.snadlt! LEIDEN REGIO
Jacobswoude vreest
tekort van 525.000
'Voor een boot vroegen
we zevenenhalve cent'
3Ieder respectabel mens heeft tegenwoordig een eigen
'Monster Ter Aar' verslijt
drie advocaten in één jaar
Alkemade trekt twee nieuwe jeugdwerkers aan
vToe op rails
yptraagt trein
Wethouder Carabain 'hersenstoeit' nog over de inhoud
Stijlvol rouwcentrum
Oegstgeestse blikt terug op jeugd in Oude Tolhuis
BKjRB HgflL. Hfö&k B&Hi dffitr JtÊK*. HDC973 woensdag 7 AUGUSTUS 2002
esloten
P- Rijksweg A44 is in de
e van 16 augustus tot en
i september vanuit Am-
n in de richting Den
rijf aaneengesloten week-
afgesloten. De weg
opgeknapt. De afsluiting
elke vrijdagavond om 20
i li wordt op maandagoch-
?n 5.00 uur weer opgeheven.
H( kzaamheden bestaan uit
ei ibrengen van een ZOAB
jo iag, groot onderhoud en
in ntal aanpassingen. De
lag uit 1983 voldoet niet
ijg an de richtlijnen van te-
te ordig. Van 18 oktober 20
:n en met 28 oktober 05.00
o(Jie hele weg in beide rich-
afgesloten. In deze pe
elden de volgende om
en: Via rijksweg A4, naar
lag Wassenaar en Am-
iejn; Via de N207 en N208
ei issenheim en omstreken
^qrijksweg A4 en N445 naar
In
eringbrug
it politie toe
mgbrug - Enige inwo-
n Weteringbrug hebben
_pgenten toegejuicht tij-
;n snelheidscontrole op
Igsloterdijk. Zij maakten
0 n foto's van de agenten,
[housiast werden be-
voor hun aanwezigheid,
inten slingerden negen
i twintig gecontroleerde
e^jobilisten op de bon we-
r(J hard rijden. De hoogste
,e^d was maar liefst 91 kilo-
vper uur, terwijl slechts 50
^ier per uur is toegestaan.
j $tie hield de controle
Opleiding van klachten
-yjjhard rijdende automo-
jjj. Even voor de zomerva-
h^iad er nog een dodelijk
?j^l plaats op de dijk.
nfn/alphen - Was het
ngjseinstoring? Waren de
czaamheden op het
ir weer uitgelopen? Of
er een boom op het
>r? Driewerf neen! Dit
zorgde een koe voor
ithoud op het spoor
"ten Leiden en Alphen
den Rijn. Het dier liep
jrmiddag rond half een
pile rails. De politie was
I [ter plaatste om de koe
l-ihet traject te verwijde-
zodat de trein op een
srteldrafje verder kon rij-
[e\ De Nederlandse
nörwegen kunnen niet
•etpllen waar de koe van-
elh kwam. „Mogelijk
er ergens een hek
gdigestaan en is de koe
rljontsnapt", zegt een
it (voorlichter van de NS.
door Nancy Ubert
voorschoten - Wethouder Wim
Carabain is 'een beetje boos' op
de makers van de website Voor
schoten Online. Op één van de
pagina's stond aangekondigd
dat Carabain door hen een ei
gen internetsite laat ontwikke
len. Dat Voorschoten Online op
basis van een offerte, zonder
verdere afspraken over de in
houd van de site, openbaar
maakt dat Carabain een eigen
website krijgt, vindt de PvdA-
wethouder niet kies. „Het gaat
nota bene om een privé-project.
De site moet een presentatie
worden van mezelf."
Carabain laat de website niet
maken omdat hij ijdel is, maar
wel omdat hij met het digitale
tijdperk wil meegroeien. „Ieder
respectabel mens heeft tegen
woordig een eigen website. Dat
is gebruikelijk." Dus waarom
zou de wethouder niet. Over de
inhoud van de pagina's is Cara
bain nog aan het hersenstoeien.
