Sport
it
De winnaar kreeg nietsde
verliezer alles
links
buiten
uit
gesprok!
Scheepsrecht
uit het oog
maandag 23 september i
Marco van Bij
Sportweek 0
han Cruijff:
„Terugkijkend
wie mijn generatie het n
heeft geleerd. Het is opvi
dat zoveel jongens die on|
Cruijff hebben gewerkt, jj
ner willen worden, of all
worden. Ik denk dat hetl
gaat dat het een met hetq
te maken heeft
Idem:
„Johan stond midden /n|
groep, maar er ook weerM
op het juiste moment, Ika
nooit vergeten dat we e<
met 3-0 verloren bij
afloop, in de kleedkan
hij vreselijk tekeer. Mcu
maal terug in de bus, tiji
lange reis naar Amsterdt
hij gewoon weer met ons
kaarten. Hij kon werk en
opvallend goed scheiden
Idem over zijn stage bij
„Mijn uitgangspunt was
bekijken of ik het leuk vi
of ik denk dat ik capabel
ben om trainer te worde
het eind van het seizoen
ik een eindoordeel. Pasi
ik kijken: wat, hoe en wt
Idem:
„Ik heb het er moeilijk in
had dat ik niet meer kon
ballen. De fysieke problei
hebben lang geduurd. D
had ik mijn buik er even
maal vol van. Pas sinds
jaar, anderhalfjaar, is h
voel voor het voetbal wa
beetje teruggekomen. Da
er, denk ik, bewust of on
alles mee te maken dati
toch had ingesteld op e
ve carrière tot m 'n 35ste,
jaar. In dat opzicht is h
daad een vrij lang ven
proces geweest.
Voormalig Feyenoord
René Hofman in het
Dagblad:
Trainer Rinus Israel
ramp. Hij steunde me
niet, praatte niet met nu I
vond dat iedereen zijn n
teit moest hebben, iïc kat
nog herinneren dat de w
van Mario Been een misl 131
had gekregen en Israel ik
Mario niet moest zeiken
man schoot aan alle kai\c
kort."
Ill
Stiei
11 Hf
ovei
m
drie
ïdse
8
ordi
Voormalig voetbaltrain
Blok in De Telegraaf:
„Sport in het algemeen -
in het bijzonder moet o< w
zijn. Het recht van de sti a
moet er bij wedstrijden 1 ,er
druipen. Voetbal is oorl
Rinus Michels is een slo%
elke wedstrijd opgeld dit
doen. Later is Michels ru T'r
mening de fout in gegan c
'voetbal is een spelletje',
woorden worden nu kla
overgenomen. Zelfs spel
de sport relativeren en i'U.,
len daarmee hun eigen i
Spelers die vijf ton of nu JQ|
dienen, mogen niet over
spelletje praten, dat pru oud
niet. Want voetbal is 001 It gel
Strijd." gvai
nAl]
Tenniscoach Alex Reijn ront
Het Parool over zijn bi itspc
met Sjeng Schalken: ijd. I
„Het coachen van een fa een
is als het opvoeden van
kind. Dat moet je soms 1
honderdduizend keer of
zelfde wijzen. Maar er k
dag waarop een kind ze
nu weet ik het wel. Dat
had Sjeng. In zo'n geval
maar één ding: eerlijk 1
stoppen."
wen
Fde\
het;
Roeier Geert Cirkel in
Handelsblad:
„Ik doe roeien er bij. He
een groot gedeelte van n 1
ven, maar de hoeveelhe. 1
die je ergens aan kwijt l
hoeft niet gelijk evenred
het belang ervan in je li
zijn. Dat vergeten mens en
vaak."
die
du b
ninu
ischi
Idem:
„Maar eigenlijk is sport
verspilling er zijn zovet 3me]
zaken die gediend kunn va
den metal die inspawn )ens
weet het, ik zeg dit nu u g^"
ik doe er zelf aan mee.rgacj{
nde
Peter Vogelzang, in 20
de mission van de Ned ssaVl
se ploeg in NRC Hande idere
over de Spelen in Athe
2004:
„Na twee bezoeken heb
vertrouwen in dat hetg
komt. Dat baseer ik op
digheid van de mensen
we te maken hebben, of »eihe
voortgang die het laatst ajn
gemaakt en op het feit t dat
alle accommodaties gei >ordt
Er moet hier en daar nc rami
likje verf worden aange bes
maar dat is het. Als ik /fom
gen maak, betreft dat
de infrastructuur - er
moeten nog veel we
gen worden aange
legd -en de veilig
heid."
zou
en e.
in ki
zou
II UT
te v
besc
n te
ix m
sein
n 65
Op de dag vóór de wedstrijd besloot Pierre van
Hooijdonk de training met het nemen van
vijftien freekicks.
