De opmars van het beachvolleybal
'We hebben het toch wel erg goed hier'
Aso's, vwo-kind en minimumlijder
Wilde weersvoorspellingen zi
geen ramp voor attractiepark!
Dansen
Jongeren terug van werkvakantie in Roemenië
DONDERDAG 8 AUGUSTUS
door Paul de Tombe
Voor de een is het de ultieme zo-
merervaring. „Op een zwoele
avond tot een uurtje of tien lek
ker ballen op het strand, terwijl
de zon in de zee zakt en er een
kotter voorbijvaart. Dan ben je
toch meteen verkocht?" Voor de
ander gaat het om de trendy sce
ne tijdens toernooidagen, om de
flitsende outfits, de fraaie zonne
brillen en de kleurige bandanas.
Een derde wordt alleen aange
trokken door het spectaculaire
van de sport, die officieel wordt
gespeeld met teams van twee
personen, maar natuurlijk ook
door uitgebreidere formaties kan
worden beoefend. Naast alle re
denen om beachvolleybal te gaan
spelen, staat één ding onomsto
telijk vast: het spelletje wordt al
maar populairder. Bij steeds meer
strandtenten zijn palen met net
ten te vinden en in de Lipton Ice
Tea Tour is bijna geen plek meer
te krijgen.
Voor de 26 toernooidagen van
Neerlands grootste beachvolley-
baltoemooi zijn dit jaar rond de
7800 inschrijvingen. Dik tien
maal zoveel als bij de start elf
jaar geleden. „En we hebben
geen idee waar het gaat eindi
gen", stellen Lex Bouwer en
Frank van Overeem. Zij zijn de
directeuren van de Haagse Free
Time Promotion Group, die de
tour in opdracht van de Stich
ting International Dutch Beach
Volleybal Circuit in dertien
weekeinden langs negen ver
schillende badplaatsen leidt.
Het centre court, het kleine
stranddorp met sponsor- en or
ganisatiestands en de 95 tot 115
veldjes zijn overal en altijd vol.
Het is tekenend voor de snelle
opkomst van de 'fiinsport', die
in betrekkelijk korte tijd olym
pisch werd. Overgewaaid van de
stranden in Noord- en Zuid-
Amerika, boeide het spelletje
Frank van Over
eem (links) en Lex
Bouwer bij hun fa
voriete, trendy
tijdverdrijf:
beachvolleybal.
Foto: Henk
Bouwman
Nederlandse beachvolle
want daar is het begoni
neemt met The Wave Ti
ook deel aan negen toei
van de Lipton Ice Tea T
was degene die meteen
kocht' was toen hij in IS
spelletje voor het eerst s
de zon in zee zag zakkei
kotter voorbij zag varen
twee weken geleden hac
zo'n ervaring. Aan de en
ging de zon onder, aant
re kant kwam de maan i
en wij stonden lekker te
Dat maakt beachvolleyb
prachtig."
Waar: De Lipton Ice Te,
Volleybal Tour doet op
11 augustus Vrouwenp
Walcheren aan. Op 17
augustus wordt het toe
weer in Scheveningen
den. Met onder meer c
van de strijd van de 16
beachvolleyballers van
land om de titels Queei
King of the Beach. Ook
weekeinde op 24 en 25
tus, met prijsuitreiking
afsluitende beachparty,
gepland in Scheveningi
zich in hetzelfde weeke
het NK Beach Volleybal
speelt
Internetadressen:
www.liptonicetea.nl,
www.beachvolley.nl,
www.freetime.nl
Als je niet van
zee houdt, kui
spelletje maar b
spelen.
ziek, maar af en toe schalt via de
geluidsinstallatie ook een op
roep die het ongedwongen ka
rakter van de dag onderstreept.
„Er zijn weer een paar teams
zoek. Willen Charlie's Beach An
gels en de Zandtaartjes naar
veld 56 gaan?"
