'Markt voor trainers
is zwaar verzadigd'
tSC'er Peter Nas vindt zijn draai bij Docos
9
SPORT
De speciale
van
Legemate
J
Kleine mannen?
HDC982
zaterdag 5 OKTOBER 2002
i-i
sa
3®
oman Leefmans
jnii
e*arendsveen - Het was vo-
:oen een onwezenlijke er-
^voor hun ouders en uniek
erland. De Roelofarend-
tweeling Martijn en Karin
p. pte, broer en zus, kwamen
officiële wedstrijd tegen
uit. Hij als speler van de Ai
jp^SR, zij als het enige meis
je leeftijdsgenootjes van
nia. Vader en moeder kun-
tefh de uitslag (3-1 voor Mar
ie net eeis meer herinneren.
iaji8) speelt inmiddels nog
met en tegen vrouwen. Bij
ter Ter Leede dat vandaag
oek gaat bij landskampi-
„Dat is natuurlijk
:n heel bijzondere wed-
het Ajax - Feyenoord van
ju wen voetbal."
5nte van der Laan had zeven
reieleden de landelijke pri-
Zij kreeg dispensatie van
VB om als meisje bij de B-
Qen van FC Lisse mee te
t. Haar voorbeeld werd la
der anderen gevolgd door
Legemate bij Alkmania.
ietbalde bijna dagelijks op
met mijn broer. Toch
ik eerst lid van een hand-
fa hoewel ik eigenlijk veel
voetbalde. Martijn ging
^OS, maar voor vrouwen-
arkl moet je hier in de buurt
cmania zijn. Daarom koos
ir die club. Het is redelijk
iderlijk dat twee familiele-
jitgerekend bij die twee
lillende clubs spelen. Het
•ote concurrenten."
i talent kwam al snel aan
;ht. Ze werd voor verschil-
nationale jeugdselecties
en maakte met Jong
e reizen naar diverse Euro-
bestemmingen. Ook daar
ze bijzondere ervaringen
fn Engeland speelde ik een
^oor 1500 toeschouwers in
'rofessioneel stadion met
rds langs de kant en een
bad m de kleedkamer."
Legemate werd door de keuze
heren van de voetbalbond aan
geraden om bij haar club Alk
mania mee te gaan spelen met
jongens van haar leeftijd. Het
tengere meisje, een kop kleiner
dan haar broer, had opvallend
weinig moeite met het fysiek
stevige spel. „Toch heb ik maar
één keet een gele kaart gekre
gen. Ik was gewoon te laat met
een tackle. Lachen, die jongen
vlóóg door de lucht Als ik tegen
mijn broer speelde, maakte hij
altijd de eerste overtreding. Mijn
ouders wisten werkelijk niet
voor wie ze moesten juichen."
Afgelopen zomer moest Lege
mate definitief over naar de se
nioren. Ondanks dat het eerste
vrouwenteam van Alkmania uit
komt in de eerste klasse, vond
de voormalige jeugdintematio-
nal het beter om naar hoofd
klasser Ter Leede over te stap
pen. „Het gaat er heel anders
aan toe. Het is minder fysiek
dan bij de jongens, maar wel
veel tactischer en technisch be
ter. Wat wil je, als er een paar
speelsters rondlopen uit het Ne
derlands elftal. De trainingen
zijn fel en gericht. Bij mij oude
club gingen we nog wel eens lat
je-trappen of iets dergelijks. Of
ze mijn vertrek bij Alkmania be
treuren, weet ik niet. Ik hoop dat
ze trots zijn iemand te hebben
afgeleverd die op het hoogste
niveau uitkomt. En bij Ter Leede
heerst ook een prettige sfeer.
Het eerste elftal staat bovenaan,
net als het tweede en ook de
mannen zijn koploper. Als de
prestaties goed zijn, is het na
tuurlijk al snel gezellig."