De feitelijke oefensessie is dan al afgelopen. De
spelers van Feyenoord staan onder de douche of
liggen op de massagetafel, op een enkeling na.
Ono en Song delen handtekeningen uit, Van
Marwijk staat met zijn rug naar het veld de loka
le televisiezender te woord en Kalou gaat nog op
de foto met een tiaar een nieuwe held tastend in
Tomasson-shirt gekleed bakvisje. Het trainings
veld ligt er verlaten bij.
Op Van Hooijdonk, een muurtje van gele plastic
poppen, reservedoelman Lodewijks en wat ballen
na.
De training van Feyenoord is
voorbij, die van Van Hooijdonk
begint. Elf van de vijftien gaan er
in.
Zelfs in aanmerking genomen dat
Montero, Ferrara en noem ze
maar op zich niet met plastic pop
pen laten vergelijken èn dat een
geroutineerde reservekeeper als
Lodewijks weet wannéér helden
daden van hem worden verwacht
en vooral ook wanneer niet (niet
dus, als Pierre zijn freekicks aan
scherpt), is elf uit vijftien een hoge
score.
Een dag later speelt Feyenoord ge
lijk tegen Juventus, dankzij een door Van Hooijd
onk benutte freekick.
Bijzonder aan deze vrije trap was niet dat Van
Hooijdonk hem in het doel schoot, maar dat de
scheidsrechter hem hiertoe drie keer de kans
bood. Scheepsrecht!
Geen sterveling vroeg zich na de 1-1 afwdt Van
Hooijdonk momenteel waard zou zijn zonder
zijn freekicks, de vraag die de volgende dag de
media beheerste, was wat Feyenoord waard is
zonder Pierre. Niets.
Van Hooijdonk werd in de ene krant een feno
meen genoemd, in de andere redder in de nood,
maar in de algemene lofzang ging de Volkskrant
het verst en kwam daarmee het dichtst bij de
waarheid. Over Pierre's specifieke kwaliteit
schreef Willem Vissers: „Van Hooijdonk, als ne
mer van vrije trappen vermoedelijk de beste van
de wereld op het moment.
De beste van de wereld?
Noem eens één betere! Zonder zijn freekicks en
penalty's zou Van Hooijdonk vorig jaar in de ere
divisie maar 14 in plaats van 24 doelpunten heb
ben gemaakt en had Feyenoord de UEFA Cup
nooit gewonnen. Zonder zijn handelsmerken zou
Pierre nu niet op vier uit vier staan in de eredivi
sie, maar op één uit vier. Je moet er niet aan den
ken wat er van Feyenoord terecht was gekomen
als Toinasz Rzasa freekickspecialist was geweest.
Zónder zijn freekicks was Van Hooijdonk mis
schien wel als de zoveelste mislukte opvolger van
Kindvall door Feyenoord van de hand gedaan.
Maar de beste van de wereld? En Roberto Carlos
dan?
Die kan inderdaad aardig vrije trap
pen schieten. Met de nadruk op aar
dig wat nog iets anders is dan radk.
De laatste rake freekick van Roberto
Carlos die wij ons goed herinneren
was die waarmee hij óns (en in het
bijzonder Ed de Goeij) in 1994 de das
omdeed en die werd dan bovendien
nog genomen door Branco, watdlles
zegt over de vrije trappen van Rober
to Carlos.
Verwijzend naar hun samenwerking
bij Vitesse wordt de huidige Ajax-
trainer Koeman nu en dan genoemd
als geestelijk vader van het Van-
liooijdonkjé. Maarzoals bij Pierre
een freekick zowat een penalty is, bleef bij Koe
man een freekick vooral een vrije trap.
