beeld en
evenbeeld
Geboortedag van
Van Gogh wordt
nationaal feest
mmrwmm
KUNST 8f CULTUUR
'Puppetry of the Penis' naar Nederland
Carlo Boszhard is heerlijke gluiperd in discomusical
Hi
t later
jiarpiste
Jen
parade op
")0 bezoekers
'Ik kan dat ding niet meer zien'
Verkeer moet
wijken voor
film over
Vermeer
Fotowedstrijd
over de duinen
aan de wandel
Strand beesten
am - Het eenmalige
van Andrea Bocefli in
erdamse sportpaleis
verplaatst van woens-
ptember naar zaterdag
jer. De Italiaanse zan-
1 zijn hele Europese
moeten verschuiven in
l met het uitlopen van
men voor zijn nieuwe
ientimento'. Reeds ge-
taarten blijven geldig,
ndering kunnen ze
ingeleverd bij de be-
voorverkoopadressen.
beach - De toonaan-
filmharpiste Louise
ier Elian, die te horen
(van Hollywoodfilms uit
1 dertig en veertig, is af-
Iweek op 96-jarige leef-
leden. Ze speelt onder
op de originele mu-
van klassiekers als
Gone With the
ïng Kong' en 'Jungle
ian, indertijd de meest
Ie filmharpiste, was
lang getrouwd met
de componist van
lek van 'Gone With The
ji 'Casablanca'.
- Het rondtrekkende
de£stival De Parade heeft
de matige weersom-
nf> eden op de helft van
'n ee 77.000 bezoekers
Pn n. Vorig jaar hadden
evenveel mensen De
en ezocht nadat twee van
geelsteden waren aan-
(n 2001 bezochten
nensen De Parade op
dlocaties in Rotterdam,
g, Utrecht en Amster-
afgelopen tien dagen
de tenten van het festi-
Haagse Westbroek-
dse parade'. Zo luidt de
jefjelijke ondertitel van de
^stelling 'Beeld en Even-
evep half september in ne-
tjjjisea en galeries te zien.
Q ateliers worden in een
tijd binnenstebuiten
zerfOm een dwarsdoorsne-
de^en van hedendaagse
jorii deze wekelijkse serie
JtLeidsch Dagblad de
sfaar achter de doeken,
en installaties voor.
Rob van 't Zelfde.
door Marjolijn de Cocq
new york - Na de Vagina Mono
logen nu ook Penis Poppenkast.
Maar zonder marionetten, zonder
touwtjes. In september toert de
Australische cult-act Puppetry of
the Penis door Nederland en Bel
gië. 'Genitale origami', en dan
letterlijk. Oftewel: hoe fröbel je
met de piemel een hamburger,
een hongerig vogeltje, de Eiffel-
toren of het Monster van Loch
Ness? Plus tips voor de doe-het-
zelver.
'Poppenspeler' Jim MacGregor
pakt aan linker- en rechterzijde
zijn scrotum. Zakt door de knie
ën en rekt verticaal en horizon
taal tot het, in een langgerekte
driehoek, bijna de vloer bereikt.
„Ladies and gentlemen, the Eif-
feltower", schalt zijn collega Da
niel Lewry door het John Hou
seman Theater in 42nd Street.
Daarna de warming-up voor de
volgende act. De spelers grijpen
htm geslacht en wrijven het als
ging het om verkleumde handen
tot maximaal rek- en kneedbaar.
Een videocamera registreert alle
handelingen op het achterdoek
Geen velletje, geen haartje valt
te missen. „Het grote scherm",
roepen MacGregor en Lewry,
„doet wonderen voor je zelfver
trouwen."
Wanneer krijg je als vrouw nou
de kans om vijftig minuten lang
naar een penis in non-erecte
staat te kijken, had stand-up co
medienne Cory Kahaney het
publiek voor de show voorge
houden. „Plenty of cocks to co
me." Veertig man en een paar
denkop passen er in het alterna
tieve New Yorkse theatertje. On
vermijdelijk zijn er twee vrijge-
zellenfeestjes onder het publiek,
de bruiden-in-spe bont uitge
dost. Onvermijdelijk zijn er de
gilletjes als MacGregor en Lewry
hun capes opengooien en aan
het vouwen en in alle vleselijk
heid aan het kneden slaan.
