'Markt voor trainers is zwaar verzadigd' tSC'er Peter Nas vindt zijn draai bij Docos 9 SPORT De speciale van Legemate J Kleine mannen? HDC982 zaterdag 5 OKTOBER 2002 i-i sa 3® oman Leefmans jnii e*arendsveen - Het was vo- :oen een onwezenlijke er- ^voor hun ouders en uniek erland. De Roelofarend- tweeling Martijn en Karin p. pte, broer en zus, kwamen officiële wedstrijd tegen uit. Hij als speler van de Ai jp^SR, zij als het enige meis je leeftijdsgenootjes van nia. Vader en moeder kun- tefh de uitslag (3-1 voor Mar ie net eeis meer herinneren. iaji8) speelt inmiddels nog met en tegen vrouwen. Bij ter Ter Leede dat vandaag oek gaat bij landskampi- „Dat is natuurlijk :n heel bijzondere wed- het Ajax - Feyenoord van ju wen voetbal." 5nte van der Laan had zeven reieleden de landelijke pri- Zij kreeg dispensatie van VB om als meisje bij de B- Qen van FC Lisse mee te t. Haar voorbeeld werd la der anderen gevolgd door Legemate bij Alkmania. ietbalde bijna dagelijks op met mijn broer. Toch ik eerst lid van een hand- fa hoewel ik eigenlijk veel voetbalde. Martijn ging ^OS, maar voor vrouwen- arkl moet je hier in de buurt cmania zijn. Daarom koos ir die club. Het is redelijk iderlijk dat twee familiele- jitgerekend bij die twee lillende clubs spelen. Het •ote concurrenten." i talent kwam al snel aan ;ht. Ze werd voor verschil- nationale jeugdselecties en maakte met Jong e reizen naar diverse Euro- bestemmingen. Ook daar ze bijzondere ervaringen fn Engeland speelde ik een ^oor 1500 toeschouwers in 'rofessioneel stadion met rds langs de kant en een bad m de kleedkamer." Legemate werd door de keuze heren van de voetbalbond aan geraden om bij haar club Alk mania mee te gaan spelen met jongens van haar leeftijd. Het tengere meisje, een kop kleiner dan haar broer, had opvallend weinig moeite met het fysiek stevige spel. „Toch heb ik maar één keet een gele kaart gekre gen. Ik was gewoon te laat met een tackle. Lachen, die jongen vlóóg door de lucht Als ik tegen mijn broer speelde, maakte hij altijd de eerste overtreding. Mijn ouders wisten werkelijk niet voor wie ze moesten juichen." Afgelopen zomer moest Lege mate definitief over naar de se nioren. Ondanks dat het eerste vrouwenteam van Alkmania uit komt in de eerste klasse, vond de voormalige jeugdintematio- nal het beter om naar hoofd klasser Ter Leede over te stap pen. „Het gaat er heel anders aan toe. Het is minder fysiek dan bij de jongens, maar wel veel tactischer en technisch be ter. Wat wil je, als er een paar speelsters rondlopen uit het Ne derlands elftal. De trainingen zijn fel en gericht. Bij mij oude club gingen we nog wel eens lat je-trappen of iets dergelijks. Of ze mijn vertrek bij Alkmania be treuren, weet ik niet. Ik hoop dat ze trots zijn iemand te hebben afgeleverd die op het hoogste niveau uitkomt. En bij Ter Leede heerst ook een prettige sfeer. Het eerste elftal staat bovenaan, net als het tweede en ook de mannen zijn koploper. Als de prestaties goed zijn, is het na tuurlijk al snel gezellig." Legemate is eerstejaars aan de Academie voor Lichamelijke Oe fening in Amsterdam. Daar heeft ze als voetbalster - goed met de voeten, slecht met de handen - soms moeite met het sportonderwijs. Een bijlesje dis cuswerpen heeft ze er deze week al opzitten. Lachend doet ze voor hoe het niet moet. Naast haar opleiding heeft ze drie ver- Saestum - Ter Leede zaterdag 14.30 uur Karin Legemate van Ter Leede: „Als ik tegen mijn broer speelde, maakte hij altijd de eerste overtreding." Foto: Hielco Kuipers plichte trainingen plus een wed strijd bij Ter Leede in de week. Daarnaast vindt ze nog tijd om als coach op te treden van een meisjesteam bij Alkmania. Bij de Sassenheimse club hikt Legemate tegen het eerste elftal aan. Ze deed in het nog prille seizoen een paar wedstrijden mee in de nog ongeslagen hoofdmacht. Dat had ze mede te danken aan enkele blessures in de selectie. Ze hoopt er van daag tegen Saestum opnieuw bij te zijn. „Dat wordt toch gezien als de wedstrijd van het jaar, on geacht de klassering van beide. We hebben niet extra getraind, maar juist minder. Woensdag hadden we vrij om de druk en de belasting