TOUR DE FRANCE
'In topsport telt
elk procentje'
'In Parijs nog maar een keer proberen'
rm
Si!
Voor Mapei is Parijs nog héél ver weg Thor Hushovd verzacht de pijn
ergtrui definitief
Hg oor Jalabert
-Monaco wil graag
m lappeplaats zijn
a^or Flores
J srste tijdrijder
TOUR
N CIJFERS
POLONAISE HOLLANOAISE
zaterdag 27 JULI 2002
urg-en-bresse - De eerste be-
stu ssing in de 89ste editie van de
»n? inde van Frankrijk is gevallen.
26! urent Jalabert is de winnaar
n de bergtrui, het tricot van
lebeste klimmer. Na de acht-
uu' nde etappe kan de Fransman
!t 262 punten niet meer wor-
n achterhaald. Jalabert dient
ig wel even Parijs te halen.
!t is de tweede keer dat de 33-
M ige Fransman de bergtrui in
Ronde van Frankrijk ver-
9< trt.
von
ises - Prins Albert van Mona-
ng zou de Ronde van Frankrijk
gei iag weer in het prinsdom
loei ;n. De prins was de afgelopen
gen op bezoek bij het Franse
elercircus. Daarbij heeft hij
informeerd of het mogelijk is
t de Tour in de komende ja-
i Monaco weer een keer aan-
et. De Ronde van Frankrijk
ide zes keer een aankomst in
de inaco. Dat gebeurde voor het
■■fst in 1939.
urg-en-bresse - De Span-
3! rd Igor Flores uit de Euskal-
iloeg is vandaag de eerste
mer die vertrekt voor de ne-
'on ïtiende etappe van de Ronde
'e' Frankrijk, een individuele
®lrit over 50 kilometer. Flores
int om 10.45 uur aan zijn
it naar Macon. De eerste
lerlander is zaterdag Kar-
incjn Kroon.
ied
ucoi1
L1 nklassement: 1. McEwen (Aus) 239. 2.
eu. (Dui) 238. 3 O'Grady (Aus) 188. 4 Co-
lus) 168, 5. Svorada (Tsj) 136, 6. Arm-
|(VSt) 104. 12. Boogerd (Ned) 76. 18.
59. 30. Dekker 43. 36. Van Bon 34,
naven 32.102. De Groot 5.
Jassement: 1. Jalabert (Fra) 262, 2.
(Bel) 178. 3 Botero (Col) 162. 4. Arm-
(VSt) 152, 5. Merckx (Bel) 121. 6. Be-
j>pa) 115, 7. Boogerd 113. 32. Van Bon
dlf 0. Dekker 22.81. Kroon 1.
rde
assement ploegen: 1 CSC Tiscali
44. 2. Credit Agricole 11.04, 3. Fran-
des Jeux, 4 ONCE 11.37, 5. DOMO
frites, 6. Telekom. 8. Rabobank 11 44.
;n ploegenklassement: 1. ONCE
54, 2. US Postal 23.25, 3. CSC Tisca-
18, 4. iBanesto 30.04, 5. Cofidis 35.43,
lobank 38 17.
jongeren: 1. Hushovd (Noo)
28. 2. Cooke (Aus) 11.42, 3. Flickinger
Basso (Ita), 5. Cortinovis (Ita), 6
msch (Oos), 22. Engels (Ned).
een klassement jongeren: 1. 8asso
'.39, 2. Vogondy (Fra) 11.39, 3. Brandt
46.33, 4. Chavanel (Fra) 49.35, 5. Zu-
(Spa) 53 49, 6. Nozal (Spa) 53.50, 13.
s 1.58.08.
Volg de
r TOUR op de
voet via de
sms-service van
deze krant.
r Uitslagen en klassementen.
Stuur de sms-tekst TOUR 234
naar het nummer 4777.
I(Tijdelijk) afmelden? TOUR UIT"
kosten 35 eurocent per sms
Leon van Bon baalt van gemiste kans
bourg-en-bresse/gpd - Het was precies
zoals Leon van Bon tien dagen eerder,
op de eerste rustdag, had voorspeld. In
de rit naar Bourg-en-Bresse zou hij een
kans krijgen. Die dag was het zaak om
mee te zitten in een vroege ontsnap
ping. Maar winnen, wist hij toen al, zou
moeilijk worden. „Omdat je na een dag
met tal van die klimmetjes bent ge
sloopt." Aldus geschiedde. Van Bon
werd, met de benen leeg, vierde.
