Met 2 pk door de waterleidingduinen
vakantie trend
Doe eens gek: ga in Katwijk niet naar zee
Fietsen, eten, regels en stigma
WÊÊ
Oer-Hollandse kaasmarkt
na 117 jaar ter ziele
I
In de trein zonder viool en tamboeri
MAANDAG 5 AUGUSTUSp
I
ri
M
REI
F
De kaasmarkt van Woerden
houdt na 117 jaar op te be
staan. Vier grote handelaren
haken af en daardoor heeft de
markt volgens de Vereniging
van Kaashandelaren geen be
staansrecht meer. Op woens
dag 28 augustus komt er een
einde aan de laatste wekelijkse
kaasmarkt in deze omgeving
en daarmee gaat een jarenlan
ge traditie verloren.
Er is niets aan te doen. De Bo-
degraafse kaasmarkt werd een
jaar geleden al opgeheven. Het
aantal zelfkazende boeren dat
hun product nog via de markt
verhandelt, loopt terug. En
met de strenge hygiëne-eisen
zijn de markten eigenlijk niet
meer van deze tijd. Wie toch
nog een keer getuige wil zijn
van dit staaltje oer-Hollandse
folklore en - letterlijk - handje
klap, moet voortaan opletten.
Eens per jaar is er nog een his
torische kaasmarkt, waar boe
ren in klederdracht en op ou
derwetse kaasbrikken naar de
markt komen, als show voor
toeristen. Dit jaar is dat tijdens
de laatste kaasmarkt
Verslaggeefster Nancy Ubert is met een
groep Leidse minima op vakantie. De ge
zinnen, waarvan de meeste elkaar niet
eerder hebben ontmoet, verblijven in het
recreatiecentrum De Woensberg in Blari-
cum. Vandaag deel één van een serie
impressies:
„Uitsluitend alleenstaande vrouwen
met kinderen, dit keer", meldt gast
vrouw Elly die samen met Carla de ko
mende dagen het groepsproces be
waakt, de vraagbaak is en hand- en
spandiensten verleent. Mocht dat alle
maal nodig blijken. „We hebben ook
wel eens complete gezinnen of alleen
staande mannen, hoor."
De bus is zojuist gearriveerd. Negen
eenoudergezinnen hebben zich verza
meld in de grote huiskamer van het
spiksplinternieuwe Arie Groenvelt
Huis. Een voor een krijgen de vrouwen
de sleutel van hun kamer. Oma Judith
die met haar kleindochter vaker in Bla-
ricum op minimavakantie is geweest,
roemt wildenthousiast de moderne ac
commodatie. „Wat een luxe. Het lijkt
wel een tiensterren hotel hier. We heb
ben een eigen douche en toilet Jon
gens, wat hebben wij het rijk."
Na de verdeling van de kamers is het
tijd voor de rijwielen. Voor tien euro
heb je de hele week een eigen fiets ter
beschikking. De groep schaart zich om
Carla heen die de fietssleuteltjes uit
deelt. „Heerlijk", vindt Marian. „Zo ben
ik niet afhankelijk van het openbaar
vervoer en kan ik er met de kinderen
op uit Voor haar dochtertje huurt ze er
een kinderzitje bij, zoon Brian krijgt
een eigen rijwiel.
Niemand hoeft niemand zich druk te
maken over het eten, krijgen de vrou
wen te horen. De maaltijden zijn niet
alleen bij de spotprijs van deze vakantie
inbegrepen, het diner wordt ook nog
eens voor ze bereid. Amal, geboren in
Marokko en als kleine uk naar Neder
land gekomen, maakt zich zorgen over
Meesgerechten die een paar gezinnen
van de groep niet mogen eten vanwege
hun geloof, maar als Elly vertelt dat er
'gewoon' en vegetarisch wordt gekookt,
is Amal gerustgesteld. De eerste geza
menlijke maaltijd valt niet in de smaak.
Zachtjes hoor je mopperen dat de ma
caroni niet te eten is. „Maar ik ga niet
zeuren voor tachtig euro per week",
roept Marlies met de bedoeling dat ie
dereen haar opmerking hoort En tegen
haar buurvrouw zegt ze: „Ik kan er niet
tegen als mensen gaan lopen zeiken,
terwijl er nog zoveel is om blij mee te
zijn."
Na het avondeten somt Elly de regels
op. Kinderen mogen 's morgens niet al
leen de kamers verlaten. Voor tie.
's morgens heb je ontbeten metjl
deren. Omstreeks half een wordj.
zamenlijk geluncht maar wie erq'
gaat, kan een lunchpakket meenj,
Voor afwassen, tafels dekken ent
men wordt een corveerooster oi
steld.
