TOUR DE FRANCE Het wondere wereldje van Johan Bruyneel Ullricl Telekom zwaar aangeslagen na positieve controle Aart Vierhouten heeft bij Lotto weer toekomst US Postal-ploegleider: 'Ik heb Lance altijd gezien als gewoon een renner' tv Ploegleider Walter Godefroot weet niet meer wat hij van zijn kopman moet denken 182 DONDERDAG 4 JULI 2002 Zaterdag gaat de Tour de France van start in Luxemburg. Op de sportpagina's de komende da gen een voorbeschouwing op de 89ste editie van de Ronde van Frankrijk. Vandaag: Johan Bruy- neel, de succesvolle ploegleider van US Postal, en Walter Gode- froot, zijn collega bij Telekom die zonder de geblesseerde kopman Jan Ullrich de Tour in gaat. to alles gereden wat ik gegeven." Foto: GPD/Wouter Borre door Edward Swier Het was op de negende juli van 2001. Op een bankje nabij het tot perscentrum omgedoopte Lycée aan de linkeroever van de Schelde zat een renner. In bur gerkloffie. Antwerpen vierde feest De Tour de France kwam die dag in de diamantstad aan, gele-truidrager Mare Wauters mocht zich verheugen in de be langstelling van honderdduizen den. Incluis koning Albert Wau ters' ploeggenoot Aart Vierhou ten bekeek, vanaf het bankje, al les met gemengde gevoelens. Er was geen plaatsje voor hem in de Tourploeg van de Rabobank ingeruimd, zijn dagen als bank- employée waren geteld. Maar toch werd juist daar, die dag, de basis gelegd voor zijn Tourdeel name van 2002. Vierhouten draagt nu het shirt van Lotto, de Belgische ploeg met wie hij uit gerekend op die memorabele dag in Antwerpen contact legde. Bij Lotto hadden ze al snel door wat voor vlees ze in de kuip hadden. Vierhouten schuwt het harde werken niet. „Begin janu ari mocht ik aangeven welke wedstrijden ik wilde rijden. Ik heb zo'n beetje alle klassiekers aangekruist, de nodige etappe wedstrijden en de Tour natuur lijk. Ik heb meteen verteld dat ik eind maart, begin april nog niet op mijn best ben, bergop dan nog bij de eerste dertig gelost word. Maar met veel koersen in mijn benen gaat het steeds be ter." Bij Lotto onthielden ze dat. „Ik heb alles gereden wat ik had aangegeven en een wedstrijdje extra De Giro d'Italia, inder daad." Vierhouten lacht. Voor het eerst in zijn carrière zal hij twee grote rondes rijden. Over zijn Tourse lectie kwam voor hem persoon lijk ongewoon vroeg duidelijk heid. Bij Lotto draaide men er niet omheen. Vierhouten wist lang van tevoren dat hij er in Luxemburg bij zou zijn. „Bij Ra- bo hielden ze dat altijd zo lang mogelijk in het midden. Liefst tot het NK. Terwijl ze je al maanden zien rijden, vaak jaren in de ploeg hebben. Ze weten dan toch wel wat ze aan een renner hebben? Waarom dan al die onrust en onzekerheid laten bestaan?" De coureur uit Oud-Turnhout, 32 jaar inmiddels, belandde vo rig jaar op dood spoor. Waar in het verleden nog wel eens bin nen de Rabo-organisatie naar de kritische noot van hem werd ge luisterd, vond hij in 2001 niet langer een luisterend oor. Hij werd opeens lastig gevonden. Als ik zei wat ik ervan dacht, viel dat niet lekker meer. En dat was ik anders gewend. In het voorjaar was ik het een aantal keren niet eens met de tactische keuzes. Ik vond niet dat een ren ner die in de finale nog van dienst kon zijn in de eerste hon derd kilometer met groepjes mee moest springen." Hij had zichzelf een andere, prominen tere rol toebedacht. „Ik heb zelf nog te veel ambitie, geloof dat ik de mogelijkheden heb om ooit nog eens een grote klassieker te winnen." door Hans Goossen Johan Bruyneel had zijn wie- Ierkloffie nog maar net uitgetrok ken toen US Postal, met Lance Armstrong in de