Legemate is eerstejaars aan de
Academie voor Lichamelijke Oe
fening in Amsterdam. Daar
heeft ze als voetbalster - goed
met de voeten, slecht met de
handen - soms moeite met het
sportonderwijs. Een bijlesje dis
cuswerpen heeft ze er deze
week al opzitten. Lachend doet
ze voor hoe het niet moet. Naast
haar opleiding heeft ze drie ver-
Saestum - Ter Leede
zaterdag 14.30 uur
Karin Legemate van Ter Leede: „Als ik tegen mijn broer speelde, maakte hij altijd de eerste overtreding."
Foto: Hielco Kuipers
plichte trainingen plus een wed
strijd bij Ter Leede in de week.
Daarnaast vindt ze nog tijd om
als coach op te treden van een
meisjesteam bij Alkmania.
Bij de Sassenheimse club hikt
Legemate tegen het eerste elftal
aan. Ze deed in het nog prille
seizoen een paar wedstrijden
mee in de nog ongeslagen
hoofdmacht. Dat had ze mede
te danken aan enkele blessures
in de selectie. Ze hoopt er van
daag tegen Saestum opnieuw bij
te zijn. „Dat wordt toch gezien
als de wedstrijd van het jaar, on
geacht de klassering van beide.
We hebben niet extra getraind,
maar juist minder. Woensdag
hadden we vrij om de druk en
de belasting bij de licht gebles
seerden wat af te laten nemen."
Hoewel de kans groot is dat de
Veense speelt, zou het ook geen
ramp als ze bij Ter Leede 2 in de
opstelling staat. De Sassenheim
se reserves treden namelijk aan
tegen Legemate's voormalige
teamgenoten van Alkmania 1.
.Allebei speciale wedstrijden.
Als ik mag kiezen dóe dan toch
maar het eerste elftal. Ik heb de
foto's bekeken van het kampi
oensfeest van Ter Leede, twee
jaar geleden."
„Echt landskampioen, met een
schaal in je handen en met de
bus door het dorp, wat lijkt me
dat het einde."
Volgens Wim Eilander zijn veel oefenmeesters werkloos
door Willem Spierdijk
leiden - Bij de vacaturebank van de Nederlandse
Vereniging van Oefenmeesters Nederland zijn niet
veel trainers ingeschreven. Secretaris W. Adolfsen
schat dat er enkele tientallen amateurtrainers op
zoek naar een baan, zijn geregistreerd. „Er is em
plooi genoeg. Zeker voor de reserve-elftallen en
jeugdselecties is er nog veel vraag naar trainers."
Maar Wim Eilander, de voormalig trainer van onder
meer Lugdunum, Huizen, FC Lisse en RCL weet het
zeker. „De markt voor het trainen van amateurs op
hoger niveau is zwaar verzadigd."
Op dinsdagavond zit Wim Eilander nu gewoon
thuis. Dat was lang geleden. Eilander (45) schat
zelf zo'n 35 jaar. „Ik ben op m'n tiende begonnen
met voetballen en na m'n actieve carrière ben ik
meteen trainer geworden. Ik ben 20 jaar achter
een hoofdtrainer geweest." De Rotterdammer
heeft er geen verklaring voor dat hij dit seizoen
thuis zit. „Ik heb nu ge
woon pech. Het kan je een
keer overkomen. Mis
schien speelt een rol dat ik
niet aan de goedkope kant
van de markt zit Het is nu
wachten op de perikelen
bij clubs. Verenigingen
zetten straks weer een trai
ner aan de kant als de re
sultaten tegenvallen. Ik
verwacht dat er dan wel
weer een club op de stoep
staat"
Actief gesolliciteerd naar
een nieuwe aanstelling
heeft Eilander nauwelijks
nadat RCL uit Leiderdorp
vorig jaar zijn contract niet
verlengde. „Ik heb bij
Noordwijk telefonisch ge
ïnformeerd. maar ik be
greep al snel dat die club
met eigen mensen verdei
ging. Verder hoopte ik dat
clubs zich bij mij zouden
melden."
Eilander spreekt over een
'vervelende periode.' „M'n
hart is vol van het voetbal.
Ik kan nu niet doen wat ik
zelf zo leuk vind. Ik volg
het zaterdagvoetbal nog in
de marge. M'n gezichtsveld wordt vergroot. Ik heb
veel in de regio Leiden en Duin- en Bollenstreek
gewerkt. Ik richt me nu ook op Rotterdam en Mid
den-Holland."
