De verdwenen vader van Connie Palmen BOEKEN k Maarten 't Hart weet alles van kunstnagels voor rh Lekker onderuit: juf leest Mens is omhooggevallen aa| Annika Thor Op open water MIDAS DEKKERS Bijzonder eerbetoon HDC 144 MAANDAG 9 SEPTEMBER el non-fictie recensie Renee de Borst 'De larf door Midas Dekkers. Uitgeverij Contact. Prijs: €24,90. Midas Dekkers is een zoogdier. Meer nog een veelvraat en een veelpoeper. Hij neemt in, kauwt en herkauwt en scheidt af. Hij ontpopte zich als schrijver in zijn columns voor het radio programma Vroege Vogels en de Vara-gids en ontwikkelde zich tot een bekend schrijver en na tionale bekendheid door zijn publicaties over de natuur, over eten en over boeken. En hij ver dient onsterfelijkheid door zijn drie grote boeken: Lief dier (1994; over bestialiteit), De ver gankelijkheid (1997) en nu De larf, over kinderen en metamor fose. Bijna driehonderd pagina's puur leesgenot schotelt Midas Dekkers zijn lezers voor in zijn nieuwste boek. En nog heel erg leerzaam ook. In zijn onnavolg bare stijl betoogt de schrijver- bioloog op overtuigende wijze dat een kind geen mens is, en ook geen klein mens. Een kind is een larf. 'Een baby is evenmin een klein mens als dat een mens een grote baby is.' Een kind De larf Over kinderen en metamorfose wordt pas na een ingrijpende metamorfose een mens, zo legt hij uit. Het is al vaker vastgesteld: Dek kers is een meester in het leggen van opmerkelijke verbanden en een grootmeester in het formu leren van zijn originele gedach ten en bevindingen. Ook in dit boek wemelt het van de aforis men. Een paar voorbeelden: 'Dat insecten in alle hoeken en gaten voorkomen, komt in de eerste plaats omdat ze erin pas sen'. 'Bridgen is een van de laat ste manieren om je vrije tijd in je eigen kleren te besteden'. 'Dolfijnen werden in zestig als een soort pernor te water geraakte gelee^ schouwd'. 'Je krijgt o&|af antwoord op vragen nooit gesteld hebt en de echte vragen zitten'. Lq win bleek de mens gqos laaggevallen engel, m» omhooggevallen aap'.p kunnen we nog wel ev^re gaan. 0 Uit de citaten mag al bljn Dekkers de hele blikseiLe( erbij haalt. Vanzelfsprejnj natuur - hij legt met ee aste verbetenheid pfees vooral dier, waaronder^ lijk de mens, onder Maar hij gooit er ook efo dosis cultuurhistorisch^ menen tegenaan. Hijei Freud met de grontj' v noemt het en passant id volwassenen melk driP= verklaart de meest ona$ alle eigenschappen vail die mens heet: zijn hoo{| Dit boek is een absolui: der voor iedereen die 01 geweest. Voor ieder mi En dat is volgens Dekl mand op twee poten dii dagmiddag te pas en rj^ 'Prettig weekend' ze^j. wordt als je hem onf^ trots is op zijn auto'. Krijsend komt hij binnen, schreeuwend om aandacht. Een neuroot van het zuiverste water. 'Is het een mooie brief? Ben je ontroerd? Moest je lachen om die en die zin? Geestig ben ik, hè!' Vrouwen verzwelgt hij even ge makkelijk als hij ze verlaat. In 'Ge heel de Uwe' analyseert Connie Palmen opkomst en ondergang van Mon Schwartz (1946-1995), een man die veel weg heeft van Ischa Meijer. roman recensie Wim Vogel 'Geheel de Uwe' door Connie Palmen. Uitgeverij Prometheus. Prijs: 24,95. Wat is Geheel de UweEen ro man, een biografie, een hagio grafie, een psychoanalyse, een sociologische interpretatie van onze cultuur in de tweede helft van de vorige eeuw? Wat begint als een verkenning van Mon Schwartz ontwikkelt zich tot een intrigerende analyse van onze westerse cultuur waarin met God de Vader iedere vaderfi guur, iedere autoriteit uit het zicht verdween. Connie Palmen presenteert haar nieuwe roman als een fictieve biografie. In de laatste dagen van 1999 maakt Saar de Vries een eind aan haar leven. Het materiaal dat zij heeft verzameld van en over haar in 1995 overle den man Salomon Schwartz vermaakt zij aan Charlie, een biografe. Mon, als columnist verbonden aan het links-intel lectuele weekblad De Wereld, oogstte veel succes met zijn we kelijkse brieven die hij, net als zijn vader, ondertekende met TT, de afkorting voor totus tuus oftewel 'geheel de uwe'. Maar waar zijn vaders slotfor mule vooral cynisme en neer buigendheid impliceerde, spreekt