Sport
Oranje drie punten
af van wereldtop
Voor Huizebosch kan skeelermarathon niet zwaar genoeg zi
Sprinten is voor McEwen een koud kunstje
«tl
Danilo Di Luca
is sneller dan
de sprinters
Mi*
Op geleende schoenen naar 8.12 met
Hockeyers mogen zich niet rijk reke
'Shaq' mist
begin seizoen
los angeles - Shaquille O'Neal
mist de opening van het Ameri
kaanse basketbalseizoen. De
30-jarige reus van de Los Ange
les Lakers wordt de komende
week geopereerd aan de rechter
grote teen. De revalidatie zal
minimaal acht weken in beslag
nemen. Daardoor zal de center
niet op tijd fit zijn voor de start
van de competitie op 29 okto
ber tegen de San Antonio
Spurs. In de afgelopen week
bracht de basketballer enkele
dagen in een ziekenhuis door
met problemen aan de lever.
Shaq leidde de Lakers de laatste
drie seizoenen naar de titel in
de NBA.
Lance Armstrong
niet naar WK
madrid - Lance Armstrong doet
definitief niet mee aan het we
reldkampioenschap wielrennen
op de weg, dat in oktober in het
Belgische Zolder plaatsvindt.
Volgens zijn ploegleider Johan
Bruyneel is de Grote Prijs van
San Francisco op 15 september
de laatste wedstrijd van de win
naar van de Ronde van Frank
rijk in dit jaar.
alcoy/anp - Als de sprint bergop
gaat, is Danilo Di Luca van
aparte klasse. De Italiaan uit de
Saeco-ploeg troefde gisteren in
de tweede etappe van de Ronde
van Spanje de erkende sprinters
af. Op de hellende aankomst in
Alcoy bleef Di Luca met machti
ge pedaaltred Erik Zabel en Os
car Camenzind voor.
De Spanjaard Jesoba Beloki
heeft na twee etappes in de
Vuelta de gele leiderstrui om de
schouders. Die dankt de favoriet
voor de eindzege aan de winst
van zijn ploeg ONCE zaterdag in
de proloog. De Spaanse ploeg
reed over 24,6 kilometer in Va
lencia de beste tijd, 26 minuten
en 21 seconden. De Amerikaan
se ploeg van US Postal kwam tot
de tweede tijd, op veertien se
conden.
De etappe van gisteren was
144,7 kilometer lang en voerde
van Valencia naar Alcoy. Twee
mindere goden uit het wielerpe-
loton bepaalden het gezicht van
de koers. De Fransman Médéric
Clain en de Spanjaard German
Nieto ontsnapten kort na ver
trek en werden pas vijftien kilo
meter voor de meet teruggepakt.
In de afdaling van de Alto el Re-
volcat (derde categorie) ging Os
car Sevilla nog even in de aan
val. De Spaanse kopman van de
Kelme-ploeg had onder anderen
Jose Azevedo (ONCE) en David
Etxebarria (Euskaltel) bij zich.
Op precies een kilometer van de
aankomst pakte het peloton het
groepje van Sevilla terug en be
gon het ploegenspel voor de
massaspurt.
maandag 9 SEPTEMBER
loog'
Lissenaar Cor Oppelaar kan Angenent er niet doorheen slepen
door Mariëlle Verstegen
hallum - Op blote voeten loopt Erik Huize
bosch over de natte klinkers van Hallum. Om
zijn nek de bloemenkrans. In zijn handen zijn
skeelers. De schoenen kan hij niet meer aan
zijn voeten verdragen. De honderd kilometers
van de Barthlehiemtocht hebben hun tol ge-
eist. Maar verder? Verder gaat het best goed
met de winnaar. „Even douchen en dan een
sigaretje. Daar heb ik nou echt zin in."
Café de Viersprong in Hallum is een Fries
dorpscafé. Donker en rokerig. Houten tafels en
veel noeste arbeiders aan de bar. 'Alleen nood
oproepen', geeft de mobiele telefoon aan. Nie
mand die zich daar om bekommert, want er
wordt nog gewoon gebeld met de zwarte tele
foon achter de bar. Tussen de bloemhangers
en de verweerde vitrage door biedt de kroeg
een mooi uitzicht op het parcours. Echt druk
voor het raam is het niet; de gasten zijn er in
middels aan gewend. Het is de vijftiende keer
dat het hele spul voorbij trekt voor de mooiste
klassieker op skeelers.