De Rotterdamse trainer denkt er niet aan om met
een tweede elftal te gaan werken. ,Als je dokter
bent, ga je ook niet aan de slag als broeder." Hij
kijkt optimistisch naar de toekomst. „Ik weet hon
derd procent zeker dat er voor mij weer kansen
komen. Bij alle clubs waar ik heb gewerkt heb ik
kampioenschappen en promoties meegemaakt.
Met mijn staat van dienst komt er vast wel weer
een club."
In Sassenheim zit Wim van Harskamp (51) op een
club te wachten. Hij had vorig jaar Nieuwkoop
onder zijn hoede. Dit seizoen kon hij niet rondko
men met een amateurvereniging. En bij de clubs
waarmee hij sprak, had hij geen goed gevoel. „Ik
moet er helemaal achter staan, anders doe ik het
niet", vertelt Van Harskamp.
Een verklaring voor de periode van gedwongen
rust heeft hij wel. „Bij Nieuwkoop zat ik toch een
beetje buiten de regio. Clubs komen niet zo gauw
op je naam wanneer ze een nieuwe trainer zoe
ken." Ook is de procedure bij de zoektocht naar
een nieuwe oefenmeester veranderd. „Vroeger
stonden de bladen van de WON en de KNVB vol
met advertenties van clubs die een trainer zoch
ten, ook in de krant werd geadverteerd. Dat zie je
niet veel meer. Clubs maken nu zelf een lijstje met
namen en werken dat af."
Aan z'n leeftijd kan het volgens Van Harskamp
niet liggen. „Ik voel me goed genoeg om nog een
paar jaar door te gaan. Kijk eens naar Bobby Rob-
son, die werkt in Engeland nog op het hoogste ni
veau." Ook de Sas-
senheimer denkt
dat de inactiviteit
op voetbalgebied
van korte duur is.
„Ik heb bij acht
clubs gewerkt, bij
zeven heb ik pro
moties en kampi
oenschappen mee
gemaakt. Ik heb
steeds wat bereikt
met een club en ik
denk dat dat bij
m'n volgende club
weer het geval is."
John Eelman (59).
die vorig seizoen
zelf opstapte bij
Noordwijk en nog
geen nieuwe club
heeft, deelt dat op
timisme. „Morgen
kan er weer een
club zijn", denkt de
Noordwijker. „Het
is net als met een
voetbalselectie,
soms heb je 20 spe
lers, soms kom je er
twee te kort." Eel
man zegt dat hij
wel weer aan de
slag had gekund. „Maar ik vond de afstand van
m'n woonplaats te groot. Ik heb een tijd in Hilver
sum gewerkt. Dan moest je soms tweeënhalf uur
uittrekken voor een ritje van 65 kilometer. Dat
gaat je tegenstaan." Eelman heeft moeten wennen
aan het feit dat hij nu niet als trainer werkt. „Daar
heb ik zo'n drie maanden over gedaan. Nu loop ik
weer allerlei wedstrijden af, in de hoofdklasse,
maar ik ga ook wel eens naar de A2 van Ajax kij
ken. Natuurlijk mis ik het werk. Omdat ik zo gek
van het spel ben."
Wim Eilander. Foto: Cees van Hoogdalem
in de A2. „Vijf a zes keer in de
week voetballen, in het begin
leek het me prachtig. Toch gaat
het er lang niet zo professioneel
aan toe als ik dacht. Er is weinig
plezier, ze werken niet echt aan
je zwakke punten en de trainer
wil gewoon winnen, meer niet.
Ik vond dat ze wel erg weinig
haalden uit al die trainingen",
aldus Nas die door de ziekte van
Pfeiffer abrupt met voetbal
moest stoppen.
Eenmaal hersteld, meldde hij
zich weer aan bij vierdeklasser
ASC. „Dat was vanzelfsprekend.
Ik hoefde niet zo nodig naar een
hoofdklasser. Toch viel het me
tegen. Sta je daar met zes man
op de training. Je hoeft toch niet
van je moeder op voetbal? Als je
het leuk vindt en je zit in de se
lectie, moet je gewoon twee keer
per week komen trainen. Dat
verwacht ik ook van anderen.
