Jones wijst
Montgomery
de juiste weg
Lippits laats niets aan het toeval over
rari's schitteren op thuiscircuit Monza
Wereldtitel ook een beetje van Frigoni
Vier-zonder naar herkansing
Van Grunsven
met een goed
gevoel naar huis
Amerikaan loopt wereldrecord
Lastras laat
sprinters
wachten
HDC990 AK li j* ■■I maandag l6 SEPTEMBER 2002
en loopt ff IC S10
beker mis
Tim Montgomery tijdens zijn 'wereldrace' in Parijs. Foto: Reuters
geen spel, dit is echt".
In Zürich, vorige maand, ver
sloeg Montgomery zijn grote ri
vaal pas voor de eerste keer. Een
mentale barrière werd geslecht,
al is Greene uit vorm en zat hij
daarom zaterdag ook op de tri
bune.
Na de geleende spikes in Oslo
een jaar geleden, startte Mont
gomery zaterdag pal na de race
van Jones in dezelfde baan vijf
en besloot hij niet eens de stand
van haar startblokken te veran
deren. Montgomery was naar de
finale van de Grand Prix geko
men om Dwain Chambers 'te
vernietigen'. De Brit kwam tot
een evenaring van het Europees
record (9,87) van Linford Chris
tie, maar kon Montgomery
nooit bijhouden. Die had pas in
de gaten dat hij het onwaar
schijnlijke had gepresteerd, toen
trainer Graham de baan op
stormde om hem op te tillen.
Jones en Montgomery vormen
sinds deze zomer een heus paar,
ze hebben eikaars namen op de
arm laten tatoeëren. Met recht
mogen ze hun trainingskamp in
North Carolina nu Sprint Capi
tal USA noemen. Greene rea
geerde zaterdag haast dreigend:
„Het wordt heel interessant, vol
gend jaar."
En Tim Montgomery. „Records
zijn bedoeld om te worden ge
broken". Altijd immers, komt de
dag dat het nóg sneller kan.
„Dat geldt voor alle records.
Nou ja, behalve misschien die
19,32 seconden van Michael
Johnson op de 200 meter."
Italiaanse volleybalsters verslaan Amerika
utrecht/gpd - Angelo Frigoni
wilde zich niet mengen in de
feestvreugde rond de Italiaanse
volleybalsters, die gisteren in
Berlijn voor het eerst in de ge
schiedenis wereldkampioen
werden. De coach van het Ne
derlands team vond dat niet
netjes ten opzichte van zijn op
volger bij Italië, Marco Bonitta.
„Ik stuur ze wel een telegram."
Italië is de eerste Europese ploeg
sinds 1990 (Rusland) die weer
eens een wereldtitel pakt. Bij de
afgelopen twee edities greep
Cuba, nu vijfde, het goud.
Frigoni keerde na de uitschake
ling van. de Nederlandse ploeg
in de tweede speelronde van het
WK enkele dagen later terug
naar Duitsland om het restant
van het wereldkampioenschap
mee te maken. Meteen nadat
zijn landgenoten de Verenigde
Staten in de finale van het WK
met 3-2 hadden verslagen, dook
Frigoni met z'n huidige assistent
Han Abbing in de auto om naar
Nederland te rijden. Maar diep
in zijn hart was de Italiaan,
sinds het voorjaar van 2001 in
dienst van de stichting Top Vol
leybal Nederland, natuurlijk
trots op de Italiaanse vrouwen-
ploeg.
„Ik heb vier jaar met die meiden
gewerkt, ik ken ze allemaal
goed. Maar om nou te zeggen
dat dit ook mijn titel is; mis
schien een beetje. Nee, dit is het
werk van de huidige coach."
Met een lachje: „Al blijkt nu dat
ik weet hoe ik een team moet
opbouwen."
Frigoni werd na de Olympische
Spelen van 1996 (waar hij assis
tent-trainer was van het Itali
aanse mannenteam dat de fina
le van Oranje verloor) coach van
dp vrouwenploeg in zijn land.
Die formatie leidde hij tot voor
twee jaar. „Ik ben niet echt ver
baasd over het succes van de
ploeg op dit WK", zei hij. Wel
vond Frigoni het een prettige
bijkomstigheid dat Italië in de
halve finale van de mondiale ti
telstrijd afrekende met China.