Wanneer 's avonds laat de kinde;,
kinderen in bed liggen, komen ojj
terras voor het huis de eerste veijj
los. „Ik durfde me eerst niet op t{.
ven voor deze vakantie", bekent'
lies. „Ik moest echt een drempel}
Best een stigma, zo'n minimavall]
Ik heb echt mijn trots opzij moet^
ten. Maar dit is voor mij wel de a
mogelijkheid om er met mijn kiii
weekje tussenuit te gaan. Iets an(j
kan ik echt niet betalen." I
door Ruud Sep
en Paul de Tombe
Veel gekker moet het toch niet
meer worden. Sinds de stad Am
sterdam in haar Waterleidingdui
nen tussen Zandvoort en Noord-
wijkerhout oog heeft gekregen
voor de 'groene klant', heten de
boswachters er 'duingastheren'.
Sinds die tijd ook rijdt uitbater
Paul van der Stap van het bruine
café De Doofpot in De Zilk bijna
dagelijks een karrenvracht na
tuurliefhebbers langs de flora en
fauna van het uitgestrekte water
wingebied. Met 2 pk en desnoods
door weer en wind.
Natuurlijk is er deze middag
toevallig net geen ree te zien. Of
nou ja, geen ree... Op een be
paald moment ziet Van der Stap
de contouren van iets dat op
een etend hert lijkt, maar daar
blijft het verder bij. De voerman
weet precies waarom de dieren
zich schuil houden nu de he
melsluizen tijdens de rit met
paard en wagen tweeënhalf uur
lang weigeren dicht te gaan.
„Herten en reeën hebben een
dunne huid en hebben het dus
snel koud. Die kijken wel uit om
in de regen te gaan lopen. Ze
blijven lekker in de beschutting
van het bos en lachen zich ver
moedelijk een ongeluk om die
drie malloten die hier rijden."
Naar schatting 600 reeën, 700
damherten en duizend vossen
moeten er leven, maar met 3400
vierkante kilometer is het gebied
zo groot dat het wild er moeite
loos verstoppertje kan spelen.
Maar zeifis als dat het geval is,
valt er nog heel wat te zien in de
Amsterdamse Waterleidingdui
nen waar een loslopende kudde
Drentse heideschapen voor het
maaibeheer zorgt Terwijl de
Franse Pyreneeënpaarden Faun
en Belle stapvoets het mara
thonkarretje trekken, vertelt Van
der Stap lyrisch over de kleuren
Paul van der Stap rijdt bijna dagelijks met paard en wagen door de Amsterdamse Waterleidingduinen. Foto: Dick Hogewoning
groen waarmee het landschap is
beschilderd.
Dat land
schap biedt
afwisseling
genoeg: van
beboste bin-
nenduin-
rand, via het
struweelrijke
middenduin
tot de open
zeereep.
Daartussen
door lopen de kanalen waarin
het drinkwater voor een paar
miljoen me
delanders op
natuurlijke
wijze wordt
gezuiverd.
Alleen dat
infiltratiege-
bied is om
begrijpelijke
redenen af
gesloten
voor het pu
bliek, dat
voor het overige overal vrij mag
rondstruinen. Met of zonder
'duingastheer', maar in elk geval
te voet. Want fietsen en ander
rollend materieel zijn er niet
welkom.
Paul van der Stap (51) is de eni
ge die met paard en wagen deze
duinen mag doorkruisen. Vier
jaar geleden kreeg hij toestem
ming voor de natuurtochten, die
hij nu bijna dagelijks maakt. Met
drie verschillende karren, voor
twee tot vijftien personen. Uit
valsbasis daarvoor is zijn eta
blissement aan de Zilkerduin-
weg in De Zilk, zo'n lekker oud,
bruin dorpscafé, waar hij tussen
de ritten door nog steeds achter
de toog staat.
De natuurtochten door de na
bijgelegen duinen zijn ongetwij
feld de meest succesvolle pu
bliekstrekker van de onderne
mende kroegbaas, maar zeker
niet de enige. Van der Stap orga
niseert ook kano- en fietstoch
ten, ponyritten, klootschietwed-
strijden, kinderpartijtjes en voor
groepen een complete 'doedag'
waarin van alles wordt gecombi-
>g
neerd. „Na afloop kuf
gasten dan in het café^
eten en drinken of bar|£
zegt hij tijdens de rit, ,s
danks de barre weerf*
digheden toch een belef"
Een buizerd hangt te'r
loerend naar een prfe
doorweekt duinkonijntjL
het struweel in, weg vat
lopperende paarden. L
senburcht ligt er verlF
„En zelfs de karpers la
vandaag niet zien", venf'
digt de koetsier zich. ,1
je daar de wilde hop gr<rc
de wilde kamperfoelie, i ,e
laarsvarens? Er zijn hierL
ten planten die bijna
anders in Nederland
men, en er zijn wel i
soorten paddestoelen, cfr
geen wild ziet, raak je h£
uitgekeken."
