'Ouders verwachten wel erg veel van schoo|
'De hele binnenstad moet autovrij worder
GELOOF SAMENLEVING/MENINGEN
Bezinningsavond over euthanasie geeft geen antwoorden
F
Krant ook boodschapper
van lelijk nieuws
Sombere troonrede van het
vierde rijkste land ter wereld
woensdag 2 OKTOBER 200|
=ie
'Kranten doen maar raak. Ze
gooien alles op straat. En wat
ze daarmee aanrichten, zal ze
een zorg zijn.' Hier één van de
meer populaire opvattingen
over de dagbladjournalistiek.
'Kranten doen maar raak, jour
nalisten doen maar raak.' Het
klinkt gemakkelijk en als je het
als geprangde krantenlezer een
aantal malen herhaalt, ga je
het nog geloven ook
De buitenwereld zou eens
qioeten we
ten welke
zorgvuldig
heid kran
ten door
gaans be
trachten bij
publicaties,
zeker bij
publicaties
rond gevoe
lige onder
werpen. En
zeer zeker
bij onderwerpen, waarbij de
reputatie van personen in het
geding is. 'Ex-pastor Regen
boogkerk verdacht van aan
randing", was vorige week zo'n
bericht, waarmee de redactie
van het Leidsch Dagblad ui
terst zorgvuldig is omgespron
gen. Het bericht stond bovenin
de voorpagina van die dag en
kon dus moeilijk iemand ont
gaan.
Waarom stond het er zo pro
minent en hoe ging de redactie
hierin te werk?
Allereerst de plaats van het be
richt De redactie van deze
krant oordeelde dat de aan
klacht tegen de ex-pastor een
gewichtig feit was. De persoon
en de functie van de verdachte
maakten dat het hier om meer
dan een doorsnee zedenzaak
ging. Met de discussie binnen
dé rooms-katholieke kerk over
ontuchtzaken van priesters
had de rechtszaak bovendien
een bredere betekenis.
Vooropgesteld: journalisten
zijn geen liefhebber van ze
denzaken. De ervaring leert dat
in veel gevallen dader en
slachtoffer allebei in een tragi
sche situatie verkeren. Zo ook
de ex-pastor van de Leidse Re
genboogkerk die op gevorder
de leeftijd moest voorkomen
als verdachte van een zeden
misdrijf. Als oude man beken
de hij ontucht met een paro
chiaan die al lang geleden was
begaan, maar waarvan het
slachtoffer pas veel later last
had gekregen en waarvoor de
pastor wel degelijk nog altijd
de volle verantwoordelijk
droeg.
Enkele lezers reageerden ont
zet naar de krant. Zij vonden
het 'onbegrijpelijk', 'stijlloos'
en 'sensationeel' dat het
Leidsch Dagblad het bericht
sowieso en ook nog zo promi
nent had gebracht. Het feit dat
het bericht vermeldde dat de
pastor zeer geliefd was ge
weest, een belangrijke pionier
was van de oecumene in de
Merenwijk en voor zijn ver
diensten ook nog koninklijk
was onderscheiden, zagen de
critici als aanwijzingen dat de
redactie 'de persoon in kwestie
publiekelijk wilde afbranden."
Het tegendeel is waar. In lijn
met de interne regels in dit
soort zaken noemde krant
naam noch initialen van de
verdachte. Natuurlijk heeft ook
de redactie zich gerealiseerd
dat het noemen van 's mans
UITGELICHT
functie, zijn activiteiten en zijn
verdiensten de anonimiteit van
de pastor aantastte. Maar voor
het vermelden van die gege
vens waren volgens de redactie
goede gronden aanwezig.
De verdachte stond terecht
wegens verdenking van on
tucht van een parochiaan, dus
van ontucht in zijn functie ge
pleegd. Hij stond voor de rech
ter met een puike reputatie als
zielszorger en met een onbe
smet bla
zoen,
waarvan
de redactie
dus terecht
melding
maakte. En
hij bleek
ook nog
eens ko
ninklijk
onder
scheiden,
een gege
ven waaruit bleek dat niet al
leen de kerk, maar ook de ge
meenschap in brede zin hem
verdienstelijk vond.
