeuring gekregen. De beoordeling van de plannen bij de provin
cie heeft geruime tijd geduurd. Dat hing in de eerste plaats samen
met de financiële dekking van het plan, die zal moeten komen uit de
reserves van de Leidsche Duinwater Maatschappij (LDM). Verder om
dat de Provinciale Planologische Dienst de motieven waarom voor
Zuid-West werd gekozen en niet voor de Mors nog eens op een rijtje
wilde zetten. Ook de provinciale sportraad heeft het plan moeten be
oordelen. Voor de Leidse zwem- en waterpoloverenigingen breekt nu
een moeilijke periode aan. Immers op 31 december van dit jaar sluit
de particuliere exploitant het zwembad 'De Overdekte' aan de Haar
lemmerstraat. Behalve het zwembad 'De Zijl' en het instructiebad
aan de Zweilandlaan beschikt Leiden dan over geen andere overdek
te zwembaden.
LEIDEN - Vandaag zal een officieel begin worden gemaakt met de
sloop van de prot. chr. lom-school aan de Driftstraat, officieus - maar
dan door vandalistische jeugd - al lang aan de gang. Op de plaats
van de school zal een zogenaamd 'multi-functioneel centrum' wor
den neergezet, waarin de verschillende vormen van welzijnswerk
worden ondergebracht. Foto: archief Leidsch Dagblad
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na
plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13 bij 18 in zwart wit) over te maken op
gironummer 57055 Ln.v. Dagbladuitgeverij Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA
Haarlem, onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d. (datum van plaatsing)
of door contante betaling aan de balie van net Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82
te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.
COLOFON
Leidsch Dagblad
Directie: B.M. Essenberg, G.P. Arnold
W.MJ. Bouterse (adjunct)
E-mall: dlrectle@damlate.hdc.nl
Hoofdredactie: Jan Geert Majoor, Kees van
der Malen, Léon Klein Schiphorst (adjunct)
E-mall: redactie ld@damiate.hdc.nl
HOOFDKANTOOR
Rooseveltstraat 82, Leiden, tel. 071-5 356 356
Postadres: Postbus 54,2300 AB Leiden.
Redactie fax 071-5 356 415
Advertentie fax 071-5 323 508
Familieberichten fax 023-5 '5° 567
ADVERTENTIES
071-5 356 300
Sprinters (rubrieksadv.): 072-519 6868
ABONNEESERVICE
071-5128 030
E-mail: abonneeservice@hdc.nl
ABONNEMENTEN
Bij vooruitbetaling (acceptgiro)
p/m €19.60 (alleen aut. ine)
p/kw €55,00 p/j €210,60
Abonnees die ons een machtiging verstrekken
tot het automatisch afschrijven van het
abonnementsgeld ontvangen €0,50 korting
per betaling.
VERZENDING PER POST
Voor abonnementen die per post (binnenland)
worden verzonden geldt een toeslag van
0,50 aan portokosten per verschijndag.
GEEN KRANT ONTVANGEN?
Voor nabezorging: 071-5128 030
ma t/m vr: 18-19.30 uur, za: 10-13 uur
AUTEURSRECHTEN
Alle auteursrechten en databankrechten ten
aanzien van (de inhoud van) deze uitgave
worden uitdrukkelijk voorbehouden. Deze
rechten berusten bij HDC Uitgeverij Zuid BV
c.q. de betreffende auteur
HDC Uitgeverij Zuid BV, 2002
De publicatierechten van werken van
beeldende kunstenaars aangesloten bij een
CISAC-organisatie zijn geregeld met Stichting
Beeldrecht te Amstelveen.
HDC Uitgeverij Zuid BV is belast met de
verwerking van gegevens van abonnees van
dit dagblad. Deze gegevens kunnen tevens
worden gebruikt om gerichte informatie over
voordeelaanbiedingen te geven, zowel door
onszelf als door derden. Heeft u hier bezwaar
tegen, dan kunt u dat schriftelijk laten weten
aan HDC Uitgeverij Zuid BV, Afdeling
Lezersservice, postbus 503,2003 PA Haarlem.
ïide
intii
;de st
62>'
.et d
ijne
Profvoetballer Carlo l'Ami, derde doelman bij
Feyenoord, heeft afgelopen maandag de be
langrijkste redding uit zijn leven verricht. Sa
men met een andere toevallige passant
redde hij twee kinderen uit een brandend
huis aan de Kruidenschans in Voor
hout. „We deden gewoon wat
iedereen zou hebben ge
daan."