gelederen, zijn pakkie-an werd. De Belg, die on der meer uitkwam voor de Rabo- bankploeg, mag zich nu, vier jaar later, een van de succesvolste ploegleiders in het peloton noe men. „Soms gebeuren dingen zo als ze gebeuren en dan moet je niet vragen waarom ze gebeu ren", luidt zijn filosofie. Voor het hotel spuiten mecani ciens van US Postal de zojuist geprepareerde rijwielen schoon. De sfeer is relaxed. De mannen weten wat ze doen en laten zich niet van hun stuk brengen door nieuwsgierige voorbijgangers die in de banden knijpen of om een bidon bedelen. Superster Lance Armstrong van US Postal is in geen velden of wegen te zien. De meervoudig Tourwin naar zit ergens in het hotel, goed afgeschermd. In de hotelbar wimpelt zijn ploegleider Johan Bruyneel goedmoedig doch beslist het verzoek van een oude bekende af die deemoedig vraagt of het mogelijk is 'effe een fotooke te trekken van Lance'. Maar Lance komt niet voor de lens. Geen haar op het zorgvul dig gecoiffeerde hoofd van de 38-jarige Bruyneel die er ook maar aan denkt om zijn raspaardje voor zoiets onbenul ligs te storen. Zelfheeft de Belgi sche oud-renner van onder meer Rabobank en Once wel een half uurtje vrijgemaakt voor een interview. Zijn vriendelijk heid lijdt niet onder het ver plichte nummertje. Bruyneel hoef je na vier jaar ook als ploegleider niets meer te leren. De in Izegem geboren Bruyneel rolde in 1998 zo van de fiets de ploegleiderswagen in. „Mis schien wel een logisch vervolg van mijn actieve carrière, maar ik was het niet echt van plan. Ik stopte midden in het seizoen en wou het eigenlijk een half jaar tot een jaar wat kalmer aan doen. Eens rustig kijken wat er mogelijk was." Van een weloverwogen verdere loopbaanplanning kwam echter niets. Nog geen drie weken na dat Bruyneel tijdens de Vuelta in augustus acuut in de remmen kneep, stond US Postal al op de stoep. Of de voormalige gele- truidrager in de Tour zin had om de Amerikaanse ploeg, met in zijn midden de ten dode op geschreven, herrezen, maar nog niet van succes verzekerde Arm strong, te gaan leiden. „US hebt, is Lance ook de eerste dat toe te geven. Ik ben zelf altijd zo geweest. Ik heb noo zomaar iets aangenomen. Ik wilde bewijzen zien." Wielrennen beheerst nog ste Bruyneels leven. „Maar het te verschil is dat ik als rennei uur met mezelf bezig was en ploegleider 24 uur met ande ren." Een ander verschil is al leen letterlijk van meer gewii Hoewel het op het eerste oo| niet echt opvalt, is de ploegl< der Bruyneel een stuk zwaar geworden dan de ranke rem die hij ooit was. „Een goed kostuum verberg veel", zegt hij terwijl hij aan jasje trekt. „Maar ik moet to< ven dat ik zelf nooit meer in zadel zit. Twee weken niets doen en dan een dag fietsen vind ik niets. Nee, ik heb de te fout gemaakt van vandaaj morgen te stoppen. Ik laat n wel geregeld onderzoeken." Bruyneel kan als ploegleider meer van het leven genieten Een wijntje, later naar bed. een keer stappen gooit geen spaken meer in het wiel. „T< heb ik absoluut niet het geve dat ik iets moet inhalen. Wï< rennen is passie. Het kostte geen enkele moeite me iets t ontzeggen." Hoewel het seizoen lang is, t voor Bruyneel en zijn ploeg genlijk maar één wedstrijd: Tour de France. De rest geld voorbereiding. Een zege is n meegenomen, maar ook nie meer dan dat. Lance Armstrf, weet dat het wel goed zit me vorm. De Amstel Gold RaceJ tijd een belangrijk ijkpunt vJ de Amerikaan, verliep vlotjefef kon hij de klassieker niet opL naam schrijven. Meer recenIM" Midi Iibre en Dauphiné Lib|n lukte hem dat wel. Het moef concurrentie schrik hebben' aangejaagd. Een nieuwe Tourzege van At strong zou de marktwaarde j Bruyneel nog verder omho» jgi stuwen. „Maar ik wil niet deL i ken aan wat er verder komt.?"