KUNST CULTUUR Een nieuw hok voor stripheld Snoopy VUli' 'Ik leer mensen vanuit zichzelf te scheppen' r.öii Kom vindt inspiratie i\ strippers,1pussies' en sel Nu al volle zalen voor musical Copacabana Geprepareerde mensenlichamen Achtste editie van Coverbox Regiedebuut Katharina Wagner woensdag 28 AUGUSTUS r Foto: Reuters/lan Waldie door And ré Keikes li londen - Een bezoeker kijkt zijn ogen uit tijdens de Body World tentoonstelling in Lon den. Op deze controversiële ex positie - ook wel Körperwelten genoemd - zijn geprepareerde mensenlichamen te zien, waar bij het lichaamsvocht vervan gen is door conserverende vloeistoffen. Sinds de eerste presentatie in 1997 heeft de tentoonstelling van de Heidel- bergse professor Günther von Hagens ruim acht miljoen be zoekers getrokken. De bezoeker op de foto, Colin Hill uit Leeds, doneert zijn lichaam na zijn dood aan het instituut van de Duitser. leiden - De achtste editie van n Coverbox vindt 19 oktober plaats in het Antonius Zalen centrum, met als thema de ja ren '80. In voorgaande afleve ringen van Coverbox moesten fl bands steeds een bepaalde groep of artiest coveren. Dit jaar mogen de deelnemers zelf kiezen welke band ze willen na- li spelen, als het er maar een uit h de jaren '80 is. Belangstellen den kunnen voor 5 September een demo met biografie sturen 9-naar Willem Gressie, Suriname- straat 56,2315 XE Leiden X würzburg - Katharina Wagner, de achterkleindochter van componist Richard Wagner, maakt volgende maand haar debuut als regisseur. De 24-jari- ge Katharina regisseert op 22 september in Würzburg in het zuiden van Duitsland de opera De Vliegende Hollander van haar overgrootvader. De vader van Katharina is directeur van de jaarlijkse Bayreuther Fest- spiele. De 83-jarige Wolfgang Wagner heeft tot nu toe nie mand goed genoeg gevonden om hem op te volgen. Hij sprak vorig jaar zijn veto uit over de benoeming van zijn oudste dochter Eva Wagner, die was voorgedragen door de Richard Wagner Stichting. Hij zou wel akkoord gaan met zijn tweede vrouw Gudrun of met hun dochter Katharina als nieuwe directeur. Eva is uit Wolfgangs eerste huwelijk. Santa Rosa - Een stripfiguur, een hond, die genuanceerd kantteke ningen plaatst bij het menselijk ploeteren, temidden van kinde ren die ook niet terugschrikken voor een filosofisch getinte uit spraak. De scheppingen van de 12 fe bruari 2000 overleden Ameri kaanse striptekenaar Charles M. Schulz weten niet alleen een lach op te wekken, maar spelen vaak ook prachtig met universe le menselijke thema's. Voor Snoopy, Charlie Brown en alle andere kinderen uit de wereld beroemde strip werd afgelopen week een eigen museum ge opend aan 'Snoopy Place' in het Califomische Santa Rosa. Charles M. Schulz heeft in zijn leven zo ongeveer alles bereikt wat een striptekenaar zich kan wensen. Wereldwijde erkenning en een immense populariteit van zijn stripfiguurtjes, die door middel van uitgekiende mer chandising wordt geëxploiteerd tot een ware miljoenenbusiness. Het is moeilijk stripfiguren te noemen die even langdurig de wereld hebben vermaakt als juist de 'Peanuts' en voor een even breed publiek. Want het zijn in de eerste plaats volwasse nen die vallen voor de witte hond met de zwarte oren die lie ver óp zijn hok verkeert, dan er in, al was het maar omdat het in een krappe hondenbehuizing lastig manoeuvreren is met een schrijfmachine of pc. Maar ook kinderen leven mee met de figuurtjes die - de naam Peanuts zegt het al - niet serieus worden genomen door de vol- Snoopy en zijn kameraden, de creaties van Charles Schulz. Binnenkort allemaal in het Snoopy-museum in Santa Rosa te bezichtigen. Foto: fms/photo courtesy PEANUTS United Feature Syndicate, Ine REUTfj wassenen. Door hen echter din gen te laten zeggen die je alleen van filosofisch ingestelde vol wassenen kunt verwachten, ont staat er een altijd weer verras sende vorm. Kleine mensen met kleine en grote problemen, waarvoor ieder mens zich vroeg of laat gesteld ziet. Alleen hond Snoopy is in staat zich te verhef fen boven het gewoeL Hij werkt aan een roman of bespreekt een film. Overtuigd van zijn eigen kunnen beweegt hij zich door de wereld. Met als sluitstuk niet