BETAALD VOETBAL VOORAF Rafael van der Vaarts drang om op te vallei Remco van der Schaaf komt altijd weer boven Anthony Lurling vreest concurrentie nie Jonge regisseur van Ajax is helemaal terug na vervelende blessure Via TOP, Vitesse, Fortuna en opnieuw Vitesse naar PSV De nieuwe nummer 10 van Feyenoord knijpt zich soms nog in de arm WOENSDAG 14 AUGUSTUS 2l door André Hoogeboom Het was zwaar om aan de zijlijn te moeten toekijken hoe Ajax af gelopen seizoen de macht greep in de Nederlandse competitie. Hoe nadrukkelijk hij ook werd betrokken in de feestelijkheden rond de schaal en de beker, het voelde anders. Anders dan voet ballen, anders dan in het veld staan. Uiteraard was het ook zijn kampioenschap. Want Rafael van der Vaart had tenslotte veertien keer gescoord en daarmee de ba sis gelegd voor het succes. Maar nu is hij weer terug. Onbevan gen, zoals gewoonlijk. Hij scoorde alweer twee keer in het Amster dam-toernooi tegen Barcelona en ook zondag tegen PSV. Zelfs Louis van Gaal sprak bewonde rend over Van der Vaart. En Van Gaal; die is toch wel wat gewend. Superlatieven, heldenverering - kom er niet mee aan bij de jon ge Heemskerker. Het gaat mees tentijds aan hem voorbij. Hij speelt zijn spel met de voeten. „Lekker beuken", zei hij na die twee doelpunten tegen Barcelo na en hij lachte tevreden. Nee, aan Rafael van der Vaart hoeft niemand meer te twijfelen. Het komt allemaal goed. Of beten het is al goed. Want welke jon geling kan al zeggen dat-ie in de belangstelling staat van de grootste clubs van Europa. Ze vragen hem er altijd naar en dan zegt-ie: „Natuurlijk wil ik wel bij de grote clubs spelen, bij Barce lona of Real Madrid. Maar nu zit ik bij Ajax en ik voel me hier erg prettig. Na de training ben ik zo thuis." „Je moet volgens mij ook niet te jong vertrekken. Er zijn voor beelden genoeg van jongens die het goed deden, maar in het buitenland nooit meer dat ni veau wisten te halen. Aan zo'n beslissing zit ook een risico vast. Kijk naar Brian Roy. Was hier bij Ajax toch een fantastische voet baller. Hij vertrok te vroeg en is nooit meer zo goed geweest" De voetballer Rafael van der Vaart is vorig jaar volwassen ge worden. Door schade en schan de ook. Een blessure gooide zijn seizoen in de war, de medische ingreep liet te wensen over, waardoor het herstel allemaal langer duurde dan noodzakelijk was. De trofee, een stukje van zijn knie, staat nog thuis, op de kast, als een relikwie in een gla zen potje. „Het stond naast mijn bed in het ziekenhuis, na de operatie. Ik dacht: Laat ik het maar mee nemen, het is tenslotte van mij." Maar hij kan er nog wel kwaad om worden. Hij is er daardoor tenslotte drie maanden extra uit geweest. „Waar ik me aan kan irriteren is dat ze in het VU (waar de eerste operatie aan de knie heeft plaatsgevonden, red.) niet willen toegeven dat het hun fout is geweest. Ze hebben altijd volgehouden dat ik te vroeg ben begonnen, dat ik te weinig ge duld heb gehad. Maar dat is he lemaal niet zo. Toen ik na die eerste operatie weer aan de slag ging, voelde ik vanaf de eerste keer steeds iets knakken in mijn knie. Het zat echt niet goed. La ter bleek dat er een stukje van het bot was achtergebleven. Dus het had niets te maken met te vroeg beginnen. Ze hadden dat stukje wel degelijk over het hoofd gezien." Het was wel balen: aan de zijlijn toekijken, de belangrijke