„Ja de namen zijn alternatief en
het is ook een beetje een trendy
wereldje," zegt Robert Blan-
kesteijn, volleyballer van het
Voorschotense Gemini die met
zijn teamgenoot Daan Meijs op
het strand de tweemansformatie
'Nu even niet' vormt. „Maar de
entourage is geweldig en het is
altijd heel gezellig. Zonder het
sfeertje er omheen zou ik ook
wat minder gaan, al is het ons
vooral om de sport te doen."
De grootste attractie van het
spelletje zelf, ligt in het spelen in
de vrije natuur en in het specta
culaire karakter. Het mulle zand
verleidt de deelnemers vaak tot
de gekste capriolen en anders
dan in de zaal, waar volleybal
wordt bedreven met teams van
zes op een groter veld, kan nie
mand zich op het strand ver
stoppen. Zwakke punten wor
den daardoor in een mum van
tijd blootgelegd. Op wat hoger
niveau is beachvolleybal dan
ook een sport voor allrounders,
maar iedereen die een beetje
balvaardig en wendbaar is kan
ermee beginnen. Daar zijn maar
een paar attributen voor nodig:
een beachvolleybal die in elke
sportzaak te koop is, een partner
en een paar tegenstanders.
Langs de kust zijn vervolgens
wel strandpaviljoens te vinden
waar netten hangen of waar die
tegen een gering bedrag te hu
ren zijn. „En er zijn ook mensen
die de palen, de netten en de lij
nen zelf meenemen", zegt Van
Overeem.
Hagenaar Danny Raatgever doet
dat geregeld in Kijkduin of Sche
veningen („het mekka van het
Beachvolleybal i
leren en op elk i
beoefenen. Je h(
lid te zijn van i
en je hebt er wi
ding voor nodig,
bikini zijn al vo
Bandana (teg
zweet) en zonn
het zand uit de
weren, zijn aan t
aanvankelijk voornamelijk om
het blitse imago (mooie meiden,
strakke mannen), maar gaande
weg verleidde de aparte combi
natie van zon, zee, zand en
zweet velen tot meedoen.
„Komt omdat iedereen het kan
spelen, ook bij ons", weet oud-
Oranjevolleyballer Frank van
Overeem.
„Van mensen
die net weten
dat een bal
rond is, tot
topvolleybal-
lers uit de
zaal. Voor de
toppers is het
topsport,
voor de re
creanten is
het een aparte vrijetijdsbeleving
en de sfeer er omheen is heel
ongedwongen."
Volgens Van Overeem past dat
precies in de trend die heerst in
de doelgroep van 18- tot 35-jari-
ge, hoger opgeleide jongeren.
„Daarin is het niet meer stoer
om te laten zien dat je rijk bent,
maar dat je over vrije tijd be
schikt en daarin op een relaxte
manier actief bent. Zoals het
ook een trend is om elkaar daar
bij op te zoeken. De toernooien
hebben het karakter van een
grote reünie
en worden
gezien als
een korte
strandvakan-
tie."
Het blijkt tij
dens een van
de dagen
waarop
Schevenin
gen wordt
aangedaan. Wie niet twee tegen
twee, drie tegen drie of vier te
gen vier speelt, ligt lui in meege
nomen koepeltentjes - wie wel
in het veld staat, spant zich ont
spannen in. Begeleid door mu-
Verslaggeefster Nancy Ubert is
met Leidse minima op groepsva-
kantie. Negen moeders met kin
deren verblijven in recreatiecen
trum De Woensberg in Blaricum.
Vandaag de vierde en laatste af
levering van de serie impressies.
