GELOOF SAMENLEVING
G
'Je hoeft geen kip te zijn
om te weten wat een ei is'
Zuid-Amerikaans ritme in jas en wintertrui
It's superman and
Jesus is his name
Massale slaappari
bij najaarsfeesten
Nooit weggeweest
DUIN EN BOLLENSTREEK
'Water in de
Bollenstreek
moet snel
verbeteren'
maandag 2 SEPTEMBER 200J
Kardinaal Danneels verdedigt huwelijksmoraal
door Jan Meulemeesters
De Theologische Faculteit Tilburg
verleent vandaag een eredocto
raat aan de Belgische kardinaal
Godfried Danneels, 'vanwege zijn
eigentijdse verkondiging van het
evangelie'.
Kardinaal Godfried Danneels
(69) oogt verrassend klein in het
hoge bisschoppelijke paleis in
Mechelen en hij spreekt zacht
maar beslist. De toelichting op
zijn eredoctoraat dat hij 'een
open oog heeft voor de span
ningsvolle verhouding tussen
lokale en wereldkerk' kan hij wel
begrijpen. „Ik probeer mijn hele
leven al de kloof te overbruggen
die gaapt tussen de kerk en de
huidige cultuur."
Op recente kardinaals- en bis
schopsbijeenkomsten pleitte
Danneels voor een grotere zelf
standigheid voor de lokale kerk
zonder de eenheidsbevorderen-
de rol van Rome tekort te doen.
„Zeker, een moeilijke even-
wichtsact. Maar in het eerste
millennium was de kerk niet zo
centralistisch; dat ontstond in
het tweede millennium waarin
ook de staat steeds centralisti-
scher werd. De vraag is hoe het
in het derde millennium moet
worden. Nee, een vergelijking
met democratie gaat niet op. In
de kerk gaat het niet om de wil
van het volk maar om de wil van
God. Ook de doelen zijn an
ders."
De Belgische kardinaal is ver
bijsterd dat hij nog steeds wordt
achtervolgd door zijn uitspraak
in 2000 over een mogelijk aftre
den van de paus. „Ik zei slechts
dat het mogelijk is dat een paus
vrijwillig aftreedt. Met de nadruk
op vrijwillig. Nee, ik ben het dan
ook niet eens met bisschop
Muskens die een gedwongen
ontslag niet schijnt uit te sluiten
als de paus speelbal van conser
vatieven dreigt te worden. Deze
paus, weerbarstig onder het
communisme in Polen, die het
Oostblok mede sloopte, zie ik
geen speelbal worden, van nie
mand", looft Danneels Johan
nes Paulus II.
Hij geeft toe dat Karol Wojtyla
elementen uit het Poolse con
servatieve katholicisme mee
nam naar het Vaticaan. „Je kunt
je volksaard, je roots, niet ver
loochenen." Ook de pauskeuze
is volgens Danneels een simpele
zaak: „De beste moet het wor
den, waar hij vandaan komt,
doet niet ter zake." Dat hijzelf
steevast in de top tien van kan
didaten figureert, deert hem
niet. „Die genoemd worden,
worden het nooit; enige uitzon
dering tot nu toe was Paulus VI,
kardinaal Montini. Dus blijf me
maar noemen, want ik heb geen
goesting", grijnst hij.
Danneels is fel tegen het ver
band dat gelegd wordt tussen de
seks-schandalen en het celibaat.
„Statistisch gezien vergrijpen
meer vaders zich aan kinderen
dan priesters. Maar dat een
priester zijn religieus gezag mis
bruikt, maakt het wel dubbel zo
erg. De kerk heeft te lang niét
onderkend dat pedofilie vrijwel
niet te genezen is, dat waar
schuwen en overplaatsen niet
helpt, dat er meer medeleven
moest zijn met de slachtoffers.
Maar ik heb ook moeite met 'ze
ro tolerance' (het wegsturen uit
clerus van iemand die een mis
stap heeft begaan), want dat is
niet evangelisch, ontkent verge
ving." Hij vindt niet dat er min
der streng geselecteerd mag
worden vanwege het priesterge
brek. „Juist vanwege de moeilij
ke situatie in de samenleving
moet er nog strenger geselec
teerd worden."