Nogmaals, het vernoemen van
deze gegevens gaf aan dat het
hier om een verdienstelijk me
deburger ging. Maar het ver
noemen van deze gegevens gaf
de verdachte voor sommigen,
vooral voor parochianen van
de Regenboogkerk in de Leidse
Merenwijk, tegelijk een ge
zicht.
De redactie oordeelde het als
haar taak deze omstandighe
den te melden zonder de pas
tor met naam en toenaam te
noemen. Is dat hypocriet? Nee,
dat is zakelijk en zorgvuldig,
want een verdachte heeft vol
gens goed journalistiek gebruik
geen naam, hoogstens initia
len. Was het bericht sensatio
neel? Nee, de redactie meldde
hier op afgewogen wijze en
bovendien met ingehouden
toon. Was de berichtgeving
vervelend? Ja, zeker voor die
genen die een goede en warme
herinnering hadden aan de be
trokken zielszorger. En nog
meer voor de betrokken pas
tor. Maar het meest vervelend
was deze zedenzaak voor het
slachtoffer. Want, hem over
kwam ontucht door een pastor
die zijn grenzen als zielszorger
niet kende.
Zedenzaken zijn nooit leuk.
Voor geen enkele partij. Maar
een krantenredactie heeft de
plicht te rapporteren wat in
een openbare rechtszaak pas
seert. Dat kan schokkend zijn
om te lezen, zeker voor die le
zers die betrokkene goed ken
nen of goed meenden te ken
nen. Ook de redactie begrijpt
dat sommige lezers boos en
ontstemd reageerden. Maar le
zers die de zaak rustig overwe
gen, zullen onvermijdelijk tot
de conclusie moeten komen
dat de krant hier niets anders
dan een boodschapper is.
Nieuws heeft vele kanten,
maar als het de duistere kan
ten van het menselijk hande
len betreft, is niet de krant
daarvan de schuld. Onze taak
is de juiste feiten en de precie
ze omstandigheden te melden.
Deze taak is voor journalisten
niet altijd gemakkelijk, maar
voor een samenleving wél van
het grootste belang.
Kees van der Malen,
hoofdredacteur.
Scholen weinig behoefte aan vak Normen en waarden
De toon van de troonrede van
J15 september was somber. Be
grijpelijk, vanuit Nederlands
perspectief gezien. Wat echter
mijns inziens onderbelicht
werd, is dat we met ons allen
ons wel mogen realiseren dat
wij het vierde rijkste land ter we
reld zijn.
Een en ander zou wat mij be
treft eens wat meer in dat per
spectief onder de aandacht mo
gen worden gebracht. Zeker in
hét licht van de eerste herden
king van 11 september en de
plannen om eventueel Irak 'pre
ventief aan te vallen (terwijl
vanuit vele kanten, waaronder
Amerikaanse, zo'n aanval wordt
uitgelegd als wraak van presi
dent Bush jr. voor waar zijn va
der niet in slaagde en/of als
middel om Amerikaanse belan
gen veilig te stellen).
Wij, inwoners van welvarende
landen, zouden meer het besef
moeten krijgen hoe arm het
grootste deel van de wereldbe
volking is. En ons trachten te
verplaatsen in de positie van
hen die het minder hebben dan
wij, zodat er wereldwijd wat
meer gelijkheid kan worden be
werkstelligd.
Het is toch schrijnend om te be
seffen hoe ongelijk de welvaart
en de macht nu is verdeeld. (Er
schijnen overigens vijf wereld
bollen nodig te zijn wanneer ie
dereen zo welvarend zou zijn als
wij.)
Wanneer de hele wereldbevol
king zou worden teruggebracht
tot een dorp met maar honderd
inwoners, en we zouden de be
staande percentages handha
ven, dan zouden we het volgen
de resultaat krijgen:
57 Aziaten, 21 Europeanen, 14
van het Amerikaanse continent
en 8 Afrikanen. 52 Vrouwen en
48 mannen. 30 Zouden er van
het witte ras zijn en 70 zouden
er van een ander ras zijn. 30
Christenen en 70 van andere
godsdiensten. 89 Hetero's en 11
homo's.
Verder zouden 6 mensen 59
procent van alle rijkdom bezit
ten en deze mensen zijn van de
Verenigde Staten. 80 Mensen
zouden in krotten wonen, zon
der elektriciteit, water etcetera.
