Met de bus langs Hollandse hoogtepuntjes
Van Shanghai tot Toscane, de Treinreiswinkel boekt het allemaal
tükll
Sneeuw op
het strand
in Katwijk
Glaasje op, laat je varen
Verloren
heiligdom
vrijdag 2 AUGUSTUS 2002
katwijk - Volgende week za
terdag gaM niet alleen de
zwembroek maar ook de ijs
muts mee naar het strand. In
Katwijk, bij paviljoen Willy
Zuid, is die dag een ijshelling
te vinden van echte sneeuw.
Het Amsterdamse bedrijf
Snowteam legt een baan aan,
waar kinderen de hele dag
van de sneeuw kunnen ge
nieten.
Het idee komt van paviljoen
houder D. Groenewegen. „Ik
wil de gasten die hier heel de
zomer vertoeven eens per
jaar iets bijzonders voorzet
ten. In plaats van beachsoceer
of live muziek kiezen we dit
jaar voor een strandpiste.
Volgens mij is dat uniek:
midden in de zomer op het
strand met een autoband van
een sneeuwhelling glijden."
Er komt een nieuwe campagne
om de watersport en de be
roepsvaart te wijzen op het ge
vaar dat zij voor elkaar kunnen
vormen. Alcoholgebruik aan
boord en onoplettendheid van
beroepsschippers krijgen in de
ze voorlichtingscampagne spe
ciale aandacht Het Watersport-
beraad, een praatclub van wa
tersportorganisaties en verte
genwoordigers van de beroeps
vaart, hoopt met deze campag
ne het aantal slachtoffers op het
water terug te dringen.
Per jaar vallen gemiddeld onge
veer twintig doden op het water;
de meeste door gasexplosies en
branden op jachten, maar enke
le doden zijn het gevolg van
aanvaringen tussen beroeps- en
pleziervaart. Dit laatste risico
neemt toe, meldt Robert Zwiers,
secretaris van de Koninklijke
Schippersvereniging Schutte-
vaer, doordat het vaarseizoen
van jachten langer wordt en de
vaartuigen (zowel de beroeps-
als de jachten) groter. Ze kun
nen daardoor minder snel uit
wijken.
Zwiers vindt het onaanvaard
baar dat jachten soms plotseling
van koers veranderen doordat
de schipper even een borreltje is
gaan halen in zijn kajuit. Ook
onoplettendheid van beroeps
schippers wordt een speerpunt.
Zij zitten - vertrouwend op hun
automatische navigatieappara-
tuur - in de stuurhut vaak naar
de tv te kijken. „Wij vinden dat
onverantwoord, al maken we
ons daarmee niet populair bij
onze achterban", aldus Zwiers.
Het Watersportberaad is bezig
de campagne voor te bereiden
die begin volgend jaar van start
moet gaan. Die wordt, anders
dan een soortgelijke actie enkele
jaren terug, gericht op de ple
ziervaart én de beroepsvaart.
Het ministerie van verkeer en
waterstaat moet nog wel finan
ciële steun toezeggen.
Volgens Zwiers, moet het een
opvallende campagne worden
waarbij van allerlei materiaal ge
bruik gemaakt wordt: posters,
videofilmpjes, publiciteit in de
watersport- en binnenvaartbla-
den en zelfs op placemats.
ledereen hoopt op een onverge
telijke tijd op vakantie. Maar een
maal op pad kan veel misgaan.
Voor de Leiderdorpse dj Armin
van Buuren was een korte trip
naar Ibiza het begin van een
nachtmerrie die een week duur
de.
„Vier weken geleden vloog ik
met Transavia naar Ibiza, via
Barcelona Ik ga daar regelmatig
heen om op te treden. Mijn kof
fer met te draaien platen ging
dus ook mee. Dat ding is voor
mij heilig, daar ritten unieke
exemplaren tussen. Ik kan niet
zonder.
Voor vertrek hadden we alles ge
controleerd, gezorgd dat we ze
ker wisten dat de koffer aan zou
komen. Maar helaas zat er een
miepje achter de balie op Schip
door Marijn Kramp
Wow, wonderful en sehr schön.
