ij haar gaat het
re 1 heel erg hard'
SPORT
ZATERDAG 5 OKTOBER 2002
ïers schatten WK-kansen Suzanne de Goede hoog in
et van Dijk
•loton van jonge wielrensters was Suzanne de
it seizoen bijna niet te kloppen. Meer dan der-
lcwam de 18-jarige Zoeterwoudse juichend over
p. Ook op het WK maakt ze volgende week
een medaille, zeggen Leontien Zijlaard-Van
en bondscoach Monique Knol.
jer bij de dames ook echt de top zal halen,
tie twee vrouwen nog niet te voorspellen. De
jeeft het talent en het karakter om succesvol
en worden, maar zeker bondscoach Monique
jft erg voorzichtig. Negen van de tien meisjes
f in de moeilijke periode dat ze uitgroeien van
pt vrouw. Door de veranderde hormoonhuis-
kunnen ze fysiek een stuk minder geschikt
voor het topwielrennen. Vaak ook slokken
l s of werk te veel aandacht en tijd op.
ïizoen stapt Suzanne de Goede over van de
i-dames naar de dames en dan begint voor
echte werk. Leontien Zijlaard-Van Moorsel,
ze vaak meetraint, zal haar vertellen dat ze
te jaar moet beschouwen als een leerjaar,
n naar haar eigen lichaam, ogen en oren goed
Liden, en de lat niet te hoog leggen. En de trai-
jH jpvoeren, zowel qua intensiteit als qua om-
lar nog niet volgroeide lichaam kon een zwa-
ïg nog niet aan, maar deze winter moet ze
met drie uur per dag trainen. Want voorals-
it ze nog wat inhoud tekort, ook moet ze haar
is nog verleggen, vindt Leontien Zijlaard-Van
ild- en olympisch kampioene kent Suzanne
le al sinds zij als meisje van een jaar of zes, ze-
'edstrijden kwam kijken. Toen viel ze al op
pezige lichaam. „En nu blijkt dat we het
imaal goed hebben gezien, ze heeft de bouw
absolute topper en dat zie je ook al in haar
is terug."
in de opleidingsploeg van Farm Frites, traint
je de Goede wel eens mee met de ploeg van
li van Moorsel. Die herkent in de frêle Zoeter-
j wel wat van zichzelf. „De vechtersmentaliteit,
opzij willen zetten. Ze is een echt streber."
ild komt ook naar voren uit verhalen van an-
ensen die Suzanne de Goede kennen. Volgens
lurmeisje en vroegere hartsvriendin Chantal
and was ze als klein meisje al een doorzetter,
'at sport betreft. Dat vond ze leuk, en ze was er
id in. Voordat ze ontdekte dat wielrennen haar
sie zou worden, zat ze op tennis, atletiek en
Vooral op het voetbalveld was ze fanatiek, èn
goed. „Als ze ergens voor wil gaan, dan doet ze het
ook", meent het buurmeisje.
Dat is ook de ervaring van Ton van Bemmelen. „Ze is
gedreven, een volhouder, wat best wel uniek is voor
deze tijd." De Leiderdorper sponsort de opleidings
ploeg waar Suzanne de Goede in rijdt en bovendien is
hij haar werkgever. De wielrenster volgt de mbo-op-
leiding ondernemer/management waarbij ze twintig
uur werkt in de wielershop in de sportzaak van Van
Bemmelen aan de Hoge Rijndijk.
Die gedrevenheid is wat Zoeterwoudenaar Jan van
der Geest zo aanspreekt. De vroegere fan van Jeroen
Straathof volgt nu de verrichtingen van Suzanne de
Goede op de voet. Bij belangrijke wedstrijden is hij er,
vaak gewapend met een spandoek. Ook volgende
week vrijdag, als de meisjes op het WK rijden in het
Belgische Zolder, zal hij er zijn. Met een stuk of vijf
tien dorpsgenoten. „Ik word alleen maar enthousiast
als mensen zelf ook enthousiast zijn."
Vrolijk
Van der Geest omschrijft Suzanne de Goede als 'een
vrolijk, serieus meisje, dat heel erg met haar sport be
zig is'. Dat vrolijke ziet iedereen in haar terug. „Ze is
spontaan tegen iedereen, of je nou goed bent of
slecht", vertelt Pleuni Möhlmann, een 'fietsvriendin',
die vorig jaar tweede werd op het WK maar er dit jaar
niet bij is omdat het vlakke parcours haar niet ligt.
Möhlmann vindt De Goede ook rustig in een peloton
waarin andere meiden snel gaan schelden. „Zij denkt
vaak: laat maar lullen."
