GELOOF SAMENLEVING Aan de finish kan het leven heel mooi zijn 'Tarot is psychologisch instrument' Niet-joden zijn honden Vespers volgens Byzantijnse ritus Gezinsdienst over opnieuw beginnen BEROEPEN Met een boomstam door de gutsende regen over de Coepelduinen Leidsch Dagblad IRCÏIIEVEIV ANNO 1902 ANNO 1977 DUIN EN BOLLENSTREEK PREEKTIJGERS maandag 26 AUGUSTUS 2 NooRDWiiK - Ter afsluiting van de tentoonstelling van iconen, afgelopen weken in de Maria ter Zeekerk in Noordwijk, is er zaterdag een vesperdienst (avondgebed) volgens de Slavi sche traditie. Deze dienst wordt verzorgd door de voorganger en het koor van de katholieke kerk van de Slavisch - Byzantijnse ri tus in Den Haag. Het koor zingt de gezangen in het kerk-Sla visch. Lezingen en gebeden worden deels in het Neder lands, deels in het Slavisch ge lezen. Om de dienst goed te kunnen volgen is er een verta ling van de Slavische teksten. De dienst wordt gehouden in de Maria ter Zeekerk en begint om 19.00 uur. katwijk - Omdat de maandag erna de scholen weer beginnen, staat zondag een speciale ge zinsdienst in de Pniëlkerk in het teken van 'opnieuw beginnen'. Ds. Weegink spreekt over dit thema en kinderen doen mee in de dienst. Medewerking komt van de zanggroep 'Immanuël' en de Contactcommissie van Rehoboth. Aan het orgel zit Si mon van Rijn. De samenzang begint om kwart over negen. Er is kinderoppas. NED. HERV. KERK Beroepen: te Drachten, als geestelijk verzorger Nij Smel- linghe en GGZ Friesland, mw. K. Hansen-Noort te Kropswol- de, die dit beroep heeft aange nomen; door het moderamen van de synode van de Ned. Herv. kerk, tot studentenpas tor, mw. ds. M.M. Stam-Tim- merte Leusden. Bedankt: voor Randwijk, H. Roseboom te Bruchem en Kerkwijk/Delwijnen. GEREF. GEMEENTEN Beroepen: te Meliskerke, G.J.N. Moenste Goes. uit de Dinsdag 26 Augustus MEETING VOOR ALGEMEEN KIESRECHT-Gister avond was door den Leidschen Bestuurdersbond een meeting voor Algemeen Kiesrecht belegd in de Stadsgehoorzaal. Reeds voor het bestemde uur ver drong men zich voor den ingang der zaal. Toen de deuren werden geopend, stormde het naar binnen, mannen en vrouwen uit alle standen, werklieden het meest. Mevrouw Wijnaendts-Dyserinkck, een jonge bevallige figuur, besprak het vrouwenkiesrecht. Dit wenschte ze zoo algemeen mogelijk toegepast! zien. Indien ze moest uitsluiten, zou ze het nir arbeidende vrouw willen doen, maar de non vaP in de vrouwenwereld, die dametjes, welke haai! met allerlei onbenulligheden zoek brengen. Gë brengt geen verstand. Zal men de gehuwde vrq leen het kiesrecht verleenen, of haar die in haa. gen onderhoud voorziet, de werkende vrouw? Spreekster schetste de onmondigheid der vroii. gens de wet, die haar gelijk stelt met idioten, tfl zinnigen en misdadigers. Vrijdag 26 augustus LEIDEN - Verschillende omwonenden zijn er getui ge van geweest hoe de 15-jarige Cok Lafeber de ach tervolging heeft ingezet op zijn twee overvallers die er gistermiddag met een buit van bijna 30.000 gul den vandoor zijn gegaan. De jonge werknemer was samen met de filiaalhouder van de Albrecht super markt vlakbij de AMRO-bank aan de Pelikaanstraat, waar zij de opbrengst van de laatste dagen wilden brengen, toen de filiaalhouder van achteren werd neergeslagen. Twee overvallers, in de leeftijd van 18 tot 20 jaar, ontfutselden hem zijn diplomatentas met geld en zetten het