„Mogen we jullie er aan herin
neren", roepen de spelers, „dat
jullie betaald hebben voor deze
show? Jullie zijn de iveirdo'sY'
Het Australische Puppetry of the
delft - Automobilisten en fiet
sers moeten de komende week
rekening houden met opstop
pingen en gebrek aan parkeer
en stallingsruimte in het cen
trum van Delft Dat blijkt uit een
reeks verkeersmaatregelen die
de gemeente Delft gisteren heeft
afgekondigd.
De maatregelen hebben te ma
ken met de opnamen voor de
Amerikaanse film 'Girl in hya
cinth blue' (Meisje in hyacint-
blauw). De film is gebaseerd op
het gelijknamige boek van
Susan Vreeland over een schil
derij dat door Vermeer zou kun
nen zijn gemaakt. De film volgt
het schilderij vanaf het heden
terug tot het moment dat het
geschilderd werd in de zeven
tiende eeuw.
Het centrum van Delft krijgt
voor de gelegenheid een zeven-
tiende-eeuwse uitstraling. Par
keerautomaten en reclamebor
den gaan tijdelijk weg op plaat
sen waar de filmers actief zijn.
Eigenaren van fietsen en auto's
komen via waarschuwingsbrief
jes te weten op welke dagen ze
hun vervoersmiddel naar elders
moeten verplaatsen. Auto's en
fietsen die op de aangegeven
dagen niet zijn weggehaald door
de eigenaren, haalt de gemeente
alsnog weg. Eigenaren krijgen
geen boetes en kunnen hun
voertuigen ophalen bij een aan
tal daarvoor aangewezen par
keerplaatsen.
De eerste overlast voor het ver
keer valt vandaag te verwachten.
Later in de week worden op al
lerlei plaatsen in het centrum
wegen en pleinen tijdelijk afge
sloten en parkeerplaatsen vrijge
maakt. Op dinsdag 23 juli moet
het centrum van Delft weer nor
maal toegankelijk zijn voor al
het verkeer.
leiden - Ter ere van haar 25-jarig
bestaan organiseert de Stichting
Duinbehoud voor jongeren van
10 tot en met 18 jaar een foto
wedstrijd met als thema 'de dui
nen'. Op 28 september worden
tijdens het jubileumfeest de zes
winnaars bekendgemaakt. De
foto's worden gebruikt voor een
kalender. Meer informatie op
www.duinbehoud.nl of tel. 071-
5160490.
e schilderijen van Rob
ilfde geven kleur aan
an Stedelijk Museum
nhal. Felle kleuren
Ivan het doek. Minder
kTpd zijn de vijf kleine re-
derijen. Bij nadere be-
ig is dat schijn, want
rerkt er nu emaillen
in een kunstwerk?
oirt
- vergankelijkheid - is
de teel de rode draad in
r0] ast. Ik werk veel met
mcilcte materialen. Uit het
m' lis heb ik bijvoorbeeld
ie t van een paard meege-
n n Een paar haren heb ik
aal :hilderij verwerkt. Dat
ijk' Dk met repen die ik uit
quj lillen pan heb gesne-
spl' t stukken glas, met
D' allemaal symbolen van
'21' elijkheid die ook in ze-
ïr£l< le-eeuwse schilderijen
hel' vinden zijn.
ik b ;n heeft het te maken
^at ouder worden. Ik ben
N2Ï ister van mijn eigen
mf slijkheid. In mijn om-
1Y" een aantal mensen
ajn n en dat drukt je toch
SSF leus op de feiten. Alles
b>el gaat. De kringloop der
,orirobeer ik in mijn werk
scb ikken.
- Vt igeleid als edelsmid.
aat! teb ik me op de Vrije
laar e verder ontwikkeld
*ee houwer. Dat is maar
eld ie overstap. Alleen het
is anders. Sindsdien
vor( s kunstenaar altijd op
en /eest. Ik maakte beel-
hout en steen, maar
mogelijkheid om met
m perken. Daarom ben
eelden gaan beschil-
eur voegt absoluut
esel&Qnst maken is con-
/ï(K zelen. Mijn nieuws-
■n ifld drijft me steeds ver-
Is ben ik meer een
theater recensie
Jeroen de Valk
Voorstelling: 'Saturday Night Fever" met
o.a. Carlo Boszhard. Gezien: 14/7, Beatnx
Theater, Utrecht. Aldaar dagelijks (m.u.v.
