GELOOF SAMENLEVING G 'Je hoeft geen kip te zijn om te weten wat een ei is' Zuid-Amerikaans ritme in jas en wintertrui It's superman and Jesus is his name Massale slaappari bij najaarsfeesten Nooit weggeweest DUIN EN BOLLENSTREEK 'Water in de Bollenstreek moet snel verbeteren' maandag 2 SEPTEMBER 200J Kardinaal Danneels verdedigt huwelijksmoraal door Jan Meulemeesters De Theologische Faculteit Tilburg verleent vandaag een eredocto raat aan de Belgische kardinaal Godfried Danneels, 'vanwege zijn eigentijdse verkondiging van het evangelie'. Kardinaal Godfried Danneels (69) oogt verrassend klein in het hoge bisschoppelijke paleis in Mechelen en hij spreekt zacht maar beslist. De toelichting op zijn eredoctoraat dat hij 'een open oog heeft voor de span ningsvolle verhouding tussen lokale en wereldkerk' kan hij wel begrijpen. „Ik probeer mijn hele leven al de kloof te overbruggen die gaapt tussen de kerk en de huidige cultuur." Op recente kardinaals- en bis schopsbijeenkomsten pleitte Danneels voor een grotere zelf standigheid voor de lokale kerk zonder de eenheidsbevorderen- de rol van Rome tekort te doen. „Zeker, een moeilijke even- wichtsact. Maar in het eerste millennium was de kerk niet zo centralistisch; dat ontstond in het tweede millennium waarin ook de staat steeds centralisti- scher werd. De vraag is hoe het in het derde millennium moet worden. Nee, een vergelijking met democratie gaat niet op. In de kerk gaat het niet om de wil van het volk maar om de wil van God. Ook de doelen zijn an ders." De Belgische kardinaal is ver bijsterd dat hij nog steeds wordt achtervolgd door zijn uitspraak in 2000 over een mogelijk aftre den van de paus. „Ik zei slechts dat het mogelijk is dat een paus vrijwillig aftreedt. Met de nadruk op vrijwillig. Nee, ik ben het dan ook niet eens met bisschop Muskens die een gedwongen ontslag niet schijnt uit te sluiten als de paus speelbal van conser vatieven dreigt te worden. Deze paus, weerbarstig onder het communisme in Polen, die het Oostblok mede sloopte, zie ik geen speelbal worden, van nie mand", looft Danneels Johan nes Paulus II. Hij geeft toe dat Karol Wojtyla elementen uit het Poolse con servatieve katholicisme mee nam naar het Vaticaan. „Je kunt je volksaard, je roots, niet ver loochenen." Ook de pauskeuze is volgens Danneels een simpele zaak: „De beste moet het wor den, waar hij vandaan komt, doet niet ter zake." Dat hijzelf steevast in de top tien van kan didaten figureert, deert hem niet. „Die genoemd worden, worden het nooit; enige uitzon dering tot nu toe was Paulus VI, kardinaal Montini. Dus blijf me maar noemen, want ik heb geen goesting", grijnst hij. Danneels is fel tegen het ver band dat gelegd wordt tussen de seks-schandalen en het celibaat. „Statistisch gezien vergrijpen meer vaders zich aan kinderen dan priesters. Maar dat een priester zijn religieus gezag mis bruikt, maakt het wel dubbel zo erg. De kerk heeft te lang niét onderkend dat pedofilie vrijwel niet te genezen is, dat waar schuwen en overplaatsen niet helpt, dat er meer medeleven moest zijn met de slachtoffers. Maar ik heb ook moeite met 'ze ro tolerance' (het wegsturen uit clerus van iemand die een mis stap heeft begaan), want dat is niet evangelisch, ontkent verge ving." Hij vindt niet dat er min der streng geselecteerd mag worden vanwege het priesterge brek. „Juist vanwege de moeilij ke situatie in de samenleving moet er nog strenger geselec teerd worden." De kardinaal reageert ook fel op het verwijt dat ongehuwde priesters onhoudbare regels voorschrijven aan gehuwden waardoor miljoenen met schuldgevoelens