et is moeilijk om te accepteren dat je je vrijheid kwijt
LEIDEN REGIO
R9
ilstraat
e Leidsch DagbladARCHIEVEN
ANNO 1902
ZATERDAG 14 SEPTEMBER 2002
actief leven heeft hij niet meer. Autorijden is verboden, lezen
jjven gaan heel moeizaam. De oogziekte macula-degeneratie is
tot staan gebracht, maar heeft inmiddels verwoestend toege-
Toch zijn er lichtpuntjes in het bestaan van Daan van den Berg
Leiderdorp. De derde laserbehandeling betaalde het zieken-
n voor zijn verstandelijk gehandicapte dochter Jennifer (44) kan
gedood van zijn vrouw met de nodige thuishulp blijven zorgen,
itziende Van den Berg probeert zijn leven weer een positieve
geven, ondanks zijn bittere gevoelens over de afgelopen pe
lt heb mijn strijd gestreden. Gewonnen en verloren."
een scherpte meer, al-
touren. Mijn hulp is op
vergeet ik met stofzui-
ir een lamp in de ka-
gt. Knal ik dus met
)fd tegen op. Ik zou u
niet herkennen als u
zou zwaaien. En auto's
rs zie ik pas op het laat-
ent aankomen. Ik ben
»evaar. Het is moeilijk
:epteren dat je je vrij-
t bent. Ik ben afhanke-
rden van de hulp en
ikheid van andere
1 televisie staat een spe-
ierm, dat de beelden
„Als ik dan ook nog
n loep inzet, kan ik nog
je voetbal zien. Zijn
(tizonen van 10 en 13
hij niet meer zien spe-
DSR en bij zijn eigen
Ugdunum kan hij zelfs
als erelid geen team meer vol
gen. „Maar ik ga er wel graag
naar toe. Gewoon voor de ge
zelligheid. Ik ben daar 25 jaar
actief geweest." Droevig wordt
hij er maar niet meer van. „Ik
moet door. Mijn dochter is te
lief en te aardig. Zij heeft heel
veel zorg nodig. Het moet hier
thuis leuk voor haar zijn. Dat
zou mijn vrouw zeker geëist
hebben."
Vier jaar geleden stond Daan
van den Berg er nog anders
voor. Zijn vrouw was ernstig
ziek en moest telkens naar het
ziekenhuis voor nierdialyse. Hij
was net met de vut gegaan en
ontdekte dat zijn ogen achteruit
gingen. Hij hoort het zichzelf
nog zeggen: 'nieuw leesbrilletje
Van den Berg. Je bent de jong
ste niet meer.' Het hielp even.
„Na een dag of veertien ging ik
door die nieuwe bril weer wazig
Leiderdorper Daan van den Berg probeert weer een positieve draai aan zijn leven te geven. Foto: Mark Lamers
zien. „Toen dacht ik: dat klopt
niet. En ook de opticien zei
dat."
Zijn huisarts constateerde lich
te staar. De oogarts had een
wachtlijst van vele maanden en
zijn vrouw werd zieker en zie
ker. „Het was een vreselijke pe
riode. Hoewel ik toen nog wel
zoiets had van, staar is makke
lijk te verhelpen. Ook dacht ik
soms: misschien is het allemaal
van de spanning en komt het
straks weer goed."
Het liep allemaal heel anders.
De diagnose van de oogarts in
het Diaconessenhuis was mee
dogenloos. Het ging hier om
een ouderdomsziekte. De
klachten hadden niets met
staar te maken, maar meer met
aantasting van de macula, het
onderdeel van het netvlies dat
de mens in staat stelt zijn vizier
scherp te stellen. „De prognose
was dat ik vanzelf blind zou
worden."
„Daar stond ik. Ik heb 43 jaar
bij Kruyt IJzerwarenhandel ge
werkt. Van jongste bediende tot
hoofd van de administratie. Bij
mijn afscheid kreeg ik nog een
koninklijke onderscheiding,
Oranje Nassau in goud. Ik was
altijd gewend zaken uit te zoe
ken. Als een gek ben ik aan het
werk gegaan. Via internet kwam
ik aan de weet dat ze in Duits
land en Amerika al veel verder
waren met het onderzoek naar
mijn ziekte. Dat ze het zelfs
konden behandelen. Ook een
professor Hendrikse in Maas
tricht wist er al heel veel van."