Dat is Nederland, gezien door de
ogen van toeristen. En vanuit een
touringcar begrijpt een geboren
en getogen Nederlander ook wel
waarom. Goed, het Paleis Noord
einde is regelmatig op televisie te
zien en de Scheveningse boule
vard is ook geen onbekende.
Maar een rondleiding door een
Delftse porseleinfabriek en een
boottocht door de Rotterdamse
haven ligt minder voor de hand.
And now, ladies en gentlemen,
we are entering a little dutch vil
lage called Wassenaar." „Und
jetzt, meine Damen und Herren,
fahren wir durch ein kleines,
hollandisches Dörfchen, na
mens Wassenaar." Iedereen
veert op uit de busstoelen en
verrekt bijkans rijn nek om door
de bomen, heggen en oprijlanen
een glimp op te vangen van al
die prachtige onderkomens.
Wat een paleizen!', klinkt het in
verschillende talen en dialecten.
Buschauffeur Rob Boyenk kon
digt het dorp achteloos aan. Dat
dit 'kleine Wassenaar' op de weg
naar Scheveningen een van
Neerlands rijkste gemeenten is,
wordt buiten beschouwing gela
ten.
„Ik ben niet zo'n prater door de
microfoon", legt Rob tijdens de
eerste stop uit. „Er rijn chauf
feurs die dat ding niet uitzetten.
Maar het lijkt mij prettiger voor
de gasten als ze eerst zelf alles
kunnen bekijken. In plaats van
het allemaal zo voorgekauwd te
krijgen. En als ze vragen heb
ben, dan komen ze wel hoor."
Die eerste stop heeft plaats in de
Scheveningse haven. Maar eerst
rijdt Rob via 'the prison where
Milosevic stays', naar de boule
vard. „Wo man sehen kan wie
Scheveningen sich von Katwijk
oder Noordwijk unterscheidet."
In de haven kunnen de passa
giers even de benen strekken.
Snel een kopje koffie drinken in
café Albatros. Een fotootje
schieten. En weer door. Rob
rookt in de tussentijd een siga
retje. Hij rijdt dit soort dagtocht
jes vaak voor rijn werkgever
Brouwer's Tours. Rond een uur
rest van de artikelen komt ge
woon uit China of Taiwan." Ze
houden het maar op foto's van
al die prachtige potten, vazen en
schalen.
Na een lunch in het historische
centrum van Delft rijdt Rob naar
het sluitstuk van de dag. Een
rondvaart met de Spido door de
haven van de dazzling en dyna
mic city Rotterdam. Veel feiten
en cijfers, geschiedkundige wee
tjes en toekomstige uitbrei
dingsplannen klinken uit de
speakers terwijl de kades met
metershoge scheepsdokken en
containerterminals aan het oog
voorbij trekken.
Anna en Hans, een jong stel uit
een klein Duits dorpje vlak over
de grens bij Emmen, stappen na
vijf kwartier uitwaaien weer in
de bus voor de rückfahrt. Ze
hebben waar voor hun geld ge
kregen, concluderen ze, en van
daag beduidend meer genoten
dan van hun trip naar Amster
dam. Die stad poogden ze eer
der tijdens hun twee weken du
rende kampeervakantie met de
eigen auto te bedwingen. „Dat
was geen succes voor twee dor
pelingen uit Duitsland. Nee, doe
dan maar de bus."
Waar: De Noordwijkse tour
operator Brouwer's Tours ver
zorgt gedurende het toeristi
sche seizoen vijf verschillende
dagtochten per week.
Prijs: De kosten van een dag
tocht met de bus bedragen 15
euro exclusief rondvaarten.
Voor informatie: Brouwer's
tours; 071 3619218 of www-
.brouwers-tours.nl
Het is behalve leuk om
Nederland eens doot
'buitenlandse ogen' te
zien, ook informatief
want het is voor een deel
toch onbekend terrein.
Bovendien doe je deze
rit met de huidige groot
stedelijke parkeertarie
ven met eigen auto niet
goedkoper.
