LEIDE
Gemeente koopt
Stathuys van LWO
askruis verziekt nachtrust
Bezoekers Slaaphuis overnachten noodgedwongen in de openlucht
'Van de juf moeten we toch ons best doen'
op uw
\&C collega's?
REGIO
R1
Problemen bij verhuizing De Binnenvest
ivisiestoring
siden
ke jongeren
r Roemenië
Schooltuin De Dolfijn maakt na twaalf jaar plaats voor huizen
ige celstraf geëist tegen onverbeterlijke fietsendief
Rwandees moet mogelijk
jaren op proces wachten
Bül^ge/ce/ren
www.autoheemskerk.com
vrijdag 19 JULI 2002
Gloednieuw
fkomen voor
Iredders
tgeest kan
en Haaswijk
lis kwijt
door Eric-Jan Berendsen
leiden - Twee dakloze bezoekers van het
Slaaphuis hebben deze week noodgedwongen
twee nachten in de openlucht moeten door
brengen vanwege problemen rond de verhui
zing van het opvanghuis. Omdat het oude
Slaaphuis aan de Nieuwsteeg dinsdagochtend
werd gesloten, maar het nieuwe onderkomen
aan de Breestraat nog niet klaar was, kwam er
dinsdagavond een groep thuislozen in de pro
blemen. Een aantal is opgevangen bij de Cri
sisopvang in de Rembrandtstraat, anderen
werden ondergebracht bij vrienden of beken
den. Twee moesten noodgedwongen de nacht
buiten doorbrengen.
Een medewerker van Stichting De Binnenvest,
die het Slaaphuis beheert, spreekt van over
macht. „De verbouwing van het pand was
door ons uitbesteed aan een woningcorpora-
tie. Tot maandagavond werd ons verzekerd
dat alles in orde was. Dinsdag bleek echter dat
er geen sleutels van de in- en uitgang aan de
Boommarkt beschikbaar waren, dat de beveili
gingscamera's niet werkten en dat de vloerbe
dekking nog niet overal was gelegd. Een moge
lijkheid om de bedden terug te brengen naar
de Nieuwstraat was er niet meer. We hebben
toen van alles geprobeerd om toch iedereen
onder te brengen voor de nacht Helaas is dat
in twee gevallen niet gelukt"
De Binnenvest heeft de gedupeerden excuses
aangeboden. Wethouder H. Buijing
(PvdA/Welzijn) vindt het Vervelend' dat de
verhuizing problematisch is verlopen, maar
legt de verantwoordelijkheid bij De Binnen
vest
Gisteravond hebben de thuislozen voor het
eerst de nacht aan de Breestraat doorgebracht
In het Slaaphuis kunnen maximaal 12 daklo
zen overnachten. Vanaf 20.00 uur zijn zij wel
kom. De volgende ochtend na het ontbijt
moeten zij voor 09.00 uur het onderkomen
weer verlaten.
-Veel televisies in Lei-
jn gisteren tijdelijk op
gegaan. Dit was het ge
in werkzaamheden aan
ofdnet in Leiden. Heel
lis gedurende de dag
pijnlijk geplaagd door
ortdurende storingen,
een woordvoerder van
uaatschappij Casema.
guliere onderhoud aan
I vergt echter maar een
cnadrukt hij.
