KUNST CULTUUR
'Mijn tak van sport is nooit saai'
Landschapskunst
in park Cronesteyn
Beeld Brood geplaatst
ii Moore in
jrlie's Angels 2
Stokers
ir Hoofddorp
I.
antische
riek uitgesteld
1
Margriet Koedooder, advocaat in entertainmentzaken
Onderscheiding bedenker
beelden Lange Voorhout
artinus Nijhoff prijs
or Homerus-vertaler
)rganiste Kamp is dol
op haar melodieën
Doe-het-zelf muzikante Fay Lovsky stuk serieuzer op nieuwe plaat
leuters
roRK - Actrice Demi
maakt haar comeback in
ie's Angels 2', het vervolg
succesvolle actiefilm van
geleden. De 39-jarige
speelt 'een gevallen An-
ooit deel uitmaakte van
ijam van Charlie's bevallige
icjadbestrijders, totdat
2 dat ze corrupt was. De af-
fen vijf jaar was Moore
eijs een maal in een speel-
(fc zien. Ze trok zich gerui-
zJd terug uit de filmwereld
;eiieer tijd aan haar gezin te
2®n besteden. Moore heeft
ijnnderen uit haai- huwelijk
cteur Bruce Willis.
ml
3PDORP - Als op een cam-
jivee vreemdelingen hun
k{ pzetten, slaat bij de overi-
H ipinggasten de territori-
(ft toe. Dat is het thema
openluchtkomedie 'De
ing', opgevoerd door het
nheidscollectief De Sto-
De Camping' maakt deel
1 het reizende theaterfes-
Ie Parade. Op zaterdag 24
tus is het ook te zien op
adhuisplein in Hoofd
tegenover schouwburg
:erse. Tussen 14.00 en
uur verandert het plein in
ius campingterrein
iam - De Dag van de Ro-
iche Muziek in Rotter-
een week uitgesteld in
id met de verwachte
imstandigheden. De dag,
ij kleine gezelschappen
sten klassieke muziek ten
brengen, zou aanstaan-
ïdag plaatsvinden op di-
lodia in de openlucht in
rk bij de Euromast in
dam. Besloten is het eve-
'jit te verplaatsen naar
q Jg 18 augustus.
door Marjolijn de Cocq
Amsterdam - Advocaat Margriet
Koedooder van Ka Iff Katz en Koe
dooder is gespecialiseerd in en
tertainment. 'New talent, new
music, new economy, a new style
law firm', prijst haar kantoor zich
hip aan. Ze stelde met LPF-staats-
secretaris voor cultuur en media
Cees van Leeuwen de Praktijkgids
Artiest Recht samen. Haar 'ty
pe' klanten: artiesten, maar ook
labels, organisatoren, muziekuit
gevers, poppodia. „Vogels van al
lerlei pluimage. Chic en shabby,
zwart en wit, jong en oud. In mijn
tak van sport is het nooit saai."
Het kantoorpand van advoca-
tenfirma Kalff Katz Koedooder
ligt heel cultureel, maar eigenlijk
uit overwegingen van goede be
reikbaarheid, schuin tegenover
het Amsterdamse Concertge
bouw. Aan de muur achter Mar
griet Koedooder (39) een gesig
neerde foto van Madonna: de
wereld van entertainment die
Koedooder vertegenwoordigt
ten top. Ze rekent de heren van
Jiskefet tot haar klantenkring, de
erven Brood, de zanger van 2
Unlimited, maar ook labels, ma
nagers, organisatoren, poppo
dia, muziekuitgevers, overkoe
pelende organisaties. Wars van
het stempel van 'de artiesten
advocaat' of 'de industrie-advo
caat'.
Koedooder bladert door de
'map met curiosa' op zoek naar
krantenknipsels. Alleen over za
ken die al eerder in de publici
teit zijn geweest kan ze praten,
verder geldt het principe van
vertrouwelijkheid. Maar ze heeft
'zo'n beetje alle zaken wel voor
bij zien komen'. Van contract
onderhandelingen tot het uit
spitten van de nieuwe juridische
aspecten van het gebruik van
sound samples in dance tot ver
meende vaderschapskwesties a
la Ron Brandsteden „Ron
Brandsteder is niet mijn klant,
als hij het wel was zou ik het
trouwens niet zeggen. Maar vlak
daarna meldden zich twee klan
ten met vergelijkbare proble
men."
Toen ze ooit zelf in een bandje
speelde, had ze al vroeg door
dat je een groot uithoudingsver
mogen nodig hebt wil je als ar
tiest boven het maaiveld uitste
ken. „Ik denk dat ik daar al snel
genoeg van had."