wed strijden missen. „Vooral omdat het zo goed ging. Ik voelde dat het mijn seizoen moest worden en dat gebeurde inderdaad. Het ging allemaal zo makkelijk, alles lukte, ik scoorde veel. Dan moet je wel even slikken als je er in eens door een blessure naast komt te staan. Het was zwaar, dat geef ik toe. Je hebt je vrien den en je praat er thuis over, maar toch..." Even leek het erop dat de mid denvelder in de aanloop naar dit seizoen moeite had om weer op zijn oude niveau te komen. In de uitwedstrijd tegen Celtic werd hij gewisseld, thuis tegen Manchester United ook. Het was slechts schijn, zo bleek. „Tegen Celtic werd ik gewisseld, omdat we bezig waren met een ander systeem. Met twee centra le spitsen. De trainer wilde ge woon wat uitproberen. Ik moest iets meer controlerend spelen, waardoor je uiteindelijk wat minder opvalt. Tegen Manches ter United was ik moe, maar dat was normaal. We zaten nog in de voorbereiding, we hadden een zware week gehad. Iedereen zat er een beetje door. Tegen Barcelona en PSV voelde ik me weer sterk. Ik heb nergens meer last van." Het is eigenlijk geen discussie Rafael van der Vaart viert een van zijn doelpunten in de strijd om de Johan Cruijff Schaal afgelopen zondag tegen PSV. Foto: Reuters/Paul Vreeker meer; Van der Vaart is de num mer 10 van Ajax. Maar de fijn proever in hem denkt nog wel eens terug aan een andere tijd, toen hij nog linkermiddenvelder was. Een mooie pass, waarmee je zomaar een medespeler vrij zet, daar kon hij destijds erg van genieten. Nog steeds, maar sinds Van der Vaart scorende middenvelder is geworden, is hij verkocht. Er is eigenlijk geen weg meer terug. Scoren is het mooiste wat er is, weet hij. „Ik wil nu heel graag doelpunten maken. Dat is een prachtig ge voel. Vroeger kon ik nog wel eens genieten van een bal op de paal of op de lat. Dan dacht ik: Mooie poging, jammer dat-ie niet zit. Nu niet meer. Tegen Manchester kopte ik op de lat en baalde ik verschrikkelijk om dat die bal er niet in ging. Wat dat betreft ben ik veranderd. Ik kon als middenvelder best genieten van een onopvalli partij, als ik maar goed sp< Ik heb nu veel meer de dra om op te vallen. Eigenlijk v dat toch altijd als voetballt vallen." „Tegen Celtic speelde ik ee goede wedstrijd, waarin ik wel niets fout heb gedaan het was anoniem. Ik was 0 zichtbaar. Alleen degenen het spel goed doorgronde! wat je doet. Het grote publ niet. Maar soms schiet het me heen behoorlijk door. 2 bij het Amsterdam-toemoi werd tot man van het toen gekozen, maar dat kwam a omdat ik twee doelpunten gescoord. Wat mij betreft 1 den Trabelsi of Chivu de p gekregen. Maar ja, scoreni spelers onthouden de met de mooie passjes is men vergeten." De middenvelder speelt ot steeds dieper, steeds meer of soms zelf vóór de voorst aanvaller. Als de kippen er om te kunnen scoren. Zot te hij ook de gelijkmaker tt Barcelona. Hij stond 'toev voor het doel. Soms lijkt het erop dat hij tig is, te veel de drang naai ren heeft, te graag wil scor „Dat wordt me wel eens vt ten. Maar ik zal altijd eerst taak goed uitvoeren. Als je naast kunt scoren is dat m nomen." Het wordt een hectisch sei een zwaar seizoen. Missch wel zo zwaar, dat de strijd veel fronten z'n tol zal eise als vorig seizoen bleek bijt concurrentie. Waar Feyen en PSV zware Europese v< plichtingen hadden, daarl Ajax min of meer fluitend