op een lopen. Onmiddellijk zette Cok de achtervolging in op de man met de tas. Deze vlucht te via de Oostdwarsgracht en de Langegracht naar' het bouwterrein van het stadskantoor aldaar. De man wierp de tas met geld over het hek naar het na burige terrein van de lichtfabriek en wist vervolgens daar via de door een portier bewaakte brug toch te ontsnappen naar de Maresingel, waar hij uit he verdween. LEIDEN - Het is vrijwel zeker dat het Caecïliac1 plex wordt gerestaureerd en ingericht als nieui huizing voor het museum Boerhaave, voor de schiedenis der natuurwetenschappen. Het Ca< i complex, waarvan de Boerhaavezalen deel uiti ken, is nu nog eigendom van de gemeente, ma j voor een ton aan het Rijk worden verkocht. Dir de goedkeuring zal een aantal maatregelen wo genomen om instorting van de sterk verwaarloi gebouwen tegen te gaan, waarna de restaurati moedelijk in twee fasen uitgevoerd zal worden eerst is de romp van het complex aan de beurt na het binnenwerk. Het Caeciliacomplex wordt nu nog bewoond d( een aantal Leidse kunstenaars. Om vandalism veel mogelijk té voorkomen, is met hen een re{ getroffen dat het gebouw bewoond blijft tot de tauratie begint. katwijk - De Sursalrun ging za terdag in de stromende regen ge woon door. De barre weersom standigheden maakten het alleen maar een nog echtere overle- vingsslag. Redacteur Rob Onder water overleefde het. Net. Een douche dient om het li chaam te reinigen. Na een 'was beurt' met shampoo en eerlijke zeep mag ik dus verwachten weer fris te ruiken en er helder uit te zien, maar mijn vrouw haalt haar neus op als ik haar in de woonkamer passeer. Ze zegt dat ik een rioollucht verspreid. De KatwijkBinse survival, die ik een half uur eerder heb beëin digd, laat diepe sporen na. Ik heb me met mijn ploeg, toepas selijk gedoopt als de Natte Kran ten, door de meest smerige bag- gersloten begeven. Waarom? Tsja, een mens houdt van uitda gingen. Maar deze inspanning blijft me lang bij. De stank is in mijn poriën getrokken, er is geen zeep tegen gewassen (na de tweede en ook de derde was beurt blijft ik aan mezelf ruiken en zie die sloot in de Blekerij weer voor me. Mijn maag pro testeert onmiddellijk). Als ik mijn maten later tref bij de prijs uitreiking, waar blijkt dat we tot onze verrassing geen laatste zijn geworden, ruik ik dat ik dat ik niet de enige ben. De boodschap aan de voor avond van deze survival, gehou den in het kader van de Oranje feesten van Katwijk aan den Rijn, was duidelijk: we gaan lol maken. Maar als ik mijn maten zie bij de start bij basisschool De Horizon voel ik spanning. We willen niet afgaan, zegt er ie mand. Als de wedstrijd voor ons begint, zegt de wedstrijdleider streng: 'Als iemand een onder deel niet neemt, dan zijn jullie gediskwalificeerd'. Slik. Afgaan ten overstaan van vrienden en bekenden in het dorp wil nie mand. De spanning stijgt, terwijl we dat niet hadden gewald. De regen deert ons niet, het is sneu voor de toeschouwers die normaal gesproken langs het parcours staan. De meesten staan daar alleen maar om de deelnemers te zien ploeteren en in lachen uit te barsten als ie mand in het water dondert. Dus e LEIDEN - Bloemen voor LFC-voorzltter Henk van der Leek op de receptie in de LFC-kantlne aan da hulzerkade t.g.v. het 70-jarig bestaan van de club. Foto: Archief Leidsch Dagblad Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien dagen na plaatsing 2,50 (voor een exen bij 18 in zwart wit) over te maken op gironummer 57055 t.n.v. Dagbladuitgever]) Damiate b.v. Postbus 507,2003 PA F onder vermelding van Leidsch Dagblad, ANNO d.d. (datum van plaatsing) of door contante betaling aan de balie Leidsch Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd. door Wim Schrijver Tarotkaarten worden, zeker in de kerk, vaak geassocieerd met waarzeggerij en bijgeloof. Berthe van Soest, theologe en tarotcoun- selor, betreurt dat. „Het is een psychologisch instrument." In menige film legt een waar zegster uit een pak tarotkaarten voor de hoofdrolspeler 'de Dood'. De kijker weet dan: de toekomst ziet er niet best uit. Berthe van Soest: „Jammer dat dat beeld bestaat. Want 'de Dood' kan juist ook iets goeds betekenen, dat je iets leert losla ten of afrondt." Hoe ze met het tarotspel in aan raking is gekomen, weet ze niet precies meer. Berthe van Soest studeerde theologie in Gronin gen, was ziekenhuispastor daar en later pastor van de oecume nische Dominicuskerk in Am sterdam. En ze begon een pro motiestudie - tot ze ernstige en blijvende rsi kreeg. Tikken achter de computer werd vrijwel onmogelijk en schrijven moeilijk voor haar. Promoveren of preken schrij ven, kon niet meer. Ze kwam in die tijd met de tarotkaarten in aanraking en al snel werd het 'een soort troostspel'. „Ik werd er door geboeid, want ik hou van mooie plaatjes en van inter preteren." Een tarotset, heel in het kort, bestaat uit 78 kaarten, verdeeld in de grote en kleine arcana's, met afbeeldingen van symboli sche dingen en personen of een nummer, waarbij de getalsleer een belangrijke rol speelt. De vier elementen - vuur, water, lucht en aarde - spelen in de be tekenisgeving evenzeer een rol. „Het is een zingevingsspel, een psychologisch instrument", legt Van Soest uit. „De plaatjes roe pen iets op in jezelf, je gaat er mee associëren. Het helpt je om richting in en greep op je leven te krijgen. Het helpt je bij vragen als: welke kant ga ik op, wat zijn mijn beperkingen?" De kaarten worden in een pa troon omgekeerd neergelegd en de cliënt trekt er meestal vijf of zes uit. Volgens nogal wat tarot- leggers kan nooit een verkeerde Berthe van Soest ziet geen spanning tussen theologie en tarot of astrologie. „Kerkleden kijken dieper." Foto: GPD/Jan de Vries kaart worden getrokken, omdat het onbewuste niet is te mani puleren. In die opvatting is er sprake van een onbewust, wel haast magisch proces. Van Soest daarover: „Wat je trekt is toeval, in die zin dat je het niet logisch kunt verklaren. Je gaat aan de slag met de kaart en het blijkt vaak te kloppen, de goede kaart komt op tafel." Ze benadrukt daarbij wel dat het gaat om de eigen interpretatie. „Het is wat jij eruit haalt, jij blijft de autoriteit." Waarzeggen - daar doet een rechtzinnige tarotkaartlegger niet aan. „Dat zou uitgaan van een voorspelbare, maar onver mijdelijke toekomst, het nood lot. Maar precies het tegenover gestelde is de bedoeling: je leven richting geven. Je bent in die zin met de toekomst bezig dat je verantwoordelijkheid voor je le ven neemt." Voor Van Soest zit er geen span ning tussen haar theologische achtergrond en het tarotspel. „Een pastor verbindt zich met mensen die in de kerk zoeken naar wat wezenlijk voor hen is. Kerkgangers kijken dieper. Pre cies dezelfde