I- Een groep van 20 jon-
jiit Leiden en omgeving
tt zondag met de trein
estad Targu Mures in
pnië voor een werkvakan-
jworden betrokken bij di-
lulpverleningsprojecten
Sopgezet vanuit een dia-
[centrum, vergelijkbaar
k Bakkerij aan de Oude
[Leiden. Het gaat om
heen bejaardenhuis, op
en straatkinderen, hulp
pte, arme gezinnen,
^verdeling en beperkte
bleging. De groep be
ft scholieren, studenten
tkende jongeren die rea-
op een oproep van het
ndiaconaat van de Her-
Gemeente en Gerefor-
Kerk in Leiden. Zij be
un reis zelf. De jongeren
,7 augustus weer terug in
door Robbert Minkhorst
leiden - De Leidse Welzijnsorga
nisatie (LWO) verkoopt het voor
malige jongerencentrum 't Stat
huys aan de gemeente. Leiden
bekijkt of het pand aan de Bree
straat past in de plannen voor
het Aalmarktgebied. De LWO ge
bruikt de opbrengst om het (ne
gatieve) eigen vermogen aan te
Leiden betaalt 613.000 euro aan
de LWO. Dat is een fors bedrag,
omdat het pand in slechte staat
verkeert Bovendien zit er asbest
in het gebouw. Een noodzakelij
ke renovatie en verbouwing kost
miljoenen euro's. In 1997 wer
den die kosten geschat op vier
miljoen gulden. Als jongeren
centrum had 't Stathuys geen
toekomst meer, omdat de LWO
de renovatie in 2000 al niet kon
betalen.
Wethouder H. Buijing (PvdA-
/welzijn) zegt dat het jongeren
werk in de stad weer een vaste
uitvalsbasis moet krijgen. Sinds
de sluiting van 't Stathuys (na de
ontdekking van asbest) staat dat
op een laag pitje. De wethouder
denkt aan onderdak bij het LVC,
maar dat hangt onder meer af
van de plaats die het uitgaans
centrum krijgt in het definitieve
plan voor de Aalmarkt
Behalve 't Stathuys stoot de
LWO het vroegere buurthuis het
Mierennest aan de Morsweg af.
Het gebouw wordt op de markt
te koop aangeboden. Buijing
heeft overwogen om ook dat
pand over te nemen. Maar voor
de bestemmingen die de wet
houder in gedachten had, een
kinderdagverblijf of een thuis
basis voor verschillende vereni
gingen, is het gebouw onge
schikt
Voor de verkoop van de twee
onderkomens had de LWO toe
stemming van de gemeente no
dig. Die heeft de instelling deze
week gekregen. Buijing vindt dat
hij nu met een gerust hart 'het
dossier LWO' kan sluiten: „De
LWO gaat nu een zonniger toe
komst tegemoet Dit betekent
een doorbraak."
Voor LWO-personeel dreigden
ontslagen, omdat de welzijnsin-
stelling in geldnood zat. De
LWO heeft een negatief eigen
vermogen. Bezuinigingen waren
niet genoeg. Uiteindelijk is de
gemeente een paar keer bijge
sprongen, onlangs nog met een
bijdrage van 240.000 euro. „Dat
geld is bedoeld om de LWO te
helpen een zelfstandiger toe
komst tegemoet te gaan", aldus
Buijing.
In het kielzog van de onderhan
delingen over 't Stathuys, het
Mierennest en de extra financië
le bijdrage zijn ook afspraken
gemaakt over de nieuwe ver
houding tussen het stadsbe
stuur en de welzijnsinstelling.
Die moet helder en zakelijk wor
den.
„Ik heb inzage in de huishou
ding geëist", zegt Buijing. „Een
instelling als de LWO mag na
tuurlijk geen negatief eigen ver
mogen hebben. De gemeente
heeft nu een groot deel van de
financiële problemen weggeno
men bij de LWO. Ze moet haar
rol nu ook naar behoren kun
nen vervullen."
Directeur G.J. Comel van de in
stelling is opgelucht. „We heb
ben onze organisatie nu op or
de. Wel hebben we zelf sowieso
al drie ton aan bezuinigingen
opgehoest Dat betekent dat er
volgend jaar minder welzijns
werk is. We mogen dat niet ver
geten."
De leerlingen van basisschool De Dolfijn werkten gisteren voor de laatste keer in hun tuintje. Foto: Hielco Kuipers
lg/leiden - Tegen een 26-jarige Lei-
bij de Haagse rechtbank een cel
tien maanden geëist, omdat hij in
en maart van dit jaar meer dan
fietsen heeft gestolen in Leiden en
orp.
