KUNST CULTUUR
Bowie trekpleister 'Beach Rock' K™nToSrendi
Broods schilderijen eindelijk in 'echt' museum
Iemke van Dijk tekent
voor bijzondere ervaring
Indiase Brit Akram Khan opent twaalfde editie Julidans
Latin-band Los Mocosos: springen, swingen en dansen
Bird Award
voor Vloeimans
Fondsen kunsten
gaan samen
Hellinga leest
voor in Noordwijk
Staalkaart van spraakmakende, onconventionele dansvoorstellingen
f
Oostende wil meer Nederlanders
'Zomer in de Waag': werk van acht Leidse kunstenaars
Archieffoto
den haag - De Nederlandse
trómpettist Eric Vloeimans en
de Oostenrijkse musicus/com
ponist Joe Zawinul krijgen een
Bird Award, de onderscheiding
van het North Sea Jazz Festival.
Vloeimans krijgt de Bird Award
bedoeld voor een artiest die een
bredere waardering verdient.
Volgens de jury is de trompet
tist 'uitgegroeid tot een artiest
van wereldformaat'. Zawinul
krijgt de onderscheiding voor
zijn gehele oeuvre. Hij is de
schepper van klassieke num
mers als 'Mercy, mercy, mercy'
en 'Country Preacher'. Met
Wqyne Shorter en Miroslav Vi-
tops richtte hij in de jaren ze
ventig de formatie Weather Re
port op. De Bird Awards zijn
vernoemd naar de legendari
sche Amerikaanse saxofonist
Charlie 'Bird' Parker.
den haag - De fondsen voor
amateurkunst en (professione
le! podiumkunsten zijn officieel
gefuseerd. De nieuwe organisa
tie heet Fonds voor de Ama
teurkunst en Podiumkunsten
en werkt met een subsidiebud
get van 14 miljoen euro per
jaar. De fondsen hadden in hun
beleidsplan voor 2001-2004 al
latèn weten dat ze wilden sa
mengaan om zo efficiënter te
kunnen werken. Staatssecreta
ris Van der Ploeg (Cultuur)
heeft daar nu officieel toestem
ming voor gegeven.
noordwijk - Schrijver Gerben
Hellinga leest zaterdag 13 juli
op de boekenmarkt in Noord-
wijk voor uit zijn kinderboeken.
Hij werkt aan een serie van
twaalf historische jeugdromans.
Hellinga leest vanaf 11.00 uur
voor in een tent op het Vuurto
renplein. Tussen 10.00 en 18.00
uur wordt daar een grote boe
kenmarkt gehouden.
amsterdam/gpd - Het jaarlijkse
internationale dansfestival Juli-
dans brengt de komende weken
weer een staalkaart van spraak
makende, onconventionele en
verrassende dansvoorstelling
naar de Stadsschouwburg en
andere theaters rond het Leidse-
plein in Amsterdam. De twaalf
de editie biedt, van dinsdag 9 tot
en met zaterdag 20 juli, (wereld)
premières, een internationaal
hiphop-festijn, workshops en
een dansfilmprogramma.
De Brits-Indiase choreograaf
Akram Khan valt de eer te beurt
het jaarlijkse Julidans te openen.
Sinds Khan twee jaar geleden
zijn eerste zelfstandige choreo
grafie maakte, is zijn carrière in
een stroomversnelling geraakt.
Sindsdien bestaat zijn leven uit
het volgen van razend drukke
toumeeschema's. Tussendoor
regent het prijzen en enthousi
aste recensies. Khan is dan ook
uniek in wat hij doet.
