MEDIA 'Ik zit niet op bloed in beeld te wachten' 'We worden er mesjogge van' 4L Boulevard: hapklare roddels oor de jongere doelgroep Wetenschapper zoekt naar extremen Jids helpt llochtonen bij eeldvorming MF en MTV evreden met ieuwe opzet Frits Sissing (Opsporing Verzocht) wil ooit nog eens van de showtrap afdalen Blauwe oog belicht straatroof in eerste aflevering van nieuw seizoen met het kiwidieet rè* H DC 648 zaterdag 8 JUNI 2002 jrsum - Er moeten meer al- itone deskundigen aan het ird komen in programma's, zei het bureau beeldvor en diversiteit van de NOS van Anders' deze week in ;um bij de presentatie van namengids. Daarin staan allochtone deskundigen ield. Met de gids hoopt het iau programmamakers en sten aan te sporen meer itonen als experts te zoe- voor programma's en ko en dat verder wordt keken dan „altijd dezelfde" skundigen. let deze gids kunnen pro- amm am akers niet meer zeg- n dat ze geen juiste experts inden vinden", aldus een lorvoerder van 'Meer van An- In september wordt de is samengevoegd in een gro- namenbestand op internet, irslink. Daarin is ook de eerder jaar door het bureau uitgege- n namengids van vrouwenex- irts verwerkt. lversum/anp - De muziekzen- rs TMF en MTV noemen de uwe opzet van beide zenders n groot succes. Het marktaan- el van de sinds begin mei ver luwde stations is in de doel- iep gestegen met gemiddeld procent. „We waren al blij neest als het stabiel was ge ven, dit hadden we niet ver- cht", zegt woordvoerster V. He. marktaandeel van beide iders opgeteld was in de pe- de januari tot en met maart procent in de doelgroep 13 34 jaar. In de maand mei eg dat naar 3,1 procent. In de angrijkste doelgroep (13 tot jaar) steeg het aandeel van naar 8,3 procent. IF, dat sinds een half jaar deel maakt van MTV Networks, is 1 mei vooral een interac- iedium. Kijkers kunnen via chatten met artiesten, het versturen van een sms- loen met prijsvragen en bepalen welke- clips op het erm verschijnen. Volgens slaat de 'interactive yground' aan bij de doel- ep. gelijks bezoeken 65.000 jon en de internetsite en in de and mei werden er gemid- 15.000 sms'jes per dag ge- urd naar de zender. Wie Frits Sissing (38), de opvolger van Nelleke van der Krogt, op maan dagavond koel en zakelijk melding ziet maken van een gruwelijke moordzaak in Opsporing Verzocht, zal niet direct vermoeden dat in deze AVRO-presentator een creatief man met een artistiek hart schuilt. Bij het aan strakke justitieregels gebonden programma Opspo ring Verzocht voelt hij zich als presentator en eindredacteur als een vis in het water, maar uiteindelijk wil hij toch wel een keer de showtrap afkomen. „Met mijn zang- en musicalachtergrond zie ik mezelf na Op sporing Verzocht niet direct richting NOVA maar eerder richting amu sement gaan." door Susanne van Velzen Hilversum - Er zijn van die kin deren die op hun zevende al weten dat ze piloot willen wor den, of brandweerman of televi siepresentator. De meesten van hen vinden zichzelf dertig jaar later uiteindelijk terug achter een computer op een bureau er gens op de 'tigste' verdieping van een kantoorkolos. Slechts nog dromend van een grote brand of een spectaculaire vlucht. Toegegeven, Frits Sissing heeft een computer en een bu reau in een groot omroeppand, maar staat ook elke maandag avond als televisiepresentator onder de warme lampen in de studio. En dat is precies waar hij als kleine jongen van droomde: een plek in de spotlights. Sissing, geboren in Groningen en opgegroeid in Baarn, heeft geen idee waarom hij al zo jong gefascineerd was door theater en televisie. „Het zat er gewoon in. Als klein jongetje ging ik bij de radio kijken in Hilversum. Ik zat achter Joost den Draaijer en bij de Soulshow van Ferry Maat. Als Tavares opnamen maakte bij Ferry Maat, kon mijn dag niet meer stuk. Zolang ik me herin ner heb ik al iets met muziek, theater, tv en acteren. Ik wilde dingen doen waarmee ik in de spotlights zou komen. Iets op mensen proberen over te bren gen, leek me geweldig. Het duurde tot mijn 32ste voordat ik dat hardop durfde te zeggen. Eerder had ik de kracht en de moed niet om daar aan toe te