'Het wordt niet beter na je veertigste' O O CP 0 i 0©- 0 OOG in OOG O O Ifsj£ De vragen De regels HOC 932 start 0 Marleen Houter (40) is ex- kampioene turnen (paard- sprong) van Nederland, werd midden jaren tachtig sportjournaliste bij De Tele graaf en stapte daarna over naar omroepland. Ze werkte onder meer voor Veronique, RTL 4 en 5, Sport 7 en tot vo rig jaar zomer bij SBS 6. Pre senteerde niet alleen, maar maak te ook zelf tv- programma's. Momenteel werkt ze in op dracht van Stokvis Produkties aan de EO-serie Afslag UMC Utrecht. Mar leen Houter woont in Heemstede met echtgenoot Ron, zoontje Hassie (8) en dochtertje Saartje (4). door Govert Wisse 8. Wordt u met het onder worden optimistischer of pessimistischer? „Ik ben van huis uit een enorm optimis tisch mens en ik geloof niet dat dat minder wordt naarmate ik ouder word. Ik heb een ontzettende hekel aan mensen die negatief ingesteld zijn. Kan ik niks mee. Voor mij is een glas half vol en niet half leeg. Na de elfde september dacht ik, net als ie dereen, wel: Waar moet dat heen met de wereld, wat hebben we onze kinderen nog te bieden? Maar toen de eerste klap een beetje was weggeëbd, ging het leven ge woon door. Iedereen riep dat de wereld nooit meer dezelfde zou zijn, maar ik heb niet het gevoel dat er uiteindelijk erg veel veranderd is. In mijn tv-werk gaat het nu wat moeilijker, omdat er minder geld is bij de omroepen. Het is niet meer allemaal van 'doe maar, de kosten doen er niet toe'. Kos ten doen er wél toe. Maar ik zal deson danks altijd weer een weg zoeken waarin het goed met me gaat. Als er tegenslagen zijn, heb ik snel de neiging om het zo te draaien dat het leven leuk blijft. Al ben ik ook niet de happy Beppie die nooit wat heeft en met wier kinderen het alleen maar goed gaat. Zo is het ook weer niet. Ik ben wel realistisch." 14. Wat kan u in mensen vreselijk ergeren? „Ik zei het al: een negatieve instelling - mensen die altijd maar zeuren. En domme mensen die alleen maar slap lullen. Al moet ik daar soms ook weer vreselijk om lachen. Neem het Agrarisch Journaal tussen de middag in Lunch TV. Daarin zit een keurige mevrouw achter een tafeltje de prijs van de spruitjes voor te lezen. Het is tv uit de jaren zestig. Eigenlijk heel dommig, maar tegelij kertijd ook zo humoristisch. De boeren zul len er waarschijnlijk wel wat aan hebben. Als ik tv kijk, loop ik alleen maar te roepen wat niet goed is. Als er maar wat slap ge kletst wordt, denk ik: stoppen nou, kom op zeg. Ik zap ook wel items weg, zoals die vre selijke datingprogramma's. Erger ik me dood aan. Dan gaat een stelletje naar een eiland, waar ze uit elkaar worden gehaald om ze vervolgens op andere mannetjes en vrouwtjes los te laten. Dat is platte televisie. Ik wil niet de moraalridder uithangen, ie dereen moet kijken naar wat ie wil. Maar het is toch te treurig voor woorden. Dan zie je mensen die de kroeg in worden geschopt en voor de camera leuk lam worden. Dat vind ik zó ontzettend niks. Ik snap ook niet dat die mensen dat doen; die zetten zich zelf zó te kakken. Ik heb geen medelijden met ze." 25. Zijn er onderwerpen waarover tegen u geen grappen gemaakt mogen worden? Marleen Houter: „Als je kinderen krijgt, gaat het leven over andere dingen dan alleen jezelf. Daarvóór ben jij het middelpunt." Foto: United Photos De Boer „Nee. Alles mag van mij. Al vind ik het niet leuk als er tegen mij grappen worden ge