GESPREK VAN DE DAG Het virus van de schande 'Op z'n tijd een biertje, borreltje en sigaartje' Seksschandaal rond ambassadeur verzonnen Dagelijks sterven in Botswana honderd mensen aan aids HDC152 MENSELIJK De Zuid- Afrikaanse versie van SESAM STRAAT krijgt bin nenkort een bewoner die is besmet met HIV, het virus dat aids kan veroorzaken. Dat is be kendgemaakt op de interna tionale aidsconferentie, die gisteren in Barcelona werd afgesloten. De HIV-DRA- GER is een vrouw die nu nog geen naam heeft. Haar aanwezigheid moet volgens de makers van het program ma duidelijk maken dat ook mensen met HIV tot de ge meenschap behoren, ook al kunnen ze een dodelijke ziekte krijgen. In het pro gramma zal geen specifie ke verwij zing wor den ge maakt naar seks. De kinde ren die besmet zijn in Zuid- Afrika wonen voornamelijk in townships en zijn vaak op zeer jonge leeftijd seksueel actief. De nieuwe figuur zal vanaf september op de Zuid-Afrikaanse televisie te zien zijn. Daarna maakt ze ook in andere landen haar opwachting. Op dit moment lopen besprekingen om de HIV-drager ook in de Ameri kaanse Sesamstraat te in troduceren. Foto: Ron Pi- chel De 55-jarige Tahitiaan Raeoaoa Taurae ging op 1 maart VISSEN en voelde pas 133 DAGEN later weer grond on der zijn voeten, een slordige 1.100 kilometer verderop. In de tussentijd hield hij zichzelf in leven met rauwe vis en een glas regenwater per dag. Tijdens het vissen was Tau- raes benzine opgeraakt. Roeispanen of een zeil had hij niet, waardoor hij bijna viereneenhalve maand hulpeloos ronddobberde. Taurae ligt in een ziekenhuis op de Cook- eilanden, waar hij donderdag aanspoelde. De arts die hem behandelt is verbaasd. ,,lk vraag me af hoe hij het voor elkaar heeft gekregen zijn geestelijke vermogens niet te verliezen." De Britse omroep BBC heeft nieuwe regels op gesteld voor bekende presentatoren en ver slaggevers die SCHNABBELEN bij de concurrent. Volgens The Times vj\\ de omroep voorkomen dat de 'heili ge' onpartijdigheid van de BBC in het geding komt. Directe aanlei ding voor de maatregel is een lucratief reclamecontract van Jamie Oliver. Deze jonge kok stopte na een rel hierover zijn BBC-programma The Naked Chef. De BBC wil nu ook dat coryfeeën als John Humphrys (Today) en verslaggever JOHN SIMPSON dimmen in hun columns voor Britse dag bladen. Als ze over politiek controversiële onderwerpen wil len schrijven, moeten ze dat vooraf overleggen met de om roep. De betrokken werknemers zullen zich volgens The Ti mes niet aan de nieuwe regels houden. Humphrys zegt in de krant ook in zijn columns onpartijdig te zijn. Boven dien ben ik een freelancer, met de BBC als mijn belangrijk ste werkgever." Foto: GPD Zelf vindt hij het geen verdien ste, de oudste man van Neder land te zijn. „Dat gebeurt ge woon", zegt Jan Pieter Bos uit Rotterdam. Honderdelf jaar werd hij gisteren, 's Morgens vierde Bos het feest met mede bewoners van zorgcentrum Sonneburgh en 's middags met zijn familie. De oud-schipper van de sleep boot Westerschelde is nog zeer helder van geest, maar lopen gaat niet meer. Ook televisie kij ken en de krant lezen wil niet meer lukken. Bos werd op 12 ju li 1891 in Papendrecht geboren. Op zijn veertiende ging hij bij zijn vader op de tjalk Hoop op Zegen varen. In het jaar 1925 nam Jan Pieter het sleepschip Westerschelde over. Hij voer tot zijn 70ste op de binnenvaart. Zoon Jacobus 'Koos' Bos: „Hij was altijd heel geïnteresseerd wat er in de wereld gebeurde. Vorig