70 Mensen kunnen niet lezen en
schrijven. 50 Mensen lijden aan
ondervoeding. 1 Zou er sterven
en 1 zou er geboren worden. 1
Heeft er aan de universiteit ge
studeerd en 1 bezit een compu
ter
Om maar wat te noemen. Ik zou
het erg op prijs stellen als u in
uw berichtgeving daar wat meer
aandacht aan zou willen schen
ken.
Miijam Ates-Snijdewind,
Zoeterwoude.
door Ilse Keuenhof
leiden/regio - 'Interesse onder
wijs groeit na succesvol Rotter
dams project. Normen en waar
den vak op school', kopte De Te
legraaf maandag. In het artikel
werd beweerd dat basisscholen
in ons land meer belangstelling
hebben voor het herstel van nor
men en waarden. Vijf basisscho
len in Rotterdam gaven de afge
lopen vier jaar het experimentele
'vak' sociale competentie. Hierin
komen thema's als 'luisteren naar
elkaar*, 'omgaan met respect' en
'omgaan met ruzie' aan de orde.
De Rotterdamse scholen advise
ren andere scholen ook 'sociale
competentie' in te voeren. Drie
scholen in de Leidse regio vertel
len of zij zitten te wachten op dit
vak.
Willy Grijze van de Protestants
Christelijke Schoolvereniging
in Leiderdorp waar basisscho
len 't Bolwerk, de Regenboog,
de Driemaster, de Willem de
Zwijger en de Kastanjelaan on
der vallen:
„Ik erger me een beetje aan de
aandacht die nu opeens voor
normen en waarden is. Denk je
nu echt dat wij nu pas aandacht
geven aan normen en waarden?
Wij hebben een methode voor
sociaal emotionele ontwikkeling
voor leerkrachten. We zitten
daarmee al in het derde school
jaar. We begonnen de methode
met een project over normen en
waarden. Nu is het opeens in de
'mode' en roept heel Nederland
hoe belangrijk dit is.
Als christelijke scholen halen wij
het antwoord op dit soort pro
blemen vaak uit de bijbel. Dat
klinkt zwaarder dan het is, veel
verhalen geven gewoon een
mooie aanleiding voor aandacht
voor respect. Uiteindelijk gaat
het om het voorbeeld dat je
geeft. Als we met z'n allen met
de bus naar een museum gaan
dan geven wij aan dat het heel
normaal is om voor iemand op
te staan.
Dat er aandacht aan besteed
wordt op school is goed, maar je
bereikt alleen iets als ouders en
school samenwerken. Anders
heeft het geen enkele zin. Ou
ders verwachten wel erg veel
Directeur Mohamed Gafar Ozir
van de Islamitische basisschool
An Noer in Alphen aan den
Rijn:
„Normen en waarden, tja, hoe
definieer je dat? Wij vinden res
pect voor ouderen en de mede
mens in het algemeen heel be
langrijk. De andere dingen zijn
daar allemaal afgeleide van.
Leerlingen mogen bij ons niet
eens zeggen dat het rotweer is of
dat ze het eten vies vinden. Het
is allemaal van de schepper. Met
je handen in de zak praten, dat
doe je niet. Heb respect, het
komt in de les, op de gang, in
gesprekken, overal voor.
We hebben er geen speciale vak
voor, daar komen de leerkrach
ten niet aan toe. Ik ben bang dat
'normen en waarden' een ver
plicht vak wordt. Je moet dat
wel kunnen inpassen. We beste
den nu vijftig procent van het
lesprogramma aan talen omdat
kinderen vaak met een achter
stand komen. Ik vind veel goed
maar kom niet aan mijn taai
uren.
We praten veel met ouders over
verantwoordelijkheid, organise
ren thema-avonden. Het draait
allemaal om samenspel. We
leic
lep
Zu
toi
icti
rts»
hebben een pedagogische \ei
dracht maar nemen geen o^
voeding over." acj
ate:
Locatieleider Carel Verdegn j
van de openbare basisschy^
De Achtbaan in Voorhout:en
„We zijn echt niet van plamn j
een vak normen en waardeest
te voeren. Wat is het toch e en
hype. In Voorhout valt hetp;
maal wel mee met het gebr[,er
aan normen en waarden. E|e n
altijd wel incidenten maar
waren er vroeger ook. eec
We besteden natuurlijk wel
ons gewone lesprogramma
dacht aan respect. Kinderei
kunnen hier bijvoorbeeld
dienstonderwijs op vrij
basis volgen. Negentig pro<_ 1
van de leerlingen doet dit.