De kardinaal reageert ook fel op
het verwijt dat ongehuwde
priesters onhoudbare regels
voorschrijven aan gehuwden
waardoor miljoenen met
schuldgevoelens zitten. „Je
hoeft toch geen kip te zijn om te
weten wat een ei is", schampert
hij. „Bovendien zijn die regels
niet van de kerk, maar van Jezus
zelf. Vervoeg je bij Hem. Moet je
tien geboden, wetten en regels
afschaffen, omdat de mensen er
zich toch niet aan houden? Is de
huidige over-erotisering dan
goed voor het huwelijk? Het
heeft ook te maken met de ma
nier waarop. Niet: ik sta boven
u, ik ben zonder schuld, farize-
éïsch, maar deemoedig. Vrijheid
is een groot goed", filosofeert hij
verder, „maar totale vrijheid
leidt tot totale leegte."
„Ik denk wel eens: zonde dat er
geen zonde meer is, minder
schuldbesef, geweten. Aan de
andere kant is er een roep om
een nieuwe ethiek, nieuwe mo
raal. België heeft nu een nog li
beralere euthanasiewet dan Ne
derland. Ik zie het als een soort
wraakactie na 40 jaar van chris
tenen in de regering. Van ge
boorte tot dood en het leven er
tussen wil de mens naar zijn
hand zetten. Het leidt tot enor
me tegenstrijdigheden: aan de
ene kant komen er steeds meer
technieken om het leven te ver
lengen maar ook om er een ein
de aan te maken; een plantje of
diertje wordt beschermd, een
mensenleven nauwelijks."
Is de kerk geen belemmering
voor de emancipatie van de
vrouw? „Wat is dat, emancipa
tie? De vermannelijking van de
vrouw? De dwang om te wer
ken, de kinderen uit te besteden
om het huis af te betalen? Dan
kies ik voor de vrouwelijke
vrouw met de vrijheid om ook te
kiezen voor de kinderen. Ik pleit
al jaren voor een grotere verant
woordelijkheid voor de vrouw,
voor de leek in de kerk waarbij
de priester zich toelegt op zijn
essentiële, sacramentele taak.
Het grote gevaar van gebrek aan
priesters is de verschraling van
de sacramenten waardoor de
kerk steeds 'protestantser'
wordt, met een nadruk op
woorddiensten. Nu al is de eu
charistie 40 minuten woord
dienst en slechts zo'n tien mi
nuten sacrament, ritus, stilte."
rupwetering - „In de harten van vele parochianen bent U nooit weg
geweest. U bent nog steeds hun pastoor." Met deze lovende woorden
sprak Gerard Castelijn, oud vice-voorzitter van parochie Onze Lieve
Vrouw Geboorte in Rijpwetering, gisteren de jubilerende pastoor
J.W.M. Nijman toe. Dit deed hij tijdens een eucharistieviering in de
kerk van Rijpwetering. De mis werd gehouden ter ere van het 50-jarig
priesterschap van Nijman, die van 1983 tot 1992 priester was in Rijp
wetering en Oud Ade. Op zaterdagavond hadden de inwoners van
Oud Ade Nijman al gefeliciteerd met zijn jubileum, eveneens tijdens
een viering in de kerk aldaar. Tijdens de mis van gisteren waren er
naast een groot aantal parochianen veel mensen gekomen uit Voor
hout, Noordwijk, Noordwijkerhout en Hillegom, plaatsen waar Nijman
eveneens werkzaam is geweest. De jubilaris was zichtbaar onder de
indruk van het volk in de kerk, dat massaal op de viering was afgeko
men. „Ik zie ontzettend veel bekende gezichten", zei hij in zijn slot
woord. „Dit is iets om nooit meer te vergeten."
Foto: Mark Lamers
"jee!
ave
—•rei
am
left
bid.
preek recensie
Floor Ligtvoet
Grote Opdracht Gemeente, Leiden 1 september 13 30
Voor de nieuwste street-
dance-pasjes hoef je niet
per se naar de dans
school. Je kunt het com
bineren met een preek
op zondagmiddag, in de
Grote Opdracht Ge
meente aan de Leidse
Turkooislaan. Voorzien
van synthesizers, con
ga's, elektrische gitaar,
bassgitaar, vijf achter
grondzangeressen en
een zanger, geven zeven
meiden een wervelende
dansshow weg. De vi
deoclips van Britney
Spears zijn er niets bij.