Waar: Zilkerduinweg 2/'
Zilk. Telefoon 0252-52T
mail de.doofpot@planef
serveren gewenst.
Prijs: De tweeënhalf L.
rende rondrit met p"
wagen kost 9 euro per n
Een kop koffie en een Él
het café respectievelijk
1,50 en een daghap is ei,
gen vanaf 8,50. BarbeciL
18 euro per persoon. n
r
tc
i
Bijzondere rond#
deskundige leid#
een prachtig na
bied. Gids weet n
vertelt leuk. De I
heeft ook een br^l
bod voor volwi
en kinderen die F'
bezig willen zij*
tegen redelijke prf'
f
De kar is niet oi{
Maar bij slecht wfy
je op het laatste 1^
nog annuleren. a
Muzikanten in de trein. De één
ergert zich kapot aan het onge
vraagde kabaal, waar je ook
nog eens geld voor in de pet
moet gooien. De ander kan
zich geen beter begin van de
werkdag of zomertoer beden
ken. Bij de Nederlandse Spoor
wegen kwamen vooral klachten
binnen over de Balkan-orkest
jes die steeds meer opduiken in
de trein. Tijd voor maatregelen,
vinden de NS.
Straatmuzikanten die in de
trein musiceren, lopen voort
aan de kans hun instrument
kwijt te raken aan de spoor
wegpolitie. Vorige week zijn ze
daarvoor gewaarschuwd, door
middel van een brief. Musice
ren in de trein is verboden. Er
staat een boete op van 22 euro.
Wie na de eerste overtreding
weer wordt betrapt, raakt zijn
instrument kwijt
De muzikanten komen voorna
melijk uit Roemenië en Bulga
rije, sinds zij na afschaffen van
de visumplicht begin dit jaar
vrij binnen de Europese Unie
kunnen rondreizen. Ze kopen
keurig een kaartje en stappen
daarna met accordeon, vi
en tamboerijn in, voor ee
lijk optreden in het gangp
Van berispingen van con<
teurs trekken de muzikan
zich weinig aan, volgens'dt
Als de kaartjesknipper uit
coupé is verdwenen, begii
ze gewoon weer met spel(
ze pakken een volgende a
De spoorwegpolitie schat
het een groep van ongevei
vijftig muzikanten betreft
opereren vooral op de lijn
tussen de grote steden in
randstad.
Met welke look maak je het he
lemaal deze zomer? Dat ligt er
aan of je man, vrouw of hond
bent Om de blits te maken op
de boulevard of bij de buurtbar
becue dien je respectievelijk de
borst te ontharen, bruingebrand
te zijn, nagels als een Schotse
kilt te lakken of een blitse zon
nebril te dragen met de tong uit
je bek.
Mannen, even de tanden op el
kaar. Soft en silky gaat nu ook op
voor jullie. Op de modeshows in
Milaan vorige maand waren de
gladde herenborsten de voorbo
de van wat harig Nederland te
wachten staat. Eigenlijk pas vol
gend jaar zomer. Want een
beetje laseren kost een jaartje
tijd.
Deze zomer knijpen we dus nog
een oogje dicht. Maar zorg dan
wel dat die torso een goudbruin
kleurtje heeft. Melkflestypes
zijn, tenzij ze Engels spreken,
niet erg gewild, zo vertelt For
Him Magazine ons deze zomer.
Andere tips van het mannen
blad: gymschoenen met sokken
en bermuda zijn op het strand
verboden (bij de barbecue kan
dat weer wel) en op de boule
vard doet hippe surfkleding het
goed, strak om het lichaam,
goed gecombineerd, maar toch
een beetje rommelig.
De dames gaan op de mannelij
ke toer. Het kleurige Schotse
ruitmotief komt in alles terug.
Rokjes, schoenen, T-shirts en
zelfs op de nagels. Een combi
natie hiervan is helemaal top.
Op www.beautyweb.nl wijst een
simpel stappenplan de weg naar
trendy nagelcreaties. Een paar
flesje lak (knalrood, zwart, wit,
oranje en groen), satéprikkers
om lijntjes te trekken en klaar is
Kees.
