Pete Sampras grijpt z'n derde laatste ka)
SPORT
Sjeng Schalken geniet in
New York van zichzelf
Eerste klinknagel in brug van verbroedering geslagen
Het basketbalverstand is in
Nederland soms ver te zoekel
Siemerink
loopt titel mis
essen/sundern - John van Lot-
tum behaalde gisteren een dub
belslag in de Duitse tenniscom-
petitie. Niet alleen eiste hij met
Etuf Essen de landstitel op, ook
werd hij tot 'Mister Bundesliga'
gekroond. Als enige speler bleef
Van Lottum in het enkelspel in
alle tien duels ongeslagen. Voor
Essen was het de achtste keer
dat de eindstrijd werd bereikt,
en de vierde maal (na 1997, '99
en 2000) dat het kampioen
schap in de wacht werd ge
sleept. In een tweeluik werd
Blau-Weiss Sundem, de Sauer-
landse club waarvoor het Ne
derlandse kwartet Jan Sieme
rink, Dennis van Scheppingen,
Edwin Kempes en Melle van
Gemerden speelde, afgetroefd.
Sundem was in de reguliere
competitie nog als eerste geëin-
digd.
Van Hulst
coacht Schalken
valkenswaard - Willem-Jan
van Hulst is voor Sjeng Schal
ken de parttime-opvolger van
Alex Reijnders. De zoon van
Henk van Hulst zal voortaan
zestien weken per jaar optreden
als coach van Schalken. „Op de
grand slams en grote toernooi
en", aldus Henk van Hulst.
Henk van Hulst was zelf de eer
ste coach van de Limburger. De
ideale coach was de eigenaar
van de tennisschool in Valkens
waard niet. „Het was geen
kwestie van vakmanschap,
maar het liep niet. Bovendien
kon ik niet altijd mee naar het
buitenland. Na dat jaar sloot
Schalken zich aan bij Reijnders
dié al op stap was in de ATP
Tour met Jacco Eltingh en Paul
Haarhuis.
Van de Broek
verrast in Tilburg
Tilburg - Hugo van de Broek
verraste gisteren met een vijfde
plaats bij de Tilburg Ten Miles.
De 25-jarige Heemskerker wist
een kwartet sterke Kenianen
lang partij te geven. Greg van
Hest stelde in zijn eerste grote
wedstrijd na een operatie aan
zijn achillespezen teleur. Hij
werd elfde. Bij de vrouwen was
Vivian Ruijters de beste Neder
landse. „Vorige week liep ik in
Zevenaar een persoonlijk re
cord van 28.53 op de tien kilo
meter en ik wist dat ik vorm
was. Maar dat ik het hoge tem
po in deze wedstrijd zo lang
kon volhouden, verbaasde me
eigenlijk wel", zei Van de Broek,
die in 48.08 finishte.
Melchers
weer eerste
embrach - Wïelrenster Mirjam
Melchers heeft haar leidende
positie in het wereldbekerklas
sement van de vrouwen her
overd. In de wedstrijd in het
Zwitserse Embrach werd de
Nederlandse uit de Farm Frites
Hartol-ploeg vierde. Dat was
voldoende om de Duitse Petra
Rossner van de eerste plek te
verdringen. De koers werd ge
wonnen door de Russische
Zvetlana Boebnenkova. Volgen
de week is de laatste wedstrijd
in de reeks, in Rotterdam.
maandag 9 SEPTEMBER 2)
door Martijn van Beeten
vervolg van voorpagina
new york/GiPD - In de US Open
finale van het jaar 2000 had de
31-jarige Pete Sampras zijn laatste
kans om een Grand Slam-toer-
nooi te winnen en werd hij ver
nederd door Marat Safin. Vorig
jaar had hij in New York opnieuw
zijn laatste kans, toen Ueyton
Hewitt hem in de einstrijd kans
loos liet. Tegen Andre Agassi
kwam gisteren zijn derde laatste
kans en die pakte Sampras met
6-3» 6-4,5-7 en 6-4.
De oudste US Open-winnaar
sinds de 35-jarige Ken Rosewall
in 1970 won in New York zijn
veertiende Grand Slam-titel.
Voor de 34e keer in hun loop
baan en voor de vijfde keer in
een Grand Slam-finale stonden
Sampras en de 32-jarige Agassi
tegenover elkaar. Vorig jaar, in
de kwartfinale van de US Open,
won Sampras in vier tiebreaks.