er voorvalletjes zoals ruziet 1
scheldpartijen zijn, wordt dU
meteen aandacht aan gege1 -
Dat mag hier niet. 1
Ik merk wel dat ouders stee
makkelijker hun verantwoa -1
lijkheden op school afschuiiza
Zo van; de school lost het vide
op. Zo werkt het niet, schoivai
gels moeten een wisselwerhor
met de thuissituatie hebheDt1
500
ipn
door Monique Witteman
noordwukerhout - Euthanasie
blijft een moeilijk, veelomvattend
en indringend thema. Dat bleek
uit de stortvloed van vragen die
de tientallen bezoekers gister
avond stelden tijdens een bezin
ningsavond in De Maasgaarde
van Noord wij kerhout. Ondanks
de aanwezigheid van een domi
nee, een pastor, een arts en een
verpleegkundige konden ze lang
niet allemaal worden beant
woord.
Is het leven gegeven door God,
of toch door de mens of door al
lebei? Dit vraagt spreker domi
nee G. Binnendijk van de Witte
Kerk zich af. „God is de schep
per, dat staat vast. Wij zijn
schepselen van God, maar we
hebben ook allemaal een biolo
gische vader en moeder. Het
menselijk handelen komt bij de
geboorte zeer nadrukkelijk aan
de orde."
Binnendijk vraagt zich hardop
af of het menselijk handelen
dan wel in strijd kan zijn met
het feit dat het 'leven gegeven is
door God'. „De Heer heeft gege
ven en genomen, horen we
vaak, maar dat zegt nog niets
over de oorzaak van de dood."
Een oordeel over euthanasie wil
en kan Binnendijk niet geven.
Toch stellen mensen hem regel
matig de vraag: wat vindt u nu
van euthanasie, mag het? „Mijn
antwoord is dan vaak een aantal
tegenvragen. Wat betekent het
'Wie beschikt:
God of mens?'
geloof voor u, wat is uw relatie
tot God en wat is de worsteling
waar u mee kampt? Een pas
klaar antwoord heb ik niet. Dat
is meer en meer een kwestie van
deze tijd."
Dat kan oud-burgemeester van
Noordwijkerhout J. Andel - die
voor het eerst in de openbaar
heid treedt na zijn afscheid op 1
april vorig jaar - direct beamen.
„Een aantal jaren geleden had
de kerk overal een direct en dui
delijk antwoord op. Dit mag wel
en dat mag niet. Er was maar
één catechismus. Dat is niet
meer het geval." Wilt u naar die
tijd terug, is zijn vraag aan het
publiek. De toehoorders hullen
zich in stilzwijgen.
Het lijden van de mens, bijvoor
beeld tijdens een slopende ziek
te, heeft niet bij voorbaat nut of
betekenis. Volgens dominee
Binnendijk is het zeer zeker ook
een taak van de kerk om men
sen nabij te zijn, hun gevoelens
en gedachten te respecteren,
aandacht voor elkaar te hebben.
Klinisch geriater G.J. Hafkamp,
gespecialiseerd in diagnostiek
en behandeling van oudere
mensen, ziet de moeilijkheid
van euthanasie ook nog in ge
heel andere hoeken. „Wat is lij
den, wanneer is een situatie uit
zichtloos, wanneer is medisch
handelen niet meer zinvol?" Hij
geeft het voorbeeld van de de
mente moeder waarvan de kin
deren zeggen: 'moeder zou dit
niet hebben gewild'. Hoe ga je
daarmee om? Moeder is in dit
geval wel de hoofdpersoon. Lijdt
zij echt, of kan zij nog genieten,
van haar kinderen dié bij haar
zijn bijvoorbeeld."
Om de situatie nog moeilijker te
maken kan de moeder voor haar
ziekte een euthanasieverklaring
hebben opgesteld, maar nu zij
dement is niet meer bepalen of
zij echt wil sterven. „Het gebeurt
heel vaak dat mensen die ziek
zijn, hun grenzen bijstellen.