In de vlucht van tien man was Van Bon
tot in de finale niet uit de toon gevallen.
Maar op de laatste klim, de Col du
Berthland - een kuitenbijter van de
tweede categorie -, had de Domo-cou
reur het contact verloren. „Dat kwam
doordat mijn ketting doorsloeg. Ik viel
bijna, schoot met mijn voet uit het pe-
daaL" Het gevolg was een gat van een
paar honderd meter, dat overigens nog
wel kon worden gedicht. „Maar dat
kostte net te veel kracht. Ik merkte
trouwens toen al dat er een paar, die de
bergen net iets beter hadden verwerkt,
frisser zaten." De laatste kilometers wa
ren hem niet licht gevallen. „De laatste
heuveltjes, waar niet eens punten voor
het bergklassement waren te winnen,
vond ik het zwaarst."
Van Bon was wel redelijk te spreken
over wie er met hem meegingen. „Ie
dereen wist direct wat er te halen viel.
Het molentje draaide meteen mooi in
de rondte. Jaksche was eigenlijk een
beetje te goede klimmer en Fagnini wil
de geen kopwerk doen, maar je hebt je
medevluchters natuurlijk niet voor het
uitkiezen." Met Dekker had hij geen
niet-aanvalsverdrag getekend. „Dat
werkt niet als je op veertig seconden
van de koplopers rijdt."
Van Bon, die op 13 juli richting Avran-
ches meezat in de kopgroep die in de
finale werd teruggepakt, kon zichzelf
ook dit keer niets verwijten, maar was
allesbehalve tevreden. „Je rijdt de hele
dag voorop. Dat doe je om te winnen.
Daarom ben ik ook naar de Tour geko
men. Als het dan net niet lukt, is dat
balen. De eerste keer ging het nog, toen
kwamen er nog wat kansen. Maar nu
zijn we er bijna. In Parijs ga ik het nog
maar een keer proberen."
tiende etappe, Cluses - Bourg-en-Bresse:
ushovd (Noo/CAG) 176,5 km in 4.28.28
M 146) km/uur), 2. Mengin (Fra/FDJ), 3. Piil
SlNpcSC) 0.05, 4. VAN BON (NED/DOM)
Jaksche (Dui/ONC), 6, Sörensen
(CSC), 7. Fagnini (Ita/TEL) 0.40, 8. DEK-
(NED/RAB), 9. Loder (Fra/AG2), 10. Loda
:AS) 6.59, 11. McEwen (Aus/LOT) 11.42,
label (Dui/TEL), l'3. O'Grady (Aus/CAG),
ivorada (Tsj/LAM), 15. Vogondy (Fra/FDJ),
fenier (Fra/BON), 17. Agnolutto (Fra/AG2)
Mattan (Bel/COF). 19. Wesemann (Dui-
20. Baguet (Bel/LOT), 21. Brochard
IED), 22. Beloki (Spa/ONC), 23. Hincapie
USP). 24. Armstrong (VSt/USP), 25.
nann (Dui/RAB), 26. Leipheimer
■k RAB), 27. Flickinger (Fra/AG2), 28 Bote-
EmoI/KEL). 29 Hinault (Fra/CAG), 30. Velo
■PtAS). 62. KNAVEN (NED/DOM). 76. B00-
P!® (NED/RAB). 139 DE GROOT (NE-
||gB). 147. ENGELS (NED/RAB). 148
DN (NED/RAB)', 153. en laatste Flores
^TEUS) 15.39
klassement: 1. Armstrong (VSt/USP)
0.35, 2 Beloki (Spa/ONC) 5.06. 3
(Lit/LAM) 7.24, 4 Botero (Col/KEL)
5. Azevedo (Por/ONC) 12.08, 6. Igor
alez de Galdeano (Spa/ONC) 12 12. 7
ebo (Spa/BAN) 12.28. 8 Heras
flJSP) 12.54, 9. Leipheimer (VSt/RAB)
B, 10 Sastre (Spa/CSC) 14 49. 11. Bas-
a/FAS) 15.04, 12. Moncoutié (Fra/COF)
2, 13. BOOGERD (NED/RAB) 17.32, 14.
que (Fra/DOM) 22.40. 15. Lelli (Ita/COF)
1, 16. Unai Osa (Spa/BAN) 24 57. 17.