Mooi door de harde wind. Een koers voor
krachtpatsers. Na één ronde van 25 kilometer
ligt het halve peloton al in het zwembad bij de
kleedkamers. „Niet te doen", is het commen
taar. Huizebosch, die al zes keer won, denkt
het ook. „Ik heb tegen de ploeg gezegd, reken
maar niet op mij. Dit wordt niks."
Aan de conditie ligt het niet. Die is top. Alleen
kracht is niet genoeg. De skeelertechniek telt
ook. Dat merken Woubruggenaar Henk Ange
nent en Jan Maarten Heideman. De mara
thonschaatsers moeten snel lossen. Het pelo
ton is al lang voorbij, als TVM-verzorger Cor
Oppelaar nog met een tasje in de berm staat te
wapperen. Het wachten is op Henk Met 'een
reepie, een koelde en drinken'. Maar of dat ge
noeg is om de Elfstedentochtwinnaar van 1997
er doorheen te slepen? Eén blik op het gezicht
van Angenent zegt genoeg. „Die zit te ster
ven", zegt Oppelaar. De 65-jarige Lissenaar
werkt al zes jaar met Angenent. En terwijl de
rest van de ploeg in Italië zit, staat de sport
masseur in Friesland met een tasje te wappe
ren. Jammer? „Ja, wat denk je? Dit is één dag
en dan ben ik weer klaar. Als je mee op kamp
gaat, kun je langer met de jongens werken. Het
is net als met een volkstuintje, waarin je de ra
dijsjes ziet opkomen. Zo wil ik de spieren glad
der zien worden." De regen komt met bakken
naar beneden. „Ik haal Henk eruit, het is mooi
geweest."
Voor Huizebosch komt de regen als een ge
schenk uit de hemel. De Nefit-rijder hervindt
zichzelf. „Het leek wel alsof iedereen alsmaar
zachter ging rijden en ik steeds harder." Bui
ten is het dringen onder de afdakjes, wemelt
het van de paraplu's als de kopgroep zich op
maakt voor de finale. Binnen in de Viersprong
hebben ze het na een rondje wel gezien. De
gezichten worden weer gedraaid, richting bar.
Pas als de winnaar zelf even later de kroeg bin
nenstapt, kijken ze weer op. Worden her en
der wat elleboogjes gepord. Een dorpsbewo
ner meldt zich, de Fries schuift twee bierviltjes
iet v
Dnsei
onder Huizebosch' neus. „En nou c
dentocht nog een keer winnen, hè'^rs
Hallummer de winnaar hard op de nleÜ^
bosch lacht en geeft zijn bestelling (?'age
patatje met en een biertje. Even geP en
drank of verantwoorde voeding. Naihur
arbeid heeft hij wel wat sterkers verdi
zebosch is wat dat betreft een klasse i
pertalent op skeelers en schaatsen.!
in klassiekers, vooral als het lang enl /T
Maar een wijntje en sigaretje op zijnf-^
dat slaat hij niet af. Het hoort juis
voorbereiding. „Gisteravond heb ik| van
paar wijntjes gedronken." Het zijn;
weinigen die dat kunnen. Hulzebosdpe j
geval wel. Tevreden steekt de winnajfierci
garetje op.
door Frank Buschmann
riesa - Drie punten scheidden de
volleybalsters zaterdag van een
plek bij de beste acht landen van
de wereld. Drie schamele punten.
Maar een 12-9 voorsprong in de
vijfde set kon tegen Amerika niet
worden vastgehouden (verlies
van 3-2). Gisteren bezat Neder
land niet meer de puf om de
kwartfinales van het WK te berei
ken: 1-3 tegen Brazilië.
Nederland moest het mondiale
podium in Duitsland verlaten
na een weekeinde waarin het
had laten zien zich wel degelijk
te kunnen meten met de mon
diale top. Iets waar de ploeg tij
dens de eerste fase van het toer
nooi, in de groepswedstrijden
tegen Cuba en Zuid-Korea, to
taal niet in was geslaagd.
Het geeft direct de makke aan
van deze volleybalploeg. In de
voormalige DDR (eerst in Sch-
werin, de laatste dagen in het
staalstadje Riesa) kende het
team te veel pieken en dalen.
