KUNST CULTUUR 'Ze vinden me een oude zeur' Vrouwelijke stem voert boventoon bij Literair Café Alphen Eenhoorn blijft een aantrekkelijk mysterie Beeld van biddende Hitier in Rotterdam R7 idivarius Ier de hamer (a@kkingstocht deort Oude Rijn [ie XL op :h Dimension je of Madison ity afgebrand tkruis voor iBehrendt Boek van feministische schrijfster Marilyn French alleen in Nederland uitgebracht French signeert Nederlandse droger kan archieven Praag redden donderdag 5 SEPTEMBER 2002 - Bij het veilinghuis ie's komt 13 november ie viool van de be- Italiaanse vioolbouwer Stradivari onder de ha- Stradivarius, een van inderd op de wereld, it 1726. Jennifer Laredo, ;trumentenspecialist ie's, verwacht dat het lent ongeveer 1,3 mil- o zal opbrengen. Vol- lar is het een prachtig :ld van Stradivari's werk n prima staat. '/Michael Stephens 3 SLAVEN - Op Fort Wieric- bij Bodegraven wor- iele maand september activiteiten gehouden, ital voormalige leden logtroep presenteert op overgebleven fort van [e Hollandse Waterlinie tdekkingstocht vol thea- ïld en muziek. Op alle igen kan publiek tussen n 16.00 uur de mystieke leleilvan het fort langs de inin^jn verkennen. Meer in- 1e: www.fortvandever- jg.nl. ïdam - Junkie XL is een jdj's die zijn opwachting pp de derde editie van ice-evenement Dutch Rion. Het evenement p 23 november plaats in leken Music Hall in Am- q. Tussen 22.00 en 07.00 men 5500 liefhebbers op muziek van diverse tast Junkie XL zijn ook n Marco V vastgelegd, inisatie maakt later meer bekend. De voorver- ïgint zaterdag. Igton - De overdekte brug uit de film 'The of Madison County', de eenzame boerin treep verliefd wordt op if Clint Eastwood, is af- 1. De brug uit 1883 was 2 van de slechts zes lieven overdekte brug- le VS die nog door au- cht worden gebruikt, id was regisseur van de |1995, die zich baseerde oman van Robert Wal- fte publicatie van het Ibben duizenden men- bison County en de ocht. 3>am - Politiek tekenaar irendt (1925) krijgt van- n van de hoogste onder- agen van Duitsland, nt Rau eert de cartoonist 'Grote Kruis van Ver in de Orde van Verdien de Bondsrepubliek ad'. De in Duitsland ge- lehrendt kwam in 1937 igschap naar Neder- Ij was in zijn loopbaan leer werkzaam voor de af, het Parool en Vrij Ne- Ook internationaal grote invloed: zijn teke- stonden in Der Spiegel, iagazine en New York door Theo de With alphen aan den run - Het Literair Café Alphen aan den Rijn besteedt komend seizoen vooral aandacht aan vrouwelijke schrijvers. „Litera tuur lijkt meer en meer een zaak van vrouwen te worden", constateert organisator Sari Baar- da. „Niet alleen zijn de meeste lezers vrouw, maar ook de vrouwelijke schrijver wordt steeds populairder." Bij het literair café komen in het seizoen 2002-2003 onder anderen Nai- ma El Bezaz, Nelleke Noorderviiet en Vonne van der Meer op bezoek. Het Alphense literaire café heeft de jaarlijkse schrijfwedstrijd afgeschaft. Deze competitie wordt al meer dan tien jaar gehouden voor amateurschrijvers en -dichters in de regio. „Het zijn steeds dezelfde namen die opdui ken", zegt Eelco Eskens, eigenaar van de plaat selijke boekhandel Haasbeek. „De spanning is er een beetje uit. Vandaar dat we naar een al ternatief hebben gezocht." Dat is gevonden in een masterclass van voor malig punkdichteres Diana Ozon op de avond voor de Landelijke Gedichtendag op 30 janua ri. Alphenaren worden vooraf opgeroepen hun favoriete gedicht toe te zenden met daarbij een