De foto die van je wordt
gemaakt als je de rond
vaartboot in Rotterdam
opstapt.
lok het ultieme vakantiegevoel ervaren? Stuur de foto die dat weer oproept in en wie
it haalt uw 'gevoelige plaat' de krant. U kunt uw foto opsturen naar Leidsch Dagblad,
tbus 54, 2300 AB Leiden of in jpg-formaat zenden naar redactie.ld@damiate.hdc.nl
hol, die zorgde voor de enige
fout die we niet hadden voor
zien: ze plakte labels op mijn
koffer, waarop stond dat die
naar Ibiza moest en daarna di
rect terug naar Amsterdam. En
daar zat ik dus, die avond op
Ibiza: zonder platen. Een ramp.
Gelukkig kon ik van Nederland
se dj's daar wat lenen, waardoor
ik toch nog iets kon draaien.
Maar ik zat zwaar in de stress.
Terug in Nederland hebben we
echt alles gedaan om de koffer
terug te vinden. Een paar dagen
later moest ik namelijk draaien
in de Amsterdam Arena, voor
40.000 mensen. Ik voelde mij als
een violist die rijn geliefde viool
kwijt is. Ik wist niet meer wat ik
moest doen, voelde me vreselijk.
Het was de ultieme nachtmerrie
voor iedere dj.
We werden nauwelijks gehol
pen. We hebben honderden ke
ren naar KLM en Transavia ge
beld, maar ze wilden zich niet
inspannen om me te helpen.
Zwaar teleurstellend. Bijna een
week later, een dag voor het op
treden in de Arena, werd de kof
fer toch gevonden. Hij bleek-
dat was nog wel het ergste - ge
woon in een loods van de KLM
op Schiphol te hebben gestaan
en was nooit op Ibiza geweest.
Ongelofelijk. Ik geef mijn bagage
nooit meer af. Voortaan gaat
mijn koffer mee als handbagage
en anders ga ik helemaal niet."
Een dagje met de toeristenbus: de ogen krijgen een explosie van indrukken en souvenirs te verwerken. Particuliere foto
n
•r ij rit er wat beduusd bij, Hel-
0 ïut BralL Een maand geleden
1 pende hij samen met Jos van
31 arteveld de Treinreiswinkel,
r et eerste reisbureau dat zich
titer bezighoudt met treinrei-
en. En sindsdien is het in hun
11 rinkel aan de Breestraat geen
icönde meer rustig geweest
Leidenaars moeten wel heel
tg van treinreizen houden,
iders kan ik het succes ook
iet verklaren."
arteveld en Brall kennen el-
aar van NBBS, het Leidse reis-
ureau dat vorig jaar op de fles
ing. Jarenlang werkten ze in
e reisbranche en het viel ze op
at reisbureaus de treinreiziger
tèddeels negeren.
De meeste reisbureaus vinden
ïtmaar lastig, mensen die
iet de trein willen reizen",
egt Brall- „Terwijl veel mensen
et juist heel leuk vinden Wij
jn echt geen treintjesfreaks,
■aar het is gewoon een pretti
ge manier om te reizen. Je riet
tenminste wat van de landen
die je aandoet."
Na het faillissement van NBBS
moesten rij allebei een nieuwe
baan zoeken, maar al gauw
rees het idee om een eigen
winkel te beginnen. En omdat
Nederland - in tegenstelling tót
veel andere landen in Europa -
sinds de opheffing van de NS
Reisbureaus geen treinreiswin
kel meer heeft, kozen de twee
maar voor de meest voor de
hand liggende naam.
De Treinreiswinkel boekt rei
zen naar alle mogelijke be
stemmingen/van Zuid-Frank
rijktot Shanghai, van wereld
steden tot het kleinste dorpje in
Toscane.
Niet alleen de treinreis, maar
ook hotelovernachtingen kun
nen worden geboekt. Het tot
nu toe populairste tripje is vol
gens Brall een klassieker: de
Transsiberië Express. „Dat had
ik wel verwacht. Maar er rijn
ook bestemmingen waar ik mé
over verbaas, hoor. We krijgen
bijvoorbeeld veel vragen over
Kroatië. Daar zou ik zelf niet zo
snel voor kiezen."
Hoewel veel bezoekers anders
vermoeden, is de winkel geen
onderdeel van een keten. „Wij
doen dit gewoon samen", zegt
Brall. „En we ritten toevallig in
Leiden, omdat we hier wonen.
Er is in Nederland maar één
treinreiswinkel en dat rijn wij.
