GELOOF SAMENLEVING
Noordwijkerhoutse teams houden het niet droog
'Paus van Leiden' staat vierkant achter celibaat
Brandweer
voor herhaling
God houdt van buitenlanders
DUIN BOLLENSTREEK
Neem een proefabonnement, "7 WEKEN VOOR 22 00
BEL 071-5128030
'Zoiets gebeurt niet vanzelf
jti 'I
door Afke van der Tooien
leiden - Strijdlustig, rechtzinnig,
en volkomen zeker van zijn zaak.
De 'Paus van Leiden' heeft nog
één keer gesproken. De laatste
dienst van pastoor Vreeburg in
de Lodewijkkerk liep gisteren uit
op een hartstochtelijk pleidooi
voor een wankelend rooms-ka-
tholiek instituut: het celibaat.
Albertus Maria Everardus Theo-
dorus Vreeburg. Een instituut
op zich. Vorig jaar nog vierde hij
twee jubilea in één keer: 50 jaar
priester en 25 jaar pastoor van
de Lodewijksparochie in de
Leidse binnenstad. Toen zei hij
in het harnas te willen sterven.
Of, passender verwoord: 'achter
het altaar'.
Het heeft niet zo mogen zijn.
Gisteren maakte pastoor Vree
burg zijn laatste gang naar dat
altaar. Strijdbaar en zelfbewust
als altijd. Weliswaar kampt de
77-jarige sinds een half jaar met
zijn gezondheid, maar hij ont
kende gisteren nog maar eens
met klem dat dat de reden is
voor zijn vertrek „Ik laat u in de
steek omdat ik een goede opvol
ger heb. Mijn gezondheid heeft
er niets mee te maken."
De kleine, ronde man met de
kenmerkende Bomans-bril laat
een bloeiende parochie achter,
en dat wil hij weten ook Zijn
compromisloze conservatisme
blijkt een grote aantrekkings
kracht te hebben op grote groe
pen rooms-katholieken uit de
wijde omgeving. Hij is nooit een
echte binnenstadspastoor ge
weest, veeleer heer en meester
vhn een orthodox bolwerk bin
nen het relatief losse bisdom
botterdam. Niet voor niets luidt
pjn bijnaam 'Paus van Leiden'.
„Ik heb altijd geprobeerd het
Oppergezag van de Heilige Va-
töer heel hoog te houden; zijn
woord is voor ons wet", vatte hij
gisteren zijn visie nog eens sa-
riien.
Vreeburg zou Vreeburg niet zijn
als hij niet nog eenmaal onver
schrokken ten strijde was ge
trokken voor zijn geliefde, mo
menteel in zulk zwaar weer ver
kerende Kerk De media hebben
het volgens hem gedaan. Die
meten de schandalen rondom
het seksueel misbruik door
Amerikaanse priesters veel te
breed uit. „De krant brengt leu
gens in het land. Slechts een
heel klein percentage van de
priesters heeft zich aan seksueel
misbruik schuldig gemaakt. En
wat krijgt de schuld? Het celi
baat. Het is een schande dat er
zo over het celibaat gesproken
wordt! En dat terwijl veertig pro
cent van de huwelijken wordt
ontbonden, ook van dominees,
en ook van godsdienstleraren.
Maar als er bij ons in de Kerk
iets is, zijn de media er als de
kippen bij!"
Zo liep de laatste preek van pas
toor Vreeburg uit op een harts
tochtelijk pleidooi voor het celi
baat. Dat niet een opgelegde
verplichting is maar een vrije
keuze, betoogde hij ten over
staan van een overvolle kerk
„Ik wil voor een laatste keer ge
tuigen van mijn blijdschap om
het celibaat. Het is een keuze
geweest die door mij persoonlijk
gemaakt is. Mensen hebben wel
eens tegen mij gezegd: U mag
van mij gerust trouwen, hoor.
Dat is hetzelfde als dat ik tegen
u zou zeggen: Gaat u maar van
uw vrouw af. Weest u ervan
overtuigd dat ik het celibaat met
hart en ziel aanhang!"
Nadat de kerkgangers deze met
onverminderde bezieling uitge
sproken woorden over zich
heen hadden laten komen, wa
ren ze nog getuige van een ont
roerend moment. De oude pas
toor schoot zichtbaar vol toen
hij zijn trouwe toeverlaat be
dankte: zuster Maria Magdale-
na. Hij had heel wat weg te slik
ken toen hij gedacht wat zij in
het laatste halfjaar, toen hij met
zijn gezondheid te kampen
kreeg, voor hem had betekend.