Dat denkt ze iets te vaak, vindt Leontien Zijlaard-Van
Moorsel. Volgens haar moet Suzanne de Goede leren
om iets meer van zich af te bijten. In de harde wieier-
wereld word je nou eenmaal 'snel geflikt', en aan tafel
worden soms nare opmerkingen gemaakt. „Ze kropt
veel op, ze denkt: wat zullen ze van mij zeggen als ik
er wat van zeg? Maar dan zeg ik: jij hebt ook gevoel."
Leontien Zijlaard-Van Moorsel omschrijft Suzanne de
Goede als een 'heel rustig meisje, een heel lieve
meid'. Zo was ze vroeger niet, vertelt Chantal Slinger
land. De twee buurmeisjes waren de gangmakers in
de klas en vonden het leuk om buiten 'een beetje rot
tigheid uit te halen, belletje lellen en zo'. „We hebben
nooit samen met de Barbies gespeeld, we waren altijd
buiten, spelletjes doen, de buren een beetje irriteren."
Ze waren enorme giechelbekken: „Mensen werden af
en toe helemaal niet goed van ons."
Tot voor kort kon ook Miranda Vierling het goed vin
den met Suzanne de Goede. Nu niet meer. De twee
waren de afgelopen jaren in hun categorie grote con
currenten. Dit seizoen was de Zoeterwoudse duidelijk
sterker. „Zij heeft veel criteriums gewonnen, ze wint
iedere keer de korte sprintjes en dan word ik tweede",
vertelt de Haagse. Volgens Vierling zijn er de afgelo
pen tijd 'dingetjes' gebeurd in wedstrijden. Dat levert
Suzanne de Goede. „Ze is al een topper. Ze moet deze lijn blijven doorzetten. Ze is een talent waar we zuinig op moeten zijn, want we hebben er maar een paar", zegt Le
ontien Zijlaard-Van Moorsel. Foto: Henk Bouwman
vooralsnog geen problemen op in de nationale selec
tie, waar beiden deel van uitmaken. „Het is niet zo
dat we elkaar de hersens inslaan."
Ook Miranda Vierling gaat naar het WK. In totaal ver
schijnen er bij de nieuwelingen-dames vier rensters
aan de start uit de ploeg van bondscoach Monique
Knol. „Het zal me worst wezen wie er wint", zegt die.
„Als we maar met een medaille thuiskomen. Allevier
krijgen ze hun eigen opdracht, er wordt geen kop-
vrouw aangewezen. Het is volgens Knol wel moeilijk
om de sterkte van de concurrentie in te schatten, om
dat er in deze categorie geen internationale wedstrij
den zijn. Met haar goede eindschot maakt Suzanne
de Goede in elk geval ook een kans op een medaille,
denkt Knol. „Haar kop moet nog even goed staan."
Leontien van Moorsel zegt dat een plaats bij de eerste
vijf mogelijk moet zijn.
Vorig jaar viel het WK-debuut eigenlijken het water.
Voor de tijdrit was De Goede zo nerveus dat er niet
meer in zat dan een teleurstellende negentiende
plaats, in de wegwedstrijd raakte de Zoeterwouse be
trokken bij een valpartij. Knol: „Dat was echt niets
voor haar, want zo nerveus is ze helemaal niet. Maar
het was haar eerste WK en ik weet uit ervaring dat de
zenuwen dan door je keel gieren. Ik denk dat ze het
nu wel aardig onder controle heeft" Het valt Pleuni
Möhlmann ook altijd op hoe rustig Suzanne is, bij het
inrijden bijvoorbeeld heeft ze helemaal geen last van
stress. Möhlmann: „Mentaal is ze heel sterk. Ze wordt
elk jaar sterker, en ze heeft ouders die achter haar
staan, dat is heel belangrijk." Volgens Monique Knol
is Suzanne de Goede een veelzijdige coureur. Ze kan
goed sprinten, goed heuvelop rijden en heeft een re
delijke tijdrit in de benen. „Ze kan veel meer dan ze
laat zien. Ze moet vaker de aanval kiezen. Dat doet ze
niet vaak, maar ik weet zeker dat ze dat kan."
Op de vraag of Suzanne de Goede een topper wordt,
antwoordt Leontien van Moorsel: „Ze is al een top
per. Ze moet deze lijn blijven doorzetten. Ze is een ta
lent waar we zuinig op moeten zijn, want we hebben
er maar een paar. Het is leuk dat wij met zo n talent
mogen werken. Voor mij is het ook een uitdaging om
mijn eigen ervaringen over te brengen op zo n meis
je."