Carlo I' Ami is al zeventien seizoenen profvoetbal
ler. Hij keepte bij Sparta, PSV, Heerenveen, Telstar,
Excelsior, Cambuur, SW, Dordrecht, Heracles en
Blauw Zwart. Nu is hij derde keeper bij Feyenoord.
Archieffoto: Hielco Kuipers
De 36-jarige Voorhouter was
net op weg om zijn dochter
op te halen van tumles, toen
hij bij een huis aan de over
kant van zijn straat vlammen
uit de bijkeuken zag komen.
„Een man hield mij tegen.
Bel jij 1 -1 -2, dan gaan we
daarna samen even kijken,
zei hij. Ik kende de mensen
die in dat huis wonen. Hun
twee twee zoontjes ken ik ook,
die kom ik regelmatig tegen op het
'speelpleintje waar mijn zoontje ook
vaak speelt."
Vanaf het moment dat hij zijn auto
stopzette, ging het razendsnel, ver
telt L'Ami. „We hadden een brandblus
ser, maar daar hadden we niet zoveel
aan. De vlammen waren veel te groot.
Omdat het huis al onder de rook was, was
het pikkedonker en konden we niets zien
van wat er binnen allemaal was."
„Opeens hoorde ik de oudste door de brie
venbus schreeuwen. Jezus, ik schrok me ka
pot: 'die kinderen zijn binnen'. Ik vroeg aan
dat jongetje of hij de deur open kon doen,
maar dat ging niet. De deur was op slot en
de ouders waren naar een ouderavond van
school. Dezelfde waar mijn vrouw ook
was."
l'Ami en de man die hem tegen had gehou
den - „ik weet nog steeds zijn naam niet, ik
hoorde dat het een monteur uit Amsterdam
was" - gooiden vervolgens de brandblusser
door het voorraam en haalden daarna het
oudste jongetje (de achtjarige Mark) uit het
huis. „Hij zei dat zijn broertje boven lag te
slapen en dat er verder niemand in huis
was. Die andere man is op de tast naar bo
ven gegaan, je kon door de rook geen hand
voor ogen zien. Ik bleef in het trapgat staan
en probeerde nog of het licht het deed,
maar de stoppen waren natuurlijk al door
geslagen. Het duurde maar totdat die man
het andere jongetje had gevonden. Totdat
zijn broertje zei dat hij aan de voorkant van
het huis lag. Toen had hij hem zo gevon
den."
l'Ami nam het kind, Robert van zes jaar,
over en bracht het naar buiten. „Dat kind
was zo rustig. Ik verbaasde me erover dat hij
maar bleef slapen, terwijl mijn keel dichtzat
van de rook. Maar toen bleek dat dat jonge
tje al bedwelmd was door de rook. Maar
nogmaals, dat soort gedachtes zijn pas later
gekomen. Daarvoor gebeurt alles in een
roes. Wat die man en ik samen hebben ge
daan, gebeurde bijna zonder woorden. We
voelden wat we moesten doen. Het naden
ken komt pas later weer terug. Pas dan ga je
shaken van de zenuwen."
De geboren Leidenaar L'Ami, die opgroeide
ïn vo
in Wassenaar en sinds tweeënhalf
Voorhout woont, stapte vrijwel dii
zijn reddingsactie in de auto om
ter op te halen in Oegstgeest. „Nat t0^
zat op me te wachten. Mijn zoontjtQt
meegegaan. Dat kereltje heeft dus 'n
zien en hij was nogal onder de indj
hebben er inmiddels al veel over g.
ik denk dat dat goed is. Dat prateni
ook op school, waar ook die tweej
op zitten. Op die manier hebben ii
legenheid om die brand, die ongel!
veel indruk heeft gemaakt, te verw|Cl1
Rijdend in de auto van Oegstgeesti
naar Voorhout begon bij L'Ami hefRP
door te dringen wat er allemaal oojelho
kunnen gebeuren. „Vooral toen ik&rdag
dat het bed van dat slapende jong$ 19 c
helemaal onder de rook en de vlanse Ar
Je kon aan zijn contouren zien waiüen
ventje had gelegen. We hebben edigest
gehad dat het zo is afgelopen. Dieiin h<
schade is vervelend, maar je eigen Ier ai
gaan echt boven alles. Dat zijn de (jsteei
waar je aan denkt als je na zoiets iröd, p1
deren rustig in je auto aan het rijden en
L'Ami heeft eigenlijk niet zo veel btag er
om zijn verhaal te vertellen. „Omdfent.
het voetballen bekend ben, zou ik£t du
gezien moeten worden en in de sdNec^e
pers komen te staan. Dat wil ik heljdaga
niet. Ik ben geen held, ik ben gewo(i te i
mand die iets heel normaals heeft jO tot
Iets dat iedereen zou hebben gedafor ai
gewoon blij dat wij die kinderen uit
hebben kunnen halen."
