'aeke Taekema moet een veldheer worden
SPORT
zaterdag 14 SEPTEMBER 2002
SI
iet van Dijk en
Leefmans
HET ZIT IN DE FAMILIE RANDJE BUITENSPEL
tzijn belofte ingelost.
Champions Trophy van
de cofceek is het grote talent
poth aekema (22) definitief
iroken. Topscorer van het
n va idoor zijn dodelijke straf-
gekoppeld aan sober, ef-
n overijverig veldspel in
rev Snel bereikte de Oegst-
aar de hockeytop, zonder
kwijt te raken. Een por-
chetst door zijn omge-
Wi
ït s
91 kunstgras van LOHC
heb! 1 twee pubers urenlang
n. De kleinste nam eerst
strafcorners op de kee-
twintig strafballen om
steeds weer opnieuw te
Pels, n. Ze lieten zich niet
N so' en door het licht dat uit-
het complex aan de
iickerlaan. Pas als het zo
,erTwas dat ze elkaar echt
er konden zien, stopten
jonge Oegstgeestena-
1 gingen ze in het doel
ze nog even na.
jduizend strafcorners
Taekema in die tijd
genomen op zijn vriend
■ppJer Robert, denkt moeder
PJ Taekema. ,^Als het er
ér zijn", zegt Robert, nu
bij Stichtse.
■[international Taeke Tae-
^5ortte als klein jongetje
^ag en goed. Kinderen
jurt, uit zijn klas en bij
:lub ASC namen aan de
egstgeestenaar een
ld. Het was dan ook niet
"jlat 'een hele zwerm kids'
iet*' gde toen hij op z'n acht
te met voetballen en
ikeyen. „Hij had een
ek om zich heen, hij viel
op. Hij was klein en
:d, echt goed", ver-
w ert, die een jaar later ook
:keyen.
ltfif{Taekema herinnert zich
zoontje direct al
evan de top. Hij deed er
voor, uit zichzelf en
ijnlijk zonder enige
,In mijn herinnering
nzcfeltijd op het hockeyveld.
:le agavond moesten we
fhij naar huis kwam,
id hij naar de training
in 1 te kijken en dan
Taeke Taekema schiet in de finale van de Champions Trophy op het Duitse doel. „Het is een goed ventje, uit het goede hout gesneden en met een echte winners-mentaliteit", zegt oud-international Ties Kruize
mocht hij de keeper inslaan.
Taeke versleet sticks bij de
vleet."
Door zijn vastberadenheid en
innemende persoonlijkheid
kreeg hij ook veel voor elkaar,
weet Robert. „Op hockeykamp
lukte het hem om direct in con
tact te komen met strafcorners
pecialist Taco van der Honert.
En die vond hem ook meteen
grappig, klein en slim."
Bij LOHC steeg zijn ster snel. Hij
kwam in nationale jeugdteams
en in Jong Oranje, en debuteer
de op zijn vijftiende in het eer-
ste-herenteam, waar hij binnen
de kortste keren een 'dragende
speler' was. Het vwo vond hij
minder belangrijk. Twee keer
bleef Taeke Taekema zitten. „Op
school was hij buitengewoon
lui. Hij heeft geen zitvlees. We
hebben hem maar op een huis
werkcursus gedaan, dan gebeur
de er tenminste wat", vertelt Ca-
trien Taekema. Taeke studeert
nu economie in Amsterdam en
ook nu doet hij 'weinig', vindt
Robert. „Maar hij kan alles."
Zijn slimheid komt naar boven
tijdens gesprekken, waarin hij
zeer gevat en geestig reageert.
„Dat heeft hij van zijn vader."
Vier seizoenen geleden stapte
Taekema over van LOHC naar
Klein Zwitserland in Den Haag.
Voorzitter en oud-international
Ties Kruize vindt dat Taekema
zich sindsdien 'buitengewoon
goed' heeft ontwikkeld. „Het is
een goed ventje, uit het goede
hout gesneden en met een echte
winners-mentaliteit. Daar gaan
we zowel bij de club als in Oran
je nog jaren van genieten."
„Een fantastische en gevoelige
jongen, die altijd open staat
voor anderen", luidt de om
schrijving van KZ-trainer Frank
lin Dikmoet. „Het is gewoon een
aardige jongen, ook voor ande
ren. Het klinkt zo opschepperig,
maar het is zo", zegt zijn moe
der. Taeke zal, zo verwacht zij,
altijd oog voor zijn omgeving
blijven houden. „Hij is een ech
te teamspeler, die vroeger met
tennis al liever dubbelde dan
singelde. Hij heeft ook nu nog
wel tijd voor andere dingen;
muziek, naar de film gaan en
zijn vriendinnetje op wie hij dol
is."
