LEIDEN REGIO
Hotelboot HSL maakt slagzij
oest: theater en
ladzaal ineen
egstgeestse ouderenbond is niet blij met nieuwe 'hulplijn'
Door mijn geloof kan ik
de scheiding aanvaarden
SLS wil
broers uit
barak na
overlast
[im Reijnierse vertrekt bij Rode Kruis Voorschoten
R5
ilitie grijpt in bij illegale
useparty Vlietlanden
i je wilt verjongen, moet je zelf niet blijven zitten'
Kilometers afstand tussen diamanten bruid en bruidegom
DINSDAG 20 augustus 2002
trie Went
- De Leiderdorpse
ouder Roest voelt er wel
ioor om in de toekomst de
van theater en raadzaal
aar te combineren. „Een
ruimte die voor beide acti-
n geschikt is, dat spreekt
igenlijk best wel aan", al-
eCDA'er.
tweede fase van het Lei-
irpse Centrumplan moet
meentebestuur een oplos-
iebben voor de Muzenhof.
gebouw wijkt voor een
l-zorgcomplex bij Dillen-
Volgens Roest is het nog
de bedoeling om 'een
theaterfunctie te creë-
Jiet idee om dat te combi-
met een raadzaal lijkt mij
Er zijn voorbeelden
dat prima samengaat."
aneente moet in diezelfde
fase ook een beslissing
over het gemeentehuis,
huidige gebouw is verou-
inefficiënt en te krap.
voor een nieuw ge
lehuis, aan de 'overkant'
Engelendaal, zijn vorig
jp verzoek van de Leider-
politiek echter op de lan-
1 geschoven. Eerst moet
onderzoek komen naar
het nut en de noodzaak van
sloop van de oude voorziening.
Vorig jaar lanceerde GroenLinks
een alternatief centrumplan,
waarbij de raadzaal en het nieu
we Leiderdorpse theater in de
zelfde ruimte geprojecteerd wa
ren. De jongste opvatting van
Roest sluit daar naadloos op
aan. „Prettig om te zien dat on
ze ideeën langzaam doorsijpe
len in het college", reageert frac
tievoorzitter C. Honnef op de
uitspraak van de wethouder.
H. van der Zande, voorzitter van
de Stichting Theater Muzenhof
(STM) ziet mogelijkheden voor
een gecombineerde raadzaal
annex theaterruimte. „Ik heb al
eens geopperd om raadsverga
deringen in het nieuwe theater
te houden. Dan kan de huidige
raadzaal omgebouwd worden
tot werkruimte voor ambtena
ren en is er misschien geen
nieuw gemeentehuis nodig."
Voorwaarde is wel dat de twee
functies elkaar niet bijten, stelt
hij. „Als de gemeente voldoet
aan onze inrichtingseisen voor
een nieuw theater, dan kunnen
wij er niet tegen zijn. Misschien
dat de raadsfimctie het theater
zelfs kan versterken. Raadsleden
willen er immers ook graag net
jes bijzitten."
De Franse bewo
ners worden van de
hotelboot Seresta
gehaald, terwijl de
Alphense brand
weer het water
y&y&nr wegpompt.
m Foto: Hielco
Kuipers
choten - De politie heeft afgelopen weekeinde een einde ge-
aan een illegale houseparty bij het recreatiegebied Vlietlan-
ij Voorschoten. Op de houseparty in de nacht van zaterdag op
ig waren zo'n 150 mensen af waren gekomen. De politie ging
I recreatiegebied kijken na klachten over geluidsoverlast van
lers van Voorschoten.
organisatoren hebben een proces-verbaal gekregen. De twee
n uit de buurt, maar de politie wil niet zeggen waar ze precies
an komen. Ze vermoedt dat er nog meer mensen bij de orga-
van de houseparty betrokken zijn geweest. Om te voorko
rt meer feestgangers de houseparty bezochten, heeft de poli-
weg naar de Vlietlanden enige tijd afgesloten. Volgens een
[voerder van de politie Haaglanden is het de eerste keer dat
reatiegebied is gebruikt voor een illegaal housefeest.
door Wim van Wanrooy
ALPHEN AAN DEN RIJN - Eén Van
de twee aan de Hoorn in Alphen
aan den Rijn afgemeerde HSL-ho-
telboten heeft gisteren rond mid
dernacht slagzij gemaakt. De Se
resta, die samen met de Villa Ma
re onderdak biedt aan tachtig
buitenlandse werknemers, maak
te water toen een leiding onder
de vloeren het begaf.