motivatie. Zij mogen op woensdag 29 ja nuari hun keuze voordragen. Ozon presen teert deze 'Parade van Poëzie'. Het literaire seizoen wordt woensdag 25 sep tember geopend door de Marokkaanse, schrijf ster Naima El Bezaz, die in Alphen aan den Rijn opgroeide. Het toeval wil dat zij precies tien jaar geleden een eerste prijs won bij een van de eerste edities van de schrijfwedstrijd van het literair café. Het was de eerste stap op weg naar een doorbraak. Haar debuutroman 'De weg naar het noorden' werd drie jaar later positief ontvangen. Afgelopen voorjaar ver scheen de verhalenbundel 'Minnares van de duivel', waarin El Bezaz mystieke vertellingen uit de Arabische wereld aan het papier heeft toevertrouwd. Na Naima El Bezaz komen ook haar collega's Nelleke Noorderviiet (30 oktober), Vonne van der Meer (26 februari) en Kristien Hemme- rechts (23 april) langs in het Parkfilmhuis. Op woensdag 27 november wijdt het literair café een avond aan dementie in de literatuur. Baar- da: „Steeds meer mensen krijgen er vanwege de vergrijzing mee te maken. Het is dus lo gisch dat het onderwerp terugkeert in de lite ratuur." Het wordt onder meer aangesneden in boeken van J. Bemlef en Kees van Kooten. Neerlandicus Jos Paardekooper neemt op die avond 'De moeder van Nicolien' van J.J. Vos kuil als uitgangspunt. Herman Pleij, hoogleraar in de historische Ne derlandse letterkunde, is aangetrokken om op woensdag 19 maart in te spelen op het thema van de Boekenweek: Styx, lei>en en dood in de letteren. „Een zeer begenadigd spreker", prijst Eskens hem aan. „Zijn specialiteit is de Mid deleeuwen. Ik denk dat wij ons beeld van dat tijdperk na zijn lezing moeten bijstellen. De literaire avonden worden steeds om 20.30 uur gehouden in het Parkfilmhuis, Cornelis Geellaan 2, Alphen aan den Rijn. Toegang; 7,50 euro. door Maijolijn de Cocq Amsterdam - Of ze niet iets kon schrijven als 'Bridget Jones', had een Amerikaanse uitgeverij haar toegevoegd. De nieuwe roman 'In naam van de vriendschap' van Marilyn French (72) verschijnt vooralsnog alleen in Nederlandse vertaling. Geen interesse voor de feministe in het 'gehersenspoel de' Amerika van Bush. „Ze vin den me een rigide, reactionaire oude zeur." De Rode Hoed in Amsterdam vult zich met vrouwen. Romans als 'Het bloedend hart', 'Ruimte voor vrouwen', 'Haar moeders dochter' maakten Marilyn French tot feministisch icoon. Een lichamelijk wrak is ze, tien jaar kankervrij maar het gestel ondermijnd door bestralingen. Spotzucht, schrijf- en strijdlust zijn echter onaangetast. Niks passé die strijd der seksen, houdt ze haar publiek voor, al willen de machthebbers die doen vergeten. „Vrouwen heb ben alle verantwoordelijkheden maar geen macht." Vergeten is al te gemakkelijk, zegt French de volgende dag. Vrouwen consolideren nu hun positie, de jongere generatie heeft geen zin meer om feminis te te zijn en dus 'de hele tijd boos en op je hoede'. „Ik kan het ze, niet kwalijk nemen. Maar ze móeten wel. Want voor je het weet glijden we af naar de on derdrukking. Het is veel fijner om niet bang te zijn, om je geen zorgen te maken, niet boos te hoeven zijn." Om haar lezers te doordringen van het belang van het feminis tisch verleden schreef ze 'In naam van de Vriendschap', een roman over vier vriendinnen van verschillende generaties en hun geestelijke en maatschap pelijke groei. „Het eerste dat verdwijnt, is de herinnering. Aan hoe het was, aan wat we hebben moeten doen om