Taeke Taekema en Ailsa Young
leerden elkaar drie jaar geleden
kennen toen de Schotse interna
tional een seizoen voor Klein
Zwitserland uitkwam. „In die
tijd zijn we bevriend geraakt. We
dachten dat onze relatie onder
druk zou komen te staan door
de afstand, maar dat is reuze
meegevallen", aldus Young, die
vanaf december voor Victoria in
Rotterdam gaat spelen.
Robert vindt dat zijn jeugd
vriend niet echt is veranderd
sinds de grote successen zijn ge
komen. „Ik spreek hem nu niet
zo vaak meer. Wat mij opvalt is
dat hij nog professioneler is ge
worden. Maar niet arrogant, ze
ker niet arrogant. En daar wint
hij zieltjes mee."
De strafcomer is het belangrijk
ste wapen van Taeke Taekema.
'Strafcomergoeroe' Toon Siep-
man onderscheidt twee soorten
specialisten. De een heeft het
zichzelf aangeleerd, zoals Tae
kema, de ander moet bij nul be
ginnen, zoals Bram Lomans.
Volgens Siepman, begeleider
van het Nederlands elftal, was
de comer van Taekema oor
spronkelijk te makkelijk te 'le
zen' voor tegenstanders. Boven
dien was de beweging die hij
maakte een aanslag op zijn ge
wrichten. „Gelukkig is Taekema
er heel professioneel mee bezig,
we praten er veel over. Omdat
de comer op het WK helemaal
niet liep, heb ik het idee geop
perd om Bram en Taeke naast
elkaar te zetten."
HGC-speler Bram Lomans: „De
bondscoach bepaalt wie van
ons een comer neemt Dat ge
beurt via een paar afgesproken
signalen of we lopen even langs
de bank. In mijn eerste twee jaar
als international liep de strafcor-
ner goed, maar later waren er
problemen. Die zijn opgelost.
Nu Taeke en ik samen op de
kop van de cirkel staan, weten
de tegenstanders bij het uitlo
pen niet voor wie ze moeten
kiezen. Samen hebben we een
hoger percentage dan individu
eel." Maar verdedigingen gaan
zich aan deze tactiek aanpassen,
en dus moet er weer wat nieuws
verzonnen worden, weet Siep
man.
Lomans: „We zijn zeker geen
concurrenten, maar we vullen
elkaar juist aan. En dat blijven
we voorlopig ook doen. Hij is
jong, ik ben al 27, maar nog lang
niet van plan te stoppen. Als het
goed is, gaan we samen naar de
Spelen van Athene en waar
schijnlijk ook nog naar het WK,
over vier jaar."
In de tussentijd kan Taekema
nog veel beter en completer
worden, vindt KZ-trainer Dik
moet. Bij de club wordt volgens
hem hard gewerkt aan de verbe
tering van zijn veldspel. Taeke
ma moet daar uitgroeien tot een
spelbepajende mid-mid. „Hij
moet een veldheer worden.
Daarvoor moet hij flink in zich
zelf investeren", aldus Dikmoet.
Ook zijn vriend en teamgenoot
bij KZ, de Argentijn Max Caldas,
gelooft dat Taekema's spel nog
kan verbeteren. „Hij heeft niet
alleen een gevaarlijke strafcor-
ner, maar hij is ook nog eens su
persnel en hij kan goed verdedi
gen. Daar komt bij dat hij nog
jong én leergierig is. Bij de
Champions Trophy hebben we
pas het begin van Taeke gezien.
Dat was de 'basis', hij is nog
lang niet bij zijn eindstation."
Om dit stukje te kunnen tik
ken, moet ik mijn benen on
der tafel vouwen en dat doet een
beetje pijn. Op mijn linkerknie
schrijnt een aanzienlijke schaaf
wond, opgelopen op de eerste
training van mijn nieuwe club
Meerburg. Aan de Zoeterwoudse
Rijndijk ligt sinds jaar en dag
een kunstgrasveld (ik geloof dat
Meerburg de eerste voetbalclub
van ons land met namaakgras
was) en daar moetje dus niet op
vallen. Maar in mijn klunzig
heid en veteranenenthousiasme
maakte ik vorige week donder
dagavond al bij mijn eerste actie
een enorme smakker. Roetsj, vel
van de knie. Ik nog zoeken in
het kunstgras, maar niks hoor,
nergens een lapje huid te beken
nen.