maandag) t/m 25 augustus
Na de slonzige hippietijd kwam
een buitengewoon fatterige pe
riode: die van de disco. Plateau
zolen, oranje broeken van plas
tic, mannen met mascara en
rouge op het gelaat, uitbundige
doch zorgvuldig gecoiffeerde
gelaatsbeharing - alles leek op
eens te kunnen. In de film 'Sa
turday Night Fever' (1977) zit
John Travolta uren voor de
spiegel, voordat hij zich in de
discotheek durft te vertonen.
De gelijknamige musical is
eveneens een bonte volière
waarin tot in de puntjes ver
zorgde jongeren om de aan
dacht strijden.
Een ideale ambiance voor Carlo
Boszhard, die immers nooit
veel heeft opgehad met 'goede
smaak'. Wat hij ook doet, het is
altijd over the top, manisch, bij
na beschamend, en deze eigen
schap komt hem sinds enkele
dagen goed van pas in de rol
van dj Monty.
Hij nam de rol over van Mi
chael Diederich, die is overge
stapt naar de musical 'Rocky
over the rainbow'. Na zo'n vijf
honderd voorstellingen, waarin
een half miljoen mensen kwa
men kijken, wilde Diederich
weer eens wat anders.
Tot en met 25 augustus is Bosz
hard dj Monty, een extravagan
te knaap met woest Afro-haar,
dito bakkenbaarden en nauw
sluitende glitterkledij. Een zelf
ingenomen, hoogst onbetrouw
baar sujet dat geen danspasje
kan voordoen zonder handtas
telijk te worden en misbruik
maakt van zijn positie - hij is te
vens dansleraar én eigenaar van
discotheek '2001 Odyssey" -
door alle meisjes te dwingen
met hem naar bed te gaan.
Een grote gluiperd dus, die Bos
zhard met satanisch genoegen
neerzet. Hij maakt van dj Mon
ty, heupwiegend op plateauzo
len, een zeer valse nicht; als hij
naar een leerling 'fantééóstisch
meid!' roept, richt hij zich di
rect daarna tot het publiek om
daar 'walgelijk' aan toe te voe
gen.
Zijn overhemd hangt open, zo
dat veel borsthaar en een gou
den ketting zichtbaar worden.
Af en toe laat hij oversekst zijn
tong krullen. Hij is inderdaad,
om hoofdrolspeler Joost de
Jong (als Tony Manero) te cite
ren, 'zo glad als een paling in
een emmer snot'.
Opmerkelijke acteerprestaties
komen verder van Chantal Jan
zen, als Manero's (dans)partner
Stephanie, en Daphne Flint als
Annette. Janzen zingt als een
engeltje en weet allerlei nuan
ces - aanvankelijk is ze trots en
parmantig, later tragisch en
vertwijfeld - over te brengen.
Flint (net als Boszhard een
nieuweling in het gezelschap)
overtuigt als het volkse meisje
dat Manero bruut opzij schuift
zodra de verleidelijke Stephanie
in zicht komt.
De overige spelers zijn in de
eerste plaats vaardige dansers;
vooral De Jong moet het meer
van zijn veerkrachtige motoriek
en acrobatische danscapacitei-
ten hebben dan van zijn acteer
talent.
Maar dat vergeet je zodra hij op
flarden Wagner of Beethoven
weer eens zo'n machopose
aanneemt. In hagelwit, driede
lig kostuum, uiteraard de wijs
vinger van de rechterhand in de
lucht priemend.
den haag - 30 Maart 2003, de
150ste geboortedag van Vmcent
van Gogh, moet uitgroeien tot
een nationale verjaardag. Dat
hoopt Toerisme Recreatie Ne
derland (TRN) in elk geval. De
postume verjaring van de kun
stenaar wordt volgend jaar het
belangrijkste punt in de cam
pagne om toeristen naar Neder
land te lokken.
TRN verwacht een 'miljoenen
belangstelling' voor Van Gogh
uit binnen- en buitenland. „De
mens Van Gogh komt daarbij
centraal te staan", zegt een
woordvoerder. Vooral in de om
ringende landen, Frankrijk en
Italië hoopt de organisatie be
langstelling voor de kunstenaar
te wekken.