zover te ko men als we nu zijn. Hoezeer het feminisme de wereld heeft ver anderd, is impliciet hun ver haal." Maar de 'powers that be', waar schuwt French. De mannen aan de top van politiek en bedrijfsle ven willen dat de vrouwenstrijd in vergetelheid raakt. „We wor- leiden - Schrijfster Marilyn French is zaterdag 7 septem ber te gast bij boekhandel Kooyker in de Breestraat 93 te Leiden. Ze is van 14.30 tot 15.30 uur aanwezig om haar nieuwe roman 'In naam van de vriendschap' te signeren. den weer gecensureerd, geen tijdschrift schrijft over feminis me, er is geen discussie, niks. Ze willen niet inleveren wat zij heb ben, ze willen niet dat vrouwen nog verder komen dan ze al zijn. In mijn generatie wilden vrou wen de wereld echt veranderen. Daarin zijn we niet geslaagd en ze willen ons laten vergeten dat we het ooit hebben gewild. Ze denken dat als ze ons banen ge ven en tijdschriften vol anti-rim pelmiddelen en sterren de een nog mooier dan de ander, alles weer wordt teruggedraaid. Dat je dan, als je 's ochtends wakker wordt en je ongelukkig voelt, denkt dat het jóuw fout is omdat iedereen om je heen er wél ge lukkig uitziet. Zo waren we in de jaren vijftig ook" Stupiditeit wekt haar ongeduld en in het geval van de Verenigde Staten haar angst. Altijd neemt French in haar boeken wel wraak op iemand, zegt ze. In een eerdere versie van 'In naam van de vriendschap' was dat president Bush. De passage, zo gepassioneerd geschreven in verkiezingstijd, sneuvelde als 'oudbakken' nu Bush' presi dentschap status quo is. Maar het gif op French' pijlen is vers. Fascisme ligt op de loer in de VS, waarschuwt ze. „Hij gaat ons in een oorlog met Irak stor ten en ik denk dat ieder protest gesmoord zal worden." Dat tot nu toe geen enkele Ame rikaanse uitgeverij geïnteres seerd was in 'In naam van de vriendschap', zodat het boek nu eerst in Nederland verschijnt, past volgens French in het hui dige politieke klimaat van het 'gehersenspoelde' Amerika. Of ze niet iets a la 'Het dagboek van Bridget Jones' van Helen Fiel ding kon schrijven, kreeg ze zelfs te horen. „Ze vinden me een rigide, reactionaire oude zeur. In mijn generatie waren ook alle vrouwen ongelukkig met hun uiterlijk. Image wordt zo belangrijk gemaakt, metter tijd alleen maar meer." Maar het gejeremieer is zo ego centrisch, zegt French, dat zij er weinig sympathie voor kan op brengen. „De wereld is fascine rend, zo groot, zoveel meer dan ik ooit kan weten, er is zoveel in teressant in het leven. Als je al leen maar naar je dijen kunt kij ken, dan verdien je het leven dat je hebt. Dan verdien je een leven met bubbeldijen en rim pelogen." Dat haar scherpe brein nu in al les beperkende broosheid is ge vat, is 'droevig'. „Ik hoop iedere keer dat het volgend jaar beter gaat. Maar het gaat ieder jaar slechter." Het gevoel van 'waar om ik' heeft ze nooit gehad toen ze ernstig ziek werd. „Waarom ik? Waarom niet jij? Wat maakt jou zo speciaal? Dat ben je niet!" Die houding maakt, zegt ze, dat Marilyn French: .Afschuwelijke dingen zijn overal en van één ervan ben ik toevallig getuige geweest." Foto: GPD/Phil Nijhuis ze ook anders dan de meeste New Yorkers tegenover de aan slagen van 11 september staat. Van het World Trade Center zag ze de torens voor haar ogen in storten. „Ik volg de gebeurtenis sen in de wereld te goed om niet te weten dat overal verschrikke lijke dingen gebeuren. Tyfoons, overstromingen. Afschuwelijke dingen zijn overal