Vanuit een achtergrond in klas
sieke Indiase dans injecteert hij
de hedendaagse dans met Ka-
thak-dans. De voorstelling
'Kaash' is hiervan een duidelijk
voorbeeld. In strakke, geometri
sche patronen snijden de dan
sers lijnen door de ruimte, ter
wijl hun lichamen scherpe, ge
accentueerde bewegingen ma
ken, nadrukkelijk als uitroepte
kens. Direct geïmporteerd uit de
Kathak-dans nemen de handen,
vaak tot kommetjes gevormd,
een opvallende plaats in, even
als vlugge ritmes, aangevuurd
door de stem en duizelingwek
kende draaien met breed uitge
strekte armen en platte voeten,
als soefi-dansers.
Khan kreeg een opleiding in de
500 jaar oude Noord-Indiase
dansvorm Kathak, maar later
studeerde hij ook moderne
dans. Al snel bleek het voor hem
onmogelijk een strikte scheiding
tussen moderne dans en Kathak
te handhaven. Hij ging op zoek
naar een eigen taal, die hij om
schrijft als 'helderheid in de
chaos brengen', waarbij het ma
thematische van de Kathak-
dans het uitgangspunt vormt.
Toch werkt Khan niet met Ka
thak-dansers. Kathak is volgens
Khan zo'n rigide techniek, dat
het voor dansers die daarin ge
traind zijn onmogelijk is hun
techniek los te laten.
Hoewel de Kathak-dans het fun
dament is van de stukken van
Khan, is het absoluut geen fi
lore wat hij presenteert. Op
vrije manier gaat Khan tijd
ruimte te lijf, waardoor het
een eigentijdse dynamiek kri
De kracht van het werk
Khan schuilt in de wrijving t
sen het moderne en het tradi
nele.
'Kaash' door de Akram KI
Company is te zien op dins
9 juli en woensdag 10 juli ii
Stadsschouwburg van Ams
dam aan het Leidseplein. V
meer informatie:
dans@stadsschouwburgam- |T
sterdam.nl
veel meer kwaliteit in dan ik had
gedacht", blikte Donia terug.
„Het zal me wel niet in dank
worden afgenomen, maar ik wil
Brood op de kaart van de beel
dende kunst zetten. Hij verdient
dat, hij maakte razendsnel ge
weldig emotioneel werk met een
intrigerend kleurbeeld. Ik ben
hem een interessante schilder
gaan vinden."
Cobra Museum-directeur Ru-
vert Ophorst toonde zich trots
dat zijn museum deze tentoon
stelling wél heeft aangedurfd:
„Enkele andere musea durfden
dat niet. Maar ik moest ook bij
Brood kunnen vasthouden aan
mijn heilige drie-eenheid van
serieus onderzoek, een publica
tie en een expositie. Dat bleek
het geval, het was me een eer en
genoegen deze tentoonstelling
te maken."
Voor de samenstelling van de
expositie is een selectie gemaakt
uit de collecties van jarenlange
Brood-verzamelaars als Van
Dijk, kunsthandelaar Aad Leem
ans en de particuliere verzame
laar Anne Breemer.
'Herman Brood, schilder' en de
Brood-foto's van Anton Cor-
bijn zijn tot en met 15 septem
ber te zien in het Cobra Muse
um in Amstelveen (Sandberg-
plein 1), di. t/m zo. van 11.00
tot 17.00 uur.
door Rick Treffers
oostende - Het popfestivalsei
zoen is in voile gang. Ook in Bel
gië. Afgelopen weekeinde ston
den grote namen als The Red Hot
Chili Peppers, Faithless en Erykah
Badu op het aloude popfestival
Rock Werchter. Komend weekend
is het Seat Beach Rock Festival op
de renbaan aan het strand bij
Oostende aan de beurt.
Het festival dat per dag 55.000
bezoekers kan bergen viert al
weer haar zeventiende afleve
ring, maar is onder Nederlan
ders nauwelijks bekend. Met
David Bowie, No Doubt, Garba
ge, Prodigy, Primal Scream, Ja-
miroquai, Paul Weller en Muse
als grote publiekstrekkers gaat
het ambitieuze, tweedaagse
strandfestijn meer dan ooit de
strijd aan met grote broer Rock
Werchter.