Discolichten maken het
feest compleet. God's
feest wel te verstaan. De
teksten van de pop-,
soul- en gospelnummers
staan in teken van het
verlangen naar God. Het
zijn liefdesverklaringen,
veelal in het Engels,
waar je bijna van gaat
blozen:
Verteer mij, omhul mij/
Verteer mij met het vuur
van Uw troon/ Zet mij in
vlam, inspireer mij/ Geef mij alstublieft honger
voor U alleen.
God houdt duidelijk van swingen. „We zijn hier
niet voor dat religieuze gedoe, maar om te ge
nieten", roept een zangeres door de microfoon.
„Dus als er een stijve augurk naast je zit, ge
woon blijven lachen en dansen." Haar oproep
helpt: alle honderd aanwezigen, van vier tot
vijfenzestig jaar, wiegen nu met de heupen en
zwaaien hun armen in de lucht. De teksten van
de nummers staan op twee videoschermen ge
projecteerd. Er is geen duidelijke dresscode
voor deze dienst. Trainingspakken, sportschoe
nen, strakke rokjes, spijkerjasjes, alles is toege
staan. Ook een buurman met zijn stropdas valt
PREEKTIJGERS
niet op. Ondanks de nette kleding springt^
het heftigst van allemaal. Snel wordt het wï
en broeierig benauwd in de zaal. Toch bei?
schijnbaar de enige die af en toe naar acr
hapt, de menigte danst onvermoeibaar door.
Na drie kwartier relishow en entertainmi-
klimt een gezette kalende man op het podi^er
Hard gejuich stijgt op. „Jullie kunnen gaan >r
ten", zegt voorganger f.
tereek in een onverv'
Leids accent. „Ik P j
vandaag niet in pak, 1
gende keer weer", me
pelt hij verontschu
gend. Hij stoort zich
de bromtoon in de
luidsinstallatie. Ook
dit technische probley—
pje haalt Agtereek de
bel aan. „Daarin sIqj
wie zoekt, zal vinden.
achter de oorzaak var>OR|
bromtoon kom ik snele a
noeg", grapt hij. ;he
boodschap van zijn oer
minuten durende pre^ 5
vandaag het leren geven
„Hoe zou jullie het §tei
den als je tijdens het t ge
gaan met een vriend %t 1
alle drankjes moet b 'Sa
len. Je vriend koopt nHet
iets voor jou. Zou je jme
denken dat hij varaan
houdt?" een
Neeeeeh, roept de Vek
uitbundig. „Goed, lui>ep
God heeft alles gegevBn 1
klinkt het zangerig. ,jeir
nu moeten jullie henrCes'
geven. Soms zeggende c
wel dat we van iemand houden, maar we gt>rd\
die persoon vervolgens niets. Een kerk die 1 aai
geeft, is een liefdeloze kerk", verklaart hij sti
Het geld dat vandaag wordt opgehaald,
steedt Agtereek aan een nog op te ricl
school in New York. „Ik geloof dat we ed?n I
iets goeds bezig zijn. Wat kunnen leerlu
zoal leren op deze school in teken van (TIE
„Dansen, zingen, journalist of model word
vertelt Agtereek met een ondeugende twtfj:ST
ling in zijn ogen. Genoeg gepraat voor nu, AÜe
hij. Tijd voor het lied Superman„It's not a Poit
it's not a plane, it's superman and Jesus iM^ui
name", zingt de gemeente terwijl emmer^d
acceptgirokaarten voor de collecte worderi °P'
gedeeld. vor<
•r m
rersi
een
tmb
:aat
ïgst;
er
ns
streek - Binnen een jaar moet er
een plan zijn om de waterkwali
teit in de streek te verbeteren.
Die harde eis stelt het Hoog
heemraadschap van Rijnland,
om mee te blijven doen in het
Pact van Teylingen. Het Hoog
heemraadschap meldde vorige
maand dat het water schoner
moet, anders stapt Rijnland de
finitief uit de overeenkomst tus
sen gemeenten, provincie, an
dere overheden en agrarische -
en natuurorganisaties over de
toekomst van de Duin- en Bol
lenstreek.
Het plan voor verbetering van
de waterkwaliteit moet aange
ven hoe binnen vijf jaar de ver
vuiling van het oppervlaktewa
ter door meststoffen moet zijn
verminderd. In het plan moeten
de maatregelen staan die op
project- of gebiedsniveau daar
voor kunnen zorgen. Daarbij
denkt Rijnland aan het bergen
van oppervlaktewater in sloten
of in bekkens, al dan niet met
nazuivering. Dat kan in combi
natie met een filter om de mest
stoffen uit het water te halen. De
gemeenten in de streek moeten
daar financieel aan bijdragen en
voor de grond zorgen.