en van één ervan ben ik toevallig getuige geweest. Het was verschrikkelijk om mensen uit de ramen te zien springen. Maar het is deel van het leven. Het is niet iets waar over ik niet schrijf. Het is iets waarover ik altijd heb geschre ven." Ze genas tegen alle prognoses in van slokdarmkanker, een fase in haar leven die ze beschreef in 'Mijn seizoen in de hel'. „Ik had nog hooguit één jaar te leven, de dokter zei dat ik geen enkele hoop mocht koesteren. Ik ver wachtte niet dat ik het zou ha len, en toch leef ik nog. Dus op wie kan ik boos woorden? Als ik in God had geloofd zou ik boos door Henk Aalbers den haag - Nederland stuurt zo spoedig mogelijk, waarschijnlijk volgende week, droogappara- tuur naar Praag waarmee de ar chieven van twee door de wa tersnood getroffen musea in de Tsjechische hoofdstad kunnen worden gered. Het betreffen twee nationale musea Het ene legt zich toe op muziekinstru menten, het andere op techniek Een medewerkster van. het res- tauratiecentnim van het Natio naal Archief in Den Haag is vori ge week teruggekeerd van een bezoek aan Praag, waar ze op verzoek van staatssecretaris Van Leeuwen (cultuur) een quick scan uitvoerde. Ze werd daarbij vergezeld door een Tsjechische en een Poolse collega. Ze heeft zich daar een beeld gevormd van de schade en verslag uitge bracht van haar bevindingen. „Er moet in Praag natuurlijk heel veel gebeuren, maar papier is ons specialisme", zegt voor lichter Cees Jan van Golen van het Nationaal Archief. „Nat ge worden papier en perkament kun je het best zo snel mogelijk invriezen. Op die manier con serveer je de staat waarin het zich op dat moment bevindt. Dat weten ze in Praag gelukkig ook Ze hebben de drijfnatte pa pieren dan ook ingevroren." Maar om de archieven weer in droge, bruikbare staat te krijgen, zijn speciale droogapparaten nodig. En die zijn op dit mo ment in de door de watersnood getroffen gebieden schaars. Van Golen: „Duitsland is een rijker land dan Tsjechië en dat heeft zo'n beetje alle beschikbare droogapparaten gekocht." Het ontdooien van de bevroren pakken papier moet razendsnel gebeuren. Daarvoor worden zo genoemde vriesdrogers ge bruikt Die zorgen ervoor dat het ijs onmiddellijk wordt omgezet in waterdamp. Het natte stadi um wordt in dat proces overge- slagen. Nederland stuurt drie vier vriesdrogers naar Praag. Ook. een Nederlandse vacuümdroger verhuist volgende week naar de Tsjechische hoofdstad. Dat ap paraat is bedoeld voor het dro gen van papier/perkament dat niet door en door nat is. Een Nederlandse generator draagt zorg voor de stroomvoorziening van al die apparatuur. Ook vertrekt een Nederlandse delegatie van deskundigen naar Praag. Die gaat een inventarisa tie maken van de schade en ad viseren over de restauratie van gebouwen, objecten en archie- ven. De kosten van de Neder landse inbreng in Praag bedra gen ongeveer 100.000 euro. Die. worden gedragen door de Ne derlandse regering. op God zijn geweest, maar zelfs die troost gunde ik mezelf niet. Toen ik genezen was, zeiden ze dat het vast terug zou komen en dat ze me binnen een jaar, twee jaar wel weer terug zouden zien. Dus als ik afscheid nam van ie mand, zei ik ook nooit 'tot vol gend jaar'. Ik had niet verwacht dat ik ooit nog één boek zou schrijven." Marilyn French, In naam van de vriendschap. Uitgeverij Meulenhoff, 461 pagina's. Rotterdam/gpd - Hoe, waar, waarom? En wie betaalt het ei genlijk? De oprichting van een standbeeld voor een