Op speltechnisch- en tactisch
gebied, maar zeker ook qua
emoties. Afgelopen maandag
lukte helemaal niets in het pou
leduel met Zuid-Korea, zelfs niet
na het nodige mondelinge vuur
werk van coach Angiolino Frigo-
ni. Vier dagen later bleef Neder
land fier overeind in de heksen
ketel die het gastland had be
reid, weer 24 uur later verraste
de ploeg bijna het veel sterker
geachte Amerika.
In de wedstrijden waarin het
voor geen meter liep konden de
routiniers niet het verschil ma
ken. Ingrid Visser en Irina Do
nets hielden nog wel stand,
Francien Huurman kon niets
extra's brengen en ook Riëtte
Fledderus en Elles Leferink kon
den de ploeg niet over het dode
punt heen helpen. Ooit waren
Fledderus en Leferink de dia
manten van het Nederlandse
volleybal, dit WK wekten ze
soms de indruk dat ze zijn inge
slapen.
Fledderus voelt al jaren weinig
bedreiging vanuit de tweede rij
en leek in Duitsland wel erg snel
op de automatische piloot over
te schakelen. Haar spelverdeling
oogt weliswaar fijnzinniger dan
dat van Kim Staelens, de laatste
bezit een sterke sprongopslag en
een goed blok Leferink heeft
hoe dan ook iets van haar glans
verloren. Tijdens de eerste WK-
ronde leek ze nog maar zelden
op de volleybalster die in 1995
tot Europa's beste werd ver
klaard. Met haar sprongservice
kwam ze bijna niet tot scoren.
Pas in Riesa, toen de ploeg rela
tief ontspannen het veld opging,
viel een last van de schouders
van Leferink. Zoals in Riesa ei
genlijk de hele ploeg relaxed
voor de dag kwam.
Nee, het werd vooral het WK
van de 'jeugd'. Dat kwam het
beste naar voren tijdens de
tweede ronde van dit weekein
de. Frigoni gunde drie jonge
meiden veel speeltijd. Meiden
waar best muziek in zit. Spelver-
deelster Kim Staelens (20) en de
passer-lopers Maureen Staal
(19) en Alice Blom (22) mochten
zich naar hartelust uitleven.
Vooral Staelens en Blom maak
ten dankbaar gebruik van die
kans. Staal deed het ook naar
behoren maar mist op dit mo
ment kracht en lef.
Staelens en Blom zijn echt mei
den met pit,, met bluf in hun
donder. Elke Wijnhoven is ook
zo'n type. De 21-jarige libero
begon voortreffelijk, had het te
gen Amerika en Brazilië moeilij
ker maar bleef nog altijd op im
ponerende wijze overeind. Niet
voor niets stond ze tot aan giste
ren bovenaan in het klassement
van 'beste verdedigster'.
Probleem van de jongelingen is
dat ze niet een heel toernooi
hun niveau kunnen vasthouden.
Sterker nog, niet eens een hele
wedstrijd. Dat heeft te maken
met ervaring, met kracht en met
het te lang uitblijven van serieu
ze internationale tegenstand.
Frigoni zou graag zien dat alle
jonge speelsters zo snel mogelijk
naar het buitenland verkassen.
Dit WK genoot hij bijvoorbeeld
op z'n tijd van Blom. Maar wil
de blonde buitenaanvalster ver
der groeien, dan moet ze in de
ogen van de bondscoach zo snel
mogelijk de grens over. In de
Nederlandse competitie krijgt
Blom immers geen reus van 2.01
meter voor haar neus, zoals de
speelster van Pollux tegen Ame
rika overkwam. „Je kunt voor
mij een talent zijn, maar je moet
ook voor jezelf een talent zijn.
Wie niet durft te investeren kan
ook niet beter worden", her
haalde Frigoni nog eens.
In zijn ogen is Wijnhoven het
voorbeeld van hoe het zou moe
ten gaan. De libero verliet vorig
seizoen na een handvol wed
strijden de Nederlandse compe
titie om in Italië te gaan spelen.