De meeste medespelers zijn
echte vrienden van me, maar op
dat punt heb ik een andere
mentaliteit."
Nas informeerde links en rechts
en koos uiteindelijk voor Docos.
„Precies goed. UVS - ik ben wel
even benaderd - vond ik weer
wat te hoog gegrepen en Docos
Foreholte - Docos
zondag 14.00 uur
DE KWESTIE
:h
^Loman Leefmans
geest - Hij beschouwt zich
tltijd als een echte ASC'er,
hij voetbalt liever bij Do-
Degstgeestenaar Peter Nas,
en blauwe maandag voor
Den Haag uitkwam, vond
izet van zijn teamgenoten
lenden bij de Ajax Sport-
Combinatie onvoldoende,
ruzie uit de weg te gaan,
e hij afgelopen zomer over
oodzwart naar roodwit. „Ik
e niemand bij Docos, maar
—eek me een vereniging die
ie past en dat blijkt ook te
>en. Gewoon lekker met
ig man op een training,
jevalt me prima om ergens
j"s dan bij je eigen club te
B(20) woont schuin achter
van de oudste club
Êe regio. In de keurige Prin-
1 inwijk waar de jeugd vanaf
levensjaar bij ASC gaat
„Een groot deel
stapt twee jaar later
naar LOHC. Soms jankend
len de jongentjes dan naar
S'hockeyveld meegesleurd,
arkan ik me onder anderen
van Taeke Taekema herin-
ti. Mijn ouders zijn niet zo
Dp die hockeykliek en heb-
sowieso niet zo veel met
Daarom ben ik bij de
alclub gebleven", aldus
SlSC bleek hij een van de
st getalenteerde spelers van
lichting. Samen met maatje
|c Tilman werd hij onder
iCf uitgenodigd voor een
ftraining bij Feyenoord.
toenmalige ASC-trainer
hto van Lochem had connec-
met Feyenoord, vandaar,
jleuke ervaring en je beseft
Ij aankomst dat je volstrekt
floos bent om op te vallen,
n daar drie Braziliaantjes -
balschoentjes in de hand -
hun zaakwaarnemer naast
Dan weet je het wel."
vvel hij op voorhand wist dat
het betaalde voetbal nooit
halen, stapte Nas vier jaar
Üen toch over naar ADO.
r speelde hij vier maanden
is geen vereniging waar jaarlijks
acht spelers vertrekken en er
acht bijkomen. Dat sprak me
aan. Op zaterdag voetballen was
niet aan de orde omdat ik trai
ner-coach werd van de Cl van
ASC."
De derdejaars rechtenstudent
heeft nu een paar maanden bij
de Morsclub rondgekeken en
een basisplaats in het eerste elf
tal veroverd. Nas komt bij Docos
als geroepen. Hij is een van de
jongelingen die het vertrek van
een handvol oud-strijders moe
ten opvangen zoals Herman van
Marwijk, Dennis Stuifzand en in
een eerder stadium Luc Kok,
Edwin Verhoogt en Johan de
Ridder. „Er zijn nog een paar
jongens van rond de dertig jaar
over, maar de rest is net boven
de twintig. Wat dat betreft is het
misschien helemaal niet zo erg
dat Docos degradeerde naar de
derde klasse. Ook in de doelstel
ling voor het huidige seizoen is
er rekening mee gehouden dat
een hoop ervaring is verdwenen,
al verwacht iedereen dat we
toch hoog eindigen."
Docos won ook de eerste twee
duels, maar ging vervolgens te
gen Meerburg onderuit. „Niet
alleen is de club nieuw voor me,
ik speel ook op de voor mij
vreemde positie van laatste
man. Uitgerekend tegen Meer
burg ontbraken twee verdedi
gers met wie ik net gewend was
samen te spelen. Desondanks
hadden we voldoende kansen
om te winnen. Voetballen kan
deze ploeg wel, maar als het op
'vechten' aankomt, ontstaan
problemen. Dat is een typisch
euvel van een jong elftal."