zitten. „Je hoeft toch geen kip te zijn om te weten wat een ei is", schampert hij. „Bovendien zijn die regels niet van de kerk, maar van Jezus zelf. Vervoeg je bij Hem. Moet je tien geboden, wetten en regels afschaffen, omdat de mensen er zich toch niet aan houden? Is de huidige over-erotisering dan goed voor het huwelijk? Het heeft ook te maken met de ma nier waarop. Niet: ik sta boven u, ik ben zonder schuld, farize- éïsch, maar deemoedig. Vrijheid is een groot goed", filosofeert hij verder, „maar totale vrijheid leidt tot totale leegte." „Ik denk wel eens: zonde dat er geen zonde meer is, minder schuldbesef, geweten. Aan de andere kant is er een roep om een nieuwe ethiek, nieuwe mo raal. België heeft nu een nog li beralere euthanasiewet dan Ne derland. Ik zie het als een soort wraakactie na 40 jaar van chris tenen in de regering. Van ge boorte tot dood en het leven er tussen wil de mens naar zijn hand zetten. Het leidt tot enor me tegenstrijdigheden: aan de ene kant komen er steeds meer technieken om het leven te ver lengen maar ook om er een ein de aan te maken; een plantje of diertje wordt beschermd, een mensenleven nauwelijks." Is de kerk geen belemmering voor de emancipatie van de vrouw? „Wat is dat, emancipa tie? De vermannelijking van de vrouw? De dwang om te wer ken, de kinderen uit te besteden om het huis af te betalen? Dan kies ik voor de vrouwelijke vrouw met de vrijheid om ook te kiezen voor de kinderen. Ik pleit al jaren voor een grotere verant woordelijkheid voor de vrouw, voor de leek in de kerk waarbij de priester zich toelegt op zijn essentiële, sacramentele taak. Het grote gevaar van gebrek aan priesters is de verschraling van de sacramenten waardoor de kerk steeds 'protestantser' wordt, met een nadruk op woorddiensten. Nu al is de eu charistie 40 minuten woord dienst en slechts zo'n tien mi nuten sacrament, ritus, stilte." rupwetering - „In de harten van vele parochianen bent U nooit weg geweest. U bent nog steeds hun pastoor." Met deze lovende woorden sprak Gerard Castelijn, oud vice-voorzitter van parochie Onze Lieve Vrouw Geboorte in Rijpwetering, gisteren de jubilerende pastoor J.W.M. Nijman toe. Dit deed hij tijdens een eucharistieviering in de kerk van Rijpwetering. De mis werd gehouden ter ere van het 50-jarig priesterschap van Nijman, die van 1983 tot 1992 priester was in Rijp wetering en Oud Ade. Op zaterdagavond hadden de inwoners van Oud Ade Nijman al gefeliciteerd met zijn jubileum, eveneens tijdens een viering in de kerk aldaar. Tijdens de mis van gisteren waren er naast een groot aantal parochianen veel mensen gekomen uit Voor hout, Noordwijk, Noordwijkerhout en Hillegom, plaatsen waar Nijman eveneens werkzaam is geweest. De jubilaris was zichtbaar onder de indruk van het volk in de kerk, dat massaal op de viering was afgeko men. „Ik zie ontzettend veel bekende gezichten", zei hij in zijn slot woord. „Dit is iets om nooit meer te vergeten." Foto: Mark Lamers "jee! ave —•rei am left bid. preek recensie Floor Ligtvoet Grote Opdracht Gemeente, Leiden 1 september 13 30 Voor de nieuwste street- dance-pasjes hoef je niet per se naar de dans school. Je kunt het com bineren met een preek op zondagmiddag, in de Grote Opdracht Ge meente aan de Leidse Turkooislaan. Voorzien van synthesizers, con ga's, elektrische gitaar, bassgitaar, vijf achter grondzangeressen en een zanger, geven zeven meiden een wervelende dansshow weg. De vi deoclips van Britney Spears zijn er niets bij. Discolichten maken het feest compleet. God's feest wel te verstaan. De teksten van de pop-, soul- en gospelnummers