geven. Ik was bang dat mensen zouden lachen." En dus zette Frits Sissing zijn ar tistieke aspiraties op een laag pitje en ging na de middelbare school terug naar zijn geboorte stad Groningen om economie te studeren. „Ik heb mijn studie af gemaakt en ben keurig de mar keting ingegaan. Eerst bij Dros te. Dat werd later overgenomen door Redband/Venco. Ik had merken als Stophoest, King en Rang onder me. Ondertussen verhuisde ik naar Amsterdam en daar begon het weer te kriebe len. Ik had tijdens mijn studie in musicals meegedaan en wilde daar weer iets mee gaan doen. „Redband sponsorde in die tijd een musical van Jos Brink en Frank Sanders. Frank vertelde dat hij het amateurmusicalge- zelschap Star had en daar ben ik aan mee gaan werken. Ieder jaar maakten we een nieuwe pro ductie en in het laatste jaar speelde ik de hoofdrol. Er zat duidelijk ontwikkeling in en ik kreeg steeds meer het gevoel dat dit toch was wat ik wilde. Ik zag mezelf niet tot mijn 65ste bij Redband werken en in mijn vrije tijd op het toneel staan. Dan zou ik uiteindelijk niet tevreden te rugkijken op mijn leven." Natuurtalent Frits Sissing gaf zichzelf vanaf dat moment vijf jaar de tijd om een nieuwe carrière op te bou wen. Hij keek eens kritisch naar zichzelf en constateerde dat zijn zangtalent niet zo groot was dat hij daar een ster in zou worden. Acteren was wellicht iets voor de verre toekomst en zo bleef het televisievak over. Een vriendin bij de Amsterdamse zender AT5 regelde een screentest en kort daarna presenteerde Sissing het nieuws op zaterdag. „De vrouw die me aannam zei dat ze zo blij was dat ik langsgefietst was. Niet wetende dat ik drie maanden la ter weer keihard van het scherm gehaald zou worden." Frits Sis sing lacht er achteraf hard om. „Presenteren is toch een vak Je moet wel een ongelofelijk na tuurtalent zijn wil het zonder begeleiding lukken. Ik werd daar zo in het diepe gegooid. Om ze ven uur live op zender en om half acht ging het licht uit en rende iedereen de studio uit om weekeinde te vieren. Ik zat daar dan nog helemaal bij te komen en hoorde nooit wat. Het was het klassieke verhaal. Om me heen ontstond onrust en ilk had Fr'rts Sissing: „De kijkers moeten mij wel geloven en betrokken vinden." Foto: Ton Kastermans zelf niks in de gaten. Drie maan den later werd ik plots van het scherm gehaald. Dat is keihard, maar ik had eraan geroken en wist dat dit is wat ik wil. Hier ge niet ik van. Ik zag, hoe gek het ook misschien klinkt, groei." Sissing besloot zijn 'hoe-kom- ik-op-tv-offensief over een an dere boeg te gooien. Hij bena derde de tv-wereld vanuit zijn eigen vak en kwam bij IDtv te recht om een afdeling op te richten voor commerciële tv- producties. Na een paar maan den belde AT5 met het verzoek manager te worden van de afde ling buitenproducties. „Daar heb ik in een paar jaar tijd het tv-vak van alle kanten leren ken nen. Zo links en rechts liet ik weer vallen dat ik graag wilde presenteren. Ik ontmoette in die tijd de latere AVRO-directeur Ad 's-Gravesande en hij dacht aan mij toen door de ziekte van Op sporing Verzochtpresentator Dirk Kuin vervanging nodig was voor de locatiefilmpjes in het programma. 'Deze kans moet ik pakken', dacht ik Het is de AVRO, het is publieke omroep, het is een succesvol program ma. Het is geen call tv waar ik begin." Stotteren In de luwte - Sissing deed een jaar lang de camerarepetities voor Opsporing Verzocht - stoomde presentatrice Nelleke van der Krogt hem klaar om haar op te volgen. Begin dit jaar was het zover en werd Sissing het nieuwe gezicht van het op sporingsprogramma van justitie en de AVRO. „Om in het vak te beginnen is het een uniek pro gramma. Want het is qua pre sentatie niet het meest ingewik kelde programma om te doen. Ik heb weinig eigen inbreng en er kunnen niet veel onverwach te dingen gebeuren. Het ergste wat me kan overkomen is dat een politieman begint te stotte ren. Ik heb coachinglessen om te werken aan mijn ademhaling en uitstraling. Ik presenteer het programma wat zakelijker en af standelijker dan Nelleke, maar er moet wel duidelijk emotie on der liggen. De kijker moet mij