jaar heeft hij een staarope ratie ondergaan in de hoop weer beter te kunnen lezen, maar dat heeft niet geholpen." Jan Pieter Bos zelf zegt geen idee te hebben hoe hij zo oud heeft kunnen worden. „Ik weet het niet. Ik heb altijd gewoon ge leefd, met op z'n tijd een borrel tje, een biertje en een sigaartje." Hij heeft nooit naar een verzor gingshuis gewild, en leefde tot zijn honderdste zelfstandig in een huisje. Uiteindelijk kon hij het echter op z'n eentje niet meer bolwerken. En het leven in Sonneburgh is goed uit te hou den, vindt hij. Het enige waar hij niet aan moet denken is ziek worden, of veel pijn krijgen. „Maar je hebt het niet voor het zeggen." GPD Thomas Borer Fielding en zijn vrouw. Foto: EPA/Tom Maelsa De affaire die de Zwitserse am bassadeur in Berlijn zijn baan kostte heeft nog een slachtoffer geëist. De hoofdredacteur van de Zwitserse boulevardkrant Sonntagsblick - die de zaak aan het rollen bracht - is opgestapt. Dit nadat was gebleken dat het Berlijnse naaktmodel Djamila Rowe aan de Berlijnse corres pondente van de krant een ver zonnen verhaal had verteld en dat zij nooit seks had gehad met ambassadeur Thomas Borer Fielding. Rowe vertelde zondag aan een andere Zwitserse krant, Sonn- tagszeiting, dat zij door de jour naliste van Sonntagsblick onder druk was gezet. De reden daar voor zou zijn dat Sonnbtags- blick van plan was een verhaal te brengen dat Borer de kop zou kosten. Sonntagsblickhoofdredacteur Mathias Nolte maakte donder dag zijn ontslag bekend. Hij wil de uitgever van zijn krant in de gelegenheid stellen met een schone lei verder te gaan. De correspondente in Berlijn stapt ook op. Zij wil een rechtszaak beginnen tegen Rowe. Rowe is inmiddels in een lastig juridisch parket geraakt. Zij moet zich op 16 juli voor de rechter verantwoorden omdat Borer haar heeft aangeklaagd wegens smaad. Ook de uitgever van Sonntagsblick wil genoeg doening, terwijl Rowe ook nog vervolging wegens meineed bo ven het hoofd hangt wegens het afleggen van valse verklaringen onder ede ten behoeve van het artikel in de krant. Sonntagsblick bracht eerder dit jaar de affaire aan het rollen. Bij het verhaal stond een foto van het naaktmodel dat de Zwitserse ambassade midden in de nacht verliet. Inmiddels zijn deskundi gen bezig uit te zoeken of er mogelijk sprake is van een foto montage. Borer zei opgelucht te zijn dat nu duidelijk is dat hij geen bui tenechtelijke affaire heeft gehad. De zaak blijft hem echter ach tervolgen omdat niet duidelijk is hoe Rowe allerlei details wist te vertellen over Borers lichaam, zoals zijn borsthaar. Dat leidde tot geruchten als zou Borer Ro we hebben betaald om haar eer dere verklaring als leugen te be stempelen. Beiden ontkennen dat overigens. DPA/ANP ZATERDAG 13 JULI 2002 Botswana, Afrika's rijkste land met een schat aan diamanten in de grond, wordt nu het hardst getroffen door aids. Bijna veertig procent van de bevolking is geïn fecteerd. Een wirwar van culture le eigenaardigheden geeft het vi rus vrij spel. De wereld schiet te hulp, maartests en medicijnen zijn niet voldoende. Grootste vij and bij de bestrijding is 'de schande'. Neo herinnert zich dat het hui len nooit meer op leek te hou den toen ze de boodschap ver nam. Het was laat in november vorig jaar en ze dacht dat ze op haar 27ste - alleenstaand moe der van twee kinderen, acht jaar en 18 maanden - alles van seks wist. Het bloedonderzoek dat ze had laten doen bij Tebelopele, een centrum van