* moet datgene wat je doet vei w honderd procent doen of nip at Als je al denkt aan stoppen, rt a moet je het ook doen. Ik ha(j als renner ook en besefte dafe Ki alleen maar aan het rekken f Het beste was voorbij, maarl is ook het vuur weg. Als ik nrfc» voor de Tour, bezig zou zijn! mijn toekomst als ploegleidfH-3 zou dat geen goede zaak Hij staat op, zijn minzame gffl lach blijft nog even hangen^T maar Bruyneel zelf is al ged('® marreerd naar de uitgang vf de bar. Op naar de volgende klus. de groene trui voor Erik Z het hoofddoel geworden. 1 ook in de bergen wil ik met len. Ik wil agressief rijdendè0me ners zien. Zoals Guerini ee% mi paar jaar geleden won op d'Huez. Dat moeten Living! en Julich ook kunnen. Daai naast hebben we in Vinokoj nog altijd een man die langl mee kan doen voor het klaj' ment." Kortom Telekom wil vla zoals Rabo in zijn beste jar% „We hebben vijfjaar op koftj reden. Dat zal niet meer gel ren." De vraag is in hoeven! daar Zabel mee tekort doetj bel is immers de man die d ploeg constant - het hele s zoen door - overeind hield jj de momenten dat grillige het weer eens liet afweten. heeft genoeg aan een of ti mannetjes. Aldag, Fagnini, 1 semann. De massaspurts z voor hem zijn. Maar de ko< constant controleren is waty ders." C uder Vcfeke Vt ^TOUR impin voet vjhof ui sms-serviAV0nd n.,dezellheer Uitslagen en klasseme Stuur de sms-tekst TOU |10c°~ naar het nummerp^ d( {Tijdelijk) afmelden? TOUl aden kosten 35 eurocent pepdat zi Aan- en afmelden kaCten vanuit het burte Cn var genote reegg Bruyneel, keurig in het pak, on derbreekt het gesprek. Groet wat bekenden, schudt handen, be antwoordt tussendoor wat tele foontjes. In het Engels, Spaans, Frans of Nederlands. En pakt daarna de draad weer op. Druk, druk, druk, als zijn kop man zelf. Ook met een leider als Armstrong in de gelederen is de ploegbaas van US Postal overi gens allerminst een loopjongen. „Lance en ik zitten op dezelfde golflengte. Er is een vertrou wensbasis. Het is echt niet zo dat Lance voortdurend zijn ei gen gang gaat Je moet natuur lijk met argumenten over de brug komen, maar als je gelijk Johan Bruyneel: „Soms gebeuren dingen zoals ze gebeuren en dan moetje niet vragen waarom ze gebeuren." Foto: GPD/George Nusmeijer Postal was toen nog lang niet de grote ploeg die het nu is, maar die kans kon ik niet laten lopen. Soms gebeuren dingen zoals ze gebeuren. Dan moet je je niet afvragen waarom ze gebeuren", filosofeert Bruyneel uit de losse pols. „Ik begon aan de job zon der te weten wat die inhield." Aan succes dacht hij toen nog niet. „Ik had me alleen voorge nomen zoveel mogelijk te leren en te begrijpen." De zo gewenste rust schoot er bij in, maar dat had hij er graag voor over.Ach, ik ben zeker en vast niet gemaakt om thuis te zitten. Als ik twee of drie weken thuis ben, moet ik er weer tus senuit. Anders krijg ik de krie bels", zegt de drievoudig hui zenbezitter (een huis in het Spaanse Moraira, een apparte ment in Valencia en nog een stulpje in het Vlaamse land). En zo reist Bruyneel nog steeds de wielerwereld rond. Als hoofd van een van de succesvolste ploegen in het métier, als ploeg leider van misschien wel de meest aansprekende renner ooit. Lance Armstrong, de ge dreven Amerikaan die niet al leen de Alpentoppen, maar ook die gevreesde ziekte met hoofd letter K te lijf ging en overwon. „Of het een voorrecht is om met zo'n man samen te mogen wer ken? Ik heb Lance altijd gezien