KUNST CULTUUR beeld beeld Dat kleine jochie met die donkere steri Klassiekers van 'godfather' James Taylor klinken nog altijd doorleefd Hitler-beeld hoort juist in Rotterda| Nieuwe cd van George Harrison Excelsior zoekt zingende mannen 'Oesters' trekt 40.000 bezoekers Musicaltheater Van den Ende in Amsterdam Mauritsl krijgt vij meesterw* Luminarium N MEMORIAM dinsdag lo septembei los angeles - De cd waaraan ex-Beatle George Harrison werkte tot twee maanden voor zijn dood, ligt vanaf 19 novem ber in de winkel. Het album heet 'Brainwashed' en is gepro duceerd door Harrison zelf, diens zoon Dhani en Jeff Lynne, het voormalige ELO-lid dat ook tekende voor de productie van de 'nieuwe' Beatle-nummers op de Anthology-cd's. 'Brain washed' telt elf nieuwe songs van Harrison en is het eerste al bum met nieuw materiaal van de zanger/gitarist sinds 1987. Harrison overleed 29 november vorig jaar. Hij werd 58 jaar. leiderdorp - De christelijke oratoriumvereniging Excelsior kampt met een tekort aan man nenstemmen. Daarom werft het koor projectleden. Deze le den richten zich op de uitvoe ring van een cantate of concert en beslissen daarna of ze lid worden. Excelsior begint maan dag 16 september met het in studeren van cantate 115 van Bach. Meer informatie: tel. 071- 5410562. Rijswijk - De film 'Oesters van Nam Kee' heeft het eerste weekend 40.000 bezoekers ge trokken. De film staat daarmee met 'Austin Powers 3' op de tweede plaats in de lijst van films die momenteel in Neder land de meeste belangstelling trekken. 'Signs', de nieuwe film van regisseur M. Night Shyama- lan (The Sixth Sense), trok meer publiek: ruim 100.000 Neder landers bezochten het afgelo pen weekend deze film. muziek recensie Peter Bruyn Concert James Taylor. Gezien: 9/9, Carré, Amsterdam. James Taylor had gisteravond in Carré twee nummers gezongen toen iemand uit het pu bliek luidkeels om het liedje 'Up on the Roof riep - een favoriet van veel fans. De zanger reageerde onmiddellijk door het vel papier met de 'setlist' dat aan zijn voeten op het po dium lag op te pakken. Ermee zwaaiend zei hij: „Wees gerust, het staat op de lijst. Ga maar gerust een dutje doen; ik geef wel een seintje als het zover is." Het tekent de sfeer van het concert en de los se wijze waarop Taylor met zijn oude reper toire omgaat, hoewel de directe aanleiding voor de huidige tournee wel degelijk een nieuwe plaat is. Maar laten we er niet omheen draaien: het nieuwe 'October Road' is niet het beste al bum dat de inmiddels 54-jarige godfather van het introspectieve singer/songwriter-genre ooit heeft gemaakt. En zeker niet het belang rijkste. Wel is het een fijne plaat. Heerlijke ontspannen luistermuziek. James Taylor maakt nooit slechte platen, zoals hij ook nooit slechte concerten geeft. Zijn albums zijn hooguit onder te verdelen in meer en minder essentieel. Meer en minder urgent - om dat modebegrip er maar eens bij te halen. En 'October Road' is, hoe knap ambachtelijk ook in elkaar gezet, geen 'urgent' album. De als een slungelige, maar populaire aard rijkskundeleraar ogende Taylor kan ook niet nalaten zich in het uitverkochte Carré keer op keer voor zijn nieuwe repertoire te verexcuse ren. „Ik weet dat jullie er niet op zitten te wachten, maar toch..." Misplaatste beschei denheid, want de trouwe Nederlandse fans onthalen de nieuwe songs met bijna evenveel enthousiasme als de klassiekers. En onder steund door een uitstekend kwartet van oude routiniers - met onder meer drummer Steve Gadd en gitarist Michael Landau - kruipen de recente songs een behoorlijk eind naar het kwaliteitsniveau van het oude werk. Vooral het liefdesliedje 'On the 4th of July" kan zich plots met Taylor's evergreens meten. Toch zijn het die evergreens waarvoor het pu bliek keer op keer terug komt naar de concer ten van de Amerikaan: al treedt hij hier niet zo bijster vaak op, de laatste keer was voor jaar 1999. Het is opmerkelijk hoe fris en geïn spireerd Taylor ruim dertig jaar oude songs als 'Carolina in my Mind', 'Country Road' en - van een kwart eeuw geleden - 'Your smiling Face' nog altijd weet te brengen. Zonder het weer doorleefde. amsterdajm/anp - De plannen van theaterproducent Joop van den Ende voor de bouw van een musicaltheater bij de Rai in Am sterdam beginnen vastere vor men aan te nemen, hoewel om wonenden nog de nodige be zwaren hebben. Van den Ende wil een theater dat plaats biedt aan ongeveer 1700 bezoekers. Al diverse ma len liet hij zijn oog vallen op lo caties in de hoofdstad. Steeds ketsten de plannen af. Over de locatie bij de Rai lijken zowel de gemeente als Van den Ende Theaterproducties enthousiast Het stadsdeel Zuideramstel en veel omwonenden zijn tegen. Ze vrezen verkeersoverlast. Volgens een woordvoerder van de ge meente Amsterdam denken de plannenmakers aan het koppe len van een plek in de garage aan het musicalkaartje, zodat de angst voor zoekende parkeer ders kan worden weggenomen. De bouw van een musicalthea ter maakt deel uit van een pro ject waarin onder meer vijfhon derd woningen, een school en kantoren worden gebouwd. Naast de Rai en het nieuwe the ater, krijgt de zogeheten Zuidas er bovendien een Kunsthal bij. Volgens een woordvoerder van de gemeente Amsterdam zou die ruimte in eerste instantie door het Rijksmuseum kunnen worden gebruikt, als dat muse um volgend jaar dicht gaat voor een ingrijpende verbouwing. eindhoven - Op het stadhuisplein in Eindhoven is het zogeheten Luminarium geopend. Bezoekers kunnen rondlopen in een duizend vierkante meter groot kunstwerk van de Britse kunstenaar Alan Parkinson De kleurige kunststoftent wordt met luchtdruk op spanning gehouden. Foto: AP geforceerd in een eigentijds steken of in een goedkope potpoul gieten. Het enige wat in zijn huidi dingsgroep ontbreekt is eigenlijk ij een tweede stem weet te zingen. Een hoogtepunt is 'Fire Rain', Taylors beroemdste nummer. En bracht, dat het inmiddels toch speeld en gezongen moet zijn, zouema Maar niets daarvan. In Amsterdajoiat Amerikaan het lied over zijn donke - toen hij als adolescent zwaar vet—^ en in een psychiatrische inrichting'*, met een intensiteit alsof hij ieder v^pj (Mii ren, be: tel sp1 irc loo zil lspe den haag/anp - kltber meiaar W. baron V$ed schenkt vijf eeuwse topstukke! collectie aan het 25s in Den Haag. De kijugu' ling spreekt van ee belangrijkste schenj £j de geschiedenis vai seum. Volgens museumdij Duparc vult elk vtfarit schonken schilderijen n cune in de permayan lectie op. Zo stond groi lem Kalf al lang eonni hoog op het verlaipur z met 'Stilleven meeder glazen op een zilverinni gaat deze wens in pide Datzelfde geldt v met tazza' uit 1636 in Claesz. „Dit is eenperl voorbeeld van hetdde deze schilder." Van schilder Frans fel het Mauritshuis 'Braziliaans land: 'IJsgezicht bij Salomon van Ru krijgt de instelling k evenaard klassiel landschap. 'Dansdsrei ren voor een heil Roelant Saverij vJ welkome aan vullij I kleine collectie schilderijen in museum. De vijf schilderijen Istrt met 27 oktober te 31 Fli na keren ze voor d® w< zijn leven (in bruikle va naar Van Dedem. 'Een Leidse parade'. Zo luidt de toepasselijke ondertitel van de tentoonstelling 'Beeld en Evenbeeld', die nog tot en met zondag in negen musea en ga leries te zien. Zo'n 45 ateliers zijn het afgelopen half jaar tijd binnenstebuiten gekeerd om een dwarsdoorsnede te tonen van hedendaagse kunst In een wekelijkse serie stelde het Leidsch Dagblad de kunste naar achter de doeken, beel den en installaties voor. Van daag in de slotaflevering: Christiaan van Tol. Christiaan van Tol exposeert in De Lakenhal. De selectie uit zijn werk bevat landschappen van snelwegen, verkeersplei nen, bossen, maar ook een se rie smakelijk etenswaar. „Chaos spreekt mij het meest aan in schilderijen. De chaos van snelwegen en verkeersplei nen. Dat levert volle schilderij en op. Ik heb ook de chaosthe orie bestudeerd. Het komt in veel aspecten van mijn werk terug. Een combinatie van spontani teit, toeval en natuurlijk je ei gen inbreng maakt een schil derij tot wat het is. Ik zou bijna zeggen dat het een wisselwer king is tussen mij en het schil derij, maar dat is zo'n uit spraak waar je eigenlijk niets mee kan. Ik heb het idee dat alles wat ik theoretisch over mijn werk probeer te zeggen, pas achteraf een beetje klopt. Ik