vragen komen aan de orde bij tarot." De theologe zou ook geen moei te hebben met bijvoorbeeld as trologie als hulpmiddel - 'mits het niet een autoriteit of iets magisch buiten jezelf wordt'. Van Soest vindt werken met ta rot ook 'gewoon leuk'. „Het zijn vaak mooie kaarten en het helpt je dingen ontdekken waar je niet aan had gedacht." op de Cantineweg zien. Die boomstam moeten we onder weg nog doormidden zagen. En dan hebben we er dus twee. Het zijn de momenten dat ik aan mijn moeder denk. Mijn maat Jan zingt spontaan 'Ik heb hier een brief aan mijn moeder', van André Hazes. Wat een toeval. Ik zing mee om de ellende weg te stoppen. In een stortbui met boomstammen de Coepeldui nen oplopen, dat schreeuwt om een smartlap als Hazes. 'Deze brief bind ik vast aan mijn vlie ger'. Kees heeft het zwaar, mompelt iets over zijn achillespees en hamstrings, de typische hardlo perblessures, maar de rest geeft hem geen aandacht. Straks stopt hij, dat kunnen we niet hebben. Eindelijk, we mogen de boom stammen inleveren. Het 'wissel geld' is dat we in de Zanderij een heuvel moeten beklimmen. De weg naar de top is spekglad, ik kan me alleen naar boven ver plaatsen als ik me aan gemene distels vastgrijp. Er zit niks an ders op en even later besef ik dat mijn kantoorhandjes dat nog weken gaan voelen. De weg van de heuvel af gaat een stuk makkelijker. Een mod- derglijbaan, je moet alles gepro beerd hebben in je leven. Het ergste zit er na het verlaten van de Zanderij op. Er volgen nog wat obstakels, zoals een tokkel- baan. De organisatie is creatief geweest in het bedenken van de hindernissen, bedenk ik mij. Als ik arriveer bij de stinksloot in de Blekerij heb ik ineens minder waardering voor de wedstrijdlei ding. Wat een stank, wat een el lende, waarom doen we dit ei genlijk? De mededeling dat we er bijna zijn, maakt veel goed. Voor het oog van veel bekenden nemen we de laatste hindernis, de zeephelling maar dan zonder zeep, soepeitjes. We worden uit eindelijk twintigste in een veld van 51 ploegen, de tijd is wel veel langzamer dan de winnen de Zandbijters, maar dat deert niet. We lachen en maken de 'high five'. We zijn trots en klok ken een biertje naar binnen. Aan de finish kan het leven mooi zijn. Thuis gooit mijn vrouw de kle ren direct in de vuilnisbak. Ze weet dan nog niet dat ze nog dagen zit opgescheept met een 'rioolman'. vind ik het eigenlijk wel best dat er weinig bekijks is. Het gaat lekker met de Natte Kranten, zelfs met Kees die afge lopen donderdag nog als inval ler werd aangewezen toen ie mand zich geblesseerd afmeld de. Kees had weinig kilometers gelopen, maar hij bracht veel kracht (lees: gewicht, 108 kilo!) mee, dat is belangrijk bij een survival. Kees doet het uiteinde lijk nog beter dan ik. Bij de ver plaatsing over het additioneel kanaal bij de Roskam over touw ben ik aan het eind van mijn krachten en laat me in het water plonzen (ais u denkt: 'slapja nus', dan moet ik daartegen in brengen dat mijn baas opdracht had gegeven om dit artikel nota bene in mijn vakantie te maken. Dat had niet gekund als ik was doorgegaan op dat touw, dan preek recensie Silvan Schoonhoven Dominee M. Driessen, Lokhorstkerk 10.15 uur Jezus heeft het niet zo op buitenlanders. Dat is (onbedoeld) de meest prikkelende ge dachte uit de preek van dominee M. Driessen in de Leidse Lokhorstkerk. Dries sen haalt een