'5 verslaafd aan cocaïne. Hij is tallo-
veroordeeld voor diefstal van fiet-
andere zaken. De onverbeterlijke
lief was net drie maanden uit de ge-
1, toen hij weer werd opgepakt De
itelde openhartig hoe hij te werk
ij klom over schuttingen van tuinen,
a de tuin een mooie fiets zag staan of
chuur niet op slot stond, ging hij op
renpad. De Leidenaar beweerde dat
deuren of sloten van fietsen open
brak en dat hij alleen maar nieuwe tweewie-
Iers stal. „Voor oude rotzooi kreeg ik hoog
stens drie euro", zei hij.
Officier van justitie Schuijer wist niet goed
wat voor straf ze moest eisen. Het liefst had
ze de man een verplicht afkickprogramma
opgelegd, maar dat mag ze niet eisen in Den
Haag. De Leidenaar is zijn criminele loop
baan zelf ook meer dan zat Hij wil graag af
kicken, zodat het niet steeds nodig zou zijn
om op criminele wijze aan zijn geld te ko
men. De man heeft de neurologische aan
doening MS (multiple sclerose) en lijdt aan
hevige pijnen. Op advies en recept van de
huisarts rookt hij jointjes om de pijn te ver
lichten. In een afkickcentrum zou hij dat ab
soluut niet meer mogen. Hij zou dan andere
zware pijnstillers moeten slikken. „Ik wil die
rommel niet slikken. Mijn lichaam gaat al zo
hard achteruit door mijn ziekte", zei de
man.
Hij begreep niet waarom verslaafden in een
kliniek wel methadon krijgen en waarom hij
geen joints zou mogen roken om van zijn
pijn af te komen. De aanklaagster begreep
op haar beurt niet waarom hij geen pijnstil
lers wilde slikken, terwijl hij zijn lichaam wel
verziekte met cocaïne. £e zag geen reden
meer om een deels voorwaardelijke straf op
te leggen, omdat de man bleef weigeren om
de wiet af te zweren. De verdachte schrok
van de hoge eis van tien maanden ceL
De rechtbank doet over twee weken uit
spraak.
door René van Zoen
leiden - De schooltuin van ba
sisschool De Dolfijn in de Zee
heldenbuurt moet van de ge
meente Leiden verdwijnen,
want er komen woningen. Al
twaalf jaar gebruiken leerlingen
de tuin, die verscholen ligt ach
ter een huizenblok in de Ooster
dwarsstraat Ze leren daar om te
gaan met de natuur, die verder
nauwelijks aanwezig is in de
buurt
Elke donderdagmiddag werken
de leerlingen uit groep vijf van
De Dolfijn in hun schooltuin. Ze
wieden het onkruid, schoffelen
de grond, graven een vijvertje of
spelen op het grasveldje. Elke
leerling heeft zijn eigen perkje
van één meter breed en vijf me
ter lang. „Sommige kinderen
zijn liren achter elkaar op hun
knieën aan het werk", vertelt
vrijwilligster Inge Stallinga (53),
die de jonge tuiniers begeleidt.
.Andere kinderen zijn minder
enthousiast Je kunt het verschil
in de tuintjes goed zien."
Op het perkje van de negenjari
ge Tiffany Knol ligt een openge
vouwen vuilniszak in een kuil.
Haar zelfgegraven vijvertje is
drooggevallen. Ze is bezig sla uit
de grond te halen. Nu de vakan
tie voor de deur staat, is het
oogsttijd. De sla en andijvie zijn
al rijp, de aardappelen nog niet
De scholiere heeft plezier aan
het werken in de tuin. „Het
planten is heel leuk. En ook dat
je de oogst mee naar huis kunt
nemen." Klasgenootje Amanda
Sloos haalt onkruid weg. „Dit is
de laatste keer, maar de juf zei
dat we toch ons best moeten
doen." De kinderen krijgen van
Stallinga een diploma voor hun
werk in de schooltuin.
Stallinga is hovenier van beroep.