Voor dementie is dit heel moei
lijk in te schatten", geeft Haf
kamp toe. „Veel mensen met
een spierziekte zoals MS willen
voor hun ziekte absoluut niet af
hankelijk zijn en zeker niet ach
teruit gaan. Als dit toch gebeurt,
kunnen zij echter nog veel goe
de momenten hebben. Ze kun-
KLANKBORD
Het NoordeinÜe, de Prinsesseka-
de en de Turfmarkt moeten zo
goed als autovrij worden. Dat is
althans het voorstel van de
Vlaamse verkeersdeskundige U.
Keppler. Ook stelt hij voor het
parkeerterrein van Stichting
Stadsparkeerplan te vergroten,
waardoor het een nog belangrij
kere rol kan spelen. Op deze ma
nier, denkt Keppler, hebben be
zoekers van de binnenstad die
hun auto aan de Haagweg ach
terlaten, niet meer het gevoel dat
ze aan de rand van de binnenstad
moeten parkeren maar er mid
denin. Heeft Keppler gelijk? Ho
ren auto's inderdaad niet thuis in
de binnenstad?
Peter Labruijere, ondernemer
en stuwende kracht achter het
Stadsparkeerplan: „Ik ben ui
teraard van mening dat het
Stadsparkeerplan moet worden
uitgevoerd. De hele binnenstad
moet autovrij worden. Dit kan
wél pas beginnen wanneer er
genoeg parkeergelegenheden
zijn is in het centrum. Er is in ie
der geval plek genoeg voor. Ik
hoop dat de gemeente het plan
binnenkort een keer serieus gaat
bespreken. Er moeten ballen ge
toond worden."
Joris Wijnhoven, campagnelei
der verkeer van Milieudefensie:
„Natuurlijk zouden wij dit initi
atief toejuichen. Het vergroot de
leefbaarheid in de binnenstad
en zorgt voor een schonere
lucht. Het zou echter jammer
zijn als Leiden de automobilist
vervolgens weer tegemoetkomt
door grote parkeerplaatsen aan
de rand van de binnenstad aan
•rn;
hee
)n
nen genieten en nog helei%Vo
niet dood willen.,ns(
Een moeder uit de zaal verl de
dat zij zeker niet dement vr j5
worden en die wens inmid^"
vele malen met haar kindein
besproken heeft en ook eei,rot
met haar huisarts. Haar we^n>
euthanasie moet worden gi 0n
pecteerd, vindt zij. Het klin7e
simpel maar blijkt nog een^e
moeilijk punt, omdat het v^ge
artsen ook een zeer ingrijpin z
beslissing is om mee te we>jjn
aan zo'n wens of niet. „Veqieri
sen weten jaren later nog phu
cies wie, in welke situatie e^ei
wanneer zij iemand euthar;c|is
hebben verleend," reageer^or
pleegkundige M. Waling-Hgh(
sen. „Het laat wel zien hoeve
impact euthanasie heeft. Jqe I
moet toch iemand doden.',m
eer
ogi
Ve
iaP
n i
Ze
«er
So
vai
huil
ïp£
>vo]
Moet de Leidse binnenstad autovrij worden of is dat een utopie? Archieffoto: Wim Dijkman
te leggen, zoals die aan de
Haagweg. De gemeente moet
automobilisten een goed alter
natief bieden: gratis openbaar
vervoer of een fietsenplan. Doet
Leiden dat al? Geweldig dan
moeten ze daar mee doorgaan.
In Hasselt, de hoofdstad van
Belgisch Limburg, werkt het
ook."