Het schip helde geruime tijd
over naar de Oude Rijn, maar
bleef in de stevige trossen han
gen. Niemand van de bewoners
raakte gewond. De mannen
werden midden in de nacht van
boord gehaald en onderge
bracht in een Alphens hotel. De
brandweer had drie uur nodig
om het water uit de boot te
pompen. Het was al de tweede
keer dat een van de schepen
met een kapotte waterleiding te
kampen kreeg. Ruim een half
jaar geleden moest de brand
weer ook al in actie komen.
De schade valt volgens eigenaar
Peter Tichelaar van de maat
schappij Geuzenveld Charters
Recreatie bv, net als toen, mee.
„Ik kan het nog niet precies zeg
gen, maar het gaat om tapijten
en dat soort dingen. Dat dit de
tweede keer is baart me overi
gens geen zorgen. Een boot trilt
nu eenmaal. Niet alleen door de
eigen generatoren, maar ook
door het langsvarend scheep
vaartverkeer. Er valt, behalve re
gelmatige controle, weinig tegen
te doen. Het kan morgen weer
gebeuren. Dat is voor ons overi
gens geen aanleiding om deze
oude boten te vervangen door
nieuwe. We gaan wel een alar
mering aanbrengen, zodat we
sneller gewaarschuwd kunnen
worden."
De Seresta lag vanmorgen om
4.00 uur weer kaarsrecht in de
Rijn. De Franse bewoners kun
nen vandaag na hun werk daar
om "gewoon" weer naar hun
onderkomen terugkeren Alles
staat open, de cv-kachels staan
aan. „Over een paar uur is alles
weer schoon en droog", zei Ti
chelaar vanmorgen.
Voor het actiecomité 'Anti HSL-
hotelboten aan de Hoom' is de
wateroverlast aan de Seresta
aanleiding om opnieuw een
protestbrief naar het college van
B en W en de gemeenteraad te
sturen. Actievoerder Guus van
der Bol, die tegenover de om
streden boten woont, vraagt
zich af wanneer het gemeente
bestuur zijn verantwoordelijk
heid betreffende de veiligheid
van de bootbewoners neemt.
„Het lijkt ons dat tweemaal een
aardige waarschuwing mag zijn,
voordat de boten met man en
muis naar de kelder gaan",
schrijft hij in een vannacht ge
stuurde brief. Hij wijst daarin op
de brandveiligheid waaraan de
boten lange tijd niet hebben
voldaan. Pas drie weken geleden
gaf de brandweer het predikaat
'goedgekeurd' aan de boten.
rit Went
- De ouderenbond Anbo is
ij met de invoering van een tele-
h spreekuur voor ouderen in
geest. Het spreekuur van de
ing Welzijn Ouderen Oegstgeest
is bèdoeld om tientallen tele-
es die nu verspreid over de dag
Éomen te bundelen. Vanaf 1
staat de hulplijn dagelijks
11.30 tot 12.30 uur. „Heel
vindt Anbo-woordvoerder Ze-
;t trekt de Swoo alles naar
Maar als het dan niet lukt om
uit te voeren, wordt het pro
bleem doodleuk bij de ouderen neer
gelegd."
De Swoo moet steeds meer doen met
minder menskracht, verklaart direc
teur G. Groenveld de efficiencymaat
regel. „Dan is het soms knap lastig als
er de hele dag iemand aan de telefoon
moet zitten voor allerlei regelklussen."
Door alle hulpaanvragen meer te
stroomlijnen, wordt dat probleem op
gelost, redeneert hij. „Een vrijwilliger
neemt in dat ene uurtje per dag de
vragen en verzoeken op, en speelt ze
vervolgens door naar professionele
hulpverleners. Ouderen worden daar
na zo spoedig mogelijk teruggebeld
door de juiste mensen. Dat scheelt ie
dereen een hoop tijd. En die tijd kun
nen wij weer in belangrijkere zaken
steken. In meer bezoek aan huis bij
voorbeeld."
Groenveld verwacht niet dat ouderen
door de nieuwe maatregel in de pro
blemen raken. „Het gaat nooit om
halszaken. Telefoontjes gaan meestal
over de aanvraag van alarmering, de
maaltijdvoorziening of over meer al
gemene zaken waar ouderen mee
kunnen zitten. Vaak is best enig uitstel
nodig. Mijn huisarts kan ik ook alleen
maar op bepaalde uren van de dag
bellen."