als gewoon een renner. Natuur lijk hebben we wel eens over zijn ziekte gepraat. Maar als we in de bergen trainden, dacht ik echt niet steeds dat ik naast een superster reed of iemand die zijn comeback maakt na een vreselijke ziekte." Bruyneel is de eerste om toe te geven dat Armstrong zo goed weet wat hij doet, dat je je mag afvragen wat een ploegleider nog kan toevoegen. „Lance is niet voor honderd, maar voor tweehonderd procent met zijn vak bezig. Natuurlijk weet hij precies wat goed voor hem is. Als ploegleider probeer je alles zo perfect mogelijk te regelen. Ik hoef echt niet achter Armstrong aan te zitten. Het is een Ameri kaan, hè", grijnst Bruyneel veel betekenend. Armstrong heeft al wat audiën ties bij Amerikaanse presidenten achter de rug, maar het land van Uncle Sam zal nooit wielergek worden.Als je als Amerikaan gaat fietsen, moetje al een doorgedreven eigen wil hebben. Die jongens zijn zo supergemo- tiveerd. Dat kan ook niet anders, want zelfs je familie weet nau welijks welke sport je beoefent. De doorsnee Amerikaan snapt niets van wielrennen", vertelt Bruyneel. door Ad Pertijs Jan Ullrich is andermaal in op spraak geraakt. De wielrenner die enkele maanden geleden dronken achter het stuur werd aangetroffen, had onlangs bij een zogenaamde out of compe- tition-controle sporen van am fetaminen in zijn urine. Zijn werkgever Telekom heeft nog geen maatregelen genomen. „Ik ben volkomen verrast", sprak teambaas Walter Godefroot. „Op dit moment heb ik er geen verklaring voor. Ullrich was voor mij vandaag onbereikbaar. Mor gen gaan we op zoek naar het hoe en wat van deze vondst. Er zal snel een pak meer duidelijk heid zijn." Godefroot gaat er vanuit dat, Telekom vandaag of ficieel stelling neemt. Jan Ullrich werd opl2 juni door de Duitse sportfederatie gecon troleerd op het moment dat hij in het Zuid-Duitse Bad Wiessee in een revalidatiekliniek ver bleef. De oud-Tourwinnaar her stelde daar van een knieopera tie. Vanwege een blessure aan de slijmbeurzen van het ge wricht reed hij dit seizoen alleen de allereerste wedstrijd in Qatar. Godefroot weet niet wat hij van de positieve controle moet den ken. „Met de betreffende fede ratie is afgesproken dat onze renners vijf keer per jaar bij ver rassing worden gecontroleerd. Ik vraag me echter af wat voor zin het heeft een renner te con troleren die niet in competitie is en die zelfs niet in training is, maar in een revalidatiekliniek verblijft. Het is zelfs algemeen bekend dat hij dit jaar niet meer fietst." Amfetamines worden aange wend om te vermageren of om depressiviteit te bestrijden. Ull rich kampt met beide fenome nen. Het middel wordt daar naast gebruikt om lange, saaie Walter Godefroot over Erik Za bel: „Erik heeft genoeg aan een of twee mannetjes." in vorm te komen, maar het bleek dat hij die topvorm moei teloos tot eind augustus heeft vastgehouden." Het was voor Telekom het sig naal dat de druk op Armstrong en zijn ploeg US Postal Service nog verder vergroot moest wor den. Bobby Julich werd aange trokken als de volgende super- helper. „Speciaal voor de ploe gentijdrit", vertelde Pevenage strijdlustig. Julich was na Guerini en Li vingston de derde 'net-niet-kop- man' die neerstreek in het Tele- kom-kamp.Als blijkt dat je zelf de Tour de France niet kunt winnen, kun je je het best aan sluiten bij iemand die dat wel kan", sprak Julich. Eigen kweek Klöden moest de vierde super- helper zijn in het bergachtige terrein. Jan Ullrich, het zorgenkindje zelf, werd nauwlettend in de ga ten gehouden. De teamleiding dacht hem onder controle te hebben. Dat lijkt nu