denk er tijdens het schilde ren helemaal niet over na. Ik ben ook niet 'bewust spon taan' bezig en ik doe ook mijn ogen niet dicht om het toeval te stimuleren. Een paar stre pen op een doek brengen mij in een bepaalde richting. Een schilderij vraagt voortdu rend om activiteit. Het vraagt misschien om toevoeging van wat blauw en daarna weer om andere toevoegingen of veran deringen. Zo kan het voorko men dat ik maanden met een schilderij bezig ben. Het daad werkelijke schilderen neemt dan nog niet eens zo veel tijd in beslag, maar soms ben ik weken achtereen aan het kij ken en zoeken, terwijl ik on dertussen aan andere doeken werk. De chaos komt ook terug in mijn boslandschappen. Als ik in zo'n bos zit om schetsen te maken, dan word ik overrom peld door de veelheid aan de tails. Door die chaos is het moeilijk een begin te vinden. Op dat moment moet je een soort vertaling vinden tussen t, bos en verf. Het is eigenlijk net zoiets als een Engels woord dat je niet precies kimt vervangen door een Nederlands woord, maar dat je wel goed kunt be naderen. Of neem deze serie culinaire werken die ik gemaakt heb. Ik schilderde een salade. De sla blaadjes zijn grotendeels geab straheerde groene vormen, maar een simpele witte cirkel is daardoor meteen een uien ring. Door een paar witte cir kels verandert chaos in sla. Gaandeweg ben ik steeds meer vormloze gerechten gaan schil deren. Uiteindelijk kwam ik op drabbige gerechten als erwten soep uit. Ik geef ook schildercursussen. Een van de tips die ik mijn cur sisten geef, is dat ze zich niet blind moeten staren op hun onderwerp. Zo kun je beter aan een stilleven werken met het onderwerp achter je op een tafeltje, zodat je af en toe kijkt en de rest zelf invult. Ik weet dat een bevriende pianoleraar dat ook met zijn partituren doet. Je staat op die manier losser tegenover de composi tie. Je begint ergens, maar waar het naartoe groeit, staat niet vast. Dat is ook één van de uit gangspunten van de chaosthe orie." Tekst: Coen Polack Foto: Hielco Kuipers Je benadert de beeltenis van Hitler van achteren. Onmiddel lijk valt het kleine postuur op; zou je niet beter weten dan zou het een knielende knaap kun nen zijn. Tot je om het beeld heen loopt en het aan de voor zijde bekijkt: die kop kan alleen maar van Hitier zijn. Die realisti sche verbeelding wordt gecom pleteerd door passende kleding en schoeisel. Het werk van de biddende dictator staat in een erkertje, omsloten door de be bouwing van het Rotterdamse museum. Veel mensen willen dat het beeld verdwijnt. Slachtoffers van de nazi-terreur en het leden van het toenmalige verzet voorop. Ook verantwoordelijk wethou der J. Hulman (WD) 'betreurt de plaatsing van het werk' en vindt het 'ronduit smakeloos'; daarbij onder meer verwijzend naar de geschiedenis van de ha venstad gedurende de Tweede Wereldoorlog. Hulman vindt echter dat de directeur van het museum verantwoordelijk is voor het beleid en ging dus niet zo ver om het beeld te laten Nadat eerder flink wat leden van de rooms-katholieke kerk te hoop liepen tegen een beeld van hem, zijn nu leden van het voormalig verzet woest over het feit dat een beeld van Maurizio Cattelan in Museum Boijmans Van Beuningen is geplaatst. Het is dan ook niet zo maar iets wat de Italiaanse kunstenaar heeft verbeeld: 'Him' staat voor Adolf Hitler. weghalen. Als het aan de voor zitter van de kunstcommissie had gelegen - S. Siemons van Leefbaar Rotterdam - was dat wél gebeurd: „Onze partij zou hem zeker gesteund hebben als hij had beslist de tentoonstelling af te laten breken." Die gevoeligheid van met name diegenen die de gruwelen van de Tweede Wereldoorlog heb ben meegemaakt, valt te begrij pen en moet worden gerespec teerd. Te worden geconfron teerd met een beeltenis van de aanstichter van onvoorstelbaar veel leed, moet adembenemend zijn. Vooral in de havenstad, waar bombardementen in 1940 het leven kostten aan bijna 1200 inwoners en meer dan 24.000 gebouwen in puin veranderden. Maar moet daarom het kunst werk maar niet worden ge toond? Nee. Integendeel. Het is zinvol dat 'Him' van Cattelan te zien is, juist in Boijmans Van Beuningen, juist