Pierre is bovendien menselijkenvijs te jong om
Piet Keizer als lichtend voorbeeld te hebben ge
had. Als Ajax begin jaren '70 een freekick kreeg in
de buurt van het vijandelijke doel, begon het
Olympisch Stadion 'Pietje, Pietje, Pietje' te scan
deren. Meestal vielen daarna de doden in de
muur, wat aan de ovenvinning slechts in geringe
mate bijdroeg.
Wel beschouwd zijn de freekicks van Van Hooijd
onk alleen met de penalty's van Neeskens verge
lijkbaar. Ongegeneerd hard en (bijna) altijd raak.
Met dit verschil dat Neeskens na twee missers
werd verzocht van de penalty's af te blijven en dat
voor Pierre na negen missers nóg de rode loper
wordt uitgelegd voor de tiende freekick.
Frank Snoeks
WÊÊBËËËBÊÊUÊIBÊËÊÊBÈÊÊ
londen - De Amerikaanse Sa
rah Fisher wordt de eerste
vrouw sinds tien jaar die een
Formule-1-wagen mag bestu
ren. Fisher test vrijdag op In
dianapolis in een zilverpijl van
McLaren. „In de 39 jaar dat we
bestaan, hadden we nooit een
vrouw achter het stuur, dus het
wordt tijd", lichtte algemeen
directeur Martin Whitmarsh de
keuze toe. De 21-jarige Fisher
komt uit in de Indy Racing Lea
gue. Vorige maand behaalde ze
als eerste vrouw pole position
in een groot kampioenschap
voor open sportwagens. De Ita
liaanse Giovanna Amati was in
1992 de laatste vrouw die zich
(vergeefs) probeerde te kwalifi
ceren voor een Formule-1-race.
noordwijk - Als een van de eer
ste streekgenoten stapte Anton
(Ton) Marijt op zijn 23ste over
naar het betaalde voetbal. De
Noordwijker, die op zijn 15de de
buteerde in het eerste elftal van
w Noordwijk, speelde achter
eenvolgens bij Haarlem, De
Graafschap, Sparta en Roda JC.
Marijt (54) is getrouwd, heeft
twee zonen en werkt bij de on
derhoudsdienst van Estec.
„Het enige wat ik doe aan sport
is een beetje fietsen met mijn
zwager. Dat doen we alleen 's
zomers. Af en toe speel ik nog
wel een wedstrijdje met het be-
drijfsteam van Estec, maar ik
kijk wel uit want mijn knieën
zijn heel gebleven en dat wil ik
graag zo houden.
Ik was voorstopper of laatste
man. Tegen Cruijff heb ik ge
speeld, tegen Nanninga, Van
der Kuylen. Johan Cruijff was
de moeilijkste tegenstander. Als
hij je passeerde, ging hij nog
een keer versnellen. Dat kun
nen maar weinig voetballers.
Maar hij had het altijd moeilijk
tegen mij.
Twee jaar geleden bij de ope
ning van het nieuwe stadion
van De Graafschap heb ik nog
veel oude ploeggenoten gezien
en het is leuk om er dan over te
praten. Guus Hiddink was er
ook. Die woonde in Doetin-
chem achter mij. Hij gaf les en
zijn vrouw was juf, mijn jon
gens hebben nog bij haar in de
Was gezeten. Hij reed toen in
een oude, witte eend en het was
altijd lachen. Maar nu is dat
toch veranderd. Door het geld
denk ik. Het was minder leuk
dan toen.
Met Louis van Gaal heb ik bij
Sparta gespeeld. Hij kon goed
praten. Toen het een keer had
gevroren gingen we trainen in
Hoek van Holland. We hadden
Ilsbrand Charéon wordt wereldkampioen bij de vierspannen. Jerez de la Frontera. September 2002.
Foto: Reuters/Manuel Ribeiro
Transfersom
in garnalen
oslo - De Noorse voetballer
Kenneth Kristensen is zijn ge
wicht in garnalen waard. De
spits verruilt zijn club Vindbjart
voor Floey. In plaats van geld
ontvangt Vindbjart 75 kilo gar
nalen. „We willen hem niet be
lemmeren, maar we willen wel
iets krijgen", verklaarde voor
zitter Ulstein. Gisteren speel
den beide clubs tegen elkaar.