Bij zo'n schaafwond is het een
kwestie van even doorbijten.
Halverwege de training sloeg ik
al geen acht meer op het kleine,
bijtende ongemak en het balan
ceren op het kunststof ging me
steeds beter af. Niet meer geval
len. Maar de pest bij een ontvel
ling is dat de wond nog een keer
of tig openspringt alvorens het
proces van heling een aan vang
neemt. Toen ik vrijdagochtend
opstond, ging ook het bedde-
goed mee. Dat zat met wond-
drab aan mijn knie vast. En elke
keer als ik mijn knie buig zoals
nu dus, word ik er aan herin
nerd dat hij nog of weer open
ligt.
De Rooms Katholieke Voetbal
Vereniging Meerburg. Toen ik
eind jaren zestig een overtuigde
pupil van het Leiderdorpse RCL
werd, was het volstrekt uitgeslo
ten dat ik daar, aan gene zijde
van de Oude Rijn, ooit lid zou
worden. Meerburg, Rooms en
dan ook nog eens het witte shirt
en de zwarte broek van West-
Duitsland. dat was de vijand.
Wij, protestantjes met praktisch
dezelfde outfit als Ajax, wilden
met Meerburg maar één ding:
inmaken.
Maar tijden veranderen. Na 34
jaar competitievoetbal op zater
dag, maakte ik deze week mijn
debuut in het zondagvoetbal. Of
het er iets mee van doen had,
weet ik niet, maar toen ik, licht
gespannen, het hoofdveld (echt
gras) betrad, ging het in de klok
kentoren van de katholieke
Meerburgkerk aan de Rijndijk-
Mijn hemel,
als ze nou
ook al
beginnen
te schieten
kathedraal flink tekeer. Tegen
Leidsche Boys werd het 8-0 en
dat was gezien de karrenvracht
aan kansen die we kregen nog
een lage score ook.
Het was goed toeven zondag op
en rond de voetbalvelden aan
Laan de Goede Herder waar in
middels heel wat oud-RCL'ers
het u>it-zwart van Meerburg
dragen. RCL verliest aan popu
lariteit en het beter georgani
seerde Meerberg trekt steeds
meer volk van de andere Rijnoe
ver. Overigens, dat ik mij aan de
vroegere vijand heb overgege
ven, heeft vooral een praktische
reden. Op zondag voetballen,
komt me gewoon beter uit.
Een vriendelijke tegenstander,
een voortreffelijk veld, aange
naam weer en een overtuigende
derde helft maakten mijn eerste
dag als zondagvoetballer tot een
buitengewoon plezierige. Klein
smetje was die zeurende knie
die al na mijn eerste balcontact
weer van zich deed spreken. Ik
had verwacht dat de gebroeders
Schouten, medespelers en spon
sors, wel wat lapmiddelen voor
me mee zoiuien nemen, maar ik
had beter moeten weten. De jon
gens Schouten mogen dan een
paar verdienstelijk draaiende
drogisterijen bezitten, ze hebben
de pleisters en bandages uit ei
gen winkel veel te hard nodig
om hun eigen rammelende lij
ven wedstrijdklaar te krijgen.
The Brace Brothers kunnen zich
niet ook nog eens om hun
kwakkelende teamgenoten gaan
bekommeren.
Toen ik na een schitterende
sportdag op weg naar huis ging
werd ik staande gehouden door
iemand die nog wat op te mer
ken had over wat hij mijn weke
lijkse gezeik in de zaterdagkrant
noemde. Ik doe de laatste tijd zo
negatief over het voetbal, vond
hij. Steeds maar weer heb ik het
over kwalijke randverschijnse
len. Of dat nou nodig is? Ik
word wel vaker op deze wijze
getackeld en doorgaans reageer
ik met een krachtig nou en of
dat nodig is. Ik erger me kapot
aan al dat geteisem dat mijn ge
liefde sport aan het mollen is.
dus daar ageer ik tegen. Maar
zondag hield ik even mijn ge
mak. Lekker gevoetbald, tegen
aardige jongens, onder een vro
lijkzonnetje. Wat nou verloede
ring?
