'Wat hebben vrouwen
een oerkracht in zich'
o
T
OOG in OOG
De vragen
De regels
ZATERDAG
28 SEPTEMBER
2002
ER
BU
Karei de Rooij is de kort
ste helft van Mini
Maxi, het muzikale duo
dat bekend staat om zijn
visuele, clowneske thea
terprogramma's. Met Pe
ter de Jong staat hij al
meer dan dertig jaar op
de planken. Woensdag 9
en donderdag 10 oktober
/staan de
twee in de
Leidse
Schouwburg.
De Rooij, ge
boren op 18 juli
1946, is ge
trouwd, heeft twee
dochters en twee klein
kinderen. Hij woont in
Scheveningen en zoekt 's
zomers zijn woonboot in
Rijpwetering op. Karei de Rooij: Je mag het als artiest niet meer leuk vinden dat je een onderscheiding krijgt. Het is de trend om daar lacherig
door Nancy Ubert
over te doen." Foto: Henk Bouwman
18. Wat vindt u opwindend?
Sinds kort draag ik een bril. Daardoor kan
ik niet meer stiekem opzij kijken. Op de een
of andere manier leveren de hoeken van
mijn brillenglazen een wazig beeld op. He
laas. Onopvallend gluren is er niet meer bij.
Ik moet meteen mijn hoofd meedraaien.
Naar mensen kijken, en dan bij voorkeur
naar vrouwen, vind ik ronduit fascinerend.
Nee, ik val niet meteen voor de doorsnee
seksbom. Het is de uitstraling die me iets
doet. Als dan tijdens een gesprek blijkt dat
ik de persoon nog steeds boeiend vind, is
dat zinnenprikkelend. Maar er is veel meer
waarvan ik een gevoel van opwinding krijg,
want ik koppel dat woord niet meteen aan
seksuele lust. Sport kan ook heel spannend
zijn. Van voetbal kan ik best genieten. Nu ik
er dieper over nadenk; het is vooral de
energie van mensen die me aanspreekt. El
ke prestatie komt immers voort uit energie.
Mensen die lusteloosheid uitstralen, loop
ik straal voorbij."
28. Mogen partners geheimen voor
elkaar hebben?
„Je gaat me toch niet vertellen dat er zoiets
moet bestaan als een onlosmakelijk ver
bond, waarin geen ruimte is voor het indi
vidu? Kijk, ik moet nu heel voorzichtig zijn,
want mijn vrouw Yvonne zit in de kamer
hiernaast. Door deze vraag balanceer ik op
een gevaarlijk dun koord. We zijn al bijna
dertig jaar getrouwd. Ik kan niet zeggen dat
ik veel geheimen bij me draag. Als ik haar
ontrouw zou zijn geweest, had ik er waar
schijnlijk zelf niet mee kunnen leven. Toch
geloof ik wel dat het goed is om af en toe
een stukje voor jezelf te houden. Ieder
mens trekt zijn eigen grens. Ik kan me
voorstellen dat je juist uit respect en liefde
voor je partner iets verzwijgt. Liegen is een
ander verhaal, dat keur ik beslist niet goed.
Maar waarom zou je je partner beschadi
gen met iets waarvan je weet dat het voor
jezelf geen obstakel vormt, maar dat hem
of haar wel tot in het diepst van de ziel
kwetst?"
35. Bent u trouw?
„Ik heb heel veel aandacht nodig en ik voel
ook de behoefte anderen veel aandacht te
geven. Daarmee wil ik wel eens een beetje
spelen. Dat moet ook kunnen, vind ik. Ech
ter een dubbelleven erop nahouden, dat is
niks voor mij. Ik zou dat nooit volhouden.