Een goede opleiding en begeleiding in de opstap-
ploeg" zijn op dit moment het belangrijkste, vindt
sponsor/werkgever Ton van Bemmelen. „Ik heb geen
verwachtingen; ik hoop dat ze goed blijft rijden. Ze is
heel veelzijdig, ze fietst verschrikkelijk hard, op de
baan, ze kan crossen. Als ze een fiets aanraakt, dan
gaat het hard. Dat is wel bij meer van die meisjes zo,
maar bij haar gaat het wel heel erg hard."
Met medewerking van Wim van Duivenbode
HET ZIT IN DE FAMILIE
RANDJE BUITENSPEL
faco van der Eb
I: „We zijn begonnen op het Bona-
fa-college. We kregen gymles van
Mlenbergdat betekende dat je
jasketballen."
I „Je kwam dan automatisch bij
ptars terecht. Leerlingen van het
[entura kregen aan het begin van
nooljaar een gids met aanbevolen
pubs. Voor het voetbal was dat Do-
bor basketbal Bona Stars."
f: „In de begintijd van het basket-
Is het pionieren. We speelden bui-
pk in de winter. Later hebben we
thuiswedstrijden in Den Haag ge
il, in de sporthal aan de Steenwijk-
piteindelijk zijn we in de militaire
pal terechtgekomen."
„We komen uit een sportieve fa-
We voetbalden en we fietsten,
p: „En we volleybalden met Gerard
NOORDWIJK - André en Peter de Jong (links) speelden basketbal bij Bona Stars aan het
eind van de zestiger jaren en in de zeventigerjaren. Toen André stopte, werd hij voor
zitter van de dub. Peter maakte daarna nog de beginjaren van het professionele bas
ketbal in Leiden mee. André (60) is directeur van Groenoord Plaza, Peter (54) was
korpschef van politie en is daarna het zakenleven in gegaan.
Bakker bij Argos en handbalden met
Hans Kagie."
Peter. „Het gezinsleven was ook op het
sporten ingesteld. Als ik uit school
kwam, wilde ik graag meteen eten, ruim
voor de training. Dan kon allemaal."
André: „Ons vader kwam vaak kijken. Ik
kan me nog herinneren hoe hij bij een
wedstrijd in Delft het veld in rende toen
een van ons een klap kreeg van een te
genstander. Dat kwam nog op televisie."
Peten „Als spelers leken we op elkaar.
We zijn allebei 'teamplayers'.
André: „Peter was veel beter. Onze hele
tactiek was op hem afgestemd. We
speelden hem vrij zodat hij met een
jumpshot kon scoren."
Peten „Je moet niet vergeten dat ik veel
jonger was toen ik begon. In jeugdselec-
ties waren er betere trainers. Maar ik
denk ook wel dat ik er meer voor deed.
Ik was fanatieker."
André: „Voor een toernooi in het voor
malige Tsjechoslowakije liet Peter zelfs
zijn voeten verzorgen door een pedicu
re. Konden we pas 's middags weg, de
anderen waren al lang vertrokken.
Peters vrouw: „Heb je al verteld dat je
niet op huwelijksreis ging vanwege het
basketbal?"
André: „Ik kwam ook eerder van m'n
huwelijksreis terug om te spelen. Het
was een schitterende tijd, we trokken
zoveel met elkaar op. Er was geen geld,
de trainingspakken betaalden we zelf.
We trainden vier keer in de week en als
het vijf keer had gekund, dan hadden we
dat gedaan.
Peten „Ik ben vaak gevraagd door ande
re clubs, maar ik ben er nooit op inge
gaan. Ik zocht zelfs m'n politiestand-
plaats zo uit dat ik in Leiden kon blijven
spelen. Het basketbal was een versla
ving, maar wel de beste verslaving die er
TJen boze meneer Van Biezen
Lj aan de telefoon gehad. Door
op te merken dat het bij Ter
Leede een zooitje is, had ik zijn
club onrecht aangedaan. Van
Biezen nam het mij kwalijk dat
ik had gerept van een looncon-
flict met de spelers van het eerste
elftal, een bestuurscrisis en een
belastingschuld van een ton
oud-Hollandse guldens. Zonder
van de hoed en de rand te we
ten, schrijf je zoiets niet, mop
perde meneer Van Biezen. En
dat het bij Ter Leede een zooitje
is, was volstrekt bezijden de
waarheid.
Die meneer Van Biezen. De man
is oud-voorzitter van Ter Leede
en als ik de verhalen uit Sassen-
heim mag geloven (en dat doe ik
nu eenmaal graag, vandaar dat
ik vorige week melding maakte
van het gelazer achter de scher
men) was hij een bestuurder
met overwicht en inzicht. Mo
menteel leidt hij een commissie
van wijze mannen die de rust
op sportpark de Rode Molen
moet doen weerkeren. Maar als
het bij Ter Leede geen zooitje is,
waarom is dat clubje crisisbe
zweerders dan in 's hemelsnaam
opgericht? Toen ik die vraag
had laten vallen, hoorde ik toch
even drie tellen niets.