„Toen ik op het punt stond met
hem een afspraak te maken,
stond er in november 1999 in
het Leidsch Dagblad een artikel
over deze oogziekte. Ik kon dat
destijds nog net lezen. Oogarts
De Graaf-Kret van het Oogheel
kundig Medisch Centrum in
Haarlem was daar begonnen
met een lasertechniek speciaal
voor zijn oogproblemen. Ik ben
naar haar toe gegaan en zij ver
telde dat ze het proces tot staan
kon brengen, alleen voor de
kosten moest ik zelf opdraaien,
want het ziekenfonds Zorg en
Zekerheid vergoedde deze be
handeling van 2400 gulden niet.
Ik had er volgens de deskundi
gen tenminste drie nodig."
„Ik ben gaan knokken. Zorg en
zekerheid weigerde, zolang het
onderzoek nog in de experi
mentele fase zat. Een belache
lijk argument. In Duitsland en
Amerika werd alles betaald, ook
het Zilveren Kruis was al over
stag. Daar zat ik. Met mijn
vrouw ging het steeds slechter.
Ik voelde dat ze haar niet meer
konden helpen. En ook ik had
geen tijd meer. Voor de eerste
behandeling heb ik op haar
aanraden ons spaarpotje aan
gebroken om familie in Austra
lië te bezoeken. In juli 2000 is
zij na een lijdensweg overleden.
Het proces in mijn ogen was na
de eerste behandeling tot staan
gebracht, maar er moesten
meer behandelingen volgen."
„Ik was ten einde raad. Echt, ik
zag het leven niet meer zitten.
Ik was door verdriet overmand.
Op aanraden van anderen heb
ik Kamerlid Rob Oudkerk
(PvdA) ingeschakeld en vervol
gens Pieter Storms van het pro
gramma Breekijzer. Die dacht
een doorbraak te hebben gefor
ceerd. Voor de televisie zei de
voorzitter van de Raad van Be
stuur van Zorg en Zekerheid dat
zij het zouden regelen met de
oogartsen van de kliniek in
Haarlem. Maar dat is nooit ge
beurd."
„Een paar dagen later kreeg ik
een brief thuis gestuurd die ik
moest ondertekenen. Ik be
greep er niet veel van. Ik belde
naar Zorg en Zekerheid en daar
zei de juridische afdeling dat de
oogheelkundige kliniek een
economisch delict had ge
pleegd en dat ze het geld via mij
zouden terugvorderen. Dit was
zo'n vuil spelletje. Er was hele
maal geen sprake van een de
lict. Daar heb ik onmiddellijk
mijn handen vanaf getrokken.
Ik heb geen handtekening ge
zet. Ook de oogartsen hebben
nog van alles voor mij gepro
beerd, maar het ziekenfonds
heeft mij nimmer bericht over
de uitkomst. Ik had daarna
geen vechtlust meer. Pieter
Storms heeft ook nooit meer
gecontroleerd of het was gelukt.
Ik ben in een diep gat gevallen.
Ook de tweede behandeling
heb ik zelf betaald."
„Inmiddels was er een Macula-
vereniging opgericht. Ook zij
pleitte voor die vergoeding.
Jaarlijks lijden zo'n honderd
duizend mensen aan deze ziek
te, die als je er snel bij bent lang
niet altijd zulke grote gevolgen
hoeft te hebben. De bloedvaat
jes in je ogen gaan lekken en
dat kan met een infuus en laser
worden tegen gegaan. U zult
het niet geloven, nog geen jaar
na mijn tweede behandeling zat
het in het pakket van Zorg en
Zekerheid. Ja, de derde behan
deling heb ik vergoed gekregen.
Hoefde ik niets voor te doen.
Toch had ik geen gelukkig ge
voel."