Mijn loyaliteit naar familie en vrienden is
groot. Zo voel ik me erg verantwoordelijk
voor mijn moeder die al aardig op leeftijd
begint te komen. Trouw is een prachtige ei
genschap zolang je daarnaast flexibel kunt
zijn. Ik ben trouw aan mijn eigen principes,
maar leg anderen niet op net zo te leven als
ik doe. Zo rook en drink ik niet. Een af
spraak die ik al jong met mezelf heb ge
maakt. Terwijl ik in mijn vak natuurlijk van
jongs af aan met genotsmiddelen gecon
fronteerd ben. Mijn trouw uit zich ook in
het nakomen van verplichtingen. Zo ben ik
een tijd lid geweest van een korfbalclub. Als
ik 's nachts om vier uur van een optreden
thuis kwam, stond ik 's ochtends om negen
uur gewoon op het veld. Ik vond dat ik mijn
teamgenoten dat verplicht was. Wat je ook
doet, waar je ook voor kiest: je handelingen
moeten helder en zuiver blijven."
42. Wie bewondert u?
„In het algemeen de vrouw. Twee weken
geleden is mijn oudste dochter van haar
tweede kindje bevallen. Ze woont in het
huis naast ons. De navelstreng zat nog vast
toen we erbij werden gehaald. Wat hebben
vrouwen toch een oerkracht in zich. Door
de geboorte van mijn kleindochter werd ik
weer herinnerd aan de twee keren dat mijn
vrouw beviel. Wat heb ik er toch als een
Janlul bijgestaan. Na verloop van tijd stop
je zo'n ervaring toch weg.
Als klein jongetje al bewonderde ik Johnny
Kraaykamp. Dat is nooit meer overgegaan.
Wat een held is die man. Zijn tragiek is on
metelijk en tegelijkertijd is hij zo'n clown.
Hij weet dat ik hem hoog heb staan. Vol
gens mij is hij daar een beetje verlegen
mee. Zelf heb ik kunnen ervaren hoe het is
om bewonderd te worden. Een aanbidding
vleit en streelt je. Maar op een gegeven mo
ment kan dat ook te veel zijn. De prijzen
die Peter en ik hebben gewonnen, zie ik
ook als een bewondering. Tegenwoordig
mag je het als artiest niet leuk vinden dat je
een onderscheiding krijgt. Het is de trend
om daar lacherig over te doen. Relativeren
is goed, maar je hoeft niet alles dood te be
redeneren. Sinds ik hier in huis een eigen
werkkamer heb, staan mijn prijzen leWcer
in de vitrinekast. Niet overdreven geëta
leerd, maai' nog wel zichtbaar."
3. Als u nu een ander beroep zou
mogen kiezen, wat zou u dan
worden?
„En dat wordt gevraagd aan een man die is
opgegroeid in een artiestenfamilie? Geloof
me, ik zou geen ander vak kunnen uitoefe
nen dan dit. Ik moet kiezen? Dan graag een
beroep waarmee ik echt iets kan betekenen
voor anderen. Als directeur een bedrijf naar
een topomzet leiden, zie ik mezelf niet zo
snel doen. Een wezenlijke maatschappelij
ke bijdrage leveren, dat is wat ik wil. Maar
met welk vak weet ik echt niet. Misschien
heeft het met mijn leeftijd te maken, maar
ik kom steeds meer tot het besef dat je als
artiest een taak hebt. Zo wilden Peter en ik
vlak voor de verkiezingen een daad stellen.
Als reactie op de Fortuyn-beweging. We ga
ven in de Haagse Schouwburg een gratis
voorstelling voor de mensen van de inbur-
geringsschool. Turken, Marokkanen, Irake
zen, noem maar op. De zaal zat vol. Ge
woonlijk krijg je die bevolkingsgroep nage
noeg niet het theater in. Het werd een
voorstelling om nooit te vergeten. Wat een
sfeer hing er in die zaal. De volgende dag
werd Pim Fortuyn neergeschoten. Geen
krant die nog aandacht besteedde aan ons
initiatief. Maar de mensen die de voorstel
ling bijwoonden, hebben de avond van
hun leven gehad. Ik heb een map vol dank
betuigingen. Wat vind je van de zin 'Toen
ik in Nederland kwam heb ik nooit gela
chen'. Toen ik die las, wist ik dat we goed
hadden gedaan."
17. Van wie zou u een toegestoken
hand weigeren?