vrijwilligers voor tests en voorlichting, was dan ook meer uit nieuwsgierig heid dan uit zorg gedaan. Tot haar verbijstering bleek ze sero positief. Ze vroeg God waarom zij de 'uitverkorene' was. Er volgde een periode van een zaamheid en verdriet. Het is het verhaal van een jonge vrouw in Botswana, een land dat grenst aan Zuid-Afrika en zich dankzij de diamantmijnen - relatief - het rijkste van alle sta ten op het continent mag noe men. Op het ogenblik wordt het ook het hardst door aids getrof fen. Op een populatie van 1,6 miljoen, sterven er dagelijks honderd mensen aan aids, al worden ze veelal geregistreerd als gevallen van tbc. Dat is ple zieriger voor de nabestaanden. Want als de bestrijders van de epidemie één vijand hebben, dan heet die 'het stigma', de schande. Wie aids heeft wordt in dit deel van Afrika meestal ver stoten door familie en vrienden. Moord en steniging, zoals in Zuid-Afrika is beschreven, komt hier volgens minister Joy Phu- maphi (volksgezondheid) niet voor. In dat opzicht heeft Neo geluk gehad. Toen ze het na maanden waagde naar haar geboortedorp terug te gaan, trof ze haar moe der die vond dat ze er mee moesten leren leven: „Ik zal je nooit in de steek laten." Haar vader, die in Zimbabwe werkt, sprak haar door de telefoon moed in: „Pakje leven zo goed mogelijk weer op en zorg dat je er iets van maakt." De meeste jongeren die hun seropositieve status wel kennen, verzwijgen die als ze in hun geboortedorp komen: „En zo raken de oude ren daar dus ook besmet", zegt Neo. Aids in Afrika Wordt het totaal aantal ge'ïn- fecteerden ter wereld op 40 miljoen geschat, Afrika bezui den de Sahara telt er 28,1 miljoen. In dit deel van de wereld zijn er inmiddels 13,2 miljoen wezen wier ouders aan aids zijn gestorven. Van de bevolking van Botswana tussen 15 en 49 jaar is 38 pro cent geïnfecteerd, de hoogste 'prevalentie' ter wereld. Drie kwart van alle ziekenhuis bedden wordt bezet door aidspatiënten. De levensver wachting was in 1998 nog 65 jaar, naar verwachting is dat in 2010 nog 42 jaar. Het aan tal kinderen zonder ouders als gevolg van aids bedraagt nu 65.000 en loopt op tot 240.000 in 2010. nisterie waar hij jaren een baantje gehad heeft. Zijn goed recht want de politieke leiders van regeringspartijen mo gen bij de formatie altijd iets moois voor zichzelf uitzoe ken. Maar Gerrit en Jan Peter vonden dat hij 'beter in de Kamer kon blijven om zijn fractie bij elkaar te houden'. Wat een prachtige smoes om een sollicitant de deur te wijzen. Het is wel te begrijpen. Herben is eerste man van de één na grootste partij en zou dus vice-premier gewor den zijn. En daar zaten Balkenende en de zijtien natuur lijk niet op te wachten. En wie wel, behalve Mat zelf. Het bericht dat CDA en WD een vetorecht claimden over LPF-bewindslieden veroorzaakte opvallend weinig com motie. Terivijl zo'n vetorecht toch uniek is in de vader landse politiek. Ik kan me maar één soortgelijk geval herinneren. In 1977 weigerde Den Uyl om Kruisinga van de CHU in zijn kabinet op te nemen. Maar die formatie liep dan ook stuk. Herben had natuurlijk nooit goed moeten vinden dat Balkenende en Zalm zich met zijn kandidaten bemoeien. De kandidaat-ministers van CDA en WD wilden weten wie de kandidaten van het LPF waren. Eerder durven ze niet mee te doen. Dat lees ik in de krant. Maar wat had Mat daarmee te maken? Dat was zijn probleem niet. Als je met het LPF gaat ond handelen, dan weet je van tevoren dat je vroeg of la met