Maar zijn laatste woorden als
pastoor van de Lodewijkkerk
klonken fier als altijd.Au re-
voir! Een goede gezondheid! En
ik zou geen goede priester zijn
als ik u geen goede reis zou toe
wensen hier op aarde - en eens:
een behouden thuiskomst!"
Strijdbaar en zelfbewust als altijd nam pastoor Vreeburg afscheid van zijn Lodewijkparochie.
Foto: Taco van der Eb
preek recensie
Onno van 't Klooster
pastor Straathof, Sint Bartholomeuskerk in Voorhout
door Roza van der Veer
vervolg van voorpagina
voorhout - Een goede oefe
ning voor de brandweer. De
Voorhoutse burgemeester De
Ronde is zaterdagmorgen om
drie uur redelijk laconiek over
de brand in de boerderij
Hooghkamer aan de rand van
de wijk Hoogh Teijlingen.
„Niemand zit zonder huis. En
er is ook geen andere narig
heid." Hij is wel verontrust
omdat het volgens hem over
duidelijk om brandstichting
gaat. „Dit pand vliegt niet
vanzelf in brand."
De brand in boerderij Hoogh
kamer brak zaterdagmorgen
om half drie uit. Omwonen
den zagen als eersten het
vuur en waarschuwden de
brandweer. Die vreesde aan
vankelijk dat door de stevige
wind het vuur zou overslaan
naar een naburig bedrijf en
villa. Met de Noordwijkse
brandweer werd de boerderij
ingesloten en van alle kanten
geblust. „Het was even lastig
om aan bluswater te komen",
vertelt de Voorhoutse brand
weercommandant A Hoek
„Er ligt een sloot vlak langs de
boerderij maar daar zit alleen
maar bagger in. Vandaar dat
we uiteindelijk vanaf de Jaco-
ba van Beierenweg, uit de
nieuwe wijk en een vijver aan
de achterkant water hebben
gehaald. Doordat we ook van
binnenuit zijn gaan blussen,
is uiteindelijk alleen het
woongedeelte uitgebrand.
Maar dat stond ook al in lich
terlaaie toen wij aankwa
men."
Voor Hoek staat vast dat de
brand in de boerderij, eigen
dom van de bouwmaatschap
pij Heijmans, is aangestoken.
„De politie moet nog onder
zoek doen. Maar dit is duide
lijk brandstichting." Hij acht
de kans dat hij over een weeN
weer bij hetzelfde pand staat,
redelijk groot. „En het is niet
de eerste keer dat we hier
zijn. Een jaar geleden werd er
ook brand in gesticht." Ook
burgemeester De Ronde die,
met een brandweerjas aan, in
het donker bij de halfingei
storte restanten van het
woonhuis tussen de water-i
plassen staat te kijken, windt
er geen doekjes om. „Zoiets
gebeurt niet vanzelf. Het
pand was goed afgezet en al
les was dichtgetimmerd nadat
het een paar maanden gele
den was gekraakt. Achteraf
had je die krakers beter kun
nen laten zitten. Toen werd er
nog goed voor het pand ge
zorgd." Hij wijst naar de drif
branden de nacht ervoor in
Lisse. „Blijkbaar gaat brand
stichting met een soort golf
beweging." Of de brand con
sequenties heeft voor de
bouwplannen van de eige
naar van de boerderij, Heij
mans Vastgoed uit Leider
dorp, weet De Ronde niet
Terwijl brandweermannen
met een grote haak dakpan
nen naar beneden trekken,
wijst hij erop dat de boerderij
toch grotendeels gesloopt zou
worden. „Wellicht gaat het nu
allemaal nog wat sneller."
Heijmans Vastgoed heeft een
inmiddels goedgekeurd plan
liggen om de boerderij te res
taureren en te verbouwen tot
een villa. Een oude bouwvalli
ge schuur, die bij de boerderij
hoort, wordt afgebroken en
dichterbij de boerderij weer
opgebouwd. Rond Hooghka
mer komen vijf villa's, omge
ven door water en veel groen
Bij Heijmans was vanmorgen
niemand bereikbaar vooi
commentaar.
door Margrit Tibboel
noordwijkerhout - Met een
goed team kun je bergen verzet
ten. Dat geldt niet alleen voor
sporters, mensen in het bedrijfs
leven, of in de gezondheidszorg.
Ook binnen een brandweer
korps is het van levensbelang te
kunnen beschikken over man
nen en vrouwen van 'sta vast'
om calamiteiten het hoofd te
kunnen bieden.