bij de licht gebles seerden wat af te laten nemen." Hoewel de kans groot is dat de Veense speelt, zou het ook geen ramp als ze bij Ter Leede 2 in de opstelling staat. De Sassenheim se reserves treden namelijk aan tegen Legemate's voormalige teamgenoten van Alkmania 1. .Allebei speciale wedstrijden. Als ik mag kiezen dóe dan toch maar het eerste elftal. Ik heb de foto's bekeken van het kampi oensfeest van Ter Leede, twee jaar geleden." „Echt landskampioen, met een schaal in je handen en met de bus door het dorp, wat lijkt me dat het einde." Volgens Wim Eilander zijn veel oefenmeesters werkloos door Willem Spierdijk leiden - Bij de vacaturebank van de Nederlandse Vereniging van Oefenmeesters Nederland zijn niet veel trainers ingeschreven. Secretaris W. Adolfsen schat dat er enkele tientallen amateurtrainers op zoek naar een baan, zijn geregistreerd. „Er is em plooi genoeg. Zeker voor de reserve-elftallen en jeugdselecties is er nog veel vraag naar trainers." Maar Wim Eilander, de voormalig trainer van onder meer Lugdunum, Huizen, FC Lisse en RCL weet het zeker. „De markt voor het trainen van amateurs op hoger niveau is zwaar verzadigd." Op dinsdagavond zit Wim Eilander nu gewoon thuis. Dat was lang geleden. Eilander (45) schat zelf zo'n 35 jaar. „Ik ben op m'n tiende begonnen met voetballen en na m'n actieve carrière ben ik meteen trainer geworden. Ik ben 20 jaar achter een hoofdtrainer geweest." De Rotterdammer heeft er geen verklaring voor dat hij dit seizoen thuis zit. „Ik heb nu ge woon pech. Het kan je een keer overkomen. Mis schien speelt een rol dat ik niet aan de goedkope kant van de markt zit Het is nu wachten op de perikelen bij clubs. Verenigingen zetten straks weer een trai ner aan de kant als de re sultaten tegenvallen. Ik verwacht dat er dan wel weer een club op de stoep staat" Actief gesolliciteerd naar een nieuwe aanstelling heeft Eilander nauwelijks nadat RCL uit Leiderdorp vorig jaar zijn contract niet verlengde. „Ik heb bij Noordwijk telefonisch ge ïnformeerd. maar ik be greep al snel dat die club met eigen mensen verdei ging. Verder hoopte ik dat clubs zich bij mij zouden melden." Eilander spreekt over een 'vervelende periode.' „M'n hart is vol van het voetbal. Ik kan nu niet doen wat ik zelf zo leuk vind. Ik volg het zaterdagvoetbal nog in de marge. M'n gezichtsveld wordt vergroot. Ik heb veel in de regio Leiden en Duin- en Bollenstreek gewerkt. Ik richt me nu ook op Rotterdam en Mid den-Holland." De Rotterdamse trainer denkt er niet aan om met een tweede elftal te gaan werken. ,Als je dokter bent, ga je ook niet aan de slag als broeder." Hij kijkt optimistisch naar de toekomst. „Ik weet hon derd procent zeker dat er voor mij weer kansen komen. Bij alle clubs waar ik heb gewerkt heb ik kampioenschappen en promoties meegemaakt. Met mijn staat van dienst komt er vast wel weer een club." In Sassenheim zit Wim van Harskamp (51) op een club te wachten. Hij had vorig jaar Nieuwkoop onder zijn hoede. Dit seizoen kon hij niet rondko men met een amateurvereniging. En bij de clubs waarmee hij sprak, had hij geen goed gevoel. „Ik moet er helemaal achter staan, anders doe ik het niet", vertelt Van Harskamp. Een verklaring voor de periode van gedwongen rust heeft hij wel. „Bij Nieuwkoop zat ik toch een beetje buiten de regio. Clubs komen niet zo gauw op je naam wanneer ze een nieuwe trainer zoe ken." Ook is de procedure bij de zoektocht naar een nieuwe oefenmeester veranderd. „Vroeger stonden de bladen van de WON en de KNVB vol met advertenties van clubs die een trainer zoch ten, ook in de krant werd geadverteerd. Dat zie je niet veel meer. Clubs maken nu zelf een lijstje met namen en werken dat af." Aan z'n leeftijd kan het volgens Van Harskamp niet liggen. „Ik voel me goed genoeg om nog een paar jaar door te gaan. Kijk eens naar Bobby Rob- son, die werkt in Engeland nog op het hoogste ni veau." Ook de Sas- senheimer denkt dat de inactiviteit op voetbalgebied van korte duur is. „Ik heb bij acht clubs gewerkt, bij zeven heb ik pro moties en kampi oenschappen mee gemaakt. Ik heb steeds wat bereikt met een club en ik denk dat dat bij m'n