een stelletje has beens te maken krijgt. Dus mot g niet gaan zeuren als het zover is. En dan die verdeling van de portefeuilles. Iemand n ea Mat toch eens uitleggen dat Financiën en Binnenlai (0 Zaken zwaardere posten zijn dan Volksgezondheid -jj Verkeer en Waterstaat. Nu ja, dat is ook gebeurd. Z\ h( fractie heeft hem tivee keer teruggestuurd naar de o ei< handelingstafel. Vervelend voor Herben, maar wat na een ander 'onder curatele' heet, noemt Mat 'terugka nc ling en democratie'. Duikelaartjestaai. Uiteindelijk 1. boel gesust via een wisseltruc. Een staatssecretariaat er de VVD is bij een LPF-ministerie gekomen. En de VUw heeft er een staatssecretaris voor teruggekregen. En zo de zware ministersposten houden. Mat en de zijnen ir 1 dronken er een biertje op. Zalm waarschijnlijk ook n/ En dan kan nu de dans van de ministerspoppetjest id nitief beginnen. Zoals ze op de kermis zeggen: „Dit pt spel waar iedereen aan kan meedoen en iedereen k rz< daar aan meespelen.Behalve Mat natuurlijk. Man )e overleeft hij ook wel weer. ftc ar nt vai vai Die Mat Herben lijkt me een lieve man. En ik zeg dit zonder enig cynisme. Hij is zo'n duikelaartje dat na iedere duw weer omhoog komt. De dood van Pim, mevrouw De Jong die de weg kwijt is, Hoogendijk die staat te trappelen om eerste man te worden, een bestuur dat grote bonje heeft: Mat overleeft het keurig. Terivijl je toch niet de in druk hebt dat hij een zwaargewicht is. Meer een bestuurder van de hockeyclub. Geen voorzitter, maar coördinator van de jeugdafdeling. Zo'n man die je afvaardigt naar het Pinkstertoemooi in Bloemendaal om de junioren-A in de gaten te hou den. Het LPF heeft hem de onderhandelingen bij de (in) formatie toevertrouwd. Op de televisie zien we Mat met een glimlach over het Binnenhof wandelen. Hij vindt al die belangstelling wel leuk, geloof ik. Straalt iets uit van 'eindelijk ben ik aan de beurt". Maar in de formatie wordt hij langzaam maarzeker platgedrukt tussen Zalm en Balkenende. Het begon ermee dat hij geen minister mocht worden. Herben had het oog laten vallen op Defensie, het mi- jaar leden de schreeuw om gra tis medicijnen vandaan kwam? Dr. Donald de Korte, de project leider die MSD leverde: „We wil den om begrijpelijke reden een land met heel veel aids. De rege ring moest ook nadrukkelijk achter het project staan. Het land moest dus ook politiek sta biel én democratisch zijn, wat in Afrika nogal eens een probleem is. Bovendien moest er een goe de infrastructuur zijn omdat je je niet kunt veroorloven dat zo iets mislukt. Botswana is econo misch zeer sterk, over de afgelo pen vijftien jaar vertoont het jaarlijks een groei van gemid deld zeven procent. Als er niets gebeurt, dreigt de economie de komende acht jaar met 33 pro cent terug te lopen als gevolg van het verlies van jonge, goed opgeleide volwassenen." Om die reden heeft ook het bedrijfs leven - vooral de eigenaren van de diamantmijnen die het land rijk hebben gemaakt - nu be langstelling getoond om mee te doen aan het project. Het komt vaak voor dat jongeren een dure opleiding krijgen om daama snel te overlijden. MSD levert gratis aids-remmers tijdens het project, daama wor den die zonder winstmarge ver kocht. Dr. Emest Darkoh van ACHAP: „De roep om genees middelen hier eigenlijk maar ge woon te dumpen is volslagen krankzinnig. Wie die middelen geeft moet ter zake kundig zijn. In Botswana waren tot voor kort hooguit tien artsen die aids kon den behandelen. Patiënten