Begin
„Op naar de jongens. Ik ben er
helemaal klaar voor." „Schrijf
dat maar op je buik, Roxanne",
wijs ik mijn bijna dertienjarige
dochter al rijdend in de auto te
recht. „We doen een paar dagen
aan een vakantie voor bijstands
moeders mee en als het goed is
zijn alle kinderen jonger dan
twaalf jaar. Dus dat lellebellen
met jongens van vijftien kun je
wel vergeten." „Wat moet ik dan
al die dagen doen?" „Je kunt er
iets van leren. Wij zijn bijvoor
beeld nog nooit op groepsva-
kantie geweest. Kijk maar eens
goed om je heen. En ga de klei
ne kinderen vermaken, zodat
hun moeders wat tijd voor zich
zelf hebben." „Ja, hoor! Dat heb
ik weer, een moeder die zonodig
sociaal wil zijn en mij dwingt
daaraan mee te doen. Wedden
dat ik me rot verveel. Wedden
dat het allemaal aso's zijn. Dat
past toch niet bij een vwo-kind
als ik ben." De verdere rit zit er
een chagrijnig meisje vol voor
oordelen op de passagiersstoel.
Dan
Roxanne laat zich alleen tijdens
de maaltijden zien. Oma Judith
en haar kleindochter hebben
haar hart gestolen. Marlies en
haar zesjarige jongen kunnen
niet meer stuk.
„En Marian met haar kinderen
vind ik ook zo leuk. Eigenlijk
vind ik iedereen hartstikke aar
dig."
Rox doet aan een urenlange
fietstocht door de regen mee
(iets dat ze thuis nooit zal doen)
en klaagt geen enkele keer over
de maaltijd (wat ze thuis altijd
doet).
Ze vermaakt de complete kin
derschare met een stoelendans,
kleit met de allerkleinsten en
bekvecht met de jongens van
haar leeftijd.
„Die zijn wel veel kinderachtiger
dan ik ben, maar verder vallen
ze wel mee."
Omdat Roxanne zich geen mo
ment verveelt, heb ik alle ruimte
om met de vrouwen te praten.
Aanvankelijk zijn ze op hun
hoede. 'Wat ga je dan schrijven',
'Ik wil echt niet in de krant', 'Je
zet toch niet mijn hele naam er
in'.
Later willen ze ook van mij alles
weten.
'Ben jij soms ook bijstandsmoe
der geweest?' Nee, maar zeven
jaar geleden was ik als freelancer
wel een echte minimumlijder
met een veel te duur huis.
Tenslotte
„Naar huis?! Ik ga niet mee. Ik
pieker er niet over. Wat moet ik
thuis doen dan? Beetje achter de
computer zitten, zeker." Roxan
ne bokt. „De anderen blijven
toch ook nog een paar dagen."
„Het is hun vakantie, Rox. We
waren slechts een paar dagen te
gast."
In de auto ratelt ze maar door.
„Een paar vrouwen zijn wel een
beetje te dik, hoor. Volg
kunnen ze daar niks aai
Gezond eten kost gewoi
te veel geld. Echte aso's
niet bij. Die kleine van
is zo'n gaaf slim ventje,
Weet je dat Marian na d
tie voor het eerst weer g
ken? Amal heeft, geloof
wel het een en ander m
maakt. Toch ben ik wel
wij geen minima zijn."
het anders wel geweest
paar jaar geleden."
„Echt? Daarom kon ik z
goed met ze opschieten
Zelden hebben de weersvoorspellingen van het
KNMI dreigender geklonken dan de afgelopen
dagen. Pas op, waarschuwen de weerprofeten,
het mooie weer kan ieder moment omslaan, en
voor je het weet word je gegrepen door een wer
velwind. Het ontbreekt er nog maar net aan dat
iedereen die niet per se naar buiten hoeft, het
dringende advies krijgt om achter de geraniums
te blijven zitten. Maar duidelijk is in ieder geval
dat wie toch naar buiten gaat en overvallen
wordt door noodweer, daarover achteraf niet
mag gaan klagen in De Bilt.
Het kan natuurlijk niet uitblijven, of dit soort ex
treme weersvoorspellingen hebben effect op het
gedrag van de recreant Als die al de deur uit
gaat, dan toch liever naar een overdekte plek, en
als hij al de weg op gaat, dan in ieder geval niet
met de caravan over de dijk Enkhuizen-Lelystad.