„Dit is wat het tennis nodig
heeft", vond zelfs de nummer
één van de wereld Hewitt, die in
de halve finales werd uitgescha
keld door Agassi. „Als ik zelf de
finale niet mag spelen, dan doe
ik niets liever dan naar deze
twee mannen kijken."
Twee wereldsterren die alles al
gewonnen hebben, die alleen
nog tennissen voor plezier en
eergevoel, kregen in New York
het podium dat ze verdienen.
Nog eenmaal samen in het
grootste tennisstadion ter we
reld, nog eenmaal dat klassieke
gevecht van serve-and-volley
speler tegen baseliner.
Juist in Amerika, waar ze weten
hoe ze een finale tot leven moe
ten wekken. Met prachtige beel
den van duels uit het verleden,
met New Yorker Art Garfunkel
die 'Bridge over troubled water'
vertolkte. Met het eren van een
brandweerman die vorig jaar op
11 september sneuvelde en
minder dan een week daarvoor
nog dienst deed als chauffeur
op de US Open. Met vredesdui-
ven' en de Amerikaanse vlag.
Show en emotie dus.
Op het videoscherm boven het
stadion waren Agassi en Samp
ras te zien, wachtend in de gang.
Gespannen, net als twaalf jaar
eerder voor hun eerste US
Open-finale. Sampras, toen 19
jaar, was een verlegen jochie dat
zich nog moest bewijzen. De 20-
jarige Agassi had die lange ge
verfde haren, de uitstraling van
een rockster. Sampras won des
tijds in drie sets, beleefde zijn
doorbraak als wereldtopper.
Nu, respectievelijk kalend en
kaal, speelden ze hun vijfde on
derlinge Grand Slam-finale. 'Pis
tol Pete' serveerde als vanouds,
Agassi moest het antwoord
schuldig blijven. Eigenlijk ge
beurde het onmogelijke. Samp
ras, die in ruim twee jaar en 33
pogingen geen toernooi meer
had gewonnen, was door zo'n
beetje iedereen afgeschreven.
De onverslaanbare vfras een twij
felaar die in negen maanden tijd
driemaal van coach veranderde,
die overstapte naar een ander
managementsbureau en zelfs
worstelde met de spanning van
zijn snaren. Sampras gaf in het
Davis Cup-duel met Spanje, op
gras, een voorsprong van 2-0 in
sets weg tegen Alex Corretja,
verloor in de tweede ronde op
Wimbledon van de Zwitser Ge
orge Bastl. Die twijfelaar vond in
New York het zelfvertrouwen
dat hem jarenlang ongenaak
baar maakte.
Hij zou te oud zijn, Pete Samp
ras. Te langzaam ook. Op zich
klopt dat wel. Alleen redde de
grote kampioen zich in New*
York met sublieme opslagen en
een niet te evenaren eerste vol
ley. Kwam Sampras een stap te
laat bij het net, dan werd hij ge
red door een gouden rechter
handje. Kwam hij in de proble
men, dan was daar zelfs de ace
op de tweede service. Vanaf de
derde set, toen de opslag door
vermoeidheid haperde, moest
Sampras ook het karal
een kampioen tonen. Dj f
de hem z'n vijfde US C
op.
„Pete wordt er moe
dereen roept dat hij hetf
bij neer moet gooien", I
zijn teruggekeerde coal
Annacone. „Hij vindt q
mand anders dan Pete ?e
mag beslissen wanneer
noeg is geweest." VoorafL
Agassi het moment bel»"!
dan de kans om zijnLg
Grand Slam-titel te paklP
is vooral een prachtige j
het verleden. Elke keer (u
vraag je je af of zoiets ss q
gaat gebeuren." Uf
Tennisser ook op zijn top kansloos tegen Sampras
door Martijn van Beeten
new york - Op Super Saturday
boog Sjeng Schalken voor een
groot kampioen. In de halve fi
nales van de US Open tenniste
de Limburger op de top van zijn
kunnen en na drie sets (7-6, 7-6
en 6-2) moest hij toegeven kans
loos te zijn geweest tegen Pete
Sampras.
Apetrots was Schalken dat hij
met Sampras, Agassi en Hewitt
in de halve finales mocht staan.
„Ik heb de afgelopen twee we
ken echt genoten van mezelf,
dat durf ik best te zeggen",
straalde de antiheld. Voor even
voelde de stoïcijnse baseliner
zich één van de grote jongens.