krij gen pas medicijnen als hun weerstand tot een bepaald ni veau is gedaald. Daama moeten ze steeds voor controle terugko men om bijvoorbeeld de dose ring aan te passen. Het goed blijven controleren en het testen van het bloed is feitelijk een stuk duurder dan de behandeling zelf. Je kunt van de mensen hier ook niet verwachten dat ze zelf de discipline opbrengen om de middelen op tijd te blijven inne men. Een horloge bijvoorbeeld is hier geen gemeengoed." Voor testen van bloed heeft de Amerikaanse Harvard Universi teit zich aangediend met een reeks specialisten. Dr. Trevor Peter laat trots het juist opgele verde onderzoekscentrum in Voor veel mensen In Botswana is een zwaar gesubsidieerd condoom nog te duur. Foto: GPD/Eelco van der Linden Inmiddels is Neo 'speaker', ze geeft voorlichting op scholen en bedrijven over aids. Ze werkt voor Cocepwa (centrum voor mensen die HIV/aids hebben) dat in de grote steden van Bots wana vestigingen heeft. Cocep wa vangt mensen op die bij Te belopele ('Know your status!') te horen hebben gekregen dat ze seropositief zijn. Matlhogonolo Mogapi van Tebelopele: „We hebben inmiddels tien van deze centra waar men vrijwillig én gratis een test kan ondergaan en opvang krijgt. Ongeveer een uur ben je met ze bezig. De schok is enorm als ze horen dat ze posi tief zijn. Je bespreekt van alles met ze. Bijvoorbeeld ook het ri sico van het hebben van ver scheidene partners. Dat is hier heel gewoon." „Van iedereen die bij Tebelopele komt is 53 procent vrouw en 47 procent man. Ze krijgen een zo genoemd 'risico-reductieplan' mee en condooms. Bij dat re ductieplan hoort ook de aanbe veling om alcoholgebruik te ma tigen. Het loslaten van remmin gen betekent ook vaak onver antwoorde seks." „Vooral ook de 'intergeneratio- nele seks' vormt een probleem. Oudere mannen, die jonge meisjes uitpikken. Een jong meisje heeft eigenlijk geen keus als een oudere man seks met haar wil. Hij vraagt 'of ze een deken voor hem heeft' en na één of twee biertjes moet ze er aan geloven. In het beste geval komt er een 'sokkie' aan te pas, een condoom. Zo komt het dat verschillende generaties tegelijk besmet zijn geraakt. We hebben overigens het idee dat op scho len de ooit alleszins gebruikelij ke seks tussen leraar en leerling nu verdwenen is." Botswana is een uitgesproken mannenmaatschappij. Vrouwen zijn economisch volkomen af hankelijk en dus dienen ze te gehoorzamen. Enige vorm van 'onderhandeling' bij het vrijen is dus ook nadrukkelijk niet aan de orde. Mannen en vrouwen zijn hier bijna bij uitzondering ge trouwd, wat aangeeft hoe vrij re laties zijn. Bij de opgave van een geboorte wordt in vijftien pro cent een vader geregistreerd. En als ze al getrouwd zijn dan wo nen ze zelden bij elkaar. „Vader is politieagent in Fran- cistown, moeder staat voor de klas in Gaborone, typisch Bots- wanees", zegt de Nederlandse Anneke Visser-Zuyderduin, ad viseur van Cocepwa, dat nu 550 seropositieve leden telt. Die ge scheiden wijze van leven heeft ook te maken met de ongekende mobiliteit van de bevolking. Vis ser: „Ze verplaatsen zich als be zetenen. Bijna iedereen heeft vier onderkomens: een huisje in de stad, een hut in het geboorte dorp, een 'cattle-post' bij het vee op het land en een 'shack' op het bouwland dat ze heb ben." Een veelvoud van seksue le contacten is het gevolg en het virus heeft zich zo gemakkelijk door het hele land verspreid. Daar komt bij dat rond belang rijke kruispunten van hoofdwe