Ze onderbrak er zelfs haar oplei
ding aan de sportacademie
voor. Alles moest opzij voor het
volleybal. Van zo'n instelling
houdt Frigoni. De Italiaan zegt
meer van zulke types nodig te
hebben. Alleen dan kan Neder
land vaker bewijzen dat het tot
leuke dingen in staat is. Ook tus
sen de wereldtop.
Het Braziliaanse blok is te laat om het Ingrid Visser moeilijk te maken. Foto: AP
Australiër in een zetel naar de streep gebracht
door Frits Bakker
goes - Het maakt niet uit of het
een Touretappe, het Australisch
kampioenschap of de Delta
Profronde is. Robbie McEwen
vreest in het beste jaar uit zijn
carrière geen enkele sprinter
meer. Hij heeft de snelste benen
van het profpeloton. De tengere
wielrenner, die ooit door Rabo
bank werd afgedankt, is al vanaf
het vroege voorjaar in topvorm
en zet nu zelfs alles op het WK,
dat in oktober op een vlak par
koers in Zolder wordt verreden.
Zaterdag won hij met over
macht de eindsprint van de Del
ta Profronde. Het was zijn eerste
aansprekende triomf na zijn
successen in de Tour en al weer
zijn vijftiende zege van het sei
zoen. McEwen was er zelf nog
het meest verbaasd over, want 's
morgens waren er nog twijfels
over zijn deelname geweest. De
topsprinter van Lotto heeft aan
een valpartij in de HEW Cyclas-
sics in Hamburg een pijnlijke
knieblessure overgehouden,
waardoor hij na zijn opgave in
de Ronde van Nederland tien
dagen volledige rust kreeg voor
geschreven.
„Ik voelde bij het opstaan weer
wat pijn in die knie", zei hij kort
voor de start op de Middelburg
se Markt met een zorgelijke blik
Maar op de Zeeuwse wegen,
waar zich zaterdagmiddag on
der sterk wisselende omstandig
heden een prachtig gevecht af
speelde, maakte McEwen een
superfitte indruk De eindsprint
op de lange rechte weg in Goes,
met een kopgroep van veertien
man, bleek een routineklus.
„Het was een koud kunstje",
vertelde de winnaar van de
groene trui in de Tour op een
grasveldje aan de aankomst.
Rabo's rappe troef Steven de
Jongh, die net als de winnaar
twee ploegmaats in de kopgroep
had, kwam nog het dichtst in dé"1
Robbie McEwen over het naderende WK: „Ik ben nu al goed, maar moet nog iets beter worden." Foto: AP
buurt. De Belg Jo Planckaert fi
nishte als derde.
Rob McEwen (30) won de prof
ronde vier jaar nadat Erik Zabel
op dezelfde superieure wijze de
concurrentie het nakijken gaf.
De twee sprinters behoren tot
de elite van het profpeloton en
danken hun reputatie voor een
groot deel aan de Tour. Toch
zijn McEwen, en Zabel van het
"slag renners dat steeds zeldza
mer wordt. De Duitser rijdt in
de winter zelfs zesdaagsen en
schittert daarna het hele jaar
door op de weg.
McEwen is twee jaar jonger,
heeft nog niet zo'n grote erelijst,
maar is net zo gedreven om
overal mee te strijden. De Au
stralische titel was zijn eerste
grote succes van dit jaar, op het
moment dat de meeste Europe
se renners nog in een diepe
winterslaap waren. Het hele sei
zoen door heeft de kleinste van
alle sprinters vervolgens duels
uitgevochten met Cipollini, Za
bel, Freire, O'Grady en andere
topsprinters.
Net als Cipollini geeft McEwen
zichzelf een kleine kans om we
reldkampioen te worden. Hij
heeft nog vijf weken tijd om zich
klaar te stomen voor de titel
strijd in Zolder. „Ik ben nu al
goed, maar moet nog iets beter
worden", zei hij zaterdag. „Het
wordt mijn eerste WK Tot nu
toe had ik er als sprinter nooit
iets te zoeken omdat het par
koers te zwaar was. Maar nu zou
het wel eens op een massasprint
kunnen uitdraaien."
Voor Robbie McEwen was de
Delta Profronde niet zómaar
een test. Het tempo werd in de
eerste honderd kilometer zo op
gejaagd, dat het peloton voor de
passage van de Zeelandbrug al
bijna voor de helft was uitge
dund. De Italiaanse sprinter Fa-
gnini (maagkrampen) en Leon
van Bon (zere benen) waren de
eerste belangrijke slachtoffers.
