DUIN BOLLENSTREEK
Politiesurveillant verdwijn
uit Duin- en Bollenstreek
Een lint van tentjes onder de koude douche des hemel;
Spanning stijgt bij Skuytevaert voor bezoek kroonprins
Speurtocht naar het verhaal van Late Lady
Cursus internet
voor ouderen
Auto en carport
in brand gestoken
Jongerencursus
zelfvertrouwen
Ouders graven bij
Noordwijk-op-Zee
Deelnemers EK zeilen kamperen op het Katwijkse strand
nfflii
streek - De Stichting Welzijn
Ouderen Teyiingen geeft weer
een cursus internet voor oude
ren. Sassenheimers, Warmon-
ders en Voorhouters van 55 jaar
en ouder kunnen zich opgeven
de stichting, telefoon 0252-
231805. De cursus beslaat vijf
lessen van anderhalf uur en
kost 65 euro.
hillegom - Een aan de Haven
in Killegom geparkeerde auto is
afgelopen nacht rond tien over
een in brand gestoken. De
brandweer kon het vuur blus
sen. Een getuige zag drie jon
gens wegrennen. De politie is
op zoek naar hen. Twee uur la
ter werd een stapel hout naast
een carport aan de Van de
Woestijneheem in brand gesto
ken. Het vuur sloeg over naar
de carport, die daardoor brand
schade opliep.
katwijk - Tieners met een wan
kel zelfvertrouwen kunnen hun
assertiviteit opvijzelen bij de
zesdaagse cursus Brainpower,
van de Katwijkse stichting Ku
bus 85. Docent J. Heemskerk
leert de deelnemers met behulp
van oefeningen opkomen voor
zichzelf, nee zeggen en grenzen
stellen. Ook leren de cursisten
omgaan met situaties waarin ze
worden gepest. Er is plaats voor
maximaal twaalf deelnemers, in
de leeftijd van 12 tot 16 jaar. De
cursus begint op 8 oktober en
kost 30 euro. Opgeven kan via
071-4033323
noordwijk - Een nieuwtje bij
het tweede Noordwijk-op-Zee-
festival, aanstaande zaterdag in
Noordwijk. Voor het eerst staat
ook voor ouders schatgraven
op het programma. Zij kunnen,
net als hun kroost, mooie prij-
zeti'uit het strand opdiepen.
Verder staan de bekende de-
mbnstrades, kinderspelletjes en
livemuziek op het programma.
dinsdag 6 AUGUSTUS 2002
katwijk - Bij de Katwijkse zeil
vereniging Skuytevaert loopt de
spanning langzaam op. Zater
dag, op de laatste dag van de
Europese Hobie Cat zeilkampi-
oenschappen, bezoekt kroon
prins Willem-Alexander het Kat
wijkse strand. De voorbereidin
gen om alles op rolletjes te laten
verlopen, zijn in volle gang.
Woordvoerder H. Minnee
noemt het officiële bezoek 'een
gigantische eer'. „Maar de zenu
wen beginnen nu zachtjes te ko
men. Het is een hoop extra or
ganisatie, zoiets doen we niet el
ke dag."
Het is onduidelijk of prinses
Méxima meekomt naar Katwijk.
Een woordvoerster van de Rijks
voorlichtingsdienst (RVD) zegt
dat dat niet gepland is. Ook
Minnee heeft er nog niets over
gehoord. „Het is een bezoek van
de kroonprins en wat hij verder
meeneemt, zien we ter plekke
wel."
Gisteren kwamen afgevaardig
den van de RVD, de politie, de
beveiliging, de gemeente en de
provincie Zuid-Holland om het
draaiboek door te nemen. Welke
route legt de kroonprins af, waar
gaat hij aan boord van de red
dingsboot en op welke plek ko
men de dranghekken om het
publiek op een afstandje te hou
den? Alle stappen werden
nauwkeurig nagelopen, nu zo
goed als alles klaarstaat op het
zuidstrand bij de Katwijkse zeil
vereniging.
Willem-Alexander arriveert za
terdagochtend om 10.15 uur op
de zuidboulevard, waar hij naar
het strandvak van Skuytevaert
wordt begeleid. Na de koffie en
een rondje over het terrein,
stapt hij aan de waterlijn op de
sloep van de Katwijkse Red
dingsbrigade, die hem naar een
jacht brengt waarmee hij nog
verder de zee op gaat naa
startplaats van de catama
Rond 11.30 uur wordt het
zoek weer terug op het st
verwacht.