Gerard Baas
pg is
iet vi
Maar voordat het definitief
over en sluiten is, verschijnt
er nog één cd. De titel luidt,
heel toepasselijk, 'Last Stop'.
En vormt een waardig af
scheid, vindt Olivier Schutte,
die - zoals ook op de vorige
platen het geval was - vrijwel
alle liedjes schreef. „Het is
onze leukste plaat, absoluut.
Heel speels. In de arrange
menten, maar ook in de tek
sten. Niet dramatisch of
zwaar op de hand, alles met
een knipoog." En zo kijkt hij
ook het liefst tegen het uit
eengaan van Deire aan: nuch
ter en niet al te sentimenteel.
„We zijn tien jaar bij elkaar
geweest, hebben drie prachti
ge platen gemaakt en nu is
het mooi geweest."
Wie had dat, pakweg drie jaar
geleden, kunnen denken. 'Dit
is een kans die we
moeten pakken'
luidde de zelfverze
kerde kop destijds
boven een artikel in
deze krant; Deire
had een contract bij
platengigant Warner
te pakken, meldde
het stuk. En ook
voor die tijd werden
de woorden 'Deire'
én 'muzikale belof
te' al regelmatig in
één adem genoemd.
Zo kon het in 1998
verschenen debuut
album 'A Muse' op
lovende kritieken
rekenen. En klonk
hun single 'My turn'
veelvuldig op Kink
FM en Radio 3. Met
optredens op Ko-
ninginneNach en
Crossing Border
vestigde Deire zijn
live-reputatie. Dus
toen de muzikanten begin
2000 de studio indoken om
aan hun tweede langspeler
'Winter's over' te werken, de
den ze dat met goede moed.
„'Wacht maar tot die plaat
uitkomt, dan gaat er wat
gebeuren', waarschuw
de de platenmaat
schappij ons", herin
nert Schutte zich.
„Gelukkig zijn we zelf
altijd heel nuchter ge
bleven. We hadden zo
iets van: we zullen het
allemaal wel zien. Maar
wat er uiteindelijk ge
beurde, was wel heel
weinig. Een paar
goede recen
sies, daar
bleef het
bij." En
dus lie-
ons maar weer gaan concen
treren op wat we leuk vinden:
muziek maken", zegt Schutte.
En dus gingen de muzikanten
aan de slag, in alle vrijheid en
rust. „Het was onze eigen stu
dio. We hadden niet te maken
met het klokje dat maar door
tikt, of mensen die zeggen: je
moet dit of je moet dat."
De werkwijze verliep telkens
volgens een vast stramien.
Schutte: „Ik schreef een liedje,
dat wil zeggen: een melodie,
tekst, akkoordenschema met
daarbij wat ideeën over het
arrangement. En vervolgens
nodigde ik één of twee muzi
kanten uit, met wie ik dan aan
de slag ging. De ene week zat
ik hier met de drummer, de
Olivier Schutte: Je moetje voorstellen dat we iedere week met zes man
maar frustrerend." Foto: Henk Bouwman
Een muzikaal succesverhaal, daar had de geschiedenis van de
Leidse band Deire veel van weg. Een demo die door twee muziek
bladen tot Demo van de Maand werd verkozen, een debuut-cd
die lovende kritieken oogstte en een contract met platengigant
Warner dat zomaar in de schoot werd geworpen. Deire zat in de
lift, Deire ging het maken. Maar dat viel tegen. De doorbraak
bleef uit en 'de muzikale belofte van Leiden' verdween in de ano
nimiteit. En nu is het mooi geweest. Na tien jaar tevergeefs
wachten op succes gooien de zes bandleden de handdoek in de
ring. Deire is niet meer.
ten ook de optredens op zich
wachten. En dat was niet be
paald stimulerend, zegt
Schutte. „Je moet dus voor
stellen dat we iedere week
met zes man bij elkaar kwa
men om te repeteren voor op
tredens die er niet waren. Dat
werkt niet. Dat is alleen maar
frustrerend. Zeker als je de
hele tijd is voorgehouden dat
je het druk krijgt."