Dat je met de juiste inzet en een
dosis behendigheid een eind
komt, wilde de jubilerende
Noordwijkerhoutse brandweer
de plaatsgenoten ook eens
daadwerkelijk laten ondervin
den. En dat gebeurde zaterdag
tijdens een zeskamp in de om
geving van de voormalige ge-
meentewerf. Brandweeroefenin
gen stonden centraal tijdens het
unieke evenement.
Vuur en rook kwamen er dit
keer niet aan te pas. Water des
te meer. Het merendeel van de
deelnemers van de elf teams die
rond twaalf uur aanb eden voor
een krachtmeting op het par
cours in het hart van Noordwij-
kerhout, verschijnt dan ook met
extra kleren aan de start Want
dat ze het niet droog houden, is
een ding dat zeker is.
Het publiek dromt afwachtend
samen bij de 'waterbak'. Het is
een in het zand uitgegraven bas
sin, dat door de teams in een re
cordtijd via een wankel vlot, ge
maakt van vier olievaten met
een pallet erop, overgestoken
moet worden. Terwijl de eerste
deelnemers de peddels ter hand
nemen, legt bevelvoerder Nico
van Etten uit waarom er geko
zen is voor deze wedstrijdvorm
om de feestelijkheden gestalte te
geven.
„We willen laten zien wat het
werk van de brandweer inhoudt
Essentieel daarbij is dat je als
korps goed ingespeeld bent op
elkaar. Bij een brand moet je
blind op elkaar kunnen vertrou
wen. Datzelfde heb je, zij het in
mindere mate, ook bij deze zes
kamp. Je mag elkaar letterlijk en
figuurlijk niet laten vallen."
Zijn commentaar wordt over
stemd door een aanzwellend
applaus. Het in witte t-shirts ge
stoken team Bader is er na veel
halsbrekende capriolen in ge-
buis naar beneden en: binnen
zijn de punten. De klus lijkt een
voudiger dan het is. Het boe-ge-
roep bij de talloze mislukte po
gingen is niet van de lucht. De
gevolgen blijven niet uit. De
brandslang zwenkt uit en de
toeschouwers moeten hun kriti
sche uitlatingen sputterend be
kopen met een nat pak.
De buikschuifbaan op het Kerk
plein is het absolute summum
voor de supporters. „Hij ligt er
vandaag weer prima bij", verze
kert Jan van Velzen van de Voor
houtse Oranjevereniging de om
standers. Hem valt de eer te
beurt de 42-meter lange baan
'glijglad' te houden. Dat kost
hem 4,5 kg groene zeep. Dan
komt het team van de jeugd
brandweer in actie en worden
de Noordwijkerhouters ingewijd
in de geheimen van het buik
schuiffenomeen. Terwijl gniffe
lend gespeculeerd wordt hoe de
kansen liggen, geven insiders
luidkeels advies: „Je buik nat
maken en een aanloopje ne
men. Dan voorover vallen, han
den en voeten omhoog houden
en schuiven maar." Het is een
formule die maar ten dele werkt.
Slechts een enkeling slaagt er in
voldoende meters te maken en
wordt met goedkeurend gejuich
beloond.
Ook bij de overige drie spelon-
derdelen is geen gebrek aan be
langstelling. In de 'dark room',
moeten de zeskampers geblind
doekt, in een met dranghekken
uitgezet labyrint, een slachtoffer
in veiligheid brengen. Bij het
'spreiderspel' hebben de deel
nemers de keuze met een dertig
kilo zware hydraulische tang
een tennis- pingpongbal of een
kippenei te verplaatsen. Zonder
beschadigingen wel te verstaan.
Het bomen zagen in de tuin van
het Witte Kerkje levert geen noe
menswaardige problemen op.
Om vier uur zit het erop en te
gen de avond zijn er weinig spo
ren meer te vinden van de ma
nifestatie. Wat modderige plas
sen op straat en drassige stuk
ken zand op het terrein van de
voormalige gemeentewerf reste
ren. Dan gaat het richting kazer
ne waar het winnende team
Bowling Oostdam, een trofee in
ontvangst neemt van burge
meester Polman.
Glibberen door de groene zeep en het water tijdens de zeskamp in Noordwijkerhout. Foto: Dick Hogewoning
slaagd de overkant van de wa
terbak te bereiken. Geen draad
is er meer droog, de tijd die de
manoeuvre gekost heeft, is niet
om over naar huis te schrijven.