Minnee verheugt zich voor;
de kleding van de kroonp
„Het is weliswaar een offi
bezoek, maar wel in vrijet
kleding. Dat is heel bijzoi
Maar ja, je gaat op het stran
eenmaal niet in pak lopen."
door Peter van Egntond
katwijk - Een tentje opzetten op
het strand. Eigenlijk mag het
niet, maar deze week knijpt het
gezag een oogje toe. Want hon
derden bezoekers en deelne
mers van de Europese kampi
oenschappen catamaranzeilen
strijken dezer dagen neer in Kat
wijk. Midden in de zomer, ter
wijl alle campings vol zijn. Wat
moet je dan, als organisatie? Je
laat ze gewoon kamperen naast
hun boot.
Even nog had organisator Skuy
tevaert een bijveld van Quick
Boys op het oog als kampeerge
legenheid. Maar al die tentha
ringen zouden de grasmat maar
verwoesten. Bovendien, dou
ches en toiletten waren er niet.
Dus slingert nu het kleurige lint
van tentjes tussen de duinrand
en de haag catamarans. Met
Oostenrijkers, Duitsers, Engel
sen, Italianen - allerhande volk.
Een paar Katwijkers staan er
ook. Scheelt toch weer een fiets
tocht van huis naar het strand.
Behalve wat avontuurzin en
misschien een scheutje roman
tiek, is het vooral pragmatisme
dat de kampeerders naar het
strand drijft. Een hotel is duur,
een campingplaats zeldzaam.
De kust is gratis, al lever je er
een permanent en kansloos ge
vecht tegen het zand.
Het zijn vooral Duitsers die hun
tent tegen de duinrand hebben
opgezet. Dat is geen sinecure,
want de steile helling van zand
moet gecorrigeerd. De kunst is
om een egale maar ook stabiele
plek voor de tent te creëren.
„We zijn met zes mensen een
dag bezig geweest om een ver
hoging te maken", wijst Eric
Rieve naar de groene tent die te
vens als bierhal gebruikt wordt.
„Vreselijk. En overal is zand. In
je eten, in je slaapzak, in je bier
als je niet uitkijkt. Maar die ver
hoging, die zakt niet meer weg."
Rieve en zijn Zuid-Duitse vrien
den kunnen het weten, want ze
zitten er al sinds vorige week
donderdag. Met weinig wind en
veel regen - twee minpunten
voor zeilliefhebbers. Als het re
gent en de boot ligt aan wal,
wordt van het leven genoten
aan de grote tafel in de groene
tent. Op de 'bierbank', zoals de
Duitsers het uitdrukken. De
keuken is een bijna onder het
zand bedolven gaspit, een olie
lamp zorgt voor sfeer.
Het belangrijkste verschil met
een gewone camping dat de
Duitsers kunnen bedenken, is
dat ze de douche missen. „Dat
wil zeggen, de warme douche.
Uit de hemel krijgen we af en
toe een koude. Maar wat maakt
het uit. Het is goedkoop, en we
zitten dicht bij de boten."
Waarom zijn hier eigenlijk zo
veel Duitsers op het strand?
Omdat ze toch al de grootste
groep buitenlandse deelnemers
zijn in de botenrace. En mis
schien omdat ze alleen daar -
alle clichés bevestigend - onge
stoord him worst kunnen bra
den op een vlammetje bij de
trekkar van de catamaran, en
hun bierblikken kunnen open
trekken.
Rieves kameraad Hanno Hardt
heeft ook het cultuurverschil
met Nederlanders opgemerkt.
„Jullie zijn een gelukkig volk, dat
ongestoord en spontaan van het
leven kan genieten. In Duitsland
zou het ondenkbaar zijn een
feest met karaoke en bingo te
organiseren tijdens een Euro
pees kampioenschap. Maar jul
lie doen het. En stappen vervol
gens gerust met tien man het
podium van de grote feesttent
op om te gaan zingen - spon
taan. Prachtig."
Maar de Duitsers blijven zelf
achter bij hun tent. Met het bier,
en de zee, en een goed gesprek
over de trainingswerk van van
middag. En die vierde plaats die
Rieve wist te bemachtigen in de
voorkwalificaties.
En als ze 's avonds, na het tem
men der watéren, hun hoofd te
rusteleggen op de opblaasma-
tras, hoeven ze de ogen maar te
sluiten om muziek te horen. Een
xylofoon van tientallen boten,
om precies te zijn. Met metalen
masten als klankstaven en zwie
pende touwen als slaginstru
menten die in de wind hiin
toonladders tingelen, in onna
volgbare, caraïbische ritmes, op
gezweept door het blazen van
de wind. En op de achtergrond
ruist de zee. Gutenacht Kat-
waik...
(advertentie)
door Roza van der Veer
bollenstreek - De politiesurveillant verdwijnt
uit de Duin- en Bollenstreek. Dat heeft het re
gionaal college van het politiekorps Hollands-
Midden besloten. De huidige surveillanten
blijven wel in dienst van de politie. Die be
paalt voortaan hoe ze worden ingezet.