Voor de bijna 36-jarige Jacky
Durand ging het zelfs nog niet
snel genoeg. De gevreesde solist
sloeg nog voor Zierikzee op de
vlucht en fungeerde daarmee
ongewild als springplank voor
wat later de beslissende ont
snapping bleek te zijn.
Op Noord-Beveland sprongen
vijftien man weg, van wie Ma-
thew Hayman weer moest afha
ken wegens een lekke band. De
twee sterkste blokken in die
kopgroep waren van Rabobank
(Erik Dekker, Steven de Jongh
en Bobbie Traksel) en Lotto-Ad-
deco (Robbie McEwen, zijn
gangmaker Aart Vierthouten en
Hans de Clercq). Jacky Durand
kon nog aansluiten en Jo
Planckaert glipte als een gevaar
lijke concurrent voor de eind
spurt ook mee.
Twee demarrages (van Dekker
en Traksel) werden in het zicht
van de finish gecounterd. „Ik
werd in een zetel naar de streep
gebracht, omdat mijn twee
ploegmaats alles terughaalden",
zei McEwen, die voor iedereen
te snel was.
Ook voor Steven de Jongh, die
niet naar excuses zocht. „McE
wen kwam zo hard voorbij gere
den, dat we op slag kansloos
waren."
rotte rdam/g pd - Egnetious Gaisah, een in Ca-
pelle aan den IJssel woonachtige verspringer uit
Sierra Leone, heeft gisteren de atletiekwereld
versteld doen staan. De vluchteling sprong bij
baanwedstrijden in Hilversum 8.12 meter ver.
Met dat resultaat zou de pas 19-jarige junior, lid
van atletiekvereniging PAC in Rotterdam, deze
zomer de gouden medaille hebben gewonnen
bij de EK in München.
Gaisahs ambities zijn duidelijk „Ik wil wereld
kampioen worden", zegt de atleet. „Ik train nu
sinds oktober bij PAC. Voor Sierra Leone zal ik
nooit uitkomen. Daarom wil ik dolgraag Neder
lander worden. Ik zit nu in de procedure. Of ik
hulp krijg van mensen? Nee. Maar ik hoop na
tuurlijk wel dat de KNAU me gaat helpen."
nog!
iDe 1
'VerschrikkÈ'
om zo te wcjö'
uitgeschakefpi,!
InM'
riesa/gpd - Ina Staeler"1
gisteren direct na del
wedstrijd van de Ne
volleybalster tegen Bi
al geen vertrouwen
„China laat Zuid-Koref1?.a
dan gaan ze samen]
kunnen wij naar hi
spelde ze. Precies zoF?v
Nederland kon als""10
nummer drie de koffeiP11
De speelsters moesten!6
lijk twee uur wachten f1 v'
duidelijkheid kregen.^ 8
rea was het laatste M aa
Oranje's kwalificatie0
kwartfinales van het
dwarsbomen. Maar d<rwa]
gon pas een uur na ra§s
het laatste duel van IP10
aan de strijd tegen (rat
reeds geplaatst was vcP*
gende ronde. „Het is
kelijk om zo te word e01
schakeld", sprak 6: 9"
Huurman namens
groep. Of ze boos wasL.
„Eigenlijk wel ja. Aan p 21
kant mogen wij niet aver*
zijn van andere resulP00
is nu wel het geval ei5,'
dit gebeuren."