Arno Mangelschots (festivalpro
grammeur verbonden aan pro
motor Jazztronaut) ontkent die
directe concurrentiestrijd niet.
„Jeugdigen gaan nu eenmaal
collectief naar Werchter, onge
acht wat er speelt Wij zijn dit ef
fect nu aan het opbouwen. Er zit
de laatste vijf jaar gelukkig meer
lijn in de programmering. In
1992 hadden wij Joe Cocker en
Ringo Starr nog. Daar trek je
geen jongeren mee."
Het festival zetelde voorheen op
het strand van Zeebrugge, op
een later tijdstip in het jaar. Om
dat er daar 's zomers imposante
zandsculpturen worden ge
bouwd werd het festival door de
gemeente vriendelijk gesom
meerd op te krassen. Tijdens de
twee dagen valt vooral de krach
tige combinatie tussen pop en
verfrissende dance op. Naast het
hoofdpodium zijn er twee over
dekte podia waar vooruitstre
vende dj's en dance-acts te ho
ren zijn (o.a. David Morales, DJ
Krush, Cassius, Felix Da House-
cat en The Herbaliser).
„De combinatie tussen rock,
groovy live-groepen en een
danstent met dj's is vorig jaar
zeker bevallen. Er waren bij
voorbeeld ook van die hardcore
dance-mensen die overdag al
stonden te dansen in de ver
duisterde tent", aldus Mangel
schots.
Dat Nederlanders nog niet met
bosjes naar het festival komen,
baart Mangelschots nog de
meeste zorgen. „De traditie wil
nu eenmaal dat de Nederlander
Werchter kent. Toch denk ik dat
er dit jaar meer Nederlanders
dan ooit van plan zijn te komen,
want in Nederland is men toch
meer gericht op funky muziek
dan in België. Wat techno, r&b
en hiphop betreft kom je bij ons
aardig aan je trekken."
De grootste trekker echter is na
tuurlijk David Bowie, die tijdens
zijn ultra-korte Europese tour
nee Nederland helaas links laat
liggen. Mangelschots is uiter
aard apetrots op deze boeking.
„Wij wisten tijdig dat Bowie met
een nieuwe cd zou komen. Wij
hebben toen meteen contact
opgenomen met zijn agent. Die
agent was al eens op ons festival
geweest en was zeer positief
over de 'strand-ervaring*. Wij
hebben in het verleden The Sex
Pistols en The Simple Minds via
hem geboekt Toch komt er ook
wat geluk bij kijken, hoor. De
datum kwam Bowie waarschijn
lijk precies goed uit"
De 'thin white duke' sluit het
festival af op zondag 7 juli. Hij is
kennelijk niet van plan een ge
makzuchtig showtje af te draai
en, want met zijn op papier op
windende begeleidingsgroep
heeft hij al 46 nummers voor
deze tour opnieuw ingestu
deerd. Dat daaronder oude klas
siekers als 'Fashion', 'Ashes to
Ashes' en 'Ziggy Stardust' zitten
zal veel fans goed doen.
muziek recensie
Herman Joustra
Concert: Los Mocosos. Gezien: 3/6, Q-
bus.
Los Mocosos is nog geen grote
naam in Nederland of de rest
van Europa. Met de nadruk op
nog. Want de latin-band uit San
Francisco heeft alles om groot
te worden: handenvol hits in
spe en een opzwepende podi
umact. Dat toonde de zeven
koppige formatie gisteravond in
het goed gevulde Q-bus ondub
belzinnig aan.
Het publiek keek het aanvanke
lijk op z'n oer-Hollands aan.
Lichtjes meewiegend, hier en
daar een voetje dat zachtjes
meetapte. Maar verder niet. Dat
duurde een minuutje of tien.
