'In een anarchie zou ik goed functioneren' OOG in OOG I n°g n'ets over ma6 l^> 0 De vragen De regels Wouter Nicolaas is 33 jaar en televisiepersoonlijk heid. Hij groeide op in Overveen, studeerde een jaar journalistiek en ging toen bij de televisie wer ken als manusje van alles. Nicolaas maakte in 1997 zijn tv-debuut als presen tator bij Fox Kids en kreeg landelijke bekendheid door de rol van Marco de Graaf in de RTL-serie Wes- /4Ê^. tenwind. In sep- tember gaat hij voor SBS6 een ifl| programma pre- senteren waar hij vertellen. Wouter Nicolaas woont met zijn vriendin en hun dochtertje van 1 in Aerdenhout. Zijn vrije tijd brengt hij door op het Bloemendaalse strand; hij is een fanatiek surfer. Wouter Nicolaas: „Als mijn vriendin een keer op een feest met een andere jongen zoent, wil ik dat misschien liever niet weten." Foto: United Photos De Boer door Pauline van der Mije 7. Gaat u liever om met mannen of met vrouwen? „Met mannen. Ik kan wel goed met vrou wen omgaan; ik groeide op met twee zusjes en een heleboel nichtjes. Maar nu vind ik niks leuker dan op stap gaan met vrienden. Met mannen kan je lekker rennen, voetbal kijken en bier drinken. Er is geen seksuele spanning. En over sommige dingen praat ik makkelijker met mannen. Doordat ik helemaal tussen meiden op groeide, leerde ik niet hoe jongens met el kaar omgaan. Dat was lastig toen ik naar school ging. Jongens hebben veel meer strijd onderling. Dat was ik niet gewend en ik vond het niet leuk. Ik was een klein, ge voelig jongetje dat snel huilde. De eerste ja ren werd dat nog wel geaccepteerd, maar in de vierde klas niet meer. Ik werd uitgela chen. Dus besloot ik niet meer te huilen. Dat heeft lang gevolgen gehad. Het duurde twintig jaar voordat ik het weer kon. Wat ik ook voelde, de tranen kwamen niet. No way. Eenmaal op de middelbare school was ik heel stoer. Maar ik werd er niet gelukkig van. Toen heb ik me een beetje terugge trokken. Ik voetbalde wel met jongens en deed aan surfen, maar op school had ik geen vrienden. Ik voelde me helemaal niet goed, die jaren. Later ben ik erg met mezelf bezig geweest. Ik heb van alles geprobeerd, van schreeuwtherapie en zweethutachtige ses sies tot psychoanalyse. Ik zocht mijn iden titeit. Als dat op de middelbare school niet lukt, moet je daarna iets doen. Het heeft me zo'n tien jaar gekost, toen was het ge noeg." 14. Wat kan u in mensen vreselijk ergeren? „Onechtheid. In de televisiewereld kom je dat veel tegen. Acteurs die ook in het dage lijks leven acteren. Ik snap het wel een beetje. Bekende Nederlanders worden zo vaak aangesproken door mensen die iets van ze willen, dat ze een masker opzetten. Maar je moet wel weten wanneer je dat weer afzet, vind ik. Verder heb ik een hekel aan bazigheid. Ik ben allergisch voor vrouwen die de baas spelen en mensen proberen te manipule ren. Ook die kom je in de televisiewereld veel tegen, bij de productie. Wat dat soort ergernissen betreft ben ik helemaal in het verkeerde wereldje beland. Aan de andere kant: nu leer ik er wel mee omgaan." 23. Heeft u wel eens een belangrijke vriendschap verbroken „Nee. Er zijn wel belangrijke vriendschap pen verbroken in mijn leven, maar niet door mij. Veel van mijn vrienden gaan ge woon weg op een gegeven moment. De een zit in Spanje, de ander in de Dominicaanse Republiek. Af en toe komen ze nog eens langs. Maar eentje is echt verdwenen. Die is naar Australië gegaan en daar hoor ik nooit meer wat van. Hij is tien jaar lang mijn beste vriend geweest, we deden alles samen. Nu weet ik niet eens waar hij woont. Dat vind ik heel naar. Ik hecht erg aan vrienden. Ik had hem graag nog eens