uit Mons ondertekening vooral empathie. Die verzamel de 'brieven', interviews en ban den worden door Charlie uitge werkt in vier hoofdstukken waarin vijf vrouwen, belangrijk in het leven van Mon, aan het woord komen. De psychiater Saar, Judit de ac trice, de non zuster Monica, Lili de hoer en als laatste Charlie zelf. Uit hun verhalen distilleer je niet alleen een beeld van het tragische leven van Mon en van hun obsessieve verslaving aan hem, ook hun eigen ontwikke lingsgang wordt nauwkeurig in kaart gebracht. Dat laatste element is wel zo in teressant. Van Mon (zeg maar Ischa) wisten we al genoeg, zelf is hij wat dat betreft nooit erg te rughoudend geweest. Charlie, lees Connie Palmen, lardeert zijn geschiedenis nauwelijks met nieuwe feiten maar situeert die wel nadrukkelijk binnen de Amsterdamse grachtengordel, dus met een hoog 'wie is wie'- gehalte. Nee, eigenlijk raakt de eendimensionale, onverbeterlij ke Don Juan die Mon nu een maal is, naarmate de roman vordert steeds meer uit het zicht en krijgen de vijf geschiedenis sen van de vrouwen kleur, ka rakter en uniciteit Zelf houd ik niet zo van psycho analytisch, therapeutisch proza, ik lees liever de worsteling. Om dat ook die voldoende aandacht krijgt, ontstaan er toch vijf intri gerende portretten van vrouwen die hun fascinatie voor Mon de len, een vadercomplex hebben en daar inzicht in willen krijgen. In het laatste hoofdstuk, De ver loren vader, krijgt de roman, die begon als een biografie, meer en meer het karakter van een stu die naar de gevolgen van de ver dwenen vader in de laatste vijf tig jaar. Ik vind dat verreweg het boeiendste deel. Eerst werden zij 'geïdealiseerd en vergodde lijkt en daarop geminacht, om dat zij vanzelfsprekend geen goddelijke gaven en macht be zaten en niet konden voldoen aan de hooggestemde verlan gens van hun kinderen.' Ze 'meden iedere werkelijke confrontatie' en 'hadden geen idee van de ontwikkeling van de zielen van hun kinderen' omdat ze niets zagen 'van wat zich in de kleine psychische economie van het huis afspeelde...' Hoe kinderloze vrouwen 'vaders' worden om tegenover de terreur van de werkelijkheid de glans van het verhaal, van de vaderlij ke fictie te stellen - dat is een niet onbelangrijke uitkomst van TOP 10 FICTIE 1. (-) Connie Palmen, Geheel de uwe. Prometheus, 24,95 2. (1) Isabel Allende, De stad van de wilde goden. Wereldbibliotheek, 17,90 3. (6) Maarten 't Hart, Zonne wijzer. Arbeiderspers, 17,95 4. (4) Leon de Winter, God's gym. De Bezige Bij, 18,50 5. (7) Nelleke Noordervliet, Pe lican Bay. Augustus, 24,95 6. (-) Niccolö Ammaniti, Ik ben niet bang. Wereldbibliotheek, 16,50 7. (-) Henning Mankell, Moor denaar zonder gezicht. De Geus, 3,00 8. (-) Marianne Frederiksson, Elisabeths dochter. De Geus, 22,50 9. (2) Nicci French, De be woonde wereld. Ambo/Anthos, 18,90 10. (-) Marilyn French, In naam van de vriendschap. Meulenhof, 22,50 Connie Palmen schreef een diepgravender vervolg op I.M.. Zie de recensie elders op de pa gina. Ook bijzonder - en einde lijk ontdekt - is de Italiaanse schrijver Niccolö Ammaniti die een jongetje in een bunker een geknevelde leeftijdsgenoot laat ontdekken. En verder twee nieuwe boeken van twee vrou welijke top-auteurs: Frederiks son en French. De boekentoptien wordt weke lijks samengesteld op basis van verkoopcijfers van Athenaeum Boekhandel en H. de Vries Boe ken in Haarlem, Boekhandel Kooyker in Leiden, Plantage Boekhandel Harkema in Hilver sum, Boekhandel Los in Bus- sum en Boekhandel De Ark in Almere. Wat valt er nog voor nieuws te melden over het turbulente leven van operadiva Maria Callas (1923- 1977)? De tragische laatste 15 jaar van haar carrière als ze wordt ge teisterd door stemproblemen, haar stormachtige relatie met Aristoteles Onassis (de liefde van haar leven), de dood van haar twee maanden oude baby - het is al lang in tientallen biografieën geboekstaafd. Karl H. van Zoggel komt in 'Maria Callas, een leven als een Griekse tragedie' (Tirion, €35,90) dan ook niet schokkende onthullingen. Hij heeft uit al die eerdere boeken een degelijk overzicht gedestilleerd, gelar deerd met vaak