Vóór de wedstrijd ging Kristen
sen op de weegschaal om zijn
exacte gewicht te bepalen.
Romario slaat
ploeggenoot
rio de Janeiro - Romario heeft
zijn frustraties over het teleur
stellende optreden van zijn
ploeg Fluminenese tegen Sao
Paulo afgereageerd op zijn
ploeggenoot Andrei. De twee
spelers kregen ruzie nadat And-
rei opnieuw een fout had ge
maakt. Romario sloeg de verde
diger in het gezicht. Fluminen-
se ging met 6-0 onderuit bij Sao
Paulo. Het was al de tweede
zware nederlaag van de ploeg
in vier wedstrijden onder de
nieuwe coach Portaluppi. „Ik
verloor mijn zelfbeheersing",
verklaarde Romario, die weiger
de zijn excuses aan te bieden.
Romario was vorig jaar topsco
rer in de Braziliaanse competi
tie. Maar sinds zijn overgang
naar Fluminense maakte hij in
acht wedstrijden drie treffers.
Koreanen terug
in Middlesbrough
peking - Het Noord-Koreaanse
voetbalelftal uit 1966 keert vol
gende maand terug naar Midd
lesbrough. Het team leverde tij
dens het wereldkampioenschap
in Engeland een van de groot
ste stunts in de geschiedenis
door Italië te verslaan. De zeven
nog levende spelers kregen toe
stemming de plaats van hande
ling voor het eerst na hun pres
tatie weer te bezoeken. Noord-
Korea haalde de kwartfinales
van het WK. De voetballers
keerden daarna terug naar Py
ongyang en traden uit de publi
citeit. Engelse filmers kregen
vorig jaar toestemming een do
cumentaire te maken over het
team, getiteld 'The Game of
Their Lives'. Deze film werd on
langs op de Nederlandse televi
sie uitgezonden.
Vrouw achter
stuur McLaren
Tot 1968 bestond de tenniswereld uit twee
categorieën: amateurs en professionals.
Als het aan de ultra-conservatieve bestuur
ders van de Internationale Tennis Federatie
(ILTF) had gelegen zouden die twee altijd
ver uit eikaars buurt zijn gebleven. De ama
teurs konden uitkomen in het bekende, ver
trouwde circuit dat voor de profs herme
tisch gesloten bleef: Roland Garros, Wim
bledon, Forest Hills enzovoorts. Eigenlijk
keken de bedaagde heren van de ILTF neer
op de reeks amateur-kampioenen die naar
de rijen der professionals overstaken.
Spelen voor geld, dat was toch niet in over
eenstemming met 'the spirit of the game'.
Waar de tennispotentaten echter haastig de
ogen voor sloten was het feit dat al jaren de
top van de amateurs nauwelijks nog ama
teurs te noemen waren. Zij werden in de ge
wone toernooien onder de tafel vaak royaal
van bankbiljetten voorzien. Het schijnama-
teurisme stond in Europa en Amerika in
grote bloei en iedereen wist dat ook. Het
toppunt van idiotie werd bereikt toen een
toemooi-directeur in de jaren zestig op
merkte dat hij de voorkeur gaf aan de profs,
omdat de amateurs hem te duur waren.
In 1967 barstte de bom. Herman David, de
voorzitter van de All-England Club (de orga
nisator van het Wimbledon-toemooi) ver
klaarde dat hij genoeg had van alle leugens,
bedrog en huichelarij. Het jaar erop zou hij
Wimbledon openstellen voor alle categorie-
en. En er zou prijzengeld zijn. Het was zo
iets als vloeken in de kerk wat David had ge
daan en er barstte uit de conservatieve krin
gen een hoop kritiek op hem los. De ILTF
dreigde zelfs de Britten uit haar gelederen te
verwijderen. Maar de Engelsman, zich zeer
wel bewust van het prestige en de macht
van Wimbledon, zei op keurige wijze dat ie
dereen de boom in kon; hij en zijn bestuur
(van begin af aan gesteund door de Engelse
Tennisbond) zouden doorzetten. De ILTF
durfde de breuk niet aan. En zo konden ge
renommeerde profs als Gonzales, Laver en
Rosewall na vele jaren de groene kathedraal
weer betreden. Tennis werd er een stuk in
teressanter door.