wel geloven en betrokken vin den. Ik doe immers een beroep op de kijker om te helpen bij het oplossen van misdrijven." Bij zijn aantreden als eindredac teur had Sissing niet de behoefte om drastische veranderingen in het programma door te voeren. „Opsporing Verzocht bestaat twintig jaar. Het is een helder format en nog altijd succesvol. Er kijken elke maandagavond tussen de 550.000 en 750.000 mensen naar de vroege uitzen ding en nog eens 1 miljoen tot 1,5 miljoen mensen naar de late uitzending. Zo'n 35 procent van de zaken die wij in de uitzen ding hebben worden dankzij tips van de kijkers opgelost. Dat succes van het programma zou ik wel iets meer in de uitzending willen laten zien. Iets meer dy namiek in de studiosetting zou geen kwaad kunnen. De tips ko men nu ergens in Nederland binnen en je zou als kijker het gevoel moeten hebben dat die rechtstreeks in de studio bin nenkomen." „Justitie is uiteindelijk de baas over het programma. We zijn een officieel opsporingsmiddel voor ze. Zij brengen de zaken in en hebben een grote zeggen schap over de uitstraling en sfeer van het programma. Daar ben ik aan gebonden. Mensen vragen mij vaak of ik van Op sporing Verzocht niet liever een programma als Peter R. de Vries zou maken. Nee dus. Die be hoefte heb ik niet. Onze recon structies hoeven niet verder te gaan en spannender te worden. Ik zit niet op bloed in beeld te wachten. We hebben een uitste kende samenwerking met justi tie. Ook ons doel is bewijsmate riaal binnen te krijgen dat in een rechtbank overeind blijft om tot een veroordeling te kunnen ko men. Dat lukt met onze formule heel goed." „Mijn drive om dit programma te doen zijn de traumatische er varingen die onschuldige men sen beleven als ze slachtoffer worden van een misdrijf. Dat is verschrikkelijk. Natuurlijk heb ben wij ook veel afrekeningen in het criminele circuit in het pro gramma, maar ook moorden op mensen die nietsvermoedend de deur opendoen en oog in oog staan met iemand die op zoek is naar geld en schiet Of mensen die toevallig als passant betrok ken raken bij een schietpartij. Ik zit al te shaken als ik in de auto aangehouden word door de po litie omdat ik mijn gordel niet om zou hebben, laat staan dat er iemand met een geweer voor mijn neus zou staan." Sinds Frits Sissing bij Opsporing Verzocht werkt, staat hij wat minder onbevangen in het le ven. „De kans dat je wat over komt in Nederland is nog altijd erg klein, maar het komt door mijn werk wel erg dichtbij. Het heeft wel invloed op me. Ik ben wat alerter. Ik vraag mijn vrien din als ze 's avonds op de fiets stapt na een afspraak of ze even belt. En mijn twee dochtertjes zal ik straks niet zo gauw alleen naar school laten fietsen." Frits Sissing acht de kans klein dat hij net als Nelleke van der Krogt tien jaar lang bij Opspo ring Verzocht blijft. „De heb het nu verschrikkelijk naar mijn zin, maar ik wil uiteindelijk toch een keer die showtrap afkomen. Met mijn zang- en musicalachter grond zie ik mezelf niet direct richting NOVA maar eerder richting amusement gaan. Toen ik met kerst het concert van Robbie Williams in The Royal Albert Hall op tv zag dacht ik 'oh, dit is het. Als ik dat ooit eens een keer zou mogen doen. Ik moet gewoon geduld hebben. Het moment komt een keer." Opsporing Verzocht, AVRO elke maandag 19.00 uur en 21.58 uur op Nederland 1, AVRO. «RSUM - Afrika-kenner, we- schapper, reisboekenschrij- [en publicist Nick Middleton is wel wat gewend. Eerder |d hij tijdens een reis door iüë gekidnapt, hij werd "len in Mexico City, op- it in Casablanca en be- >fd in Moskou. Aanvankelijk khet hem dus wel een aardig vooral rustig idee: een boek :r de fysieke beleving van de ïdste en de warmste, de nat ste en droogste plekken op aar de. Toen zijn uitgever de Brit meteen enthousiast op pad stuurde, nam zijn geestdrift al zienderogen af. In de vierdelige documentaire serie 'Going to Extremes' bij Na tional Geographic Channel zien we hoe zijn vier maanden du rende queeste naar zo ongeveer het einde van de wereld hem zwaar valt. Want wat wil je, als je met twee liter water en één mie zerige maaltijd op pad