Voor Bello is het helemaal snel
gepiept De trouwe viervoa
kan echt niet meer op pad[
der zonnebril. Geef toe, zot
de cabrio als gewoon meti
perende oren uit het opent
draaide raam, staat het eeit
blitser als de kwijlende bijij
harmonieert met jouw Raw
Voor een slordige 25 euros
deze zomer voorzien van el
designbril, die met een ban
de kop wordt getrokken, zd
dat ie er last van heeft. Net
hip en comfortabel is de va
lende hondenbandana. Eej
doek met kristallen die nal
halfuur in koud water voor
koele nek zorgt op warme ij
(zie www.hondtotaal.nl)
En wie het zweet uitbreekt]
gedachte aan zoveel te vol
trends, knoopt de band.
lekker zelf om.
Ga nou eens niet naar het
strand als je Katwijk bezoekt De
Noordzee en het zand zien er
overal hetzelfde uit Nee, dan
het deel waar je op het badlaken
met de rug naar toe zit Katwijk
is méér dan zon en zee.
Dus doe eens gek. Sla voor de
verandering de Boulevard en
winkels over en ga naar Katwijk
aan den Rijn. Dat andere dorp.
Dat verwoestingen door zee een
oorlog bespaard is gebleven en
dat schitterende historische
plekjes kent Het boekje 'Wan
delroutes door Katwijk', gete
kend en geschreven door Cees
Bamhoom, wijst de weg langs
monumentale huizen en kerken
en door pittoreske straatjes.
Zoals de Kerklaan, waar de tocht
begint onder een koel bladerdak
van wilg en beuk. Rondom de
Dorpskerk hangt een lichte bos
geur, die door zon en regen uit
een paar naaldbomen wordt
losgeweekt. Boven het kerkhof
scheren afgedwaalde zeemeeu
wen hoog boven de hoofden
van twee bezoekers en een
hond, die stilletjes tuinieren.
De kerk is volgens Bamhoom in
al zijn eenvoud een van de
mooiste in de omgeving. Na de
stichting, eind dertiende eeuw,
van een rooms-katholieke kapel,
zijn er in de loop der jaren ge
deelten bijgebouwd. Inmiddels
behoort de kerk toe aan de Her
vormde gemeente.
De zware deur is dicht Maar
met de uitvoerige beschrijvin
gen uit het boekje is door het
glas-in-lood een voorstelling te
maken van het interieur, dat een
kwart eeuw geleden zijn oor
spronkelijk staat terugkreeg.
In de Kerstraat waan je je met
een beetje fantasie tussen de
kroonlijsten en het pleisterwerk
een paar honderd jaar terug in
de tijd. Net als in de Rijnstraat
In de Katwijkse Kerkstraat waan je je een paar honderd jaar terug in de tijd. Zoals hier bij het Koningshof, dat in 1805 speciaal voor vrouwen
werd gebouwd uit de nalatenschap van de ongehuwde predikantsdochter Antonia Jacoba Koning. Foto: Dick Hogewoning
het oude postkantoor met een
romantische erker, de statige
burgemeesterswoning en het
opgeknapte voormalige ge
meentehuis. Het blauwwitte An
dreaskruis op de openstaande
luiken, komt als wapen op veel
gevels terug.
De paardenbak naast het tolhuis
bij de Sandtlaanbrug naar Rijns
burg is modem, maar niet
nieuw op die plek. In de Middel
eeuwen bestegen ridders uit het
huis van Wassenaer hun ros op
kasteel 't Sandt, dat daar toen
stond.
Leuke weetjes vertelt Bamhoom
ook over het Hof van Katwijk,
aan de Overrijn. Voordat de be
jaarden van De Wilbert er in
1964 introkken, woonden daar
de afgelopen 250 jaar groot
grondbezitter Jan van Wasse
naer en katholieke jongeren in
opleiding onder priester Come-
lis Baron van Wijckerslooth, de
Jezuïeten en Franciscanen.
Verstopt achter een woning aan
de Rijnstraat bevindt zich de
ommuurde Joodse begraaf
plaats. Jan van Rijn, 32 jaar lang
beheerder, is toevallig aanwezig
en geeft met alle plezier een
rondleiding. Struint over de gra
ven om een bijzondere plek aan
te wijzen: het graf waar achttien
Leidse schoolkinderen en hun
juf liggen, omgekomen bij de
ontploffing van het kruitschip in
1807. Ommuurd, voor het geval
er tussen de verminkte slachtof
fertjes ook niet-Joden liggen.
Het is een bijzonder intermezzo,
de grauwe begraafplaats in de
kleurrijke wandeling die letter
lijk en figuurlijk de 'andere kant'
van Katwijk laat zien.
'Wandelroutes door Katwijk' is
te krijgen bij de VW, het Kat-
wijks Museum en boekhandel
Van den Berg (Achterweg 12).