zelden een opmerking, die iede re verdere discussie overbodig maakt. Dat Snoopy, die pas later in het werk van Schulz werd ge ïntroduceerd, uiteindelijk de eerdere hoofdrolspeler, 'loser' Charlie Brown, overvleugelde, is geen wonder. Het leven gaat hem gewoon beter a£ In Santa Rosa, een uur per auto ten noorden van San Francisco, is het afgelopen jaar hard ge werkt aan een eigen museum voor de beroemde stripfiguren. Origineel werk van Schulz krijgt er een plaats, plus voorbeelden van de tienduizenden variaties die er in de loop van de jaren zijn gemaakt. Niet alleen van Charlie Brown en Snoopy, maar ook van de betweterige Lucy, duimzuiger Linus, het culturele ventje Schroeder, dat niet achter de beugel is weg te slaan, en Snoopy"s vogelvriendje Wood stock. Dat de onder de noemer 'Peanuts' gepresenteerde figuur- door Hans Visser Amsterdam - Goed nieuws voor de musical 'Copacabana'. Bij het begin van de repetities voor deze nieuwe show bleek dat nu al acht tien voorstellingen zijn uitverkocht Daar mee behoort de show, samen met de veel kleinere productie 'Nonsens', nog voor het nieuwe theaterseizoen echt is begonnen, tot de best verkopende musicalvoorstellingen. 'Nonsens' wordt uitgebracht door V&V En tertainment en 'Copacabana' wordt ge maakt in samenwerking tussen Melody Mu sical productions van Mark Vijn en Joop van den Ende Theaterproducties. De kaartver koop voor 'Copacabana' is zelfs al zo goed dat in enkele plaatsen al extra voorstellingen worden gegeven. En het zit er dik in dat de tournee, die normaal gesproken eind april eindigt, met een maand wordt verlengd. Volgens Mark Vijn wordt 'Copacabana' straks na The Sound of Music' de op één na grootste in Nederland reizende musical. De ze week presenteerde hij de volledige rolbe zetting, met John Leddy in één van de hoofdrollen. Andere hoofdrolspelers zijn Danny de Munk, Cystine Carreon, Sophia Wezer, Sonja Silva en Edwin de Jong. De muzikale komedie is gebaseerd op de in houd van de gelijknamige hit van Barry Ma- nilow. Het verhaal speelt in 1947 en gaat over een liedjesschrijver en een nachtclub zangeres. Aanvankelijk leverde dat een tele visiefilm op en vervolgens een show die eerst in Atlanta en in 1993 in Londen was te zien. Intussen lopen er nieuwe producties in Amerika en Scandinavië. De muziek van de show is op het titelstuk na minder bekend, maar ontstijgt kwalitatief het gemiddelde ni veau. Vanuit de zangers en het orkest klinkt In Leiden en de regio bestaat grote belangstelling voor profes sionele en amateuristische kunstbeoefening. HeUig Vuur volgt stad- en regiogenoten die musiceren, zingen, dansen, toneelspe len, fotograferen of op andere wijze actief zijn. Vandaag: beeld houwster Marianne Bey. „Als mensen een beeldje ma ken, zijn ze vaak bezig iets te verwerken", zegt Marianne Bey, kunstenares te Leiden. Bey (52) kan het weten. Zelf was ze in 1974 betrokken bij een ernstig auto-ongeluk. Ze werd toen af gekeurd, haar korte-termijnge heugen functioneerde niet meer. „Het rapport van het AZL achtervolgt me sindsdien. Schreef ik me in voor een oplei ding, dan was ik steevast dege ne die uit de boot viel. Achteraf bleek het altijd dat rapport te zijn. Ze dachten dat ik het niet aankon." Om het rapport te ontvluchten, ging Bey door Eu ropa rondreizen. „In het bui tenland kon ik aan de slag. Daar ben ik als kunstenaar ge vormd." Zestien jaar geleden kwam ze in contact met Robbie van Leeu wen, ex-voorman van de band Shocking Blue. „Ik kende hem vanaf mijn achttiende, maar was hem uit het oog verloren. Hij was de muziek-business zat en woonde in Luxemburg. Hij heeft me in de kunstwereld ge ïntroduceerd." Bey kwam te recht op een kunstacademie in Velletri, ten Zuiden van Rome. Daar doceerde de beeldhouwer De Angelis en woonde ook José Dali, 'de zoon van'. „Voor José heb ik drie jaar geleden een ex positie in Den Haag georgani seerd", verklaart Bey trots. „In februari zal ik dat weer doen, in het Provinciehuis." Na vele omzwervingen is zij nu terug in Leiden. „Enige tijd ge leden had ik een stuk spek steen, waaruit een klomp te voorschijn kwam", vertelt ze. „Nu vind ik een klomp maar een lomp ding, maar ik vond dat ik verder