Zaterdag stond hij tegenover
een afgeschreven kampioen die
in New York dolgraag wilde be
wijzen dat hij nog altijd de beste
kan zijn. Sampras was hongerig
en Schalken de hevig tegenspar-
telende prooi. Hij kon niet aan
de Amerikaanse tanden te ont
snappen.
Eén miniem kansje had Schal
ken in de hele wedstrijd. In de
derde sel: kreeg hij op break
point eindelijk zijn racket goed
achter de bal na een service van
Sampras. Met de forehand sloeg
Schalken het gele bolletje tegen
de netband. Dat was het dan.
Hij kreeg in totaal vier break
points, en zelfs een setpoint in
de eerste set, maar steeds was
daar de verwoestende opslag
van Sampras en indien nodig
een eenvoudige volley om het af
te maken-
Schalken kon er geen traan om
laten dat hij niet de kans kreeg
om op zijn 26ste verjaardag de
finale te spelen en dat zijn vrien
din Rick)' Pfennings na een dag
je New York weer naar huis
mocht. Trots overheerste, te
leurstelling kreeg zaterdagavond
geen kans tijdens een feestje in
'midtown' Manhattan. „Ik ben
ontzettend tevreden."
Vooraf had Schalken zich voor
genomen om Sampras zo lang
mogelijk bezig te houden, om
de 31-jarige routinier te laten
zwoegen in de hitte. „Al had Pe
te me één echte kans gegeven,
dan had ik die gepakt", stelde de
Nederlander, die 23 aces om de
oren kreeg. „Voor mij was het al
heel wat dat ik tweemaal de tie
break haalde. Op mijn eigen ser
vicegames moest ik worstelen,
op zijn games werd'ik weggesla
gen. Ik kreeg amper mijn racket
achter de bal. Constant stond ik
onder druk. Dan moet je ge
woon toegeven dat hij beter is.
Sampras serveert net als ik, met
ontzettend veel variatie. Hij slaat
alleen zo'n 25 kilometer per uur
harder."
Met 250.000 dollar en 450 ATP-
punten op zak zat Schalken gis
teren als jarige in het vliegtuig
naar het Braziliaanse Salvador
de Bahia. Aan de Atlantische
kust begint hij vandaag als
nummer zeventien van de we
reld, zijn hoogste ranking ooit,
alweer aan het volgende toer
nooi. Als een zelfverzekerde
Limburger die het succes van
New York hoogstwaarschijnlijk
nooit zal overtreffen.
Wat een verschil met vier maan
den terug, toen Schalken op
slechte momenten een terug
keer vreesde in de kleinere prof-
toernooien, de zogenaamde
challengers. Hij won weinig,
twijfelde veel en zijn zelfvertrou
wen daalde tot een dieptepunt.
In de eerste vier maanden van
2002 kwam Schalken na slechts
zeven van zijn 22 partijen als
winnaar 'van de baan. Te mager
voor een tennisser die een sta
biele factor wil zijn in de topder-
tig
„Ik had te veel dingen aan mijn
hoofd, waardoor ik me op de
tennisbaan niet kon concentre
ren", vertelt Schalken. „Daar
heb je geen tijd voor al die her
senspinsels. Ik heb maar één
energiepotje en dat ging leeg
door randzaken."
Schalken brak met Alex Reijn
ders, de coach die hem mentaal
hardde, maar hem uiteindelijk
belemmerde in zijn persoonlijke
ontwikkeling. De breuk was net
zo pijnlijk als onvermijdelijk en
legde de basis voor een succes
volle zomer met een halve finale
op Queens, een toernooizege in
Rosmalen, een kwartfinaleplaats
op Wimbledon en een plek in de
halve finales op de US Open. „Ik
voel me mentaal bevrijd", zei
Schalken eerder deze week. En
na de verloren halve eindstrijd:
„Deze week heb ik op de top
van mijn top getennist. Vier
maanden terug had ik niet dur
ven dromen dat ik de nummer
zeventien van de wereld zou
zijn, dat ik de halve finale zou
halen op een Grand Slam-toer-
nooi."
De Nederlander is bovendien
zelfbewuster, niet te beroerd om
voor zichzelf te kiezen. Schalken
eist van Davis Cup-captain Tjerk
Bogtstra dat fysiotherapeut An-
dré van Alphen volgende week
meereist naar Finland. Die
sleepte de tennisser met uren
lange massages door de tweede
week.