staan in teken van het verlangen naar God. Het zijn liefdesverklaringen, veelal in het Engels, waar je bijna van gaat blozen: Verteer mij, omhul mij/ Verteer mij met het vuur van Uw troon/ Zet mij in vlam, inspireer mij/ Geef mij alstublieft honger voor U alleen. God houdt duidelijk van swingen. „We zijn hier niet voor dat religieuze gedoe, maar om te ge nieten", roept een zangeres door de microfoon. „Dus als er een stijve augurk naast je zit, ge woon blijven lachen en dansen." Haar oproep helpt: alle honderd aanwezigen, van vier tot vijfenzestig jaar, wiegen nu met de heupen en zwaaien hun armen in de lucht. De teksten van de nummers staan op twee videoschermen ge projecteerd. Er is geen duidelijke dresscode voor deze dienst. Trainingspakken, sportschoe nen, strakke rokjes, spijkerjasjes, alles is toege staan. Ook een buurman met zijn stropdas valt PREEKTIJGERS niet op. Ondanks de nette kleding springt^ het heftigst van allemaal. Snel wordt het wï en broeierig benauwd in de zaal. Toch bei? schijnbaar de enige die af en toe naar acr hapt, de menigte danst onvermoeibaar door. Na drie kwartier relishow en entertainmi- klimt een gezette kalende man op het podi^er Hard gejuich stijgt op. „Jullie kunnen gaan >r ten", zegt voorganger f. tereek in een onverv' Leids accent. „Ik P j vandaag niet in pak, 1 gende keer weer", me pelt hij verontschu gend. Hij stoort zich de bromtoon in de luidsinstallatie. Ook dit technische probley— pje haalt Agtereek de bel aan. „Daarin sIqj wie zoekt, zal vinden. achter de oorzaak var>OR| bromtoon kom ik snele a noeg", grapt hij. ;he boodschap van zijn oer minuten durende pre^ 5 vandaag het leren geven „Hoe zou jullie het §tei den als je tijdens het t ge gaan met een vriend %t 1 alle drankjes moet b 'Sa len. Je vriend koopt nHet iets voor jou. Zou je jme denken dat hij varaan houdt?" een Neeeeeh, roept de Vek uitbundig. „Goed, lui>ep God heeft alles gegevBn 1 klinkt het zangerig. ,jeir nu moeten jullie henrCes' geven. Soms zeggende c wel dat we van iemand houden, maar we gt>rd\ die persoon vervolgens niets. Een kerk die 1 aai geeft, is een liefdeloze kerk", verklaart hij sti Het geld dat vandaag wordt opgehaald, steedt Agtereek aan een nog op te ricl school in New York. „Ik geloof dat we ed?n I iets goeds bezig zijn. Wat kunnen leerlu zoal leren op deze school in teken van (TIE „Dansen, zingen, journalist of model word vertelt Agtereek met een ondeugende twtfj:ST ling in zijn ogen. Genoeg gepraat voor nu, AÜe hij. Tijd voor het lied Superman„It's not a Poit it's not a plane, it's superman and Jesus iM^ui name", zingt de gemeente terwijl emmer^d acceptgirokaarten voor de collecte worderi °P' gedeeld. vor< •r m rersi een tmb :aat ïgst; er ns streek - Binnen een jaar moet er een plan zijn om de waterkwali teit in de streek te verbeteren. Die harde eis stelt het Hoog heemraadschap van Rijnland, om mee te blijven doen in het Pact van Teylingen. Het Hoog heemraadschap meldde vorige maand dat het water schoner moet, anders stapt Rijnland de finitief uit de overeenkomst tus sen gemeenten, provincie, an dere overheden en agrarische - en natuurorganisaties over de toekomst van de Duin- en Bol lenstreek. Het plan voor verbetering van de waterkwaliteit moet aange ven hoe binnen vijf jaar de ver vuiling van het oppervlaktewa ter door meststoffen moet zijn verminderd. In het plan moeten de maatregelen staan die op project- of gebiedsniveau daar voor kunnen zorgen. Daarbij denkt Rijnland aan het bergen van oppervlaktewater in sloten of in bekkens, al dan niet met nazuivering. Dat kan in combi natie met