gen, waar benzinestations, fruit- kramen, bandenreparateurs en hotelletjes het zicht bepalen, de prostitutie welig tiert. De epide mie wordt 's nachts stevig ge holpen door chauffeurs die rich ting Zimbabwe, Zambia of Na mibië rijden. Het dorp Palapye ligt op zo'n kruispunt. De we- zenopvang 'House of Hope' kan het aanbod van duizend kinde ren niet bij benadering aan. „We worden bedreigd met uit sterven", zei president Festus Mogae twee jaar geleden. „Je krijgt koude rillingen als je de cijfers aanhoort. Aids is een cri sis van de eerste orde." Tegelij kertijd zei voormalig president van Zuid-Afrika Nelson Mande- la: „De uitdaging is nu om van holle retoriek over te stappen op actie, actie van een nooit eerder vertoonde omvang en intensi teit." Sindsdien is er ondanks de moedeloos makende data over de epidemie hoop voor Botswa na. Het Amerikaanse genees- middelenbedrijf Merck Sharpe Dohme (MSD) zette een sa menwerkingsverband op met de Bill and Melinda Gates Founda tion - in vijfjaar doneren ze elk 50 miljoen dollar - en de over heid van Botswana, resulterend in de African Comprehensive HIV/aids partnerschips (ACHAP). Waarom dit land en niet bij voorbeeld Zuid-Afrika, waar drie Gaborone zien, dat de over! drie miljoen dollar heeft gek Op de benedenverdieping w de doorsnee diagnose gestel boven is ruimte voor resean met de meest geavanceerde0 paratuur. Peter: „Je moet ee j\c patiënt minimaal vier maal] v. jaar een test laten ondergaai om te voorkomen dat het vii resistent wordt tegen de me cijnen. Vandaar dat dit labo:m' rium nogal fors is opgezet. 10 is het grootste in Afrika, zo irei in de hele wereld.0r In de brede straten van Gab 01 ne rijden taxi-busjes rond irsE gigantische reclames voor o: doorns - Lovers Plus, gesubi eerd door de overheid - ma; li het platteland is dat nog nai lijks het geval. „Het land ma rijk zijn", zegt dr. A.B. Khan lfi tionaal coördinator gezond- heidszorg. „Maar vijftig pnx j. leeft beneden de armoedegi Voor veel mensen is een zvw ..0 gesubsidieerd condoom dus nog te duur." De promotie van condoom wordt bovendien stevig tegf werkt door de meer dan hoi derd kerkgenootschappen i Botswana rijk is, zo blijkt uit woorden van Ellah Lorato i\ )n hamadi, coördinator van he Keletso Counselling Centre Molepole. Het is een oecun nisch initiatief voor de opva van wezen en steun aan gei teerden. „We hebben in dit altijd een drieledige aanpak D( had, die bekend staat als he ABC: Abstain (onthoud je v« seks), Behaviour (gedraag je jjj lig) en Condomize (gebruik condoom). Op dat laatste h naar het oordeel van de keri o( steeds veel te veel de nadrui legen. Wij verstrekken ze du JS ook niet." j Aids raast intussen door Bo t wana. Het aantal rouwadve ties in kranten neemt dagel je toe. De goede gewoonte vai n enkel op zaterdag begraven v dat iedereen er bij kan zijn moest losgelaten worden. If |j een kent tientallen gevallen r ji aidssterfte in zijn omgeving ;f Korte: „Je hoeft maar om je heen te kijken. De receptioi hier heeft aids-gerelateerde huidkanker op haar voorho Maar bespreekbaar is het n want ze hééft het niet. Ze hi wel klachten, maar als je ha wilt helpen, prefereert ze to .1 de kruidendokter. Nu we ki nen behandelen is het dusl £h langrijk dat allereerst dat sti lt verdwijnt" lt( Bram Pols Cocepwa-oprichtster Helen Ditsebe-Mhone tussen kaarsen ter gedachtenis aan aids-slachtoffers. Foto: GPD

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2002 | | pagina 2