Maar er zou toch nog een paar jaar verwar
ring heersen. Als organisator van het Davis-
Cuptoemooi bleef de ILTF erbij dat daaraan
alleen amateurs mochten deelnemen. Bij de
eerste open Amerikaanse kampioenschap
pen in 1968 kwamen verrassend Tom Okker
en de Amerikaan Arthur Ashe in de finale.
De prijs voor de winnaar bedroeg 14.000
dollar - nu een bedrag waarvoor een goede
prof niet eens zijn bed uitkomt, maar toen
een hoop geld. Ashe was op dat moment
nog luitenant in het Amerikaanse leger en
zijn grote wens was ooit voor het Davis-
Cupteam van zijn land uit te komen. De
Amerikaanse Tennisbond liet hem te elfder
ure weten dat als hij de finale zou winnen
hij de cheque van de winnaar niet mocht
accepteren, ten minste als hij amateur wilde
blijven en dus beschikbaar voor de Davis
Cup. Ashe won de finale na hevige strijd in
vijf sets en hield vast aan zijn ideaal om zijn
naam in de Davis Cup gegraveerd te krijgen.
Zo was na afloop dit bizarre tafereel te zien:
winnaar Ashe kreeg niets en verliezer Okker
kreeg alles: de cheque voor 14.000 dollar. De
sportwereld lachte maar eens om die absur
diteit. Het zou nog enige tijd duren alvorens
de tennisgemeenschap de geboorteperike
len van open tennis achter zich had gelaten.
Ruud Paauw
Dit is de 33ste aflevering van een serie over de ge
schiedenis van de sport
Tom Okker: een zeer lucratieve verliespartij. Archieffoto
'4V VT/Sr,
Ton Marijt in het shirt van Sparta tijdens een wedstrijd tegen AZ'67. Archieffoto: ANP
toen een Roemeense trainer die
wilde dat Louis en ik met hem
mee zouden rijden, om de wed
strijd door te nemen. Hij had
een grote auto, met van die dik
ke kussens. Louis zat al toén ik
eraan kwam lopen. Het had ge
sneeuwd en op de parkeer
plaats gleed ik onderuit. Toen
we een minuut of vijf, zes re
den, zei de trainer: wat stinkt
het hier. Ik zeg tegen Van Gaal:
Heb jij poep onder je schoen?
Hij kijken, nee ik niet, ik kijken,
nee, ik ook niet. En die trainer
weer: Wat stinkt het hier. Toen
voelde ik achter op mijn rug -
was ik in de hondenpoep geval
len. De terreinknecht is de hal
ve ochtend bezig geweest om
de auto schoon te maken.
Ik werd gescout toen ik in het
Nederlands amateurelftal
speelde. Ik was toen 23. Eigen
lijk had ik eerder ontdekt moe
ten worden. Toen ik bij Haar
lem speelde kon ik naar Loke
ren. Het ging om een bedrag
van 7,5, 8 ton. Haarlem wilde
dat in één keer hebben maar de
Belgen wilden het in termijnen
betalen. De clubs kwamen er
niet uit en dat was jammer,
want ik kon er redelijk gaan ver
dienen. Bij het Nederlands elf
tal zat ik toen ook bij de laatse
veertig of zo. En in Voetbal In
ternational stond ik wel tien
keer in het sterrenelftal. In die
tijd speelde ik bere-wedstrij-
den.
In 1980 ben ik gestopt, vanwege
mijn leeftijd. Tot mijn 37ste heb
ik nog in Noordwijk 1 gespeeld.
We zijn toen nog een keer kam
pioen geworden, wat een tijd
niet was gebeurd. Daarna heb
ik nog wel in een lager elftal ge
speeld, maar dat viel zo tegen.
Ze weten het allemaal zo gewel
dig goed, maar ze kunnen nog
geen bal over tien meter spelen.
Vroeger ging ik nog wel eens
naar Noordwijk kijken, maar nu
nog maar zelden.
Wij waren fanatieker, meer lief
hebbers dan de spelers van te
genwoordig. Ik ben wel een
paar keer naar Zwolle geweest,
waar André de Ridder speelt.
Maar verder ga ik niet naar het
betaald voetbal, op televisie zie
je voetbal zat."
?vï