in Rotterdam. Omdat het beeld ons confron teert met waar we mee bezig zijn. Zoals alle kunst hoort te doen. Cattelan is een ironicus pur sang. Dat heeft hij laten zien met het werk van de paus die door een meteoriet wordt ge troffen of door de alom bekende letters 'Hollywood' te plaatsen op een vuilstortplaats in Sicilië. Sterk is ook het andere beeld dat te zien is in Boijmans. Daarbij steekt een man (letterlijk) zijn hoofd door de vloer van een zaal waar schilderijen uit de negen tiende eeuw hangen. Het man netje lijkt de kunst van Koek koek c.s. af te kijken. Maar dat is allemaal flink wat Did/! vriendelijker dan oogP0 A staan met de beelten meest rabiate alleen# ooit op deze aardklof rondgelopen. Niet vg had de verantwoord* vator J. Guldemondt/| j heel veel moeite om U van het beeld goed t(fe hij durfde het kunstv' aan te raken; koude 1 kreeg hij er van. Maar die koude ri hem en ongetwijfeld]"00' ren na hem, bewijzi dienst Want ze zijn di vorm van een gesel is gekend, gehoord cj men. En die dus kanP™6 overgebracht op ancfuw 2 jonger dan hij of ik. I men we dan vervolg* naar dat andere beel' nert aan die gruwela O bombardementen in Cl dam, 'De verwoeste Ossip Zadkine. Zó wi beeldende kunst - scjf-j-, ger dan woorden. door Rob Schoonen J ers Peter Tetteroo beschikte, met Theo van Es van de Shoes, over een van de beste, blanke soulstemmen uit de Nederlandse pophisto rie. Als 13-jarig knulletje maakte hij al deel uit van een bandje: The Defenders. Een van de plekken waar hij toen optrad was restau rant Cecil in Delft. De eigenaar daarvan, Theo Kuppens, zou jarenlang de belangen van de groep behartigen en een belangrijke plaats innemen in het leven van Tetteroo. De band speelde toen nog pure rhythm blues. Een muzieksoort waarvoor de rauwe, raspige stem van de zanger zich bij uitstek leende. In 1966 ontsteeg de formatie, inmiddels spelend onder de naam Tee Set, de lokale bekendheid. Met de eerste twee singles 'Ear ly in the morning' en 'Believe what I say", werd meteen de top-40 gehaald. De derde single 'Don't you leave', van de eerste lp 'Emotion', werd in januari 1967 de eerste top-10 hit. Vooral na de komst van Ray Fe- nwick en Hans van Eijck, die over een vaar dige componistenhand bleken te beschik ken, werden talloze hits gescoord, waaron der 'Now^ the time', 'Tea is famous' en de nummer-1 hit 'She likes weeds' uit 1970. 'Ma belle amie' uit 1969 drong zelfs door tot de Amerikaanse top-10, waarna de opvolger 'If you do believe in love' nog eens op de 42ste plaats terechtkwam. D lamaast maak- P. Peter Tetteroo 1947-2002 te Peter Tetteroo enkele solosingles, waar van de Neil Diamond-song 'Red red wine' in 1968 de top-10 haalde. Elders in Europa sleepte Tee Set ook talloze gouden en plati na platen binnen. In 1975 scoorde de groep voorlopig het laatste top-40 succes. Na een korte opleving in 1979, met de hit 'Linda Linda', werd het stil rond de band. Smakelijk kon Tetteroo verhalen over de succesvolle jaren van zijn Tee Set. Zoals over een optreden in een beroemde Ameri kaanse televisieshow, waar men bij aan- ers ïnnii komst maar niet wilde geloven d kleine blonde jochie - de zanger^ c zondere, donkere stem was. jyfa In Scheveningen openden Tette^, zakelijk ingestelde Kuppens in 1! zjcj. gen discotheek, 'Ma Belle Amie'jj^, club in 1985 door de sloophamer veld, probeerde Tetteroo jarenla( ver aflatend enthousiasme - maar tifift r een discopaleis in Delft gerealisqe p gen waar de Delftse jeugd zou kj,f 1 en waar beginnende bandj^j-et 1 om op te treden. Dat wasj^ r om zich aan te sluiten tr waarvoor hij sinds de laat* zingen als raadslid fungeerde, l J Daarnaast hield hij zich nog altii gave bezig met muziek. Als proiN I tekstschrijver, in zijn eigen huis^ ook als zanger. De optimistische zat steeds vol plannen en had dL het scoren van een nieuwe hit »de°M gegeven. Nog kort geleden zei bi best nog wel energiek op het po£u£o daar niet als een ouwe lui staan, meer gaat, dan stop ik ermee'. Y op 55-jarige leeftijd, moest hij pen. Peter Tetteroo wordt dondfc Kor ven. Jimmy Tigges

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2002 | | pagina 18