Die ploeg stelde eerder tijdens
het toernooi, op een moment
dat het al zeker was van de
kwartfinales, een B-team op te
gen Zuid-Korea. Dat land verze
kerde zich vervolgens ten koste
van Nederland van een plek bij
de laatste acht. „Niet alleen ik
vond het fijn dat Italië won van
China. Iedereen hier vond dat
prettig."
Frigoni kondigde eerder aan ac
tie te willen ondernemen tegen
de handelwijze van China. Gis
teren liet hij weten dat hij een
dergelijk protest achterwege
laat „Dat heeft geen zin."
- Alsof de overmacht nog niet
was onderstreept. In het zicht
sh liet Rubens Barrichello giste-
jt gas van zijn Ferrari los. Zo kon
it en wereldkampioen Michael
ff met zijn bolide wat dichterbij
tk voor de foto, twee rode wa-
aliaanse makelij op het rood ge-
uscircuit van Monza ver verhe-
Je concurrentie.
fichello verstevigde met zijn der-
ege op het snelle circuit de twee-
ihet tussenklassement. De Brazi-
Üigt een voorsprong van zeven-
1 op Pablo Montoya die in de
met pech uitviel. De WK-cyclus
wedstrijden, in Indianapolis en
len na de winnaar finishte Eddie
Irvine als derde. De Brit mocht zich de beste
van de rest noemen. Aandacht kreeg hij
nauwelijks. Ruim 140.000 Italiaanse auto
sportliefhebbers vierden de galavoorsteling
van hun favorieten. Het Ferrari-festival was
geslaagd. Niks en niemand legt de renstal
dit jaar iets in de weg.
Het was alweer de zevende keer dit seizoen
dat beide Ferrari's als nummer een en twee
eindigden. Schumacher, al lang zeker van
de titel, leidt het WK-klassement met een re
cordaantal van 128 punten en Barrichello is
eveneens veel sneller dan de rest. Bij Ferrari
vindt niemand het een probleem dat de do
minantie van beiden slaapverwekkende
wedstrijden oplevert. Sterker, de Italiaanse
renstal wil niets liever dan het lopende con
tract met Schumacher openbreken en ver
lengen tot 2006. De twee jaar extra leveren
de Duitser 150 miljoen euro op.
F1-baas Bemie Ecclestone is niet gebaat bij
de suprematie van Ferrari. Ook de autosport
heeft spanning nodig. Nog zo'n seizoen en
de kijkcijfers kelderen. Logisch gevolg is dat
de reclame-inkomsten verminderen en de
formule 1 het met minder geld moet doen.
Michael Schumacher zal dat voorlopig een
zorg zijn. „Dit was weer eens een droomuit-
slag", jubelde de Duitser. „Wat kunnen we
nog meer willen, wat kunnen we ons eigen
lijk nog meer wensen. We zijn dolgelukkig
en trots. Wat we dit seizoen presteren is heel
mooi."
Rubens Barrichello kwam eveneens superla
tieven tekort. „Deze dubbele zege geeft mij
een ongelooflijk gevoeL Ik geloof echt dat ik
zoiets nooit meer mee zal maken. Het was
vandaag in een woord geweldig.
door Pim van Bakel
sevilla - Dirk Lippits houdt niet
van het toeval. De Nederlandse
troef op het solonummer van de
wereldkampioenschappen roei
en heeft het liefst alles in de
hand. Ook zijn nederlagen.
Als beginnend skiffeur moet hij
nog uitvogelen waar zijn pla
fond ligt. De internationale top
lag gisteren in Sevilla naast hem.
Wereldkampioen Olaf Tufte
vormde vooraf al een niet te ne
men hindernis op de weg naar
de halve finales. De tweede plek
in de voorwedstrijd was van
meet af aan het hoogst haalbare
voor Lippits. En zo geschiedde.
„Ik heb dit seizoen al tien keer
tegen Tufte gevaren. En tien
keer verloren. Alleen in de her
kansingen ben ik hem nog niet
tegengekomen. Daar doet-ie na
melijk niet aan. Ik heb even ge
dacht om er een harde race van
te maken. Maar toen Tufte weg
liep, heb ik gewoon relaxed de
wedstrijd afgemaakt en mijn
tweede plek veiliggesteld. Dat
was nodig om in de minst zware
herkansing te komen."