Jan Naaktgeboren, de medische
vertrouwensman van Richard
Krajicek, maakt al deel uit het
van het Davis Cup-team. Net als
een fysiotherapeut van de ten-
nisbond. „Sjeng is nu al ander
half jaar de nummer één van het
Nederlandse Davis Cup-team en
vindt dat hij bepaalde eisen mag
stellen", vertelt Van Alphen.
„Anderen hebben dat in het ver
leden ook gedaan. De bond zal
dit niet leuk vinden, want ik ga
niet gratis mee naar Turku."
W PopulariteM
U WilÜams-<Ë
is tanende
met
new york/gpd - Na Rolar Se''
ros en Wimbledon was^S
Williams ook in de finatf01-1
US Open te sterk voor l?01®
dere zus Venus: 6-4 enP^g
twee dominante zusse^^
het beste wat tennis tef®r°
heeft, maar zelfs de Anir018
willen wat anders. QS w
Vier landgenoten in de
spel finales van de US CU*i
te Sampras kreeg onver
delijke steun in New Yc qi]
Roddick, Andre Agassi e
ca Seles ook. Bij de zuqAC
liams ligt dat anders. Ah he
vrijdag werd de FrancaSewi
lie Mauresmo hartstiiroj
aangemoedigd in haar <met<
Venus Williams. tor I
In het verleden konejpor 1
Chris Evert en Martina orwe
lova niet rekenen op erd
waardelijke steun. ZeifW]
simpelweg te goed. Dahuti
het geval met de zusjraac
liams. Het verrassingsef
twee afro-Amerikaanse
die kracht en atletisch vf3 j
toevoegden aan de ter
is verdwenen. VI
Serena Williams, die na:
Open-zege in 1999 driei
in Hp cchaHiiw mnpcf srulJ
in de schaduw moest sf
haar oudere zus, heeft rK,vv
loos de macht overgenora
haar eerste Grand Slanf
New York genoot ze F?e
schijnwerpers. Serena vt'v
op gala's, in videoclips f1611
terde de roem.
.jraal
;tb
Sjeng Schalken: „Ik ben ontzettend tevreden." Foto: AP
Haar tennis leed onderj
blieke bestaan, tot Set
verliezen beu was. „HetPn01
om me te focussen, oif
zaken die afleiden aanP
te zetten." Met succes, B>e-
nummer één van de werus
loor dit jaar slechts vieryaP
Door haar zege in de Ufe."-
finale verdedigde ze b(F .e'
haar status als nummeiP
de wereld. De zusjes h«F.or
prijzen nu weer aardig i1
Ze hebben allebei vie| m
Slam-titels op hun naar
en in de onderlinge staigg
Vredige 0-0 voor Zuid- en Noord-Korea
door Henk van Weert
seoul - Het rood van de Reds
kleurde zaterdag opnieuw het
World Cup Stadium in Seoul.
Toch was die tint even niet be
langrijk. Blauw was de kleur die
telde. Blauw betekende hoop.
Op blauwe shirts die supporters
droegen stond een hartewens
van de Zuid-Koreanen afge
drukt. One Corea. Noord- en
Zuid-Korea moeten herenigd
worden. Een sponsor onder
steunde de hoop met een bede
aan de massa. 'Believe', stond er
op drukwerk dat uitgedeeld
werd. Geloof er heilig in. Wie je
het ook vroeg bij het stadion, al
lemaal zijn ze er van overtuigd
dat het lukt. „Maar", zeggen ze
er in dezelfde zin bij, „niet eer
der dan over tien jaar."
Voor het eerst in twaalf jaar
speelden de nationale voetbal
ploegen in Korea tegen elkaar.
In de jaren vijftig vochten Noord
en Zuid een bittere oorlog uit.
Een halve eeuw wapenstilstand
en een onneembare grens heb
ben de beide volken volkomen
van elkaar vervreemd. Voetbal
was zaterdag het smeermiddel
om de hereniging op gang te
brengen. De wedstrijd kende
een diplomatieke eindstand.
Zuid nul, Noord nul. Het spel
was oogverblindend slecht. Een
eerste onderhandelingssessie le
vert nooit iets leuks op.
Speciale gast Guus Hiddink,
symbool van vernieuwing in het
zuiden, zat in de dug-out van de
Reds. Hiddink liet de Koreanen
op het WK zien dat ze heel wat
in hun mars hebben. Nu er een
andere grote strijd gevoerd moet
worden willen ze hun leidsman
daar ook bij hebben.