word ge stuurd voor een tocht van 48 uur op één van de droogste plekken van deze aardbol, de Atacame woestijn in Chili. In de niet geheel komisch bedoelde serie gaat hij voor de aflevering 'Heet' op pad in Dallol in Ethio pië waar de gemiddelde jaar temperatuur 37.8 graden is. Middleton struint er rond in wat ze daar zomer noemen: in mini maal 54.4 graden Celsius reist hij met 1500 kamelen door het gebied. Daarna reist hij af naar Siberië, waar toevallig net een van de koudste winters van de eeuw losbreekt. Oymyakon is met -71 graden de koudste stad ter aar de. Monique Brandt Going to Extremes, Nat Geo graphic Channel, morgen, 20.00 >r Monique Brandt sterdam - Verstokte rodde rs opgelet! Vanaf 14 juni in de ikels: NL Boulevard, een uw roddelblad voor lezers 20 tot 45 jaar. 'Roddel zoals del bedoeld is', zo luidt de gan waarmee het blad de toe- nstige lezers lekker maakt, lenker Leo van Rooijen, irmalig hoofdredacteur van 'current Story, denkt dat er er een markt is voor de Ne- landse evenknie van Britse 'Ibladen als The Sun. „De itaande roddelbladen - Story, ty, Privé en Weekend - lijken maal op elkaar. Het pro- 'm is: ze maken geen keuze, 'ebben de ene week Katja uurman op de cover, de ■k erna Wiüeke Alberti. Wij 'ten ons op een jongere doel- ip, dus Wüleke Alberti is ons niet interessant. Als ze zullen we er heus icht aan besteden, maar blijft het bij." lulevard, dat volgens de :edacteur overigens niets in heeft met het tv-pro- 1a RTL Boulevard, is naar voorbeeld gewaagder en 'taler. Ook de politiek blijft buiten schot. In de rubriek Haagse Matras worden de gen van politici nagegaan, daarbij zijn wij niet van de ekte termen." NL Boulevard richt zich voor een belangrijk deel op soapsterren, al blijft er plaats voor BN-ers als Marco Borsato, Albert Verlinde en Ed gar Davids. „Soapsterretjes zijn maar beperkt houdbaar, ze ko men en ze gaan weer. Daar vul je dus geen blad mee." Naast de roddels is er plaats voor mode, gezondheid, film, vakantie en misdaad. Het uiterlijk van de nieuwkomer wijkt sterk af van de bestaande gossipbladen. NL Boulevard heeft het formaat van Vrij Nederland. Van Rooijen: „De opmaak is ook geheel an ders. Het is vooral véél, heel erg onrustbarend veel." Het eerste nummer van NL Boulevard komt uit in een start oplage van 150.000 exemplaren, Van Rooijen hoopt op den duur een oplage van 100.000 te kun nen bewerkstelligen in een markt waarin de oplages van be staande roddelbladen gestaag afkalven. „In een jaar of drie is de totale oplage van de roddel bladen teruggelopen met vier honderdduizend. Waar zijn die mensen gebleven? Deels is het een financiële kwestie. Vroeger kochten mensen drie bladen, nu nog maar één. Daarbij gaan veel lezers dood. In mijn tijd bij Sto ry kwamen er voortdurend rouwkaarten binnen. Hoe dan ook, wij richten ons op de zwe vende lezer. Verder is het: lek- kcx, luc^ti" hapklaar en weg." Oordoa: 'Ik heb alles en iedereen in mijn bed gehad KE0EBUXD - MUI£ - FRMJWJ* - OUirSUiO t 1 V ~*LM T InlinV 1 Patty: na ouwspEl üll nu CElbHing! fjAi Cover van het nieuwe misdaad-, seks- en roddelblad. Hilversum - Je mobiele telefoon die uit je auto wordt gestolen. Een tas die door een jongen op een razendsnelle scooter van je schouder wordt gejat. Steeds meer mensen hebben ooit te maken gehad met straatroof. In de eerste aflevering van Het blauwe oog belicht de NCRV de ze vorm van kleine criminaliteit. Presentator Aart Zeeman: „We worden er met zijn allen me sjogge van. "Het aantal straatro ven is in een stad als Den Haag in drie jaar tijd verdrievoudigd. De politie heeft er zijn handen vol aan, blijkt vanavond in Het blauwe oog. Een cameraploeg van de NCRV volgde ruim vier maanden het dagelijks werk van de politie. Zo is te zien hoe een vrouw in Den Haag bij het verla ten van de kapper van haar tas wordt beroofd. De politie is nog geen vijf minuten na de overval ter plekke, maar dat is vaak al te laat. Met de verwarde vrouw en. het camerateam achter in de politieauto zetten zij de achter volging in, maar de dader is in geen velden of wegen meer te bekennen.Bij een auto-inbraak waarbij een mobiele