Maar de 'branche' hield haar
hart. Koedooder was zes jaar
lang adjunct-directeur van het
Margriet Koedooder: „Ron Brandsteder is niet mijn klant. Maar vlak daarna meldden zich twee klanten
met vergelijkbare problemen." Foto: CPD/Roland de Bruin
huidige Nationaal Pop Instituut
en gaf als zodanig ook juridische
adviezen aan beginnende labels,
aan artiesten en bands. Ze be
sloot de advocatuur in te gaan.
„Was er een gat in de markt? Ik
denk achteraf van wel. De pop
muziek bestond een x-aantal ja
ren, er was sprake van een nieu
we bewustwording. Artiesten
waren zich meer bewust van
hun zakelijke beslommeringen.
En ze raakten ervan doordron
gen dat het loont om vooraf ad
vies in te winnen."
Maar Koedooder is in de advo
catuur nog steeds één van een
handjevol entertainment-speci-
alisten. Of de ruimte voor nieu
we advocaten om een entertain-
mentpraktijk te beginnen onbe
perkt is, valt volgens Koedooder
ook te betwijfelen. „Muziek is
heel erg een people's business.
Het is 'ons kent ons', een vrij ge
sloten circuit van mensen."
Toen jurist Cees van Leeuwen,
oud-bassist van Kayak, een me
mo wilde uitbreiden die hij had
geschreven over recht toegepast
op uitvoerende artiesten, vroeg
hij Koedooder erbij. Ze schreef
het leeuwendeel van de Praktijk
gids Artiest en Recht die voor
het laatst verscheen in 1999. Een
nieuwe editie voor 2002-2003,
zonder inbreng van de LPF-
staatssecretaris, is in de maak.
Het is het ongewisse aspect van
entertainment dat haar zo aan
trekt. Niemand kan van te voren
voorspellen wat een hit wordt,
een onbekend iemand kan zo
maar ineens groot worden en
een beroemdheid kan in het
niets terugvallen. „Het heeft as
pecten waar je niet altijd de vin
ger op kan leggen. Maar door de
jaren heen is de richtlijn geble
ken: naarmate de verdiensten
hoger zijn, liggen er meer con
flicten op de loer. Als een artiest
een wereldwijd succes heeft,
komt uit enorm veel landen een
geldstroom op gang. Hoe groter
de hit, des te ontraceerbaarder
de inkomsten."
De muziekbranche, zegt Koed
ooder, loopt ten opzichte van
maatschappelijke factoren altijd
voorop als het gaat om het te
genkomen en omarmen van
nieuwe mogelijkheden. Zie bij
voorbeeld het gebruik van inter
net voor verspreiden en down
loaden van muziek. „Een beetje
pionieren heb ik altijd leuk ge
vonden."
Ze behandelt smaadzaken, por
tret- en merkrechtzaken, au
teursrechtzaken, contractzaken,
domeinnaamkwesties. De snelle
opkomst van de dance met het
gebruik van geleende geluids
fragmenten bracht haar zo'n 50
procent van haar klanten. Het
entertainmentrecht groeit met
de groei van de industrie. .Al
leen al het aantal geluidsdragers
is vele malen groter geworden
dan zeventien jaar geleden. Er
speelt veel. Als het goed gaat
met de branche is het goed voor
ons. Maar als het slecht gaat
met de branche, is dat ook goed
voor ons. Dus wij advocaten
schieten nooit mis."
„In deze branche gaat alles uit
eindelijk om geld." Haar type'
klanten: „Vogels van allerlei
pluimage. Chique en shabby,
zwart en wit, jong en oud. Het
allerleukste vind ik dat het een
hele levendige branche is. In de
advocatuur, in het juridische
bedrijf zijn al zoveel dingen ge
woon saai. En in mijn tak van
sport is het nooit saai."
door Coen Polack
leiden - Het landschap van park
Cronesteyn ondergaat de ko
mende weken een aantal ingre
pen, of liever gezegd kunstgre
pen. Vijf Leidse kunstenaars
hebben speciaal voor Cro
nesteyn kunstwerken ontwor
pen die gedurende de maand
september in het park te zien
zijn.
De door de Leidse galerie Sidac
Studio georganiseerde expositie
heeft als titel 'Kunstgrepen in
het Landschap' en toont werk
van Joke Elzinga, Piet Franzen,
Tineke Jacobs, Rudi Struik en
Christiaan van Tol. Een wandel
route leidt bezoekers langs de
vijftien kunstwerken, die heel
divers zijn van opzet en doel.