Daarna kwam het antwoord
van wijze man nummer één.
Dat luidde ongeveer zo: in som
mige geledingen van de club
rommelt het enigszins, het be
stuur is weliswaar voltallig af
getreden, maar niet voor een be
lastingschuld op de vlucht ge
slagen, het klopt dat de spelers
van het eerste meergeld in het
handje wilden, maar inmiddels
zijn ze tevreden gesteld. De be
lasting trouwens ook. Goed dan,
meneer Van Biezen. Bij Ter
Leede is het nog slechts een beet
je een zooitje.
Maar hoe nu verder in Sassen-
heim? Wie wordt de nieuwe
voorzitter die de geledingen van
deze topamateurclub weet te
sluiten? Good old Van Biezen?
De troubleshooter sluit het zelf
niet uit. 'Alles is mogelijk',
bromde hij in de hoorn toen ik
hem er naar vroeg. In de krant
van donderdag werd een andere
mogelijkheid geopperd: Jan
Schoen, de in deze contreien be
kende zaalvoetbalcoach en toe
gewijd Ter Leedenaar.
Schoen dook op in de brievenru
briek van het LD waarin een
warrig betoog van de Noord-
wijkse horecabaas Peter Hooge-
Voor Ter Leede
lijkt het me
wenselijk dat
Van Biezen
terugkeert in de
bestuurskamer.
Met Jan Schoen
als zijn adjudant
veen was opgenomen. Deze
briefschrijver liet ons en passant
ook even weten dat het hem is
gelukt om binnen te geraken
voordat het ecnomische nood
weer losbarstte. Meneer dobbert
namelijk met zijn eigen schip in
Griekse wateren en ligt een groot
deel van het jaar op het dek te
luieren. Gefeliciteerd supporter
van Jan Schoen, maar het zal
mij toch echt jeuken ofje die
brief aan een bureautje in
Noordwijk of in het kraaiennest
van je eigen zeewaardige jacht
hebt gepend.
Van selfkicker Hoogeveen weet
ik niet veel meer dan dat hij
heeft geprobeerd zijn naam op
het shirt van de W Katwijk te
krijgen, maar dat hoofdsponsor
Cees van der Plas hem in de iveg
zat. Daarom is hij uitgeweken
naar Ter Leede waar het klikte
met clubman Jan Schoen en die
weet inderdaad van wanten als
er zaken moeten worden gedaan
in de top van het amateurvoet
bal. Maar Ter Leede is natuur
lijk meer dan koploper in de
hoofdklasse A van het zaterdag
voetbal. Behalve betaalde telt de
club ook onbetaalde spelers en
die zijn nog altijd in de meer
derheid. Voor hen lijkt het me
wenselijk dat meneer Van Bie
zen terugkeert in de bestuurska
mer. Met Jan Schoen als zijn ad
judant prestatievoetbal. Ab die
kennelijk nogal bemiddelde Pe
ter Hoogeveen dan zo goed wil
zijn om er voor te zorgen dat Ter
Leede ook volgend seizoen weer
een klasse-elftal op de been kan
brengen, mag hij van mij rustig
blijven spelevaren in de Ege'ï-
sche zee. Ab u nou volgende
week even een haven op Sifnos,
Pdros of Ndxos binnenloopt en
gewoon even een giro-over
schrijving op de bus doet. Ik
denk dat een halve ton euro
voorlopig wel volstaat. Doet u er
nog eurootje of tienduizend bij
dan kan Jan Schoen wel regelen
dat uw naam nog wat groter op
het shirt van Ter l^ede 1 komt.
Vorige week kondigde ik aan het
mysterie van de merkwaardige
oefenwedstrijd Nederland - LJVS
uit 1969 te zullen ontrafelen.
Nog even geduld^tt is bij rui
zoi>er. De preciezKatum en de
juiste uitslag (negen, tien of elf
nul voor Oranje, of toch 9-1?)
heb ik nog niet kunnen vaststel
len. maar ik ben van de ueek
wel overstelpt met e-mailtjes en
telefoontjes van oud-UVS'ers
die. verkleed ab Poobe interna-
tioiuib. sparringpartners van
Johan Cruijff, Rinus Israël en
Coen Mouliin zijn geweest.
Daarom volgende week: hoede
verschrikkelijke Sjaak Rogge
veen met zijn wondersloffen een
bres in de Leidse muur wbt te
schieten en het veld in Zebt in
eens vol glascherven lag waar
op een geschrokken scheidsrech
ter tien minuten te vroeg afloot).
Jaap Visser
Reageren?
sport redactie.ld^damiate.hdc.nl