een filter om de mest stoffen uit het water te halen. De gemeenten in de streek moeten daar financieel aan bijdragen en voor de grond zorgen. Verder wil Rijnland betrokken worden bij de plannen in de streek over ruimtelijke ordening. Het Hoogheemraadschap is be zig met een 'waterkansenkaart', die moet aangeven welke delen van de Duin- en Bollenstreek geschikt zijn voor wonen en werken, natte of droge natuur en landbouw. De gemeenten moeten de kennis van Rijnland en de informatie van de water kansenkaart meenemen in be stemmingsplannen. Het Hoogheemraadschap van Rijnland weigerde twee maan den geleden de handtekening te zetten onder de evaluatie van het Pact van Teylingen. De re den daarvoor was de vervuiling van het oppervlaktewater door onder meer de bollenteelt. Het water in de sloten en kanalen van de Bollenstreek is het slechtste van Nederland. door Marijke den Hollander noordwijk - Christa en Marit dansen met elkaar. Hun vriendjes wilden niet mee. „Maakt niks uit", lachen ze vrolijk. „Als we maar lol hebben. We vinden salsa helemaal te gek. Dat ritme, hè. Daar kun je toch niet stil bij blij ven staan. Met house en zo heb ben we het onderhand wel hele maal gehad." In hun eigen woonplaats Voor hout is nooit wat te doen, zeg gen ze. Vandaar dat ze regelma tig hun heil in Noordwijk zoe ken. En dit keer dus op het tot Plaza de Salsa omgedoopte Vuurtorenplein. Met vijftig, zes tig andere dapperen wagen ze zich zaterdagmiddag aan een gratis salsales en plein publique. Soepele heupen is een eerste vereiste bij Zuid-Amerikaanse dansen. De Nederlandse heu pen zijn er niet zo op gebouwd. Maar groot en klein heeft er zichtbaar lol in. Rond de tap van de Croissanterie is het gezellig druk. De stoeltjes er omheen zijn constant bezet. Bij de Hava na Cocktailkraam loopt het minder. Rond 16.30 uur staat die er ietwat verlaten bij. „Een stuk of acht", antwoordt de be manning van de kraam op de vraag hoeveel rum-cocktails er sinds de opening van het feestje om één uur al over de toonbank zijn gegaan. „Vanavond zal het wel drukker worden", zegt hij hoopvol. Maar tegen de avond wordt het kouder op het plein. De eerste wintertruien verschijnen. Guantanamera, klinkt het vro lijk. Als het aan de band Que Pa- sa (geen onbekende op North Sea Jazz) ligt wordt het nog een bruisend feestje deze avond. Dat hopen Josette en Roy uit Den Haag ook. Zij hoorden van Noordwijkse vrienden van het salsafestijn en reisden spoor slags af naar de badplaats. Dat ze niet onbekend zijn met het Zuid-Amerikaanse ritme is te zien. Het temperament spat er van af, als ze hun rondjes draai en. Ze hebben een jas aan ge daan, dat wel. Maar dat het wat frisjes is deert ze niet echt. „We dansen ons wel warm." Tegen zes uur wordt het stiller en stiller op de Plaza de Salsa. Aan de muziek ligt het niet. „Hartstikke goed", zegt een pas sant die in zijn eentje over de balustrade hangt te luisteren, op het boulevardgedeelte bij de vuurtoren dat uitzicht biedt op het plein en podium. Hij be hoort tot het handjevol liefheb bers dat niet naar huis is gegaan om te eten. „Ik ben blij dat er weer eens wat leuks op muziek gebied gebeurt", zegt hij. Hoewel het tot elf uur salsafeest zou zijn, vinden de Leidse orga nisatoren Richard Kempff en Dick (The Duke) Wansink het om half negen genoeg geweest. „Het is lekker druk geweest van daag. We gaan proberen dit vol gend jaar verder uit te bouwen", schalt Kempff naar de weinige overgeblevenen. Hij praat na met een ambtenaar van de gemeente. Het was de gemeente die de Leidenaars vroeg iets leuks te organiseren zo aan het einde van