merk waardig verhaal uit het Markusevangelie van de plank om haar preek over 'barmhar tigheid' te onderbou wen. In Markus 7 vers 24 smeekt een Griek se vrouw Jezus om haar dochtertje te be vrijden van een verve lende demon. Jezus weigert, want hij helpt geen buitenlan ders. Zoals de Rotter damse imam El- Moumni dat doet met niet-moslims, zo ver gelijkt Jezus niet-jo den met 'honden'. El- Moumni is voor de rechter gesleept en wordt misschien straks het land uitge schopt als LPF-minis- ter Nawijn zijn zin krijgt. Maar Jezus is de belangrijkste figuur in het christendom. „Het klinkt me schokkend in de oren wat Jezus zegt", geeft Driessen wel toe. Jezus zegt tegen de Griekse vrouw: „Laat éérst de kinderen ver zadigd worden, want het is niet goed het brood voor de kinderen te nemen, en het de honden voor te werpen.Geen misverstand mogelijk, 'de kinderen' zijn de joden, 'de honden' zijn de heidenen, die geen recht hebben op voedsel dat in eerste instantie voor de kinderen is. Kortom: eigen volk eerst. Er zijn wel meer van die Schriftpassages waar Jezus minder sympathiek uit naar voren komt dan moderne christenen misschien zouden wensen. De scene waar Jezus een vijgenboom vervloekt, bijvoorbeeld, omdat die geen vruch ten draagt (het is het seizoen niet voor vijgi u Of de passage waar hij uitroept: denk niet gekomen ben om vrede te brengen, ik ben komen om het zwaard te brengen. Of waar zus over zijn tegenstanders zegt: breng ze 1 en slacht ze voor mijn ogen. Het zijn van d passages die niet stroken met het wijze, po tiek-correcte, Ghandi-achtige imago van di '[t Zoon van God Dergelijke gev lijke passages den dominees meestal zorgv ll buiten de prei Die spitsen zi(c meestal toe of «j zegmaar, de n sociaal-demo<1 sche Christus. Na zijn slip of tongue over hf1 den komt Jezic toch nog goed?1 af. Hij laat ziel) melijk vrij een dig ompraten.^ Heer, maar de 1 honden eten i mers onder ta kruimels van kinderen", we i de Griekse vro tegen. Voor oiu buitenlanders1 nietswaardige den, mag tocl wel een kruim heil resteren, doelt ze. Tja, 2° had Jezus het niet bekeken. v Vooruit dan n die demon isr weg. „Het lijkt wel of Jezus zich bedenkt, ja zich11 keert", constateert Driessen niet zonder vf zing. Vervolgens houdt ze een betoog dat i alleen slachtoffer, maar ook hulpverlener 1 hebben bij barmhartigheid. De barmharti; leert namelijk eens verder te kijken dan zij gen vooroordelen, zoals Jezus verder leert t ken dan zijn eigen kringetje, het joodse volpi Dat kan wel zo zijn, maar Driessen vertelt i niet bij hoe het kan dat de Zoon van God 2) met een enkele tegenwerping laat ompratei van een nogal nationalistisch standpunt. 1 de Heiland verwacht je toch een even tijdlin als onfeilbare opinie. Hoe het kan dat Jezual borrelpraat klakkeloos inruilt voor een ant mening, daar stapt de predikant wel erg gat kelijk overheen. 1 Een van de ob stakels: een klimnet in het water bij de Konmarbrug. Foto: Mark Lamers had ik voor pampus op de bank gelegen en was ik niet in staat geweest om het toetsenbord te beroeren). Als we ergens bij het zorgcen trum Salem zijn, krijgen we van een man een boomstam in han den geduwd. Een boomstam? „Meenemen en pas afgeven als een wedstrijdcommissaris dat zegt", meldt hij. Het duurt een eeuwigheid voordat we die man

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2002 | | pagina 8