Lippits heeft zijn weg in het
toernooi minutieus uitgestip
peld. Zoals hij alles tot op het
bot ontleedt. „Ik ben een tech
neut. Als student technische
scheikunde ben ik opgeleid om
te analyseren. Zo bednjf ik ook
mijn sport. Alle facetten probeer
ik te doorgronden. Het materi
aal, de training, mijn eigen li
chaam. Ik weet inmiddels meer
van fysiologie dan wie ook bij de
roeibond."
Zoals veel Nederlandse roeiers
kent Lippits de watersportbaan
in het hartje van Sevilla van ha
ver tot gort. De dode arm van de
rivier de Guadalquivir heeft voor
de 25-jarige Eindhovenaar geen
geheimen meer. Jarenlang al
maakt de Nederlandse ploeg in
de winter kwartier in 'El Centro
de Alto Rendimiento de la Car-
tuja'. Lippits legde er de basis
voor de zilveren medailles die
hij met de dubbelvier veroverde
op de Spelen van Sydney en het
vorige WK in Luzem.
Maar zijn zelf gekozen avontuur
in de skiff doet het bloed van de
perfectionist sneller stromen.
„In de dubbelvier was ik ge
woon trapvee. Als slagroeier Mi-
chiel Bartman een iets andere
afstelling van de boot voorstel
de, dacht ik: 'zeurpiet'. Maar nu
in de skiff besef ik pas dat details
wel degelijk uitmaken."
Daarom ook bestudeerde Lip
pits wekenlang het weer in Se
villa. In het bijzonder de wind
richting in de Zuid-Spaanse
stad. „De wind draait hier vaak
aan het eind van de ochtend.
Binnen twintig minuten is dat
gepiept. Precies in de periode
dat wij skiffeurs het water op
gaan. Dus is het belangrijk te
weten hoe dat zit. Ik bekijk de
internet-site van het KNMI maar
die is niet altijd betrouwbaar.
Daarom vertrouw ik meer op
mijn eigen gevoel, mijn observa
ties op de baan. Ik zat dus niet
vlak voor de start nog te pielen
aan de afstelling van mijn rie-
men, zoals veel andere skiffeurs.
Ik kom niet voor verrassingen te
staan."
Humet Dekkers, Lippits' even
knie in het vrouwenveld, kon
hem dat gisteren niet nazeggen.
De 28-jarige skiffeuse hoefde in
tegenstelling tot haar collega
slechts als derde te eindigen om
verzekerd te zijn van een plaats
in de halve eindstrijd. Tot 1500
meter lag ze op schema, een
tweede plek achter de onaan
tastbare Bulgaarse Roumiana
Neykova lonkte. Maar in het
laatste kwart van de race zag de
Amsterdamse revalidatie-arts
haar WK-debuut verstierd door
een weglopende Britse en een
voorbijstomende Italiaanse.
„Het eerst paaltje is geslagen."
Opgelucht zag bondscoach
Diederik de Boorder gisteren
hoe zijn veelgeplaagde vier-
zonder-stuurman op het WK
roeien in Sevilla een degelijke
comeback in het internationa
le veld maakte.
De tweede plaats in de voor
wedstrijd was onvoldoende
voor directe plaatsing in de
halve finales. „We hebben nog
niets bereikt", zei boeg Diede
rik Simon terecht. Maar zijn
ploeg bleef opvallend lang in
het kielzog van titelkandidaat
Groot-Brittannië. „Het was
nog niet solide genoeg voor
een medaille, maar we kunnen
Krachtpatser Dekkers, gewezen
wereldkampioene en -record-
houdster op de ergometer maar
op het water evenals Lippits be
zig aan haar eerste seizoen in de
skiff, kon de eerste tegenvaller in
haar solocarrière maar moeilijk
verkroppen. Minutenlang lag ze
na haar voorwedstrijd stil en
verslagen op het water. Op de
wal leed de Nederlandse kolonie
met de laatbloeier mee. Ieder
een, behalve rekenwonder Lip
pits. „Hurnet vierde? Mooi. Dan
kan ze via de herkansing vrij
eenvoudig in de meest voordeli
ge halve finale terechtkomen.
Was ze derde geworden, had ze
het donderdag veel zwaarder
gehad."
in dit toernooi nog groeien."