De politiesurveillant is vooral in de Duin- en
Bollenstreek een bekend fenomeen. Veel
van deze 'agenten', die een contract hebben
voor zes jaar, surveilleren in winkelcentra
tijdens koopavonden, op de drukke zater
dag, tijdens weekmarkten of in de uitgaans
centra in het weekeinde. Daarnaast doen
met name in de zomermaanden gemeenten
als Noordwijk en Katwijk een beroep op de
ze controleurs. Op die manier hebben de
gemeenten meer 'blauw op straat', een van
de grote wensen van veel inwoners en ge
meentebesturen. Voordeel voor de gemeen
ten was dat ze zelf konden bepalen hoeveel
en op welke uren ze graag toezicht wilden.
De laatste jaren bleek dat het korps Hol
lands-Midden geld moest toeleggen op de
surveillanten. Ook werd het lastiger om deze
toezichthouders te vinden. Veel contractan
ten vonden betere banen of stroomden
door naar een 'gewone' agentenbaan. Met
het gevolg dat gemeenten op papier toezicht
inhuurden maar in de praktijk niemand
kreeg. Dat was reden voor het regionaal col
lege, waarin alle burgemeesters uit het ge
bied van Hollands-Midden, de politieleiding
en het openbaar ministerie zijn vertegen
woordigd, de functie van surveillant onder
de loep te nemen.
Het verdwijnen van de surveillanten bete
kent volgens politiewoordvoerder J. Nele
mans niet dat het werk van deze toezicht
houders verdwijnt. „Het werk is namelijk
heel nuttig. Alleen gaat de politie zelf meer
bepalen waar deze mensen worden ingezet.
Dat kan bijvoorbeeld bij een regionaal eve
nement dat de dorpsgrenzen overschrijdt in
plaats van een rondje over de weekmarkt."
De burgemeesters van de Bollenstreek, de
politiechef en een vertegenwoordiger van
het openbaar ministerie gaan wel overleg
gen over een nieuwe manier om aan d
meentelijke wensen om toezicht te volc
Volgens Nelemans is de politie bij vooi
geen voorstander van de aanstelling vai
zondere Opsporingsambtenaren, de
heten BOA's. „We willen niet allerlei i
sen met een opsporingsbevoegdheid,
eindelijk vallen ze wel allemaal onder
antwoordelijkheid van de politie."
Datzelfde geldt voor de Lissese burgen
ter Van Zon. Lisse, dat als eerste een sui
lant inhuurde, heeft twee jaar geledei
eerste ook weer punt gezet achter het
tract met de surveillanten. „Ons probl
was dat wij vooral toezicht nodig hebbei
dens de nachtelijke uren in het weekei
En dan kon je de surveillant die maar
beperkte taak heeft, niet inzetten. Bo
dien was het heel duur, want een survei
kost bijna net zoveel als een gewone a|
Lisse heeft, na een tijdje een observatiet
te hebben ingehuurd, nu ook om extra
tieuren gevraagd. En daar willen we evt
eel best voor betalen", aldus de Lissese
gemeester.
door Gerard Baas
sassenheim - Op 26 september
1944 even na vier uur 's mid
dags werd een Amerikaanse B-
17 geraakt door luchtafweerge
schut. Het fatale schot doodde
een van de negen bemannings
leden en zette de bommenwer
per in vuur en vlam. Het vlieg
tuig, de Late Lady II genaamd,
redde het niet om veilig in Enge
land aan te komen en stortte
aan de Heereweg in Lisse neer
op bollenvelden nabij de Engel-
bewaarderskerk. Van deze ge
beurtenis heeft de gemeente
Lisse een kleine tentoonstelling
gemaakt met een paar wrak
stukken en kopieën uit een boek
over neergehaalde Amerikaanse
bommenwerpers. Een aardige
tentoonstelling, maar niet echt
bijzonder.
Dat was de mening van de 25-
jarige Erwin de Mooy, een Sas-
senheimer die in het Lissese ge
meentehuis op het archief
werkt. „Ik heb dit altijd een fas
cinerend verhaal gevonden en ik
kon me zo voorstellen dat ande
ren, en dan vooral kinderen, dat
ook vinden." De Mooy heeft het
niet daarbij gelaten. Hij besloot
een paar maanden geleden om
het verhaal van de Late Lady II
compleet te maken en zette op
internet een paar advertenties
en oproepen. Misschien kan ik
de voorstelling aanvullen en le
vendiger maken, was zijn voor
zichtige gedachte.