moest. Na een tijdje ontstonden twee armen, die de klomp omklemden. Pas later kon ik het duiden: in Ne- jd valt ook te leven." Bey joral met speksteen: „Lekker zacht. Met een vijl kun je het bewerken. Het is net zeep." Ze geeft er cursussen mee, aan kinderen en volwasse nen. Die volwassenen zijn vaak vrouwen van tussen de veertig en vijftig. „Mijn doelgroep be staat uit mensen die in een gat zijn gevallen", vertelt Bey. „Ik leer ze vanuit zichzelf te schep pen. Op de Kunstacademie word je geïndoctrineerd. Ik maakte daar eens een mannen- torso en de docent zei: 'Dat is niet goed. Je moet beter kijken naar Michelangelo.' Nu heb ik alle respect voor Michelangelo, maar ik ben Marianne Bey en niet Michelangelo." Dat mensen, als ze 'vanuit zich- Marianne Bey toont één van haar spekstenen beeldjes. Foto: Hielco Kuipers zelf iets maken, vaak bezig zijn iets te verwerken, komt ook naar voren in het verhaal van een cursiste wier borst was ge amputeerd. „Ze was aan het hakken in haar stuk speksteen. Plotseling schoot ze uit en hak te de linkerborst van de vrou wenfiguur waaraan ze werkte eraf. Eerst wilde ze het beeldje niet afinaken, maar ik moedig de haar aan dat toch te doen. Uiteindelijk is het achter een gordijn in haar huis terechtge komen. En toen ik laatst bij haar op bezoek was, stond het prominent op de kast." Op woensdag staat Marianne Bey's atelier open. Werk van haar is momenteel te zien in galerie Kunst Koffie, Burg- steeg 2, geopend van woens dag t/m zaterdag van 11.00 tot 17.00 uur. Wijnand Noot tjes super-Amerikaans zijn is niet te ontkennen. Hun leven bestaat uit typisch Amerikaanse belevenissen, compleet met honkbal en milkshake, maar het menselijke geworstel is er ken nelijk voor niet-Amerikanen ge makkelijk uit te halen. Letterlijk duizenden periodieken over de hele wereld publiceren regelma tig de strips, waarmee Snoopy en de anderen onder ogen ko men van vele tientallen miljoe nen mensen en ook tv-kijkers 'all over the world' kennen de heldjes. De bouw van een 'bedevaart plaats' voor Snoopy- en Charlie Brown-fans is naar goed Ameri kaans gebruik geen liefdadig heid. Als er zulke grote aantallen mensen zo betoverd zijn door de Peanuts-belevenissen, is er goud geld te verdienen, zo moet de gedachte zijn geweest. En daar is geen nieuw marktonder zoek voor nodig, want aan mer- chandisingproducten is de afge lopen decennia al eenr verdiend. Er is haast ge daags product te bedef er is wel een Snoop\„ van. De museumgangeit' ook ruimte voor 0 schoolklassen - zullen a feld ook langs de museJ worden geleid, wat de nT disinginkomsten nog veu opstuwen. Het ruim 25 kante meter grote m wordt de komende web veel feestgewoel ingewijd dan ook alom enthousiasme. Erwin van Lambaert, algemeen directeur van Van den Ende, spreekt van een typische 'feel good'-musical. Dat is een van de rede nen waarom hij straks weer in New York is te zien. Daar bestaat na 11 september en met de nog steeds niet aflatende stroom nieuws over alles wat daarna gebeurde, enorm veel behoefte aan amusement. Ook in Nederland bespeurt hij, als gevolg van de invloed van de negatieve berichten over de economie, de laatste maanden die tendens. „Het theater heeft daarom juist de verantwoordelijkheid iets te brengen wat verzacht. Maar dat er nu al zo veel belang stelling voor de show bestaat, schept na tuurlijk wel verplichtingen." De try-outs beginnen op 12 oktober in Hoom, de première is op 27 oktober in Gouda. 'Untouchables' heet de vijfde cd van Korn, een plaat die minder agressief en getergd klinkt dan zjf gangers. Foto: GPD door Han Neijenhuis Amsterdam - Drukte alom in de lounge van Hotel The Grand in Amsterdam. Alle vijf leden van de populaire Amerikaanse band Korn, de uitvinders van de nu- metal, zijn vandaag ergens in het hotel neergestreken om, al dan niet via de telefoon, de Europese pers te woord te staan. Mede werkers van Korns platenmaat schappij lopen af en aan om de interviews in goede banen te lei den en aan de wensen van de muzikanten te voldoen. In schril contrast met die hec- tiek in de hotelhal staat de lome, melige en soms vermakelijke sfeer even verderop ergens in een hoekje van de bar van het