Van de vijf Nederlandse boten
die gisteren op de Guadalqui
vir verschenen, bracht de lich
te skiff van Kirsten van der
Kolk de enige zege. De frêle so-
loroeister pakte in de eerste
twintig meter van haar race
meteen een halve bootlengte
voorsprong en voer gedeci
deerd naar de winst. „Volgens
mij was ik de enige die de wer
king van het stoplicht door
had". verklaarde Van der Kolk
laconiek de vliegende start die
haar aspiraties voor een WK-
medaille op dit niet-otympi-
sche nummer nog maar eens
onderstreepte.
In de laatste kilo-
1 Mirjam Melchers
ieme poging. Maar
ster van Farm
ol concurrente Petra
eet in haar wiel zag
rist ze dat de wereld-
euw aan haar voorbij
)e Duitse was op de
oppermachtig in de
jt. Ze maakte met
de Rotterdam Tour
rstand van dertien
Melchers in de we-
and meer dan goed.
Rossner in de laatste
everrassen, maar
te scherp", baal-
mp wint
jtoer
Na een bizarre etap-
Voskamp zich giste-
pn als winnaar van
ktrotoer. De slotrit
Herd door een nood-
laar voor veel toe-
niet te verteren jury-
Omdat de kopgroep
jiton in de plaatselijke
reigden samen te
jrd de grote groep,
Voskamp, opgedra-
rinten. Zo eindigde
se rittenkoers als een
n won Rik Reinerink,
iggenoot Voskamp al
er van de fiets was,
doet voor mij niks
verwinning", zei
ko Elson
villa
Francisco Elson is
niet in geslaagd
ct af te dwingen bij
Nuggets in het Ame-
ofbasketbal. De 2
nge forward heeft
contract getekend
Fernando uit Sevil-
national werd in
ste (tweede ronde)
r de Denver Nug-
rd door de club ge-
opa waar hij twee
peelde bij FC Barce-
jaar bij Valencia,
in maanden speelde
>cky Mountain Sum-
e maar weer werd hij
tonden door Denver.
ijkt
pig gered
EBBC Den Bosch
pig gered van de on-
!e Eerste Bossche
Club die deze maand
laat, dreigde te ver-
ndat er een tekort
I) euro was op de be-
jt stichtingsbestuur
kilde stoppen maar
Her Rombouts van
|vroeg een week res-
iveek heeft hij bij het
;n 105.000 euro los
EBBC, 12-voudig
doen, heeft nog
nodig om over twee
jde competitie te
ginnen.
heppingen
iw eerste
- Tennisser Dennis
Dingen heeft zijn
eden tijdens het
toernooi van twee
den in Freudenstadt
ervolg gegeven. In
p een plaats bij de
lerd tennissers van
jchreef de Nederlan-
|g eveneens het toer-
pedapest op zijn
[ersloeg in de finale
id Salvador Navarro
1.4-6 6-3 6-4.
Ikova
t finale
Bewonderd om haar
daardoor bekend in
teld. Anna Koemiko-
ïar niet af van het
het mooie meisje dat
mist. De Russische
17 toernooien nog
aar eerste titel in het
Sisteren ging het tij-
buwentoernooi van
inieuw mis. Ze ver-
Je van de Israëlische
«nova: 2-6 3-6.
jerez de la frontera/anp- Deze
keer geen topklassering, maar
wel een 'super goed gevoel' voor
Anky van Grunsven. De olym
pisch dressuurkampioene nam
gisteravond met een fraaie kür
op muziek afscheid van de We-
reldruiterspelen. Met de onerva
ren Gestion Krack C kwam ze
tot 76,38. In het klassement ein
digde ze als elfde.
Van Grunsven presteerde daar
mee beter dan verwacht. Als
nummer vier van Nederland
kwam ze naar Jerez, als nummer
één vertrok ze. Ellen Bontjes Sil-
vano en Ferro van Coby van
Baaien raakten geblesseerd,
Gonnelien Gordijn-Rothenber-
ger (72,68 op het slotonderdeel)
bleef wat achter bij Oranjes suc
cesvolste dressuurrijdster aller
tijden en sloot het toernooi af
als veertiende.
Ferro verstapte zich donderdag
bij het tweede onderdeel, de
grand prix special. „Ik voelde
meteen dat er iets niet goed
was", aldus Van Baaien.