Maar het materiaal: een brand-
kraan en een ladder, ligt veilig
en wel op het zwarte plastic dat
de watermassa in bedwang
moet houden. Met de armen
eensgezind om eikaars schou
ders koestert het zestal zich
druipend en rillend in de warme
zomerzon. De opdracht is uitge
voerd.
Bij het tweede waterspektakel
stelt het in oranje gehulde team
Café 't Buitenbeentje verwoede
pogingen in het werk met een
gigantische straal uit de brands
lang een minuscuul balletje te
gen een schuin omhooglopende
rails naar boven te spuiten. Een
maal boven valt het door een
„Wie vreemdelingen opneemt, neemt Mij op. En
wie Mij opneemt, neemt hen op", citeert pastor
Straathof de bijbel. De van veel heiligenbeelden
voorziene rooms-katholieke Sint Bartholomeus
kerk in Voorhout is redelijk gevuld. Zo op het
eerste gezicht zitten er geen buitenlanders. Ter
wijl daar nu juist de preek van Straathof over
gaat. Beter gezegd: het gaat over de houding van
Nederlanders tegenover
buitenlanders. Hij houdt
de kerkgangers voor dat
God voor tolerantie, ver
draagzaamheid en gast
vrijheid is. Uit de bijbel
haalt hij twee fragmen
ten aan om deze stelling
te onderbouwen. Eén
waarin stamvader Abra
ham drie vreemdelingen
bij zijn tent uitnodigt,
waarvan er één achteraf
God zelf blijkt te zijn. In
het andere fragment
weerstaat een vrouw de
argusogen van veel men
sen ten aanzien van pro
feten - dat zijn tenslotte
doorgaans mensen die
veel weerstanden oproe
pen met hun kritiek op
samenleving en politiek -
en nodigt een profeet uit
bij haar thuis. Zowel
Abraham als de vrouw
worden later beloond B| C E
met een kind. J.7.
„Mensen gastvrij opne
men is dus onderdeel
van je godsdienstigheid", stelt pastor Straathof.
„Wie een profeet opneemt zal van God de belo
ningvan een profeet ontvangen." De latere belo
ning in de hemel, bedoelt hij. „Wie z'n leven,
huis en familie niet aan risico's wil blootstellen
door een buitenlander gastvrij te onthalen - ie
mand die je niet kent en waarvan je niet weet
wat hij van plan is - die is Mij niet waard." Ver
volgens haalt Straathof Jezus weer aan, die in het
Nieuwe Testament ook zegt dat je God boven je
eigen familie moet stellen.
Traditiegetrouw probeert de spreker met eigen
tijdse voorbeelden het invoelingsvermogen van
zijn gehoor te vergroten. „Wie op vakantie naar
het buitenland gaat, merkt hoe fijn het is c
gastvrij onthaald te worden. En dan gaan m
gedachten uit naar mensen die ons land aa
doen. Mensen uit Marokko en Turkije bijvoe
beeld, die hun eigen taal, cultuur, godsdienst,
zelfs hun godsdienstige leiders meebrengen,
de bijbel lezen we niet hoe Jezus over Marokl
nen en Turken denkt. Maar we lezen wel: v
vreemdelingen opneer
neemt mij op. Abraha
en de vrouw die de pr
feet onderdak verleei
herkennen uiteindel
God in die vreemdelir
Zo kunnen wij ook G
herkennen in die ander
Straathof gelooft in ve
hij preekt. Alleen h
vuur ontbreekt. Nu
het in het wezen van ei
preek opgesloten dat
geen weerwoord krijj
en daarom lijkt ook i
noodzaak te ontbreki
voor een grote dosis b
zieling. Maar het is toi
jammer. Vooral omdat
wel iets in te brengen
tegen de stelling dat G(
sowieso voor verdraa
zaamheid ten aanzie
van buitenlanders is. T
genover de fragment!
uit de bijbel waarin gas
I J Cs E it S vrijheid wordt beloon
staan er ook waarin m
instemming of hulp vj
de Heer hele volken ov
de kling worden gejaagd of van hun geboort
grond worden verjaagd. En ook het voorbee
van de vakantie wringt. Want meestal brengt
vakantiegangers veel geld mee, en gaan ze we
weg als ze dat hebben uitgegeven. Het is ma
de vraag of Nederlanders nog zo tolerant zoude
zijn als de miljoenen toeristen die ons land aai
doen, zich hier permanent wilden vestigen. E
laatste verkiezingen hebben in ieder geval uitgi
wezen dat het onderwerp buitenlanders en ve
draagzaamheid serieuze aandacht verdient. Jan
mer dus dat Straathof het in zijn preek bij ee
paar clichés hield.