„Er komen in elk geval wat pu
blicaties van mezelf op te
staan."
Marco den Boef van Voorscho
ten Online heeft na een telefo
nisch onderhoud met Carabain
gistermiddag onmiddellijk de
gewraakte aankondiging van het
net gehaald. „We kunnen elkaar
nog in de ogen kijken, hoor. Het
is met een sisser afgelopen", al
dus Den Boef. Het duurt nog
weken voordat de website van
Carabain opvraagbaar is. De
wethouder heeft zelfs nog geen
domeinnaam geclaimd. Zo zijn
de adressen www.carabain.nl en
www.wimcarabain.nl nog te re
serveren. „Kun je nagaan hoe
ver ik met dit project ben. Be
grijp je nu dat ik niet blij ben dat
dit nieuws uitlekt? Overigens is
Carabain geen domeinnaam die
iedereen graag zou willen clai
men."
Ondertussen wordt binnen het
college van burgemeester en
wethouders ook nagedacht over
een eigen internetpagina voor
iedere bestuurder. Die sites wor
den gelinkt aan de gemeentelij
ke website. „Maar ook hiervoor
bestaan nog geen vastomlijnde
plannen", zegt Carabain. „We
moeten nog afspraken maken
over hoe die pagina's eruit ko
men te zien en wie ze gaat bij
houden. Want niets is moorden-
der dan een niet-actuele websi
te. Dat is één keer klikken en
nooit meer terugkomen." Hoe
dan ook wil de wethouder via de
digitale snelweg vaker 'zijn' bur
gers gaan ontmoeten. „Ik ben
ook zeker van plan om na de va
kantie uitgebreid te gaan chat-
ten met de mensen voor wie ik
werk."
Carabain hoeft het wiel niet op
nieuw uit te vinden en kan pro
fiteren van de ervaringen van
zijn PvdA-collega Jan Hamming
in Tilburg. Hammings site werd
begin dit jaar bekroond met de
Webwijzer Award en uitgeroe
pen tot de meest innovatieve
overheidswebsite. De jury prees
het digitale contact met de in
woners. Hamming chat elke
dinsdagavond van zeven tot
acht uur.
alphen aan den run - Sommige mensen moeten er nog een beetje
aan wennen, aan het splinternieuwe rouwcentrum naast de Salvatori-
kerk in Alphen aan den Rijn. Dat het modern is, is ontegenzeggelijk
waar. Architect Greve van architectenatelier Boskoop had de gedachte
dat het rouwcentrum zich 'in metaforische zin' uit de aarde zou moe
ten verheffen. Verder heeft het gebouw een dak van gras gekregen,
een hoofdingang die 'glasrijk in scherven' is, en kijkstrepen in de zijge
vels die 'als Gods brievenbussen nog een brug slaan tussen leven en
dood'. Wie goed kijkt, ziet wat de architect daarmee bedoeld heeft.
Het rouwcentrum is inmiddels helemaal af, de twee Alphense uit
vaartondernemingen Eenvoud en Kramer hebben het gebouw al een
klein maandje in gebruik. In september volgt de officiële opening.
Foto: Wim Dijkman
alkemade - Alkemade heeft twee nieuwe
jongerenwerkers gevonden. Met ingang van
1 september vervangen Esther Luyken en
Nastasia Verkade de jongerenwerkster Sas-
kia Roosen. Het is voor de derde keer in
twee jaar dat nieuwe jongerenwerkers met
de jeugd komen kennismaken.
Ruim een half jaar nadat ze is begonnen laat
Roosen Alkemade achter zich. Ze was daar
aangesteld via welzijnsbureau PJ Partners,
maar had verwacht beleidswerk te doen in
plaats van het directe contact met jongeren
aan te gaan. „Toen ik dat hoorde dacht ik:
'dit kunnen we niet over onze kant laten
gaan', aldus wethouder Reijnders. „Ik heb
PJ Partners direct geprest om voor een nieu
we jongerenwerker te zorgen."