„Ik ga geen enkel gevecht uit de weg. Al is
iemand nog zo boosaardig of schofterig, ik
schud hem de hand. Waarschijnlijk zal ik
de hand extra lang vasthouden om hem
eens goed in de ogen te kijken. Dus als we
ooit een voorstelling in Irak geven, begroet
ik Saddam Hussein allerhartelijkst. Ik zal
hem dan meteen vertellen dat we niet voor
hem, maar wel voor zijn volk hebben ge
speeld."
24. Op welke terreinen heeft volgens
u de andere sekse het
genmkkelijker?
„Niet de man, maar de vrouw is het sterke
geslacht. Als een vrouw haar zinnen op iets
heeft gezet, zorgt ze dat ze voor elkaar krijgt
wat ze wil. Als man moet je maar zien hoe
je haar tegenhoudt. Een kerel die denkt dat
hij een vrouw kan versieren, heeft het mis.
Het is de vrouw die bepaalt of ze zich laat
inpakken. Aan de andere kant heeft de
vrouw ook een flinke strijd moeten leveren
om te komen waar ze nu staat. Toen Yvon
ne en ik begonnen, had zij niet zoveel keu
zes als de jonge vrouw van nu. Vrij automa
tisch vervielen we in een traditionele rol
verdeling. Ze zegt wel dat ze daarvan geen
spijt heeft, maar toch."
27. Welk tv-programma moet
meteen van het scherm worden
gehaald?
„Gooi uit die buis. Ik vind televisie al lange
tijd niet boeiend meer. Wat een rotzooi
brengen die zenders. Programma's worden
niet meer met zorg gemaakt. Voor zo wei
nig mogelijk geld wordt er vlug iets in el
kaar geramd. Big Brother? Afschuwelijk! Als
ik het voor het zeggen zou hebben, ver
schenen op televisie mooie documentaires
over mensen die echt iets te vertellen heb
ben. Heel soms kan de televisie me nog in
vervoering brengen. Als ik dankzij Zomer
gasten iemands gedachtegang mag volgen,
bijvoorbeeld."
31. Welke dag zou u willen
overdoen?
,,Ik draai liever geen kopietjes. Ik geniet al
tijd van het nu. Maar er zijn natuurlijk ge
noeg onvergetelijke momenten die ik diep
in mijn hart best opnieuw wil beleven.
Maar dan alsjeblieft wel net weer even an
ders. Onlangs hielden we hier, in de tuinen
tussen twee rijen huizen, spontaan een
zondagmiddagconcert. Ik woon in een mu
zikaal buurtje. Heel bijzonder is dat. In het
eerste huis stonden twee vleugels opge
steld, vanaf een balkon van de tweede wo
ning klonken blazers, in een tuin stond
mijn jongste dochter met haar jazzband en
even verderop positioneerde zich een en
semble. Mijn moeder kon alles vanuit onze
achterkamer op de eerste etage bekijken.
Samen met een buurvrouw die normaliter
haar huis niet meer uit komt. Wat een feest
werd dat. En natuurlijk dat sensationele
optreden voor 700 allochtonen. Dat moet
absoluut een vervolg krijgen."
39. U mag vier mensen - onder
wie ook overleden personen -
uitnodigen voor een dinertje.
Wie kiest u?
„Ik kan nu heel interessant gaan doen en
een paar fameuze gasten uitkiezen. Vervol
gens omkleed ik mijn keuze met een paar
krachtige filosofische uitspraken en ik heb
het helemaal gemaakt in dit interview. Lie
ver laat ik mijn hart spreken. Mijn vader Ni
co de Rooij, in zijn tijd een vermaard jazz
pianist, is overleden toen ik elf jaar oud
was. Op de een of andere manier duikt hij
telkens weer op. Als er een straat naar hem
wordt vernoemd of als er een jazzboek uit
komt waarin hij staat beschreven. Ik vind
het jammer dat hij nooit heeft kunnen er
varen hoe het mij verder vergaan is. Dat
mijn jongste dochter nu in zijn voetsporen
treedt, is ook zo bijzonder. Ik kan haar met
die jazz niet helpen. Mijn twee schoonzo
nen, uit andere landen hier neergestreken,
zitten ook in het vak. Het zou voor hen
goed zijn als ze de grootvader van hun
partner leren kennen. Die man is zo'n
groot pianist en entertainer geweest. Mijn
vader ontmoeten zonder dat mijn broer,
een klassiek pianist, aanwezig is, dat kan
natuurlijk niet. Als we dan met elkaar aan
tafel zitten, zal ik mijn vader vragen om na
het eten iets voor ons te spelen."
finish
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23.