volgende club weer het geval is." John Eelman (59). die vorig seizoen zelf opstapte bij Noordwijk en nog geen nieuwe club heeft, deelt dat op timisme. „Morgen kan er weer een club zijn", denkt de Noordwijker. „Het is net als met een voetbalselectie, soms heb je 20 spe lers, soms kom je er twee te kort." Eel man zegt dat hij wel weer aan de slag had gekund. „Maar ik vond de afstand van m'n woonplaats te groot. Ik heb een tijd in Hilver sum gewerkt. Dan moest je soms tweeënhalf uur uittrekken voor een ritje van 65 kilometer. Dat gaat je tegenstaan." Eelman heeft moeten wennen aan het feit dat hij nu niet als trainer werkt. „Daar heb ik zo'n drie maanden over gedaan. Nu loop ik weer allerlei wedstrijden af, in de hoofdklasse, maar ik ga ook wel eens naar de A2 van Ajax kij ken. Natuurlijk mis ik het werk. Omdat ik zo gek van het spel ben." Wim Eilander. Foto: Cees van Hoogdalem in de A2. „Vijf a zes keer in de week voetballen, in het begin leek het me prachtig. Toch gaat het er lang niet zo professioneel aan toe als ik dacht. Er is weinig plezier, ze werken niet echt aan je zwakke punten en de trainer wil gewoon winnen, meer niet. Ik vond dat ze wel erg weinig haalden uit al die trainingen", aldus Nas die door de ziekte van Pfeiffer abrupt met voetbal moest stoppen. Eenmaal hersteld, meldde hij zich weer aan bij vierdeklasser ASC. „Dat was vanzelfsprekend. Ik hoefde niet zo nodig naar een hoofdklasser. Toch viel het me tegen. Sta je daar met zes man op de training. Je hoeft toch niet van je moeder op voetbal? Als je het leuk vindt en je zit in de se lectie, moet je gewoon twee keer per week komen trainen. Dat verwacht ik ook van anderen. De meeste medespelers zijn echte vrienden van me, maar op dat punt heb ik een andere mentaliteit." Nas informeerde links en rechts en koos uiteindelijk voor Docos. „Precies goed. UVS - ik ben wel even benaderd - vond ik weer wat te hoog gegrepen en Docos Foreholte - Docos zondag 14.00 uur DE KWESTIE :h ^Loman Leefmans geest - Hij beschouwt zich tltijd als een echte ASC'er, hij voetbalt liever bij Do- Degstgeestenaar Peter Nas, en blauwe maandag voor Den Haag uitkwam, vond izet van zijn teamgenoten lenden bij de Ajax Sport- Combinatie onvoldoende, ruzie uit de weg te gaan, e hij afgelopen zomer over oodzwart naar roodwit. „Ik e niemand bij Docos, maar —eek me een vereniging die ie past en dat blijkt ook te >en. Gewoon lekker met ig man op een training, jevalt me prima om ergens j"s dan bij je eigen club te B(20) woont schuin achter van de oudste club Êe regio. In de keurige Prin- 1 inwijk waar de jeugd vanaf levensjaar bij ASC gaat „Een groot deel stapt twee jaar later naar LOHC. Soms jankend len de jongentjes dan naar S'hockeyveld meegesleurd, arkan ik me onder anderen van Taeke Taekema herin- ti. Mijn ouders zijn niet zo Dp die hockeykliek en heb- sowieso niet zo veel met Daarom ben ik bij de alclub gebleven", aldus SlSC bleek hij een van de st getalenteerde spelers van lichting. Samen met maatje |c Tilman werd hij onder iCf uitgenodigd voor een ftraining bij Feyenoord. toenmalige ASC-trainer hto van Lochem had connec- met Feyenoord, vandaar, jleuke ervaring en je beseft Ij aankomst dat je volstrekt floos bent om op te vallen, n daar drie Braziliaantjes - balschoentjes in de hand - hun zaakwaarnemer naast Dan weet je het wel." vvel hij op voorhand wist dat het betaalde voetbal nooit halen, stapte Nas vier jaar Üen toch over naar ADO. r speelde hij vier maanden is geen vereniging waar jaarlijks acht spelers vertrekken en er acht bijkomen. Dat sprak me aan. Op zaterdag voetballen was niet aan de orde omdat ik trai ner-coach werd van de Cl van ASC." De derdejaars rechtenstudent heeft nu een paar maanden bij de Morsclub rondgekeken en een basisplaats in het eerste elf tal veroverd. Nas komt bij Docos als geroepen. Hij is een van de jongelingen die het vertrek van een handvol oud-strijders moe ten opvangen zoals Herman van Marwijk, Dennis Stuifzand en in een eerder stadium Luc Kok, Edwin Verhoogt en Johan de Ridder. „Er zijn nog een paar jongens van rond de dertig jaar over, maar de rest is net boven de twintig. Wat dat