op willen zoe ken. Maar hij heeft alle banden verbroken, ook met andere vrienden. Hij wilde veran dering. Dat ken ik wel. Ik heb zelf ook alle schepen achter mij verbrand, toen ik na mijn eindexamen een jaar ging reizen in Amerika. Ik wou de vrijheid hebben om te voelen wie ik was en daarvoor moesten alle emotionele banden weg. Tegen de familie zei ik: ik ga nu mijn eigen leven in, de maz zel. Mijn idee was dat ik nooit meer terug zou komen. Dat had ik nodig om zo'n stap te kunnen zetten. Dat is absoluut niet leuk geweest, vooral voor mijn moeder. Maar ik had op dat mo ment geen keuze. Ik moest ontsnappen, aan mijn eigen kronkels en aan Nederland. Alles is hier zo georganiseerd, dat vloog me aan. Dat hokjesdenken past helemaal niet bij mijn aard. Geef mij maar anarchie, daarin functioneer ik goed." 26. Is seksualiteit belangrijk in het leven? „Ja, natuurlijk. Dat is de drijvende kracht achter zo ongeveer alles wat we doen. Maar de manier waarop nu met seks wordt om gegaan, daar heb ik weinig mee. Al die ui terlijkheden, dat extreme, het kan niet gek genoeg zijn. Dat is niet mijn wereld. Voor mij heeft seks nog altijd met liefde te ma ken. Maar het is ook een uitlaatklep voor spanningen. We leven momenteel in een overspannen maatschappij. Ik denk dat we daarom zo opgefokt met seks omgaan." 43. Gaat u wel eens alleen uit? „Lang niet meer zoveel als vroeger. Ik kan bijna nergens meer komen zonder dat ik word herkend. Dan roepen ze 'Westenwi- iiiiiiünd!' of 'Hee, Marco!'. In het begin vond ik dat wel mooi, maar het is vaak ver velend. Vooral als je je een keer niet zo lek ker voelt. Als mensen me gewoon aanspreken, wil ik best een handtekening geven. Maar van die jongens die gaan schreeuwen, daar heb ik echt een hekel aan. Ik vind het ook verve lend als mensen achter mijn rug over me fluisteren, maar daar heb ik wel een ant woord op. 'Fluisteren hoort niet, hoor', roep ik dan. Daarna gaan de meeste men sen gewoon met je in gesprek. Ach, het hoort erbij en het went allemaal. Maar je zult mij niet meer op zaterdagmid dag bij McDonald's tegenkomen. Er zijn maar een paar kroegen waar ik nog kom, en dan altijd met vrienden die me een beetje afschermen. In mijn eentje naar de film, dat gaat nog wel. Dan glip ik naar bin nen als het licht al uit is. En ik ga regelma tig alleen op reis, naar plaatsen waar niet veel Nederlanders komen." 12. Wat zou u willen veranderen aan uw jeugd? „Die ellendige schooltijd zou ik willen hal veren. En ik zou willen dat mijn vader vaker thuis was geweest. Hij was altijd aan het werk, ik heb hem vaak gemist. Hij is aan kanker overleden toen ik achttien was. Een rotleeftijd om je vader te verliezen. Ik stond net op het punt om mijn eigen leven te be ginnen. Zijn ziekte maakte mijn keuze om op reis te gaan wel makkelijker. Je leeft maar één keer. Mijn vader was altijd erg serieus: je moet studeren, hard werken, iets bereiken. Die houding heeft hij een beetje laten varen toen hij ziek was. Eigenlijk leken wij erg op elkaar, maar hij zat vast in een ander leven. Zijn droom was om in Finland of in Frank rijk een aantal hutjes te gaan beheren. Dat heeft hij nooit gedaan. Hij durfde niet. Hij had een gezin, kinderen, moest de hypo theek betalen. In mijn puberteit heb ik veel strijd met hem gehad omdat ik vond dat hij niet goed leef de, met zijn keurige ambtenarenbaan. Maar in het jaar dat hij ziek was, heb ik goed met hem kunnen praten. Uiteindelijk zei hij tegen mij: ga maar, doe wat je hart je ingeeft. Dat was geweldig. Hij heeft mij het laatste zetje gegeven dat ik nodig had om op reis te gaan." 24. Op welke terreinen heeft volgens u de