Christiaan van Tol wil bijvoor
beeld met zijn werk het land
schap niet aantasten, maar
slechts het bestaande onderstre
pen. Zo benadrukt hij het water
door er een steiger in te plaat
sen, omdat een steiger nu een
maal in water moet staan. Rudi
Struik trekt een menselijk spoor
van handafdrukken en voetspo
ren door het park.
Tussen 1 en 29 september zijn
de kunstwerken in het park Cro
nesteyn te zien. Op zondagen
tussen 14.00 uur en 16.00 uur is
het bezoekerscentrum 'Het Rei-
gerbos' geopend, waar een ex
positie van maquettes, schetsen,
ontwerpen en foto's de achter
gronden van de kunstwerken
verduidelijkt.
In het kader van 'Kunstgrepen
in het Landschap' is er ook een
tweetal lezingen in het bezoe
kerscentrum. Op zondag 8 sep
tember vertelt Marian Kath-
mann over het ontstaan van
Cronesteyn en een week later
geeft prof. dr. Kitty Zijlmans van
de Universiteit Leiden een le
zing over landschapskunst.
zwolle/anp - In Zwolle is gister
middag het borstbeeld van Her
man Brood geplaatst. Het beeld
staat voor Hedon, het plaatselij
ke podium voor popcultuur.
Over de locatie van het beeld is
volop gediscussieerd in Zwolle.
Vorig jaar meldden burgemees
ter en wethouders nog tegen
een locatie in de openlucht te
zijn, wegens het omstreden ka
rakter van de in Zwolle geboren
muzikant en kunstenaar. Cul
tuurwethouder J. Berends (CDA)
zei bij de plaatsing blij te zijn
met de huidige plek, omdat het
nu op grond van hel popcen
trum staat, waar iedereen het
wel kan bezoeken.
Brood pleegde vorig jaar zelf
moord door van het Hilton Ho
tel in Amsterdam te springen.
Op de plaatsing kwamen vrijdag
zo'n honderd belangstellenden
af. Terwijl de Zwolse Band of
Glory muziek van Brood speel
de, werd het bronzen beeld van
93 centimeter hoog, op de sok
kel geplaatst.
Het borstbeeld is gemaakt door
kunstenaar F. Rosen op initiatief
van kunsthandelaar I. de Lange,
een vriend van Brood. Het idee
voor het borstbeeld ontstond in
2000 toen de artiest De Lange
Zwolle bezocht. Het was aan
vankelijk de bedoeling dat
Brood het kunstwerk zelf zou
onthullen.
wordt hem op 30 augustus in
Den Haag uitgereikt.
Directeur Eric Dullaert, vier jaar
lang de grote man op het Voor
hout, werd eind vorig jaar opge
volgd door de Wassenaarse
kunsthistorica Maya Meijer. Tij
dens de opening van de vijfde
'Den Haag Sculptuur', afgelo
pen juni, werd met geen enkel
woord gerept over de verdien
sten van directeur Dullaert.
den haac/cpd - Eric Dullaert,
bedenker en initiator van de
jaarlijkse beeldententoonstelling
op het Lange Voorhout 'Den
Haag Sculptuur', krijgt een
Franse onderscheiding. De re
publiek Frankrijk heeft hem be
noemd tot 'Chevalier des Arts et
Lettres' voor zijn verdiensten die
hebben geleid tot artistieke uit
wisselingen tussen Frankrijk en
Nederland. De onderscheiding
k/gpd - De Martinus Nij-
ijs voor vertalingen is dit
iegekend aan de in Rijs-
j roonachtige H.J. de Roy
uydewijn. De prijs van
euro valt hem ten deel
P ijn vertalingen in het Ne
ds van de Ilias en de
1 :e van Homerus. 'De ver-
1 in zijn in taal, ritme en
13 grijkheid onovertroffen',
net juryrapport,
rt de Roy van Zuydewijn,
in 1927 in Amsterdam geboren,
is sinds 1980 als vertaler actief.
Behalve de Ilias en de Odyssee
publiceerde hij vertalingen van
sonnetten en toneelwerk van
Shakespeare en dichtbundels.
Van 1957 tot 1988 was hij onder
andere chef kabinet van de bur
gemeester van Rijswijk en sous
chef van de Voorlichtingsdienst
Ontwikkelingssamenwerking op
het ministerie van buitenlandse
zaken.
muziek recensie
Susanne Lammers
Orgel-recital door Gerrie Meijers
rlstne Kamp. Werk van Franck,
ea Gehoord: 9/8, Nieuwe Kerk,
Katwijk aan Zee
le concert van de Inter-
le Orgelserie 2002 in
Nieuwe Kerk in Katwijk
Frans karakter. De or-
Gerrie Meijers en
ine Kamp zijn weliswaar
lands, maar het repertoi-
ans. En heel Frans is de
n onderscheiding die
dames vanwege hun ver
voor de Franse Orgel-
uitgereikt krijgen door
itf nootschap van Kunsten,
:happen en Letteren,
monie zelf is overigens
eenvoudig. Maar eerst
er gespeeld,
begint met de bekende
Fugue et Variation van
Franck, waarvan in de
plaats de elegische, ge-
sfeer opvalt.