„Mensen gaan bij slecht weer naar alternatieven
zoeken", weet Duinrell-directeur Roderick van
Zuyien van Nijevelt, die er vervolgens trots aan
toe voegt dat zijn park die alternatieven in ruime
mate in huis heeft. „Wij hebben natuurlijk het
Tikibad en allerlei overdekte shows", aldi
Zuylen.Het aantal bezoekers daalt daardc
slecht weer niet dramatisch.
Ook andere attractieparken hebben de af
pen jaren flink geïnvesteerd in slecht-we<
zieningen. „Wij hebben dagelijks shows v
zo'n duizend man overdekt kan zitten of
vertelt directeur Jos Faaij van familiepark
vliet in Leidschendam.
Toch wordt de Drievliet-directeur niet vrc
het weer van de afgelopen tijd. „Toen het
week 32 graden was, merkte je dat iederei
het strand ging. Dat is ook geen goed wet
ons. Het moet ergens tussen de extremen
ten, dan gaan mensen er eerder op uit. M
zeggen wel eens dat het lijkt of het weer ii
jaar extremer wordt."
Gisteren barstte in de loop van de dag nel
gens de voorspelling op sommige plekkei
noodweer los. Op de meeste plaatsen wat
een rustige zomerdag met een temperatu
boven de twintig graden. De attractiepail
leefden een topdag.
Ouders, broers, zussen en vrien
den en groepsgenoten. Allemaal
stonden ze gisterenmorgen om
kwart over tien op station Lam
menschans in Leiden. Toen kwam
de trein aan met vijftien jongeren
van diaconaal centrum De Bakke
rij. Uitgeput keerden zij terug van
een bijzondere werkvakantie in
Roemenië.
„Hartstikke gaaf was het", ver
zucht Andrea van Leeuwen (21)
nadat ze zich uit haar moeders
omhelzing heeft losgeworsteld.
„De mensen daar zijn heel erg
lief, maar vooral in de steden
heerst grote armoede. Velen
hebben geen gas en geen dou
che. Misschien zijn ze wel heel
gelukkig zo. Ik weet niet of luxe
je leven wel verrijkt. Ik heb best
veel geld uitgegeven op terrasjes
en tijdens het winkelen. Het is
daar zo goedkoop."
Reisgenoot Aafke de Roos (23)
gaf slechts vijftien euro uit. „Het
voelt niet lekker als je uit die ar
moede met bergen spullen te
rugkomt" Ze vindt de reis 'heel
erg indrukwekkend'. „Ik heb zo
veel gezien, dat ik het nog niet
allemaal op een rijtje heb."
'Superlekker' omschrijft een
zichtbaar vermoeide Thomas
Wassenaar (16) de reis waarop
de groep werkte met straatkin
deren en bejaarden, en hulp
bracht aan arme, grote gezin
nen. Met een hoed op zijn
hoofd en een grote tas op zijn
rug zoent hij zijn reisgenoten
gedag. „Mensen zijn daar of
heel erg arm of heel rijk. We be
zochten een familie die met z'n
achten in een hokje woont."
Begeleidster en diaconaal wer
ker Jacqueline Schoonwater (49)
van De Bakkerij bezocht Roe
menië voor de 28ste keer. Zij is
inmiddels vertrouwd geraakt
met de armoede. Toch was ook
zij geschokt door het achtkoppig
Familie en vrienden onthalen jongeren van diaconaal centrum De Bakkerij na hun reis naar Roemenië. Foto: Henk Bouwman
gezin dat in het piepkleine hokje
woont. „Hun woonsituatie was
echt mensonterend, 's Winters
wordt het daar wel min dertig
graden. Het deed een beetje aan
Archeon denken, maar dan er
ger en echt."
Voor deze mensen en voor nog
vier andere gezinnen wil De
Bakkerij vijfhuizen kopen en
opknappen. De jongeren gaan
iedere maand vijf euro storten.
Door de projecten van de diaco
nie verbetert de kansarme situa
tie van veel Roemenen. Arnien
die niet bij een project mogen
aanschuiven, zijn duidelijk
slechter af, meent Jacqueline.