„Weet u ik wil helemaal niet
zielig zijn. Maar het is zo on
werkelijk, als je zoiets wordt
aangedaan. En niemand is er
wijzer van geworden. Ik kan mij
niet voorstellen dat het zieken
fonds door mij failliet zou zijn
gegaan. En ik heb zo moeten
knokken voor mijn eigen ge
zondheid. Dat kan niet gezond
zijn."
Saskia Stoelinga
Foto: Henk Bouwman
Zaterdag 13 September
VALKENBURG - De paardenmarkt, gisteren gehou
den, onderscheidde zich gunstig van haar voorgang
sters door ruimen aanvoer, 't Juiste getal dieren, dat
aan de lijn was, is moelijk op te geven, - de pachter
zal 't het best weten - toch is 't zeker, dat minstens
550 paarden en 130 veulens ten verkoop werden
aangeboden. Buitenlandsche kooplieden deden in
de eerste uren nogal aankoopen onder de jonge die
ren. Anders was de handel traag, gelijk zulks dit jaar
op elke markt werd ondervonden. Hoewel het weer
niet meewerkte en een Vrijdag volgens sommigen
geen uitgezochte marktdag is, liet het getal bezoe
kers niet te wenschen over.
ANNO 1977
VALKENBURG - In totaal werden op de Valkenburgse Paardenmarkt 120 paarden verkocht, 20 meer
dan vorig jaar. De prijzen werden 'redelijk' genoemd. Foto: archief Leidsch Dagblad
Woensdag 14 september
NOORDWIJK - De lancering van de eerste Europese
tele-communicatiesatelliet CTS is de afgelopen
nacht een volledige mislukking geworden. Precies
twee minuten na de start ontplofte de raket die de
satelliet naar boven had moeten brengen. Het aftel
len was zonder problemen verlopen. De weersom
standigheden waren ideaal.
Precies op tijd, om 31 minuten over één vannacht
ging de raket van start. In het technologisch cen
trum ESTEC in Noordwijk volgden ruim 150 mensen
via een directe verbinding met Cape Canaveral de
lancering. Deze verbinding kwam overigens ook via
een communicatiesatelliet tot stand.
Twee minuten na de lancering stokte het commen
taar vanaf de Cape. Aarzelend zei de commentator:
"Er is iets mis, het gaat helemaal fout. De lancering
is volledig mislukt". Voor de lancering werd gebruik
gemaakt van een Deltaraket waaraan een bundeltje
van negen kleine vaste brandstofraketten was beves
tigd om extra stuurkrachtte krijgen. De lancering
van de OTS was eerder uitgesteld, omdat een van
die raketten van de hoofdraket was gevallen. Nu ont
brandden de negen kleine raketten volgensfljan
Toen zij echter na twee minuten uitgebrandwaren
en afgestoten moesten worden ging het mis. De ra
ket stelde het zelfvernietigingscommando in wer
king. Voor de ogen van de onthutste technici ont
plofte de raket. Uit de opengescheurde raketwand
zagen de vluchtleiders vlammende brandstof ko
men.
Opvallend is dat weer een Amerikaanse raket bij een
niet-Amerikaanse lancering faalde. Eerder was dit
het geval bij de Nederlandse ANS en de Europese
GEOS. Voor het eerst in de geschiedenis van de Eu
ropese ruimteorganisatie was de lancering verze
kerd. Voor een premie van zeven procent van de to
tale lanceerkosten, die 45 miljoen gulden bedragen,
was in Londen een verzekering afgesloten. Er is een
tweede satelliet gebouwd, maar het zal bijna een
jaar duren eer die lanceerklaar is. De satelliet zelf
was niet verzekerd.
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na plaatsing 2,50 (voor een exemplaar van 13
lummcr 57055 t.n.v. Dagbladuitgever!) Damiate b.v. Postbus 507, 2003 PA Haarlem.
bi) 18 in zwart wit) over te maken op
onder vermelding van l eidsch
ANNO d-d. (datum van plaatsing) of door contante betaling
Leidsch Dagblad, Roosevelt straat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.
de balie van het