Inmiddels is De Mooys leven
nogal omgegooid. Door een
stortvloed aan reacties, ook van
enkele bemanningsleden en
hun kinderen, is het bijna een
obsessie geworden. Het lot van
de Late Lady II, onderdeel van
het 749-ste squadron van het
Achtste Leger van de Airforce, is
zijn dagbesteding gaan beheer
sen. „Eén e-mail heeft me op
het spoor gezet. Wat leuk dat
een jong iemand van 25 jaar een
boek over dit onderwerp gaat
schrijven', stond er. Dat liet me
niet los en kort daarna heb ik
besloten om inderdaad een
boek te gaan schrijven."
Ordners
De Mooy is sindsdien keihard
aan de slag gegaan. Nagenoeg
elk vrij uurtje is opgegaan aan
de bommenwerper. „Ik zat bijna
altijd tot diep in de nacht te
werken. Mijn vriendin en mijn
familie vonden dat niet altijd erg
geslaagd en nu heb ik de af
spraak gemaakt dat ik in het
weekeinde vrij neem."
De vele uurtjes zijn niet zonder
resultaat gebleven. Op de eetta
fel in zijn ouderlijk huis staat
een dikke rij met ordners waarin
tips, verhalen en documentatie
zorgvuldig zijn gerangschikt.
Maar toch heeft De Mooy het
verhaal nog lang niet rond. „Ik
dacht dat ik er een makkie aan
zou hebben om het verhaal
compleet te krijgen, maar er is
echt zo veel te vertellen. De Late
Lady II werd bijvoorbeeld ook
de Jayhawk genoemd, maar nie
mand heeft me kunnen vertel
len waarom. Ook weet ik niet
waar in Nederland het vliegtuig
is geraakt."
Van de negen bemanningsleden
overleed er een direct na de in
slag van het luchtafweergeschut.
De meeste anderen hadden tijd
om met parachute uit het vlieg
tuig te springen en vonden, met
hulp van het verzet, hun weg
naar een veilig adres of naar be
vrijd gebied. Twee werden ge
vangen genomen. De Mooy kent
de adressen waar drie Amerika
nen ondergedoken hebben ge
zeten, maar meer dan dat weet
hij niet. Hij zoekt dan ook naar
mensen die kunnen vertellen
over het lot van die drie die in
Leiden zijn ondergedoken. „Het
gaat om onderduikplekken in de
Wasstraat, de Johan de Witstraat
en de Zoutkeet.
De Sassenheimer verwacht nog
zeker anderhalfjaar bezig te zijn
met zijn missie. In vier maan
den tijd heeft hij de lotgevallen
van drie bemanningsleden bijna
compleet gekregen. En hij heeft
er dus nog zes, of eigenlijk acht,
te gaan. „Ik kan niet meer terug,
mijn onderzoek moet af. Het is
nu mijn taak om er achter te ko
men hoe ik die verhalen ga
dekken. Veel informatie is b
schermd vanwege privacy,
ik moet het echt van de betr
kenen zelf hebben. Dat zal
moeilijk worden, want het is
opgevallen dat veel van degi
die de oorlog hebben meege
maakt daar nauwelijks nog
hebben gepraat. Mensen wil
blijkbaar hun gewone leven
weer oppakken en hadden e
geen behoefte aan om hun v
haal te vertellen, niet aan hu
vrouw, niet aan hun kindere
Wat dat betreft heeft De Moi
gelukkig al iets meegemaakt
het werk voor hem sowieso
moeite waard heeft gemaakt
Ook al komt er nooit een bof
„Ik kwam in contact met de
zoon van een van de beman
ningsleden. Hij had van jonj
aan het Airforce-kostuum vt
zijn vader in de kast zien hal
gen maar nooit had hij van z
vader iets over de oorlog ge
hoord. Hij vertelde dat aan z
14-jarige zoon en die heeft d
stoute schoenen aangetrokkf
Dat jongetje heeft aan zijn 8
rige opa vragen gesteld over
oorlog en voor het eerst heef
die opa verteld over wat hij t
heeft meegemaakt Als er eei
boek komt, wordt dat mijn n
draad. Als er geen boek komi
hoef ik alleen maar aan dat v
haal te denken om er genoeg
voldoening uit te halen."
Kamperen op het Katwijkse strand: overal zit zand. Foto: Henk Bouwman
HEBE VERONICA
bloeit tot diep in het najaar,
in paarse en roze tinten
houten tuinspiegel,
50 x 90 cm slechts
SCH00NM0EDERST0EL
echinocactus grusonii
bolvormige cactus
met goudgele stekels,
diameter 12 - 15 cm
MUNCHY KAUWSTAAF
gemengd of rood,
voor de hond,
zak 100 stuks