ert (Fra/JED) 25 04. 18. Hamilton (VSt-
25.50. 19. Sörensen (Den/CSC) 26.32,
N Kivilev (Kaz/COF) 26.39. 21. Vogondy
h) DJ) 26 43, 22. Rubiera (Spa/USP)
y 6, 23. Gotti (Ita/ALE) 34.27, 24 Frigo
AC) 36.04. 25. Baranowski (Pol/BAN)
1, 26. Merckx (Bel/DOM) 37.31. 27
(Zwi/RAB) 38.24. 28 Brochard (Fra-
38.30, 29. Botsjarov (Rus/AG2) 43 14,
vrajÉutierrez (Spa/KEL) 46.36. 92. ENGELS
pr'RAB) 2.13.12. 130. VAN BON (NED-
1 2.54.05, 136. DE GROOT (NED/RAB)
VeK 09. 138 KNAVEN (NED/DOM) 3.02.15.
DEKKER (NED/RAB) 3.02.17. 144
IN (NED/RAB) 3.05.23. 153 en laatste
(Spa/EUS) 3.28.39
door Ad Pertijs
bourg-en-bresse - Erik Dekker
was de Touretappe tussen Cluses
en Bourg-en-Bresse begonnen
met een 'driestappenplan'. Num
mer één ('het meespringen in de
goede ontsnapping') en twee
f het overleven van de zes cols')
waren zojuist uitgevoerd. Met
nog tweeëntwintig kilometer op
de teller achtte de wereldbeker
houder de tijd daar om fase drie
in gang te zetten: 'het winnen
van de etappe'.
Dekker demarreerde op de hem
bekende manier bij zijn negen
medevluchters (onder wie land
genoot Leon van Bon) vandaan.
„Ik ging daar heel stoer weg.
Toen ik de bocht om kwam,
dacht ik echter: oeps. In de verte
zag ik bovenop mensen staan. Ik
had niet verwacht dat de weg na
de laatste col nog zo zwaar om
hoog zou lopen. Als ik dat had
geweten, had ik het dus niet ge
daan."
Dekker werd achterhaald door
de kopgroep. Hij sprak van een
overmoedige actie. Het was ech
ter meer het teken dat Dekker
nog altijd niet de oude Dekker
is. De man dus die wereldbe-
kerkoersen kan winnen. „Inder
daad. In mijn topvorm had zo'n
inschattingsfout me de das niet
omgedaan. Dan had ik een keer
tje op mijn adem getrapt en was
misschien weggebleven."
De Erik Dekker van dit moment
is zover nog niet. Nadat hij zijn
rechterheup brak in Milaan-San
Remo werkt hij langzaam maar
Rabo-coureur ziet zichzelf ook niet
schitteren in laatste wereldbekerkoersen
gestaag aan de terugkeer op het
hoogste niveau. „Het verhaal
van vandaag was weer het oude:
mijn ene been is nog niet sterk
genoeg. Ik kan er nog altijd te
weinig kracht mee zetten om
zo'n zware finale als die van
vandaag te overleven."
Nu werd de finale gemaakt door
het trio Hushovd, Mengin en Pi
il, van wie de Noor de rit won.
Gezeten op het zwarte asfalt
achter de finish, stelde de als
achtste binnengekomen Dekker
dat hij graag had gewonnen,
maar dat hij zichzelf ook weer
niet voor de gek mocht houden.
„Want ik ben geen honderd
procent nu. Mijn ene been is
nog altijd twee centimeter min
der groot van omvang dan het
andere. In het begin was dat
niet veel méér: tweeënhalve
centimeter. Het valt me tegen
dat dat zo langzaam gaat. Aan
de andere kant: op één been rijd
ik harder dan veel jongens met
twee."
De balans opmakende van deze
Tour maakt Dekker een tevre
den indruk. „Ik ben al een heel
eind. En daar ben ik erg blij
mee. Helemaal, na wat me is
overkomen in de eerste rit door
Luxemburg. Door de valpartij
daar was ik heel dicht bij het
einde van dit seizoen. Als ik de
Tour had moeten verlaten, was
het moeilijk geworden weer te
rug in vorm te komen. Nu heb ik
de ronde kunnen gebruiken om
beter te worden."
De stiekeme hoop om na deze
ronde klaar te zijn voor de reste
rende vijf wereldbekerwedstrij
den blijkt volgens hem ijdel.
„Wat ik hier laat zien is niet vol
doende om in de wereldbeker
wedstrijden vooraan te rijden.