Verder wil Rijnland betrokken
worden bij de plannen in de
streek over ruimtelijke ordening.
Het Hoogheemraadschap is be
zig met een 'waterkansenkaart',
die moet aangeven welke delen
van de Duin- en Bollenstreek
geschikt zijn voor wonen en
werken, natte of droge natuur
en landbouw. De gemeenten
moeten de kennis van Rijnland
en de informatie van de water
kansenkaart meenemen in be
stemmingsplannen.
Het Hoogheemraadschap van
Rijnland weigerde twee maan
den geleden de handtekening te
zetten onder de evaluatie van
het Pact van Teylingen. De re
den daarvoor was de vervuiling
van het oppervlaktewater door
onder meer de bollenteelt. Het
water in de sloten en kanalen
van de Bollenstreek is het
slechtste van Nederland.
door Marijke den Hollander
noordwijk - Christa en Marit
dansen met elkaar. Hun vriendjes
wilden niet mee. „Maakt niks
uit", lachen ze vrolijk. „Als we
maar lol hebben. We vinden salsa
helemaal te gek. Dat ritme, hè.
Daar kun je toch niet stil bij blij
ven staan. Met house en zo heb
ben we het onderhand wel hele
maal gehad."
In hun eigen woonplaats Voor
hout is nooit wat te doen, zeg
gen ze. Vandaar dat ze regelma
tig hun heil in Noordwijk zoe
ken. En dit keer dus op het tot
Plaza de Salsa omgedoopte
Vuurtorenplein. Met vijftig, zes
tig andere dapperen wagen ze
zich zaterdagmiddag aan een
gratis salsales en plein publique.
Soepele heupen is een eerste
vereiste bij Zuid-Amerikaanse
dansen. De Nederlandse heu
pen zijn er niet zo op gebouwd.
Maar groot en klein heeft er
zichtbaar lol in. Rond de tap van
de Croissanterie is het gezellig
druk. De stoeltjes er omheen
zijn constant bezet. Bij de Hava
na Cocktailkraam loopt het
minder. Rond 16.30 uur staat
die er ietwat verlaten bij. „Een
stuk of acht", antwoordt de be
manning van de kraam op de
vraag hoeveel rum-cocktails er
sinds de opening van het feestje
om één uur al over de toonbank
zijn gegaan. „Vanavond zal het
wel drukker worden", zegt hij
hoopvol.
Maar tegen de avond wordt het
kouder op het plein. De eerste
wintertruien verschijnen.
Guantanamera, klinkt het vro
lijk. Als het aan de band Que Pa-
sa (geen onbekende op North
Sea Jazz) ligt wordt het nog een
bruisend feestje deze avond. Dat
hopen Josette en Roy uit Den
Haag ook. Zij hoorden van
Noordwijkse vrienden van het
salsafestijn en reisden spoor
slags af naar de badplaats. Dat
ze niet onbekend zijn met het
Zuid-Amerikaanse ritme is te
zien. Het temperament spat er
van af, als ze hun rondjes draai
en. Ze hebben een jas aan ge
daan, dat wel. Maar dat het wat
frisjes is deert ze niet echt. „We
dansen ons wel warm."
Tegen zes uur wordt het stiller
en stiller op de Plaza de Salsa.
Aan de muziek ligt het niet.
„Hartstikke goed", zegt een pas
sant die in zijn eentje over de
balustrade hangt te luisteren, op
het boulevardgedeelte bij de
vuurtoren dat uitzicht biedt op
het plein en podium. Hij be
hoort tot het handjevol liefheb
bers dat niet naar huis is gegaan
om te eten. „Ik ben blij dat er
weer eens wat leuks op muziek
gebied gebeurt", zegt hij.
Hoewel het tot elf uur salsafeest
zou zijn, vinden de Leidse orga
nisatoren Richard Kempff en
Dick (The Duke) Wansink het
om half negen genoeg geweest.
„Het is lekker druk geweest van
daag. We gaan proberen dit vol
gend jaar verder uit te bouwen",
schalt Kempff naar de weinige
overgeblevenen.