Vijftien, misschien. Totdat de
opvallende frontman Manny
Martinez, zanger en percussio
nist, zei: „Zo, nu weten jullie
hoe wij er uit zien en hoe wij
klinken. Nu is het tijd om te
dansen." En toen was er geen
houden meer aan, en verander
de de zaal in een kolkende,
springende, swingende en dan
sende massa.
Los Mocosos speelt lekker
dansbare muziek, zonder te
vervallen in de bekende patro
nen. De groepsleden zijn stuk
voor stuk fantastische muzikan
ten die in de loop der jaren hun
sporen verdiend hebben in on
der meer de begeleidingsband
van Prince, in Santana en To
wer of Power. Dat is goed te ho
ren. In hun muziek klinken ver
schillende stijlen door. Van au
thentieke latin en soul tot hip
hop, rock en funk. Negen van
de tien keer eigen, swingende,
nummers. Met als grootste
knaller een spetterend eerbe
toon aan orkestleider en waar
schijnlijk beste latin-percussio-
nist ooit, Tito Puente.
Maar vooral met de combinatie
van salsa en ska speelt Los Mo
cosos de zaal compleet plat.
Grijnzend van oor tot oor. En
dat was opvallend, want vooraf
zal het humeur van de heren
niet al te best zijn geweest. Voor
hun vorige optreden in Duits
land waren ze niet uitbetaald.
En om onduidelijke redenen
was een ander concert daar ook
nog eens afgelast. Dat zijn zo
van die dingen die een band
zonder grote naam gebeuren.
Maar als het meezit kan dat niet
lang meer duren. Voor wie het
concert gisteren hebben ge
mist: dit najaar komt Los Mo
cosos opnieuw naar Q-bus.
David Bowie, vorige week tijdens een concert in de Londense Royal Albert Hall. Foto: AP
muziek recensie
Lidy van der Spek
Concert: Internationale Korenontmoeting
Leiderdorp met Kamerkoor Akkoord o.l.v.
Paulien Roos, Mannenkoor Copernicus
(Torun, Polen) o.l.v. Renata Szerafin-
Wojtowicz en Dameskoor Con Amore
(Pijnacker) o.l.v. Peter Siereveld. Gehoord:
3/7, Meerburgkerk, Zoeterwoude.
Aan de 4e Internationale Ko
renontmoeting Leiderdorp zit
ten twee verschillende kanten.
Laat ik beginnen met de meest
positieve. Wat is het toch altijd
leuk om zoveel enthousiaste
mensen te ontmoeten die graag
zingen en daar dan
ook helemaal voor
gaan. Vijf koren uit
Slowakije, Polen,
Denemarken en Ca
nada presenteren
zich op verschillen
de plaatsen rond en
in Leiden op woens
dag, vrijdag en za
terdag. Allicht ge
beurt dit in nauw
samenspel met en
kele regionale koren.
Zo was er gisteren een ontmoe
tingsconcert in de Meerburg-
kerk in Zoeterwoude tussen
twee Zuid-Hollandse koren en
het (mannen)koor Copernicus
uit Torun. Alle koren kregen
ongeveer een half uur om hun
kunsten te vertonen. Kamer
koor Akkoord o.l.v. Paulien
Roos scoorde met verschillende
nummers. Ondanks het povere
aantal mannen werd er vrij
evenwichtig en veel homogener
gezongen dan enkele jaren ge
leden. Het fugatische 'Psallite
Deo nostro' van Bach werd met
elke stem die het thema inzette
fraaier en overtuigender. In het
lichte genre maakte 'Een karre
tje op de zandweg' de blitz. Er
werd fris en voortvarend gezon
gen in een verrassende toonzet
ting. Ook "The long day closes'
had met z'n zwoele close-har-
IK0REN
ONTMOETING
tl
mony akkoorden echt wal,
vertellen.
Dameskoor Con Amore
Pijnacker onder leiding van
ter Siereveld was vooral gr
en enthousiast. Een enkele
smijter deed het goed, zoals
ouwe taaie 'Oklahoma'
stralende 'circles in the sfj
Van Antonin Dvorék werd
Apfel' lekker sappig gezonj u
Maar een liedje als 'On
own' uit Les Misérables
werkelijk niets met een m 31
calsong te maken.