In topsport telt elk procentje en
voor de wereldbekerkoersen
moet je honderd procent in or
de zijn. Op zich is dat in deze fa
se geen probleem. Vorig jaar
was ik op het einde van de Tour
ook nog niet in topvorm en had
ik die met een week trainen
daarna wel. Nu is het anders.
Volgende week ga ik eerst mijn
heup laten onderzoeken. Ik heb
nog uitstralende pijn en wil na
die val weten of alles nog goed
zit." Het is net als met de etappe
van gisteren. In het meerfasen-
plan van Erik Dekker moet hij
nog enkele stappen zetten om
de val van Milaan-San Remo de
finitief te overwinnen.
hoogteverschil en moeiTqkheiósgraad
i Pa^s
Jossxjny Champs-Ely**
106m Panis
I 77m
Erik Dekker na afloop van de achttiende etappe naar Bourg-en-Bresse. Foto: ANP/Jasper Juinen
Zondag 28 juli, twintigste
etappe, Melun - Parijs, 144
km.
De slotdag is doorgaans een
feest. Niet alleen voor de eind
winnaar van de Tour de France,
ook voor de sprinters en de ano-
niemen van het peloton. De
sprinters kunnen nog een keer
hun krachten meten op de brede
en gezellige Champs d'Elysées,
de anoniemen kunnen direct
achter de finish het warme bad
opzoeken en drie weken vuil
wegspoelen. De Champs d'Ely
sées is sinds 1975 het vaste eind
punt van de Tour.
Melun, gebouwd op een eiland
in de Seine, is ook vaker in het
rondeboek voorgekomen. In
1963 en 1975 arriveerde het pe
loton er. In 1991 en 1998 vertrok
de grote groep uit de plaats voor
een etappe. Burgemeester Jac
ques Marinelli eindigde in de
Ronde van Frankrijk van 1949
als derde. In die ronde droeg hij
ook de gele trui.
McEwen wacht op
Champs-Elysées
cluses/anp - Robbie McEwen
kan dit jaar een einde maken
aan de hegemonie van Erik Za-
bel als beste sprinter in de Tour.
Zes keer op rij won de Duitser
het groene tricot dat momenteel
wordt gedragen door McEwen.
De Australiër is klaar om op de
Champs-Elysées het duel met
Zabel aan te gaan. McEwen
heeft 239 punten, Zabel een
punt minder. „Laten we het in
Parijs maar beslissen", klonk het
zelfverzekerd uit de mond van
de voormalige Rabo-renner.
McEwen won de slotetappe in
Parijs al in 1999. „De dmk ligt
bij Zabel. Ik hoef alleen maar
het wiel van Erik te houden en
hem op het laatste moment te
passeren."
Met Freire raakte hele Italiaanse formatie van de wal in de sloot
door Edward Swier
Bourg-en-Bresse - Er kan zelfs
bij Andrea Tafi, normaal toch
het zonnetje in huis, deze mor
gen geen lachje af. De Tour
duurt nog maar twee dagen,
maar voor Mapei is Parijs nog
steeds héél ver weg. De Italiaan
se sterrenformatie, die na tien
fraaie seizoenen ophoudt te be
staan, loopt in de Ronde van
Frankrijk op haar laatste benen.
In het ploegenklassement staat
het vreemdelingenlegioen van
Serge Parsani en Eric Vander
aerden bijna laatste. En de cij
fers liegen niet. De Ronde, die
zo mooi begon met een ritzege
voor Oscar Freire, is verworden
tot een lange lijdensweg.
Het afscheid is kleurloos. „Maar
wat wil je als je twee beste men
sen na een week al naar huis
zijn", baalt Eric Vanderaerden
hardop in het Village Départ van
Cluses. De laatste keer dat één
van zijn renners deze ronde
meedeed om de dagzege? Hij
kan het zich nog nauwelijks her
inneren. De Belgische ex-cou
reur leeft al sinds de eerste rust
dag van dag tot dag. „We zijn
zonder klassementsrenner naar
de Tour gekomen, voor ons wa
ren de eerste tien dagen de be
langrijkste. Door omstandighe
den hield het echter snel op."