het sei zoen. Noordwijk heeft gebrek aan leuke dingen voor de men sen, sinds het Straattheaterfesti val ter ziele ging. Een low-bud get evenement moest het wor den, met een geringe bijdrage uit het gemeentelijk toeristisch fonds. „Wij hebben laten zien dat met weinig geld best wat leuks te organiseren valt", zegt Kempff. Het lukte de Leidenaars in een tijdsbestek van anderhal ve week iets uit de grond te stampen. Als het aan de Leidse organisa toren ligt gaan ze door in Noordwijk. „We kunnen zoveel leuks bieden. Niet alleen salsa, ook blues, jazz, latin, noem het maar op. En als we het dan mo gen doortrekken van het Vuur torenplein naar de boulevard, dan kan het echt een schitteren de muziekparade worden voor een groot publiek." .vsm^ DE Een winderig Vuurtorenplein werd zondag wat warmer van de Salsa. Foto: Hielco Kuipers die [willi door Rob Onderwater vervolg van voorpagina katwuk - De brainstormsessies van de Oranjevereniging Katwijk aan den Rijn zijn vermaard. Heel wat bijzondere gebeurte nissen (denk aan een schaats baan in de zomer, een mam moetijsje, een reuzentaart en een superpannenkoek) werden tijdens die bijeenkomsten be dacht. Elke keer heeft de vereni ging van voorzitter Jan de Win ter de 'drive' om tijdens de na jaarsfeesten met iets buitenge woons te komen. Dat verwach ten de KatwijkBinders nu een maal van hun bestuur. Voor komend jaar staat dorpe lingen iets heel aparts te wach ten. Dan bestaat de oranjever eniging 90 jaar. Daarom werd het plan gelanceerd om het dit jaar maar rustig aan te doen. En wat doe je het liefst als je voor een grote klus staat? Juist, een tukkie. Zaterdagmiddag om kwart over vier lagen 310 Katwijkers te sla pen in een hangmat op de Hue- tingstraat en de Commandeur slaan. Ze vormden bij elkaar een 'slapende' kilometer. De poging was er louter en alleen voor de lol: het Guinness Book of Re cords werd niet gevraagd om een vermelding te maken. De slapenden, uitgedost met een slaapmuts, moesten twintig minuten blijven liggen. Dat was voor de één een simpel karwei, voor de talloze kinderen niet. Die lagen zich na vijf minuten al te vervelen. Verplicht slapen op klaarlichte dag met ook nog eens al die herrie van die blaas kapellen, dat kan natuurlijk niet. De toeters van de dweilorkesten hielden iedereen wakker, maar gaven aan de andere kant sfeer aan het evenement. Op hetzelf de moment van 'even een tukkie doen' werd de finale van het blaaskapellenfestival van de na jaarsfeesten gehouden. De organisatie liet de wekker om kwart voor vijf luid en dui delijk afgaan. Iedereen mocht de hangmat en slaapmuts mee nemen. Daarvoor hadden ze twee euro aan inschrijfgeld moeten betalen. „Dat is natuur- het van Deze hond hield zijn baasjje pl zeischap tijdens 'even eeniiet U doen' in Katwijk aan den I Zitr Foto: Hielco Kuipers lijk voor niks", zegt Ru^et Rijn namens de oranje^ t>1 £1 Dank zij giften van sponsy^g de oranjevereniging de|eter evenementen houden. V;ontv vond de uitvoering gesla$e mensen stonden te drin^en t| mee te doen. Maar om teuj^ dat het voor de bestuur<jTbou jaar rustig was, nou nee,nu js Van Rijn. Er moest bijvoiyggj. een steiger van 500 metL^g, worden gebouwd. „We tn er dit jaar weer heel hay 'ej moeten trekken", ontvou ye ffijn. egt'. Volgend jaar staan hem e, groter karwei te wachten. na al leuke plannetjes gelang om de verjaardag van d(pepa jevereniging Katwijk aa ^e\ Rijn op te leuken. Van Rnjeu, ga natuurlijk niet zeggen te wordt. Dat moet een a„ ,y blijven." Het zal vast wel iets opyet lijks zijn.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2002 | | pagina 8