Letterlijk en figuurlijk st
centraal het mannenkoor
pemicus van Renata Szen
een ras-engel mag je wel ^ici
gen. Prachtig, bevlogen en i >v
'to the point' dirigeer I
ze haar mannenb jli
ders. De meeslepe id
composities, die h ik
derd sferen opriep 1
ontvouwden zich afj
kleurrijke landscl jp
pen. Het contrast ei
sen de korte helle stir
cato zinnen boven di
lange innemende ba ge
nen, even doortrok nji
met wat stamelende iej;
den (in het Pater Noster its
Janczak) overtuigde meteen, >nj
De krachtige positieve uitserl
ling van de 'Serafin', haar al ;ee
directie maakte van het 'Cij.
te Domino een gevleu
wonder. Indrukwekkend wa »i
felle beheersing van de div
stemmen waarvan één p [H
eindigt in een fluistei
zingzeggen. De 'Marsz PolofER
een lange zeer wisselende ïer
aan Polen begint in een limd
cadans, vriendelijk, maar Fe
z'n talrijke contrastrijke ch
ina's word je heen en weer ei
slingerd tussen ernst en liird
waaruit tenslotte 'trots' he
hoog schiet. ord
Over de tweede kant van
zaak kan ik kort zijn. Het rfty
verschil in kwaliteit en e
muzikaliteit was welhaast ru
nant groot. Regio Leiden
véél meer te bieden! ioEt
lats
amstelveen/gpd - Een tentoon
stelling in een écht museum:
volgens zijn manager Koos van
Dijk zou wijlen popmuzikant,
dichter, schrijver, kunstenaar en
junk Herman Brood (1946-2001)
dat als de kroon op zijn werk
hebben beschouwd.
„Ik ben heel blij dat Brood nu is
ontdekt door het 'officiële
kunstcircuit'. Dank, ook namens
Hérman. Maar ik voel me tege
lijk heel verdrietig dat hij dit niet
meer kan meemaken", vertelde
Van Dijk gisteren in het Cobra
Museum in Amstelveen. In
combinatie met zestig foto's die
Anton Corbijn van Brood maak
te sinds hun ontmoeting in
1974, toont het Cobra Museum
tot en met 15 september 45 van
zijn schilderijen, tekeningen en
een aantal 'bewerkte' bierviltjes.
Vanaf 1985, het jaar dat hij be
gon te schilderen, tot kort voor
zijn zelfmoord door een sprong
van het dak van het Hilton Hotel
op 11 juli vorig jaar, heeft Brood
naar schatting 5000 schilderijen
gemaakt. Met uitzondering van
een museale tentoonstelling in
zijn geboorteplaats Zwolle, werd
zijn oeuvre door toonaangeven-
dè musea, curatoren en critici
tijdens zijn leven stelselmatig
genegeerd.
In een reactie kort na zijn dood
verklaarde Stedelijk Museum
directeur Rudi Fuchs waarom
Het levend kunstwerk Fabiola bekijkt de kunst van Herman Brood in het Cobra Museum.
Foto: ANP/Marco Okhuizen
dat waar het hem betreft het ge
val was: „Broods werk hoort
eerder thuis in de rockcultuur.
Hij maakte manische figuratie
die alleen in relatie met hemzelf
stond en geen werk dat reflec
teerde op het heden en verleden
in de kunst"
De tentoonstelling 'Herman
Brood, de schilder' kwam tot
stand in samenwerking met
kunstcriticus/tentoonstellings
maker Jan Donia, die ook de be
geleidende publicatie schreef.