niet het ge val te zijn. Godefroot heeft al jaren een haat-liefdeverhouding met zijn kopman. „Je kunt gelden als een groter talent dan Armstrong, maar werken is voor mij ook een vorm van talent", schetste hij meermalen de makke van Ull rich. Aan de andere kant: „Je moet Jan ook als mens zien. Dat auto-ongeluk gebeurde in een periode dat hij vanwege die knie zijn Tour in rook had zien op gaan. Jan is een eenvoudig mens. Iemand die zich binnen de ploeg niet als een alleenheer ser opstelt. Hij is geen egoïst. Jan kan de zon bij een ander in het water zien schijnen. Hij zal nooit de hele ploeg voor zichzelf opofferen." Diezelfde Ullrich heeft volgens Godefroot echter ook jaren te weinig peper in zijn reet gehad. Halfslachtige voorbereidingen, in de wind geslagen adviezen, gemiste kansen. „Toch blijf ik in hem geloven. Waarom? Omdat hij de enige is die Armstrong kan kloppen. Het heeft voor ons geen zin een andere kopman aan te trekken. Wat moet ik met een wissel-kopman, die toch geen kans maakt tegen Arm strong." De grote vraag na het afhaken van Ullrich was: Wat nu met de Tour van 2002? „We hebben in principe twee ploegen. De ploeg-Ullrich en de ploeg-Zabel De een herbergt veel klimmers, de andere renners die voor Erik de spurt kunnen aantrekken. De Tour-ploeg moest de ploeg-Ull rich worden. Nu werd dat an ders." Godefroot en Pevenage dubden. Livingston en Julich vreesden. Julich: „Want het is natuurlijk bizar dat je voor Ull rich naar Telekom komt en Ull rich rijdt de Tour niet" livings- ton: „Ik kan me voorstellen dat ze nu liever mannen meenemen die voor Zabel de spurt aantrek ken." Godefroot koos voor de mid denweg. „Uiteraard is de zeven- Watter Godefroot over Jan Ullrich: voor mij ook een vorm van talent.' trainingen door te komen. Go defroot wil echter niet op de fei ten vooruitlopen. Ploegleider en vertrouwensman Rudy Pevenage toonde zich zwaar aangeslagen. „Ik denk niet dat dit geval op zichzelf staat Eerst dronken achter het stuur, nu dit." Hij vermoedt dat zijn pupil het verkeerde pad is ingeslagen. Voor een definitief oordeel wacht hij echter eerst het eigen interne onderzoek af. „Wie weet is er iets misgegaan met de medicatie in de revalida tiekliniek. Ik ben benieuwd wat ze hem daar allemaal toege diend hebben." Jan Ullrich is tot dusverre nog Je kunt gelden als een groter talent dan Armstrong, maar werken is Foto's: EPA nooit betrapt op het gebruik van doping. Vorig jaar werd bij zijn ploeg cortisonen aangetroffen, maar ploegarts Heinrich kon duidelijk maken dat dat middel op therapeutische basis werd toegediend om een knieblessure van Ullrich te behandelen. Indien de UCI de Duitse cou reur schuldig acht aan het ge bruik van amfetaminen, hangt hem vermoedelijk een straf van zes maanden boven het hoofd. Godefroot: „We kunnen hem op non-actief zetten, maar dat staat hij al." Ullrich won in 1997 de Tour, na dat hij een jaar eerder knap de buteerde met een tweede stek achter ploeggenoot Riis. Daarna sukkelde hij voortdurend met zijn gewicht en blessures. De Duitsers werd tussendoor nog wel vier keer tweede in de Tour. Hij won de ronde van Spanje en hij werd Olympisch kampioen in 2000 in Sydney, alsmede we reldkampioen tijdrijden. En het zag er allemaal zo fantas tisch uit voor Team Telekom. Bij de presentatie in Berlijn, eind januari straalde Telekom zelf vertrouwen uit. Ploegleider Ru dy Pevenage toen: „We weten sinds afgelopen zomer dat Ull rich in staat is Armstrong te kloppen. Bij aanvang van de Tour was hij nog bang te vroeg

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2002 | | pagina 18