Indertijd was Schutte, die aan
het conservatorium een oplei
ding tot studiotechnicus volg
de, net begonnen met het
bouwen van zijn eigen studio
op de zolder van de boerderij
van zijn moeder. „Op een ge
geven moment hadden we
zoiets van: die bla, bla, bla,
dat zal allemaal wel, laten we
bij elkaar kwamen om te repeteren voor optredens die er niet waren. Dat werkt niet. Dat is aiHe
week daarna met de bassist,
enzovoort. Soms werkten we
wel twee maanden aan een
nummer." En het resultaat is
er naar, vindt Schutte. Crea
tiever, subtieler, speelser. Ook
wat het instrumentarium be
treft. Behalve drums, bas en
gitaar zijn op dit album ook
instrumenten als een tuba,
klarinet, bugel en harmonium
te horen.
Enerzijds was het werken aan
nieuw materiaal stimulerend,
zegt Schutte. Anderzijds luid
de het onmiskenbaar het be
gin van het einde in. „Want
we waren nooit meer met zijn
zessen bij elkaar. Uiteindelijk
zat dat het groepsgevoel wel
in de weg." Toen Deire het af
gelopen voorjaar voor het
eerst sinds tijden weer een
paar optredens gaf, verliepen
die niet allemaal even vlekke
loos. „En toen hadden een
paar mensen meteen zoiets
van: daar heb ik geen zin
meer in. Dus hebben we de
knoop doorgehakt: na deze
plaat is het afgelopen."
Maar waarom is het niet ge
lukt? Waarom is de lang voor
spelde doorbraak niet geko
men? Schutte wijt het in de
eerste plaats aan de Neder
landse muziekmarkt. „We
merkten het bij die eerste
plaat meteen al: dit is geen
hitparade-muziek. Dit is
interessant voor een klein
groepje liefhebbers. Als ik
Warner was geweest,
had ik ons ook niet bin
nengehaald. Niet om-
derland gewoon heel moeilijk
te verkopen is. Hoeveel Ne
derlandse bandjes zijn er nu
die Engelstalige teksten zin
gen, die 'luisterliedjes' met
een rauw randje maken én die
veel platen verkopen? Ja, Kre-
zip en Ilse de Lange, maar
daar houdt het dan ook echt
mee op."
Daarnaast valt ook de media
wel het een en ander te ver
wijten, vindt Schutte. „De ra
dio, de muziekbladen, ze zijn
vaak zo ontzettend laf. Er zijn
maar een paar mensen die
hun nek durven uit te steken.
En als er dan een act komt
boven borrelen, rent iedereen
er massaal achteraan. Soms
krijg ik ook wel eens het idee
dat hoe dommer de muziek
is, hoe meer luisteraars erop
afkomen. Het moet ze alle
maal in de schoot geworpen
worden. Het mag vooral niet
te moeilijk zijn allemaal."
Deire mag dan ter ziele zijn,
van de meeste muzikanten
zullen we in de toekomst nog
wel het een en ander horen.
Vrijwel zonder uitzondering
spelen ze weer in nieuwe
bandjes. Zo ook Schutte, die
zich naast enkele 'projectjes'
op de Nederlandstalige band
'Kanis' heeft gefocust, waar
mee hij binnenkort op het po
dium hoopt te staan. „Ik heb
gewoon weer zin om op te
treden."
Schutte niet van de gf
dat zijn bandje, dat oj
kNii
jijde)
aarsi
Ion
;B
:onf=
red
iraui
IDe
het Stedelijk Gymnafestl
Leiden werd geboreit
meer is. Bovendien, ifj"61
herinneringen, die blj*^
Vooral aan een paari^1
tredens. „Crossing B
voorbeeld. Daar stonj1
in '99, net nadat we d
men van de tweede p
den afgerond. In het'J
ater, een mooie plekt
mooi geluid. Toen he
het publiek helemaalher I
pakt. Ja, dat was echtj
En daarnaast laat DehJK
cd's na. Waarvan hetfijk i
album inmiddels eenfg k(
zaamheid is, vertelt Sir ni
lachend. „Van dat albfbaa
destijds een paar duijvan
geperst, waarvan er zi ka
zend zijn verkocht. Oprist
gegeven moment waiter
mijn eigen exempla)
en wilde ik er een paa
platenmaatschappij lfc
Bleek dat ze de compj
voorraad hadden ven.
Dat was goedkoper dj
slaan. Dus als je 'Wint r~
Over' tegenkomt, m^^
Dat ding is inmiddels!
lectors item."
Rody van der Pols