de competitie. Van der Vaart kan het zich moeilijk voorstellen, welkt de Champions League eist heeft het ook nog niet met maakt. „Ik ben hartstikke fit. Je m mij niet wijs dat als je woe een wedstrijd speelt, dat je zondag nog moe bent. On ploeg is jong. Heel erg jon Maar daardoor misschien wel veerkrachtig. Ik beseft het een zwaar jaar zal woi maar we hebben een heel selectie en die zullen we 0 hard nodig hebben." door Frank van den Heuvel Toen Remco van der Schaaf TOP Oss verruilde voor Vitesse, kreeg hij te horen dat het uit stapje niet lang zou duren. „Ze verwachtten dat ik het in Am- hem niet zou redden. Zeiden: 'Succes, we zien je over twee of drie maanden wel weer terug"." Ook bij Vitesse had hij tijd nodig om iedereen voor zich te win nen. Begin 2000 werd hij uitge leend aan Fortuna Sittard, om dat hij in het Gelredome niet in aanmerking kwam voor een ba sisplaats. Binnen vier maanden werd hij alweer temggeroepen. Altijd moet hij knokken voor er kenning, altijd komt hij boven drijven. De geboren Groninger schept er genoegen in om het ongelijk van anderen te bewij zen. „Daar ga ik voor. Ik heb in tussen heel wat trainers gehad. De ene zag het in me zitten, de andere niet meteen. Als ze me niet willen, zal ik het op het veld laten zien en vind ik het leuk om - tegen de verwachting van sommigen in - uit te groeien tot een vaste waarde." Van alle nieuwelingen bij PSV is de overstap van Van der Schaaf, van 28 februari 1979, nog het geringst. Hij komt als enige aan winst immers van een Neder landse subtopper. „Natuurlijk is er niveauverschil, maar dat ga je dadelijk pas echt merken, in de echte wedstrijden. Het verschil tussen top en subtop zit 'm in kleine dingetjes. Nèt dat ene moment dat je sneller moet handelen, nèt dat ene moment dat je het overzicht moet bewa ren." PSV trok Van der Schaaf aan als één van de vier centrale mid denvelders, naast Van Bommel, Vogel en Lucius. Omdat enkele maanden geleden voortdurend berichten doorsijpelden dat Van Bommel wel eens richting Enge land zou kunnen vertrekken, kreeg Van der Schaaf al snel het stempel 'opvolger Van Bom mel'. Zelfheeft hij zich daar nooit iets van aangetrokken. „Ik kijk niet naar links of rechts, naar waar je misschien straks komt te spelen. Ik houd er ook Remco van der Schaaf: „Het verschil tussen top en subtop zit 'm in kleine dingetjes." Foto: GPD/Jeroen Broekmans niet van te praten over eventue le transfers van anderen. Uitein delijk moet je het toch zelf doen. PSV wilde me graag hebben, klaar." PSV is Van der Schaafs entree in de top-drie van de eredivisie. Toch werkte hij inmiddels onder alle drie trainers van de Neder landse top: bij Vitesse stond Ro nald Koeman (nu Ajax) aan het roer, bij Fortuna was Bert van Marwijk (nu Feyenoord) destijds de baas. De periode in Limburg heeft hij als zeer heilzaam erva ren. „In het tweede jaar bij Vi tesse speelde ik nog aardig wat wedstrijden. Toen kwam Ronald Koeman en in de voorbereiding merkte ik dat het vooruitzicht niet goed was. Ik zat eigenlijk te wachten op een seintje van de trainer dat ik verhuurd mocht worden en dat kreeg ik ook. Bin nen twee dagen was ik weg." Van der Schaaf was bevriend met Matthew Amoah, die al bij Fortuna speelde. „Fortuna had elf punten uit negentien wed strijden, Vitesse stond derde. In het begin hadden we wel zoiets van "Waar zijn we nu