uniek fotomate riaal (de wimpers van Callas spat ten hier en daar van de pagina) én een cd met vijftien operafrag menten. Een bijzonder eerbetoon aan de zangeres, die op 16 sep tember aanstaande haar 25ste sterfdag beleeft. Op de foto's: Callas in 1972, in 1958 en in 1947. Foto's uit besproken boek roman recensie Peter van Vlerken 'De zonnewijzer' door Maarten 't Hart. Uitgeverij De Arbeiderspers. Prijs: 17,95. Er zijn weinig schrijvers die zo bekend zijn geweest en zo in de anonimiteit zijn gezonken als Maarten 't Hart. Naarmate zijn boeken zowel kwalitatief als commercieel minder interessant werden, nam zijn piasserigheid evenredig toe. Of werden zijn boeken slechter, doordat hij de pias uithing? Hoe het ook zij, hoogtepunt - of dieptepunt, zo men wil - was zonder meer zijn coming out als Maartje 't Hart. Zijn opgedane ervaringen als vrouwspersoon zijn hem goed van pas gekomen bij het schrijven van zijn onlangs verschenen nieuwe roman De zonnewijzer. Niet alleen is de ik-persoon uit het boek een vrouw, de plot laat bo vendien toe dat zij meer dan druk in de weer is met het opplakken van valse wimpers, het aanbrengen van kunstnagels, het insnoeren in korsetten, het wisselen van kledingstukken, het vastzetten van oorbellen, enzo voorts. Maarten 't Hart weet er alles van. Eveneens van kleuren en merken nagellak en de volgorde waarin je het spul opbrengt, de werkwijze in trendy kapsalons, geheime trucs om een vrouwelijkere houding te verkrijgen en je stem te verbuigen op een manier die zowel aanlokkelijk als bitchy is. Zelfs de hunkering naar het moederschap is hem niet ontgaan. Roos is aan een zonnesteek overleden. Haar vriendin Leonie mag zich rijk rekenen als enige erfgename, op voorwaarde dat zij haar intrek neemt in haar luxe ap partement om haar katten in hun vertrouwde omgeving te vertroetelen. Met verve neemt Leonie die taak op zich, zodanig dat zij zich vrijwel geheel met de overlede ne identificeert. In haar nieuwe gedaante komt zij er achter dat Roos is vermoord en stelt zij alles in het werk om de dader op te sporen. Een thriller dus, waarvan het ongepast is hier de clou te verraden. Wel mag gezegd worden dat De zonnewijzer een bijzonder koddig boek is. De ironie spat er vanaf, de dialogen zijn soms zo absurd dat je je bescheurt van het lachen. Daarbij is het nog meeslepend spannend ook. In sommige opzichten is De zonnewijzer een ouderwet se Maarten 't Hart, omdat hij zijn favoriete muziek weer laat klinken en met citaten strooit uit de bijbel, de filo sofie en de literatuur. Het boek speelt zich af in de ver trouwde omgeving van een laboratorium en ook de kennis van flora en fauna wordt weer uitgebreid geëta leerd. In andere opzichten is het verrassend actueel. Meer dan eens hoor je in De zonnewijzer de ware LPF-stemmer spreken en zelfs het geritsel in de bouw komt aan de or de. Alles wordt beschreven in een aangenaam lichtvoe tige, bij tijd en wijle kokette stijl. Zo ook de ingewikkeld heid van videorecorders, de steeds vreemdere namen van cafés, de inhaligheid van de Belastingdienst, de voors en tegens van winkelen bij de Aldi, het fileleed, de koers van de aandelen en de rare geluiden van tele foons. De zonnewijzer is volgens de omslag een vervolg op De kroongetuige. Van dat boek herinner ik me weinig meer, mogelijk omdat het jn een periode viel van toenemende piasserigheid van dé auteur. Zijn laatste boek mag hij een ereplaatsje geven op zijn kaptafeltje. ndt ld anc ins rijn stekend bij haar klasgec Als Lola verliefd wordt c de patser van de klas, b ellende. Lola ervaart hol baar vriendschap kan hoe moeilijk het is om I over de dingen die ha< zitten. Tranen van g verhaal vol pre-puber-ij volwassen hypocrisie e vriendschap. Niet van de Meestercluf mooi is Op open watei niscaat, €11,95 tot 15 n ber, daarna 13,95) Zweedse schrijfster A Thor. Het is het vierde deel van een serie ron de joodse zusjes Steffi d ten tijde van de Tweedil oorlog. De twee WeensT ren zijn door hun oudel milie in Zweden onderl om de nazi's te ontlope| Hoewel de flaptekst v open water vermeldt d delen los van elkaar k worden gezien, verdieil aanbeveling