Drie tentoonstellingen en activi
teiten in de plaatsen waar de
schilder Vincent van Gogh
(1853-1890) heeft gewerkt en ge
leefd (Nuenen en Nieuw-Am-
sterdam) staan volgend jaar op
het programma. Die moeten re
sulteren in een soort 'levensrou
te' langs plaatsen die voor hem
belangrijk waren. Bijzonder on
derdeel daarvan zijn de tiental
len borden met afbeeldingen
van schilderijen die op plaatsen
komen te staan waar de kunste
naar de werken maakte.
In het Franse dorpje Auvers-sur-
Oise, waar Van Gogh in 1890
overleed, staan dergelijke bor
den tot genoegen van menig
toerist al langer.
Volgens een woordvoerster van
het Van Gogh Museum in Am
sterdam wordt 2003 geen herha
ling van het Van Gogh jaar 1990,
waarin zijn verscheiden op
grootse wijze werd herdacht.
Het museum geeft de kunste
naar 'twee verjaarscadeautjes' in
de vorm van exposities.
In de ene tentoonstelling, 'De
Keuze van Vincent, Van Goghs
Musée Imaginaire', wordt een
selectie getoond van de 1500
werken, die Van Gogh in zijn
brieven als 'mooi' bestempelde.
De tweede expositie CVan Gogh
Modem') gaat over kunstenaars
die weer door de Nederlander
werden geïnspireerd. Het muse
um krijgt daarbij hulp van de
buurman, het Stedelijk Muse
um.
Het Kröller-Müller Museum in
Otterlo grijpt de verjaring aan
voor een expositie rond naam-
geefster Helene Kröller-Müller.
Daarin is te zien hoe zij door de
artiest werd geïnspireerd om
haar imposante verzameling
aan te leggen. Tussen het van
Van Gogh in Amsterdam en het
Kröller-Müller op de Veluwe
rijdt een shuttlebus.
In Auvers-sur-Oise, waar in de
plaatselijke herberg de beroem
de (laatste) kamer van Van Gogh
is ingericht als museum, zijn
ook speciale activiteiten. Op 30
maart gaat het woonhuis van
vriend en dokter Gachet open
voor het publiek
schilder dan een beeldhouwer.
Het klinkt misschien gek voor
een beeldhouwer, maar het
platte vlak biedt me zoveel mo
gelijkheden. Olieverf, acryl, ei-
tempera; alles is aantrekkelijk.
In mijn werkkamer heb ik een
laatje, dat voor mij een soort
schatkist is. Er zitten materia
len in die ik overal en nergens
vandaan haal.
Kijk, dit noem ik zacht glas.
Het is een scherf die ik op het
strand heb gevonden. Het
zand en de golven hebben het
zo gepolijst dat er geen scher
pe rand meer aan zit. Fantas
tisch materiaal om mee te wer
ken!
De computer is mijn schets
boek. Ik maak daar een ruw
schetsontwerp op. Aan de
hand daarvan ga ik aan de slag
op het doek. Dat vormgeven is
een intuïtief proces. Ik heb al
lerlei beelden in mijn hoofd
opgeslagen. Via een soort
trechter komt dat eruit. Noem
het inspiratie! Ik heb er altijd
muziek bij opstaan. Ik ben gek
op opera, Wagner, Schubert.
De vergankelijkheid is ook in
hun werk een terugkerend the
ma. Het doek 'Der Tod und
das Madchen' dat nu in De La
kenhal hangt, is bijvoorbeeld
geïnspireerd op een strijkkwar
tet van Schubert. Je ziet hoe de
dood probeert te ontsnappen
uit een rode jurk.
Dit schilderij heet 'Kleurrijk ge
kloond' en verwijst naar het
klonen. Klonen is een poging
de vergankelijkheid te onder
mijnen."
Tekst: Theo de With
Foto: Hielco Kuipers
Rotterdam - Sinds afgelopen weekeinde is de grote zaal van de
Kunsthal veranderd in een strand. In deze ruimte zijn de 'Strandbees-
ten' te zien die de Delftse kunstenaar/uitvinder Theo Jansen vervaar
digt van elektriciteitsbuizen en houten pallets. Een aantal van zijn
beesten kan zichzelf zelfs voortbewegen.