Bij een 3-0 of 3-1 verlrj§e
Koreanen zou Nederig 1
het WK mogen vervolf
ander resultaat zoudelet
ten verder gaan. „We P v
laatste dagen misschie
te veel gerekend. Datl
door de pers, ouders,
Gek werd ik ervan",
Visser. Toch vond
niet dat het vele cijferi
had gehad op de mani
zij en haar ploeggeR*
wedstrijd tegen BraziJ_
ingegaan. Ook Vïsse
teerde dat de accu 1<
Ingrid Visser wilde
eliminatie op het WK C
ve kanten blijven inzi
ziet dat we heel nip
topploeg als Amerika
dan zeg ik dat we eean
stap vooruit hebben gi
gc
n ni
ranti
je
ide
De
)de
Gaisah stond in oktober plotseling op
tiekbaan in het Kralingse Bos. De Afrik^e t
of hij daar mocht verspringen en werdPn(f
sah zei al eens 7.84 meter te hebben >a ei
gen", vertelt Eric van der Steenhoven, s£ m
ner bij PAC. Al snel hadden we in de pet
hij ontzettend veel talent heeft. Hij ko?r
fiets naar de baan. Duidelijk is dat hij e^ do
tiële topper is. In Hilversum sprong H- He
leende spikes, omdat hij uit zijn oud^hac
scheurd. Het waren niet eens gesped m
verspringspikes." )en 1
Geld om nieuwe spikes te kopen heef?mei
Andere jongens helpen hem door wa^di
af te staan. Maar hij heeft nog geen sp(Pgc
ie echt 19 jaar is? Dat weet je nooit zekel Pf*
te t(
artss
f de
iders,#"^
n", a|
nd
leef -I
oq|
door Mare Molenaars
keulen - Dat het Nederlands
hockeyteam in Keulen zijn zes
de Champions Tropy won, zal
de sportwereld, met de jaren
lange hegemonie van Oranje in
het achterhoofd, niet echt ver
bazen. Bondscoach Bellaart
sprak evenwel van een mirakel.
De kleurrijke opvolger van Mau-
rits Hendriks, tegenwoordig in
Spaanse dienst, bestempelde de
strijd om de Champions Trophy
vooraf niet als doel. Hij ziet het
als een ijkpunt op weg naar het
belangrijke EK van volgend jaar,
waar de titel gelijk staat aan
kwalificatie voor Athene 2004.
Met andere woorden: meedoen
aan de Champions Trophy was
voor een keer belangrijker dan
winnen.
Oranje leverde na de gouden
Spelen van Sydney en het recen
te WK in Kuala Lumpur meer
dan 2500 interlands aan erva
ring in. Bellaart bouwt noodge
dwongen aan een nieuwe ploeg
en trok met een sterk verjongde
selectie naar Duitsland. Gezien
de beperkte voorbereidingstijd -
het nieuwe Oranje bestaat feite
lijk pas vijf weken - waren de
verwachtingen niet al te hoog
gespannen. Een teleurstellend
gelijkspel tegen India in de ope
ningswedstrijd gaf te denken
maar Oranje overtrof zichzelf
door vervolgens vijf wedstrijden
op rij te winnen. Op overtuigen
de wijze soms. Australië, de
nummer twee van het laatste
WK nota bene, werd met 6-1
vernederd. En wereldkampioen
en titelverdediger Duitsland
werd in eigen huis zelfs twee
keer geklopt, in het groepsduel
(5-2) en gistermiddag dus ook in
de finale, na strafballen.
De ontlading na de beslissende
treffer van Ronald Brouwer was
begrijpelijk en volstrekt op zijn
plaats. Toch past enige nuance
ring. De term Champions Tro
phy wordt niet zelden voorafge
gaan door het bijvoeglijk naam
woord prestigieus. Feitelijk is
dat terecht, daar slechts de zes
beste hockeylanden van de we
reld voor het toernooi worden
uitgenodigd. Maar, in het inter
bellum tussen WK en Olympi
sche Spelen gelden andere
maatstaven en slaat de inflatie
toe. Duitsland experimenteert
met een nieuw middenveld en
leunt wel heel erg op de magni-
rerlii
ion}
fieke doelman Clemök d
de Australische co;
Dancer gebruikte he
uitsluitend om jonge
varing op te laten dR"
een aantal topspelersjj
De gevallen grootma?
tan verloochent, in c
pige poging de kloof d
solute top te dichten!
natuur door zichzelf
pese totaalhockey cjjnq
maken. India worsti
langer met een identii
De tweeslachtige hcfe
de deelnemende lai
tigieus toernooi, ma[
men niet om te wirniq. r
ampicr.'
't
deert deze Champiu.
niet tot een monst^ÖT
waarde. De zege va
een vingerwijzing c
op de goede weg is.
voor succes, volgend
celona, waar Duitslan* T
de voornaamste con.
zijn, is het zeker ni<
was dit toernooi
toch geen betroui
meter. Dat Nederl;
jaar de Champions
gen land mag verdt
een leuke opsteker.'
leuke zelfs.