24.
25.
26.
27.
28.
29.
30.
31.
32.
34.
35.
36.
37.
38.
Wanneer bent u voor het laatst enorm boos
geweest?
Op welke plek buiten Nederland zou u een
jaar willen wonen?
Als u nu een ander beroep zou mogen
kiezen, wat zou u dan worden?
Wat zult u nooit weggooien?
Welk kunstwerk (boek, schilderij, beeld, lied,
cd) zou u gemaakt willen hebben?
Waarover heeft u in uw leven het meeste
verdriet gehad?
Gaat u liever om met mannen
of met vrouwen?
Wordt u met het ouder worden
optimistischer of pessimistischer?
Van welk bedrijf of welke instelling zou u
directeur willen zijn?
Wanneer was u voor het laatst
zenuwachtig?
Als u vandaag ineens alles zou durven, wat
zou u dan als eerste doen?
Wat zou u willen veranderen
aan uw jeugd?
Gelooft u in liefde op het eerste gezicht?
Wat kan u in mensen vreselijk ergeren?
Wanneer heeft u voor het laatst te veel
gedronken?
Welke rol in welke film had
u willen spelen?
Van wie zou u een toegestoken hand
weigeren?
Wat vindt u opwindend?
Vindt u zichzelf aantrekkelijk?
Wat is uw slechtste eigenschap?
Heeft u een euthanasieverklaring getekend?
Waar geeft u het meeste geld aan uit?
(Woning en auto buiten beschouwing
gelaten)
Heeft u wel eens een
belangrijke vriendschap verbroken?
Op welke terreinen heeft volgens u de
andere sekse het gemakkelijker?
Zijn er onderwerpen waarover tegen u geen
grappen gemaakt mogen worden?
Is seksualiteit belangrijk in het leven?
Welk tv-programma moet meteen van het
scherm worden gehaald?
Mogen partners geheimen
voor elkaar hebben?
Van welke beroemdheid greep de dood u
het meest aan?
Wat was de gelukkigste fase
van uw leven?
Welke dag zou u willen overdoen?
Wat is de karaktertrek waarvan u wilt dat
mensen zich u erom herinneren?
In welke andere periode had u graag
geleefd?
Wanneer was u voor het laatst verliefd?
Bent u trouw?
Bent u gelovig?
Wat zou u graag beter kunnen?
Wat mist u in het buitenland het
meest aan Nederland?
U mag vier mensen - onder wie ook
overleden personen - uitnodigen voor een
dinertje. Wie kiest u?
Welke kus zou u willen overdoen?
Waar krijgt u kippenvel van?
Wie bewondert u?
Gaat u wel eens alleen uit?
Wat was uw slechtste beslissing?
Wat is in uw werk uw grootste frustratie?
Wat was uw angstigste moment?
Wanneer hebt u voor het laatst een leugen
(tje) gebruikt?
Wat is de grootste wetsovertreding die u
heeft begaan?
Denkt u te weten wat uw partner in u ziet?
Wanneer beschouwde u zichzelf
als volwassen?
T
T
De geïnterviewde gooit telkens een dobbelsteen
met twintig vlakken, om te bepalen welke vraag
hij (of zij) krijgt voorgelegd. Voor de eerste vraag
wordt gerekend vanaf nul. Bij de volgende
negen worpen wordt er doorgeteld, waarbij na
vraag 50 weer vraag 1 volgt. Komt iemand op
een vraag die hij al heeft beantwoord, dan moet
die worp over.
O
- -