Ben ik een ouwe zeur aan het
worden, zo'n lulhannes die het
altijd maar over vroeger heeft,
vroeger, toen de wereld er zo
veel mooier uitzag? Met die ge
dachten worstelde ik vamzon-
dagmiddag tot maandagmid
dag. Totdat zich bij ons thuis
het avondblad door de voordeur
wurmde. 'Leidenaar lost schoten
bij potje amateurvoetbal', luid
de een schokkend bericht op de
voorpagina. En binnenin: 'Aan
klacht ingediend tegen SVO-
Wer.In Oude Wetering bleek
een verbolgen voetballer bij een
tegenstaruier de tanden uit de
smoel te hebben geslagen. Ik een
zeikerd? Zal best, maar er kan
niet hard genoeg gezeken wor
den. Mijn hemel, als ze nou ook
al beginnen te schieten.
Jaap Visser
Reageren?
sportredactie.ld@damlate.hdc.nl
leiderdorp - De Leiderdorpse broers Wouter (21) en Peter (23) Ederveen voetballen
bij twee verschillende clubs in het eerste elftal. Wouter maakt al driejaar deel uit
van de hoofdmacht van RCL. Peter stapte als getalenteerde a-junior van RCL vorig
jaar over naar w Katwijk en hij maakte twee weken geleden zijn debuut in de
hoofdmacht. De twee hebben nog een jongere broer Sjoerd die voetbal vooralsnog
niet zo serieus benadert als de oudste twee. Wouter studeert aan de Haarlem Busi
ness School, Peter is verkoper bij de sportschoenenfirma Coach.
meest getalenteerde van ons twee is. Ik
heb geen moeite dat toe te geven. Zijn
techniek en voetballend vermogen zijn
gewoon beter en daarom speelt hij nu
ook in een hogere klasse. Ik heb een
sterk seizoen achter de rug, maar of ik
ooit op een hoger niveau meekan dan
waarop RCL momenteel uitkomt, blijft
voorlopig een vraagteken."
Peten „Daar komt nog bij dat hij een
aanvaller is en ik verdediger. Dat laat
zich moeilijk vergelijken."
Wouten „Ondanks de valse start die we
afgelopen zaterdag maakten door van
SV '35 te verliezen, blijft promotie ons
doel. Een grote club als RCL moet toch
hoger kunnen."
Peter: „Bij Katwijk hebben we een jonge
ploeg die ten opzichte van vorig jaar aan
ervaring heeft ingeleverd. Veel mensen
zien dat als een nadeel, maar volgens
mij hoeft dat niet tegen ons te werken.
Het is wel zaak dat de ouderen de jonge
ren coachen."
Wouter: „De ouders komen altijd kijken.
Dat vinden Peter en ik echt heel belang
rijk. We hebben nu natuurlijk een pro
bleem omdat we allebei op zaterdag
middag spelen. Dat is als volgt opgelost:
ze gaan de ene week naar de thuiswed
strijd van de een en de week daarop
naar de thuiswedstrijd van de ander. Ge
lukkig speelt RCL altijd thuis als Katwijk
uitspeelt en omgekeerd. Voor komende
zaterdag (vandaag, red.) wordt uiteraard
een uitzondering gemaakt. Katwijk
speelt uit, bij Quick Boys. Niet meer dan
normaal dat ze toch naar Peter gaan kij
ken."
Peter: „Er is nog een klein probleempje.
Ik heb in de eerste wedstrijd van het sei
zoen een rode kaart gekregen, maar de
aankondiging van een schorsing is nog
niet binnen. De hele week hopen we al
dat de brievenbus leeg blijft."
tekst: Loman Leefmans
foto: Taco van der Eb
ng,
aar :.,Sjoerd speelt in een vrienden-
v0 j de b-junioren van RCL. Peter
ftbalden vroeger de hele dag, op
n de buurt van ons huis. Omdat
rat jonger is en ook andere inte-
eeft dan voetbal, is nog niet dui-
hij ook een selectiespeler kan
Onze vader houdt vol dat
w{en laatbloeier is."
Hoewel ik in Leiderdorp woon,
an 11e echt een Katwijker als ik het
stb torn. Het bevalt me nog altijd
I Vi 'ij Katwijk. Het niveau bij de a-
ure 1 was eigenlijk niet eens zoveel
an wat ik bij RCL gewend was,
1 bij de senioren merk ik wel een
Rchil. Het is veel professioneler
1 ontzettend veel leren van ou-
raren spelers zoals L'Ami en Bon
Wlijk van trainer Alfons Groe-
..Het is duidelijk dat Peter de