„Ik heb de proef uitgereden,
maar een fatsoenlijke score zat
er niet meer in. De blessure her
stelde niet snel genoeg. Er zat
daarom niets anders op dan af
te zeggen voor de kür. Ik heb het
hier zeer moeilijk mee. Hier had
ik de stap naar de medailles wil
len maken."
Met Krack debuteerde Van
Grunsven pas dit seizoen in de
hoogste kringen. Eerder dan gis
teravond reed ze met de tienja
rige hengst geen kür. Ze had niet
verwacht zich in Jerez al voor
het slotonderdeel te zullen
plaatsen. Vooral voor een paard
zonder routine waren de om
standigheden moeilijk. Circa
15.000 toeschouwers, de vallen
de Spaanse avond en het kunst
licht.
Onder vergelijkbare omstandig
heden had de Brabantse de dag
er voor proberen te trainen.
„Maar dat ging niet Krack raak
te door de zaken er om heen
volledig van slag. Het enige wat
ik heb gedaan was hem kalme
ren. Nu ging het vanaf seconde
één helemaal goed. Ik had niet
gedacht dat we al zo ver zouden
zijn. Natuurlijk moet het alle
maal nog beter, maar dat komt
ook wel."
Natuurlijk konden Van Gruns
ven prestaties niet tippen aan
die met Bonfire, het paard waar
mee ze (onder meer) won op de
Olympische Spelen van Sydney
en tweede werd bij het vorige
WK, vier jaar geleden in Rome.
De algemene verwachting is dat
ze binnen een of twee jaar weer
gaat meedoen in de strijd om de
medailles.
Naast Krack heeft Van Grunsven
ook met de achtjarige Salinero
daarvoor een belangrijke troef
achter de hand.
Ondanks de daverende steun
van het eigen publiek slaagde
Beatriz Ferrer-Salat er niet in het
goud te winnen met haar troe
teldier Beauvalais. Alleen de
Duitse Nadine Capellmann, op
de rug van Farbenfroh, bleef de
Spaanse in opkomst in het gere
noveerde voetbalstadion van
Jerez voor. De derde plaats ging
ook naar een Duitse, Ulla Salz-
geber met Rusty. Deze combi
natie toonde zich de sterkste in
de kür.
cordoba/anp - Na het afstap
pen van superman Mario Cipol-
lini en wereldkampioen Oscar
Freire, die pijn in de rechterknie
als reden opgaf, leek gisteren in
de Ronde van Spanje de tijd ge
komen voor overgebleven sprin
ters als Erik Zabel of wellicht Je
roen Blijlevens. De negende
etappe, een korte rit over 130 ki
lometer in en rond Cordoba,
leek zich daarvoor te lenen. De
Spanjaard Pablo Lastras zette de
specialisten van de massale aan
komst in de wachtkamer.
De beslissing viel op de laatste
klim, zeventien kilometer voor
de eindstreep en niet echt moei
lijk. Even daarvoor waren drie
vluchters achterhaald. Op de
flanken van de Alto de San Jero-
nimo probeerden om de haver
klap coureurs weg te komen.
Dat lukte uiteindelijk pas in de
razendsnelle afdaling. De 26-ja-
rige Lastras was de handigste
stuurman, met de meeste lef.
Hij arriveerde alleen bij de fi
nish.
Zabel, die in de groep achtervol
gers de steun had van Aleksan-
der Vinokoerov en Matthias
Kessler, kon het gat op het laat
ste vlakke stuk niet dichtrijden.
Luis Perez en Fabian Jeker, die
met Lastras waren ontkomen
maar zijn tempo niet konden
bijhouden, kregen ze ook niet
meer te pakken. In de strijd om
de punten liet Zabel zich vervol
gens ook nog verrassend door
Alejandro Valverde. Hij verste
vigde wel zijn leidende positie in
het puntenklassement. Blijle
vens eindigde op ruim twaalf
minuten in de achterhoede.
Zabel zei na afloop ervan uit te
gaan dat hij meer kansen krijgt.
door Pim van Esschoten
parus - Altijd komt de dag dat
het nóg sneller kan. Driejaar na
dat Maurice Greene in Athene
9,79 seconden nodig had voor de
ioo meter - een evenaring van
het ongeldige record (doping)
van Ben Johnson in Seoul, 1988 -
zorgde Tim Montgomery voor
een nieuwe schok. Want zo werd
de nieuwe toptijd op een zonnige
zaterdag in Parijs beleefd. Een
schok van 9,78 seconden. Nooit
liep een mens harder.