beland?' Maar we hebben een fantasti sche tijd gehad. Van Marwijk wilde me graag hebben en met Kevin Hofland, Volmer, Gerrit sen en Hamming had Fortuna natuurlijk een aardige as. We speelden fris en vrij voetbal." Van der Schaaf ontwikkelde zich niet alleen als voetballer. „Ook als mens. Ik moést weer. Vroeg op, twee uur rijden naar de trai ning, rekening houdend met fi les. Als je dan op het veld staat, geef je ook volle bak. Ik had al een goede discipline, maar mentaal is die periode niet slecht geweest." De twee seizoenen die kwamen, zouden zijn doorbraak worden. Na de winterstop in het seizoen 2000-2001 kreeg hij een basis plaats, afgelopen seizoen werd hij een van de dragende krach ten bij Vitesse, met als beloning de transfer naar PSV. Over zijn doelstellingen voor dit seizoen wil hij niet veel kwijt, een hou ding die past bij zijn levensatti tude. „Het leven komt zoals het komt. Ik houd me niet bezig met 'Als dit, als dat'. Als ik daar te veel over nadenk, werkt dat belem merend. Je moet alles geven wat er in zit, doen wat je kunt en vervolgens is het aan de trainer. In feite heb ik maar één doel dit seizoen: Met PSV kampioen worden van Nederland. Mijn persoonlijke ideeën, die ik heus wel heb maar voor mezelf houd, zijn daaraan ondergeschikt." door Peter van der Meeren Soms denkt Anthony Lurling te rug aan de tijd dat de wekker om vijf uur 's ochtends afliep en hij de ganse dag in gootsteen kastjes aan zwanenhalzen en leidingen lag te wrikken. „En wat denk je van een klus op een zinken plat dak bij 28 graden?" Vandaar dat hij momenteel van elke minuut geniet. „Ik knijp mezelf nog vaak in de arm. Ik speel bij Feyenoord, mijn favo riete club, en heb het ontzettend goed. Het lijkt een jongensboek. Dan lig ik 's avonds in bed en voel ik me ongelooflijk trots en blij." Maar goed, ook bij Feyenoord zal gewerkt moeten worden. Dat beseft Anthony Lurling als geen ander. „Niet dat ik er bij Hee renveen niets aan deed, natuur lijk niet, maar ik dien hier elke seconde van de training op m'n scherpst te zijn. Bij Heerenveen kon je nog weieens een minuut je wegzakken, dat kan hier niet. Bij Feyenoord moet elke balaan name, elke voorzet goed zijn, ook op 'zomaar' een training. Een rondootje van zes tegen twee? Als je niet oplet, sta je voortdurend in het midden. Ik moet leren om voortdurend ge concentreerd te zijn." De 25-jarige Bosschenaar was toe aan een nieuwe uitdaging. Het aanbod van Feyenoord was een geschenk uit de hemel. De transfer kwam voor velen op een verrassend moment, omdat Lurling het laatste jaar bij Hee renveen niet zijn sterkste perio de kende. „Aan de ene kant was ik verrast, maar aan de andere kant toch ook weer niet", zegt de aanval ler. „Ik wist van mijn zaakwaar nemer dat Feyenoord voortdu rend belangstelling had. Toen ik nog bij Den Bosch speelde, wil den ze me al hebben. Na mijn eerste jaar bij Heerenveen was de belangstelling opnieuw con creet, maar toen kwamen de clubs er niet uit. Van Marwijk is al die tijd gecharmeerd van me geweest en al heb ik dan een mindere fase gekend, hij heeft vertrouwen in me gehouden." Dat vertrouwen heeft er mede toe geleid dat Anthony Lurling in Rotterdam-Zuid het shirt met rugnummer 10 heeft gekregen. Anthony Lurling schiet tijdens het vriendschappelijke duel tegen Tottenham Hotspur. „Bij Feyenoord moet elke balaanname, elke voorzet