Op zaterdag bij ASC en op zon
dag bij Docos. Zo ziet het week
einde van Nas eruit. En daar
komt voorlopig geen verande
ring in. „Ik heb begrepen dat er
vroeger tussen de twee clubs
een enorme rivaliteit was. Ik zit
bij beide en ik kan me daar dus
niets bij voorstellen. Zoals het er
nu voorstaat, blijf ik zeker nog
een paar jaar bij Docos. Bij ASC
zien ze me in ieder geval in het
eerste elftal niet meer terug."
ger kunnen spelen. Maar klein
zijn heeft ook voordelen. Je
bent sneller bij de grond en je
wordt door mensen vaak als
niet zo arrogant ervaren. Ze
denken: wat een klein, lief
meisje."
Op http://www.fivb.com, de
site van de wereldvolleybal-
bond:
„Er wordt al dit soort competi
ties gespeeld in verschillende
landen en Brazilië gaat begin
nen met een competitie van
acht teams in 2003. Volgens
statistische gegevens is 97
procent van de wereldbevol
king kleiner dan deze lengten.
Deze competitie biedt daarom
immense mogelijkheden voor
de wereldwijde verspreiding
van het volleybal."
Burhan Alibogevic, coach van
basketbalclub MSV in Noord
wijk:
„Het zou voor het basketbal
geen kwaad kunnen. Maar het
probleem is dat het basketbal
in Nederland wordt gezien als
een derderangssport. Ik vraag
me af of het zou lukken om
nog een extra competitie te be
ginnen. Het volleybal heeft
hier meer allure en succes en
het krijgt meer aandacht. Maar
af en toe een toernooi organi
seren zou leuk zijn. Dan kun je
ook kijken of het een succes
Walter Ooms van volleybal
vereniging Haarlem, mede
organisator van het 'toernooi
zonder lange mensen':
„Het is niet doorgegaan want
we hadden te weinig inschrij
vingen. We hadden vier cate
gorieën mannen en vrouwen
op hoog en laag niveau, maar
we bleven steken op een stuk
of tien teams. Maar we willen
het nog wel een keer proberen.
Wij hebben toch het idee dat
nu een hoop kwaliteit verloren
gaat. Volleybal is een technisch
spelletje, dat ook heel goed
met kleinere mensen gespeeld
kan worden. Dat kan dan heel
spectaculair worden. Kleine
mensen zijn vaak heel beweeg
lijk."
Docos-speler Peter Nas: „Voetballen kan deze ploeg wel, maar als het op 'vechten' aankomt, ontstaan problemen." Foto: Henk Bouwman
Op een internationaal volleybal
congres is besloten een compe
titie voor kleine mannen (tot
1.85 meter) en vrouwen (tot 1.75
meter) in te voeren. Een goed
idee?
Dick Duurkoop, hoofd inter
nationale zaken en competi
tie van de Nederlandse Vol-
leybalbond:
„Wij staan er positief tegen
over. Zo'n aparte competitie
kan nieuwe spelers aantrek
ken, mensen die hun lengte als
drempel hebben gezien of het
niet leuk meer vonden om tus
sen de lange mensen te staan.
Maar we hebben natuurlijk
niet een, twee, drie zo'n com
petitie. En ik kan me ook niet
voorstellen dat er meteen een
nationaal team staat met spe
lers onder de 1.85 meter. Daar
hebben we ook de middelen
niet voor."
Margo Kouwenberg, spelver-
deelster bij Gemini/Kange-
roes, 1.63 meter lang:
„Dan kunnen wij ook gaan
aanvallen, want ik heb begre
pen dat het net dan ook tien
centimeter lager hangt. Ik denk
dat het wel een eenzijdig beeld
geeft, omdat kleine mensen al
lemaal dezelfde soort spelers
zijn, het zijn spelverdelers of
buitenaanvallers. Maar ik zou
het wel een keer willen probe
ren. Ik heb het vaak betreurd
dat ik niet tien centimeter lan
ger ben. Met mijn techniek en
inzicht had ik dan wel veel ho-
Foto: ANP