betreft is het misschien helemaal niet zo erg dat Docos degradeerde naar de derde klasse. Ook in de doelstel ling voor het huidige seizoen is er rekening mee gehouden dat een hoop ervaring is verdwenen, al verwacht iedereen dat we toch hoog eindigen." Docos won ook de eerste twee duels, maar ging vervolgens te gen Meerburg onderuit. „Niet alleen is de club nieuw voor me, ik speel ook op de voor mij vreemde positie van laatste man. Uitgerekend tegen Meer burg ontbraken twee verdedi gers met wie ik net gewend was samen te spelen. Desondanks hadden we voldoende kansen om te winnen. Voetballen kan deze ploeg wel, maar als het op 'vechten' aankomt, ontstaan problemen. Dat is een typisch euvel van een jong elftal." Op zaterdag bij ASC en op zon dag bij Docos. Zo ziet het week einde van Nas eruit. En daar komt voorlopig geen verande ring in. „Ik heb begrepen dat er vroeger tussen de twee clubs een enorme rivaliteit was. Ik zit bij beide en ik kan me daar dus niets bij voorstellen. Zoals het er nu voorstaat, blijf ik zeker nog een paar jaar bij Docos. Bij ASC zien ze me in ieder geval in het eerste elftal niet meer terug." ger kunnen spelen. Maar klein zijn heeft ook voordelen. Je bent sneller bij de grond en je wordt door mensen vaak als niet zo arrogant ervaren. Ze denken: wat een klein, lief meisje." Op http://www.fivb.com, de site van de wereldvolleybal- bond: „Er wordt al dit soort competi ties gespeeld in verschillende landen en Brazilië gaat begin nen met een competitie van acht teams in 2003. Volgens statistische gegevens is 97 procent van de wereldbevol king kleiner dan deze lengten. Deze competitie biedt daarom immense mogelijkheden voor de wereldwijde verspreiding van het volleybal." Burhan Alibogevic, coach van basketbalclub MSV in Noord wijk: „Het zou voor het basketbal geen kwaad kunnen. Maar het probleem is dat het basketbal in Nederland wordt gezien als een derderangssport. Ik vraag me af of het zou lukken om nog een extra competitie te be ginnen. Het volleybal heeft hier meer allure en succes en het krijgt meer aandacht. Maar af en toe een toernooi organi seren zou leuk zijn. Dan kun je ook kijken of het een succes Walter Ooms van volleybal vereniging Haarlem, mede organisator van het 'toernooi zonder lange mensen': „Het is niet doorgegaan want we hadden te weinig inschrij vingen. We hadden vier cate gorieën mannen en vrouwen op hoog en laag niveau, maar we bleven steken op een stuk of tien teams. Maar we willen het nog wel een keer proberen. Wij hebben toch het idee dat nu een hoop kwaliteit verloren gaat. Volleybal is een technisch spelletje, dat ook heel goed met kleinere mensen gespeeld kan worden. Dat kan dan heel spectaculair worden. Kleine mensen zijn vaak heel beweeg lijk." Docos-speler Peter Nas: „Voetballen kan deze ploeg wel, maar als het op 'vechten' aankomt, ontstaan problemen." Foto: Henk Bouwman Op een internationaal volleybal congres is besloten een compe titie voor kleine mannen (tot 1.85 meter) en vrouwen (tot 1.75 meter) in te voeren. Een goed idee? Dick Duurkoop, hoofd inter nationale zaken en competi tie van de Nederlandse Vol- leybalbond: „Wij staan er positief tegen over. Zo'n aparte competitie kan nieuwe spelers aantrek ken, mensen die hun lengte als drempel hebben gezien of het niet leuk meer vonden om tus sen de lange mensen te staan. Maar we hebben natuurlijk niet een, twee, drie zo'n com petitie. En ik kan me ook niet voorstellen dat er meteen een nationaal team staat met spe lers onder de 1.85 meter. Daar hebben we ook de middelen niet voor." Margo Kouwenberg, spelver- deelster bij Gemini/Kange- roes, 1.63 meter lang: „Dan kunnen wij ook gaan aanvallen, want ik heb begre pen dat het net dan ook tien centimeter lager hangt. Ik denk dat het wel een eenzijdig beeld geeft, omdat kleine mensen al lemaal dezelfde soort spelers zijn, het zijn spelverdelers of buitenaanvallers. Maar ik zou het wel een keer willen probe ren. Ik heb het vaak betreurd dat ik niet tien centimeter lan ger ben. Met mijn techniek en inzicht had ik dan wel veel ho- Foto: ANP

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2002 | | pagina 25