eigentijds politicus - Pim Fortuyn - houdt de gemoederen in Rot terdam al weken bezig. In dit licht mag het opmerkelijk he ten dat er tot dusver met geen woord wordt gerept over het beeld, waarmee misschien wel het laatste taboe in de beel dende kunst wordt doorbro ken. Uitgerekend in Rotter dam is vanaf morgen een beeld te zien van Adolf Hitler. In de kapelkrans van het oude Van der Steurgebouw in mu seum Boijmans Van Beunin- gen zit een bijna levensechte Führer devoot op zijn knieën. Hij bidt. Hitier oogt als een vredelievende asceet, bijna als een man die de wereld veel goeds heeft gebracht. Het laat ste taboe geslecht? Nog even en Hitier wordt in deze con treien omschreven als de weg bereider van de stedelijke ver nieuwing in Rotterdam. En als de man die in Hoek van Hol land een toeristische attractie heeft achtergelaten in de vorm van een serie bunkers. Het beeld in Boijmans Van Beuningen is gemaakt door Maurizio Cattelan. De Italiaan staat bekend als een groot meester van de ironie. Zijn werkstuk 'Him' is allerminst een poging tot rehabilitatie van de 'personificatie van het kwaad'. De afbeelding van Hitler is bedoeld om mensen op het verkeerde been te zet ten, als een poging de 'histori sche en ethische betekenis van een zeer zwarte periode in on ze beschavingsgeschiedenis nog duidelijker te maken'. Directeur Chris Dercon van Boymans Van Beuningen acht het van groot belang een der gelijk kunstwerk in 'deze tijd vol angsten' te presenteren. „Cattelan confronteert ons met het kwade, maar op een manier die ons doet verzuch ten dat het leven eigenlijk heel mooi moet zijn." 'Him' was eerder te zien in Stockholm en Turijn, maar nog nooit in een stad die blij vende littekens heeft overge houden aan de nazi-teneur. Het Hitler-beeld is tot 3 no vember te zien. Fabeldier in woord en beeld in Leidse Universiteitsbibliotheek an vStiende-eeuwse afbeelding toont een wilde eenhoorn die tot bedaren komt in de schoot cl. BtWmaagd. was de enige manier om dit woeste dier te vangen, geloofde men in de mid- :n. 'en. Foto: Hielco Kuipers door Rody van der Pols leiden - In Harry Potter spelen ze een rol. En ook in het oeuvre van Annie M.G. Schmidt galoppeert zo nu en dan een exemplaar voorbij. Met zijn maagdelijk witte vacht en nobele hoom op het voorhoofd spreekt de eenhoorn al eeuwen lang tot de verbeel ding. Sterker nog, tot in de ne gentiende eeuw ondernamen we tenschappers en avonturiers ver re reizen naar Afrika en Azië met het doel een exemplaar van dit mythische dier te bemachtigen. Over deze zoektocht, in woord en beeld, is in de Leidse Universi teitsbibliotheek momenteel een expositie te zien. Samensteller van de tentoonstel ling is middeleeuwen-deskundige Wim Gerritsen, als hoogleraar verbonden aan de Leidse univer siteit. In de rijke collectie van de Universiteitsbibliotheek zocht hij naar reisverslagen, biologische naslagwerken en andere weten schappelijke boeken waarin de eenhoorn figureert. Gedomineerd wordt de tentoonstelling echter niet door een indrukwekkende oude prent, maar een twee meter lange, spiraalvormige hoom springt in het oog. „Dit object vormt namelijk de clou van de mythe van de eenhoorn", ver klaart Gerritsen. ,A1 sinds de middeleeuwen zijn kerken in het bezit van deze ui terst zeldzame hoorns", vertelt de geleerde. „Eeuwenlang werd dit als het tastbare bewijs be schouwd dat eenhoorns wel moesten bestaan, ondanks dat ze zo zelden gesignaleerd werden." Twijfel