Twaalf jaar geleden is ze begon
nen met de tuin op een deel van
het terrein van een oude potten
bakkerij. „De gemeente had het
terrein gekocht, maar deed er
niets mee. Ik wilde kinderen
kennis laten maken met de na
tuur. Hier in de buurt staat geen
enkele boom. De leerlingen zijn
verantwoordelijk voor hun eigen
tuintje. Ze zitten met hun han
den in de grond en leren hoe
moeilijk het is iets te laten groei
en. Daardoor hoop ik dat ze
meer respect krijgen voor de na
tuur en leren dat natuur niet
vies is."
Stallinga vindt het jammer dat
de tuin moet verdwijnen. Haar
werk heeft inmiddels zijn vruch
ten afgeworpen, want een aantal
oud-leerlingen is hovenier ge
worden.
De school heeft een brief gekre
gen van de gemeente, waarin
staat dat de kinderen de tuin
vanaf 1 juli niet meer mochten
gebruikt. Volgens Stallinga heeft
de gemeente de grond verkocht
aan bouwbedrijf Jobo. „Muse
um De Lakenhal, dat van de ge
meente is, wilde uitbreiden in
panden die Jobo in bezit had. In
ruil voor de verkoop van die
panden, mocht Jobo stukken
gemeentegrond kopen. Waaron
der onze tuin. Ik weet niet wat
de plannen van Jobo zijn, maar
de gemeente wilde hier zestien
huizen bouwen."
Stallinga weet niet of de school
een nieuwe tuin krijgt De kans
daarop lijkt klein: „De gemeente
zegt dat ze heeft gezocht, maar
niets kon vinden in de buurt"
rden er compleet ge-
van, de farrulie Hu Elke
[avond tussen 20.00 en
uur wordt er namelijk
s voor hun winkel en bo
oing aan de Pieterskerk-
iteeg door de gemeente
iskruis geplaatst Het uri-
ordt de volgende morgen
cht uur weer weggehaald,
terdag op zondag her
iet ritueel zich. Geduren-
weekeinde is het kunst-
ssoir echter het doelwit
Ie nachtelijke stappers
openbare wc zo'n beetje
illes gebruiken, behalve
in te plassen. Het gevolg?
De familie Hu doet 's nachts
geen oog dicht door de herrie
rond de pisbakken en vanwege
de agressie van dronken feest
vierders.
In de Pieterskerkchoorsteeg op
de hoek met de Langebrug runt
de familie Toko Asia. Pal tegen
over de winkeldeur wordt op
vrijdag het plaskruis neergezet.
Nou heeft de familie Hu in de
Diefsteeg ook nog het bekende
restaurant Woo Ping. Zij maken
dus lange werkdagen, maar
doen dat met plezier. Dat ple
zier wordt echter in het week
einde danig vergald door dat
plaskruis.
De Blauwe Steen, die al 700 jaar in de
Breestraat ligt, is het symbolische
middelpunt van de stad.
Onder redactie van
Timoteus Waaisenburg en Eric-Jan Berendsen
TELEFOON O 71 - 53 56 424
„Het plaskruis wordt niet ge
bruikt waar het voor bedoeld
is", vertelt Sandra Hu. Zij woont
samen met haar ouders en an
dere familieleden boven Toko
Asia en is bedrijfsleidster van
Woo Ping. „In plaats van er in
te plassen, schoppen voorbij
gangers er tegenaan. Het plas
kruis wordt regelmatig omge
gooid of-getrapt en vervolgens
tegen de muur gesmeten. Dat
heeft als resultaat dat wij in het
weekeinde bijna geen oog meer
dicht doen. Mijn ouders niet,
onze kinderen niet en ik ook
niet."
„De kleintjes zijn inmiddels
bang voor de herrie op straat",
aldus Hu. „Ze schrikken zich
een hoedje als dat plaskruis
weer eens tegen de muur wordt
geschopt en beginnen te huilen.
De volwassenen gaan na hun
werk rond één uur 's nachts sla
pen, maar worden tegen drie of
vier uur steevast wakker door
de ellende op straat Dan is het
gedaan met de nachtrust."