De nieuwe krachten Luyken en Verkade
werken in Leiderdorp als koppel en gaan dat
in Alkemade ook doen. „Ze worden daar
voor een aantal uur weggehaald om voor
ons te gaan werken", zegt Reijnders. Luyken
en Verkade gaan werken vanuit De Alke
burcht.
ter aar- De rechtszaak tegen de 60-jarige Gronin
ger die wordt verdacht van de moord op drie Gro
ningse prostituees heeft opnieuw vertraging opge
lopen. Gisteren meldde het openbaar ministerie
nog dat de verdachte waarschijnlijk begin septem
ber moet voorkomen, maar dat bleek onhaalbaar.
De verdachte, die in de jaren zeventig in en rond
Ter Aar twee vrouwen op brute wijze vermoordde
en daarvoor achttien jaar vastzat, bleek opnieuw
van advocaat te zijn gewisseld. De Amsterdamse
advocaat G. Hamer, die de verdachte tot voor kort
verdedigde, is door de Groninger aan de kant ge
zet en wordt vervangen door advocaat B. Ficq. Zij
liet de rechtbank in Groningen weten dat ze zich
nog in de zaak moet verdiepen, en vroeg daarom
om drie maanden uitstel. Dat verzoek is gehono
reerd.
Het is niet duidelijk waarom de verdachte Hamer
aan de kant heeftgezet. Hamer weigert elk com
mentaar. Ficq, die de verdachte inmiddels een
maal gesproken heeft in de gevangenis in Hooge-
veen, is al de vierde advocaat van de verdachte in
een jaar tijd. Eerder werkte de man met de Gro
ninger F. Landstra en de Leeuwarder W. Anker.
jacobswoude - Jacobswoude be
reidt zich voor op een financiële
tegenvaller van 525.000 euro.
Vooral door stevig gestegen per
soneelslasten voorziet het ge
meentebestuur een veel groter
tekort op de begroting dan in
voorgaande jaren.
Om het gat te dichten stellen
burgemeester en wethouders
bezuinigingen voor op perso
neel, gemeentelijke voorzienin
gen en denken zij aan verhoging
van de gemeentelijke heffingen
en belastingen. Alleen op nale
ving van regels en wetten willen
B en W per se niet bezuinigen.
Ook gedwongen ontslagen op
het gemeentehuis zijn volgens
burgemeester Van Beek niet aan
de orde. Wel acht hij het moge
lijk dat de gemeente bezuinigt
door personeel dat korter wil
werken niet te vervangen.
Van Beek schat het verwachte
geldtekort bij ongewijzigd beleid
ongeveer twee keer zo groot als
de afgelopen jaren. Vooral de
met 191.000 euro gestegen loon
kosten (volgens Van Beek onver
mijdelijk door CAO-verhogin-
gen) tildcen flink aan. Verder is
Jacobswoude 108.000 extra kwijt
aan de Intergemeentelijke Soci
ale Dienst ISD.
„Maar we steken nog altijd gun
stig af bij Ter Aar en Nieuw
koop, die veel grotere tekorten
voorzien", haast de burgemees
ter zich te zeggen. Op het ge
meentehuis zoeken ambtenba-
ren uit of de geopperde ombui-
gingsvoorstellen elk een bespa
ring van 175.000 euro kunnen
opleveren. „Wij bekijken alles
waar wij als gemeente invloed
op hebben", zegt Van Beek, die
met name mogelijkheden ziet
om meer aan bouwleges te ver
dienen.