Ie meeste aandacht trekt
Mjegistratie, die zich vooral
;rkt door scherpe tegen-
jen. Dat maakt dat de
i k een beetje gewild klinkt,
t uctuur lijdt daaronder en
het derde deel ontstaat
soort evenwicht. Maar
te haar exuberante regi-
is Meijers eigenlijk een
'5(hal<
15
',4teen F
,0
1
er \i
mu
r
lie
;el en
-lijk
je rei
Dopds
introvert musicus: heel voor
zichtig en erg intellectueel. In
het Lamento (opus 24) van
Marcel Dupré komt ze het
meest tot haar recht in het sta
tige begindeel, maar in het al
gemeen benadert ze de muziek
als losse brokjes, die samen
maar een stuk moeten worden.
Het scherpst hoorbaar is dat bij
het Intermezzo van Jehan Alain,
vol brutale harmonieën, waarin
de maatsoorten elkaar ook nog
eens in de haren vliegen.
Ook Christine Kamp begint met
een stuk van César Franck, zijn
Troisième Choral en la mineur
uit 1890. Zij legt het accent
minder op registreren en meer
op de structuur. En eerlijk ge
zegd klinkt dat beduidend mu
zikaler. Kamp weet wat ze wil
met een stuk en brengt dat ook
over. Ze is dol op haar melodie-
en en dat laat ze trots horen. Bij
haar klinkt de muziek natuurlij
ker, als een vitaal organisme.
De extremen worden niet ont
kend, maar ze verbindt de ver
schillende sferen. In de Medita
tion van Louis Vierne leidt dat
tot een bijzonder en uitgespro
ken mooi resultaat. En interes
sant is haar keuze uit het oeu
vre van Jehan Alain. Bij haar
klinkt deze componist minder
getourmenteerd gewelddadig,
maar jazzy vrolijk en een tikje
brutaal. En dat doet hem meer
recht dan de overrompelende
heftigheid van Meijers.
maar omdat ik verschrikkelijk
niet-Amerikaans ben. En zeker
nu...De Amerikanen zijn hard
op weg voor zichzelf een politie
staat te bouwen..."
Zetten we tegenover de hiervoor
besproken twee nummers ten
slotte het ouderwets Lovskyaan-
se want luchtige 'Coca mambo'
(kinderlijke blijheid om een
blikje cola tegen de slaap), dan
kunnen we de stelling aan dat
Lovsky triest of op z'n minst
weemoedig wordt van de grote
zaken en blij om de kleine din
gen des levens. Of: in wezen een
pessimist is met genoeg opti
misme om niet al te zwaar op de
hand te worden.
Fay: „Ik denk dat het een soort
fundamentele wipwap is. Hele
vrolijke rare humoristische din
gen tref je vaak aan bij mensen
die eigenlijk heel pessimistisch
zijn. Kijk naar Annie M.G.
Schmidt, dat was ook een pessi
mist. Maar die was cynisch. Ik
heb ook een dosis cynisme,
maar ik weet dat je je daarmee
niet staande houdt. „Je kunt ook
niet voortdurend het leed van
de wereld mal je mee torsen.
Voltaire zegt in zijn Candide, dat
je beter je eigen tuintje kunt
wieden, je huis opruimen, hier
je ding doen. Dat is een heel
goed advies. Je kunt gemakkelijk
ontregelt raken van onrecht en
verschrikkingen, maar dat kan
niet voortdurend. Ik laat mezelf
heel makkelijk uit het lood
slaan; moet mezelf dus vaak aan
die les herinneren: 'il faut culti-
ver notre jardin."
Als je gaat zwelgen in je eigen
pessimisme raak je verstard.
Dan ga je erin geloven en stap je
op een goed moment uit een
hotelraam. Dat is inderdaad
heel erg rock 'n' roll ja, maar..."