Beide partijen legden het er dik
De spele rs van Noord- en Zuid-Korea voor de aftrap van het verbroederingsduel. Foto: EPA
bovenop dat er een goede zaak
gediend moest worden. De twee
volksliederen bleven achterwe
ge. Een volkszanger zong een
stokoud lied uit de tijd waarin
Noord en Zuid nog niet door
prikkeldraad en mijnen van el
kaar gescheiden waren. De spe
lers liepen hand in hand het
veld op. Ze volgden een vlag
waarop het profiel van het een
geworden Korea afgedrukt
stond. De communistische dic
tator Kina-Jong-il had het ook
goed gevonden dat Noord voet
balde in shirts van een vuige ka
pitalistische sponsor, Fila. Een
gezamenlijke vrolijke elftalfoto
stuitte evenmin op ideologische
bezwaren uit de heilstaat.
Die voorzichtige toenadering
voorkwam niet dat Noord hope
loos ouderwets speelde en aller
lei elementaire fouten maakte.
Zuid, met slechts vijf WK-spelers
in de ploeg, was lief genoeg om
die niet af te straffen. Incidenten
waren er niet. Niemand uit de
ploeg van Noord vluchtte. Wie
het noorden verraadt weet dat
zijn familie een verschrikkelijke
straf krijgt.
Intussen ging het leven ten
noorden van de laatste grens
van de koude oorlog gewoon
door. De Noord-Koreanen heb
ben waarschijnlijk niets meege
kregen van de wedstrijd. Kim-
Jong-Il is niet erg communica
tief ingesteld. Het zal de Noord-
Koreanen ook weinig kunnen
schelen. Elke dag is er een die
overleefd moet worden. De
Noord-Koreanen lijden honger.
Vreselijke honger, als de berich
ten kloppen die naar Seoul
doorsijpelen. De meest wanho-
pigen eten zelfs bladeren en
gras om in leven te blijven.
Zuid-Korea is voor hen de he
mel op aarde. Welvarend en vrij.
De voetballers van Noord waren
voor het eerst in het zuiden. Het
elftal is een schimmig gezel
schap. Bijna niemand kent de
spelers.
De selectie vloog op weg naar
Seoul over de gedemilitariseerde
zone. Dat niemandsland ligt
tussen de beide grenzen, die en
kele tientallen kilometers noor
delijk van Seoul opdoemt.
In al zijn verstilde saaiheid is die
zone indrukwekkend om te
zien. Al vijftig jaar zijn er geen
mensen geweest. Vanaf een uit
kijkpost kun je de verte in kij
ken. Af en toe zie je in een dorp
je iemand lopen. Een sjokkende
boer. Een kind dat speelt Aan
de horizon lijkt een heuse stad
te liggen, maar dat is schijn. De
nederzetting Gezong lijkt door
zijn hoge flats heel wat voor te
stellen, maar er wonen slechts
1400 mensen. In de flatwonin
gen brandt 's avonds volop licht.
Achter elk raam gaat het op het
zelfde moment uit, omdat de
stroom centraal in- en uitge
schakeld wordt Niemand
woont er. De flats zijn enkel be
doeld om Zuid-Korea te impo
neren.
Guus Hiddink heeft ook een
keer aan die grens staan kijken,
met een generaal van het Kore
aanse leger. „Ook ik ken Noord-
Korea uiteraard niet. Lege stra
ten, hongerende kinderen, die
beelden herinner ik me van een
televisiedocumentaire. Als je zo
vanuit die grens Noord-Korea in
kijkt, zie je een vredig land
schap, dat door een brede rivier
doorsneden wordt. In de verte
liggen die Hollywood-huizen.
Een pure facade. Bijna idyllisch
om te zien. Maar je weet dat
achter de heuvels een miljoen
jonge soldaten liggen te wach
ten op wat er gebeuren gaat. Je
weet van de wantoestanden
daar, je weet dat Korea al zo
lang gescheiden is. Als we met
deze wedstrijd iets hebben kun
nen bijdragen aan de ontspan
ning zou dat mooi zijn. Voetbal
kan dan inderdaad een brug
vormen."
De vredige 0-0 uitslag was de
eerste klinknagel die in die brug
geslagen werd.
dam
phe
naS
irSp
Belangen van rijke en arme clubs liggen ver uiteen
door Jos van de Ven
den bosch - De basketbalclubs
die verenigd zijn in de Federa
tie Eredivisie Basketball {FEB)
leken zaterdagmorgen bij de
presentatie van het nieuwe sei
zoen weer op één lijn te zitten.