Marc Veragten van de Belgi
sche gemeente Hasselt (68.000
inwoners): „Wij doen dat inder
daad. We proberen het cen
trum autoluw te houden door
zoveel mogelijke alternatieven te
bieden. We hopen dus dat^
mensen niet al te snel mee^^
de auto zullen grijpen. Liey001
voet, met de fiets of met he™
tis openbaar vervoer.vc
Heieen Rijnkels, woordvoiver]
van 3VO: „3VO is een voor. m
der van het autoluw makeq j
binnensteden. Het leidt tot^
der autoverkeer en een pre^j
verblijfsklimaat in de stad. ,n
waarde is wel dat het operqee
vervoer goed geregeld moepyj,
en dat het duidelijk blijft w
de mensen wél en niet met
auto mogen komen. Goede
keervoorzieningen zijn eei
must. Op commentaar
mensen tijdens een event
overgang moetje voorben
zijn. Mensen hebben nu eé
maal een hekel aan veran<
Maar de aanhouder wint g|
kig altijd." I
Ton Elderhorst, voorrittei®?.A
keliersvereniging BreestraJ.r
„Iedereen is laaiend enthorj®P
over de plannen zoals dies??1
zijn. Ik vind het een fantast
initiatief. Wanneer wordt e
eens over gediscussieerd ii
Leidse politiek? Ik hoop erj
want er zijn vrijwel geen te
standers van de plannen. I
hoop dat er een goede niet
parkeemota komt. Daarmi
de stad evengoed bereikba
blijven en mensen kunnen
auto dichtbij het centrum 1 BP,
Leiden is een grote stad, mjjs
gelukkig niet zo groot dat i 'P
sen tientallen minuten me P*
boodschappen moeten lopret"
Dat is al een groot voordee
Thijs Jaski
wi]
tent
Tei
Ben
de
De stelling 'Auto's horen niet
thuis in de Leidse binnenstad'
kan rekenen op de steun van
een kleine meerderheid van de
bezoekers van de Leidsch Dag
blad-internetsite. Een greep uit
de reacties die binnenkwamen
via www.leidschdagblad.nl:
M. van de Kasteelen, Leiden:
„Natuurlijk horen auto's niet
thuis in een historisch centrum
als dat van Leiden. Het cen
trum is uitstekend bereikbaar
met het openbaar vervoer en
met de fiets."
H. Hermsen, Leiden: „Met de
ze stelling ben ik het niet eens.
Omdat het openbaar vervoer
slecht is en ik geen zin heb om
tussen stinkende mensen te
zitten. Bovendien, hoe moet je
dan je aankopen meenemen.
Er is immers geen ruimte voor
in een bus of trein."
J. Witteman, Noordwijk: „Ui
teraard horen auto's wel in het
stadscentrum. Deels omdat het
openbaar vervoer te duur is en
omdat als men grote bood
schappen doet, zoals witgoed,
het nu eenmaal praktischer is
om dat in je auto te laden dan
een koelkast de bus in te zeu
len."
Kim Dooper, Leiden: „Eens.
Laat ze maar parkeren in de
parkeergarages en op de Haag
weg. Zonder auto's zie je pas
hoe mooi de stad is. Denk je
eens in: het Rapenburg zonder
blik."
Frans Niet, Leiden: „Onzin. Ik
betaal toch wegenbelasting."
Marja de Kooker, Lisse: „On
eens. Je zal maar ondernemer
zijn in de binnenstad van Lei
den. Daar moet je toch onder
hand doodziek van worden."
P.J. Schuur, Leiden: „Met deze
stelling ben ik het van harte
eens. In zo'n prachtige monu
mentale binnenstad zijn auto's
een smet. Dus als je al met een
auto komt: aan de rand parke
ren en met gepast vervoer weer
verder. Dat wil zeggen: benen
wagen, fiets, watertaxi of met
aan de stad aangepast open
baar vervoer."
Bram Pater, Leiden: „Oneens.
Auto's zijn overal. Als men ze
niet in de binnenstad wil, zal
men voor goede en goedkope
parkeermogelijkheden moeten
zorgen. Leiden is niet meer de
stad van koetsen en trekschui
ten. We leven wel in 2002."
Jaap Kotter, Amsterdam: „On
eens. Auto's horen overal. Lei
den moet maar zorgen dat het
toegankelijk is en dat er betaal
bare parkeerruimte is."
Koos Glasbergen: „Er zouden
juist meer parkeerplaatsen
moeten zijn. Als je iets zwaars
koopt, moet je de halve stad
door sjouwen voor je bij je auto
bent."
Ron Bouwmeester, Noordwij
kerhout: „Eens. Maar zorg wel
voor goede parkeervoorzienin
gen aan de rand van de stad,
met pendelbussen."
De stelling van deze week haakt
in op de grote plannen die vast
goedmagnaat Ronnie van de
Putte vorige week lanceerde
voor Noordwijk. Samen met ar-
chitect/urbanist Léon Krier ont
wikkelde hij grootscheepse
bouwplannen voor diverse loca
ties in de badplaats. De stelling
waarop u tot en met maandag
kunt reageren - via www.leid-
schdagblad.nl of via de post -
luidt:
Het masterplan voor een chiquer
Noordwijk is een luchtkasteel
Auto's horen niet thu
in de Leidse binnensto