chique Amsterdamse etablisse ment. Bassist Reggie Arvizu en gitarist Brian Welch, in de roek- wereld beter bekend als respec tievelijk Fieldy en Head, hangen flink onderuitgezakt in een tweezitsbank Koelbox met bier en andere versnaperingen er naast, zakje met versgekochte hasj in de hand. En dat laatste is, samen met seks, ook zo'n beetje het enige onderwerp waar het tweetal over kan en wil praten. Een ongeïnteresseerde handdruk kan er net vanaf. Een blik niet. Fieldy gaat eigenlijk gewoon door met waar hij kennelijk de hele tijd al mee bezig was: pra ten over 'pussies' en over de softdrugs die hij eerder in ruime mate heeft ingekocht. Als een kind zo blij zwaait hij regelmatig met z'n plastic zakje in het rond. Dat dat maar zo mag in Neder land! De bassist kan er bijna niet over uit. „Je mag hier overal ge bruiken, zoveel je maar wilt. Als je er maar niemand mee lastig valt", rakelt Fieldy enthousiast tegen Head. En die kan ook z'n oren haast niet geloven. Head is gisteravond overigens op zijn hotelkamer gebleven. Fieldy niet. „Als ik de kans krijg ga ik uit. Gisteren ben ik op zoek geweest naar pussies. Maar ik heb ze niet kunnen vinden", grinnikt de bassist. „Ik was zo stoned dat ik telkens hetzelfde rondje door de stad liep. Ik was met een groepje anderen, maar die waren er al net zo aan toe als ik." 'Sober', oftewel nuchter, komt in de vocabulaire van de gitarist en bassist vooralsnog dus niet voor. Dit in tegenstel ling tot Kom-voorman Jonathan Davis, die al qen paar jaar geen drugs en alcohol meer gebruikt Prima, dat is zijn zaak, vinden Fieldy en Head. Maar zij gaan lekker hun gang. Dat maakt het leven on the road immers nog leuker. De tijdens het 'interview' iets se rieuzere Head zal overigens nooit in benevelde staat het po dium op gaan. „Dan speel ik minder lekker", aldus de gitarist. En dan wijzend naar zijn colle ga: „Maar hem maakt het niets uit." Fieldy knikt. „Ik speel altijd goed. En trouwens, dat geldt voor de hele band, nuchter of niet. Ook al hebben we een mindere avond, en dat gebeurt iedere band wel eens, dan zijn we nog geweldig." In alle meligheid zouden we bij na vergeten dat Kom ook nog een nieuwe album uit heeft. 'Untouchables' heet de vijfde cd van de - al willen ze zelf niets van die typering weten - nu-me- talband uit Califomië. Een plaat die minder agressief en getergd klinkt dan z'n voorgangers. 'Un touchables' is meer song-geori- enteerd, melodieuzer, zo be amen Head en Fieldy. Ze zijn blij met het album. Hebben hem zelfs al zo vaak gedraaid, dat het nu wel even genoeg is. Fieldy heeft de titel Untoucha bles, overigens tot zichtbare ver bazing van collega Head, al op z'n lijf laten tatoeëren. Veel plek was er niet meer, maar ergens op z'n borst kon het nog, zo showt de bassist trots. En met een laat hij zien dat hf1 z'n ontelbare andere taf alle overige albumtitf1 Kom ook ergens op zijn}} heeft laten vereeuwigen* wat minder uitbundig fl derd, maar hij heeft on<"c een tatoe met de bi Kom onder aan zijn zijn rechteronderarm lende titel 'Issues', het bum van Kom. Wie Head, komt op zijn nu linkeronderarm wel 'Ui bles'. Beide muzikanten n< nieuwe album alweer creatieve stap vooruit, als vanouds getergde künnen ze niet al te vt die zijn van Davis' to wel weten ze waar de muzikale zin door is reerd: seks. We hadd< vermoeden. Fieldy: leen maar erotiek op Muzikaal dan, hè! Onzi tie haalden we uit djj pussies en seks. Het isei weg seks, drugs en rock Echt waar! Daar zijn wei inspireerd. Wij zijn eigfl als Aerosmith. Daarom* ook van die enorme 1 hen." Bassist en gitaris broederlijk 'Love in an 1 aan. „Geweldige band!"it Na dit luie dagje promt' Kom weer een lanj shows te wachten. Lov er inmiddels op. AhU morgenavond voor r Head en Fieldy makei niet druk om. Rocksti voor hen geen werk, nfz zier maken. En er nog rf° betaald krijgen ook. doen ze graag en kui goed, dat heeft Kom af- breed bewezen. Intervii, ven lijkt hen wat mind< liggen. „Valt wel mee, zijn toch hier en wat mi dan anders doen?" De?d gaan bijvoorbeeld. „In£s Head slaat Fieldy ent op diens schouders. 5 we nog ergens wat hasj !ji

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2002 | | pagina 14