telefoon wordt gestolen, heeft de politie meer geluk. Ze zijn toevallig in de buurt als ze de melding bin nen krijgen en hebben een dui delijk signalement van de twee daders. Even later kunnen ze, na een achtervolging te voet, een van de daders in de boeien slaan en op het bureau afleve ren. De gestolen telefoon komt onder zijn kleren vandaan en de jongen blijkt meer op zijn kerf stok te hebben. Binnenkort wordt hij voorgeleid aan de rechter.In de studio praat pre sentator Aart Zeeman iedere week verder over het thema dat in die aflevering wordt belicht. Vanavond is dat Piet Jongenen gel van het Straatroofteam in Den Haag. Omdat dit probleem in Den Haag met 2700 straatro ven per jaar de spuigaten uit loopt, heeft de politie een speci aal team samengesteld. De poli tie daar heeft door dat vooral de kleine criminaliteit extra aan dacht verdient en probeert dat op deze manier op te lossen. Een onschuldige overtreding óntaardt in een wild-westpartij. De NCRV heeft vier maanden lang de poli tie gevolgd voor een nieuwe reeks van Het blauwe oog. Foto: NCRV „Voor veel mensen is een bero ving op straat heel aangrijpend, ze verwachten dat de politie daar iets aan doet", zegt Jonge nengel. Het straatroofteam at tendeert mensen erop niet met hun mobiele telefoons te bellen op de zogenaamde 'hotspots', omdat je dan grote kans loopt dat hij uit je handen wordt ge grist. Ook is het belangrijk het serienummer van de telefoon te noteren, zodat de politie hem makkelijker kunt opsporen. „Televisie is op zijn sterkst als je kan laten zien wat er gebeurt in de wereld. En helemaal als je dat dan ook nog kan analyseren. De laatste maanden krijgt de jour nalistiek vaak het verwijt dat zij niet weten wat er speelt in het land. Dat geldt voor dit pro gramma in ieder geval niet", zegt Aart Zeeman. Het Blauwe oog is geen reality-tv met zwaai ende sirenes en spectaculaire achtervolgingen, maar geeft een waarheidsgetrouw beeld van de werkzaamheden van de politie. „En dan blijkt dat er niet alleen meer blauw op straat moet ko men, maar ook dat het blauw effectiever moet worden ingezet. De politie is veel te veel tijd kwijt met wat ik noem menselijk wrakhout. Ze zijn een soort ver edelde hulpverleners geworden. Ze hebben veel te maken met psychische gevallen die meteen moeten worden doorverwezen naar een hulpverlenende in stantie. Maar dan blijkt dat de politie urenlang bezig is met het inschakelen van zo'n instantie. Dat gaat ten koste van wat ze ei genlijk zouden moeten doen." Onderhandelen Niet alleen de kleine dagelijkse gebeurtenissen worden belicht in de negendelige reeks, aldus de presentator die normaal druk is met Netwerk. Ze hebben bij voorbeeld een aflevering ge maakt, waarin gezag centraal staat. „Omdat we in de gelegen heid zijn de politie lange tijd te volgen, kun je ook maatschap pelijke kenteringen waarnemen. Vroeger kon je onderhandelen met de politie over een bekeu ring. Nu is dat niet meer zo. Door het zero-tolerancebeleid is de politie krachtiger gaan optre den en duldt vaak geen tegen spraak meer. Daar moeten de mensen erg aan wennen, heb ben wij gemerkt" zegt Zeeman - .De politie wordt vaak afge kraakt. Als ze er voor je moeten zijn, zijn ze nergens te beken nen, maar als je fout parkeert zijn ze haantje de voorste, vin den veel mensen. Het is niet de bedoeling do^pdeze serie be grip te kweken voor de politie, zegt Zeeman. „We belichten het gewone politiewerk waar zowel politie als publiek mee te maken heeft. Juist de kleine criminali teit, waar we met zijn allen gek van worden. Het werk van de agent in de wijk, hetgeen nu ook een heet hangijzer in de politiek is."Dat neemt niet weg dat Zee man het werk dat de politie le vert vaak knap vindt. „Bewon dering is een groot woord, maar als ik zie hoe tactisch politie mensen vaak reageren, vind ik dat wel goed. ja. Helemaal als je hoort wat een agent op een dag naar zijn hoofd krijgt geslingerd. Ik had ze allang een klap voor hun harsens verkocht." Lieneke van der Fluit Het blauwe oog vanavond, NCRV, Nederland 1, 21.25 uur

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2002 | | pagina 37