andere sekse het makkelijker? „Ik heb het idee dat vrouwen het zichzelf heel moeilijk maken. Sinds de vrouwenbe weging zijn ze te hard bezig onderdeel van de mannenmaatschappij te worden. Ze passen zich te veel aan, dragen nog net geen stropdassen. Dat vind ik niet slim. Mannen en vrouwen zijn zo verschillend. Winstbejag en macht zijn voor mannen heel belangrijk, vrouwen zijn meer gericht op het collectief. Het was vroeger al zo dat vrouwen het dorp runden terwijl mannen er op uit trokken. Vrouwen zullen het land ook beter kunnen besturen, daar ben ik van overtuigd. Ze hebben veel op mannen voor wat intelligentie en gevoeligheid betreft. Maar doe het alsjeblieft op je eigen ma- 28. Mogen partners geheimen voor elkaar hebben? „Ja hoor. Ik leid mijn leven, mijn vriendin het hare. Zij moet vooral doen wat ze be langrijk en goed vindt. Ik hoef echt niet mee uit eten met haar studiegenoten. Dus veet ik ook niet precies wat daar bespro ken wordt. Maai' ik denk dat je individuali teit eronder lijdt als je alles samen doet. Als mijn vriendin maar datgene met me deelt waar ik blij van word. Op seksueel gebied? In principe zijn we trouw aan elkaar. Maar mocht er een keer iets met een ander gebeuren, dan gebeurt het. Ik geloof dat dat in veel lange relaties voorkomt. De vraag is hoe je daarmee om gaat. Je moet wel eerlijk zijn. Als je echt ver liefd wordt op iemand anders, moet je dat vertellen. Anders gaat er heel veel stuk. Maar als mijn vriendin een keer per onge luk op een feest met een andere jongen zoent, wil ik dat misschien liever niet we ten. Dan hoef ik me er ook niet druk om te maken." 30. Wat was de gelukkigste fase van uw leven? „Mijn jaar in Amerika. Daar heb ik ontzet tend veel avonturen beleefd. De cowboy uitgehangen in Colorado, tussen de india nen gezeten, in het oerwoud geweest. Ik ben zonder plan en zonder geld op reis ge gaan, alleen met een paar adresjes op zak. Ik heb alles gelift, dan kom je vanzelf in contact met mensen. Het leven zorgde ge woon voor mij. Als ik iets nodig had, dan was het et. Ik wou zien of Amerika echt zo is als op te levisie. Helaas is dat zo. Ik vond de Ameri kanen Amerikaanser dan ik gedacht had. God, wat een rare mensen. Money en po wer, daar draait het allemaal om. Het ver schil tussen arm en rijk is zo extreem. Dat kennen we hier niet. Als je hier een zwerver ziet, hoort-ie bij het stadsbeeld. Maar daar trekken de mensen zich geen reet aan van die zwerver. Dat is gewoon een loser. Ik kon daar niet tegen. Als ik een paar dollar had, kocht ik een pizza en gaf die weg. Toen ik terugkwam, was hier niets veran derd. Ik bruiste van energie, alleen tijdens mijn laatste weekend in New York had ik al meer beleefd dan al die mensen hier in een jaar. De beknelling waarvoor ik op de vlucht was geslagen, bekroop me weer. Dat beschermde, de buurvrouw die zich druk maakt over hondenpoep en net doet of de rest van de wereld niet bestaat. Gewoon, dat Nederlandse getrut. En de verwachtin gen die mensen van je hebben. Toen dacht ik: dit gaat niet goed. Dit wil ik niet meer. Ik wil hier kunnen functioneren, maar wel op mijn manier. Toen ben ik naar de psychotherapeut gerend. Nu ben ik 33 en begin ik het te leren. Ik ben nu de baas over mijn leven. Dat ik goed verdien, geeft me vrijheid. Als de stress me te veel wordt, ga ik er even tussenuit. En als het tv-werk me op een dag niet meer zint, ga ik gewoon iets anders doen. Ik vind het niet moeilijk om dingen los te laten." 