Het leek vooraf allemaal zo
mooi. Mapei kwam niet met
één, maar liefst twee topsprin-
ters naar de Tour. Wereldkam
pioen Oscar Freire en Belgisch
kampioen Tom Steels zouden
ieder hun ritjes uit kunnen kie
zen, de concurrentie onwetend
wie van de twee waar zou excel
leren. Freire kwam tenminste
nog aan winnen toe. Al op de
eerste maandag, in Saar-
brücken, klopte hij het complete
pak. Een week later, in de rit
naar Avranches, kwam hij ech
ter letterlijk van de wal in de
sloot terecht. De volgende dag
ging de Spanjaard niet meer van
start. Steels, nog steeds gehin
derd door het chronisch ver
moeidheidssyndroom, was al op
11 juli naar België vertrokken.
Een voorbeeld dat later gevolgd
werd door Fabien de Waele.
De achterblijvers, bijna allemaal
Bourg-en-Bresse/GPD - Frank
rijk rouwde de algelopen weken
om Christophe Moreau. De
kopman van Credit Agricole viel
letterlijk uit de Tour. Na zijn zo
veelste tuimeling moest hij dins
dag de koers verlaten. Het was
ook de zoveelste tegenslag voor
de ploeg van Roger Legeay. Gis
teren in de etappe van Cluses
naar Bourg-en-Bresse verzacht
te de Noor Thor Hushovd de
pijn aanzienlijk door als eerste
over de streep te spurten. Voor
zijn vluchtmakkers Mengin en
Piil.
Hushovd was de man met wie
iedereen meeleefde tijdens de
tweede etappe naar Straatsburg.
Keer op keer moest hij stoppen
vanwege aanvallen van kramp,
die amper weg te masseren wa
ren door zijn ploegleider. „Ik
had de gevallen Christophe
moeten terugbrengen en toen
gebeurde het." De jonge Noor
verbeet de pijn en werd de held
van de dag.
„Toen Christophe dinsdag
moest afstappen, heb ik beloofd
voor hem een etappe te win
nen." Gisteren kwam dat mo
ment. „Ik besef dat je met een
ritzege in de Tour op slag een
grote renner wordt", zegt de
man uit het kleine wielerland
Noorwegen. „De Tour wordt er
echter meer en meer gevolgd.
Mensen gaan de sport een beet
je ontdekken. Ze zien dat er
meer is dan alleen winterspor
ten."
Zelf was hij ook ooit skiër. Via
zijn broer kwam hij als negenja
rige in aanraking met de fiets.
Hushovd werd in 1998 (in Val
kenburg) wereldkampioen tijd
rijden bij de amateurs. Het was
de opstap naar een profcontract
bij Credit Agricole. Sindsdien
woont hij in Perpignan en keert
hij in de wintermaanden terug
naar Noorwegen om er te jagen
op rendieren. In de bergen
kwam hij de afgelopen dagen
aardig mee. „Toch ben ik een
echte rouleur, idie ook kan
sprinten. Mijn grootste uitda
ging is Parijs-Roubaix. Als ama
teur won ik die koers al een
keer. Nu probeer ik dat ook bij
de profs te doen."
Eric Vanderaerden (rechts) en collega-ploegleider Serge Parsani bekijken kort voor de start een Franse
sportkrant. Foto: GPD/Wouter Borre
geselecteerd om het Steels en
Freire zo makkelijk mogelijk te
maken, wisten nadien dat het
nog een lange Tour zou worden.
Routinier Tafi reed balend rond,
terwijl de jongere garde (Robert
Hunter, Pedro Horillo, Laslzo
Bordrogi, Gerhardt Trampusch
en Miguel Martinez) de handen
vol had om de klus over al die
cols te volbrengen. Martinez, de
olympisch kampioen mountain-
biken, wordt weliswaar een be
hoorlijke toekomst als klimmer
voorspeld, maar zijn inhoud is
nog onvoldoende om mee te
spelen. Vanderaerden: „We
hadden vooraf niet de hoop dat
hij ons hier nou zou gaan ver
rassen. Hij is, wat wij in België
zeggen, nog te plat. Miguel mist
ervaring, maar er zit voor de
toekomst zeker wel wat in dat
mannetje."
De sfeer werd er gaandeweg de
Ronde ook al niet beter op. Dat
Mapei na tien jaar de wieler
sport verlaat omdat het bedrijf
van lijmenfabrikant Giorgio
Squinzi zich voldoende heeft ge
profileerd, was al voor de Tour
bekend. Maar wat er verder gaat
gebeuren? Het verhaal dat co-
sponsor Quick Step een grote
ploeg op poten zet en een deel
van de Mapei-boedel meever
huist, heeft nauwelijks voor rust
gezorgd. Vanderaerden heeft
duidelijk zijn twijfels. „Je kan in
de pers vertellen wat je allemaal
van plan bent, met grote bedra
gen schermen, maar ik wil het
eerst allemaal nog wel eens
zien." Het personeel moet het al
tijden doen met een standaard
antwoord. „Wacht nog maar
even af, wacht nog maar even
af."