stak echter de kop op toen ontdekkingsreiziger Martin Fro- bisher aan het einde van de zes tiende eeuw op een dode vis met een hoom op zijn kop stuitte. „Dit bleek een narwal te zijn, een walvisachtig dier dat in de buurt van de poolcirkel leeft. Zijn stoot- tand was eeuwenlang voor de hoom van een eenhoorn doorge gaan." Maar ook na deze ontdekking zou het nog zo'n tweeëneenhalve eeuw duren voordat de eenhoorn definitief naar het rijk der fabelen werd verwezen. En dat is mis schien ook niet zo vreemd als je je bedenkt dat dit mythische we zen al sinds de oudheid door de menselijke verbeelding spookt. Bovendien figureert hij veelvuldig in de bijbel. „En de klassieke we tenschap en de bijbel waren ge zaghebbende bronnen, waaraan je je als middeleeuwse weten schapper niet zomaar kon ont trekken", zegt Gerritsen. Bovendien duiken zo nu en dan toch weer de verhalen op van mensen die beweren oog in oog met een eenhoorn te hebben ge staan. Zo verhaalt de Italiaanse avonturier Luigi Barthema hoe hij vermomd als islamiet naar Mekka reist en in de ommuurde tuin van zijn Arabische gastheer twee een hoorns aantreft, een geschenk van een Ethiopische vorst. Een verslag, zo gedetailleerd en over tuigend, dat het onmogelijk volle dig uit de duim gezogen kan zijn, denkt Gerritsen. „Die man moet daar wel iets bijzonders gezien hebben. Alleen wat, dat weten we niet precies." „Er is trouwens één mogelijke verklaring voor wat hij heeft ge zien", zegt Gerritsen. „Het is na melijk bekend dat sommige Afri kaanse herdersvolken de hoorns van pasgeboren vee zo bewerken dat ze tot één enkel exemplaar samengroeien. Dit dier is dan voorbestemd tot leider van de kudde. Dit zou ook verklaren waarom de eenhoorn in veel ge schriften met Ethiopië in verband wordt gebracht." Maar ook op andere werelddelen is de eenhoorn gesignaleerd. Zo maken antieke geschriften al mel ding van een 'eenhoomig-dier' dat op afgelegen plekken in India leeft. De Griekse arts Ktesias van Knidos, die omstreeks 400 voor Christus leefde, voegt daaraan het volgende toe: „Deze hoom, tot poeder vermalen of bewerkt tot drinkbekers, is een middel tegen vergiften, en geneest ook ziekten als epilepsie en maagkramp." Pas aan het einde van de zestien de eeuw ontkracht de Franse ge neesheer Ambroise Paré dit po pulaire bijgeloof met een experi ment. Een uiterst giftige pad blijkt nog springlevend te zijn na drie dagen in een bak met water gele gen te hebben waarin eerder de hoom van een eenhoorn is on dergedompeld. „Met dit experi ment jaagde Paré trouwens wel de Parijse apothekers tegen zich in het harnas", voegt Gerritsen er lachend aan toe. En dat is niet zo raar als je je bedenkt dat de prijs van 'eenhoompoeder' fri 1582 acht maal zijn gewicht^! goud beloopt. In de eeuwen die volgen, raakt het geloof in de eenhoorn steeds meer aan slijtage onderhevig. Tot het halverwege de negentiende eeuw definitief tot een fabeldier is verworden. „Maar het gekke is dat hij daarna onmiddellijk in de kunst en de literatuur weer op duikt. Tot aan de dag van van daag." En dan, zo benadrukt Ger ritsen, hebben we het alleen nog maar over de westerse eenhoorn- traditie. „Want ook landen als In dia, China en lapan hebben alle maal hun eigen verhalen over dit mythische dier." 'De eenhoorn en de geleerden', tot 22 september 2002 in de Universiteitsbibliotheek, Witte Singel 27, Leiden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2002 | | pagina 19