Als de familie de volgende och
tend slaperig beneden komt om
in de toko te werken of naar het
restaurant te gaan, dan stinkt
het in de steeg verschrikkelijk
naar de urine. „Dat betekent
dus schrobben met water en
chloor'', weet Hu. „Elke zater
dag- en zondagmorgen staan
we hier de straat schoon tema
ken. Plaats dat plaskruis op de
hoek van de Pieterskerkchoor
steeg en de Breestraat Daar is
in ieder geval meer sociale con
trole, want daar staat die wc
meer in het zicht van voorbij
gangers."
Het plaskruis in de Pieterskerchoorsteeg voor Toko Asia is voor de bewoners van de boven de winkel
gelegen woning, de familie Hu, een bron van ellende. Foto: Eric Taal
Telefoontjes van de familie Hu
naar het stadhuis hebben tot op
heden geen resultaat gehad.
„De ene keer word je eindeloos
doorverbonden, de andere keer
krijg je mensen aan de lijn die
van niets weten en weer een
andere keer wordt er gezegd dat
de gemeente actie gaat onder
nemen en het plaskruis gaat
verplaatsen. Maar het staat nog
steeds bij ons voor de deur, met
alle nare gevolgen van dien."
Volgens een woordvoerder van
de gemeente wordt er momen
teel dnik aan een oplossing ge
werkt. „Eén ding is zeken dat
plaskruis gaat daar weg. Wij kij
ken of we het kunnen verplaat
sen en langs een doorgaande
route neerzetten. Daarbij wordt
inderdaad aan de Breestraat ge
dacht Bovendien bekijken we
hoe we zo'n plaskruis het beste
kunnen vastzetten, zodat die
niet meer kan worden omge
trapt"
Eric-Jan Berendsen
leiden - De Rwandese compo
nist Simon Bikindi, die deze
week precies een jaar geleden in
Leiden werd gearresteerd, moet
waarschijnlijk tot 2004 wachten
tot het Rwanda-tribunaal zijn
zaak behandelt Tot die tijd zit
hij vast in Arusha, in Tanzania.
Bikindi's advocaat, Roelien
Kamphuis-Jansen van Rosen-
daal uit Katwijk, is boos en wil
actie ondernemen tegen de lan
ge wachttijd.
Bikindi wordt door het Rwanda-
tribunaal beschuldigd van oor
logsmisdaden tijdens de Rwan
dese burgeroorlog in 1994,
waarbij ruim een miljoen men
sen omkwamen. Hij zou met
zijn liedteksten hebben aange
zet tot massale moordpartijen,
maar ontkent dat zelf ten stellig
ste. In 2000 vluchtte hij naar Ne
derland, waar hij bijna een jaar
verbleef in het asielzoekerscen
trum in Leiderdorp. In juli 2001
werd hij in het centrum van Lei
den gearresteerd, waarna justitie
hem overleverde aan het tribu
naal.
Het Rwanda-tribunaal kampt
met een grote werkdruk en een
tekort aan rechters. Daardoor
komt de zaak van Bikindi in elk
geval niet voor het najaar van
2003 aan de orde. Mogelijk
duurt het zelfs tot medio 2004
voordat de componist wordt
voorgeleid. Bikindi's advocaat is
boos over de enorme vertraging.
,Als het nog zo lang gaat duren,
en daar lijkt het op, dan vind ik
dat meer dan treurig. Bikindi zit
dan drie jaar in de gevangenis
voordat zijn zaak aan de orde
komt. En dat allemaal door de
chaos bij het Rwanda-tribu-
naal." De Katwijkse advocaat wil
onderzoeken of de vertraging in
strijd is met de universele rech
ten van de mens. „Wij overwe
gen naar het Europees Hof te
gaan om de vertraging aan te
vechten. Dit kan niet"
(advertentie)
(advertentie)
Morgen vindt u de
jZilBi baan die bij u past in
OP ZOEK NAAR EEN VERTROUWDE OCCASION?
EEN ZAAK VAN VERTROUWEN
A U T E R K
L. (071)-5310811 R. (071 )-3312866