De burgemeester sluit ook een
verhoging van de onroerend
zaakbelasting OZB voor volgend
jaar niet uit, maar die hangt me
de af van de plannen van het ka
binet. Dat wil op termijn af van
de huizenbelasting. Van Beek
vindt dat afschaffing van de
OZB de gemeentelijke zelfstan
digheid aantast Maar als het ka
binet de belasting zou vervan
gen door de instelling van een
andere vorm van belasting, zo
als een ingezetenenbelasting,
verdwijnt zijn bezwaar. Tot nu
toe verhoogt Jacobswoude de
OZB volgens Van Beek minder
drastisch dan omringende ge
meenten zoals Leiderdorp en
Rijnwoude.
Het is niet gezegd dat de ge
meenteraad alle bezuinigings
voorstellen klakkeloos over
neemt. Zo moeten de college
partijen CDA en Gemeentebe
lang kijken of de plannen stro
ken met hun coalitieprogram
ma. Daarnaast houdt Van Beek
er rekening mee dat de kosten
om de regels na te leven nog op
lopen. Met de aanstelling van
een zogeheten handhavingamb-
tenaar zo weet hij inmiddels,
ben je er nog niet „Je kunt wel
een overtreding vaststellen,
maar wij lopen daarna vast op
de juridische afwikkeling. Die
kost ook weer geld."
Ubert
afpcy
(J iEST - Van Marrie Zwaan
had het Oude Tolhuis
Haarlemmertrekvaart
restaurant mogen wor-
vroeger is het ook
r0 geweest", zo
iar verklaring. De afgelo-
volgde zij het nieuws
jJiet ruim 300 jaar oude
de voet. De vele
ïoencnten verzamelde zij
plakboek. Want
kwieke Oegstgeëstse
l^ji ue Tol' als geen ander.
geboren en bracht daar
haar hele jeugd door.
In de huiskamer hangt een
groot schilderij van zondags-
schilder C. Eulink. Het is een
wintertafereel met op de achter
grond het Oude Tolhuis. „Dat
wil ik dus nooit meer kwijt", be
nadrukt ze. „Ik heb het van mijn
man gekregen. Die heeft het ge
kocht op de allereerste kunst
markt die bij winkelcentrum
Lange Voort is gehouden."
„Ik ben toch zo blij dat Menno
Smitsloo eindelijk groen licht
krijgt om De Tol op te knappen.
Zo jammer dat hij zoveel tegen
werking kreeg bij zijn eerdere
plannen. Dat hij er een restau
rant van wilde maken, bijvoor
beeld, was juist een hartstikke
leuk idee. Ik had het mijn kinde
ren en kleinkinderen al beloofd:
'Hoe duur het ook is, wij gaan
daar dan eten'. Vroeger, ik heb
dat niet eens meegemaakt, is het
ook een soort herberg geweest
Een pleisterplaats om de hard
werkende paarden rust te ge
ven."
Zwaan heeft 24 jaar in het Tol
huis gewoond. „Ik ben uit huis
getrouwd, zo ging dat nog in die
tijd. Ik werd als tweede meisje
geboren. Na mij kwamen er nog
drie. Mijn vader vond het best
jammer dat hem geen zoons
werden geschonken, maar aan
de andere kant was hij ook trots
op zijn vrouwen. We moesten al
jong meehelpen. Mijn oudere
zus hielp vooral mijn moeder in
het huishouden. Ik was het bok-
kie en moest met mijn vader het
land op en de koeien melken. Ik
heb het nooit leuk gevonden en
was maar wat blij dat nummer
vier dat op een gegeven mo
ment van me overnam."
„Ik werd toen kleuterleidster.
Mijn vader was boer en tolgaar
der. Hij pachtte De Tol van de
gemeente Leiden. Ik weet niet
hoeveel hij daarvoor moest be
talen. De pacht verdiende hij
dus terug door tol te heffen.
Mijn moeder hielp daarbij en
wij ook, toen we eenmaal oud
genoeg waren. Dat was me wat
hoor. Voor een boot vroegen we
zeven en een halve cent, auto
mobilisten moesten het dubbele
betalen en paard en wagen
mocht er voor een dubbeltje
door. Op vrijdag stikte het van
de brikken. Dan gingen de boe
ren heen en weer naar de Leidse
markt. Het was altijd rennen om
het geld te krijgen. Zeker die bo
ten jakkerden gewoon door en
dat kon mijn vader natuurlijk
niet uitstaan. Tijd om een jas
aan te doen had je niet. Dat
heeft ons beslist tegen de kou
gehard."