goed zijn." Foto: ANP/Robin Utrecht Dat lijkt op het eerste gezicht een loodzware erfenis. Het nummer behoorde immers toe aan Jon Dahl Tomasson, ook al ex-Heerenveen, die voor Feyen oord veel belangrijke doelpun ten scoorde. „Dat ze me dat mooie nummer hebben gege ven, doet me best wat", aldus Lurling. „Het is het nummer voor een basisspeler. Van Marwijk heeft gezegd dat ik de ploeg beter kan maken, maar men kan mij na tuurlijk niet vergelijken met To masson. Hij is een heel andere spits, met veel meer loopvermo gen. Ik ben een speler die rond de zestien van de tegenstander acties moet maken en snel het doel zoekt. Tomasson kon in de laatste minuut nog een sprint vanaf eigen helft inzetten, ge weldig om te zien, maar ik denk dat ik wat minder kansen nodig heb om te scoren. In mijn eerste jaar bij Heerenveen maakte ik achttien goals uit een kans of dertig." Lurling is in de oefenperiode door Van Marwijk op twee posi ties gebruikt. De Brabander am bieert de rol achter de spitsen, maar schikt zich ook in de rol van linksbuiten. Tegen Fener- bahce speelde hij gisteren op de linkerkant. Lurling zal hoe dan ook de concurrentiestrijd moe ten aangaan.Ach, als je daar niet tegen kunt, moet je niet in de top gaan voetballen. In mijn eerste jaar bij Heerenveen had ik met Samardzic en Pahlplatz te maken. Nu zijn er wel een man of zes, zeven voor die twee posities. Je moet er niet bang voor zijn en ik zal toch niet voor niets zijn gehaald." Als ze me vragen waar ik wil staan, zeg ik: Op het veld. Tja, ik kan van alles roepen, maar dit is natuurlijk wel Feyenoord, zul je er eerst voor moetei gen dat je bij de eerste elf Van Marwijk vindt dat ik 1 back moet spelen, ga ik d< spelen, makkelijk zat. Mai het liefst zou ik een koppe men met Pierre van Hooij Dat lijkt me geweldig. Piei bliksemafleider en ik daai omheen. En van zo'n wen spits kan ik natuurlijk ook veel leren." „Jammer dat hij er in de reiding lange tijd niet bij Jammer voor hemzelf, mi voor de trainer en de ploe Want we moeten er natui vrij snel staan. Lastig. Fen ce, dat is geen kinderspel. 0 overwinning thuis geeft geen zekerheid. Daar in T wordt het bij de return on twijfeld een heksenketel." Als voetballer is het fant maar in de voorronde vai Champions League haddf het wel wat makkelijker ni treffen. Aan de andere kaï het natuurlijk ook zo datl bahce niet blij met ons is. slot van rekening is Feyen de houder van de UEFA Europees gezien zijn we g kleintje. Maar mede omdi in de voorbereiding de no blessures hebben gehad, het niet makkelijk." Lurling kijkt met gemengi voelens terug op de 'wam up' voor dit seizoen. Metf de eerste oefenwedstrijd! de hij voor Feyenoord. D; kreeg hij te horen dat sup speciaal voor hem een wt hadden opgezet. Verder 1 zijn ogen bijna uit de kas; toen hij de belangstelling de eerste trainingen zag. „Twaalfduizend fans bij t trainingen. Dat zijn er nel als er destijds bij Den Bos naar vier wedstrijden kwa Minpuntje was de rode ki Lurling incasseerde tijder oefenduel in Oostenrijk. dom geweest. Ik praat hel goed, maar het kwam me dat Kalou voortdurend vc 'nigger' werd uitgeschold heb er van geleerd en heb een een weddenschap af| ten. Dit was mijn laatste 1 kaart. Wat er tussen staat reis naar en twee kaartjes de Champions League-fill

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2002 | | pagina 16