Fay Lovsky: 17 aug. Open ha
ven festival Amsterdam; 25
aug. Uitmarkt Amsterdam; 1
sept. Uitmarkt Rotterdam; Tij
dens De Parade doet Fay Lov
sky de voorstelling 'Lovsky op
een onbewoond eiland'.
door Richard Stekelenburg
Amsterdam - Geloof het of niet,
maar Fay Lovsky heeft een serieu
ze popplaat gemaakt. Op 'Maze
of mirrors' heeft de Amsterdamse
doe-het-zelf muzikante haar spie
lerei even opzij geschoven voor
grotere thema's. Dit keer dus
geen muziek in stripvorm. „Niet
voor niets breng ik deze cd uit
onder de naam 'Lovsky'. 'Fa/
staat voor de speelgoedmuziek.
Al heeft Fay zich op deze plaat
best kunnen uitleven hoor. De
zingende zaag, de zippy zither en
de theremin zijn gewoon aanwe
zig"
Na het Nederlandstalige uitstap
je op voorganger 'Eigen weg' is
Fay Lovsky terug met Engelstalig
repertoire. „Dat ligt me toch be
ter", zegt ze. In het Engels kan ik
me uiüeven in de taal die refe
reert aan popmuziek terwijl ik
mijn stoutheid, als ik het zo mag
noemen, kwijt kan in de vorm
en de keuze voor de instrumen
ten. Mijn grootste kracht is de
voortdurende knipoog naar In
credibly Strange Music. In het
Nederlands wijst dat onverbid
delijk richting cabaret, en ik ben
nou eenmaal geen cabaretière.
Ik ben popmuzikant."
Dat knipogen leverde in het ver
leden minimaal één onvervalste
klassieker op, zij het in (pseudo)
Frans: het wijnlied 'Appèllation
Contrölée', een bewerking van
het huislied van de met haar be
vriende Haarlemse striptekenaar
Joost Swarte. Geknipoogd wordt
er echter juist op Maze of mir
rors' aanzienlijk minder dan we
van Lovsky gewend zijn.
„Op deze plaat staan liedjes die
ik al jaren had liggen, maar
nooit heb opgenomen. Ik durfde
misschien wel niet zo goed. Ik
had altijd zo'n gevoel van: 'Sjon
ge, jonge wat is dit serieus. Ko-
nijne... ik ben Leonard Cohen
niet!' Door het fantastische ge
Fay Lovsky: „Het is wel eng, zo'n serieuze cd - het lijkt zo ambitieus. Maar het zat er in en moest er een keer uit." Foto: GPD/Lex van Rossen
voel dat ik met mijn huidige
band heb, kon ik ze nu wél vast
leggen. In de groep verdwenen
die topzware gedachten die ik
bij die nummers had vanzelf. Er
werd juist heel veel gelachen om
de eigen serieusheid. Om eerlijk
te zijn, mis ik 'de strip' wel een
beetje als ik nu naar de plaat
luister. Het is ook wel eng, zo'n
serieuze cd - het lijkt zo ambiti
eus. Maar het zat er in en moest
er een keer uit."
Op 'Maze of mirrors' is er ruim
te voor grote, zelfs politieke the
ma's in teksten over onvermo
gen in de liefde, zelfgenoeg
zaamheid, materialisme van
kinderen en stalken. In 'Happy
times to dust' zingt Fay: 'I... hide
my eyes..., I tell myself all kinds
of lies but far away in the sun
reverberate a thousand drums'.
„Ik heb het ooit geschreven naar
aanleiding van een reportage
over een enclave in Zuid-Afrika -
Mandela was nét terug - met al
leen maar rijke mensen onder
parasolletjes - de oogkleppen op
tegen de boze buitenwereld
slechts even verderop. Ik dacht:
dat is met Europa eigenlijk ook
aan de hand - we baden in de
zon en weelde terwijl iets ver
derop mensen in diepe ellende
zitten. Het nummer is na zoveel
jaar alleen maar actueler gewor
den. Het gevaar is dichterbij ge
komen. Ondertussen koesteren
we een schijnveiligheid. 'The to
wer is trembling, come down it
must'."
Tegenover de verontrusting in
'Happy times' staat de gerust
stelling in 'Place in the sun'. Lo
vsky: „Het nummer is geschre
ven voor een vriend van mij, een
immigrant uit Bulgarije met vre
selijke heimwee naar dat strand
aan de Zwarte Zee waar hij heeft
gewerkt. Ik wilde maar zeggen:
er zijn hier ook mooie plekjes op
het strand. Al bedoel ik dan niet
direct Zandvoort. Het blijft
moeilijk met heimwee. Ik heb
ooit overwogen naar San Fran
cisco te verhuizen toen ik daar
een Amerikaanse vriend had - ik
zou kapot zijn gegaan! Niet om
dat ik nou zo oer-Hollands ben.