Hoewel ik na de afgelopen we
ken het idee krijg dat dat niet
heel lang zal duren. Volgens
mij hebben we bij toeval een
enorm gat in de markt ont
dekt."
De Treinreiswinkel is gevestigd
in het centrum van Leiden, aan
de Breestraat 57, tegenover de
Stadsgehoorzaal. Meer infor
matie op de website
www.treinreiswinkel.nl of via
telefoonnummer 071-5137008.
Ze mogen in leeftijd wat
verschillen, maar Mare
Coenders en zijn opa Wim
zijn even geobsedeerd door
het speelgoed dat voor ze
ligt. Mare, op vakantie met
z'n ouders op een camping
in Zuid-Frankrijk, is blij dat
hij iemand heeft ontmoet
die dezelfde passie voor
kraanwagens koestert als
hijzelf. Opa Wim, met oma
Ineke op doorreis naar Ita
lië, zocht zijn kleinzoon
even op en was al snel zo
verzonken in het spel van
zijn kleinzoon dat hij niet
eens merkte dat deze foto
genomen werd. „Zo geno
ten ze op geheel eigen wij
ze van de vakantie in Zuid-
Frankrijk", vertelt Marja
Knops, een goede vriendin
van opa en oma Coenders,
die ons deze foto stuurde.
„Ah dit geen ultieme va
kantiegevoelplaat is!"
Argentinië niet van licht hou
den.
Het werkpaleis van de koningin,
een paar huizen verderop,
maakt een hoop goed. De luiken
staan open dus de koningin is
aanwezig, weet Rob. De gasten
kunnen een foto maken. „Maar
alsjeblieft wel heel snel want ik
mag hier niet stoppen met de
bus." Na een rappe 'click en go'
vervolgt Rob de rit naar porse
leinfabriek de Delftse Pauw.
„Buitengewoon duur spul," be
reidt Rob rijn gasten alvast voor.
„Maar dat is omdat het nog
steeds allemaal met de hand
wordt gemaakt De goedkope
souvenirs in het centrum rijn
dat niet. Daar rit weliswaar ook
een vrouwtje in de winkel met
de hand te schilderen, maar de
Treinreizen vinden
de meeste reisbu
reaus maar lastig.
Helmut Brall en Jos
van Harteveld van
de Treinreiswinkel
kunnen er geen ge
noeg van krijgen.
Foto: EPA
onder de indruk en maken voor
alle zekerheid nog maar een foto
van dit 'wunderschöne' ge
bouw.
Als iedereen weer is ingestapt
rijdt Rob via de 'hollandischen
Bundestag" naar het Paleis
Noordeinde.And take a look at
number 66. Where our crown
prince Willem-Alexander lives
with his bride Méxima."
„Oehhhhh, Méxima", zoemt het
door de bus. Daar hebben ze al
lemaal wel eens van gehoord.
„Die schone Blondine aus Ar-
gentinien." Helaas is nummer
66 van de buitenkant erg teleur
stellend. Meer dan een saaie
stadsgevel is er niet te zien. En
de dikke gordijnen voor de ra
men doen een Duits jongetje
verwonderd afvragen of ze in
tje of acht 's ochtends stapt hij
in de bus en doet vervolgens de
opstapplaatsen in Rijnsburg,
Katwijk, Noordwijk, Noordwij-
kerhout en Leiden aan. Een uur
tje later rit hij
dan, als alles
meerit, op de
snelweg rich
ting eerste
bestemming.
Hij vindt het
leuk om te
doen. „De re
laxte houding
van de vakan
tiegasten
straalt af op
het werk." Vandaag staat de
route Scheveningen, Den Haag,
Delft en Rotterdam gepland.
Na een kleine omrit door de sta
tige Haagse ambassadeurswijk,
wordt het Vredespaleis aange
daan voor een fotostop. Rob
vertelt aan een paar Duitsers dat
hun land destijds in 1912 de
hekken le
verden, de
Fransen de
tuinen aan
legden, de
Zwitsers de
klokken
maakten, de
Italianen
met het
marmer
kwamen en
de Engelsen
het glas in lood naar Den Haag
verscheepten. „En zo droeg elke
land wat bij aan de bouw van dit
Vredespaleis." De Duitsers rijn