maakt over mijn ouder worden. Ik ben nu 40. Toen dat eraan zat te komen dacht ik: ooohh, ik word veertig. Als ik dan in de spiegel keek, zag ik dat het niet zomaar he lemaal voorbij gaat. Het wordt niet beter mat je na je veertigste. Dat is niet leuk, maar grappen daarover mogen best van me. Een tijdje terug waren Ron en ik aan het va ren met een vriend van ons, die van dezelf de leeftijd is, toen een kennis van hem bij ons kwam staan en vroeg, wijzend op ons: 'Zijn dat je ouders?' Toen dacht ik dat ik gek werd. Ik moest er natuurlijk erg om la chen. Op vakantie kwam eens een Engels man op Ron en de kinderen af en zei: 'So... Granddaddy with the children'. Hij depres sief, maar dat is toch lachen eigenlijk." 42. Wie bewondert u? „Bijvoorbeeld de jongens van Blof. Neem Pascal Jacobsen. Hij maakt prachtige mu ziek en zingt ook mooi. Als je zo creatief bent en zo je ziel en zaligheid erin kunt leg gen, denk ik: goh, ik wou dat ik dat kon. Ik kan dan wel een leuk filmpje maken, maar ik had liever de gave gehad van Pascal Ja cobsen. Ik ben totaal niet artistiek. Mis schien juist daarom zou ik wel een goede muzikant willen zijn. Het is toch prachtig als je mensen kunt raken met tekst en mu ziek. In de sport was ik vroeger een bewonderaar van Eric Heiden. Niet dat mijn kamer vol hing met zijn posters, maar ik was in de tijd dat ik op het internaat zat op Papendal wel gek op hem - een lekkere vent met mooie benen, een leuke kop en een leuk verhaal. Ook de Franse voetballer Eric Cantona vond ik als journalist geweldig. Gelukkig dat dat soort mensen er zijn. Cantona is tenminste geen grijze muis. Dat vind ik op mijn vakgebied ook van Reinout Oerle- mans. Hij begon als een soapsterretje en nu heeft hij die iq-test bedacht voor BNN. Dat concept gaat de hele wereld over. Dat is toch knap. Niet dat ik daar amechtig over doe, maar het is wel bewonderenswaar dig." 50. Wanneer beschouwde u zichzelf als volwassen? „Toen ik kinderen kreeg. Vanaf dat mo ment gaat het leven over andere dingen dan alleen jezelf. Toen ik twintig was, dacht ik ook dat ik het wist, maar als ik daar nu op terugkijk denk ik: Ik wist het toch niet helemaal. Voordat je kinderen krijgt, ben jij het mid delpunt, daarna is dat niet meer zo. Zonder jezelf weg te cijferen, wordt je verantwoor delijkheid anders. Daarvóór kun je je voor duizend procent storten op je werk en al je ambities proberen te verwezenlijken. Je kan precies doen wat je wil zonder kinderen, als je het daar met z'n tweeën tenminste over eens bent. Nu kun je niet zomaar de deur uitgaan. De clichés die daarover bestaan zijn allemaal waar. Ze zeggen wel eens dat topsporters eerder volwassen zijn dan leeftijdgenoten, omdat ze al vroeg veel meemaken en onder grote druk komen te staan omdat prestaties wor den verlangd. Ik zat als tiener vier jaar op het turnintemaat. Op mijn veertiende ging ik naar pleegouders in de buurt van Arn hem. Dat wilde ik zelf, want ik wilde goed worden in turnen. In die tijd heb ik veel meegemaakt, de hele wereld over gereisd. Het was een heel gedisciplineerd leven, heel serieus. Leeftijdgenoten gingen fliere- fluiten en naar feestjes. Maar ik heb dat vanaf mijn achttiende ingehaald, toen ik ging studeren aan de Academie voor Licha melijke Opvoeding in Den Haag. Ik heb niet het gevoel dat ik in die puberteit veel gemist heb. Sterker: ik heb er veel van ge leerd. Maar of ik daar volwassener van werd, betwijfel ik. Je wordt aan de andere kant ook klein gehouden. Je wereld op zo'n internaat is heel beperkt. Je hebt een paar opdrachten: je school goed doen en trai nen. Dat vond ik niet erg, het was m'n lust en m'n leven. Papendal werd wel 'Tranen dal' genoemd, maar dat vond ik flauwekul. Ik heb een geweldige tijd gehad." 