„De overheid wil of kan niets re
gelen. Door de geldontwaarding
zijn pensioenen en huizen niets
meer waard. Ik mag het natuur
lijk niet zeggen, maar eigenlijk
zou iemand een keer een aan
klacht tegen de staat moeten in
dienen."
Dick van Popering (24) kwam
dinsdagavond al aan met het
vliegtuig. Frisgeschoren en ge
wassen staat hij zijn groepsge
noten op te wachten. „Ik wil lie
ver niet reizen op zondag, van
wege mijn geloof. Vliegen was
hét alternatief." Bovendien gaf
een vervroegde terugkomst ex
tra tijd, tijd die Dick hard nodig
heeft. „Morgen heb ik een tenta
men burgerlijk recht."
Relativeren, dat leer je in Roe
menië meent Dick. „Mensen in
Nederland kunnen ook onder
slechte omstandigheden leven
maar dat is niets vergeleken met
Roemenië. Op de wegen scheur
je zigzaggend om de kuileA Een
paard en wagen is nog een
doodnormaal vervoersmiddel in
de kleine dorpen. We hebben
het toch wel erg goed hier", ver
zucht de student. Het geloofs-
motto 'heb je naaste lief kon de
overtuigd christen eindelijk in
praktijk brengen. „Het werkt
aanstekelijk. Ik kan het iedereen
aanraden." Na innige omhelzin
gen en vele afscheidszoenen
gaat iedereen snel met paps en
mams mee naar huis. Een snelle
warme douche en dan eindelijk
slapen.
Heel de zomer moeten werken?
Of de kiekjes uit Frankrijk al lang
en breed ingeplakt? Dan wordt
het bijna weer tijd om de vol
gende trip te boeken. Het na-
jaars- en winteraanbod van de
reisorganisaties geeft suggesties
voor lekker lange wintervakan-
ties, maar ook originele, korte
uitjes. Want vakantie moet te
genwoordig vooral anders zijn.
Wat te denken van de jazz- en
salsacruises die Peter Langhout
in de maand september ver
zorgt. Twee nachten feesten op
een luxe ferry op de Noordzee,
met een tussenstop in Newcast
le. Voor wie niet van dansen
houdt, is de shoppingcruise
naar Engeland een alternatief.
Ook Arke heeft zich door Groot-
Brittannië laten inspireren en
komt dit seizoen met Harry Pot-
ter-reizen. Een trip langs histori
sche plaatsen waar de jonge to
venaar zijn avonturen beleefde.
Dus met de kinderen op spo
kenjacht in York en naar Aln
wick Castle, het kasteel uit de
film 'Harry Potter en de Steen
der Wijzen'.
De wintergidsen liggen binnen
kort bij de reisbureaus en belo
ven naast avontuur ook veel
zon. De behoefte aan een dosis
zonneschijn in de koude maan
den blijkt nog elk jaar te groeien.
Maar ook hier is een ticket naar
een comfortabel hotel met
zwembad voor de hippe vakan
tieganger niet meer genoeg.
Djoser stuurt reizigers naar de
Canadese Rocky Mountains om
per hondenslee gletsjers te be
dwingen. Of naar Peru of Nami
bië, om te sandboardenop de
latten, maar zonder sneeuw.
Nog meer 'andere' reizen: op
een expeditieschip langs Filip
pijnse eilanden en ei
peersafari tijdens de
duistering op 4 oktober
Afrika.
In de brochure voor I
kanties van Holland li
nal wordt Barcelona a
zen als stedentrip bij ui
eenmaal uitgekeken o[
tuur, gastronomie en tr
gaansgelegenheden kui
met helikoptervluchten
marantochten.
Onmogelijk te kiezen
heerlijks? Dan is een
singsreis van Swingl j|
schien iets. Vul een bi
geef de wensen door I
of glamour, eenvoudig
cultuur of natuur) en
maakt een plan, dat je
voor vertrek te horen I
je toch wat anders wilt