Hij praat na met een ambtenaar
van de gemeente. Het was de
gemeente die de Leidenaars
vroeg iets leuks te organiseren
zo aan het einde van het sei
zoen. Noordwijk heeft gebrek
aan leuke dingen voor de men
sen, sinds het Straattheaterfesti
val ter ziele ging. Een low-bud
get evenement moest het wor
den, met een geringe bijdrage
uit het gemeentelijk toeristisch
fonds. „Wij hebben laten zien
dat met weinig geld best wat
leuks te organiseren valt", zegt
Kempff. Het lukte de Leidenaars
in een tijdsbestek van anderhal
ve week iets uit de grond te
stampen.
Als het aan de Leidse organisa
toren ligt gaan ze door in
Noordwijk. „We kunnen zoveel
leuks bieden. Niet alleen salsa,
ook blues, jazz, latin, noem het
maar op. En als we het dan mo
gen doortrekken van het Vuur
torenplein naar de boulevard,
dan kan het echt een schitteren
de muziekparade worden voor
een groot publiek."
.vsm^
DE
Een winderig
Vuurtorenplein
werd zondag
wat warmer
van de Salsa.
Foto: Hielco
Kuipers
die
[willi
door Rob Onderwater
vervolg van voorpagina
katwuk - De brainstormsessies
van de Oranjevereniging Katwijk
aan den Rijn zijn vermaard.
Heel wat bijzondere gebeurte
nissen (denk aan een schaats
baan in de zomer, een mam
moetijsje, een reuzentaart en
een superpannenkoek) werden
tijdens die bijeenkomsten be
dacht. Elke keer heeft de vereni
ging van voorzitter Jan de Win
ter de 'drive' om tijdens de na
jaarsfeesten met iets buitenge
woons te komen. Dat verwach
ten de KatwijkBinders nu een
maal van hun bestuur.
Voor komend jaar staat dorpe
lingen iets heel aparts te wach
ten. Dan bestaat de oranjever
eniging 90 jaar. Daarom werd
het plan gelanceerd om het dit
jaar maar rustig aan te doen. En
wat doe je het liefst als je voor
een grote klus staat? Juist, een
tukkie.
Zaterdagmiddag om kwart over
vier lagen 310 Katwijkers te sla
pen in een hangmat op de Hue-
tingstraat en de Commandeur
slaan. Ze vormden bij elkaar een
'slapende' kilometer. De poging
was er louter en alleen voor de
lol: het Guinness Book of Re
cords werd niet gevraagd om
een vermelding te maken.
De slapenden, uitgedost met
een slaapmuts, moesten twintig
minuten blijven liggen. Dat was
voor de één een simpel karwei,
voor de talloze kinderen niet.
Die lagen zich na vijf minuten al
te vervelen. Verplicht slapen op
klaarlichte dag met ook nog
eens al die herrie van die blaas
kapellen, dat kan natuurlijk niet.
De toeters van de dweilorkesten
hielden iedereen wakker, maar
gaven aan de andere kant sfeer
aan het evenement. Op hetzelf
de moment van 'even een tukkie
doen' werd de finale van het
blaaskapellenfestival van de na
jaarsfeesten gehouden.
De organisatie liet de wekker
om kwart voor vijf luid en dui
delijk afgaan. Iedereen mocht
de hangmat en slaapmuts mee
nemen. Daarvoor hadden ze
twee euro aan inschrijfgeld
moeten betalen. „Dat is natuur-
het
van
Deze hond hield zijn baasjje pl
zeischap tijdens 'even eeniiet U
doen' in Katwijk aan den I Zitr
Foto: Hielco Kuipers
lijk voor niks", zegt Ru^et
Rijn namens de oranje^
t>1 £1
Dank zij giften van sponsy^g
de oranjevereniging de|eter
evenementen houden. V;ontv
vond de uitvoering gesla$e
mensen stonden te drin^en t|
mee te doen. Maar om teuj^
dat het voor de bestuur<jTbou
jaar rustig was, nou nee,nu js
Van Rijn. Er moest bijvoiyggj.
een steiger van 500 metL^g,
worden gebouwd. „We tn
er dit jaar weer heel hay 'ej
moeten trekken", ontvou ye
ffijn. egt'.
Volgend jaar staan hem e,
groter karwei te wachten. na
al leuke plannetjes gelang
om de verjaardag van d(pepa
jevereniging Katwijk aa ^e\
Rijn op te leuken. Van Rnjeu,
ga natuurlijk niet zeggen te
wordt. Dat moet een a„ ,y
blijven."
Het zal vast wel iets opyet
lijks zijn.