6. Waarover heeft u in het leven het meeste verdriet gehad? „Groot verdriet heb ik niet gekend. Onder groot verdriet versta ik de dood en vreselij ke ziektes. Omdat ik dat zelf nog nooit heb meegemaakt, vraag ik me wel eens af of groot verdriet voor verdieping zorgt en of mijn leven daardoor niet oppervlakkig is. Maar aan de andere kant moet ik ook blij zijn dat het me nog niet is overkomen. Of het verdriet in de zin van het woord was weet ik niet, maar ik heb een grote jankpar- tij gehad in 1979 in het Amerikaanse Fort Worth. Daar was toen het WK turnen. Als ploeg konden we ons daar kwalificeren voor de Olympische Spelen van 1980. We moesten bij de eerste 12 eindigen om ons te plaatsen, maar we werden dertiende. Wat een leed. Jankend die zaal uit. Tranen met tuiten. Ik viel een journalist van het ANP pardoes huilend in de armen. Wat meespeelde was dat ik er mijn laatste wed strijd turnde." 17. Van wie zou u een toegestoken hand weigeren? „Ik zal niet snel iemands hand weigeren. Ik ben niet rancuneus en houd niet van narig heid. Ik ben voor harmonie, probeer het al tijd leuk te maken. Ik kan slecht tegen ru zie. Het lastige in televisieland is, dat er niet straight wordt gecommuniceerd. Als ie mand vindt dat ik weg moet, dan hoop ik dat ie dat tegen me zegt. En niet op het ene moment dit roept en het andere moment dat. Vorig jaar zat ik voor de zomer bij Bart in 't Hout - de tweede man van SBS 6 ach ter Fons van Westerloo - om te bespreken hoe het verder zou gaan met de sport. Toen ik terugkwam van vakantie kwam hij met een heel ander verhaal dan de eerste keer. Daar kan ik niet goed tegen. Zeg meteen gewoon hoe het zit. Ik ging weg bij SBS 6 onder meer omdat wij niet meer door één deur konden. In 't Hout zal mijn vriend niet worden, maar als hij mijn een hand wil ge ven, zal ik niet zeggen: krijg de kolere maar." 26. Is seksualiteit belangrijk in het leven? „Ja. Het hoort erg bij een relatie. Als het niet goed zit met de seks, zit het ook niet goed met de relatie. Het mannetjes-vrouw tjes gedoe is toch leuk... Ik las pas een ver haal over vrouwen die geen zin hebben in seks, maar wel een relatie willen. Probeer dan maar eens een man te vinden! Ik vraag me wel af hoe het zal zijn als je 70 bent. Ik ben er nieuwsgierig naar, maar wil het eigenlijk ook weer niet weten. 40. Welke kus zou u willen overdoen? „De zoen van mijn eerste, echte vriendje, met wie ik zeven jaar heb samengewoond. Hij zat in de beginjaren '80 bij mij op de Academie voor Lichamelijke Opvoeding. We stonden net voor de zomervakantie op een tramhalte in de Appelstraat Den Haag. Toen gaf hij me een zoen. Daarna brak de vakantie aan en zag ik hem twee maanden niet. Dat was een heel lange tijd, daarna werd het een stevige relatie. Hoewel die uit ging en hij dus mijn ex is, heb ik een goed gevoel overgehouden aan die kus op de tramhalte. Hopelijk is Ron nu niet teleurge steld, dat ik de eerste kus van hem niet noem. Hij is natuurlijk de liefde van mijn leven." 