Anbo-woordvoerder Zecha deelt die
opvatting niet. „Om te beginnen is het
tijdstip van het spreekuur, midden op
de dag, vreemd gekozen. Als er iets
misgaat bij ouderen, dan is dat juist
vaak 's nachts. Zo was er laatst ie
mand twee keer uit zijn bed gevallen.
Dan wil je niet wachten tot half twaalf
voordat je daar iets over kwijt kan."
Bovendien bestaat er ook nog zoiets
als een 'zorgplicht' voor gemeenten,
stelt hij. „De Swoo heeft de afgelopen
jaren van alles naar zich toegetrokken,
soms zelfs ten koste van de ouderen
bonden. De stichting heeft daar ook
subsidie voor gekregen. Nu blijkt dat
de Swoo kennelijk te veel hooi op haar
vork heeft genomen. Geef die taak dan
maar aan de gemeente terug, zou ik
zeggen. Anders overweeg ik de ge
meente Oegstgeest aansprakelijk te
stellen. Daar ligt namelijk de zorg
plicht, niet zozeer bij de Swoo."
De Anbo-woordvoerder vermoedt dat
de introductie van de efficiencymaat
regel niet toevallig in de zomermaan
den ligt. „Heel leep van de Swoo om
dit in vakantietij d aan te kondigen.
Veel mensen zijn nu weg en kunnen
dus ook niet protesteren. En dan kan
Groenveld wel heel leuk zeggen dat
niemand problemen met de nieuwe
maatregel heeft, maar dat komt omdat
bijna niemand van de plannen op de
hoogte is. Met de ouderenbonden is
bijvoorbeeld geen overleg gevoerd. Ik
heb het in de krant moeten lezen."
De Protestants Christelijke Ouderen
bond (PCOB) heeft minder moeite
met de hulplijn.
„Het is natuurlijk zonde van de tijd
dat er nu de hele dag iemand aanwe
zig moet zijn om op die paar telefoon
tjes te wachten. Die tijd kan de Swoo
wel beter besteden. Het is misschien
even wennen, maar daar komen we
wel uit. Het is tenslotte voor een goed
doel."
DEN HAAG/OEGSTGEEST - De
Stichting Leidse Studentenhuis
vesting (SLS) heeft gisteren mid
dels een kort geding geprobeerd
om twee broers uit de studen
tenbarakken op de Oude Rijns-
burgerweg in Oegstgeest te ver
jagen. De broers zouden 'ont
stellend veel overlast' hebben
veroorzaakt. Het geding diende
bij de rechtbank in Den Haag.
Volgens raadsman Vijftigschild
van de stichting zijn diverse be
woners van de barakken al uit
hun huizen gevlucht, omdat ze
niet meer in de buurt van het
beruchte duo wilden wonen. De
broers zouden bewoners heb
ben weggepest en bedreigd om
het rijk alleen te kunnen heb
ben.
De politie werd regelmatig inge
schakeld, omdat de twee het
veel te bont zouden hebben ge
maakt. Tot diep in de nacht
vierden ze volgens ruim vijftien
andere bewoners feest of maak
ten ze luidruchtige ruzies.
Ook zouden ze vijftien kratten
bier en andere spullen uit ba
rakken hebben gestolen, plan
ten hebben vernield, auto's heb
ben beschadigd en de bewoners
tot wanhoop hebben gedreven
met races op hun brommers.
Sommige omwonenden deden
aangifte van bedreiging en mis
handeling.
Slechts een van de broers had
een huurovereenkomst gesloten
met de Leidse Studentenhuis
vesting. De ander verblijft ille
gaal op de Oude Rijnsburger-
weg. „Hij werd uit zijn andere
woning gezet. Ik laat mijn broer
natuurlijk niet op straat staan",
verklaarde de wettige huurder.
Volgens hem waren er meer dan
genoeg kamers over in de barak.
„Er komen geen nieuwe men
sen in, omdat de barakken vol
gend jaar worden gesloopt", zei
hij.
De huurder noemt de aantijgin
gen 'zwaar overdreven'. „Waar
twee vechten hebben twee
schuld. Het valt best mee, want
er zijn nog geen gewonden ge
vallen", zei hij.