Jansen creëert op deze wijze zijn eigen universum. Met wiskundig in
zicht, technisch vernuft en een vleugje humor is hij de bedenker van
een nieuwe evolutietheorie. In het begin bestonden de dieren van de
Delftenaar alleen in zijn computer. Hij maakte ze steeds ingenieuzer.
Toen hij zijn ontwerpen ging uitvoeren, was zijn grootste uitdaging
om de beesten echt te laten lopen. Dat is hem gelukt.
Jansens schepsels voelen zich het best thuis in gebieden waar het
waait, zoals op het strand. Zijn creaties halen hun energie niet uit
voedsel, maar uit de wind. Een zuchtje wind drijft hen voort. Strand-
beesten noemt hij ze, hoewel elke soort zijn eigen naam heeft, zoals
de op de foto afgebeelde 'Animaris Sabulosa Adolescens'. De tentoon
stelling blijft tot en met i september te zien in de Kunsthal te Rotter
dam. Foto: Kunsthal
Penis van Simon Morley en Da
vid Friend maakte zijn debuut
in 1998 op het Melbourne Inter
national Comedy Festival. De
show werd geboren uit een pri-
vé-collectie van peniskunstjes
waarmee Mor
ley zijn twee
broers trachtte
te overtroeven
en die Friend
zich als jongetje
te eigener amu
sement in bad
eigen had ge
maakt. Na een
tournee van
acht maanden
door Australië
en uitverkochte
zalen in Sydney
en Melbourne
volgde het Edin
burgh Interna
tional Fringe
Festival, West
End in Londen,
New York In
september toert
de 'oeroude
kunst van geni
tale origami'
naar Nederland.
Drie duo's ver
tonen nu hun
peniskunsten
over de wereld.
Vanwege het
overweldigende
succes roepen
Morley en
Friend op hun
website belang
stellenden met
een 'flexibele
werkhouding'
op auditie te ko
men doen, be
sneden dan wel
onbesneden.
Om te oefenen
is een handlei
ding toegevoegd
voor 'de ham
burger' uit het bij de show ver
krijgbare doe-het-zelf-boek: bal
len om de piemel vouwen, goed
aandrukken en een kwartslag
draaien.
De 'parachute', de 'vrouw', de
nucleaire paddestoel', het
'monster van Loch Ness', 'Gon-
zo voor de kiddies' volgen elkaar
in New York in hoog tempo op.
Gevaarlijke hoogtepunten: de
'Olympische fakkel' (met vlam)
en de finale met de 'windsurfer'
Wie zijn de weirdo's in 'Puppetry of the Penis': de acteurs of de
betalende toeschouwers? Publiciteitsfoto
(met ventilator). Waar de Vagina
Monologen van Eve Ensler, on
danks het gegiebel waarmee de
voorstelling het afgelopen sei
zoen in Nederland werd ontvan
gen, een serieuze oorsprong en
grotendeels ook uitwerking heb
ben, is in the big dick-show me
ligheid troef.
Met de gewenning aan zoveel
naakte realiteit na het aanvan
kelijke shockeffect, ligt zelfs een
zekere verveling op de loer.
Hooguit ranzig
is Puppetry of
the Penis, voor
al als enige pu
blieksparticipa
tie wordt ge
vraagd en de
slachtoffers van
de spelers een
hand krijgen
die zojuist nog
in de erogene
zone actief was.
Maar pornogra
fisch wordt de
show nergens.
De zo openlijk
tentoongesprei
de geslachtsor
ganen zijn in al
hun fröbel-
standjes en uit
vergroot op het
scherm verre
van lustopwek-
kend.
Of, zoals een
mannelijke toe
schouwer het
na afloop van
de show in New
York verwoord
de: „Ik ga de
komende dagen
niet onder de
douche. Ik kan
dat ding niet
meer zien!"
Puppetry of the
Penis: 12/9
Theater aan de
Parade Den
Bosch, 13/9
Chassé Theater
Breda, 14/9 Til
burg, 15/9 MECC Maastricht,
17/9 Odeon Zwolle, 18/9 Or
pheus Apeldoorn, 19/9 Ver-
eeniging Nijmegen, 20/9
Schouwburg Eindhoven, 21/9
Junushof Wageningen, 22/9 Ti-
voli Utrecht.