En het was vaak koud in het
Tolhuis, zegt de Oegstgeestse te
rugblikkend. „Mijn moeder zei
altijd: 'Hier of in Warmond, dat
scheelt je een hele jas'. We had
den geen elektriciteit of stro-
Het echtpaar Zwaan koestert het wintertafereel met het Oude Tolhuis. Foto: Mark Lamers
hoe koud de winters toen wa
ren."
In zo'n koude winter ontmoette
Marrie Ciggaar Bart Zwaan uit
Warmond. „Dat was op het ijs",
vertelt hij. „We zouden een
baantje samen op schaatsen,
maar zijn tot laat in de avond
doorgegaan." Een paar maan
den na de trouwerij emigreerde
het echtpaar Zwaan naar Au
stralië. „Daar hebben we dertien
jaar gewoond", gaat Marrie
Zwaan-Ciggaar weer verder. „Ik
kreeg steeds meer last van
heimwee en leed ook vreselijk
onder de hitte. Daarom zijn we
ilie Ciggaar voor De Tol, ruim 75 jaar geleden. Marrie Zwaan-Ciggaar ligt als baby in haar moeders
Foto: Particuliere foto
mend water, maar wel gas. Ook uiteindelijk naarNederland te-
de verlichting werkte op gas. Als ruggegaan. We kwamen weer in
ik eraan terugdenk voel Uc weer het Tolhuis te wonen. We kon
den namelijk niet zo snel een
huis vinden. Werk wel, maar
een woning niet. We hebben
ongeveer een jaar bij mijn ou
ders ingewoond. In die tijd,
1964, ramde een vuilniswagen
één van de palen van het tolhek.
Ik heb daar nog foto's van. Wat
een consternatie was dat. De
hele paal lag eruit."
Dan heeft ze het nog even over
de Tweede Wereldoorlog die het
gezin goed heeft doorstaan. „Wij
hebben nooit honger hoeven te
lijden, al moesten we in de laat
ste winter verschrikkelijk zuinig
zijn. Mijn moeder verkocht de
melk van onze koeien, maar
heeft daarvoor nööit een woe
kerprijs berekend. Daar ben ik
achteraf best trots op. Ook
mochten er altijd mensen mee-
eten en wie onderdak nodig
had, kon dat bij ons vinden. De
Duitsers hingen altijd wel bij
ons in de buurt rond. Ze konden
zich nabij het Tolhuis goed ver
stoppen. Dan eisten ze de fiet
sen op van passanten. Eén keer
hebben ze alle mannen uit de
omgeving een dag vastgehou
den in het seminarie in War
mond. Ook mijn vader zat daar
bij. Terwijl beneden in het Tol
huis een commandant zat, bi
vakkeerden twee zwagers van
me boven in een piepklein ka
mertje. Ze durfden bijna niet te
ademen en wij konden hen na
tuurlijk niets te eten of te drin
ken brengen. Dat is voor ons ei
genlijk de spannendste dag van
heel de oorlog geweest."
Hoe er straks wordt geleefd of
gewerkt in het 300 jaar oude
monument kan de Oegstgeestse
eigenlijk niet zoveel schelen. „In
al die jaren dat er nu over de be
stemming van het Tolhuis wordt
gebekvecht, heb ik me nooit
druk gemaakt over wie of wat
zich daarin zou vestigen. Zolang
de buitenkant maar bewaard
blijft en het omliggende terrein
in oude luister wordt hersteld.
Weet je dat vroeger het oude
tolhek jaarlijks werd opgeschil
derd? Er kwam een speciaal
mannetje voor het wapen
schild."