48. Wat is de grootste wetsovertreding die u heeft begaan? „Als tienjarige heb ik een pakje kauwgom bij de Spar in Heiloo gestolen. Uiteraard kwam men erachter en moest ik met mijn vader terug naar die winkel om te zeggen dat het me speet. Vreselijk. Dat is het wel qua grote overtredingen. In mei was ik voor mijn werk in Italië. Ik kwam daar op een bepaald moment in een zonnebrillenwinkel en ging wat van die dingen passen. Toen ik buiten kwam, ont dekte ik dat ik er per ongeluk twee in mijn hand: de bril van mezelf en eentje die ik even gepast had. Ik had door kunnen lo pen, maar ben teruggegaan. Na die kauw gumdiefstal ben ik waarschijnlijk voor eens en altijd genezen." finish Wanneer bent u voor het laatst enorm boos geweest? Op welke plek buiten Nederland zou u een jaar willen wonen? Als u nu een ander beroep zou mogen kiezen, wat zou u dan worden? Wat zult u nooit weggooien? Welk kunstwerk (boek, schilderij, beeld, lied, cd) zou u gemaakt willen hebben? Waarover heeft u in uw leven het meeste verdriet gehad? Gaat u liever om met mannen of met vrouwen? Wordt u met het ouder worden optimistischer of pessimistischer? Van welk bedrijf of welke instelling zou u directeur willen zijn? Wanneer was u voor het laatst zenuwachtig? Als u vandaag ineens alles zou durven, wat zou u dan als eerste doen? Wat zou u willen veranderen aan uw jeugd? Gelooft u in liefde op het eerste gezicht? Wat kan u in mensen vreselijk ergeren? Wanneer heeft u voor het laatst te veel gedronken? Welke rol in welke film had u willen spelen? Van wie zou u een toegestoken hand weigeren? Wat vindt u opwindend? Vindt u zichzelf aantrekkelijk? Wat is uw slechtste eigenschap? Heeft u een euthanasieverklaring getekend? Waar geeft u het meeste geld aan uit? (Woning en auto buiten beschouwing gelaten) Heeft u wel eens een belangrijke vriendschap verbroken? Op welke terreinen heeft volgens u de andere sekse het gemakkelijker? Zijn er onderwerpen waarover tegen u geen grappen gemaakt mogen worden? Is seksualiteit belangrijk in het leven? Welk tv-programma moet meteen van het scherm worden gehaald? Mogen partners geheimen voor elkaar hebben? Van welke beroemdheid greep de dood u het meest aan? Wat was de gelukkigste fase van uw leven? Welke dag zou u willen overdoen? Wat is de karaktertrek waarvan u wilt dat mensen zich u erom herinneren? In welke andere periode had u graag geleefd? Wanneer was u voor het laatst verliefd? Bent u trouw? Bent u gelovig? Wat zou u graag beter kunnen? Wat mist u in het buitenland het meest aan Nederland? U mag vièr mensen - onder wie ook overleden personen - uitnodigen voor een dinertje. Wie kiest u? Welke kus zou u willen overdoen? Waar krijgt u kippenvel van? Wie bewondert u? Gaat u wel eens alleen uit? Wat was uw slechtste beslissing? Wat is in uw werk uw grootste frustratie? Wat was uw angstigste moment? Wanneer hebt u voor het laatst een leugen (tje) gebruikt? Wat is de grootste wetsovertreding die u heeft begaan? Denkt u te weten wat uw partner in u ziet? Wanneer beschouwde u zichzelf als volwassen? 01 11 ■Al De geïnterviewde gooit telkens een dobbelsteen met twintig vlakken, om te bepalen welke vraag hij (of zij) krijgt voorgelegd. Voor de eerste vraagl wordt gerekend vanaf nul. Bij de volgende negen worpen wordt er doorgeteld, waarbij na vraag 50 weer vraag 1 volgt. Komt iemand op een vraag die hij al heeft beantwoord, dan moet die worp over.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2002 | | pagina 48