40. Welke kus zou u over willen doen? „Toen ik zeventien was, ben ik met een vriend en zijn ouders meegegaan op vakan tie. We reden de camping op, ik zag een meisje staan en ik was verliefd. Van die hele vakantie weet ik verder niets meer. Zij was 23, heel oud in mijn ogen, dus ik durfde niets te proberen. Dat had toch geen zin. Na drie weken gingen we weer weg. Ik moest het toch zeggen, vond ik. Dus dat deed ik. Zij huilde dikke tranen. Waarom had ik niet eerder iets gezegd? Zij vond mij ook leuk. We omhelsden elkaar en zoenden en op dat moment werd er getoeterd. 'Wout kom op, we gaan, we moeten nü weg!' Zo werd dat magische moment ver broken. Die kus zou ik nog wel eens over willen doen. Op de terugweg had ik twee dagen koorts. Ik was er helemaal kapot van. Ik had nog net adressen met haar uit kunnen wisselen. We hebben geschreven en een jaar later heb ik haar opgezocht. Dat was fantastisch. We waren nog drie dagen stapelverliefd. Daarna was het over." ZATERDAG 6 JULI 2002 ER BIJ finish Wanneer bent u voor het laatst enorm boos geweest? Op welke plek buiten Nederland zou u een jaar willen wonen? Als u nu een ander beroep zou mogen kiezen, wat zou u dan worden? Wat zult u nooit weggooien? Welk kunstwerk (boek, schilderij, beeld, lied, cd) zou u gemaakt willen hebben? Waarover heeft u in uw leven het meeste verdriet gehad? Gaat u liever om met mannen of met vrouwen? Wordt u met het ouder worden optimistischer of pessimistischer? Van welk bedrijf of welke instelling zou u directeur willen zijn? Wanneer was u voor het laatst zenuwachtig? Als u vandaag ineens alles zou durven, wat zou u dan als eerste doen? Wat zou u willen veranderen T-*r.r aan uw jeugd? Gelooft in' liefdé op het eerste gezicht? Wat kan u in mensen vreselijk ergeren? Wanneer heeft u voor het laatst te veel gedronken? Welke rol in welke film had u willen spelen? Van wie zou u een toegestoken hand weigeren? Wat vindt u opwindend? Vindt u zichzelf aantrekkelijk? Wat is uw slechtste eigenschap? Heeft u een euthanasieverklaring getekend? Waar geeft u het meeste geld aan uit? (Woning en auto buiten beschouwing gelaten) Heeft u wel eens een belangrijke vriendschap verbroken? Op welke terreinen heeft volgens u de andere sekse het gemakkelijker? Zijn er onderwerpen waarover tegen u geen grappen gemaakt mogen worden? Is seksualiteit belangrijk in het leven? Welk tv-programma moet meteen van het scherm worden gehaald? Mogen partners geheimen voor elkaar hebben? Van welke beroemdheid greep de dood u het meest aan? Wat was de gelukkigste fase van uw leven? Welke dag zou u willen overdoen? Wat is de karaktertrek waarvan u wilt dat mensen zich u erom herinneren? In welke andere periode had u graag geleefd? Wanneer was u voor het laatst verliefd? Bent u trouw? Bent u gelovig? Wat zou u graag beter kunnen? Wat mist u in het buitenland het meest aan Nederland? U mag vier mensen - onder wie ook overleden personen - uitnodigen voor een dinertje. Wie kiest u? Welke kus zou u willen overdoen? Waar krijgt u kippenvel van? Wie bewondert u? Gaat u wel eens alleen uit? Wat was uw slechtste beslissing? Wat is in uw werk uw grootste frustratie? Wat was uw angstigste moment? Wanneer hebt u voor het laatst een leugen (tje) gebruikt? Wat is de grootste wetsovertreding die u heeft begaan? Denkt u te weten wat uw partner in u ziet? Wanneer beschouwde u zichzelf als volwassen? De geïnterviewde gooit telkens een dobbelsteen met twintig vlakken, om te bepalen welke vraag hij (of zij) krijgt voorgelegd. Voor de eerste vraag wordt gerekend vanaf nul. Bij de volgende negen worpen wordt er doorgeteld, waarbij na vraag 50 weer vraag 1 volgt. Komt iemand op een vraag die hij al heeft beantwoord, dan moet die worp over.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2002 | | pagina 40