„Toen ik daarvoor werd bena
derd, heb ik in eerste instantie
geweigerd. Da's mijn pakkie-an
niet, dacht ik, omdat ik de me
ning van het gevestigde circuit
deelde dat Broods werk niet de
moeite waard was. Toen ik een
aantal keren alleen was met zijn
werk in zijn atelier, raakte ik
toch sterk geïntrigeerd. Er zat
beeldende kunst recensie
Bernadette van der Goes
Expositie: 'Zomer in de Waag', werk van Iemke van Dijk, Mariëlle
den Engelsman, Mary Geradts, Koen Hauser, Louki Hoos, Rob
Steenhorst, Eva de Visser en Guido Winkler. Prijzen: 200 t/m
4000 euro. Te zien: t/m 21/7, wo-zo 12-17 uur, De Waag,
Aalmarkt 21, Leiden.
pic
inv
itei
Wie een indruk wil krijgen van de kunstuitleen
collectie van het Centrum Beeldende Kunst
(CBK), moet beslist een kijkje nemen in De Waag.
Daar exposeren acht
Leidse kunstenaars,
van wie het CBK wer
ken in bezit heeft, hun
recente werk.
Het eerste wat opvalt is
hoe goed De Waag zich
voor dit soort exposi
ties leent. Er is zoveel
ruimte dat de kunste
naars elkaar absoluut
niet in de weg zitten.
Iedereen heeft een ei
gen hoekje gekregen,
waardoor het is alsof er
acht solo-exposities
zijn. Of het nu gaat om
de sierlijke zinken tuin-
vazen van Mary Ge
radts, de ruimtelijke
objecten van Mariëlle
den Engelsman of de
foto's van Koen Hau
ser, alles komt hier bui
tengewoon goed tot
zijn recht.
En er is voldoende va
riatie. Wie van abstract
geometrische kunst
houdt, kan terecht bij
de schilderijen van
Guido Winkler. Hoewel Ochtend II', een olieverf
diens vormexperimen- bliciteitsfoto
ten met kubussen en
rechthoeken eigenlijk
al door zoveel andere kunstenaars zijn uitge
voerd, dat het meer oefeningen zijn dan echte
zelfstandige kunstwerken. Ook de vrouwen ltci
tretten die Rob Steenhorst met de inktjetpr paa
maakte zijn weinig verrassend. pi
Rood is de overheersende tint in de realisti a^(
schilderijen van Eva de Visser. Toch zijn
voorstellingen ondanks die warme kleur ojstrij
lend koel en afstandelijk. Nuchter registreer
Visser letterlijk wat ze ziet. Of het nu gaat om
blote voet, de buik van een zwangere vrouw i da
benen van een meisje dat in nachtjapon de
afdaalt: alles is haarscherp weergegeven. Evf BH
bij de Hollandse meesters van de zeventii
eeuw is dat kennelijk De Vissers belangri
doel in de kunst. e
De doeken van Louki Hoos zijn daarentegi
haar
jen
stuk minder duid
In tegenstelling to;an.
Visser laat zij
landscha)
veel meer leiden
haar gevoel dan s'1S
wat er in werkelijk ®V(
te zien is. Daar is SS®
op tegen. De
schouwer krijgt oj
manier immers
ruimte om de vooftlfl
ling met zijn fani
zelf in te vullen. I DIJ
helaas maakt Hoe
landschappen son
abstract dat ze mo j 1
zijn te doorgronde
Dat geldt absoluul 1
voor de kunst van "®ntl
ke van Dijk. Van a
tentoongestelde
heeft dat van haa-,
miskenbaar de mi
kwaliteit. Beschf oezi
in een hoekje ha vor'
haar tekeningen
van Eva de Visser. Pu-
rijstpapier: drie 3
rechthoekige vt
elk onderverdeeli ,e
zestien vakken, i
van geen enkele
recht is. Dat is alle 'emef
eigenlijk is het met geen pen te beschrijven. 0V|
allemaal kijken naar deze bijzondere visuel
varing. Van mij mag De Waag er vol mee hai Jj m
orde