Hij ontkende dat hij mensen
had weggepest of bedreigd. Dat
leverde besmuikt gelach op van
bewoners van de barakken, die
als publiek bij het kort geding
aanwezig waren. „Jullie moeten
niet zo stom lachen", riep de
huurder kwaad uit. De bewo
ners: „Je hebt ons wel degelijk
bedreigd en dat weet je." Nu
werd de huurder helemaal
kwaad: „Respect! Ik wil respect
en helemaal van jou!"
Kortgedingrechter De Paris wist
opeens voldoende: hij doet op
26 augustus uitspraak.
- Wie hem hon-
>rt vertellen over de
inse afdeling van het
juis, vraagt zich af waar-
Reijnierse (66) in vre-
vertrekt als voorzitter.
ig is simpel: hij liep
in geweldige opvolger
itwintig jaar jonger
„We willen als Rode
ferjongen. Dan is het raar
zelf blijft zitten. Maar het
wel aan het hart."
n afscheid, volgende
is Reijnierse vijfentwin-
voorzitter geweest. De
hotense afdeling bestaat
üiftig jaar. Oprichter van de
Jjgwas de toenmalige bur-
ster, die vond dat Voor-
11 niet kon achterblijven
Pele gemeenten die al een
- Kruis hadden. Het verle-
m hulp bij rampen door
n met een EHBO-diplo-
- destijds een belangrijke
V filing. Door de jaren heen
liet takenpakket regelma-
fsteld.
2002 draait het bij de
iotense afdeling van het
Kruis voor een groot deel
f lp aan de 'meest kwetsba-
afdeling biedt hen cur-
en activiteiten. Ook wor-
- ^tochten, uitstapjes en
"Ties georganiseerd. Reij-
ft veel mensen zien
die ooit bij het Rode
lopten. Een aantal
werkt inmiddels zelf als
„Sommige mensen
een ellende meege-
hun leven Je zult ook
:n hoeveel armoede er
rijk dorp als Voorscho-
hoeveel eenzame men-
is zó de moeite waard
ir in te zetten."
;ld worden vanwege
itterschap is wel het
Wim Reijnierse op de rommelmarkt van het Rode Kruis, die elke vrijdag in Voorschoten wordt gehouden. Foto: Mark Lamers
laatste dat Reijnierse wil. Hij
brengt het gesprek liever op de
vrijwilligers. „De vrijwilligers
zijn het waar het allemaal om
draait. Zij hebben de directe
contacten met de mensen.
Daarom is ook zo belangrijk om
in de gaten te houden dat vrij
willigers het naar hun zin heb
ben. Je kunt en mag ze niet be
talen, maar je moet het wel leuk
voor ze maken. Bijvoorbeeld
door ook af en toe iets voor hen
te organiseren. Daardoor is het
ook een hechte club geworden."
Reijnierse zou wel graag zien dat
zich ook wat jongere vrijwilligers
aanmelden. Het huidige be
stand bestaat voornamelijk uit
zestigplussers. Het Rode Kruis
zou nog veel meer kunnen bete
kenen, nu de zorg van profes
sionele instanties aan het af
brokkelen is. Bijvoorbeeld als
het gaat om mensen die geope
reerd zijn en nog niet goed her
steld zijn, maar die toch naar
huis worden gestuurd en bij de
Thuiszorg op een wachtlijst ko
men. „Zorginstellingen zijn nu
eenmaal overbelast. Dat kun je
de mensen die erin werkzaam
zijn niet kwalijk nemen. Het zou
mooi zijn als wij de gaten die
daardoor vallen, kunnen opvul
len. Maar daar heb je een groep
jongere vrijwilligers voor nodig.
De oud-beroepsmilitair aarzelt
even als hem wordt gevraagd
naar zijn belangrijkste verdien
ste. Hij wil zichzelf niet op de
borst kloppen. „Ik heb mijn best
gedaan om een degelijk en vak
kundig bestuur bij elkaar te krij
gen en om goede maatjes met
de gemeente te blijven." Dankzij
de gemeente beschikt de afde
ling over een riant onderkomen
en een parttime beroepskracht.
„Daar zijn andere Rode-Kruisaf-
delingen wel eens een beetje ja
loers op."
door Marieta Kroft
LEIDEN/HAZERSWOUDE-RUNDIJK -
Zestig jaar gelukkig getrouwd en
toch al twee jaar gedwongen
'gescheiden'. „Ik heb het moe
ten aanvaarden en door mijn
geloof kan ik het aanvaarden",
zegt Nel Klerk-Kwakemaak uit
Hazerswoude-Rijndijk. Elke
ochtend rijdt de taxi bij haar
voor om haar naar het verpleeg
huis Zuydtwijk in Leiden te
brengen. Dan is ze weer even
herenigd met haar man Jan
Klerk. Ze drinkt koffie, dekt er de
tafels en eet met haar echtge
noot totdat de taxi haar 's mid
dags weer naar huis brengt. En
als ze heel soms een keer niet
kan, dan bezoekt een nichtje
haar man.