De verbijstering viel in de ogen
van Greene af te lezen. En lin
ford Christie kreeg als commen
tator bij de BBC bijkans kippen
vel bij 'de mooiste race' die hij
ooit had gezien. Lyrisch was hij,
over de perfecte start, de tech
niek en snelheid van Montgo
mery.
„Wat is de wind?" was het eerste
wat Greene zich afvroeg. Maar
ook dat apparaat kon zijn oude
record niet redden. Met 2.0 me
ter/per seconde gaf de wind
precies de maximaal toegestane
duw in de rug van Montgomery.
Zoals ook zijn explosie uit de
elektronische startblokken nog
nét legaal was: zijn reactietijd
van 0,104 seconde was slechts
0,005 verwijderd van een valse
start.
Tim Montgomery (27) speelde
ooit - zoals veel Amerikaanse
sprinters - football. Totdat hij
zijn arm brak en naar de atletiek
uitweek. Hij liep als 19-jarige al
9,96 seconden, een wereldre
cord voor junioren dat niet werd
erkend omdat de windmeter op
een verkeerde plek bleek te
staan. De atleet uit South Caroli
na was in die jaren een fragiel
mannetje, dat slechts drie keer
in de week trainde. Op gras,
want een tartanbaan kende
Norfolk State University niet.
Drie jaar later in 1997 werd
Montgomery derde op het WK,
achter winnaar Maurice Greene,
die in Athene zijn eerste mon
diale goud pakte. Montgomery
beleefde daarna een terugval.
„Ik leefde als een rockstar, geen
trackstaf', vertelde hij een jaar
geleden in Edmonton, waar hij
op het WK tweede werd. Weer
achter Greene.
Montgomery was dat jaar terug
gekeerd aan de top, dankzij zijn
overstap naar trainer Trevor
Graham en vooral Marion Jo
nes. Zij had zijn ogen geopend.
„Marion is een kampioene die
traint alsof ze blut is. Je ziet haar
elke dag trainen, of het nu re
gent of sneeuwt. Ik was als
sprinter écht blut, maar trainde
alsof ik rijk was."
Vorig jaar liep hij in een koud en
winderig Oslo 9,84 seconden.
Op spikes die hij had geleend
van Jones, omdat zijn bagage op
het vliegveld was zoekgeraakt.
Montgomery ontpopte zich ver
volgens ook als een verbale uit
dager van Greene. Hij zou zijn
record aanvallen, die zomer
nog. En dit voorjaar zei hij zelfs
dat Greene zijn beste tijd had
gehad. Het antwoord kwam in
juni, tijdens de Amerikaanse ti
telstrijd. In de semi-finale draai
de Greene tien meter voor de
meet het hoofd richting Mont
gomery en schreeuwde: „Dit is
Het volgens plan afhaken van
plaaggeest Cipollini, een dag
eerder dan gepland, is een hele
opluchting. „Tegen hem was
geen kruid gewassen. Voor een
prof die zijn carrière al had be
ëindigd, was-ie knap snel."
Oscar Sevilla behield de gouden
leiderstrui zonder al te veel
moeite. Hij gaat vandaag in
Cordoba als laatste van start
voor de tijdrit van ruim 36 kilo
meter. Die zal, hoewel er nog
bijna twee weken koers met
zware opgaven volgen, een be
langrijk scherprechter zijn. Vorig
jaar stond Sevilla er even goed
voor, maar moest hij de Vuelta
toch aan de betere tijdrijder An
gel Casero laten. Deze heeft nu
al wel erg veel tijd verloren om
zich opnieuw kanshebber voor
de eindzege te mogen noemen.
Dat geldt niet voor Aitor Gonza
lez. Hij was zaterdag de beste in
de achtste etappe. Gonzalez
won eerder dit jaar twee ritten
in de Ronde van Italië. Daarin
eindigde hij als zesde in het
eindklassement. De Kazach-
staan Vinokoerov, op veertien
tellen van de leider tweede, is
een andere gevaarlijke oppo
nent.
Pablo Lastras gaat juichend over de finish. Foto: AP