Een van de verzorgers zit pein
zend bij de ploegleiderswagen.
„Hoe denkt u dat het toegaat
binnen een fabriek waar het
personeel zojuist te horen heeft
gekregen dat de poort gaat slui
ten?" Pr-man Alessandro Tegner
weet het antwoord. Hij schetst
de situatie. „Er wordt de hele
dag over gesproken. Als het
koers is, rijden de renners, maar
daarna praten ze weer over hun
toekomst."
Vanderaerden heeft dezelfde er
varing. „Het is aan de ploeglei
ding om te zorgen dat het de
renners niet negatief beïnvloedt.
Maar hoe doe je dat als je zelf
ook maar weinig weet. Ik snap
heel goed dat er onder het per
soneel de hele dag over zaken
als deze wordt gepraat. Als ik
mijn renners dan beoordeel,
moet ik ook tevreden zijn over
iedereen die hier nog rijdt. On
der deze omstandigheden was
de Tour geen pleziertje."
Joost Legtenberg (27) was twee
jaar wielerprof bij de AXA-for-
matie, maar ziet fietsen tegen
woordig 'puur als hobby'. Met
een paar vrienden bezocht hij
dezer dagen, zoals ze dat wel
vaker doen, als toerist de Tour
de France. Bij de start in Cluses
dook Legtenberg - woonachtig
in Arnhem, maar afkomstig uit
Markelo - gisteren echter op
met een genodigdenkaart om
de nek. Tourdirecteur Jean-Ma-
rie Leblanc kent hem dan ook
persoonlijk. Legtenberg won
immers vorig najaar de Ronde
van Burkina Faso, de door de
Tourdirectie geadopteerde wie
lerronde in Afrika.
Is een vergelijking mogelijk tus
sen beide fenomenen
„Ja, de leiderstrui is ook geel.
.Maar verder houdt het wel op.
In de Tour de Faso is het alle
maal zoveel kleiner. Ik ben hier
wel al een paar mensen tegen
het lijf gelopen die in de Tour
exact hetzelfde werk doen als in
Burkina Faso. En Leblanc na
tuurlijk. Hij kwam me persoon
lijk de hand schudden. Mooi
toch. De Tourdirectie probeert
er in Burkina Faso wat van te
maken. Zo reisde er elke dag
een mobiele keuken mee, dat
was prima geregeld. Maar rij
den er hier honderden auto's
met Joost Legtenberg
en motoren achter de kop
groep, dan zitten er daar in to
taal één auto en één motor bij."
Je bent geen prof meer, beviel
het leven uit een koffer niet?
„Jawel, dat nomadenbestaan
vond ik wel heel leuk. Maar ik
huldig het standpunt dat je
moet doorbreken of moet stop
pen. Misschien heb ik die keuze
vrij snel gemaakt, maar ik denk
eerder dat ik precies wist wat ik
wel en niet kon."
Wat is je meest memorabele
Tourmoment van deze Tour?
„We stonden donderdag op de
Col de la Colombière. Moedig
den al die gasten aan. Maar
voor we wat tegen Addy Engels
hadden kunnen roepen, zei hij
zelf al 'hoi'. Dat vond ik wel
grappig, het tekent hoe sympa
thiek hij is. Ik denk dat die jon
gens het wel mooi vinden als ze
zo worden aangemoedigd."
Wie valt je deze ronde op?
„Lance Armstrong natuurlijk.
Het is zo ontzettend knap wat
hij doet. Op tv lijkt het gemak
kelijk, dat lichte trappen, maar
je moet het eens proberen. Zelf
heb ik hier de afgelopen week
ook wat cols beklommen. Ik rijd
op de 23 tot 26 omhoog, krijg
die bijna niet meer rond. Hij
rijdt twee, drie tandjes zwaar
der, maar het lijkt net een
draaitol. Daarvoor moet je zo
verschrikkelijk veel vermogen
hebben."
Na de Tour ga ik...
„Weer aan het werk, bij DSM.
En ik rijd voor Marco Polo, een
verenigiMpiet allemaal wiele-
renthousiastelingen, binnen
kort wel weer eens een etappe
koers, ver van huis."
Edward Swier
Foto: GPD/Wouter Borre