Het is maandagochtend, de dag
dat Jan (91) en de 82-jarige Nel
Klerk precies zestig jaar geleden
in Den Haag in het huwelijks
bootje stapten. Zondag vierden
ze het met hun 28 kinderen,
kleinkinderen en achterklein
kinderen in Avifauna. Een
mooie dag, blikt Nel Klerk in het
restaurant van Zuydtwijck tevre
den terug. Ook haar man die de
menterend is, heeft er volgens
haar van genoten. Met trots ver
telt ze van de felicitatiebrief die
ze van Hare Majesteit kreeg.
Zorgvuldig kiest Nel Klerk haar
woorden. „We kenden lief en
leed. Ik houd niet van tranen
trekkers, dus over het leed vertel
ik niet. Iedereen die ons kent,
weet ervan. En wat schieten de
genen die ons niet kennen er
mee op, om dat in de krant te
lezen?" Het feit dat zij en haar
man sinds twee jaar op een tien
tal kilometers van elkaar wonen,
heeft ze geaccepteerd. „Een an
dere oplossing was er niet. Ook
met meer hulp was het niet mo
gelijk om Jan thuis te houden.
We kregen al zoveel hulp. En
nog steeds, hoor.
De buren doen zoveel voor ons.
De kinderen die allemaal ver
weg wonen, komen met grote
regelmaat op bezoek. En de ver
zorging hier in Zuydtwijk is pri
ma, al is het vooral nu in de va-
kantietijd wel hard werken. Ei
genlijk hebben we altijd alleen
maar aardige mensen om ons
heen."
Na hun huwelijk op 19 augustus
1942 trok de in Koudekerk gebo
ren en getogen boerendochter
in bij Jan die een melkveehou
derij aan de Rijndijk in Hazers-
woude had. Samen runden ze
het bedrijf met koeien en scha
pen. Maar ook daarbuiten wa
ren de twee actief. Jan zat jaren
lang in het bestuur van de KI
(kunstmatige inseminatie) en
zijn vrouw was jaren presidente
van de plaatselijke Bond van
Plattelandsvrouwen. Al sinds
1946 is ze lid van de organisatie
die tegenwoordig Vrouwen van
Nu heet.
Vooral in de jaren kort na de
oorlog was het voor haar het
uitje van de maand. Een ver
grijsde club is het, in tegenstel
ling tot vele andere clubs voor
plattelandsvrouwen in Neder
land, nog niet. „De bestuursle
den zijn erg actief met het orga
niseren van onder andere tuin-
clubs, fietsvierdaagses en wan
deltochten. Ik heb ze laatst nog
geprezen. Maar goed, het neemt
niet weg dat het jongste lid toch
al 45 is."
De reden dat jonge vrouwen
nauwelijks toestromen is een
voudig, merkt ze op. „Vrouwen
werken tegenwoordig buitens
huis. Ze hebben hun werk en
hun taken thuis. Het is de geest
van de tijd. De behoefte om een
avondje naar de plattelands
vrouwen te gaan is gewoon veel
minder."
In 1973 verhuisde het echtpaar
Klerk naar de Busken Huetstraat
omdat zoon Jaffnet bedrijf over
nam. Het vertrek naar een rij
tjeshuis was een hele overgang,
beaamt Nel. Ze kijkt naar haar
man die aan een ander tafeltje
in het verpleeghuisrestaurant bij
zijn bezoek zit.
„Dc vind het knap dat hij zich er
zo goed bij neer heeft kunnen
leggen. De eerste jaren ging hij
elke dag nog naar de boerderij
hoor. Dat vergemakkelijkte de
overgang. Dat ging door tot 1980
toen Jan naar Groningen ver
huisde."
Het feest voor het diamanten
bruidspaar zit er bijna op. Bijna,
want donderdag krijgen Jan en
Nel nog bezoek van Frank Uljee,
loco-burgemeester van de ge
meente Rijnwoude. De jubilaris
sen verheugen zich er al op. „Hij
is een oude buurjongen van ons
die vroeger nog wel eens bij ons
kwam spelen."