de boeken] orde te lezen. Na hun q vingen in Zweden - leg Een eiland in zee; De II ver en De Donkere Dia komt in Op open wate/ log ten einde. De zusjeS inmiddels dat hun mol overleden in een conci kamp; over hun vaders keren zij in het ongei teraard gaan zij op zoi leeft, zullen zij zich bij f gen. Als hij is overleden hun toekomst er heel al Annika Thor is er uitstel geslaagd de spanningei oorlog te verweven mei kelen in het leven van rig meisje (Nelli) en eei* 'n volwassen tiener (Steffi23^ die combinatie maakt i orr open water een geschil5or voor de bovenbouw. DN oc meester die de eerste rf*rs1 nog niet heeft voorgele^0 reet voor het hele schol der de pannen. erm Connie Palmen presenteert haar nieuwe roman als een fictieve biografie. Foto: GPD/Phil Nijhuis door Willeke Heijkoop Wekelijks ligt een ander genre boeken op de leestafel. Deze week de nieuwe oogst kinder boeken. De scholen zijn weer begonnen. In het noorden al een tijdje, in het midden van het land nog maar net. Neemt niet weg dat juf of meester in alle gevallen het nieuwe voorleesboek er al bij heeft gepakt. Het kiezen van een geschikt boek om voor te le zen in de klas, is geen sinecure. Het verhaal moet spannend zijn, geschikt om in kleine stuk jes voorgelezen te worden, zo veel mogelijk kinderen aanspre ken, maar ook weer niet zo ver maard zijn dat iedereen het al kan dromen. Zeker in de boven bouw luistert dat nauw; jonge kinderen houden meestal wel van herhaling. Maar vanaf groep 6 hoefje niet meer met Harry Potter of Carry Slee aan te ko men. Op deze leestafel liggen enkele boeken die wel in aan merking komen voor het nieuwe schooljaar. De Meesterclub heet het negen koppige gezelschap schrijvende meesters en juffen dat zich heeft ondergebracht bij uitgeverij Fontein. De club zorgt sinds en kele jaren voor een gestage reeks romans voor kinderen van 9 tot 12. De verhalen spelen zich af in en rond de basisschool. 'Deze meesters en juffen weten im mers als geen ander welke span nende avonturen zich daar kun nen afspelen', zo staat te lezen op de website www.meester- club.nl Alles goed en wel, maar André Boesberg maakt het in zijn laat ste 'meesterwerk' Stinkschool (Fontein, €12,50) wel erg bont. De groep 8 die hierin centraal staat heeft om onduidelijke re denen te maken met vrijwel we kelijks wisselende leerkrachten. Uiteindelijk vindt een van de leerlingen haar oom van 67 Charlies zogenaamde biografie. Het zou mij niets verbazen als Geheel de Uwe ook voor de au teur. zelf zich heel anders heeft ontwikkeld dan de bedoeling was. En gelukkig maar! De dikke pil die er nu ligt is een fraaie compilatie van alle filosofische thema's en motieven uit het oeuvre van Connie Palmen. Wat zij daar nu aan toevoegt, werpt geen nieuw licht op welke histo rische figuur dan ook. Wel schetst zij het kader waarbinnen figuren als Mon Schwartz en zijn vrouwen gepl schien begrepen den. Vooral op dat ze trots zijn. bereid de groep naar de eind streep te loodsen. De man is zo streng als een sergeant en zo gek als een deur. Hij stort zich met de klas op de voorbereiding van een sportdag en tegelijkertijd op het oplossen van het stankpro bleem dat de school teistert. Lang verhaal kort: de sportdag wordt een daverend succes en de stank blijkt te komen van een rijke industrieel die zich niet aan de milieuregels houdt. Daarmee is niks verraden, want je voelt het allemaal vanaf het eerste hoofdstuk op je klompen aan. Een Gouden Griffel zal het waarschijnlijk niet worden, maar bovenbouwers zullen er vast van smullen. Van een iets ander kaliber, maar net zo heerlijk weghappend, is Tranen van glas (Fontein, 12,50) van Reina ten Bruggenka- te. Al bij de introductie van de hoofdpersoon dringt de vergelij king met Carry Slee zich op. Lo la is een meisje met PROBLE MEN. Ze woont in een tehuis voor bewust ouderloze kinderen (huh?) omdat vader in zijn dronkenschap niet van haar af kon blijven en moeder het te druk had met haar jongere kin deren. Toch lijkt Lola vrolijk in het le ven te staan. Ze heeft een harts vriendin Pamela en ze ligt uit-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2002 | | pagina 12