In de uitgeholde competitie die
aan het einde van deze maand
moet beginnen - vooralsnog
met negen ploegen omdat bol
werk EBBC uit Den Bosch nog
onvoldoende centen binnen
heeft - lopen de belangen van
de ploegen te ver uiteen om het
basketbal in Nederland naar
een hoger plan te brengen. De
armlastige clubs hebben de
mond vol over het belang van
de (eigen) jeugd, de welgestel
de teams reppen over Europa
waarbij een Nederlandse com
petitie alleen maar lastig is.
Een jaar geleden begon de Ne
derlandse competitie - afgegle
den naar het niveau Luxem
burg, waar nu aan gedacht
wordt om die in een Benelux-
competitie te betrekken - met
twaalf ploegen. Met moeite: de
financiële problemen in Den
Bosch, Den Helder, Rotterdam,
Werkendam en Voorburg zorg
den voor een 'nieuwe' start,
waarbij Werkendam door het
ontbreken van geldstromen al
na drie maanden af moest ha
ken. De afgelopen maanden
was het nauwelijks anders:
Voorburg is afgehaakt, Gronin
gen moest opnieuw beginnen
en EBBC dacht het financieel
voor elkaar te hebben, maar
heeft zich tot woensdag de tijd
gegeven 140.000 euro bijeen te
brengen.
Malaise die zaterdag bij de pre
sentatie nauwelijks aan de orde
kwam. De tweedeling achter de
tafel was opvallend. Ploegen
die het niet al te breed hebben
- Den Helder, Den Bosch, Rot
terdam, Zwolle en in mindere
mate Almere - hebben zich
voorgenomen de (lokale) jeugd
een kans te geven. Door geld
gebrek gedwongen is dat een
besluit dat minimaal tien jaar
te laat komt.
De komische noot kwam uit
Breda waar coach Jos Wolfs
Breda Basketball uit de grond
stampte. De club die het afge
lopen jaar als een molensteen
om de nek van voetbaltak NAC
hing, zegt 250.000 euro te heb
ben en verwacht tijdens het
seizoen nog eenzelfde bedrag
binnen te halen. De club vaar
digde zaterdag een vertegen
woordiger af die monter meld
de al vier spelers te hebben en
Breda toch als titelfavoriet
noemde. Over de jeugd hield
de basketbalbestuurder wijse
lijk zijn mond. Wolfs heeft in
het verleden bij Den Bosch en
Werkendam al voldoende be
wezen dat hij geen boodschap
heeft aan jonge talenten.
De 'welgestelde' clubs in Ne
derland - landskampioen Am
sterdam, Nijmegen en het
nieuwe Groningen - mijmer
den vooral over Europese aan
sluiting. Groningen - waar het
beste basketbalpubliek van Ne
derland op de tribunes zit - zou
zich moeten spiegelen aan Nij-
IS]
tl zie
have
met
eer:
megen, waar hoofdspon^J
fel Towers met beleid pU
gaat zonder van al te l%er
ken te schreeuwen. ltvo
Groningen willen ze fonj
mogelijk Europese aansltt00I
Amsterdam is een- Le
apart. De viervoudig lanjjtejt
pioen blijkt doof te zijnioeg
waarschuwingen van deL d,
dels vertrokken coacfo'^
Boot. Boot noemde de ja
sen van de afgelopen
denteel en weinig gerije V(
beleid. 'Beleidsmaker j^0|
Meijer denkt daar ande^st.
Die slaat met de arrogar
de voetbal-topdrie op F
een poging de Nede
competitie af te stemu
het programma van zij¥ r
Meijer maakt zich ni£ V
over de verdere uithol
de Nederlandse conj
Woensdagavond kwam "p*.
richt dat EBBC welliclr^'
stoppen, de volgende C
kreeg Den Bosch-aan^
Marcel Huijbens het
om in Amsterdam te ijet
spelen. De Leiderdorps m)
wel beter, hij wacht
komst van Den Bosch
stopt nog liever dan da 200.
de buurt van Meijer kor| te
Als EBBC het geld om%er(j
niet bijeen krijgt, is V^enc
langst spelende ploeg q_2)
hoogste niveau. In Lirnh r0(
ginnen ze aan het 21st^ja
de eredivisie. Onder heüg 2
niet meer uitgeven dai%
nen krijgt. Er zijn dus i%ee
die wel verstandig in hu0f 0
opereren. «i r
0 the
>eg(
win:
